Κατά Ματθαίον (ιζ΄ 1-9)
Ἐν
ταῖς ἡμέραις ἐκείναις, παραλαμβάνει ὁ Ἰησοῦς τὸν Πέτρον καὶ Ἰάκωβον καὶ
Ἰωάννην τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ καὶ ἀναφέρει αὐτοὺς εἰς ὄρος ὑψηλὸν κατ᾿
ἰδίαν· καὶ μετεμορφώθη ἔμπροσθεν αὐτῶν, καὶ ἔλαμψε τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ὡς ὁ
ἥλιος, τὰ δὲ ἱμάτια αὐτοῦ ἐγένετο λευκὰ ὡς τὸ φῶς.
Καὶ ἰδοὺ ὤφθησαν αὐτοῖς Μωσῆς καὶ Ἠλίας μετ᾿ αὐτοῦ συλλαλοῦντες.
Ἀποκριθεὶς
δὲ ὁ Πέτρος εἶπε τῷ Ἰησοῦ· Κύριε, καλόν ἐστιν ἡμᾶς ὧδε εἶναι· εἰ
θέλεις, ποιήσωμεν ὧδε τρεῖς σκηνάς, σοὶ μίαν καὶ Μωσεῖ μίαν καὶ μίαν
Ἠλίᾳ.
Ἔτι αὐτοῦ λαλοῦντος ἰδοὺ νεφέλη φωτεινὴ ἐπεσκίασεν αὐτούς, καὶ
ἰδοὺ φωνὴ ἐκ τῆς νεφέλης λέγουσα· οὗτός ἐστιν ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός, ἐν ᾧ
εὐδόκησα· αὐτοῦ ἀκούετε· καὶ ἀκούσαντες οἱ μαθηταὶ ἔπεσον ἐπὶ πρόσωπον
αὐτῶν καὶ ἐφοβήθησαν σφόδρα. Καὶ προσελθὼν ὁ Ἰησοῦς ἥψατο αὐτῶν καὶ
εἶπεν· ἐγέρθητε καὶ μὴ φοβεῖσθε. Ἐπάραντες δὲ τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτῶν
οὐδένα εἶδον εἰ μὴ τὸν Ἰησοῦν μόνον.
Καὶ καταβαινόντων αὐτῶν ἀπὸ τοῦ
ὄρους ἐνετείλατο αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς λέγων· μηδενὶ εἴπητε τὸ ὅραμα ἕως οὗ ὁ
υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐκ νεκρῶν ἀναστῇ.
Απολυτίκιο
Μετεμορφώθης
εν τω όρει, Χριστέ ο Θεός, δείξας τοις μαθηταίς σου την δόξαν σου,
καθώς ήδύναντο. Λάμψον και ημίν τοις αμαρτωλοίς το Φως σου το άίδιον,
πρεσβείαις της Θεοτόκου, Φωτοδότα, δόξα σοι.
Στις 6 Αυγούστου εορτάζεται η ανάμνηση της Θείας Μεταμορφώσεως του Σωτήρος μας Ιησού Χριστού.
Η Μεταμόρφωση έλαβε χώρα σε όρος υψηλόν κατά τους τρεις συνοπτικούς
Ευαγγελιστές (Ματθαίο, Μάρκο και Λουκά) και σύμφωνα με την Ιερά Παράδοση
στο όρος Θαβώρ, που στα εβραϊκά σημαίνει έλευση φωτός.
Έγινε, κατά
τους περισσότερους Πατέρες, 40 ημέρες περίπου προ της Σταυρώσεως, δηλαδή
κατά τον μήνα Φεβρουάριο δεδομένου ότι η Σταύρωση έγινε 14 Μαρτίου.
Αλλά επειδή η ανάμνηση της εορτής θα συνέπιπτε μέσα στη Μεγάλη
Τεσσαρακοστή που είναι πένθιμη περίοδος, γι” αυτό μεταφέρθηκε στις 6
Αυγούστου που απέχει, από τις 14 Σεπτεμβρίου που γιορτάζεται η Ύψωση του
Τιμίου Σταυρού και λογαριάζεται σαν Μεγάλη Παρασκευή, σαράντα ημέρες.
Κατά
τη διήγηση των Ευαγγελιστών (Ματθαίο, Μάρκο και Λουκά), ο Κύριος μας
Ιησούς Χριστός σαράντα ημέρες περίπου πριν τη Σταύρωσή Του, παρέλαβε
τρεις από τους Μαθητές του, τον Πέτρο για τη μεγάλη πίστη και αγάπη που
είχε προς τον Χριστό, τον Ιωάννη επειδή τον αγαπούσε ιδιαίτερα ο Κύριος,
για την αγνότητα και την ολόψυχη προς Αυτόν αφοσίωσή του και τον Ιάκωβο
επειδή αυτός έχυσε πρώτος το αίμα του για την αγάπη του Χριστού και
τους ανέβασε στο όρος Θαβώρ για να προσευχηθεί. Δεν πήρε όλους τους
μαθητές μαζί Του, γιατί θα αναγκαζόταν να πάρει και τον Ιούδα, που λόγω
της κακής του προαιρέσεως ήταν ανάξιος να δει τη Μεταμόρφωση.
Οι
τρεις μαθητές Του, όπως ήταν κουρασμένοι από τη δύσκολη ανάβαση στο
Θαβώρ και ενώ κάθισαν να ξεκουραστούν, έπεσαν σε βαθύ ύπνο. Όταν, όμως,
ξύπνησαν, αντίκρισαν απροσδόκητο και εξαίσιο θέαμα. Το πρόσωπο του
Κυρίου άστραφτε σαν τον ήλιο, και τα ρούχα Του ήταν λευκά σαν το φως.
Ταυτόχρονα
εμφανίστηκαν, ο Προφήτης Μωυσής σαν εκπρόσωπος του νόμου της Παλαιάς
Διαθήκης και των νεκρών και ο Προφήτης Ηλίας σαν εκπρόσωπος των προφητών
και των ζωντανών (όπως είναι γνωστό ο Προφήτης Ηλίας αναλήφθηκε
ζωντανός στους ουρανούς με πύρινο άρμα) συνομιλώντας μαζί Του για τις
προφητείες που αναφέρονταν στο σωτήριο Πάθος Του. Αυτό έγινε για να
δείξει στους μαθητές πως είναι ο Κύριος του νόμου και των προφητών,
ζώντων και νεκρών.
Αφού
οι μαθητές συνήλθαν κάπως από την έκπληξη, ο Πέτρος, θέλοντας να
διατηρηθεί αυτή η αγία μέθη που προκαλούσε η ακτινοβολία του Κυρίου,
ικετευτικά είπε να στήσουν τρεις σκηνές. Μία για τον Κύριο, μία για το
Μωυσή και μία για τον Ηλία. Πριν προλάβει, όμως, να τελειώσει τη φράση
του, ήλθε σύννεφο που τους σκέπασε και μέσα απ” αυτό ακούστηκε φωνή που
έλεγε: «Ούτος εστίν ο υιός μου ο αγαπητός, αυτού ακούετε». Δηλαδή, Αυτός
είναι ο Υιός μου ο αγαπητός, που τον έστειλα για να σωθεί ο κόσμος.
Αυτόν να ακούτε. Οφείλουμε, λοιπόν, και εμείς όχι μόνο να Τον ακούμε,
αλλά και να Τον υπακούμε. Σε οποιοδήποτε δρόμο μας φέρει, είμαστε
υποχρεωμένοι να πειθαρχούμε.
Ο σκοπός αυτού του εξαίσιου γεγονότος
ήταν να κάνει ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός τους μαθητές Του να πιστέψουν
ακόμα περισσότερο σε Αυτόν για να μην ολιγοπιστίσουν την ώρα που θα Τον
βλέπουν, γυμνό και καταματωμένο με το ακάνθινο στεφάνι να υποφέρει και
να πεθαίνει για την σωτηρία του κόσμου, να μην δειλιάσουν, αλλά να
καταλάβουν πως το Πάθος Του το υπομένει επειδή το ήθελε, εκούσια και όχι
από αδυναμία, αφού είναι ο Παντοδύναμος Υιός του Θεού που γεμάτος αγάπη
για το άθλιο και αχάριστο πλάσμα Του κατέβηκε στη γη, για να μας
ελευθερώσει από τα δεσμά της αμαρτίας.
Για περισσότερη ανάγνωση, μπορείτε να διαβάστε τα κείμενα
εδώ, εδώ και
εδώ
Πηγή http://metamorfosi-vrilission.gr