Πρώην διοικητής ΑΣΔΕΝ Ν.Μανωλάκος: «Yπολοχαγός των καταδρομών μας άνοιξε πυρ και όρμηξε στους Τούρκους»

 

Στον απόηχο των δηλώσεων του τέως υπουργού Άμυνας Ευάγγελου Αποστολάκη ότι κατά τη διάρκεια της θητείας του παραλίγο να έχουμε «νέα Ίμια», ο αντιστράτηγος ε.α. και βουλευτής της ΝΔ, Νικόλαος Μανωλάκος, αποκάλυψε το παρασκήνιο δύο προκλήσεων των Τούρκων στο Αιγαίο.

Αν και ο πρώην Διοικητής της ΑΣΔΕΝ επαναλαμβάνει το γνωστό περιστατικό στην Ρω, εντούτοις προχωρά ένα βήμα παραπέρα και μιλά για ακόμη ενα περιστατικό που υπολοχαγός των καταδρομών μας όρμηξε στους Τούρκους

Ο κ. Μανωλάκος τόνισε πως οι Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας είναι έτοιμες και μπορούν να πετύχουν καίριο χτύπημα στην Τουρκία, εφόσον αυτό απαιτηθεί.

Μιλώντας στον Alpha, ο κ. Μανωλάκος είπε ότι κατά τη διάρκεια της θητείας του υπήρξαν αρκετές δύσκολες στιγμές ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία, επιβεβαιώνοντας τα όσα ανέφερε ο ναύαρχος Αποστολάκης.

«Άλλο είναι να αποφεύγεις Ίμια γιατί είσαι πολύ παραχωρητικός και δεν προκαλείς την Τουρκία και άλλο είναι να τον κάνεις να σέβεται και να μην προχωράει», σημείωσε ο αντιστράτηγος ε.α.

Μάλιστα, έδωσε και ένα παράδειγμα αναφέροντας:

«Τη Δευτέρα του Πάσχα του 2018 ένα ελικόπτερο με κλειστά φώτα πετάει πάνω από τη Ρω. Η αντίδραση ήταν άμεση και αποφασιστική από έναν εξαίρετο υπολοχαγό. Κάνοντας αυτά που είχε εκπαιδευτεί.

Εφαρμόζοντας κανόνες εμπλοκής. Σε αντίθετη κατεύθυνση πυροβόλησε και είχαν μέρες να φανούν».

«Άλλη περίπτωση στην ίδια περιοχή. Μεταφέραμε δυνάμεις από το Καστελόριζο στη Ρω και στη Στρογγύλη και μας παρενοχλούσαν τα μεγάλα σκάφη των ακταιωρών των Τούρκων. Με προκλητικό τρόπο. Τους βλέπαμε στις κάμερες.

Όταν όμως το παλληκάρι, ο υπολοχαγός των καταδρομών ορμούσε πάνω τους με αποφασιστικότητα εξαφανίζονταν.

Τι θέλω να πω με αυτό. Ότι η αποφασιστικότητα και η δύναμη που εκπέμπεις για να προστατεύσεις τα κυριαρχικά σου δικαιώματα, εχθρούς και φίλους τους έχεις μαζί σου. Ο σύμμαχος αν πιστεύει σε εσένα ότι εσύ διεκδικείς τα κυριαρχικά σου δικαιώματα είναι μαζί σου.

Αν σε βλέπει χαλαρό γιατί να είναι μαζί σου. Και ο εχθρός το υπολογίζει, το μετράει το κόστος και το όφελος», σημείωσε περιγράφοντας το παρασκήνιο των τουρκικών προκλήσεων στο Αιγαίο.

Σε σχέση με τις δηλώσεις του πρώην υπουργού Εθνικής Άμυνας κ. Ευάγγελου Αποστολάκη σχολίασε:

«Ήταν ένας άνθρωπος εξαιρετικά ικανός και γνώστης των πάντων. Από τον Ναύαρχο Αποστολάκη εγώ περίμενα περισσότερα. (…) Ήταν ένας άνθρωπος που κέρδιζε την εμπιστοσύνη των πολιτικών του προϊσταμένων.

Η εμπιστοσύνη που του είχε ο πρώην πρωθυπουργός κ. Τσίπρας ήταν τεράστια. Τον έκανε και υπουργό Άμυνας. Μπορούσε το πολιτικό σύστημα να το βελτιώσει. Να το κάνει να σκέφτεται όπως πρέπει. Για να προβεί σε ενέργειες βελτιώσεως των Ενόπλων Δυνάμεων. Μπορούσε περισσότερα».

«Η Ελλάδα, οι Ένοπλες Δυνάμεις μας δεν είναι οι Ένοπλες Δυνάμεις της Κύπρου, ούτε του Κουβέιτ. Έχουνε πολλές δυνάμεις και μπορούνε να τον πάνε και πενήντα χρόνια πίσω», είπε ακόμα ο κ. Μανωλάκος και πρόσθεσε:

«Το θέμα είναι αλλού όμως. Εχθρός του καλού είναι το καλύτερο. Τα χρόνια της κρίσης εμείς δεν κάναμε εκείνα που έπρεπε για να διατηρήσουμε στο επίπεδο που έπρεπε τις ένοπλες δυνάμεις, ενώ στα χρόνια της κρίσης η Τουρκία υποστηρίζει το αφήγημά της που είναι τα δικά μου δικά μου και τα δικά σου μαζικά με ένα τεράστιο εξοπλιστικό πρόγραμμα».

ΠΗΓΗ  doureiostupos.gr

ΡΕΥΘΥΜΝΟ.ΠΕΡΠΑΤΩΝΤΑΣ ΤΗ ΝΥΧΤΑ ΣΤΑ ΡΟΜΑΝΤΙΚΑ ΣΟΚΑΚΙΑ ΤΗΣ ΠΑΛΙΑΣ ΠΟΛΗΣ.

Η σημερινή πόλη είναι χτισμένη στην ίδια θέση με την αρχαία Ρίθυμνα ή Ρήθυμνα ή Ριθυμνία. Μαρτυρίες για την ύπαρξη της πόλης υπάρχουν από τον 5ο-4ο αι. π.Χ. και είναι κυρίως τα αργυρά και χάλκινα νομίσματα, τα οποία έφεραν στη μια όψη την κεφαλή του Απόλλωνα ή της Αθηνάς, και στην άλλη τρίαινα ή δύο δελφίνια ή αίγα. Από την κοπή των νομισμάτων αυτών φαίνεται ότι η πόλη ήταν ανεπτυγμένη με αξιόλογο εμπόριο. Ίσως να είχε αναπτύξει σχέσεις με τους Πτολεμαίους, οι οποίοι την είχαν μετονομάσει σε Αρσινόη. Είναι περιορισμένες οι πληροφορίες που έχουμε στη διάθεσή μας για τη βυζαντινή περίοδο.
Αξιόλογες μαρτυρίες δεν υπάρχουν μέχρι το 1204, οπότε οι Ενετοί αγόρασαν από τους Φράγκους κατακτητές του Βυζαντίου ολόκληρη την Κρήτη έναντι 10.000 αργυρών μάρκων. Τότε αρχίζει η περίοδος της Ενετοκρατίας, η οποία φτάνει μέχρι το 1669. Οι Ενετοί αρχικά εξεδίωξαν τους Γενουάτες του Ενρίκο Πεσκατόρε και εγκαταστάθηκαν στο νησί. Δεν έδωσαν εντούτοις ιδιαίτερη βαρύτητα στην ανάπτυξή του. Τους ενδιέφεραν περισσότερο οι κτήσεις τους στην ηπειρωτική Ελλάδα και στα Επτάνησα.
Το 1538 ο Χαϊρεντίν (Khair ad Din) Μπαρμπαρόσα (Κοκκινογένης) ναύαρχος του Οθωμανικού στόλου και κουρσάρος των ακτών της Αλγερίας (Μπαρμπαριάς), επιτέθηκε στο νησί. Οι Ενετοί αποφάσισαν να κατασκευάσουν ορισμένα οχυρωματικά έργα. Περιέβαλαν την πόλη με τείχος μήκους 1400 μ. (σήμερα ολοσχερώς κατεστραμμένο), αφήνοντας όμως την από θαλάσσης πλευρά εκτεθειμένη. Ήταν εύκολο έτσι για τον πειρατή Ολουτζ Αλή να την κατακτήσει, το 1562. Οι Ενετοί, διαπιστώνοντας το σφάλμα τους, αφού τον εξεδίωξαν, κατασκεύσαν το περίφημο κάστρο της Φορτέτζας, σωζόμενο σήμερα. Η Φορτέτζα αποτελεί το έμβλημα του Ρεθύμνου. 

Ο 16ος αιώνας βρίσκει την πόλη σε μεγάλη πνευματική άνθηση. Πολλοί Ρεθυμνιώτες καλλιτέχνες και λόγιοι εργάζονται όχι μόνο στην Κρήτη αλλά και στην Βενετία. Σημαντικές προσωπικότητες είναι ο Μάρκος Μουσούρος (1470–1517), ο Εμμανουήλ Τζάνες Μπουνιαλής και ο αδελφός του Μαρίνος Τζάνες Μπουνιαλής, δημιουργός του έπους "Κρητικός Πόλεμος", ο Νικόλαος Βλαστός, ο Ζαχαρίας Καλλέργης (συνέταξε και τύπωσε ο ίδιος "Μέγα Ετυμολογικόν Λεξικόν"), ο ζωγράφος Εμμανουήλ Λαμβάρδος, ο Γεώργιος Χορτάτσης (Ερωφίλη, Γύπαρις, Πανώρια) κ.ά.
Η περίοδος αυτή της ακμής διακόπηκε απότομα, όταν στις 13 Νοεμβρίου 1646 το Ρέθυμνο και το 1669 εξ ολοκλήρου η Κρήτη κατακτήθηκαν από τους Τούρκους, οι οποίοι οδήγησαν την πόλη σε μαρασμό. Οι κάτοικοί της σταδιακά άρχισαν να την εγκαταλείπουν, αλλά δεν έλειψαν και οι μικροεξεγέρσεις. Με την έκρηξη της Επανάστασης του 1821 στην ηπειρωτική Ελλάδα, η Κρήτη ξεσηκώθηκε. Οι Τούρκοι απάντησαν με σφαγές των αμάχων σε διάφορες πόλεις, με πρώτη αυτή στις Κυδωνίες Χανίων την 15 Μαΐου 1821. Παρακινημένοι από αυτό το επεισόδιο, οι Τούρκοι του Ρεθύμνου έκαναν το ίδιο. Μέσα στην πόλη έσφαξαν πάνω από εκατό άοπλους Έλληνες μεταξύ των οποίων τον Χ. Καλλέργη και τον Ιωάννη Δεληγεώργη. Λεηλάτησαν τα καταστήματα και τα εργαστήρια, αιχμαλώτισαν γυναίκες και παιδιά και φυλάκισαν τον επίσκοπο Ρεθύμνης Γεράσιμο Περδικάρη όπως και τους ηγουμένους των μοναστηριών, άλλους κληρικούς και λαϊκούς και τον ελληνοδιδάσκαλο Ιωάννη. Επί τρεις μέρες έτρεχαν και στα γύρω χωριά λεηλατώντας και σκοτώνοντας όσους δεν πρόλαβαν να κρυφτούν στα ορεινά. Μέχρι εξήντα άτομα σκοτώθηκαν στο χωριό Περιβόλια, κοντά στο Φρούριο, και πολλούς άλλους στα χωριά Μαγουλά και Μαρουλά, μεταξύ αυτών και τον ιερέα Γεώργιο. Ακόμα και δύο Τούρκοι σκοτώθηκαν μεταξύ τους στη διαμάχη για την κατοχή τριών νεαρών γυναικών. Στα χωριά γύρω από το Ρέθυμνο σκοτώθηκαν περί τους 500 Έλληνες. Τούρκος ονόματι Χατζαλάκης διακρίθηκε για την αγριότητά του σκοτώνοντας όποιον χριστιανό συναντούσε. Όσοι Έλληνες μπόρεσαν διασώθηκαν στα Σφακιά και στα γύρω όρη, ενώ οι Τούρκοι κλείστηκαν στο φρούριο του Ρεθύμνου. Χωρίς δυσκολία οι Τούρκοι κατέπνιξαν την επανάσταση στο νησί, καθώς οι Κρητικοί πολεμούσαν μόνοι κι αβοήθητοι. Χαρακτηριστικό είναι το επεισόδιο του σπηλαίου του Μελιδονιού, στο οποίο είχαν καταφύγει περίπου 370 άτομα (άνδρες και γυναικόπαιδα) που δεν ήθελαν να παραδοθούν: Οι Τούρκοι πέταξαν αναμμένα υλικά στην είσοδο του σπηλαίου, με αποτέλεσμα να βρουν το θάνατο από ασφυξία οι έγκλειστοι σ' αυτό (2 - 3 Οκτωβρίου 1823).
Το 1866 ξέσπασε νέα επανάσταση. Αυτή τη φορά οι Κρήτες πολέμησαν σε μεγάλο βαθμό αβοήθητοι και η επανάσταση κατεστάλη. Το πιο χαρακτηριστικό γεγονός αυτής της επανάστασης είναι το ολοκαύτωμα της Μονής Αρκαδίου (8 Νοεμβρίου 1866), ενός μοναστηριού 22 χλμ. ανατολικά του Ρεθύμνου.
Με την ανεξαρτητοποίηση της Κρήτης (1897) η πόλη άρχισε και πάλι να αναπτύσσεται. Κατασκευάστηκαν έργα υποδομής (δρόμοι, γέφυρες, διδακτήρια). Η άφιξη και εγκατάσταση χιλιάδων Ελλήνων Μικρασιατών προσφύγων, άνω των 6000 στο Ρέθυμνο και στα περίχωρά του, πραγματοποιήθηκε στο διάστημα 1922-1925, μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή και την Ανταλλαγή πληθυσμών. Παρ’ όλες τις δυσκολίες της εποχής, η ένταξη των προσφύγων έγινε αρκετά ομαλά και αρμονικά και πλέον το ένα τρίτο του πληθυσμού του Ρεθύμνου έχει μικρασιατικές ρίζες.
Η ανάπτυξη σε πολιτιστικό και οικονομικό επίπεδο έλαβε σημαντική ώθηση με την εγκατάσταση των Μικρασιατών, ανακόπηκε όμως με τη Μάχη της Κρήτης στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, κατά την οποία η πόλη υπέστη αρκετές καταστροφές. Διασώθηκε, ωστόσο, σημαντικό μέρος της (ενετικής) παλιάς πόλης, η οποία είναι μέχρι σήμερα μια από τις καλύτερα διασωζόμενες ενετικές πόλεις στην Ελλάδα.
ΠΗΓΗ  wikipedia.org
ΦΩΤΟ ADELIN 107,3 FM ΚΥΘΗΡΑ-adelinfm.blogspot.gr