Σταυροπροσκύνηση στη Μυρτιδιώτισσα των Κυθήρων. "Τον Σταυρόν σύμπασα γη προσκυνησάτω..."

Σταυροπροσκύνηση στη Μυρτιδιώτισσα των Κυθήρων.
"Τον Σταυρόν σύμπασα γη προσκυνησάτω..."

Μεσοσαράκοστο σήμερα και η Εκκλησία μας προβάλλει τον Τίμιο Σταυρό του Κυρίου "το δέντρον το ευσκιόφυλλον" για να ξαποστάσουμε λίγο, να πάρουμε δύναμη και να συνεχίσουμε το υπόλοιπον της κοπιαστικής μας διαδρομής προς "την εορτή των εορτών", το Πάσχα.
Μετά τη Δοξολογία ο εφημέριος του Ιερού Προσκυνήματος π. Πέτρος, με ιεροπρέπεια και ευλάβεια, μετέφερε τον στολισμένο με βιολέτες κι άλλα ανοιξιάτικα άνθη Τίμιο Σταυρό από το Ιερό Βήμα στο κέντρο του Ναού, όπως ορίζει το εκκλησιαστικό τυπικό.
Οι προσκυνητές, που ήλθαν σήμερα να εκκλησιαστούν στο Προσκύνημα της Παναγίας μας, ασπάστηκαν τον Τίμιο Σταυρό και πήραν ως ευλογία για τα σπίτια τους τα άνθη με τα οποία ήταν στολισμένος. Τα λουλούδια, άλλωστε, στο Χριστιανισμό κατέχουν εξέχουσα θέση και είναι συνδεδεμένα με πολλές τελετές της Εκκλησίας μας.Ιδιαίτερα η Σταυροπροσκύνηση συνδέεται με τις βιολέτες και το εξαιρετικό τους άρωμα, που αυτή την εποχή αφθονούν στις τσιριγώτικες αυλές. Η παράδοση, μάλιστα, θέλει να φυτεύονται αυτήν την ημέρα χωρίς ρίζα και να " πιάνουν".
Και του χρόνου αγαπητοί φίλοι. Καλή και επιτυχημένη πορεία!

 Γιώργος Λουράντος

ΒΑΤΙΚΑ.Η ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΣΤΑΥΡΟΠΡΟΣΚΥΝΗΣΕΩΣ ΣΤΗΝ ΝΕΑΠΟΛΗ

Την Κυριακή 31 Μαρτίου 2019, τελέστηκε στον Ιερό Ναό της Αγίας Τριάδος με ιδιαίτερη λαμπρότητα ο Όρθρος και η Θεία Λειτουργία της Κυριακής της Σταυροπροσκυνήσεως, από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Μονεμβασίας και Σπάρτης κ.κ. Ευστάθιο με τον ιερέα της ενορίας της Νεάπολης π.Παναγιώτη Αρώνη και τους διακόνους Παίσιο και Ευάγγελο Τσέγκα, παρουσία πλήθους πιστών, που από νωρίς προσήλθαν για να προσκυνήσουν τον Τίμιο Σταυρό και να αντλήσουν απ’ Αυτόν δύναμη για τη συνέχιση του πνευματικού τους αγώνα. 
Παιδιά του κατηχητικού πλημμύρισαν με τις φωνές του τον ναό απαγγέλοντας το "Πάτερ ημών" και την ώρα της Αγίας Κοινωνίας τα μέλη της χορωδίας ενηλίκων υπό την διεύθυνση της δασκάλας μουσικής κυρία Φανή Φερδιανάκη ,τραγούδησαν ψαλμούς. Μετά το τέλος της Θείας Λειτουργίας έγινε η λιτάνευση του Τιμίου Σταυρού ,μέσα σε κατανυκτική ατμόσφαιρα ιδιαίτερα συγκινητική .Στο κήρυγμα της ημέρας ο Σεβασμιώτατος συγκλόνισε με τον Λόγο του ,λόγος αγάπης προς τον συνάνθρωπο προς τον εαυτό μας ,αντλώντας την δύναμη από την θυσία του Χριστού μας.
Στο τέλος ο Σεβασμιώτατος μοίρασε σε όλο τον κόσμο το Αντίδωρο ανταλλάσοντας ευχές με τον κόσμο και ο ιερέας π.Παναγιώτης Αρώνης μοίρασε άνθη στο εκκλησίασμα.
Χρόνια πολλά σε όλους!

Vaggeloglou Despina 

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ¨Η ΕΜΜΗΝΟΣ ΡΗΣΗ ΜΟΙ¨ΚΥΡΙΑΚΗ 31 ΜΑΡΤΙΟΥ ΣΤΗ ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗ ΠΕΙΡΑΙΑ

Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως: Γιατί και πως γιορτάζουμε αυτή την ημέρα…

Η τρίτη Κυριακή των Νηστειών ονομάζεται «Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως ». Μετά από τη μεγάλη Δοξολογία στον όρθρο, ο Σταυρός μεταφέρεται σε μια σεμνή πομπή στο κέντρο του ναού και παραμένει εκεί όλη την υπόλοιπη εβδομάδα, οπότε στο τέλος κάθε ακολουθίας γίνεται προσκύνηση του Σταυρού.

Αξίζει να σημειωθεί ότι το θέμα του Σταυρού, που κυριαρχεί στην υμνολογία αυτής της Κυριακής της Σταυροπροσκυνήσεως, παρουσιάζεται όχι μέσα στα πλαίσια του πόνου, αλλά της νίκης και της χαράς. Βρισκόμαστε στη μέση της Μεγάλης Σαρακοστής. Από τη μια πλευρά η φυσική και πνευματική προσπάθεια, αν είναι συστηματική και συνεχής, αρχίζει να μας γίνεται αισθητή, το φόρτωμα να γίνεται πιο βαρύ, η κόπωση πιο φανερή. Έχουμε ανάγκη από βοήθεια και ενθάρρυνση. Από την άλλη πλευρά, αφού αντέξουμε αυτή τη κόπωση και έχουμε αναρριχηθεί στο βουνό μέχρι αυτό το σημείο, αρχίζουμε να βλέπουμε το τέλος της πορείας μας και η ακτινοβολία του Πάσχα γίνεται πιο έντονη.

Η Σαρακοστή είναι η σταύρωση του εαυτού μας, είναι η εμπειρία – περιορισμένη βέβαια – που αποκομίζουμε από την εντολή του Χριστού που ακούγεται στο ευαγγελικό ανάγνωσμα αυτής της Κυριακής: «όποιος θέλει να με ακολουθεί, ας απαρνηθεί τον εαυτό του ας σηκώσει το σταυρό του, και έτσι ας με ακολουθεί» (Μαρκ.8,34).

Αλλά δεν μπορούμε να σηκώσουμε το σταυρό μας και ν’ ακολουθήσουμε το Χριστό αν δεν ατενίζουμε το Σταυρό που Εκείνος σήκωσε για να μας σώσει. Ο δικός Του Σταυρός είναι εκείνος που δίνει νόημα αλλά και δύναμη στους άλλους. Αυτό μας εξηγεί το συναξάρι της Κυριακής:

Στη διάρκεια της νηστείας των σαράντα ημερών, κατά κάποιο τρόπο, και μείς σταυρωνόμαστε, νεκρωνόμαστε από τα πάθη, έχουμε την πίκρα της ακηδίας και της πτώσης, γι’ αυτό υψώνεται ο τίμιος και ζωοποιός Σταυρός, για αναψυχή και υποστήριξή μας.

Μας θυμίζει τα πάθη του Κυρίου και μας παρηγορεί. Είμαστε σαν τους οδοιπόρους σε δύσκολο και μακρινό δρόμο που, κατάκοποι, κάθονται για λίγο να αναπαυθούν. Με το ζωοποιό Σταυρό γλυκαίνει την πίκρα που νοιώθουμε από τη νηστεία, μας ενισχύει στη πορεία μας στην έρημο έως ότου φθάσουμε στην πνευματική Ιερουσαλήμ με την ανάστασή Του. Επειδή ο Σταυρός λέγεται Ξύλο Ζωής και είναι εκείνο το ξύλο που φυτεύτηκε στον Παράδεισο, γι’ αυτό και οι θείοι Πατέρες τοποθέτησαν τούτο στο μέσο της Σαρακοστής, για να μας θυμίζει του Αδάμ την ευδαιμονία και την πτώση του από αυτή, να μας θυμίζει ακόμα ότι με τη συμμετοχή μας στο παρόν Ξύλο δεν πεθαίνουμε πια αλλά ζωογονούμαστε.

πηγή: Ι.Μ. Πετράκη