Παρασκευή 15 Ιανουαρίου 2021

Ποιος ελέγχει τελικά τα ναρκοχώραφα που αποδίδουν το 90% της παγκόσμιας ηρωίνης;

 

Οι ΗΠΑ, το Αφγανιστάν και η παραγωγή οπίου που αυξάνεται δραματικά



Ποιος ελέγχει τελικά τα ναρκοχώραφα που αποδίδουν το 90% της παγκόσμιας ηρωίνης;
2

Την ώρα που το Ισλαμικό Κράτος φέρεται να κατέχει πια το 50% της διακίνησης ηρωίνης από το Αφγανιστάν στις ευρωπαϊκές αγορές, μια δραστηριότητα που του εξασφαλίζει περισσότερο από 1 δισ. δολάρια τον χρόνο, φαίνεται πως δεν είναι η μόνη δύναμη που έχει βάλει στο χέρι το αφγανικό όπιο.

Οι ΗΠΑ έχουν δαπανήσει δισεκατομμύρια δολάρια για να χαλιναγωγήσουν το εμπόριο οπίου, την κινητήρια δύναμη πίσω από τους Ταλιμπάν του Αφγανιστάν, αν και τόσο σχετικές εκθέσεις του ΟΗΕ όσο και αναφορές μυστικών υπηρεσιών που είδαν το φως της δημοσιότητας συνθέτουν ένα σαφώς διαφορετικό κάδρο: η αγορά του ναρκωτικού είναι σήμερα ισχυρότερη από ποτέ στη δοκιμαζόμενη από τον πόλεμο χώρα και υπάρχει σίγουρα ένας καλός λόγος γι’ αυτό.

Ο ΟΗΕ ανακοίνωσε ήδη από το 2013 ότι η καλλιέργεια οπίου στο Αφγανιστάν άγγιξε επίπεδα ρεκόρ, αυξάνοντας τις ανησυχίες της παγκόσμιας κοινότητας για την ασφάλεια και τη σταθερότητα της περιοχής. Σύμφωνα με την εντεταλμένη υπηρεσία του ΟΗΕ για τα Ναρκωτικά και το Έγκλημα (UNODC), 516.000 στρέμματα αφγανικής γης συνεχίζουν να καλύπτονται από οπιούχες παπαρούνες, με την καλλιέργεια να σημειώνει αύξηση 36% από τα αντίστοιχα επίπεδα του 2012 και να ξεπερνά το παλιότερο ζοφερό ρεκόρ των 477.000 στρεμμάτων του 2007. Όσο για την ετήσια παραγωγή οπίου, ξεπερνά σήμερα τους 5.500 τόνους, κάτι που μετατρέπει το Αφγανιστάν στον αδιαφιλονίκητο ηγέτη της παγκόσμιας αγοράς οπίου, καθώς παράγει τώρα (2015) κοντά στο 90% της συνολικής παραγωγής σε διεθνές επίπεδο.

ususamtooipuumm1

Από την εισβολή τους στο Αφγανιστάν το 2001, οι ΗΠΑ έχουν δαπανήσει περισσότερα από 8,4 δισ. δολάρια για να αντιπαρατεθούν αποτελεσματικά με την παραγωγή του οπίου, κυρίως μέσω καταστροφής των καλλιεργειών παπαρούνας, επιδοτήσεων για εναλλακτικές σπορές, ακόμα και οικονομικών κινήτρων για περιοχές καθαρές από όπιο. Με τα χρόνια βέβαια η εκρίζωση των καλλιεργειών ανατέθηκε προοδευτικά στον αφγανικό στρατό και όπως αποδεικνύουν οι σχετικές εκθέσεις, μόνο καλή δουλειά δεν έχει γίνει από τις Αρχές της χώρας. Βέβαια, την ίδια στιγμή, είναι επαρκώς καταγραμμένο και καλά τεκμηριωμένο το γεγονός ότι η αμερικανική κυβέρνηση έχει πάρει πολλές φορές υπό την προστασία της ναρκοδραστηριότητες σε διάφορες γωνιές της οικουμένης και μεγάλες αμερικανικές τράπεζες έχουν ξεπλύνει συχνά τα ναρκοδόλαρα των καρτέλ. Αναλυτές ισχυρίζονται μάλιστα ότι ήταν ακριβώς τα ναρκοδόλαρα αυτά που έσωσαν τον τραπεζικό τομέα των ΗΠΑ κατά την κρίση του 2008.

ususamtooipuumm2

Το γεγονός ότι ο αμερικανικός στρατός προστάτευε τα οπιοχώραφα του Αφγανιστάν μόνο μυστικό δεν είναι, καθώς το έλεγαν οι επιτελάρχες των ΗΠΑ ανοιχτά ήδη από τις πρώτες στιγμές. Άγνωστο ήταν μόνο ότι η παραγωγή οπίου αυξανόταν συνεχώς αντί να μειώνεται από τις προσπάθειες του αμερικανικού στρατού να καταστρέψει τις καλλιέργειες, ένα δεδομένο που ανατρέπει εν πολλοίς την αμερικανική εκδοχή. Σε μια χώρα όπως το Αφγανιστάν που έχει γνωρίσει τη στρατιωτική κατοχή ΗΠΑ και ΝΑΤΟ ήδη από το 2001, πώς είναι δυνατόν να αυξάνεται η παραγωγή οπίου και ηρωίνης κόντρα στις επίμονες και πολυδάπανες προσπάθειες της αμερικανικής κυβέρνησης να απαλλάξει την οικουμένη από την αφγανική ηρωίνη;

ususamtooipuumm3

Μια εκδοχή που προέρχεται από φακέλους μυστικών υπηρεσιών θέλει την Αμερική να επιτρέπει τη συνέχιση της καλλιέργειας οπίου για να κατευνάσει τους εξοργισμένους ναρκο-αγρότες και τα διεφθαρμένα στελέχη του αφγανικού στρατού και της κυβέρνησης ώστε να μη στραφούν κατά του νέου καθεστώτος της Καμπούλ. Αν και φαίνεται πως το όπιο τροφοδοτεί οικονομικά και τις δύο πλευρές, καθώς η βιομηχανία παραγωγής ηρωίνης αποφέρει τεράστια κέρδη στα οποία μοιάζει να μην μπορεί κανείς να πει όχι.

ususamtooipuumm4

Είναι όμως και το άλλο: η δραματική αύξηση της παραγωγής οπίου στο Αφγανιστάν ήδη από το 2001 (τη χρονιά εισβολής Αμερικανών και ΝΑΤΟ δηλαδή) γνωρίζει σήμερα τρομερή άνθηση στη χώρα, με νέα χωράφια να ξεφυτρώνουν σε άλλα μέρη του Αφγανιστάν, την ίδια ώρα που οι καλλιέργειες γίνονται πια με σύγχρονες και προωθημένες τεχνολογικά μεθόδους που δεν θα ήταν δυνατές χωρίς τη συνδρομή μιας μεγάλης δύναμης.

ususamtooipuumm5

Οι φωτογραφίες που δείχνουν αμερικανούς στρατιώτες να περιπολούν στα οπιοχώραφα κυκλοφορούν ευρέως ήδη από το 2010, κάνοντας την απάντηση για την πραγματική εμπλοκή των ΗΠΑ στο εμπόριο ηρωίνης επιτακτικότερη από ποτέ. Αν στο ήδη ζοφερό σκηνικό της κατακόρυφης αύξησης της οπιοπαραγωγής στο αμερικανοκρατούμενο Αφγανιστάν προσθέσουμε τη σκιώδη δράση της πανταχού παρούσας CIA, μιας υπηρεσίας που είναι γνωστό ότι έχει στενούς δεσμούς με το παγκόσμιο ναρκοδίκτυο, τότε το τοπίο αρχίζει ενδεχομένως να ξεκαθαρίζει, όπως παρατηρούν με νόημα πλήθος ανεξάρτητων εκθέσεων που αποπειρώνται να εξηγήσουν το οξύμωρο της αύξησης του οπίου παρά τη γιγαντιαία προσπάθεια για την εξαφάνισή του.

https://www.newsbeast.gr/

ususamtooipuumm6

Είναι πράγματι πολύ δύσκολο να πιστέψεις ότι σε μια περιοχή που κατέχουν οι ΗΠΑ και επιτηρεί ο αμερικανικός στρατός με 24ωρες ανθρώπινες περιπολίες αλλά και ιπτάμενα drones δεν μπορεί να ελεγχθεί η διακίνηση του ναρκωτικού και η εξαγωγή της ηρωίνης από τα ίδια τα χωράφια που προστατεύουν ένοπλοι Αμερικανοί. Ίσως να μην είναι μόνο οι Ταλιμπάν που ευεργετούνται από τον ζοφερό κόσμο της καλλιέργειας οπίου…

ususamtooipuumm7ususamtooipuumm25ususamtooipuumm24ususamtooipuumm23ususamtooipuumm22ususamtooipuumm21ususamtooipuumm20ususamtooipuumm19ususamtooipuumm18ususamtooipuumm17ususamtooipuumm16ususamtooipuumm15ususamtooipuumm14ususamtooipuumm13ususamtooipuumm12ususamtooipuumm11ususamtooipuumm10ususamtooipuumm9ususamtooipuumm8

Έτσι είναι οι πνεύμονες ενός ασθενή με κορονοϊό, ενός καπνιστή και ενός υγιούς ανθρώπου

«Οι πνεύμονες ενός ανθρώπου που νόσησε από κορονοϊό έχουν χειρότερη εικόνα από κάθε άλλο τρομερό πνεύμονα καπνιστή που έχουμε δει» έγραψε στον λογαριασμό της στο Twitter η χειρουργός Dr. Brittany Bankhead-Kendall και ανάρτησε τις ακτινογραφίες από τους πνεύμονες ενός ασθενή με κορονοϊό, ενός καπνιστή και ενός υγιούς ανθρώπου.

Οι εικόνες σοκάρουν με τη γιατρό να σχολιάζει πως «όλοι ανησυχούν για τους θανάτους και αυτό είναι τρομερό και απαίσιο. Αλλά και για τους ανθρώπους που δεν έχασαν τη ζωή τους και για όσους βγήκαν θετικοί… θα υπάρχει πρόβλημα εκεί».

Όπως πολλοί άλλοι γιατροί, η ίδια έχει δει χιλιάδες ασθενείς από τον περασμένο Μάρτιο. Όπως λέει στο δίκτυο CBS 11 News, αυτοί που είχαν συμπτώματα της COVID-19 εμφάνισαν ανησυχητική εικόνα στις ακτινογραφίες θώρακα. Το ίδιο και εκείνοι που είναι ασυμπτωματικοί, η εικόνα τους είναι σοβαρή στο 70 με 80% των περιπτώσεων.

«Υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που λένε: “είμαι καλά, δεν έχω θέματα”. Και βγάζεις την ακτινογραφία τους και είναι κακή», είπε στις δηλώσεις της.

Οι υγιείς πνεύμονες είναι καθαροί, με τα μαύρα σημεία να αντιπροσωπεύουν τον αέρα. Στους πνεύμονες των καπνιστών, διακρίνονται περισσότερα λευκά σημεία. Στην ακτινογραφία των πνευμόνων κάποιου με κορονοϊό η κατάσταση είναι πολύ πιο σοβαρή.

«Ακόμα κι αν δεν αισθάνεσαι κάποιο πρόβλημα τώρα το γεγονός ότι αυτή είναι η ακτινογραφία του θώρακά σου είναι ενδεικτικό ότι πιθανόν να έχεις προβλήματα αργότερα», σημειώνει η Dr. Bankhead-Kendall.

Σύμφωνα με την ίδια, είναι πολύ νωρίς να γνωρίζουμε τις επιπτώσεις της Covid-19 στο ανθρώπινο σώμα και αν αυτή η εικόνα θα καλυτερέψει. Ωστόσο, είναι σημαντικό αν κάποιος νιώθει δύσπνοια αφότου θεραπευτεί, να συνεχίσει την επικοινωνία με τον γιατρό του.

https://www.enanews.gr/

Ανοίγουν από Δευτέρα 18 Ιανουαρίου οι Ιεροί Ναοί


Του Αιμίλιου Πολυγένη ΠΗΓΗ romfea.gr


Θετική ήταν σύμφωνα με πληροφορίες η εισήγηση της Επιτροπής Λοιμωξιολόγων για το άνοιγμα των Ιερών Ναών, αφού η Εκκλησία απέδειξε ότι από την πρώτη στιγμή τηρεί όλα τα υγειονομικά μέτρα.

Συγκεκριμένα οι ιεροί ναοί θα είναι ανοικτοί για τους πιστούς και οι ιερές ακολουθίες θα τελούνται με την παρουσία ενός ατόμου ανά 25 τ.μ. και ανώτατο όριο τα 50 άτομα. 

Σε επικοινωνία της Romfea.gr με την Ιερά Σύνοδο ενημερώθηκε ότι δεν υπάρχει μέχρι τώρα καμία επίσημη ενημέρωση, αλλά όπως όλα δείχνουν ανοίγουν από την Δευτέρα 18 Ιανουαρίου.

Τέλος αποκλειστικές πληροφορίες της Romfea.gr αναφέρουν, ότι το εν λόγω μέτρο κάθε εβδομάδα θα αναθεωρείται από την σχετική επιτροπή.

«δεν κατάλαβα γιατί μέχρι το Ταίναρο τα 12 ναυτικά μίλια. Τα Κύθηρα δεν είναι ελληνικά;»

Για «αποτυχημένη κυβέρνηση» μίλησε ο πρόεδρος της Ελληνικής Λύσης. Βέλη για την ασκούμενη πολιτική στα εθνικά θέματα.

Από τα εθνικά θέματα ξεκίνησε την τοποθέτησή του στη Βουλή ο πρόεδρος της Ελληνικής Λύσης Κυριάκος Βελόπουλος. Με αφορμή το νομοσχέδιο που προβλέπει επέκτασης της αιγιαλίτιδας ζώνης στα 12 ναυτικά μίλια στο Ιόνιο, σημείωσε «δεν κατάλαβα γιατί μέχρι το Ταίναρο τα 12 ναυτικά μίλια. Τα Κύθηρα δεν είναι ελληνικά;». Συνέχισε την κριτική, κάνοντας λόγο για «μία παγκόσμια πρωτοτυπία της κυβέρνησης, που κάνει ΑΟΖ a la carte, 12 ναυτικά μίλια a la carte, όλα τα κάνει a la carte».

Ο πρόεδρος της Ελληνικής Λύσης άσκησε κριτική στον πρωθυπουργό για το εμβόλιο και το πιστοποιητικό, ενώ ζήτησε τον λόγο για τον αριθμό των δόσεων που θα προμηθευτεί η Ελλάδα. «Πρόθυμος ο πρωθυπουργός μίλησε για πιστοποιητικό εμβολίων. Δεν του είπε κανείς ότι υπάρχουν άνθρωποι που δεν μπορούν να κάνουν το εμβόλιο; Υπάρχουν άνθρωποι με νοσήματα. Δεν θα ταξιδέψουν αυτοί; Δεν είναι ρατσισμός αυτός;» είπε.

Μάλιστα συνέχισε σε ανάλογο ύφος λέγοντας «ήρθε εδώ ο πρωθυπουργός και μίλησε ως γιατρός και είπε ότι το εμβόλιο είναι ασφαλές» και προσέθεσε «δεν του είπε κανείς ότι το εμβόλιο, για να αποδειχθεί αν είναι ασφαλές, χρειάζεται τουλάχιστον τρία χρόνια;». Πρόσθεσε, «έχετε γίνει υπέρμαχοι του εμβολίου, υπάρχουν και άλλες λύσεις».

Κατηγόρησε την κυβέρνηση πως δεν πέτυχε στην πανδημία, γιατί «δεν έπεισε» και όπως είπε, «ο πρωθυπουργός πήρε μόνος του την ευθύνη και θα αναλάβει μόνος του την αποτυχία της πανδημίας που έρχεται». Μίλησε για «ολιγωρίες», «μισές αλήθειες» και σκληρά μέτρα που έχουν επιβληθεί χωρίς να ερωτηθούν τα κόμματα. Για να σημειώσει μεταξύ άλλων, «είστε μια αποτυχημένη κυβέρνηση».

ΠΗΓΗ euro2day.g

Όπως και στα Κύθηρα, έτσι και στο Μάτι, οι ανταγωνισμοί και τα «παιχνίδια επικράτησης» των στελεχών της Πυροσβεστικής,


Στο στόχαστρο του ανακριτή στελέχη της Πυροσβεστικής για το Μάτι

Υψηλόβαθμα στελέχη της Πυροσβεστικής που «αναρριχήθηκαν» στην πυραμίδα του Σώματος μετά τη φονική πυρκαγιά στο Μάτι, θέτει στο «στόχαστρο» ο ανακριτής ο οποίος  χειρίζεται την υπόθεση, επαναφέροντας το αίτημά του για την άσκηση συμπληρωματικής ποινικής δίωξης, αυτή τη φορά σε βαθμό κακουργήματος.

Αξιολογώντας τα νεότερα στοιχεία που συγκέντρωσε ο  ανακριτής Αθανάσιος Μαρνέρης επιμένει στο αίτημά του για την αναβάθμιση του κατηγορητηρίου από πλημμεληματικού σε κακουργηματικού χαρακτήρα, κατονομάζοντας ένα προς ένα τα πρόσωπα που θα πρέπει, κατά την κρίση του, να διωχθούν για την «πλήρη αδιαφορία» που επέδειξαν στη διαχείριση της φωτιάς η οποία στοίχισε τη ζωή σε 102 ανθρώπους.

Με  έγγραφό του προς την Εισαγγελία Πρωτοδικών της Αθήνας, το οποίο αριθμεί 41 σελίδες,  ο κ. Μαρνέρης, ζητεί να ασκηθεί συμπληρωματική ποινική δίωξη για το κακούργημα της θανατηφόρας έκθεσης σε βάρος τουλάχιστον 10 προσώπων, στη συντριπτική τους πλειοψηφία από την Πυροσβεστική Υπηρεσία.

 Τι έφταιξε για τους 102 νεκρούς

Σύμφωνα με την ογκώδη δικογραφία που έχει πλέον σχηματίσει ο ανακριτής, ο  εσωτερικός «πόλεμος» στους κόλπους της Πυροσβεστικής, μεταξύ των υψηλόβαθμων στελεχών της, έκρινε την εξέλιξη της πυρκαγιάς και τα ολέθρια αποτελέσματά της. Όπως και στα Κύθηρα, έτσι και στο Μάτι, οι ανταγωνισμοί και τα «παιχνίδια επικράτησης» των στελεχών της Πυροσβεστικής, καθόρισαν τη ραγδαία επέκτασή της  φωτιάς και παράλληλα, έγιναν  η αιτία να εγκαταλειφθούν στην τύχη τους οι κάτοικοι.

 

Μετά το Μάτι….οι προαγωγές

Τα  περισσότερα  αυτά στελέχη μάλιστα, όπως αποτυπώνεται στη δικογραφία, αμέσως μετά από όσα έγιναν στο Μάτι, πήραν προαγωγή και κατέλαβαν υψηλότερες θέσεις στην ιεραρχία της Πυροσβεστικής. Κατάφεραν δηλ. να «επιβραβευτούν» και να «υπερπηδήσουν» άλλους συναδέλφους τους, μολονότι οι ποινικές τους ευθύνες ήταν υπό έρευνα.

Ο ανακριτής  διαχωρίζει πάντως τους απλούς πυροσβέστες που μάχονταν με τη φωτιά και έθεταν σε κίνδυνο τη ζωή τους από την ηγεσία της Πυροσβεστικής που, «είχε κίνητρο να αφήσει τους παθόντες εκτεθειμένους σε κίνδυνο ζωής ή σωματικής ακεραιότητας αποδεχόμενη τελικά τον κίνδυνο αυτό, καθώς με αυτόν τον τρόπο και  κυρίως με την εξασφάλιση όλων των εναέριων μέσων κυρίως για την MOTOR OIL και το στήσιμο «παγίδων» στους εσωτερικούς αντιπάλους τους στην Υπηρεσία, ανταγωνιστές τους στη διαδοχή σε σημαντικές θέσεις που εξασφάλιζαν πέρα από κύρος και άλλου είδους (προφανώς) ωφελήματα προσδοκούσαν ευνοϊκή μεταχείριση των αρμοδίων στο μέλλον, ευνοϊκή μεταχείριση η οποία και επήλθε καθώς οι περισσότεροι εξ’ αυτών έλαβαν προαγωγή μετά ή εξήλθαν του Σώματος χωρίς να υποστούν οποιαδήποτε δυσμενή συνέπεια».

Η συγκάλυψη

Εκτός όμως από τον τρόπο διαχείρισης της πυρκαγιάς, σύμφωνα με τον κ. Μαρνέρη, «προέκυψαν και στοιχεία που αφορούν την ενδεχόμενη τέλεση αδικημάτων προς συγκάλυψη των παραλείψεων και ενεργειών των αρμοδίων. Ανάμεσά τους είναι και τα «ψευδή στοιχεία που αναγράφονται στο ημερολόγιο του αεροδρομίου της Πάχης για την απογείωση του  CHINOOK στις 17:00 ενώ όπως προκύπτει από καταθέσεις και το ημερολόγιο του ΓΕΕΘΑ, απογειώθηκε στις 18:10.

Πλαστογραφημένο όμως φαίνεται ότι είναι και το ημερολόγιο της Υπηρεσίας Εναέριων Μέσων Πυροσβεστικού Σώματος στο σημείο όπου αναφέρεται «ΜΕΤΑΒΑΣΗ ΣΤΟ ΝΕΟ ΒΟΥΤΖΑ 37 ρίψεις», εννοώντας ότι κατά τη διάρκεια της πτήσης πραγματοποιήθηκαν 37 ρίψεις νερού στην περιοχή.   Σύμφωνα με τις πρόσφατες καταθέσεις των δύο υπεύθυνων για την τήρηση του ημερολογίου, τα γράμματα δεν είναι δικά τους ενώ «τους φαίνεται υπερβολικό το συγκεκριμένο εναέριο μέσο (σούπερ πούμα)να πραγματοποιήσει 37 ρίψεις σε μία μόνο αποστολή».

Τι αναφέρει στο έγγραφό του ο ανακριτής

Στο έγγραφό του, ο  ανακριτής εντοπίζει ποινικές ευθύνες στους αρμοδίους της Πυροσβεστικής αλλά και τη Γενικής Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας τόσο για την πρόληψη και την κατάσβεση της πυρκαγιάς αλλά και για την εκκένωση  εκκένωσης της περιοχής και της  διάσωσης των πολιτών.   

 « Η θέση που κατείχαν  τους καθιστούσαν γνώστες του κινδύνου στον οποίο εξέθεταν τους κατοίκους και τους επισκέπτες της περιοχής , κίνδυνο που προφανώς αποδέχτηκαν , αφού ενώ είχαν τη δυνατότητα να πράξουν διαφορετικά, δεν έπραξαν. Δηλαδή αν και είχαν στη διάθεσή τους  μέσα και χρόνο ,γνώριζαν φυσικά την επικινδυνότητα της κατάστασης  και μάλιστα γνώριζαν την ιδιομορφία της περιοχής  που καθιστούσε άμεσο τον κίνδυνο για ανθρώπινες ζωές , κωλυσιέργησαν σε σημείο που  επέδειξαν εγκληματική αδιαφορία , που στοιχειοθετεί τουλάχιστον τη μορφή του ενδεχόμενου δόλου , ο οποίος και αρκεί στην περίπτωση  της κακουργηματικής μορφής της έκθεσης»,  αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ. Μαρνέρης ενώ σε άλλο σημείο του εγγράφου του τονίζει πως «οι κατηγορούμενοι α) είχαν  το ενδεχόμενο κινδύνου και της  επίτασης  του κινδύνου αυτού (γνωστικό στοιχείο) και β) με τη στάση που κράτησαν αποδέχτηκαν  τον ως άνω κίνδυνο (βουλητικό στοιχείο) , ο οποίος και πραγματώθηκε τελικά επιφέροντας ως αποτέλεσμα το θάνατο 102 ατόμων και σωματικές βλάβες σε τουλάχιστον 21 άτομα, για το αποτέλεσμα δε αυτό  υπήρχε  μεγάλη πιθανότητα  πρόβλεψης  λαμβάνοντας  υπόψη το μέγεθος του κινδύνου και τις επαγγελματικές ιδιότητες των κατηγορουμένων».

Τους έψαχναν αλλά δεν τους έβρισκαν

Ωστόσο, ορισμένοι από τους κατηγορούμενους, όπως σημειώνει ο ανακριτής, «δεν μπορούσαν καν να βρεθούν όταν οι αρμόδιοι της ΕΛ.ΑΣ τους αναζητούσαν» άλλοι δεν πήγαν ποτέ στην περιοχή, παρότι τους είχε δοθεί σχετική εντολή, ενώ καταγράφονται και εκείνοι που έφυγαν αδικαιολόγητα από τον τόπο της πυρκαγιάς.

 Ο δικαστικός λειτουργός επισημαίνει πως οι κατηγορούμενοι « με τις ιδιότητές τους μπορούσαν να προβλέψουν  το βαρύτερο αποτέλεσμα  που τελικά επήλθε αποδεχόμενοι  αυτό, καθώς  δεν αξιοποίησαν έγκαιρα  τα διαθέσιμα μέσα» υπογραμμίζοντας παράλληλα πως από τα στοιχεία της έρευνας του για τους συγκεκριμένους κατηγορούμενους  «δεν προκύπτουν απλώς σοβαρές ενδείξεις  για αμέλεια ως προς τα καθήκοντά τους , η οποία οδήγησε αιτιακά σε θανάτους και σωματικές βλάβες , αλλά σοβαρές ενδείξεις  για ενδεχόμενο δόλο  ως προς την πρόκληση του κινδύνου , ήτοι ενδεχόμενο δόλο  για την τοποθέτηση των θυμάτων από ασφαλή σε μη ασφαλή θέση  που τα κατέστησε αβοήθητα  και μη δυνάμενα να διαφύγουν του κινδύνου  καθώς και τον ενδεχόμενο δόλο  για την άφεση των θυμάτων αβοήθητων».

Παντελής αδιαφορία των αρμοδίων

Μάλιστα, βάζοντας στο «μικροσκόπιο» του την έκθεση του πραγματογνώμονα Δημ. Λιότσιου, μαρτυρικές καταθέσεις αλλά και απολογίες κατηγορουμένων, ο ανακριτής συμπεραίνει  ότι έχει στην διάθεση του όλα τα στοιχεία που αποδεικνύουν πως τα επίμαχα πρόσωπα «δεν έστειλαν εναέρια και επίγεια μέσα, έφυγαν από τη θέση τους ή δεν πήγαν ποτέ σε αυτήν, δεν διέταξαν την απομάκρυνση/εκκένωση των πολιτών ή τη διάσωση αυτών, δεν κηρύχτηκε καν η υπό κρίση περιοχή σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, ενώ υπήρχαν τα διαθέσιμα μέσα.» Όπως σημειώνει ο δικαστικός λειτουργός «Σαφώς και ως προς το αποτέλεσμα (τους θανάτους και την πρόκληση σωματικών βλαβών) οι ως άνω κατηγορούμενοι δεν είχαν δόλο, έστω κι ενδεχόμενο παρά μόνο αμέλεια. Ωστόσο, ως προς την κατάσταση κινδύνου για τη ζωή ή την υγεία των παθόντων ή επιτάσεως του επισυμβάντος κινδύνου, σαφώς οι κατηγορούμενοι είχαν ενδεχόμενο δόλο, καθώς δεν είναι δυνατό να υποστηρίξει κανείς βάσιμα ότι εκ της θέσης τους δεν αποδεχόντουσαν την επίταση του κινδύνου για τους πολίτες από την παντελή αδιαφορία που επέδειξαν έστω κι αν διατηρούσαν μία ατεκμηρίωτη ελπίδα, η οποία και πάλι οδηγεί σε στοιχειοθέτηση ενδεχόμενου δόλου».

Υπέρ του ανακριτικού αιτήματος τάσσονται και δέκα οικογένειες θυμάτων της φονικής πυρκαγιάς οι οποίοι έχασαν τους δικούς τους ανθρώπους και ζητούν την παραδειγματική τιμωρία των πραγματικά υπευθύνων.

ΠΗΓΗ zougla.gr

ΚΡΗΤΗ:ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΑΡΚΑΔΙΟΥ.EIKONEΣ ΜΕ ΤΟ ΦΑΚΟ ΤΟΥ ADELIN FM (ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ)


ΑΡΧΕΙΟ ADELIN FM

Η Ιερά Μονή Αρκαδίου έχει γεωγραφικές συντεταγμένες στη νήσο Κρήτη, αλλά δεν ανήκει μόνο σε αυτήν. Ανήκει σε όλη την Ελλάδα, την Ευρώπη, στις πέντε ηπείρους – σε όλον τον κόσμο.

Είναι ένα από τα μοναστήρια της Ορθοδοξίας που υπογραμμίζει την καθολικότητα και την οικουμενικότητα της Εκκλησίας. Κάθε χρόνο δέχεται και φιλοξενεί επισκέπτες και προσκυνητές από διάφορες χώρες και μακρινούς πολιτισμούς. Εδώ σμίγουν πολλές γλώσσες, ποικιλία πολιτισμών, πλειάδα παραδόσεων, η ιστορία, η πολυμορφία. Τίποτε από όλα αυτά δεν παρεμποδίζει την ενότητα της πίστεως, την καθολικότητα του ορθόδοξου πνεύματος, την οικουμενικότητα της εκκλησιαστικής μαρτυρίας.


Το «Αρκάδι» έχει μια μοναδικότητα η οποία έγκειται στην απαράμιλλη φυσική ομορφιά του. Στην αίγλη της λαμπρής ιστορίας του. Στο πλήθος των βαθιά ριζωμένων στο χρόνο θρύλων του. Στον πλούτο των κειμηλίων και θησαυρών του. Ίσως, γιατί, το παλιό είναι πιο ζωντανό από το νέο, και το σύγχρονο συχνά πιο ώριμο από το γηρασμένο. Ο κάθε προσκυνητής και επισκέπτης του καταλαβαίνει κάτι αποκλειστικά δικό του, προσωπικό, πρωτότυπο στη βιωματική και πνευματική εμπειρία του.
Σκοπός της ιστοσελίδας μας είναι να προσεγγίσει ο επισκέπτης – προσκυνητής αυτήν την ιδιαιτερότητα της Ιεράς Μονής Αρκαδίου, να ταξιδέψει μέσω Διαδικτύου, να πληροφορηθεί, να ενημερωθεί, να τη γνωρίσει και να την επισκεφθεί και επί τόπου.
Καλώς ωρίσατε.

Αρχιμ. Άνθιμος Καλπάκης
Ηγούμενος Ιεράς Μονής Αρκαδίου
πηγή arkadimonastery.gr

Σύντομη Ιστορία της Μονής Αρκαδίου
Η συνεχής και ακατάπαυστη παρουσία οκτώ αιώνων της Μονής στη ζωή του νησιού της Κρήτης αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορίας της.

Το πολύπλευρο έργο της Μονής ξεδιπλώνεται στο διάβα των αιώνων. Από πηγές γνωρίζουμε ότι η Μονή υπήρξε κέντρο παιδείας και αντιγραφής χειρογράφων. Τα δε εργαστήρια παραγωγής χρυσοκεντημάτων κατά το 17ο και 18ο αιώνα θάμπωσαν τον κόσμο.

Οι αγώνες της Μονής ενάντια στους κατακτητές ενέπνευσαν. Οι θυσίες των ανθρώπων που έζησαν και πέθαναν εκεί συγκίνησαν και παραδειγμάτισαν.
Η κατάληψη της Κρήτης από τους Τούρκους γίνεται τη στιγμή που η Μονή Αρκαδίου βρίσκεται σε άνθηση.
Κατά την επανάσταση του 1821 οι μοναχοί συμμετέχουν και πρωτοστατούν στα γεγονότα.Η πρώτη καταστροφή έρχεται. Τότε λεηλατείται και αναγκαστικά εγκαταλείπεται από τους μοναχούς για ένα μικρό διάστημα. Πολύ σύντομα επιστρέφουν.

Το ανώτατο σημείο στην πυραμίδα της προσφοράς της Μονής είναι όταν ανεβαίνει το σκαλοπάτι της αυτοθυσίας, του ηρωισμού και του θεάρεστου αλτρουισμού. Είναι το Ολοκαύτωμα της 8ης Νοεμβρίου 1866. Η Μονή έδωσε το δικό της παρόν στον αγώνα ενάντια στη σκλαβιά. Πέτυχε να αποτινάξει τα δεσμά που λυσσωδώς οι εχθροί ζητούσαν να της περάσουν και να καταφέρει να αλλάξει τον ρου της ιστορίας της Κρήτης.
Έκτοτε η Μονή φέρει το βάρος της ιστορίας στους ώμους της συνεχίζοντας να λαμβάνει μέρος στους αγώνες που ακολούθησαν σε όλες τις εκφάνσεις στο πολύπαθο νησί μας και προσπαθεί με κάθε τρόπο να ανταποκριθεί επάξια στο λαμπρό παρελθόν της.
Κορυφαία πράξη του απελευθερωτικού αγώνα των Κρητών, σύμβολο ηρωισμού και θυσίας. Είναι το σημαντικότερο επεισόδιο της Κρητικής Επανάστασης του 1866.

Η κακοδιοίκηση και η καταπίεση της τουρκικής διοίκησης ανάγκασε την Παγκρήτια Συνέλευση που συνήλθε στα Χανιά να αποστείλει στις 14 Μαΐου 1866 αναφορά στον Σουλτάνο με μια σειρά αιτημάτων. Συγκεκριμένα, ζητούσε: βελτίωση του φορολογικού συστήματος, σεβασμό της χριστιανικής θρησκείας, αναγνώριση του πληθυσμού να εκλέγει ελεύθερα τους δημογέροντές του και τη λήψη μέτρων για την οικονομική ανάπτυξη του νησιού.

Παράλληλα, απέστειλε μυστικό υπόμνημα προς τους μονάρχες της Αγγλίας, της Γαλλίας και της Ρωσίας, με το οποίο τους καλούσε να ενεργήσουν για την ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα ή να μεσολαβήσουν στη χορήγηση από τον Σουλτάνο «Οργανικού Νόμου». Στη συγκέντρωση αυτή συμμετείχε και ο Γαβριήλ Μαρινάκης, ηγούμενος της Μονής Αρκαδίου, που ήταν το επαναστατικό κέντρο της περιοχής Ρεθύμνης.

Οι Μεγάλες Δυνάμεις αδιαφόρησαν, ενώ η ελληνική κυβέρνηση δήλωνε ουδετερότητα και δεν πήρε ανοιχτά το μέρος των επαναστατών. Μόνο η Ρωσία κινήθηκε δραστήρια, χάρη στους υποπροξένους της στο νησί Ιωάννη Μιτσοτάκη και Σπυρίδωνα Δενδρινό.

Μη αναμένοντας βοήθεια από πουθενά, οι Κρητικοί αποφάσισαν να ξεσηκωθούν μόνοι τους και ύψωσαν τη σημαία της Επανάστασης στις 21 Αυγούστου 1866, με το σύνθημα «Ένωσις ή Θάνατος» και αρχηγούς τον Ιωάννη Ζυμβρακάκη στα Χανιά, τον Ελλαδίτη συνταγματάρχη Πάνο Κορωναίο στο Ρέθυμνο και τον Μιχαήλ Κόρακα στο Ηράκλειο. Στην Ελλάδα συγκροτήθηκαν εθελοντικές ομάδες, που βοήθησαν τους Κρητικούς, με χρήματα, τρόφιμα και άλλα εφόδια.

Ο Σουλτάνος θορυβήθηκε από την εξέγερση και έστειλε στις 30 Αυγούστου 1866 τον Μουσταφά Ναϊλή Πασά, με εντολή να την καταστείλει, αφού προηγουμένως είχε απορρίψει τα αιτήματα των Κρητικών. Ο Πασάς έφερε το προσωνύμιο Γκιριτλί (Κρητικός), επειδή είχε συντελέσει στην κατάπνιξη της επανάστασης του 1821 στην Κρήτη. Πρώτα προσπάθησε να καλοπιάσει τους επαναστάτες και να τους πείσει να επιστρέψουν στις δουλειές τους. Όταν αυτοί αρνήθηκαν, αποφάσισε να θέσει σε εφαρμογή το στρατιωτικό του σχέδιο για την κατάπνιξη της επανάστασης.


Η Μονή Αρκαδίου
Τον Σεπτέμβριο και Οκτώβριο προέβη σε εκκαθαριστικές επιχειρήσεις στην περιοχή των Χανίων και στη συνέχεια στράφηκε προς το Ρέθυμνο και τη Μονή Αρκαδίου, όπου ήταν η έδρα της τοπικής επαναστατικής επιτροπής, αποθήκη πολεμοφοδίων και τροφίμων, καθώς και καταφύγιο πολλών χριστιανών. Ο Μουσταφά Πασάς έφθασε έξω από το μοναστήρι το απόγευμα της 6ης Νοεμβρίου 1866. Στη διάθεσή του είχε 15.000 άνδρες (Τούρκους, Αλβανούς, Αιγυπτίους και Τουρκοκρητικούς) και ισχυρό πυροβολικό. Στη Μονή βρίσκονταν 966 άνθρωποι, από τους οποίους μόνο 250 μπορούσαν να πολεμήσουν. Επικεφαλής των αγωνιστών του Αρκαδίου ήταν ο πελοποννήσιος ανθυπολοχαγός Ιωάννης Δημακόπουλος και ο ηγούμενος Γαβριήλ.Οι προτάσεις προς παράδοση απορρίφθηκαν από τους πολιορκημένους και το πρωί της 8ης Νοεμβρίου άρχισαν οι εχθροπραξίες. Οι Οθωμανοί, παρά τις λυσσαλέες επιθέσεις τους, δεν κατάφεραν να καταλάβουν τη Μονή την πρώτη μέρα. Το βράδυ ζήτησαν ενισχύσεις και μετέφεραν ένα μεγάλο πυροβόλο από το Ρέθυμνο. Την επομένη, 9 Νοεμβρίου, άρχισε το δεύτερο κύμα της επίθεσης. Νωρίς το απόγευμα γκρεμίστηκε το δυτικό τείχος της Μονής από τις βολές του πυροβόλου και οι επιτιθέμενοι εισέβαλαν στο μοναστήρι, αρχίζοντας τη μεγάλη σφαγή.


Στη μπαρουταποθήκη της μονής γράφτηκε η τελευταία πράξη του δράματος και μία ακόμα ένδοξη σελίδα της ελληνικής ιστορίας. Ο Κωστής Γιαμπουδάκης ή κατ' άλλους ο Εμμανουήλ Σκουλάς την ανατίναξε, σκορπίζοντας το θάνατο, όχι μόνο στους χριστιανούς, αλλά και στους εισβολείς. Αμέσως μετά, οι Τουρκοκρητικοί και οι Αλβανοί όρμησαν και κατέσφαξαν όσους είχαν διασωθεί, ενώ έκαψαν τον ναό και λεηλάτησαν τα ιερά κειμήλια.

Από τους Έλληνες που βρίσκονταν στη Μονή, μόνο 3 ή 4 κατόρθωσαν να διαφύγουν, ενώ περίπου 100 πιάστηκαν αιχμάλωτοι. Μεταξύ αυτών και ο Δημακόπουλος, που εκτελέστηκε λίγο αργότερα. Ο ηγούμενος της Μονής Αρκαδίου Γαβριήλ Μαρινάκης είχε σκοτωθεί πριν από την ανατίναξη της μπαρουταποθήκης. Οι νεκροί και τραυματίες του Μουσταφά ανήλθαν σε 1.500 ή σε 3.000, σύμφωνα με κάποιους υπολογισμούς.
Το Ολοκαύτωμα του Αρκαδίου, όπως είχε συμβεί με την καταστροφή των Ψαρών και την Έξοδο του Μεσολογγίου, συγκίνησε όλο τον χριστιανικό κόσμο κι ένα νέο κύμα φιλελληνισμού δημιουργήθηκε στην Ευρώπη. Σπουδαίες προσωπικότητες της εποχής, όπως ο Τζουζέπε Γκαριμπάλντι και ο Βίκτωρ Ουγκώ, πήραν θέση υπέρ του Κρητικού Αγώνα και ξένοι εθελοντές έσπευσαν να ενισχύσουν από κοντά την Επανάσταση. Σημαντικές ήταν και οι χρηματικές συνεισφορές από τη Ρωσία και τις ΗΠΑ, με προεξάρχοντα τον φιλέλληνα Σαμουήλ Χάου.

Η Κρητική Επανάσταση φυλλορρόησε τον Ιανουάριο του 1869, αλλά ο Σουλτάνος δεν μπόρεσε να καθυποτάξει ολοκληρωτικά τους Χριστιανούς της Κρήτης. Έτσι, υπό την πίεση των Μεγάλων Δυνάμεων αναγκάστηκε να παραχωρήσει τον «Οργανικό Νόμο» (3 Φεβρουαρίου 1868), ένα είδος Συντάγματος, που προέβλεπε προνόμια για τους χριστιανούς και καθεστώς ημιαυτονομίας για το νησί. Η Ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα πήρε αναβολή για το 1912.

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/337#ixzz3nhwphVsh

8 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 1866: ΤΟ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ ΣΤΟ ΑΡΚΑΔΙ... Ο ΗΓΟΥΜΕΝΟΣ ΕΥΛΟΓΕΙ ΚΙ Ο ΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΤΗΣ ΛΕΥΤΕΡΙΑΣ ΑΝΑΤΙΝΑΖΕΙ!
"Βράχε θυσίας ιερέ, στα

σκόρπια απομεινάρια

ακόμη δεν ξεθώριασαν του

αίματος τ' αχνάρια"

ΑΡΘΡΟ ΑΠΟ ΤΗΝ "ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ"

Μηνιαία Έκδοση του ΥΠ. ΔΗΜ. ΤΑΞΗΣ

Σε απόσταση 23 χιλιομέτρων από το Ρέθυμνο στη Βορειοδυτική πλευρά του Ψηλορείτη και σε υψόμετρο 500 μέτρων από τη θάλασσα, βρίσκεται η ιστορική Μονή Αρκαδίου , το ιερότερο σύμβολο της Κρητικής λευτεριάς. Είναι κτισμένη σε οροπέδιο , εκεί που ενώνονται οι επαρχίες Ρεθύμνης , Αμαρίου και Μυλοποτάμου. Το Τοπίο συναρπάζει, γοητεύει και ξεκουράζει κάθε προσκυνητή , το οποίο και υποδέχεται καλοσυνάτα η Μονή .

Για την ίδρυση του μοναστηριού , δεν υπάρχουν ακριβείς πληροφορίες. Η παράδοση λέει πως θεμελιώθηκε από τον Ηράκλειο και ανοικοδομήθηκε απο τον Βυζαντινό αυτοκράτορα Αρκάδιο τον 5ο μ.Χ. αιώνα από τον οποίο πήρε και το όνομα του. Κατ' άλλη εκδοχή ιδρύθηκε απο κάποιο Μοναχό Αρκάδιο και γι αυτό ονομάστηκε Μονή Αρκαδίου.

Ο μεγαλόπρεπος δίκλυτος Ναός είναι αφιερωμένος στη Μεταμόρφωση του Σωτήρα Χριστού και στον Άγιο Κωνσταντίνο και την Αγία Ελένη.

Τη χρονιά του 1866 το Αρκάδι θα γίνει ένας Θρύλος, μια ολοζώντανη Ιστορία , ένας φάρος άσβεστος, που θα φέγγει σε όλους τους αιώνες και θα διδάσκει τους Λαούς πόσο αξίζει , αλλά και πόσο στοιχίζει η Ελευθερία .

Διακόσια πενήντα χρόνια βρίσκονταν οι Τούρκοι στο πολύπαθο νησί της Κρήτης. Οι επαναστάσεις των Κρητικών πνίγονταν στο αίμα , όπως του 1770,1811,1821,1822,1828. και κάθε φορά η Κρήτη ντυνόταν στα μαύρα και φορούσε και μαύρο κεφαλομάντηλο. Σ' όλους αυτούς τους ιερούς αγώνες , πόθος του Κρητικού λαού ήταν η ένωση με τη μητέρα πατρίδα.

1η Μαΐου 1866
Χίλιοι Πεντακόσιοι Κρητικοί επαναστάτες συγκεντρώνονται στο ιστορικό μοναστήρι με αρχηγό τον Χατζή Μιχάλη Γιάνναρη , και αποφασίζουν να χτυπήσουν τον Τούρκο δυνάστη. Πρόεδρος της επιτροπής Ρεθύμνης , εκλέγεται ο Ηγούμενος της Μονής Χατζή Γαβριήλ Μαρινάκης, απο το χωριό Μαργαρίτες Μυλοποτάμου. Ο Ισμαήλ πασάς παραγγέλνει στον ηγούμενο να διώξει την Επιτροπή γιατί αλλιώς θα καταστρέψει το μοναστήρι. Ο Γαβριήλ γνήσιος απόγονος των πολεμάρχων της Κρήτης αρνείται. Το Σεπτέμβριο του ίδιου χρόνου ο Πασάς ξαναμηνά , να φύγει η Επιτροπή, αλλά οι αγωνιστές , γαλουχημένοι απο τα νάματα του ¨Κρυφού σχολειού" και τραγουδώντας το τιμημένο τραγούδι "Πότε θα κάμει ξαστεριά...." περιφρονούν πάλι το βάρβαρο καταχτητή.

24 Σεπτεμβρίου 1866

Ο Συνταγματάρχης Πυροβολικού Πάνος Κορωναίος μαζί με τον ανθυπολοχαγό πεζικού Ιωάννη Δημακόπουλο απο την Βυτίνα της Αρκαδίας , αποβιβάζονται στο Μπαλί και αμέσως πηγαίνουν στο Αρκάδι για να βοηθήσουν τον αγώνα.

7 Νοεμβρίου 1866

Μέσα στο μοναστήρι βρίσκονται 964 ψυχές, 325 άνδρες απο τους οποίους ςίναι 259 με όπλα και τα υπόλοιπα γυναικόπαιδα . Ο Μουσταφά πασάς , που στο μεταξύ έχει αντικαταστήσει τον Ισμαήλ , ξεκινά απο το Ρέθυμνο με 15.000 ταχτικό στρατό και 30 κανόνια. Το πρωί της 8ης Νοεμβρίου , οι Τούρκικες ορδές βρίσκονται στο Αρκάδι και ορίζεται αρχηγός τους ο Σουλειμάν Βέης (γαμπρός του Μουσταφά) , ενώ ο ίδιος παραμένει στο χωριό Μέση .

Οι "Ελεύθεροι Πολιορκημένοι" κάνουν το σημείο του Σταυρό και ετοιμάζονται για τον άνισο αγώνα με τους άπιστους. Ο Ηγούμενος Γαβριήλ ιερουργεί τιμώντας τους Αρχαγγέλους Μιχαήλ και Γαβριήλ και σαν θεματοφύλακας των ιερών και οσίων της Φυλής μας , εμψυχώνει το εκκλησίασμα να αντισταθεί μέχρι θανάτου στους "σκύλους" που περιφέρονται λυσσασμένοι έξω απο το Άγιο Μοναστήρι. Σε λίγο ο Σουλεϊμάν Βέης καλεί απο το λόφο Κορέ τους χριστιανούς να παραδοθούν . Την απάντηση όμως τη δίνουν τα τουφέκια των επαναστατών.

Το Ιερό λάβαρο της Μονής κυματίζει περήφανα μαζί με τη Γαλανόλευκη . Οι Τούρκοι μαζί με τα κανόνια τους χτυπούν αδιάκοπα τη δυτική πόρτα . Το πολύπρακτο Αρκαδικό δράμα έχει αρχίσει .

Οι γυναίκες που ήταν μέσα στο Μοναστήρι παίρνουν μέρος στον αγώνα και προσφέρουν ανεκτίμητες υπηρεσίες. "Διακόσιοι πενήντα εννιά Κρήτες επολεμούσαν γέροι, γυναίκες και παιδιά φυσέκια κουβαλούσαν....."

Οι πολιορκημένοι δεν αστοχούν με τα βόλια τους , έτσι οι Τούρκοι δεν μπαίνουν στο Αρκάδι. Η σκληρή μάχη συνεχίζεται όλη τη μέρα με πολλούς τούρκους νεκρούς. Η σκοτεινή βροχερή νύχτα που φθάνει , σωπαίνει τα όπλα . Η Θέση των πολιορκημένων χειροτερεύει , γιατί οι Τούρκοι φέρνουν απο το Ρέθυμνο δύο βαριά κανόνια και τα τοποθετούν στους στάβλους δίπλα στη Μονή.

Την ίδια νύχτα οι χριστιανοί στέλνουν στον Παπά Κρανιώτη , απο την Κράνα Μυλοποτάμου, και τον Αδάμ Παπαδάκη απο το Πίκρι Ρεθύμνου, στο Κλησίδι Αμαρίου , όπου βρισκόταν ο Πάνος Κορωναίος για να ζητήσουν βοήθεια. Το βράδυ της 8ης Νοεμβρίου η καμπάνα καλεί τους πιστούς για τελευταία φορά , στο θυσιαστήριο του Θεού και καταλαμβάνουν των αχράντων μυστηρίων \.

Ξημερώνει η 9η Νοεμβρίου. Η μάχη αρχίζει με πολλή λύσσα . Τα κανόνια σφυροκοπούν την δυτική πόρτα , ασταμάτητα και τραντάζει συθέμελα το Μοναστήρι μέχρι που η πόρτα αποχωρεί. Οι άπιστοι ρίχνονται σαν τίγρεις να κατασπαράξουν το αθώο θήραμα.

"Γιουρούσι κάνει η Τουρκιά

απάνω στα τειχειά του

και μεταθέτουν τα θρονιά κι'

ανοίγουν τα κελιά του ..."

Οι τούρκοι μπαίνουν στο περίβολο της εκκλησίας και αρχίζει η γιγαντομαχία ανάμεσα στους υπερασπιστές της Λευτεριάς και στα ανθρωπόμορφα τέρατα που δεν σέβονται τίποτα ιερό στο τόπο του μοναστηριού. Ο Γαβριήλ , ο τιμημένος αυτός ρασοφόρος , συνεχιστής της δόξας και των μεγαλείων του ιερού μας κλήρου , δίνει θάρρος και με βροντερή φωνή καλεί τους Χριστιανούς , να πολεμήσουν μέχρι θανάτου, για του Χριστού την πίστη και για την ελευθερία της Πατρίδας . όσοι επιζήσουν , να τρέξουν στην μπαρουταποθήκη , στην Καστρινή πόρτα για να δώσουν φωτιά στο μπαρούτι, να καούν ζωντανοί , για να μην πιαστούν αιχμάλωτοι.

Σκηνές αλλοφροσύνης εκτυλίσσονται στο μοναστήρι . Δύσκολο πράγμα να περιγράψει κανείς τον ηρωισμό που έδειξαν οι "Ελεύθεροι Πολιορκημένοι" της Μονής Αρκαδίου. Είχαν νικήσει το θάνατο και αγωνίζονταν για τη πίστη τους , τη θρησκεία τους , την πατρίδα τους . Βραδιάζει και τα περισσότερα γυναικόπαιδα είναι συγκεντρωμένα στη Μπαρουταποθήκη . Ο Κωνσταντίνος Δημ. Γιαμπουδάκης , απο το Άδελε Ρεθύμνης με τη πιστόλα στο χέρι είναι έτοιμος . Περιμένει να ευλογήσει ο Ηγούμενος , αλλά και να μαζευτούν, πολλοί τούρκοι να τους πάρει κι αυτούς ο χάρος. Ο Ηγούμενος ευλογεί και τότε ο μάρτυρας της λευτεριάς κάνει το σταυρό του και ανάφτει τη "λαμπάδα" που θα συμβολίζει αιώνια τη δόξα του Αρκαδίου.

Μια θεώρατη λάμψη φάνηκε κι ένας τεράστιος κρότος ακούστηκε . Η λάμψη αυτή θα φωτίσει απο τη μια ως την άλλη της άκρη τη μαρτυρική Μεγαλόνησο, και ο Κρότος θα ξυπνήσει όλους όσους κοιμούνται ακόμη.

Το όραμα είχε συντελεστεί. Πέτρες, κορμιά , κεφάλια , βαρέλια και χώματα βρέθηκαν σ'ένα παράξενο ανακάτωμα , όπως μας λέει η λαϊκή μούσα:

"Σφαγή μεγάλη αρχινά, περίσσια φωνοκλήσι

ετούτ' η ώρα θ'ακουστεί σ' Ανατολή και Δύση.

Και μέσα στον αναβρασμό , που ο Χάρος εβρουχάτο

βροντή, σεισμός εγίνηκε , κι ο κόσμος άνω - κάτω

φωθιά, καπνός και κτήρια , κορμιά κομματιασμένα

άντρες και γυναικόπαιδα στα νέφελα ανεβαίνουν.

Τρόχαλος έγινε η Μονή κι' εσείστη ο Ψηλορείτης

κι' αντιλαλούνε τα βουνά κι απ' άκρου ως άκρου η Κρήτη"

Οι Τούρκοι, που στο μεταξύ έχουν εξαγριωθεί, σφάζουν όποιο βρίσκουν μπροστά τους . Το μοναστήρι είναι γεμάτο απο σκοτωμένους χριστιανούς και τούρκους. Ανεξάντλητοι οι αγώνες του Κρητικού λαού ,για λευτεριά και ανεξαρτησία , πλημμυρίζουν την ιστορία του νησιού , μα πάνω απ' όλους στέκεται η μεγάλη θυσία του Αρκαδίου. Το Αρκάδι είναι ένα φαινόμενο που λάμπει και διδάσκει όχι μόνο την έκταση, αλλά και με το ύψος του μεγαλείου του.

Το Αρκάδι παρέδωσε στις νεότερες γενιές ένα ολόφωτο στεφάνι, μια δόξα κι έναν έπαινο, αλλά και ένα χρέος , βαρύ και δυσβάσταχτο: Τούτο τον ιερό τόπο, που καθαγιάστηκε με αίμα των υπερασπιστών της Μονής , να τον φυλάξομε "σαν τα μάτια μας" και να φανούμε αντάξιοι , άν χρειαστεί και γνήσιοι απόγονοι των πολεμάρχων εκείνων .Χαρακτηριστική είναι η επιγραφή που διαβάζει ο ευλαβικός προσκυνητής του Αρκαδίου στη Μπαρουταποθήκη , η οποία δείχνει περίτρανα την αδούλωτη ψυχή του Κρητικού λαού.

"Αυτή η φλόγα π' άναψε μέσα εδώ στη κρύπτη

κι απάκρου σ' άκρο φώτισε τη δοξασμένη Κρήτη,

ήτανε φλόγα του Θεού μέσα εις την οποία

Κρήτες ολοκαυτώθηκαν για την Ελευθερία "