Η ΕΝΑΡΞΗ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΛΙΤΑΝΕΥΣΗΣ ΤΗΣ ΜΥΡΤΙΔΙΩΤΙΣΣΑΣ

Σήμερα, τηρώντας το παμπάλαιο έθιμο, άρχισε η μεγάλη λιτάνευση της Μυρτιδιώτισσας στα Κύθηρα. 

Το απόγευμα αναχώρησε απο τη ΧΩΡΑ με προορισμό τα Φρατσια. Η λιτάνευση θα διαρκέσει 15 ημέρες, θα περάσει απο τα περισσότερα χωριά των Κυθηρων, θα καλύψει πολλα χιλιόμετρα και θα μπει σε 60 ναούς περίπου. 

Κατα την αναχώρησή της είθισται να ψάλλομε το τροπάριό της με Κυθηραϊκη ψαλτική.

--------------------------------------
Ελένη Χάρου-Κορωναίου
--------------------------------------

ΝΕΑΠΟΛΗ.ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΤΡΙΤΟΥ ΤΟΜΟΥ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟΥ ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΤΖΩΡΤΖΗ ΑΝΩΜΗΤΡΗ

Την Πέμπτη που μας έρχεται 5 Μαΐου 2016 στις 7:30 το απόγευμα στο Ξενοδοχείο Limira-Mare της Νεάπολης θα γίνει η παρουσίαση του τρίτου τόμου της “Αρέσκουσας” Και θα παρευρεθούν στην παρουσίαση οι περισσότεροι από τους σπουδαίους ανθρώπους του τόπου μας που μόχθησαν με δωρεάν εθελοντική πνευματική εργασία για την πραγματοποίηση της έκδοσης και αυτού του σημαντικού βιβλίου για την Λαογραφία των Βατίκων .
Το σημαντικότερο είναι ότι το βιβλίο αυτό είναι και αφιερωμένο στην μνήμη του μεγάλου Βατικιώτη γιατρού και ερευνητή Τζώρτζη Ανωμήτρη και είναι μια ευκαιρία έστω να τον γνωρίσει ο νέος κόσμος στα Βάτικα μέσα από τα κείμενα του στο βιβλίο αυτό .
Λυπάμαι αληθινά τον νέο κόσμο των Βατίκων που δεν πρόλαβε να γνωρίσει αυτό το κολοσσό της καλοσύνης και σύμβολο της υγιούς κοινωνίας , της πραγματικής αγάπης για τον πλησίον του με πράξεις , τον ανιδιοτελή άνθρωπο και επιστήμονα γιατρό που για τα ίχνη της ζωής του θα υπερηφανεύεται στους επόμενους αιώνες η Βατικιώτικη Πατρίδα .

Γράφει ο Δικηγόρος Πέτρος Κουντούρης για τον Τζώρτζη Ανωμήτρη 
Αυτός ο παναθρώπινος από την φύση του και από χαρακτήρα χριστιανός του θεού γιατρός που επί πολλά χρόνια στις μεγάλες νηστείες εθελοντικά δοξολογεί το θέλημα του θεού από τον ιερό Ναό του Αγίου Σπυρίδωνα στο Πειραιά σκόρπισε αφειδώλευτα και χωρίς φαρισαϊσμό με αγάπη και λατρεία το ιατρικό του λειτούργημα δωρεάν κυριολεκτικά τις περισσότερες φορές .
Ως φιλόλογος και ιστορικός δεν ανήκε στην πνευματική ελίτ την αγκυλωμένη , τη παχύσαρκη , τη συμφιλιωμένη , την αλλοτριωμένη , την προδομένη στις ηδονές της καλοπέρασης , κούφια και εκφυλισμένη γιατί πίστευε στην άγια μετάληψη του διανοουμένου και στον ιδρώτα του φτωχού . Ήταν το νυστέρι του Λαού όπως έγραψε σωστά στην εφημερίδα «Τα Νέα ο Δημήτρης Δανίκας » 
Όσοι θα βρισκόμαστε την προσεχή Πέμπτη στα Βάτικα πρέπει να τιμήσουμε την εκδήλωση και την παρουσίαση του βιβλίου που γράφτηκε για εμάς και τους απόγονους μας .

Πηγή 

Stathakis Panagiotis

Η Διεθνής Ημέρα των Weblogger εορτάζεται κάθε χρόνο στις 2 Μαΐου

Η Διεθνής Ημέρα των Weblogger εορτάζεται κάθε χρόνο στις 2 Μαΐου και φέρνει μαζί τους Χρονικογράφους του Ίντερνετ (Weblogger), σε ανάμνηση της πρώτης εμφάνισής τους στο Διαδίκτυο, στις 2 Μαΐου 1993.

Το Weblogging είναι η νέα αντίληψη της διαδικτυακής δημοσιογραφίας.

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/worldays/117#ixzz47U5pRIAF

Η ιστορία της Διακαινησίμου Εβδομάδας (από τη Λαμπρή έως την Κυριακή του Θωμά)

Η Διακαινήσιμος Εβδομάδα. Γιατί ονομάζεται έτσι;

Στην παλαιά εποχή στην Εκκλησία, υπήρχε η τάξη των Κατηχουμένων, όσων δηλαδή προέρχονταν από τους ειδωλολάτρες ή τους Ιουδαίους και διδάσκονταν τις αλήθειες της χριστιανικής πίστεως για να γίνουν μέλη της με το μυστήριο του Βαπτίσματος. Το Βάπτισμα δεν ήταν τότε ατομικό ή οικογενειακό γεγονός, όπως σήμερα, αλλά γεγονός που αφορούσε το πλήρωμα της Εκκλησίας. Γι’ αυτό οι Κατηχούμενοι βαπτίζονταν ομαδικά κατά τη νύχτα του Μ. Σαββάτου προς την Κυριακή του Πάσχα. Με το βάπτισμα στο νερό, ο «παλαιός άνθρωπος», ο άνθρωπος της αμαρτίας, με τη χάρη του Αγίου Πνεύματος πεθαίνει και γεννιέται ο νέος, ο ανακαινισμένος, ο καινούριος που ζει την αναγέννηση, την ανανέωση. Η εβδομάδα που ακολουθούσε το Πάσχα ονομάζεται «Διακαινήσιμος» γι’ αυτό το γεγονός της ανακαινίσεως. Επειδή οι βαπτισμένοι ολόκληρη την εβδομάδα φορούσαν λευκά φορέματα, ονομάζεται και «λευκή εβδομάδα».

Οι εφτά ημέρες της «Διακαινησίμου εβδομάδας» θεωρούνται ως «μία» ημέρα», όπως η Κυριακή του Πάσχα. Οι πιστοί σύμφωνα με τον 66ο Κανόνα της Έκτης Οικουμενικής Συνόδου, πρέπει να τη γιορτάζουν με πνευματική ευφροσύνη, δηλαδή ψάλλοντας ψαλμούς και ύμνους, όχι με χορούς και διασκεδάσεις, συμμετέχοντας όλη την εβδομάδα στη λατρεία της Εκκλησίας, κοινωνώντας καθημερινά, ακόμα και αν την προηγουμένη ημέρα έφαγαν αρτύσιμα φαγητά, συνανιστάμενοι με τον Αναστημένο Κύριο. Κατά τη διακαινήσιμη εβδομάδα τρώμε κρέας και την Τετάρτη και την Παρασκευή. Ο πένθιμος χαρακτήρας της νηστείας δεν έχει θέση στο γεγονός της Αναστάσεως του Χριστού. «Κατά δε την εβδομάδα της «Διακαινησίμου» ακινδύνως κρεωφαγήσομεν (να τρώμε κρέας) κατά την αυτής Τετράδα και Παρασκευήν• ως μία γαρ λογίζεται Κυριώνυμος το επταήμερον τούτο διάστημα».

Κατά τη «Διακαινήσιμη εβδομάδα» ψάλλεται καθημερινά η ακολουθία του Πάσχα χωρίς το «Δεύτε λάβετε φως», που είναι μεταγενέστερη συνήθεια και που δεν αναφέρεται στα έντυπα Πεντηκοστάρια. Η ακολουθία αυτή έγινε κατά μίμηση της ακολουθίας του «Αγίου Φωτός» του ναού του Παναγίου Τάφου των Ιεροσολύμων.

Και γιατί γιορτάζουμε κάθε χρόνο τη «Διακαινήσιμο εβδομάδα»; Πολλοί απαντούν. Για λόγους ιστορικούς. Η Εκκλησία δε ζει όμως με το παρελθόν. Ο λόγος του εορτασμού είναι καθαρά πνευματικός. Ποιός; Επειδή λόγω των αμαρτιών μας μολύνουμε τον λευκό χιτώνα του βαπτίσματος, χρειαζόμαστε με τη μετάνοια εξαγιασμό. Χρειάζεται πάλι να γίνουμε ναός του Αγίου Πνεύματος. Όπως λέει ο απόστολος Παύλος, «εν καινότητι ζωής περιπατήσωμεν» (Ρωμ. 6,4). Χρειαζόμαστε λοιπόν εγκαίνια, αναγέννηση, ανανέωση. «Εγκαινίζεσθε, αδελφοί», λέει ένα τροπάριο, «και αφού αφήσετε τον παλαιό άνθρωπο να ζείτε την καινούρια ζωή». Ή όπως ψάλλει ένας άλλος ύμνος: «Επίστρεψε στον εαυτό σου άνθρωπε! Γίνε καινούριος αντί παλιός και γιόρταζε τα εγκαίνια (την ανανέωση) της ψυχής σου. Όσο είναι καιρός η ζωή σου ας αναγεννηθεί».

Η «Διακαινήσιμος εβδομάδα» γίνεται για τους πιστούς αφορμή πνευματικής καρποφορίας και καλής αλλοιώσεως.

Πηγή http://www.24grammata.com/

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ ΣΤΑ ΚΥΘΗΡΑ!

Με μεγαλοπρέπεια όπως αρμόζει στην μεγάλη εορτή της Χριστιανοσύνης, εόρτασε η νήσος των Κυθήρων την Λαμπροφόρο ημέρα της Αναστάσεως. Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κυθήρων και Αντικυθήρων κ. Σεραφείμ τέλεσε την Αναστάσιμη Θεία Λειτουργία στον Μητροπολιτικό Ναό του Εσταυρωμένου στη Χώρα, ενώ σε όλους τους Ναούς της Μητροπόλεως αναγνώσθηκε το Πασχαλιάτικο Μήνυμα του Σεβασμιωτάτου. Ιδιαίτερα κατανυκτική ήταν η Θεία Λειτουργία της Αναστάσεως στο Πανίερο Προσκύνημα της Θεοτόκου των Μυρτιδίων, όπου εκατοντάδες Κυθήριοι και επισκέπτες συμμετείχαν στην Αναστάσιμη Ακολουθία που τέλεσε ο Αρχιμανδρίτης π. Φρουμέντιος Δημητρίου μαζί με τον 95χρονο ακμαιότατο σεβάσμιο Ιερέα π. Άνθιμο Βενέρη. Ανήμερα του Πάσχα, στο λιμένα της Αγίας Πελαγίας έφτασε το Άγιο Φως που μετέφερε από τη Νεάπολη σκάφος του Λιμενικού Σώματος μετά από αίτημα του οικείου Δήμου. Το εσπέρας του Πάσχα τελέσθηκε μετά πάσης επισημότητος ο Εσπερινός της Αγάπης στο Προσκύνημα της Μυρτιδιώτισσας, όπου προεξήρχε ο Σεβασμιώτατος κ. Σεραφείμ και συμμετείχαν αρκετοί Ιερείς της νήσου, που ανέγνωσαν το Ευαγγέλιο σε 6 γλώσσες.

Πηγή

Stratos Charchalakis

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ Τ’ ΆΪ-ΓΙΩΡΓΗ

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ Τ’ ΆΪ-ΓΙΩΡΓΗ 
(από το Καταλαγάρι και τα Πεζά Πεδιάδος στη δεκαετία τού 1940)

Άϊ μου Γιώργη, αφέντη μου και ψαροκαβαλλάρη, 
αρματωμένε με σπαθί και με χρυσό κοντάρι· 
άγγελος είσαι στη θωριά κι άγιος στη θεότη· 
παρακαλώ βοήθα με, άγιε στρατιώτη, 
να λυτρωθώ απ’ το θεριό και Δράκοντα μεγάλο, 
’π’ ά δε ντού ’πηαίναν άθρωπο κάθε πρωΐ και άλλο, 
σταλιά νερό δεν ήφηνε να κατεβή στη Χώρα, 
σα δε ντού ’πηαίναν άθρωπο πάντα την ίδιαν ώρα! 
Τα μπουλλεθιά ερρίχνανε κι ότινος θέλ’ ας πέση, 
ήπεμπε το παιδάκι ντου τού Δράκοντα πεσκέσι. 
Τα μπουλλεθιά επέσανε κι εις τη βασιλοπούλλα, 
απού την είχ’ η μάνα τζη μοναχορηγοπούλλα. 
Κι ο βασιλιάς ως τ’ άκουσε, τούτο το λόγον είπε: 
- «Το βιός μου όλο πάρετε και το παιδί μου αφήτε». 
Εκεί σπαθιά συρθήκανε, μαχαίρι’ ακονισμένα: 
- «Γή δώσ’ μας το παιδάκι σου, γή παίρνομε κι εσένα». 
- «Στολίστε το παιδάκι μου και κάμετέ το νύφη 
κι αμέτε το στο Δράκοντα, πεσκέσι να δειπνήση». 
Πιάνουν και τη στολίζουνε ’πο το ταχύ ως το βράδυ 
με δαχτυλίδια ολόχρυσα κι όλο μαργαριτάρι·
και παίρνου ντην οι βάγιες τση να πά’ να σεργιανίση 
και πάνε και τη δένουνε στού Δράκοντα τη βρύση·
στα μάρμαρα τού πηγαϊδιού ρίξα ν-την αλυσίδα
κι εκειά την κατεβάσανε, άμοιρη κορασίδα! 
Κι ο Άι-Γιώργης τό ’μαθε και τρέχει να τη σώση 
κι από το άγριο θεριό να τήνε ’λετευρώση· 
καβαλλικεύγει τ’ άλογο και το αντιποδίζει, 
στο μάγουλο τού πηγαϊδιού πηγαίνει και καθίζει. 
- «Μην το φοβάσαι το θεριό κι εγώ δα το ’ποθάνω, 
άφησε ν’ αποκοιμηθώ στα γόνατά σου απάνω· 
σίμωσε, κορασίδα μου, κοντά να με ψειρίσης 
κι όντεν ακούσης το θεριό να μ’ αλαφροξυπνήσης». 
Στα γόνατά τζη ακούμπησε, για νά τονε ψειρίση 
κ’ ετρέχανε τα μάθια τζη σα θολωμένη βρύση·
σε λίγην ώραν ήκουσε μιαν ταραχή μεγάλη 
κι ήτον ο Δράκος κι ήβγαινε μέσ’ από το πηγάϊ. 
- «Ξύπνησ’ αφέντη, ξύπνησε και μη βαροκοιμάσαι 
να το σκοτώσης το θεριό, που λες πως δε φοβάσαι· 
σήκω, σήκω αφέντη μου και το νερό αφρίζει 
κι ο Δράκοντας τ’ αντόδια ντου για μένα τ’ ακονίζει!» 
Ο Άϊ-Γιώργης ’ξύπνησε σα μ-παραλοϊσμένος 
και τ’ άρματά ντου ήρπαξε, ως ήτο μαθημένος· 
γυρίζει στ’ ανατολικά και κάνει το σταυρό ντου 
και το κοντάρι ’σήκωσε και μπήγει στο λαιμό ντου·
μια κονταριά τού έδωκε, την τρώει μές το στόμα 
κι αμέσως τον εξάπλωσε χάμαι στσή γής το χώμα. 
Με μια μπαμπακερή κλωστή πιστάγκωνα το δένει 
τσή κορασίδας τό ’δωκε, μέσα στη Χώρα μπαίνει. 
- «Νά, βασιλιά, το τέκνο σου· ορίστε το παιδί σου
κι απού τα φύλλα τσή καρδιάς δώσε του την ευκή σου».
- «Να ζήσης, καβαλλάρη μου· πώς λένε τ’ όνομά σου, 
ένα μεγάλο χάρισμα να κάμω τσ’ αφεδιάς σου;» 
- «Γιώργης στρατιώτης λέγομαι, απ’ την Καππαδοκία· 
σα θες να κάμης τάξιμο, χτίσε μιαν εκκλησία 
και βάλε και ζωγράφισε Χριστό και Παναγία· 
στη δεξιά Ντου τη μ-πλευρά βάλ’ ένα γ-καβαλλάρη, 
αρματωμένο με σπαθί και με χρυσό κοντάρι».

ΠΗΓΗ  http://www.kairatos.com.gr/