ΕΔΩ Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΗΝ Δ.Ι.Σ
ΖΗΤΟΥΜΕ ΤΑ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΝΑ ΡΥΘΜΙΖΟΝΤΑΙ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ.
triklopodia.gr
ΕΔΩ Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΗΝ Δ.Ι.Σ
ΖΗΤΟΥΜΕ ΤΑ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΝΑ ΡΥΘΜΙΖΟΝΤΑΙ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ.
Την υποβάθμιση του παραδοσιακού οικισμού και του διπλανού αρχαιολογικού χώρου καταγγέλλουν κάτοικοι και φορείς των Κυθήρων
Ενσταση στη ΡΑΕ κατέθεσαν κάτοικοι των Κυθήρων και πλήθος συλλόγων, ο Δήμος και η Επιτροπή Εγχωρίου Περιουσίας Κυθήρων και Αντικυθήρων ισχυριζόμενοι ότι πραγματοποιείται παραβίαση των περιοχών αποκλεισμού και ζωνών ασυμβατότητας του υφιστάμενου Χωροταξικού Πλαισίου καθώς εγκαθίστανται αιολικό πάρκο μέσα στον παραδοσιακό οικισμό και δίπλα στον αρχαιολογικό χώρο.
Ωστόσο, όλες οι προσφυγές απορρίφθηκαν διότι η ΡΑΕ, από το 2010, έχει αποφανθεί ότι τα στοιχεία που της παρείχαν τα αρμόδια υπουργεία είναι ελλιπή και περιμένει τους γεωπληροφοριακούς χάρτες τους οποίους προκήρυξε στις 12.2.2021.
Το θέμα όμως έφτασε στην Βουλή από τον βουλευτή Κρίτωνα Αρσένη ο οποίος στην ερώτησή του προς τον αρμόδιο υφυπουργό Νίκο Ταγαρά, τόνισε ότι η εγκατάσταση των αιολικών γίνεται δίπλα στον αρχαιολογικό χώρο της καστροπολιτείας της Παλαιόχωρας Κυθήρων, του παραδοσιακού οικισμού του Μυλοποτάμου και των οικισμών Κουσουνάρι, Λαζαριάνικα και Ρίζες.
Ο υφυπουργός ανέφερε πως η τροποποίηση αυτού του ειδικού χωροταξικού πλαισίου για τις ΑΠΕ, στόχο έχει «να είναι ακόμη πιο αυστηρό και πιο συγκεκριμένο το πλαίσιο, θέτοντας προτεραιότητες σε ό,τι αφορά την ανάπτυξη αιολικών πάρκων σε όλη την Ελλάδα».
Υπογράμμισε την συμβολή των ΑΠΕ στη συνολική παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας στην πατρίδα μας, λέγοντας πως «όλα αυτά προσαρμόζονται και στο εθνικό σχέδιο για την ενέργεια, το κλίμα, αλλά και σε θέματα προστασίας του περιβάλλοντος». Επιδιώκουμε, ανέφερε «όλα αυτά να μπουν σε τάξη». Για τις ειδικές περιβαλλοντικές μελέτες σε προστατευόμενες περιοχές, είπε ότι «οι χρήσεις που θα οριστούν θα κατισχύουν όλων των άλλων χρήσεων από όλους τους άλλους σχεδιασμούς. Είναι κρίσιμη αυτή η παράμετρος. Και σε έναν χρόνο, έτσι είναι το χρονοδιάγραμμα, θα έχουν ολοκληρωθεί με Προεδρικό Διάταγμα προκειμένου να υπάρχει ασφάλεια δικαίου».
Απαντώντας στον βουλευτή του ΜέΡΑ 25 σχετικά με βεβαιώσεις παραγωγής που έχουν εκδοθεί από την ΡΑΕ, ο υφυπουργός είπε πως αυτές «δεν σημαίνουν κατ’ ανάγκην ότι στο τέλος θα δοθεί έγκριση για άδεια κατασκευής και λειτουργίας ενός αιολικού πάρκου». Η έγκριση δίνεται από την διεύθυνση Περιβαλλοντικής Αδειοδότησης, η οποία τελικά κρίνει το εάν πληρούνται τα κριτήρια του νόμου και του ισχύοντος θεσμικού πλαισίου. Αν δεν πληρούνται, δεν θα δοθεί απόφαση έγκρισης περιβαλλοντικών όρων, και δεν θα προχωρήσει η επένδυση. Για δε τους αρχαιολογικούς χώρους, το ισχύον θεσμικό πλαίσιο αναφέρει για πλήρη απαγόρευση στη Ζώνη Α΄ των αρχαιολογικών χώρων, όπως υπάρχει και μια σειρά από άλλους περιορισμούς, όπως οι αποστάσεις από όρια οικισμών, από δρόμους, από ευαίσθητους χώρους.
Ένα μεγάλο καλαμάρι εντοπίσθηκε νεκρό στην παραλία Καραθώνας στο Ναύπλιο, την Δευτέρα 30 Μαρτίου.
Το μαλάκιο μήκους ενός μέτρου περίπου εντοπίσθηκε από περιπατητή στην άκρη της θάλασσας. Όπως έχουν αναφέρει επιστήμονες και κατά το παρελθόν σε παρόμοια περιστατικά, για πολλά είδη κεφαλοπόδων (καλαμάρια, θράψαλα, σουπιές, χταπόδια, μοσχιοί) φαίνεται ότι τα ώριμα θηλυκά άτομα εξασθενούν σημαντικά κατά το τελευταίο στάδιο της αναπαραγωγής τους, με αποτέλεσμα να παρασύρονται από τα ρεύματα προς την ακτή.Κρούσματα σήμερα: Πώς εξελίσσεται η πανδημία του κορονοϊού στη χώρα μας σήμερα Τρίτη (30/03), σύμφωνα με τις επίσημες ανακοινώσεις από τον ΕΟΔΥ.
Κατασκευάστηκε την εποχή της Αγγλοκρατίας στο νησί 1823 και έχει επτά τόξα.Γεφυρώνει τον Ποταμό στην είσοδο του ομώνυμου χωριού.
Ύψος Τόξου:Από το Γραφείο Τύπου της Νέας Δημοκρατίας, για τις χυδαιότητες του κ. Πολάκη στη Βουλή, εκδόθηκε η ακόλουθη ανακοίνωση:
«Ο κ. Τσίπρας επέλεξε σήμερα να στείλει στη Βουλή το “δεύτερο εγώ του” για να συκοφαντήσει και να δυναμιτίσει τη συζήτηση, ώστε να μην ακούσει κανείς την αλήθεια για το ρόλο του κ. Παππά σε αυτή τη τόσο σημαντική υπόθεση που μέσω της Δικαιοσύνης ήρθε στη Βουλή.
Ο κ. Πολάκης ξεπέρασε σε χυδαιότητα ακόμη και τον γνωστό εαυτό του. Σε ένα εμφυλιοπολεμικό παραλήρημα μίσους παρουσίασε την ιστορική παράταξη της Νέας Δημοκρατίας ως το κόμμα των μαυραγοριτών και των δωσίλογων. Οι χυδαιότητες Πολάκη μόνο ντροπή αποτελούν για το Κοινοβούλιο.
Αν ο κ. Τσίπρας δεν αποκηρύξει δημόσια τα όσα εκστόμισε σήμερα ο συνεργάτης του, θα επιβεβαιώσει για άλλη μια φορά ότι ο κ. Πολάκης είναι το πραγματικό πρόσωπό του. Ότι λέει όσα δεν θέλει να εκστομίσει ο ίδιος κι ότι είναι ένας Πολάκης χωρίς μουστάκι.
Ό,τι και να κάνουν στον ΣΥΡΙΖΑ, για ένα πράγμα να είναι βέβαιοι. Η δυσώδης αυτή υπόθεση θα ερευνηθεί μέχρι το τέλος».
Κατεβάστε το δελτίο τύπου εδώ.
Η Ελλάδα, δεν δέχεται υποδείξεις περί ανθρωπισμού και περί της προστασίας των θεμελιωδών δικαιωμάτων από χώρες που τα παραβιάζουν, καταστρατηγώντας διεθνείς συμβάσεις για εσωτερική κατανάλωση και έπειτα ζητούν βοήθεια από την Ευρώπη για να διαχειριστούν τα μεταναστευτικά κύματα που οι ίδιες συνέβαλλαν να δημιουργηθούν», τόνισε ο Υπουργός Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, κ. Γιάννης Πλακιωτάκης στη συνάντηση του με την Επίτροπό Εσωτερικών Υποθέσεων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, κυρία Ylva Johansson.
Ο Υπουργός Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής ξεκαθάρισε ότι «με αφορμή ανυπόστατες καταγγελίες έχει ήδη κινήσει τη διαδικασία επικαιροποίησης του εσωτερικού μηχανισμού, προκειμένου να διερευνάται πλήρως κάθε περιστατικό και να δοθεί τέλος στις προπαγανδιστικές προσπάθειες σπίλωσης της ελληνική τιτάνιας προσπάθειας. Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να αναλάβει όλες τις αναγκαίες ενέργειες, ώστε να αποτύχει η προσπάθεια χειραγώγησης της διεθνούς κοινής γνώμης, που εκπορεύεται από συγκεκριμένα κέντρα και ομάδες συμφερόντων».
Η συνάντηση, στην οποία συμμετείχε και ο Αρχηγός του Λιμενικού Σώματος – Ελληνικής Ακτοφυλακής Αντιναύαρχος Λ.Σ. Θεόδωρος Κλιάρης, πραγματοποιήθηκε σε πολύ καλό κλίμα.
Ο κ. Πλακιωτάκης επισήμανε ακόμα ότι «Η στοχευμένη ενίσχυση των Λιμενικών Αρχών του ανατολικού Αιγαίου σε προσωπικό και επιχειρησιακά μέσα και η συνεργασία με την Frontex, συνέβαλαν καθοριστικά στην μείωση κατά 85% των μεταναστευτικών ροών προς την Ελλάδα το 2020, ενώ πρόσθεσε ότι «ένα χρόνο τώρα σε 800 και πλέον περιστατικά που διαχειρίστηκε το Λιμενικό Σώμα, δεν υπήρξε ούτε μια ανθρώπινη απώλεια».
Κλείνοντας, ο κ. Πλακιωτάκης απευθυνόμενος στην Επίτροπο, τόνισε ότι «η ενισχυμένη επιτήρηση για την προστασία των Ελληνικών και Ευρωπαϊκών συνόρων απαιτεί επείγουσα χρηματοδότηση με 15,8 εκατομμύρια ευρώ. Θέλω να λάβετε υπόψη ότι οι επιχειρήσεις στη θάλασσα είναι ένα ιδιαίτερα ακριβό “εγχείρημα” και ο κατάλληλος εξοπλισμός είναι δυσανάλογα ακριβότερος».
Η κυρία Johansson ζήτησε περισσότερες πληροφορίες αναφορικά με τη συνεργασία της Ελληνικής και της Τουρκικής Ακτοφυλακής, εξήγησε το πώς έχουν διαμορφωθεί τα χρηματοδοτικά εργαλεία για την επόμενη χρονική περίοδο και σημείωσε ότι η κοινή διακήρυξη Ευρωπαϊκής Ένωσης – Τουρκίας παραμένει ισχυρή, επομένως θα πρέπει η Τουρκία να συμμορφωθεί με τις υποχρεώσεις που προκύπτουν. Εξέφρασε την ικανοποίησή της για το γεγονός ότι το Λιμενικό Σώμα αναπτύσσει και επικαιροποιεί τις διαδικασίες για τη διερεύνηση των καταγγελλόμενων περιστατικών περί επαναπροωθήσεων, ενώ αναγνώρισε ότι προστασία των θαλασσίων συνόρων είναι μία δύσκολη επιχειρησιακά υπόθεση, για την οποία σε ελάχιστο χρόνο πρέπει να παρθούν δύσκολες αποφάσεις. Παράλληλα, ενδιαφέρθηκε για το θέμα της διακίνησης ναρκωτικών μεταξύ Ελλάδος και Αλβανίας. Κατέληξε λέγοντας ότι θα πρέπει να το θέμα της προστασίας των θαλασσίων συνόρων να γίνει Ευρωπαϊκό και όλοι οι φορείς να συμβάλουν σε αυτόν τον τομέα.
Από τους πιο σεμνούς και πιο φωτισμένους δάσκαλους τού Γένους, οπαδός τού Κοραή και φίλος τού Καποδίστρια, με φωτεινές και προοδευτικές ιδέες, επαναστατικές θα λέγαμε, για την εποχή του. Γεννήθηκε στα Κύθηρα, αλλά καταγόταν από τη Χίο. Έμαθε τα πρώτα γράμματα στην Κέρκυρα κι’ ύστερα πλούτισε τις γνώσεις του σπουδάζοντας στο εξωτερικό, όπου αργότερα και δίδαξε στις μεγάλες παροικίες τού Ελληνισμού. Για χρόνια ήταν μόνιμα εγκατεστημένος στο Κάιρο, αλλά όταν η Ελλάδα ελευθερώθηκε κι ο φίλος του Καποδίστριας ήρθε σαν κυβερνήτης, ο Βαρδαλάχος αποφάσισε να περάσει «τας εσχάτας ημέρας τής ζωής του», όπως είπε, στον «αέρα τής Ελευθέρας Ελλάδος». Ταξιδεύοντας, όμως, από τη Σύρο στην Αίγινα βούλιαξε το καΐκι του και πνίγηκε. Άφησε πολύτομο και πολύτιμο έργο. Ανάμεσα στα βιβλία του ξεχωρίζουμε τ’ ακόλουθα: «Επιτομή τής Ερμογένους Ρητορικής» (Βιέννη, 1810), «Ρητορική Τέχνη» (Βιέννη 1815), «Η Γραμματική τής Ελληνικής Ομιλουμένης» (Οδησσός, 1829), «Μαθήματα εκ των Αισωπείων Μύθων» (Οδησσός, 1830). Πολύτιμη είν’ ακόμη κι η προσφορά τού Βαρδαλάχου στις μεταφράσεις αρχαίων κειμένων. Έτσι, μετέφρασε τους Διαλόγους τού Λουκιανού, την Κύρου Παιδεία και Ανάβαση, κι έγραψε παράλληλα πλήθος σχολικά βιβλία που τόσο ανάγκη τα είχε τότε το Γένος.
115.000 άνθρωποι χάθηκαν, δολοφονήθηκαν, ξεριζώθηκαν… Άνδρες, γυναίκες, παιδιά.
Το αίμα έτρεχε ποτάμι, μέχρι τη θάλασσα. Το γαλάζιο του νερού βάφτηκε κόκκινο. Ουρλιαχτά, θάνατος, απόγνωση. Καμμένη γη. Χωριά ολόκληρα πυρπολήθηκαν. Μητέρες μέσα στους καπνούς ψάχνουν να βρουν τα παιδιά τους. Τα πρόσωπα τους μαύρα από τις στάχτες. Βλέμμα θολό. Το βλέμμα της τρέλας. Που να κρυφτούν; Δεν ξέρουν.
Τούρκοι παντού. Αγρίμια. Δολοφονούν, βιάζουν. Κατακόκκινοι βαμμένοι από το αίμα των αθώων θυμάτων τους συνεχίζουν να σκοτώνουν όποιον βρουν στο διάβα τους. Η Χίος πεθαίνει…30 Μαρτίου 1822
Τι συνέβη όμως και φτάσαμε σε αυτή τη σφαγή; Το δολοφονικό χέρι του Τούρκου θα μπορούσε να κοπεί, πριν καν βγάλει το γιαταγάνι; Ας δούμε τα γεγονότα που προηγήθηκαν και οδήγησαν σε μια από τις μαζικότερες σφαγές της ιστορίας του ανθρώπινου γένους.
Η Χίος ήταν πάντα ένα νησί που ευημερούσε, τόσο οικονομικά όσο και πολιτισμικά. Οι Χιώτες μια πάστα ανθρώπου που έχει στο αίμα του την αλμύρα της θάλασσας, διακρίνονταν πάντα για τη ναυτοσύνη τους. Δεν είναι τυχαίο ότι πολλοί Λεβέντες* στα πλοία των Οθωμανών ήταν Χιώτες. Δεν είναι τυχαίο επίσης ότι οι Χιώτες σε ελληνικά ή σε Οθωμανικά πλοία κυριαρχούσαν από τη Μαύρη θάλασσα μέχρι τις ακτές της Αφρικής. Το ευλογημένο νησί της Χίου είχε όμως και άλλο ένα “ατού”. Τα μαστιχόδεντρα. Το δέντρο που δεν υπάρχει πουθενά αλλού στον κόσμο και τους καρπούς του οποίου, λάτρεψαν όλοι οι Σουλτάνοι.
Στις αρχές του 1800 η ευημερούσα Χίος αριθμούσε 120.100 ψυχές εκ των οποίων οι 117.000, ήταν Έλληνες, οι 3.000 Τούρκοι και οι 100 Εβραίοι. Το εμπόριο μαστίχας ανθούσε, το εμπόριο με τα παράλια της Μικρασίας ήταν στο ζενίθ του και οι Χιώτες μπορεί να ζούσαν μια σχετικά ελεύθερη καλή και άνετη ζωή, αλλά ποτέ δεν ξέχασαν ότι ήταν Έλληνες. Ο Σουλτάνος Μαχμούτ ο Β, τους είχε δώσει άτυπα μια σχετική αυτονομία αφού ποτέ δεν του δημιούργησαν κάποιο πρόβλημα.
Η σπίθα της επανάστασης στην Ελλάδα δεν άφησε τους Χιώτες τυπικά αδιάφορους αλλά στο νησί επικρατούσε ηρεμία. Ακόμη και όταν ο Τομπάζης πήγε να τους ξεσηκώσει, τον Απρίλη του 1821, δεν έγινε τίποτε. Κάποια χιλιόμετρα βορειότερα ο Σουλτάνος έβλεπε την επανάσταση να φουντώνει στην Ελλάδα, αλλά τα αγαπημένα του παιδιά οι Χιώτες να μην ακολουθούν. Ο Μαχμούτ ο Δεύτερος συνέχιζε στα ανάκτορα του Τοπ Καπί να πίνει τα χιώτικα με γεύση μαστίχας σερμπέτια του, ικανοποιημένος.
Όμως σχεδόν ένα χρόνο μετά στις αρχές του Μάρτη του 1822, ο Σάμιος Λυκούργος Λογοθέτης, αποβιβάζεται στη Χίο με 1500 άνδρες και μαζί με τον Χιώτη Αντώνη Μπουρνιά ξεσηκώνουν το λαό. Οι διαφωνίες ανάμεσα στους κατοίκους του νησιού είναι έντονες. Τελικά η σπίθα ανάβει και οι 3.000 Τούρκοι μαζί με τη φρουρά του νησιού οχυρώνονται στο κάστρο. Όμως για άλλη μια φορά η προχειρότητα στην κατάστρωση ενός σχεδίου αλλά και οι έριδες για την αρχηγεία, προδίδουν τους Έλληνες. Οι Τούρκοι ταμπουρωμένοι δεν παραδίδονται ενώ τα μαντάτα της εξέγερσης φτάνουν μέχρι το Τοπ Καπί.
Ο Σουλτάνος γίνεται έξαλλος. Θεωρεί ότι οι Χιώτες που τόσα “προνόμια και αυτονομία” τους προσέφερε, τον πρόδωσαν. Όμως αυτό που τον έκανε έξαλλο ήταν φυσικά άλλο. Εάν επικρατούσε η επανάσταση στο νησί, θα έχανε σημαντικότατους οικονομικούς πόρους, αφού τα μαστιχόδεντρα και ο φόρος που έπαιρνε από αυτά, πλέον δεν θα του άνηκαν.
Διατάζει τον έμπιστο ναύαρχο του Καρά Αλή να καταπνίξει την επανάσταση. Στις 30 Μαρτίου του 1822 και μετά από έντονο κανονιοβολισμό, ο Μαύρος-Αλής αποβίβασε στην ακτή 7.000 άνδρες και με τη συνδρομή της τουρκικής φρουράς κατέστειλε εύκολα και σύντομα την εξέγερση, εκμεταλλευόμενος τον κακό σχεδιασμό της και τις έριδες (όπως είπαμε) για την αρχηγία μεταξύ Μπουρνιά και Λογοθέτη. Οι δύο τους υποχώρησαν στο εσωτερικό του νησιού φωνάζοντας: “ο σώζων εαυτό σωθήτω”
Από εκεί και μετά ξεκίνησε η σφαγή. Ο θάνατος χόρευε για μήνες πάνω από τη Χίο: 42.000 άνθρωποι σφαγιάστηκαν, 23.000 διέφυγαν στο εξωτερικό και στην Ελλάδα και 50.000 έγιναν σκλάβοι. Υπολογίζεται ότι γλύτωσαν και παρέμειναν στο νησί 1500-2000 άνθρωποι.
Η νέμεσις για τον Καρά- Αλή θα έρθει τις πρώτες ημέρες του Ιουνίου του 1822, όταν ο Κανάρης θα πυρπολήσει και θα ανατινάξει την Ναυαρχίδα του στόλου του και ο ίδιος ο Καρά Αλής θα πάει να συναντήσει τα αθώα θύματα του στον κάτω κόσμο.
Η σφαγή των χιλιάδων αθώων της Χίου προκάλεσε αποτροπιασμό και αηδία στην Ευρώπη. Η κοινή γνώμη ξεσηκώθηκε και οι τάξεις των φιλελλήνων πύκνωσαν. Αυτόπτες μάρτυρες περιέγραψαν τις φρικιαστικές σκηνές στις εφημερίδες, ζωγράφοι (Ντελακρουά) τις απεικόνισαν και ποιητές (Ουγκώ, Χέμανς, Πιέρποντ, Χιλ, Σιγκούρνεϊ) έψαλλαν τη θλιβερά καταστροφή. Πολλοί έκαναν λόγο για το ασυμβίβαστο της τουρκικής φυλής με τον ανθρωπισμό, ενώ άλλοι τόνισαν την αδυναμία συνύπαρξης Χριστιανών και Μουσουλμάνων.
*Λεβέντης σημαίνει στα Τούρκικα ότι και στη γλώσσα μας: Ο ατρόμητος, το παλικάρι. Λεβέντης ήταν όποιος υπηρετούσε στο οθωμανικό ναυτικό και είχε ένα μόνο καθήκον. Να κάνει τα ρεσάλτα στα άλλα πλοία. Στις ναυμαχίες τα πλοία πλεύριζαν το ένα το άλλο και πετούσαν γάντζους δεμένους με σχοινιά. Οι Λεβέντες ήταν οι πρώτοι που ορμούσαν στο αντίπαλο πλοίο για να το καταλάβουν. Οι πρώτοι που πρότασσαν τα κορμιά τους. Πολεμούσαν σαν σκυλιά και εξολόθρευαν τους εχθρούς.
iellada.gr
Ηταν 30 Μαρτίου του 1952. Το ρολόι έδειχνε 4.12 τα ξημερώματα όταν ο Νίκος Μπελογιάννης, με τρεις ακόμη συντρόφους του, έπεφταν νεκροί από τις ριπές στο εκτελεστικό απόσπασμα.
Είχε προηγηθεί η συγκλονιστική δίκη, που έμεινε στην ιστορία ως «υπόθεση Μπελογιάννη». Το ηγετικό στέλεχος του ΚΚΕ και αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης κατά των Γερμανών καταδικάστηκε και εκτελέστηκε με την κατηγορία της κατασκοπείας.
Ο θάνατός του έλαβε μεγάλη δημοσιότητα, προκαλώντας διεθνείς αντιδράσεις, σε μια εποχή που η Ελλάδα βρισκόταν στη δίνη των μετεμφυλιακών αντικομμουνιστικών διώξεων.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ//EUROKINISSI
Ο Νίκος Μπελογιάννης έμεινε γνωστός ως «Ο Ανθρωπος με το Γαρύφαλλο», χάρη στο ομώνυμο ποίημα, που έγραψε προς τιμήν του ο μεγάλος Γιάννης Ρίτσος. Κατά την διάρκεια της δίκης του κρατούσε πάντα ένα γαρύφαλλο. Με το λουλούδι ανά χείρας άκουσε και τον πρόεδρο του στρατοδικείου να του ανακοινώνει, την 1η Μαρτίου του 1952, ότι μαζί με επτά συντρόφους του (Δημήτρης Μπάτσης, Ηλίας Αργυριάδης, Νίκος Καλούμενος, Τάκης Λαζαρίδης, Χαρίλαος Τουλιάτος, Μιλτιάδης Μπισμπιάνος και Έλλη Ιωαννίδου) καταδικάζεται σε θάνατο.
«Εμείς αγαπάμε την Ελλάδα και το λαό της περισσότερο από εκείνους που μας κατηγορούν. Το αποδείξαμε τότε που η λευτεριά, η ανεξαρτησία και η εδαφική ακεραιότητα βρίσκονταν σε κίνδυνο. Παλεύουμε για να ξημερώσουν και για την πατρίδα μας καλύτερες μέρες, χωρίς πείνα και πόλεμο. Κι αν χρειαστεί θυσιάζουμε γι’ αυτό και τη ζωή μας» είχε πει νωρίτερα ο ίδιος ενώπιον των δικαστών του.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ//EUROKINISSI |
Ο ίδιος πέρασε για πάντα στην Ιστορία. Το όνομά του δεν ξεχάστηκε. 67 χρόνια μετά την εκτέλεσή του ακόμη μνημονεύεται. Δρόμοι και οικισμοί σε χώρες της ανατολικής Ευρώπης έχουν πάρει το όνομά του, όπως το χωριό Μπελογιάννης στην Ουγγαρία.
«Πόσο μικρή είναι τούτη η λευτεριά μπροστά στην άγρια λευτεριά, να βγάζεις την καρδιά σου σα γαρύφαλλο απ′ τον κόρφο σου, για να μοσκοβολάν τα σύμπαντα θυσία και ειρήνη. Καλημέρα ανθρώποι μου. Καλημέρα ήλιε. Καλημέρα Μπελογιάννη» ήταν οι συγκλονιστικοί στίχοι του Γιάννη Ρίτσου για τον σπουδαίο αγωνιστή.
Ο Νίκος Μπελογιάννης γεννήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου του 1915 στην Αμαλιάδα. Από μαθητής του Γυμνασίου βρέθηκε στο δημοκρατικό κίνημα. Σπούδασε νομικά, αλλά δεν τέλειωσε τις σπουδές του, διότι αποβλήθηκε από το Πανεπιστήμιο με απόφαση της Συγκλήτου για τη δράση του «εναντίον της κοσμογονίας του Κονδύλη».
Εγινε μέλος του ΚΚΕ το 1934. Από τότε, πέρασε από πολλές δοκιμασίες. Φυλακές, εξορίες, βασανιστήρια στην Ασφάλεια Πατρών, τρομοκρατία στα ιταλικά στρατόπεδα. Στα χρόνια της ναζιστικής κατοχής ήταν καπετάνιος μεραρχίας του ΕΛΑΣ στην Πελοπόννησο και μέλος του Γραφείου Περιοχής Πελοποννήσου του ΚΚΕ. Στον εμφύλιο, ο Νίκος Μπελογιάννης ήταν πολιτικός επίτροπος μεραρχίας του Δημοκρατικού Στρατού. Παράλληλα με την καθοδηγητική του δουλειά, έγραψε άρθρα και μελέτες που αφορούσαν στην ελληνική ιστορία και στην οικονομική ανάπτυξη της χώρας.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ//EUROKINISSI |
Περίπου ένα χρόνο μετά τη λήξη του εμφυλίου πολέμου, ο Νίκος Μπελογιάννης και 93 ακόμη σύντροφοί του -μεταξύ των οποίων ο δημοσιογράφος Στάθης Δρομάζος, ο Στέργιος Γραμμένος και η Ελλη Ιωαννίδου- συλλαμβάνονται και στις 22 Οκτωβρίου 1951 οδηγούνται σε δίκη. Κατηγορούνται για απόπειρα ανασυγκρότησης του Κομουνιστικού Κόμματος Ελλάδος (ΚΚΕ), το οποίο - βάση του Αναγκαστικού Νόμου 509/1947- θεωρείται παράνομο, προδοτικό και ξενοκίνητο κόμμα, που δρα ενάντια στην εδαφική ακεραιότητα της Ελλάδας.
Στις 15 Νοεμβρίου ο πρόεδρος του έκτακτου στρατοδικείου Αντισυνταγματάρχης Ανδρέας Σταυρόπουλος ανακοινώνει την ετυμηγορία, πλαισιωμένος από τους στρατοδίκες Γεώργιο Παπαδόπουλο (τον μετέπειτα δικτάτορα), Ν. Κομιάνο, Γ. Κοράκη, και Θ. Κυριακόπουλο. Ο Νίκος Μπελογιάννης είναι μεταξύ των καταδικασθέντων σε θάνατο. Η απόφαση προκαλεί διεθνή κατακραυγή, ενώ στο εσωτερικό της χώρας το πολιτικό κλίμα φορτίζεται και πάλι επικίνδυνα.
Τρεις μήνες μετά, στις 15 Φεβρουαρίου 1952, η δίκη επαναλαμβάνεται. Δεσπόζουσα μορφή, ο 37χρονος Μπελογιάννης, ο οποίος παρακολουθεί την όλη διαδικασία μ′ ένα κόκκινο γαρύφαλλο στο χέρι, άψογα ντυμένος και με περισσή ευπρέπεια και ψυχραιμία. Την 1η Μαρτίου ο πρόεδρος του Στρατοδικείου Σίμος ανακοινώνει την ετυμηγορία... Εις θάνατον καταδικάζονται ο Νίκος Μπελογιάννης και επτά ακόμη κατηγορούμενοι.
Τα ξημερώματα της Κυριακής 30 Μαρτίου, ο βασιλικός επίτροπος συνταγματάρχης Αθανασούλας ανακοινώνει στους Μπελογιάννη, Καλούμενο, Αργυριάδη και Μπάτση ότι η αίτηση χάριτος που υπέβαλαν απορρίφθηκε. Λίγο αργότερα οδηγούνται στο Γουδί, όπου και εκτελούνται δια τυφεκισμού στις 4:12 π.μ. Στο άκουσμα των πυροβολισμών, ο πρωθυπουργός Νικόλαος Πλαστήρας κυριολεκτικά καταρρέει. Όλη η κινητοποίηση εντός και εκτός Ελλάδας δεν κατάφερε να αποτρέψει το γεγονός.
Τα άσχημα μαντάτα ταξιδεύουν γρήγορα μέχρι το στρατόπεδο συγκέντρωσης πολιτικών κρατουμένων στον Αϊ Στράτη, όπου ζει εξόριστος ο Γιάννης Ρίτσος. Την ίδια μέρα θα γράψει το ποίημα «Ο Ανθρωπος με το Γαρύφαλλο».
(πηγή: Σαν σήμερα)