Ο Κώστας Βιδάλης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1904 από πατέρα μαρμαρά και μητέρα ράφτρα. Βγήκε μικρό παιδί στη βιοπάλη, αφού 12 χρόνων ορφάνεψε από πατέρα. Δούλεψε σε περιβόλι, σε καφενείο, προσωρινά παράτησε το σχολείο αλλά δεν σταμάτησε να διαβάζει, να διψά για μάθηση. Εδωσε εξετάσεις και πήρε το απολυτήριο του Γυμνασίου και αργότερα γράφτηκε στη Νομική Σχολή. Οι σπουδές του, ωστόσο, δε συνεχίστηκαν γιατί στο μεταξύ μπαίνει αποφασιστικά στη δημοσιογραφία. Θα συνεργαστεί με πολλά περιοδικά και εφημερίδες, θα χαρακτηριστεί κορυφαίος του οικονομικού ρεπορτάζ. Το 1924 ξεκινάει τη συνεργασία του με τον «Ριζοσπάστη». Στις αρχές της δεκαετίας του '30, μετά από μια διακοπή, ξαναρχίζει η συνεργασία του με τον «Ρ». Το καλοκαίρι του 1936 βρίσκεται απεσταλμένος του «Ρ» στην Ισπανία για να παρακολουθήσει τη Σπαρτακιάδα της Βαρκελώνης. Εκεί τον βρίσκει το φασιστικό πραξικόπημα του Φράνκο, ενώ γυρίζοντας στην Ελλάδα βρίσκει τη μεταξική δικτατορία.
Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της Πανελλήνιας Ενωσης Συντακτών, δυναμικός συνδικαλιστής. Εξορίστηκε στα Κύθηρα έπειτα από αποκάλυψη σκανδάλου με πρωταγωνιστή τον επιχειρηματία της εποχής Μποδοσάκη. Το 1941 γίνεται μέλος του ΚΚΕ. Με την έναρξη της Εθνικής Αντίστασης γίνεται Γραμματέας της Επιτροπής Κεντρικής Διαφώτισης του ΕΑΜ. Καθοριστική ήταν η συμβολή του στην κυκλοφορία του παράνομου Τύπου στην Κατοχή, στην έκδοση της «Ελεύθερης Ελλάδας», του «Απελευθερωτή», της «Επιμελητείας του Αντάρτη», στην αναζήτηση τυπογραφικών μηχανημάτων, στο ξετρύπωμα και τη μεταφορά «σιδερικών» με... καροτσάκια για μωρά, μέσα στην κατεχόμενη Αθήνα. Συνέβαλε αποφασιστικά να στηθούν και να λειτουργήσουν τα παράνομα τυπογραφεία. Ανέλαβε τη δημοσιογραφική διαμόρφωση των συντακτικών ομάδων, που θα τροφοδοτούσαν με ειδήσεις τον παράνομο Τύπο. Βοήθησε στο στήσιμο της «Ελεύθερης Ελλάδας», του κεντρικού οργάνου του ΕΑΜ, μέσα στο μυστικό τυπογραφείο της Καλλιθέας και στη λειτουργία πολλών άλλων παράνομων τυπογραφείων, όπου και τυπωνόταν κάθε μορφής διαφωτιστικό προπαγανδιστικό υλικό. Οταν η ΚΕ του ΕΑΜ, το 1944, βλέποντας τους κινδύνους που τον περιέβαλαν, τον προώθησε στις περιοχές της Ελεύθερης Ελλάδας, ο αγωνιστής δημοσιογράφος ζούσε και κατέγραφε τις μεγάλες στιγμές του λαού, που με το όπλο στο χέρι, πάλευε για μια Ελλάδα ελεύθερη για κοινωνική δικαιοσύνη και προκοπή. Απ' αυτήν την περίοδο μνημειώδες έμεινε το μεγάλο ρεπορτάζ για τη μάχη της σοδειάς το καλοκαίρι του '44 στο θεσσαλικό κάμπο. Στον κάμπο που επέστρεψε και άφησε την τελευταία του πνοή στις 16 Αυγούστου του 1944.
