Τετάρτη 2 Μαρτίου 2016
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΚΥΘΗΡΩΝ - ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΔΙΥ
Είκοσι και πλέον χρόνια στα ερτζιανά των Κυθήρων ο Adelin FM έχει γράψει τη δική του ιστορία στην ενημέρωση και την ψυχαγωγία.
Νεάπολη: Χειροπέδες σε 56χρονη πορτοφολού
Είκοσι και πλέον χρόνια στα ερτζιανά των Κυθήρων ο Adelin FM έχει γράψει τη δική του ιστορία στην ενημέρωση και την ψυχαγωγία.
Έκτακτο! Φωτιά σε εξέλιξη στο Δαφνί Λακωνίας
Είκοσι και πλέον χρόνια στα ερτζιανά των Κυθήρων ο Adelin FM έχει γράψει τη δική του ιστορία στην ενημέρωση και την ψυχαγωγία.
ΧΩΡΑ .7 Μαρτίου 1965. Γαϊτανάκι μπροστά στην Αστυνομία.
Είκοσι και πλέον χρόνια στα ερτζιανά των Κυθήρων ο Adelin FM έχει γράψει τη δική του ιστορία στην ενημέρωση και την ψυχαγωγία.
ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ – ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ [ http://www.tabatika.gr ]
ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΗΣ ΖΑΧΑΡΟΥΛΑΣ
Ένα διαμάντι στην καρδιά της Νεάπολης είναι το σπίτι της αείμνηστης Ζαχαρούλας Ταϊφάκου! Με κήπο! Σαν την Ζαχαρούλα! Που κουβαλούσε αγκαλιές τα λουλούδια που βρίσκονταν μονίμως στην ψυχή της. Ευγενική και ολίγον αριστοκρατική απέπνεε την δροσιά ενός ιδιαίτερου ανθρώπου!
Μία Τετάρτη, 16 Οκτωβρίου 2002 ανέβηκε τα σκαλιά του Συμβολαιογραφείου για να φτιάξει την διαθήκη της. Άφηνε το σπίτι της στον Δήμο για να γίνει Πνευματικό Κέντρο με την σημείωση πως αν ποτέ χτιστεί το Πνευματικό Κέντρο να δοθεί μία αίθουσα στον Πολιτιστικό Σύλλογο Νεάπολης!
Επίσης τα 2 κτήματα που κατείχε τα προσέφερε στον Ιερό Ναό της Αγίας Τριάδος.
Μετά από ένα έτος περίπου άλλαξε την διαθήκη μόνο σε ένασημείο, στην θέση του Δήμου ως κληροδόχου της οικίας, έβαλε τον Ιερό Ναό της Αγίας Τριάδος…
Τι συνέβη και άλλαξε γνώμη και έφτιαξε νέα Διαθήκη η Ζαχαρούλα; Πικράθηκε από κάποια συμπεριφορά του Δήμου; Ή μήπως μαθεύτηκε η βούληση της αείμνηστης και κάποιοι την έπεισαν να αλλάξει τον κληροδόχο; Ο Θεός γνωρίζει…
Όμως, δεν έχει τόσο μεγάλη σημασία το τι συνέβη. Αυτό που έχει σημασία είναι να σεβαστούμε τη μνήμη της και την θέλησή της.
Να γίνει Πνευματικό Κέντρο – Λαογραφικό Μουσείο και να δοθεί το όνομά της: «Ζαχαρούλα Ταϊφάκου».
Δεν έχει σημασία αν είναι ιδιοκτήτης η εκκλησία ή ο Δήμος! Γιατί τι είναι η εκκλησία παρά ο ο ίδιος λαός… Και εν προκειμένω εκκλησία είναι οι Νεαπολίτες…
Επειδή όμως τα οικονομικά της εκκλησίας δεν είναι τόσο ισχυρά όσο του Δήμου θα πρέπει την συντήρηση του σπιτιού και τα έξοδα του στησίματος του Μουσείου να βαρύνουν τον Δήμο. Θα μπορούσαν βεβαίως και κάποιοι συμπατριώτες να βοηθήσουν προς τον σκοπό αυτόν και να γραφούν τα ονόματά τους σε μαρμάρινη πλάκα για να τους θυμούνται και να τους ευγνωμονούν οι επερχόμενοι…
Έτσι θα διαφυλαχθεί ένας χώρος «ΔΙΑΜΑΝΤΙ» της παλιάς Νεάπολης (Βροντάς) και το ήθος των Βατικιωτών γιατί θα σεβασθούμε την θέληση, την επιθυμία, την βούληση της μεγάλης ευεργέτου της Πόλης μας.
Και βέβαια θα υπάρξει ένας χώρος για διάφορες εκδηλώσεις αλλά και για την στέγαση του Λαογραφικού Μουσείου της Νεάπολης. Θα ευγνωμονούμε εμείς και οι απόγονοί μας την «γλυκιά» Ζαχαρούλα που φεύγοντας από τον μάταιο τούτο κόσμο σκέφτηκε τους Νεαπολίτες, τους Βατικιώτες και πιο πολύ τους νέους που τους υπεραγαπούσε.
Ο σεβασμός προς τον άλλον είναι αυτό που χρειάζεται η σημερινή κοινωνία. Γιατί αυτό της λείπει… Γιατί χάθηκε, σχεδόν από όλους, ο σεβασμός προς όλους… Οι αξίες και οι αρχές έχουν πάει περίπατο! Ο «Μαμωνάς» σήμερα είναι πιο κυρίαρχος από ποτέ!
Ο σεβασμός αυτών που μας αποχαιρετούν και συνάμα μας ευεργετούν είναι αυτονόητος και έχει ιερή νομική και ηθική κάλυψη!
Μία Τετάρτη, 16 Οκτωβρίου 2002 ανέβηκε τα σκαλιά του Συμβολαιογραφείου για να φτιάξει την διαθήκη της. Άφηνε το σπίτι της στον Δήμο για να γίνει Πνευματικό Κέντρο με την σημείωση πως αν ποτέ χτιστεί το Πνευματικό Κέντρο να δοθεί μία αίθουσα στον Πολιτιστικό Σύλλογο Νεάπολης!
Επίσης τα 2 κτήματα που κατείχε τα προσέφερε στον Ιερό Ναό της Αγίας Τριάδος.
Μετά από ένα έτος περίπου άλλαξε την διαθήκη μόνο σε ένασημείο, στην θέση του Δήμου ως κληροδόχου της οικίας, έβαλε τον Ιερό Ναό της Αγίας Τριάδος…
Τι συνέβη και άλλαξε γνώμη και έφτιαξε νέα Διαθήκη η Ζαχαρούλα; Πικράθηκε από κάποια συμπεριφορά του Δήμου; Ή μήπως μαθεύτηκε η βούληση της αείμνηστης και κάποιοι την έπεισαν να αλλάξει τον κληροδόχο; Ο Θεός γνωρίζει…
Όμως, δεν έχει τόσο μεγάλη σημασία το τι συνέβη. Αυτό που έχει σημασία είναι να σεβαστούμε τη μνήμη της και την θέλησή της.
Να γίνει Πνευματικό Κέντρο – Λαογραφικό Μουσείο και να δοθεί το όνομά της: «Ζαχαρούλα Ταϊφάκου».
Δεν έχει σημασία αν είναι ιδιοκτήτης η εκκλησία ή ο Δήμος! Γιατί τι είναι η εκκλησία παρά ο ο ίδιος λαός… Και εν προκειμένω εκκλησία είναι οι Νεαπολίτες…
Επειδή όμως τα οικονομικά της εκκλησίας δεν είναι τόσο ισχυρά όσο του Δήμου θα πρέπει την συντήρηση του σπιτιού και τα έξοδα του στησίματος του Μουσείου να βαρύνουν τον Δήμο. Θα μπορούσαν βεβαίως και κάποιοι συμπατριώτες να βοηθήσουν προς τον σκοπό αυτόν και να γραφούν τα ονόματά τους σε μαρμάρινη πλάκα για να τους θυμούνται και να τους ευγνωμονούν οι επερχόμενοι…
Έτσι θα διαφυλαχθεί ένας χώρος «ΔΙΑΜΑΝΤΙ» της παλιάς Νεάπολης (Βροντάς) και το ήθος των Βατικιωτών γιατί θα σεβασθούμε την θέληση, την επιθυμία, την βούληση της μεγάλης ευεργέτου της Πόλης μας.
Και βέβαια θα υπάρξει ένας χώρος για διάφορες εκδηλώσεις αλλά και για την στέγαση του Λαογραφικού Μουσείου της Νεάπολης. Θα ευγνωμονούμε εμείς και οι απόγονοί μας την «γλυκιά» Ζαχαρούλα που φεύγοντας από τον μάταιο τούτο κόσμο σκέφτηκε τους Νεαπολίτες, τους Βατικιώτες και πιο πολύ τους νέους που τους υπεραγαπούσε.
Ο σεβασμός προς τον άλλον είναι αυτό που χρειάζεται η σημερινή κοινωνία. Γιατί αυτό της λείπει… Γιατί χάθηκε, σχεδόν από όλους, ο σεβασμός προς όλους… Οι αξίες και οι αρχές έχουν πάει περίπατο! Ο «Μαμωνάς» σήμερα είναι πιο κυρίαρχος από ποτέ!
Ο σεβασμός αυτών που μας αποχαιρετούν και συνάμα μας ευεργετούν είναι αυτονόητος και έχει ιερή νομική και ηθική κάλυψη!
πηγή http://www.tabatika.gr/
Είκοσι και πλέον χρόνια στα ερτζιανά των Κυθήρων ο Adelin FM έχει γράψει τη δική του ιστορία στην ενημέρωση και την ψυχαγωγία.
ΠΑΙΔΙΚΑ ΣΑΒΒΑΤΑ ΣΤΗ ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ
Το Σάββατο 5/3 και από τις 12.00 μέχρι τις 2.00 μ.μ., αποκριάτικες κατασκευές και παιχνίδια στη Δημοτική Βιβλιοθήκη!
Με τη βοήθεια των εθελοντών, τα παιδιά θα φτιάξουν μόνα τους μάσκες και καπέλα για το καρναβάλι και θα παίξουν οργανωμένα παιχνίδια.
------------------------------------------------
Δημοτική Βιβλιοθήκη Κυθήρων
------------------------------------------------
Είκοσι και πλέον χρόνια στα ερτζιανά των Κυθήρων ο Adelin FM έχει γράψει τη δική του ιστορία στην ενημέρωση και την ψυχαγωγία.
Με επιτυχία το 1ο Πανελλήνιο Εκπαιδευτικό Συνέδριο στο Γύθειο
Έκλεισαν οι εργασίες του 1ου Πανελλήνιου Εκπαιδευτικού Συνεδρίου
Με απόλυτη επιτυχία και μέσα σε μια πανηγυρική ατμόσφαιρα έκλεισαν χθες Κυριακή 28 Φεβρουαρίου 2016, οι εργασίες του 3ήμερου 1ου Πανελλήνιου Εκπαιδευτικού Συνεδρίου, που διοργάνωσε ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Λακωνικής, σε συνεργασία με τη Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Λακωνίας και το Δήμο Ανατολικής Μάνης, στην πόλη του Γυθείου και συγκεκριμένα στο Πολιτιστικό Κέντρο Ανατολικής Μάνης.
Στο Συνέδριο, που είχε τον τίτλο: «Ζητήματα Θεωρίας και Πράξης στην Εκπαίδευση: Σύγχρονες τάσεις και κατευθύνσεις», συμμετείχαν 31 πανεπιστημιακοί δάσκαλοι από 7 πανεπιστήμια της χώρας και συγκεκριμένα από το Εθνικό & Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, το Πάντειο Πανεπιστήμιο, το Πανεπιστήμιο Αιγαίου, το Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας, το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων και το Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου.
Σκοπός αυτής της πρωτοφανούς για τα χρονικά της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης επιστημονικής σύναξης ήταν η ανάπτυξη δημόσιου διαλόγου γύρω από τις σύγχρονες προσεγγίσεις και κατευθύνσεις της εκπαίδευσης σε ζητήματα θεωρίας και πράξης, με την εστίαση σε ποικίλες πτυχές της εκπαίδευσης, της εκπαιδευτικής πολιτικής και της εκπαιδευτικής διαδικασίας, συμπεριλαμβανομένων της οργάνωσης και διοίκησης σχολικών μονάδων, της διδακτικής μεθοδολογίας, της παιδαγωγικής έρευνας, της ειδικής αγωγής, των αναλυτικών προγραμμάτων και των σχολικών εγχειριδίων, του ψηφιακού γραμματισμού, της αξιολόγησης, των ΜΜΕ, της κοινωνιολογίας της εκπαίδευσης, του κινηματογράφου, της θεατρικής έκφρασης, της μουσικής, κ.λπ.
Οι εισηγητές και οι εισηγήτριες έδωσαν τον καλύτερό τους επιστημονικό εαυτό και ανέδειξαν τα θέματα που διαπραγματεύθηκαν ερευνητικά, βάσει της διεθνούς αλλά και της ελληνικής βιβλιογραφίας. Το σημαντικό όμως είναι ότι στην όλη διαδικασία της έρευνας ενθαρρύνθηκαν να εμπλακούν και με προθυμία ενεπλάκησαν και εκπαιδευτικοί της πράξης, που υπηρετούν σήμερα σε σχολικές μονάδες του νομού μας, με συνέπεια να παραχθούν πολύτιμες επιστημονικές εργασίες, με ισόρροπο μερίδιο στη θεωρία και στην εκπαιδευτική πράξη.
Την έναρξη των εργασιών του Συνεδρίου κήρυξε την Παρασκευή 26 Φεβρουαρίου 2016, ο Πρύτανης του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και Πρόεδρος της Επιστημονικής Επιτροπής του Συνεδρίου, κ. Γεώργιος Καψάλης, ενώ την προβληματική του Συνεδρίου ανέπτυξε ο Σχολικός Σύμβουλος 3ης Εκπαιδευτικής Περιφέρειας Δημοτικής Εκπαίδευσης Λακωνίας και συμπρόεδρος της οργανωτικής επιτροπής, κ. Ιωάννης Φουρίδης.
Κατά την εναρκτήρια και πανηγυρική αυτή συνεδρία τιμήθηκε και ο Μανιάτης Πανεπιστημιακός Δάσκαλος, Θεόδωρος Γ. Εξαρχάκος, Ομότιμος Καθηγητής του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, διατελέσας Πρόεδρος του Τμήματος επί 12ετία, Πρόεδρος του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου επί 4ετία, Πρόεδρος της Ελληνικής Μαθηματικής Εταιρείας και Πρόεδρος του Κέντρου Έρευνας Επιστήμης και Εκπαίδευσης, την παρουσίαση της προσωπικότητας του οποίου έκανε ο καθηγητής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Δημοσθένης Δασκαλάκης.
Επίσης, κατά την εναρκτήριο τελετή χαιρετισμό απηύθυναν, ο εκπρόσωπος του Σεβασμιοτάτου Μητροπολίτη Μάνης, κ.κ. Χρυσοστόμου, πρωτοσύγκελος αρχιμανδρίτης Συμεών Λαμπρινάκος, ο Δήμαρχος Ανατολικής Μάνης, κ. Πέτρος Ανδρεάκος, η Αντιπεριφερειάρχης Λακωνίας, κ. Αδαμαντία Τζανετέα, ο επί μία 10ετία Διευθυντής Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Λακωνίας και συμπρόεδρος της οργανωτικής επιτροπής του Συνεδρίου, κ. Φώτης Πολίτης, ο Αντιπρόεδρος της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδας, κ. Σταύρος Πετράκης, ο Πρόεδρος του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης και συμπρόεδρος της οργανωτικής επιτροπής, κ. Σπυρίδωνας Χανδόλιας, καθώς και η Αντιδήμαρχος Παιδείας Ανατολικής Μάνης, κ. Γεωργία Λυροφώνη.
Κατά τη λήξη των εργασιών του Συνεδρίου, οι συμπρόεδροι της οργανωτικής επιτροπής, κ.κ. Φώτης Πολίτης, Ιωάννης Φουρίδης και Σπυρίδωνας Χανδόλιας υποσχέθηκαν ότι θα εργαστούν για τη διαιώνιση του Πανελλήνιου Εκπαιδευτικού Συνεδρίου ως θεσμού για την περιοχή μας, καθώς κατάφερε να ανοίξει ένα επιστημονικό παράθυρο διαλόγου στα εκπαιδευτικά δρώμενα του νομού μας.
Αξίζει να σημειωθεί ότι στους πλέον των 250 συνέδρων που συμμετείχαν, διανεμήθηκαν και τα έντυπα Πρακτικά των 462 σελίδων του εκπαιδευτικού αυτού Συνεδρίου, το εξώφυλλο των οποίων φιλοτέχνησε –μαζί με την αφίσα και το εξώφυλλο του Προγράμματος- η Υπεύθυνη Σχολικών Δραστηριοτήτων της Διεύθυνσης Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Λακωνίας και μέλος της οργανωτικής επιτροπής, κ. Θεοφανεία Λάζαρη.
Φωτογραφίες – βίντεο :Κούρος Τάκης
Πηγή http://www.report24.gr/
Είκοσι και πλέον χρόνια στα ερτζιανά των Κυθήρων ο Adelin FM έχει γράψει τη δική του ιστορία στην ενημέρωση και την ψυχαγωγία.
Τρίτη 1 Μαρτίου 2016
Το μπλόκο των αγροτών Βατίκων από σήμερα μεταφέρθηκε δίπλα στο συνεργείο του Κυριάκου Κοντραφούρη.
Το μπλόκο των αγροτών Βατίκων από σήμερα μεταφέρθηκε δίπλα στο συνεργείο του Κυριάκου Κοντραφούρη. Αλλάζουμε την επωνυμία μας και θα συσταθεί σύλλογος με όλους που ασχολούνται με τον πρωτογενή τομέα (αγρότες.μελισοκόμους,ψαράδες κ.τ.λ.) Μετά από ένα μήνα και κάτι μέρες ,δώσαμε τον αγώνα μας όλοι μας να μην περάσει η κυβέρνηση τα μέτρα που έχει ετοιμάσει ,τα οποία ξέρουμε ότι ο αγροτικός κόσμος δεν θα τα αντέξει. Μας υποσχέθηκαν κάποια πράγματα .Υπάρχει χρόνος έστω και λίγος να υπάρξουν βελτιώσεις και σε άλλα ακόμα πάνω στις προτάσεις των αγροτών. Οι αγρότες το μόνο που ζήτησαν και ζητάνε είναι να μπορούν ,να είναι σε θέση να καλλιεργούν την γη τους μέσα σε ένα πλαίσιο φορολογικό και ασφαλιστικό δίκαιο .Την Πέμπτη μέρα τσικνοπέμπτης σας καλούμε στον νέο μας χώρο να τσικνίσουμε και να σας ενημερώσουμε για το νέο μας βήμα . Τα Βάτικα επίσημα θα έχουν φορέα που θα εκπροσωπεί όλους τους ανθρώπους που μοχθούν και θα είναι αυτός που θα είναι στέγη για όλους ,προστατεύοντας τα δικαιώματα τους διεκδικώντας το καλύτερο για να υπάρχει μέλλον για όλους.
Είκοσι και πλέον χρόνια στα ερτζιανά των Κυθήρων ο Adelin FM έχει γράψει τη δική του ιστορία στην ενημέρωση και την ψυχαγωγία.
ΑΒΛΕΜΟΝΑΣ ΚΥΘΗΡΩΝ [ ΦΩΤΟ ]
Ο Αβλέμονας (ή Αυλέμονας) είναι παραθαλάσσιος οικισμός των Κυθήρων. Υπάγεται στην τοπική κοινότητα Μητάτων, τηςδημοτικής ενότητας και δήμου Κυθήρων, της περιφερειακής ενότητας Νήσων, στην περιφέρεια Αττικής, σύμφωνα με το πρόγραμμα Καλλικράτης.
Πρίν το πρόγραμμα Καλλικράτης και το σχέδιο Καποδίστριας, ανήκε στην επαρχία Κυθήρων του νομού Πειραιώς, στο γεωγραφικό διαμέρισμα Στερεάς Ελλάδας.
Ο Αβλέμονας είναι παραθαλάσσιος οικισμός των Α. Κυθήρων, σε υψόμετρο 5, στον βορειοανατολικό μυχό του όρμου του Αγ. Νικολάου, 31 περίπου χλμ. ΒΑ της Χώρας Κυθήρων.
Ιστορικά στοιχεία
Κοντά στον οικισμό, στη θέση Καστρί (Σκάνδεια) της σημερινής Παλαιόπολης, είχαν αποβιβαστεί Κρήτες της Μινωικής Εποχής, περί το 2.000 π.Χ. Τα κεραμικά ευρήματα δείχνουν ότι, είχαν φέρει μαζί τους πολλά αγγεία από την πατρίδα τους, αλλά είχαν κατασκευάσει και άλλα επί τόπου, εκμεταλλευόμενοι τα κοχύλια πορφύρας που αφθονούσαν στους βυθούς των Κυθήρων, για να τα βάφουν με έντονο κόκκινο χρώμα.
Λέγεται ότι, στις παρακείμενες ακτές, ναυάγησε το πλοίο «Μέντωρ» του Έλγιν το 1802, που μετέφερε κομμάτια μαρμάρου από τον Παρθενώνα.] Επίσης, το λιμανάκι του Αβλέμονα ήταν το σημείο αποβίβασης των Άγγλων, όταν κατέλαβαν τα Κύθηρα το 1809
Αξιοθέατα
Η θέση του Αβλέμονα αποτελεί σημαντικό πόλο έλξης πολλών τουριστών, λόγω του φυσικού του κάλλους, ενώ και οι ίδιοι οι Κυθήριοι θεωρούν τον οικισμό ώς, ίσως, τον ομορφότερο του νησιού και από τα ομορφότερα ψαροχώρια της Μεσογείου.Το μικρό αλιευτικό λιμάνι, αλλά κυρίως η θέση «Λουτρό της Αφροδίτης», ένας πολύ μικρός κολπίσκος έν είδει πισίνας, είναι εξαιρετικής ομορφιάς.
Στο ύψωμα απέναντι απο τον κολπίσκο του οικισμού, υπάρχουν τα ερείπια ενετικού φρουρίου των 13ου – 16ου αιώνα («Καστράκι»), ενώ πίσω από το χωριό υπάρχει κτήριο («οικία Cavallini») με ηλιακό ρολόι. Η εκκλησία του Αγ. Παντελεήμονα θεωρείται ότι έχει κτιστεί πάνω στα ερείπια αρχαίου ναού.
Πηγή el.wikipedia.org Φωτό ADELIN 107,3 FM ΚΥΘΗΡΑ
Είκοσι και πλέον χρόνια στα ερτζιανά των Κυθήρων ο Adelin FM έχει γράψει τη δική του ιστορία στην ενημέρωση και την ψυχαγωγία.
ΒΑΤΙΚΙΩΤΕΣ ΨΑΡΑΔΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΛΙΑ...ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΣΤΑΘΑΚΗ
Η ιστορία των Βατικιωτών στην αλιεία με παραγάδια στη Βόρειο Αφρική και την Άγια μετάληψη κάθε Μάιο των ψαράδων μας στην εκκλησία της Αγίας Τριάδας πριν από κάθε τέτοιο μεγάλο ταξίδι για την εποχή εκείνη .
Είναι ένας μεγάλος και διαχρονικός έρωτας των Βατικιωτών η θάλασσα και τα τρεχαντήρια μας Ήρωες και μάρτυρες οι ψαράδες μας που αγάπησαν τα πελάγη και δόθηκαν σε αυτά με αφοσίωση σε ολόκληρη τη ζωή τους.
Εμείς , οι απόγονοι τους στα Βάτικα , στην πατρίδα του ήλιου και της θάλασσας , γενέτειρα προγόνων και δική μας , θα διατηρήσουμε στη δική μας ζωή τη μνήμη τους στο ακοίμητο καντήλι της ψυχής μας .
“Τα τρεχαντήρια έκαναν πανιά”
Κι έφυγες , ξενιτεύτηκες παιδί στο μπάρκο απ’ την αρχή
Κι αντίδωρο απ’ τον Άγιο
Μαζί σου πήρες φυλακτό , πήρες της μάνας την ευχή
Στη σκάλα το μουράγιο
Ο κύρης είσαι , ο αδερφός , ο γιος , ο αρραβωνιαστικός
σ’ άλλου ποιητή τα λόγια
της φαμελιάς το στήριγμα , ο χτίστης που στο φτωχικό
εσήκωσε τα’ ανώγια . Νεαπολίτης Ναύαρχος Κώστας Γ. Καταγάς
Καταγράφουμε γεγονότα και πληροφορίες που συγκεντρώσαμε με πολύ κόπο είναι αλήθεια για να τις βρουν ευκολότερα εκείνοι οι Βατικιώτες απόγονοι των ανθρώπων της θάλασσας που θα ενδιαφερθούν να τα μάθουν στο απώτερο μέλλον .
Πάνω από πενήντα χρόνια έχουν περάσει από τότε . Οι ψαράδες μας χαροκόποι της ζωής και της ελεγχόμενης φτώχειας , μεροδούλι μεροφάι , σαν τους ψαράδες που επέλεξε ο χριστός για μαθητές του βρήκαν τρόπο επιβίωσης , τα δύσκολα χρόνια , στο ψάρεμα με εκείνης της εποχής τα σπάγκινα παραγάδια στην Βόρειο Αφρική που τα ψάρια υπέρ-αφθονούσαν τότε και που σήμερα οι περισσότεροι από αυτούς κάνουν παρέα με τους Αγγέλους στο παράδεισο αφού στο λιμανάκι του Αυλόσπηλου της Νεάπολης υπάρχουν σήμερα μόνο τα φαντάσματα τους που τριγυρνούν στις πλώρες και τις πρύμνες των τρεχαντηριών , είναι αυτοί που ζωντανοί όταν τους ρωτούσαν στα λιμάνια , από πού είσαι καπετάνιε ; απαντούσαν , ο πατέρας μου είναι ο Κάβο Μαλιάς και η μάνα μου είναι τα Βάτικα .
Στη μικρή Νεάπολη που είναι χτισμένη δυο φορές εκεί που σκάει το κύμα μετά τον μεγάλο πόλεμο και από το 1952 μέχρι το 1964 που τα τρεχαντήρια άφησαν τα κουπιά και τα πανιά και απέκτησαν όλα προωστήριες μηχανές 8 – 10 ίππων για να ταξιδεύουν αυτόνομα και με κάποια σχετικά περισσότερη ασφάλεια πολλοί συμπατριώτες μας από τον μήνα Μάιο και μέχρι τα μισά του Σεπτεμβρίου δούλεψαν στην Βόρεια Αφρική , στον κόλπο της Σύρτης , στην Βεγγάζη , στο Τομπρούκ , στην Τέρνα και στην Τρίπολη .
Τα τρεχαντήρια πήγαιναν τον Μάιο από την Νεάπολη στην Αφρική και επέστρεφαν τον Σεπτέμβριο με τις μεγάλες ανεμότρατες του καπετάν Γιάννη Σταθάκη (Κουτουριάρη) φορτωμένα συνήθως στο “Χρυσώ” , το “Σαρωνικός” και το “Ευάγγελος” ένα τρεχαντήρι στην δεξιά πλευρά της κουβέρτας ένα στην αριστερή και ένα στην πρύμη εγκάρσια πίσω από την κάθοδο προς το μηχανοστάσιο (φαίνονται στην φωτογραφία της ανάρτησης μας) που τα φορτώνανε με τις μπίγες τους και δύο ακόμα τρεχαντήρια συνήθως τα μεγαλύτερα τα ρυμουλκούσαν δεμένα στην πρύμη της ανεμότρατας στα καπόνια με τα συρματόσχοινα της τράτας ένα δεξιά και ένα αριστερά , φαίνονται και αυτά στην πρύμη του «Χρυσώ» , Βατικιώτικες επινοήσεις και ζωντανές ιστορίες και θρύλοι της Βατικιώτικης ζωής στη θάλασσα .
Το μεγάλο σε απόσταση ταξίδι ήταν από το Λιμάνι της Νεάπολης μέχρι την Τέρνα της Λιβύης 226 ναυτικά μίλια και στη συνέχεια οι ανεμότρατες του καπετάν Γιάννη του Σταθάκη-Κουτουριάρη πήγαιναν τα τρεχαντήρια για ψάρεμα στην περιοχή της Βεγγάζης και οι ανεμότρατες του καπετάν Μηνά του Σταθάκη –Στελάκου πήγαιναν τα τρεχαντήρια για ψάρεμα στην περιοχή του Τομπρούκ , μια μικρή Βατικιώτικη Οδύσσεια δηλαδή 226 ναυτικών μιλίων με τρεχαντήρια μήκους από 8 έως 10 μέτρα . Πολλοί Βατικιώτες επιμένουν και πρέπει να είναι αλήθεια ότι ο Γιώργος ο Γιαλελής , ο γνωστός μας κοχλιός , παράμενε στο ρυμουλκούμενο από την ανεμότρατα τρεχαντήρι του «το Δημήτριος» σε ολόκληρο το ταξίδι των 226 μιλίων από την Νεάπολη μέχρι την Λιβύη και το κυβερνούσε μόνος του .
Κάθε πρωί όταν τελείωνε το ξεψάρισμα των παραγαδιών ζύγιζαν με το καντάρι και παρέδιδαν τα ψάρια που είχαν πιάσει την Νύχτα στην ανεμότρατα αποθήκη – ντεπόζιτο την λέγανε -που είχε σειρά να τα μεταφέρει μέρα παρά μέρα φρέσκα στον Πειραιά και έπαιρναν και την σχετική απόδειξη της παραλαβής τους .
Ο Λάμπης Σπύρου Σταθάκης που δούλεψε τέσσερα χρόνια στην ανεμότρατα “Χρυσώ” δεκατετράχρονο ναυτόπαιδο τότε μας λέει ότι το σύνολο των τρεχαντηριών από την Νεάπολη , την Ελαφόνησο , την Σκιάθο , την Σκόπελο , τις Σπέτσες και την Ερμιόνη ήταν 26 και τα Βατικιώτικα τρεχαντήρια ήταν τα εξής “ Τα δύο αδέλφια ” με τον Γεώργιο Βρανά και τον αδελφό του τον Χριστόφορο - Φίλη Βρανά , το “ Μαρούλη ” του Γιώργου του Βλάχου , το “ Τασία ” με τον Γιώργο τον Κοντάκο από την Ελαφόνησο , το “ Αγιος Χαράλαμπος ” και το “ Άγιος Νικόλαος ” με τον Βασίλη τον Παπούλια από την Ελαφόνησο πατέρα του σημερινού Χαράλαμπου Βασιλείου Παπούλια που έχει το εκδρομικό σκάφος “Βασίλης Παπούλης” , “ το Σπυρίδων ” με τον Πολυχρόνη τον Μηνόγιαννη πατέρα των σημερινών καπεταναίων Παναγιώτη και Μιχάλη Μηνόγιαννη , το “ Νικόλαος ” του Χαράλαμπου Μανούσου και του γιού του Νίκου , το “ Φωφώ ”του Νίκου του Αρώνη (Σταυράκου) το “ Δημήτριος ” με το Γιώργο το Γιαλελή (Kοχλιό) ο Δημήτρης ο Τσάκος ή αλλιώς Τζίμης Πασχαλάκος με το Ποτούλα , ο Γιάννης ο Τερλελής από το Λάχι , o Λαχιώτης Νικόλαος Παύλου Αλειφέρης για ένα ταξίδι με το τρεχαντήρι τα “ Τρία αδέλφια ” ο Μήτσος ο Ραμάκης και πολλοί άλλοι .
Το πλήρωμα των τρεχαντηριών αποτελείτο από τρεις ή και τέσσερις συντρόφους που ήταν συνήθως συγγενείς πρώτου βαθμού και είχαν όλοι για κρεβάτι τους το μικρό αμπάρι και την κουβέρτα του τρεχαντηριού για να πλυθούν με το νερό που έπαιρναν σε δοχεία από τις μεγάλες ανεμότρατες μαζί με το πετρέλαιο για την μηχανή τους και τα τρόφιμα για την επιβίωση τους μια φορά την Εβδομάδα .
Οι μηνιαίες χρηματικές απολαβές για τα τρεχαντήρια ήταν 8.000 έως 10.000 δραχμές το μήνα και θεωρείτο ένα ικανοποιητικό χρηματικό ποσό αφού μια πολυμελής οικογένεια στην Νεάπολη περνούσε τότε χωρίς να στερείτε τίποτα με 1.000 δραχμές το μήνα .
Υπάρχουν και αναφορές όμως από τον γιο του Γιώργου του Βρανά τον Παναγιώτη που επιμένει ότι μια χρονιά ο πατέρας του έφερε από την Αφρική 80.000 δραχμές και ξεχρέωσε το τρεχαντήρι «τα Δύο αδέλφια» που παρήγγειλαν στο ταρσανά των Σπετσών .
Η αμοιβή των τεσσάρων συντρόφων ανά τρεχαντήρι βασιζόταν στο λεγόμενο «Συντροφικό Σύστημα» των μεριδίων ή μερτικών που δεν είναι τυχαίο ότι κάποτε εφαρμοζόταν και στην πειρατεία .
Εμείς καταφέραμε μετά από πολύμηνες επίμονες προσπάθειες και βρήκαμε φωτογραφίες των περισσότερων καπεταναίων και των τρεχαντηριών της ιστορίας μας για να είναι τεκμηριωμένη ιστορική αναφορά και σας τις παρουσιάζουμε εδώ ξεκινώντας από τον θαλασσαετό της Νεάπολης που έχει μείνει διαμάντι στην μνήμη των Βατικιωτών , τον καπετάν Γιάννη Βαγγέλη Σταθάκη – Κουτουριάρη , τον αξεπέραστο καπετάν Μηνά Στέλιου Σταθάκη – Στελάκο , τον σεβάσμιο όλων των Βατικιωτών καπετάν Βασίλη Μανούσο και τους υπόλοιπους πρωταγωνιστές της Βατικιώτικης αυτής Οδύσσειας , όλοι σεβάσμιοι καπεταναίοι της αλιείας την εποχή εκείνη για απαξάπαντες τους Βατικιώτες και όχι μόνο .
Στην μεγάλη φωτογραφία στην παλιά ξύλινη προβλήτα της Νεάπολης βλέπετε την ανεμότρατα «Σαρωνικός» μπροστά με το ένα άρμπουρο και πίσω το «Χρυσώ» με τα δύο άρμπουρα να φορτώνουν στην κουβέρτα τους τα τρεχαντήρια για το μεγάλο ταξίδι και στην συνέχεια όσες φωτογραφίες τρεχαντηριών και ψαροκαπεταναίων της εποχής εκείνης καταφέραμε να βρούμε ψάχνοντας στα Βατικιώτικα σπίτια .
Έχουμε γράψει πολλές φορές ότι δυστυχώς τα επόμενα χρόνια τα τεκμήρια της ναυτοσύνης των Βατικιωτών θα βρεθούν στους κάδους των απορριμμάτων του Πειραιά , της Καστέλας , του Κερατσινίου , της Χαραυγής , του Περάματος και τις άλλες συνοικίες του Λεκανοπεδίου.
Η φωτογραφία με τις ανεμότρατες να φορτώνουν τα τρεχαντήρια στο λιμάνι της Νεάπολης είναι ίσως και η μοναδική που υπάρχει και μας την έδωσε ο εγγονός του καπετάν Γιάννη του Κουτουριάρη , Γιάννης Γεωργίου Σταθάκης , τον οποίο και θερμά ευχαριστούμε .
Όλοι τους έγραψαν χρυσές σελίδες στην αλιεία στα Βάτικα και σε ολόκληρη την Ελλάδα .
Πηγή
Είναι ένας μεγάλος και διαχρονικός έρωτας των Βατικιωτών η θάλασσα και τα τρεχαντήρια μας Ήρωες και μάρτυρες οι ψαράδες μας που αγάπησαν τα πελάγη και δόθηκαν σε αυτά με αφοσίωση σε ολόκληρη τη ζωή τους.
Εμείς , οι απόγονοι τους στα Βάτικα , στην πατρίδα του ήλιου και της θάλασσας , γενέτειρα προγόνων και δική μας , θα διατηρήσουμε στη δική μας ζωή τη μνήμη τους στο ακοίμητο καντήλι της ψυχής μας .
“Τα τρεχαντήρια έκαναν πανιά”
Κι έφυγες , ξενιτεύτηκες παιδί στο μπάρκο απ’ την αρχή
Κι αντίδωρο απ’ τον Άγιο
Μαζί σου πήρες φυλακτό , πήρες της μάνας την ευχή
Στη σκάλα το μουράγιο
Ο κύρης είσαι , ο αδερφός , ο γιος , ο αρραβωνιαστικός
σ’ άλλου ποιητή τα λόγια
της φαμελιάς το στήριγμα , ο χτίστης που στο φτωχικό
εσήκωσε τα’ ανώγια . Νεαπολίτης Ναύαρχος Κώστας Γ. Καταγάς
Καταγράφουμε γεγονότα και πληροφορίες που συγκεντρώσαμε με πολύ κόπο είναι αλήθεια για να τις βρουν ευκολότερα εκείνοι οι Βατικιώτες απόγονοι των ανθρώπων της θάλασσας που θα ενδιαφερθούν να τα μάθουν στο απώτερο μέλλον .
Πάνω από πενήντα χρόνια έχουν περάσει από τότε . Οι ψαράδες μας χαροκόποι της ζωής και της ελεγχόμενης φτώχειας , μεροδούλι μεροφάι , σαν τους ψαράδες που επέλεξε ο χριστός για μαθητές του βρήκαν τρόπο επιβίωσης , τα δύσκολα χρόνια , στο ψάρεμα με εκείνης της εποχής τα σπάγκινα παραγάδια στην Βόρειο Αφρική που τα ψάρια υπέρ-αφθονούσαν τότε και που σήμερα οι περισσότεροι από αυτούς κάνουν παρέα με τους Αγγέλους στο παράδεισο αφού στο λιμανάκι του Αυλόσπηλου της Νεάπολης υπάρχουν σήμερα μόνο τα φαντάσματα τους που τριγυρνούν στις πλώρες και τις πρύμνες των τρεχαντηριών , είναι αυτοί που ζωντανοί όταν τους ρωτούσαν στα λιμάνια , από πού είσαι καπετάνιε ; απαντούσαν , ο πατέρας μου είναι ο Κάβο Μαλιάς και η μάνα μου είναι τα Βάτικα .
Στη μικρή Νεάπολη που είναι χτισμένη δυο φορές εκεί που σκάει το κύμα μετά τον μεγάλο πόλεμο και από το 1952 μέχρι το 1964 που τα τρεχαντήρια άφησαν τα κουπιά και τα πανιά και απέκτησαν όλα προωστήριες μηχανές 8 – 10 ίππων για να ταξιδεύουν αυτόνομα και με κάποια σχετικά περισσότερη ασφάλεια πολλοί συμπατριώτες μας από τον μήνα Μάιο και μέχρι τα μισά του Σεπτεμβρίου δούλεψαν στην Βόρεια Αφρική , στον κόλπο της Σύρτης , στην Βεγγάζη , στο Τομπρούκ , στην Τέρνα και στην Τρίπολη .
Τα τρεχαντήρια πήγαιναν τον Μάιο από την Νεάπολη στην Αφρική και επέστρεφαν τον Σεπτέμβριο με τις μεγάλες ανεμότρατες του καπετάν Γιάννη Σταθάκη (Κουτουριάρη) φορτωμένα συνήθως στο “Χρυσώ” , το “Σαρωνικός” και το “Ευάγγελος” ένα τρεχαντήρι στην δεξιά πλευρά της κουβέρτας ένα στην αριστερή και ένα στην πρύμη εγκάρσια πίσω από την κάθοδο προς το μηχανοστάσιο (φαίνονται στην φωτογραφία της ανάρτησης μας) που τα φορτώνανε με τις μπίγες τους και δύο ακόμα τρεχαντήρια συνήθως τα μεγαλύτερα τα ρυμουλκούσαν δεμένα στην πρύμη της ανεμότρατας στα καπόνια με τα συρματόσχοινα της τράτας ένα δεξιά και ένα αριστερά , φαίνονται και αυτά στην πρύμη του «Χρυσώ» , Βατικιώτικες επινοήσεις και ζωντανές ιστορίες και θρύλοι της Βατικιώτικης ζωής στη θάλασσα .
Το μεγάλο σε απόσταση ταξίδι ήταν από το Λιμάνι της Νεάπολης μέχρι την Τέρνα της Λιβύης 226 ναυτικά μίλια και στη συνέχεια οι ανεμότρατες του καπετάν Γιάννη του Σταθάκη-Κουτουριάρη πήγαιναν τα τρεχαντήρια για ψάρεμα στην περιοχή της Βεγγάζης και οι ανεμότρατες του καπετάν Μηνά του Σταθάκη –Στελάκου πήγαιναν τα τρεχαντήρια για ψάρεμα στην περιοχή του Τομπρούκ , μια μικρή Βατικιώτικη Οδύσσεια δηλαδή 226 ναυτικών μιλίων με τρεχαντήρια μήκους από 8 έως 10 μέτρα . Πολλοί Βατικιώτες επιμένουν και πρέπει να είναι αλήθεια ότι ο Γιώργος ο Γιαλελής , ο γνωστός μας κοχλιός , παράμενε στο ρυμουλκούμενο από την ανεμότρατα τρεχαντήρι του «το Δημήτριος» σε ολόκληρο το ταξίδι των 226 μιλίων από την Νεάπολη μέχρι την Λιβύη και το κυβερνούσε μόνος του .
Κάθε πρωί όταν τελείωνε το ξεψάρισμα των παραγαδιών ζύγιζαν με το καντάρι και παρέδιδαν τα ψάρια που είχαν πιάσει την Νύχτα στην ανεμότρατα αποθήκη – ντεπόζιτο την λέγανε -που είχε σειρά να τα μεταφέρει μέρα παρά μέρα φρέσκα στον Πειραιά και έπαιρναν και την σχετική απόδειξη της παραλαβής τους .
Ο Λάμπης Σπύρου Σταθάκης που δούλεψε τέσσερα χρόνια στην ανεμότρατα “Χρυσώ” δεκατετράχρονο ναυτόπαιδο τότε μας λέει ότι το σύνολο των τρεχαντηριών από την Νεάπολη , την Ελαφόνησο , την Σκιάθο , την Σκόπελο , τις Σπέτσες και την Ερμιόνη ήταν 26 και τα Βατικιώτικα τρεχαντήρια ήταν τα εξής “ Τα δύο αδέλφια ” με τον Γεώργιο Βρανά και τον αδελφό του τον Χριστόφορο - Φίλη Βρανά , το “ Μαρούλη ” του Γιώργου του Βλάχου , το “ Τασία ” με τον Γιώργο τον Κοντάκο από την Ελαφόνησο , το “ Αγιος Χαράλαμπος ” και το “ Άγιος Νικόλαος ” με τον Βασίλη τον Παπούλια από την Ελαφόνησο πατέρα του σημερινού Χαράλαμπου Βασιλείου Παπούλια που έχει το εκδρομικό σκάφος “Βασίλης Παπούλης” , “ το Σπυρίδων ” με τον Πολυχρόνη τον Μηνόγιαννη πατέρα των σημερινών καπεταναίων Παναγιώτη και Μιχάλη Μηνόγιαννη , το “ Νικόλαος ” του Χαράλαμπου Μανούσου και του γιού του Νίκου , το “ Φωφώ ”του Νίκου του Αρώνη (Σταυράκου) το “ Δημήτριος ” με το Γιώργο το Γιαλελή (Kοχλιό) ο Δημήτρης ο Τσάκος ή αλλιώς Τζίμης Πασχαλάκος με το Ποτούλα , ο Γιάννης ο Τερλελής από το Λάχι , o Λαχιώτης Νικόλαος Παύλου Αλειφέρης για ένα ταξίδι με το τρεχαντήρι τα “ Τρία αδέλφια ” ο Μήτσος ο Ραμάκης και πολλοί άλλοι .
Το πλήρωμα των τρεχαντηριών αποτελείτο από τρεις ή και τέσσερις συντρόφους που ήταν συνήθως συγγενείς πρώτου βαθμού και είχαν όλοι για κρεβάτι τους το μικρό αμπάρι και την κουβέρτα του τρεχαντηριού για να πλυθούν με το νερό που έπαιρναν σε δοχεία από τις μεγάλες ανεμότρατες μαζί με το πετρέλαιο για την μηχανή τους και τα τρόφιμα για την επιβίωση τους μια φορά την Εβδομάδα .
Οι μηνιαίες χρηματικές απολαβές για τα τρεχαντήρια ήταν 8.000 έως 10.000 δραχμές το μήνα και θεωρείτο ένα ικανοποιητικό χρηματικό ποσό αφού μια πολυμελής οικογένεια στην Νεάπολη περνούσε τότε χωρίς να στερείτε τίποτα με 1.000 δραχμές το μήνα .
Υπάρχουν και αναφορές όμως από τον γιο του Γιώργου του Βρανά τον Παναγιώτη που επιμένει ότι μια χρονιά ο πατέρας του έφερε από την Αφρική 80.000 δραχμές και ξεχρέωσε το τρεχαντήρι «τα Δύο αδέλφια» που παρήγγειλαν στο ταρσανά των Σπετσών .
Η αμοιβή των τεσσάρων συντρόφων ανά τρεχαντήρι βασιζόταν στο λεγόμενο «Συντροφικό Σύστημα» των μεριδίων ή μερτικών που δεν είναι τυχαίο ότι κάποτε εφαρμοζόταν και στην πειρατεία .
Εμείς καταφέραμε μετά από πολύμηνες επίμονες προσπάθειες και βρήκαμε φωτογραφίες των περισσότερων καπεταναίων και των τρεχαντηριών της ιστορίας μας για να είναι τεκμηριωμένη ιστορική αναφορά και σας τις παρουσιάζουμε εδώ ξεκινώντας από τον θαλασσαετό της Νεάπολης που έχει μείνει διαμάντι στην μνήμη των Βατικιωτών , τον καπετάν Γιάννη Βαγγέλη Σταθάκη – Κουτουριάρη , τον αξεπέραστο καπετάν Μηνά Στέλιου Σταθάκη – Στελάκο , τον σεβάσμιο όλων των Βατικιωτών καπετάν Βασίλη Μανούσο και τους υπόλοιπους πρωταγωνιστές της Βατικιώτικης αυτής Οδύσσειας , όλοι σεβάσμιοι καπεταναίοι της αλιείας την εποχή εκείνη για απαξάπαντες τους Βατικιώτες και όχι μόνο .
Στην μεγάλη φωτογραφία στην παλιά ξύλινη προβλήτα της Νεάπολης βλέπετε την ανεμότρατα «Σαρωνικός» μπροστά με το ένα άρμπουρο και πίσω το «Χρυσώ» με τα δύο άρμπουρα να φορτώνουν στην κουβέρτα τους τα τρεχαντήρια για το μεγάλο ταξίδι και στην συνέχεια όσες φωτογραφίες τρεχαντηριών και ψαροκαπεταναίων της εποχής εκείνης καταφέραμε να βρούμε ψάχνοντας στα Βατικιώτικα σπίτια .
Έχουμε γράψει πολλές φορές ότι δυστυχώς τα επόμενα χρόνια τα τεκμήρια της ναυτοσύνης των Βατικιωτών θα βρεθούν στους κάδους των απορριμμάτων του Πειραιά , της Καστέλας , του Κερατσινίου , της Χαραυγής , του Περάματος και τις άλλες συνοικίες του Λεκανοπεδίου.
Η φωτογραφία με τις ανεμότρατες να φορτώνουν τα τρεχαντήρια στο λιμάνι της Νεάπολης είναι ίσως και η μοναδική που υπάρχει και μας την έδωσε ο εγγονός του καπετάν Γιάννη του Κουτουριάρη , Γιάννης Γεωργίου Σταθάκης , τον οποίο και θερμά ευχαριστούμε .
Όλοι τους έγραψαν χρυσές σελίδες στην αλιεία στα Βάτικα και σε ολόκληρη την Ελλάδα .
Πηγή
Stathakis Panagiotis
Είκοσι και πλέον χρόνια στα ερτζιανά των Κυθήρων ο Adelin FM έχει γράψει τη δική του ιστορία στην ενημέρωση και την ψυχαγωγία.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις
(
Atom
)