Το απολιθωμένο φοινικόδασος στο δήμο Βοιών Λακωνίας είναι, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, μοναδικό στον κόσμο.
Απολιθωμένοι φοίνικες, ακόμη και παλαιότερης ηλικίας, έχουν βρεθεί και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας (στον Έβρο, στη Λέσβο και τη Λήμνο), ωστόσο είναι η πρώτη φορά που εντοπίζεται ολόκληρο δάσος.
Οι παλαιοντολογικές μελέτες έδειξαν ότι οι απολιθωμένοι κορμοί των φοινίκων εκτείνονταν από τον Άγιο Νικόλαο και την Αγία Μαρίνα Λακωνίας μέχρι τη Νεάπολη και την Ελαφόνησο.
Οι κορμοί έχουν ηλικία δύο έως τριών εκατομμυρίων ετών, ενώ αποτελούν σπάνιο εύρημα εξαιτίας και του τρόπου που απολιθώθηκαν: ασβεστώθηκαν εξαιτίας της θάλασσας και δεν πυριτιώθηκαν από τις τέφρες κάποιου ηφαιστείου.
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των ειδικών, εκείνη την περίοδο στην Ελλάδα επικρατούσε υποτροπικό κλίμα με μέση ετήσια θερμοκρασία γύρω στους 18 βαθμούς ενώ εκδηλώνονταν και αρκετές βροχοπτώσεις.
Οι φοίνικες που φύονταν στην περιοχή έφθαναν μέχρι την παραλία.
Κάποια στιγμή η στάθμη της θάλασσας άρχισε να ανεβαίνει και να καλύπτει τους φοίνικες οι οποίοι άρχισαν να απολιθώνονται και να ασβεστοποιούνται εξαιτίας της δράσης του ανθρακικού ασβεστίου.
Αργότερα η στάθμη του νερού υποχώρησε και πάνω στους κορμούς εναποτέθηκαν θαλάσσιοι οργανισμοί, όπως όστρακα, τα οποία εντοπίστηκαν και αυτά απολιθωμένα.
Το είδος των φοινίκων που υπήρχε τότε στη Λακωνία δεν φύεται σήμερα στη χώρα μας. Πρόκειται για το είδος Rhyzoplmoxylon sp. που ευδοκιμεί σήμερα στη Βόρεια Αμερική και κυρίως στη Φλόριντα.
Είναι σαν τους φοίνικες που βρίσκονται στον Εθνικό Κήπο και οι οποίοι μεταφέρθηκαν από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού.
Πηγή
Κωνσταντινος Τσαλαβουτας
Απολιθωμένοι φοίνικες, ακόμη και παλαιότερης ηλικίας, έχουν βρεθεί και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας (στον Έβρο, στη Λέσβο και τη Λήμνο), ωστόσο είναι η πρώτη φορά που εντοπίζεται ολόκληρο δάσος.
Οι παλαιοντολογικές μελέτες έδειξαν ότι οι απολιθωμένοι κορμοί των φοινίκων εκτείνονταν από τον Άγιο Νικόλαο και την Αγία Μαρίνα Λακωνίας μέχρι τη Νεάπολη και την Ελαφόνησο.
Οι κορμοί έχουν ηλικία δύο έως τριών εκατομμυρίων ετών, ενώ αποτελούν σπάνιο εύρημα εξαιτίας και του τρόπου που απολιθώθηκαν: ασβεστώθηκαν εξαιτίας της θάλασσας και δεν πυριτιώθηκαν από τις τέφρες κάποιου ηφαιστείου.
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των ειδικών, εκείνη την περίοδο στην Ελλάδα επικρατούσε υποτροπικό κλίμα με μέση ετήσια θερμοκρασία γύρω στους 18 βαθμούς ενώ εκδηλώνονταν και αρκετές βροχοπτώσεις.
Οι φοίνικες που φύονταν στην περιοχή έφθαναν μέχρι την παραλία.
Κάποια στιγμή η στάθμη της θάλασσας άρχισε να ανεβαίνει και να καλύπτει τους φοίνικες οι οποίοι άρχισαν να απολιθώνονται και να ασβεστοποιούνται εξαιτίας της δράσης του ανθρακικού ασβεστίου.
Αργότερα η στάθμη του νερού υποχώρησε και πάνω στους κορμούς εναποτέθηκαν θαλάσσιοι οργανισμοί, όπως όστρακα, τα οποία εντοπίστηκαν και αυτά απολιθωμένα.
Το είδος των φοινίκων που υπήρχε τότε στη Λακωνία δεν φύεται σήμερα στη χώρα μας. Πρόκειται για το είδος Rhyzoplmoxylon sp. που ευδοκιμεί σήμερα στη Βόρεια Αμερική και κυρίως στη Φλόριντα.
Είναι σαν τους φοίνικες που βρίσκονται στον Εθνικό Κήπο και οι οποίοι μεταφέρθηκαν από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού.
Πηγή
Κωνσταντινος Τσαλαβουτας