ΓΡΑΠΤΟΝ Θ. ΚΗΡΥΓΜΑ
Ὁ ἐνιαυτός τῆς χρηστότητος τοῦ Κυρίου
Ὁ ἄνθρωπος, ἀπό καταβολῆς του στήν Γῆ, ἄρχισε νά ὑπολογίζει τόν χρόνο, νά τόν μετρᾶ καί νά τιτλοποιεῖ τίς περιόδους του.
Ἔτσι,
ἔχουμε ἁδρό ὑπολογισμό τοῦ χρόνου ἀκόμη καί ἀπό τήν προϊστορική ἐποχή.
Εἴτε μέ τίς μεταβολές τῶν ἐποχῶν, εἴτε μέ τίς περιοδικές φάσεις τῆς
Σελήνης, οἱ ἄνθρωποι καθώριζαν τόν χρόνο γιά τήν ἐξυπηρέτηση τῶν
ἐργασιῶν τους, τήν ρύθμιση τῶν διανθρωπίνων σχέσεων, ἀλλά καί τῶν
γιορτῶν καί ἀργιῶν τους. Βασικό μέγεθος καί μέτρο χρόνου ἦταν τό ἔτος.
Ἡ
Ἐκκλησία μας πολύ ἐνωρίς (ἀπό τόν 4ο μ.Χ. αἰῶνα), καθώρισε ὡς ἀρχή κάθε
Νέου Ἔτους τήν 1η Σεπτεμβρίου. Τό Ἔτος τό ὀνόμασε Ἴνδικτο, ἴσως ὄχι
τυχαία: Στά Λατινικά Indictio (ἰντίκτιο) σημαίνει «ἐπαγγελία».
Αὐτήν
ἀκριβῶς τήν ἐπαγγελία μᾶς περιγράφει ὁ Εὐαγγελιστής Λουκᾶς στήν σημερινή
περικοπή. Ὁ Χριστός ἀφοῦ εἶχε συντρίψει τόν διάβολο, νικώντας κάθε
πειρασμό, γύρισε πίσω στήν Ναζαρέτ. Ἐκεῖ ἄρχισε νά διδάσκει στή
Συναγωγή. Τοῦ ἔδωσαν ἕνα Βιβλίο τοῦ προφήτη Ἠσαΐα. (Τά βιβλία τότε ἦσαν
πάπυροι τυλιγμένοι σέ δύο ξύλινους κυλίνδρους).
Ὁ Ἰησοῦς – γιά πρώτη
φορά στόν δημόσιο βίο Του – ἀποκάλυψε τήν ἀποστολή Του ὡς Μεσσία.
«…κηρύξαι ἐνιαυτόν Κυρίου…». Δηλαδή νά κηρύξει τήν χρονιά τοῦ Κυρίου.
Αὐτή ἡ «χρονιά» δέν ἀφοροῦσε, βέβαια, ἕνα μόνο ἡμερολογιακό ἔτος, ἀλλά
τό ξεκίνημα τοῦ σωτηριώδους ἔργου τοῦ Χριστοῦ, μέ τήν διδασκαλία Του, τά
θαύματά Του. Τόν Σταυρικό Του θάνατο, καί – κυρίως – τήν Ἀνάσταση Του.
Αὐτήν
τήν ἐπαγγελία, αὐτό τό ξεκίνημα γιορτάζει κάθε χρόνο ἡ Ἐκκλησία μας,
ἀνοίγοντας τήν 1η Σεπτεμβρίου τόν πνευματικό σωτήριο ἀγῶνα της. Τήν ἀρχή
τῆς Ἰνδίκτου, τήν «Πρωτοχρονιά» τοῦ ἐνιαυτοῦ τῆς χρηστότητος τοῦ
Κυρίου.
Πρωτ. π.Π.Μαριᾶτος