Πρός
Τόν Ἱερό Κλῆρο καί τόν εὐσεβῆ λαό τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας
«Ἐτέχθη ὑμῖν σήμερον Σωτήρ».
Χριστιανοί μου ἀγαπητοί,
Τή φράση αὐτή ἀπηύθυνε ὁ ἄγγελος πρός τούς ποιμένες τῆς Βηθλεέμ τό βράδυ τῆς Γεννήσεως τοῦ Θεανθρώπου, αὐτοῦ τοῦ μοναδικοῦ, ὑπερφυοῦς καί ψυχοσωτήριου γεγονότος πού χώρισε τήν ἀνθρώπινη ἱστορία σέ πρό Χριστοῦ καί μετά Χριστόν. Ἡ Ἐκκλησία μας τήν ἐπαναλαμβάνει καί σήμερα, προσκαλώντας ὅλους ἐμᾶς, τούς ἀνθρώπους τοῦ 21ου αἰῶνα, νά ὑποδεχθοῦμε τόν Σωτῆρα μας, τόν Θεό τόν ἐνσαρκωμένο ἀπό ἀγάπη, ἐκεῖ στόν στάβλο τῆς Βηθλεέμ, τήν πρώτη ἐπίγεια κατοικία τοῦ Θεανθρώπου, ἀλλά καί στίς καρδιές μας, στά σπίτια μας, στίς πόλεις μας, στίς πατρίδες μας.
Ἀπέναντι, ὅμως, στό γεγονός αὐτό οἱ ἄνθρωποι δέν ἐμφανίζονται μέ ἑνιαία ἀντίληψη καί συμπεριφορά. Ἡ Γέννηση τοῦ Κυρίου μας χώρισε τούς ἀνθρώπους σέ δύο ὁμάδες μέ εὐδιάκριτες διαφορές.
Ὑπάρχουν ἐκεῖνοι πού πιστεύουν ἀκλόνητα στήν ἐνσάρκωση τοῦ δεύτερου προσώπου τῆς Ἁγίας Τριάδος στό πρόσωπο τοῦ Ἰησοῦ, ἔχουν συνειδητοποιήσει τή σημασία της καί καταβάλλουν ὁλοπρόθυμα ἐπίπονη προσπάθεια νά ἐφαρμόσουν τό θέλημά Του καί ἐκεῖνοι πού τήν ἀγνοοῦν παντελῶς ἤ ἁπλά δέν μποροῦν νά ἀρνηθοῦν τήν ἱστορική του παρουσία στή γῆ.
Ὑπάρχουν, ἐπίσης, ἐκεῖνοι πού προσέρχονται στούς Ναούς εὐλαβικά, γιά νά προσφέρουν τή λογική τους λατρεία, τά πολύτιμα μύρα τῶν ἀρετῶν τους ἤ τά δάκρυα τῆς μετανοίας τους ἤ καί τά δάκρυα τῆς εὐγνωμοσύνης τους καί εὐφραίνονται οἱ καρδιές τους ἀπό τούς βαθυστόχαστους ὕμνους. Παράλληλα, ὅμως, βλέπουμε καί ἄλλους πού ἔχουν ἀποκοπεῖ ἐντελῶς ἀπό τό θεανθρώπινο σῶμα τῆς Ἐκκλησίας.
Βρίσκουμε, ἀκόμη, καί τούς χριστιανούς ἐκείνους ἀπό τό σπίτι τῶν ὁποίων λείπουν τό καντήλι, τό εἰκονοστάσι, τό λιβάνι καί κάθε ἄλλη ἀναφορά στόν Θεό, παράλληλα μέ αὐτούς πού διατηροῦν τήν παράδοση, προσεύχονται στά ἱερά εἰκονίσματα τοῦ σπιτιοῦ τους καί ἀποτελοῦν τή μαγιά καί τήν ἐλπίδα γιά μία ἀναγέννηση.
Βλέπουμε νέους, πρίν τελέσουν τόν γάμο τους, νά ξεκινοῦν τή νέα τους ζωή μέ ἐξομολόγηση καί θεία κοινωνία, πού είναι θεμέλια τῆς εὐτυχισμένης συμβίωσής τους, δίπλα σέ πολλούς πού ἐνδιαφέρονται μόνο γιά τίς ὑλικές λεπτομέρειες καί τή βιτρίνα τῆς γαμήλιας τελετῆς, ἐνῶ ξεχνοῦν νά καλέσουν τόν Χριστό στήν καρδιά τους καί μέ ἐμπιστοσύνη νά παραδώσουν στά στιβαρά χέρια του τό τιμόνι τῆς ζωῆς τους.
Ὑπάρχουν γονεῖς μέ τόν Χριστό μέσα στήν ψυχή τους πού ἀγωνίζονται νυχθημερόν καί ἐναγωνίως ὄχι μόνο νά ἐξασφαλίσουν τά άναγκαῖα ὑλικά ἀγαθά γιά τά παιδιά τους, ἀλλά καί νά τά καθοδηγήσουν στήν ἁγνότητα, στήν ειλικρίνεια, στό μέτρο, στήν τιμιότητα, στην ἀγάπη, στή μυστηριακή κατά Χριστόν ζωή, ἀρετές πού οἱ πατέρες τῆς Ἐκκλησίας ὀνομάζουν «ἄνθη εὐώδη». Ὅμως, πλεονάζουν σήμερα ἐκεῖνοι οἱ γονεῖς πού δέ λένε οὔτε λέξη γιά τόν Θεό στά παιδιά τους, δέν τά ἐνθαρρύνουν νά καλλιεργήσουν τό θρησκευτικό τους συναίσθημα, δέν τά νουθετοῦν χριστιανικά, ἐξεγείρονται, ἄν τό παιδί τους ἐκδηλώσει τήν ἐπιθυμία νά ἐκκλησιαστεῖ, ἀλλά συναινοῦν, ὅταν αὐτό συχνάζει σέ ψυχοκτόνα νυκτερινά κέντρα διασκέδασης.
Ὑπάρχουν ἐκκλησιαστικοί λειτουργοί μέ σύνεση, ταπείνωση, ἀγάπη καί ὑποδειγματική προσήλωση στήν ἀποστολή τους καί ἄλλοι πού ὁμιλοῦν γιά τόν Χριστό πολύ καί λίγο μέ τόν Χριστό, ἐνῶ ὁ βίος τους σημαντικά ἀπέχει ἀπό τό πρότυπο ζωῆς τοῦ Εὐαγγελίου.
Βλέπουμε ἐκπαιδευτικούς φίλεργους, εὐσεβεῖς καί φιλόθεους πού ὅμως δέν ἔχουν καταφέρει ν΄ ἀπομονώσουν πολλούς πλέον συναδέλφους τους πού συμπεριφέρονται ἀντιπαιδαγωγικά στόν χῶρο τοῦ σχολείου.
Στήν εὐρεῖα χορεία τῶν κοσμικῶν ἀρχόντων ἐπισημαίνουμε δίπλα στούς φιλογενεῖς, φιλόθρησκους καί ἐνάρετους καί πολλούς πού λιθοβολοῦν τήν Ἐκκλησία καί ἔχουν ἀναγάγει σέ πρωταρχικό σκοπό τους τήν περιθωριοποίησή της ἤ μιλᾶνε πολύ γιά τήν Ὀρθοδοξία, ἐπαινοῦν τό Εὐαγγέλιο, θεωροῦν ὅτι μόνο ἡ διδασκαλία του θά ἀναγεννήσει τήν κοινωνία, ἀλλά οἱ ἴδιοι δέν ἔχουν καθόλου πνευματική ζωή.
Ἀδελφοί μου,
Σήμερα πού ἡ χυδαιότητα ἐξωραΐζεται, ἡ σεμνότητα χλευάζεται, ἡ ἠθική περιφρονεῖται, ἡ γνήσια ἀγάπη ἀπουσιάζει, τά ἱερά σύμβολα τοῦ γένους βεβηλώνονται καί στή μέση τοῦ δρόμου καίγονται, ἡ ἱστορία παραχαράσσεται, ὁ δημόσιος βίος παρακμάζει καί ἡ πατρίδα μας ἀντιμετωπίζει μιά βαθειά καί πολυδιάστατη κρίση, σήμερα πρέπει τό μήνυμα τοῦ ἀγγέλου στούς ποιμένες ν΄ ἀκουστεῖ σάν ἐγερτήριο σάλπισμα μέχρι τά βάθη τῆς καρδιᾶς μας. «Ἐτέχθη ὑμῖν σήμερον Σωτήρ», δηλαδή γεννήθηκε ὁ Χριστός γιά τή σωτηρία ὅλων μας. Ἄς τόν προσκυνήσουμε, λοιπόν, εὐλαβικά, ἄς τόν ἀγαπήσουμε μέ πάθος καί ἄς τόν ἀκολουθήσουμε μέ αὐταπάρνηση. Ἄς προσπαθήσουμε νά ἀνακαλύψουμε τήν ἁγιοπνευματική μας πενία, τό πνευματικό μας ἔλλειμμα, ἄς μετανοήσουμε καί ἄς ἑορτάσουμε τά Χριστούγεννα μέ τό πνεῦμα, τή συνείδηση καί τό βίωμα τοῦ ὄντως ἐν Χριστῷ πορευομένου ὀρθοδόξου χριστιανοῦ.
Χριστούγεννα 2016
Εὐχέτης Σας πρός τόν Ἐνανθρωπήσαντα Κύριο
Ο Μητροπολίτης
