Αλοϊζιάνικα, ένας παραδοσιακός οικισμός στα Κύθηρα για περισυλλογή( ΦΩΤΟ)

Αν θες να μελετήσεις την παλιά ζωή στα Κύθηρα, πρέπει να περιπλανηθείς στα στενά σοκάκια ενός χωριού, όπως τα Αλοϊζιάνικα.

Ένας συμπαγής συνοικισμός με λαϊκά αγροτικά σπίτια οχυρωμένα με ψηλό περίβολο, με πυκνότητα δόμησης, μακριά από τη θάλασσα, χτισμένος σε ύψωμα σαν αετοφωλιά, σου δίνει την αίσθηση ότι ακόμα πλανάται στα Κύθηρα η φοβέρα του Μπαρμπαρόσα.

Καμάρες, σπεντόνια, ανωγάκια, λουλουδιέρες με πέτρινα φουρουσάκια, περιμαντρωμένες πλακόστρωτες αυλές με φουρνόσπιτα, πώρινα περιθυρώματα αντέχουν ακόμα και δημιουργούν ένα σκηνικό μοναδικό για το σκηνοθέτη που θα ήθελε πιθανόν να γυρίσει ταινία «Το κόκκινο σπαλέτο» του Γιάννη Πρινέα, μια χωριάτικη τραγωδία που στηρίζεται σε κάποιο παλιό Κυθηραϊκό θρύλο.

Οι περισσότερες κατοικίες είναι διώροφες. Το ισόγειο είναι βοηθητικός χώρος με καμάρα (βόλτο) και συνήθως δεν επικοινωνεί με τον όροφο, όπου ήταν η κυρίως κατοικία, στην οποία ανέβαιναν με εξωτερική σκάλα.

Κατά το 18ο αι. ήταν ενορία με το ναό του αγίου Θεοδώρου (σήμερα ναός του αγίου Βασιλείου) και αριθμούσε περί τα 150 άτομα. Επί Αγγλοκρατίας, το 19ο αι. αριθμούσε περί τα 250 άτομα.

Κείμενο Ελένη Χάρου

Φωτογραφίες adelin 107,3 fm 

ΟΙ ΠΑΝΕΜΟΡΦΕΣ ΤΟΥΛΙΠΕΣ ΤΩΝ ΚΥΘΗΡΩΝ.Tulipa goulimyi Τουλίπα του Γουλιμή

Η Τουλίπα του Γουλιμή (Tulipa goulimyi) είναι είδος ανθοφόρου φυτού της οικογένειας των Λειριοειδών. Είναι ενδημική της Νότιας Ελλάδας και συγκεκριμένα της Νοτιανατολικής Πελοποννήσου, των Κυθήρων και της Δυτικής Κρήτης Το φυτό εντοπίστηκε από τον δικηγόρο και ερασιτέχνη βοτανολόγο Κωνσταντίνο Γουλιμή τον Απρίλιο του 1954. Οι Τζόσεφ Ρομπέρ Σέόλι (J.Robert Sealy) και Ουίλιαμ Τούριλ (William Turill) βοτανολόγοι στους Βασιλικούς Βοτανικούς Κήπους Kew του Λονδίνου, περιέγραψαν επίσημα το φυτό το 1955 από υλικό που συνέλεξαν στα Κύθηρα.

Η ονομασία του γένους Tulipa προέρχεται από τουρκική λέξη túlipand, που σημαίνει τουρμπάνι, ενώ η ειδική ονομασία goulimyi της δόθηκε προς τιμήν του Κωνσταντίνου Γουλιμή

Η τουλίπα του Γουλιμή είναι πολυετές ποώδες φυτό με βολβό που έχει μαλλιαρές δερματώδεις χιτώνες με πυκνό, καφέ τρίχωμα στο εσωτερικό.Ο βλαστός έχει ύψος 15-35 εκ. αλλά το υπέργειο τμήμα είναι 6-18 εκ. Τα φύλλα είναι λεπτά και μακριά και βγαίνουν από 5 έως 6. Τα άνθη έχουν 6 ελεύθερα πέταλα (σέπαλα)με χρώμα λαμπρό κόκκινο-πορτοκαλί ως έντονο κόκκινο. Τα σέπαλα έχουν σχήμα έλλειψης και είναι χαρακτηριστικά στενά, με οξέα άκρα.

Ανθίζει νωρίς την Άνοιξη, την περίοδο Μαρτίου-Απριλίου

Η τουλίπα του Γουλιμή είναι σπάνιο ενδημικό είδος της Νότιας Ελλάδας. Απαντά στη Νότια Λακωνία (Μάνη, Μαλέας, Ελαφόνησος), τα Κύθηρα και τη Δυτική Κρήτη (Φαλάσαρνα). Ζει σε θαμνώνες, πετρώδεις θαμνότοπους, τα περιθώρια ή μέσα σε καλλιέργειες σιτηρών και φρύγανα χαμηλού υψομέτρου, 10-450 μ.

Η τουλίπα του Γουλιμή προστατεύεται από τη σύμβαση της Βέρνης και το Π.Δ. 67/1981.Η συνολική έκταση στην οποία εξαπλώνεται είναι μικρή και σε ορισμένες περιοχές, όπως στην Κρήτη, δέχεται πιέσεις από τις καλλιέργειες που διαρκώς επεκτείνονται ή τον τουρισμό.

Επιπλέον κίνδυνοι για τους πληθυσμούς της αποτελούν η συλλογή των εδώδιμων βολβών της από κατοίκους των γειτονικών χωριών, κυρίως παιδιά, ή η συλλογή ατόμων από ερασιτέχνες ή επαγγελματίες βοτανικούς. 

Για τους λόγους αυτούς είχε συμπεριληφθεί στο πρώτο Βιβλίο Ερυθρών Δεδομένων των Σπάνιων & Απειλούμενων Φυτών της Ελλάδας (1995) με τον χαρακτηρισμό Τρωτό (VU).

https://el.wikipedia.org/