Σάββατο 19 Δεκεμβρίου 2015

Χωρίς ανάληψη δράσεων, οι κοραλλιογενείς ύφαλοι θα εξαφανιστούν

Υποβρύχια διαμαρτυρία μελών της WWF Ελλάς για την υπερθέρμανση του πλανήτη.
Η κλιματική αλλαγή αποτελεί μια ισχυρή απειλή για τις θάλασσές μας. Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα, από τις αρχές του αιώνα οι κοραλλιογενείς ύφαλοι έχουν μειωθεί στο μισό, ενώ, αν η κατάσταση συνεχιστεί, θα εκλείψουν μέσα σε λίγες δεκαετίες. Η Μεσόγειος –άρα και η Ελλάδα– βιώνει και αυτή τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής, με την εισβολή ξενικών ειδών, όπως ο λαγοκέφαλος, που απειλεί τις ισορροπίες του οικοσυστήματος.

Ομάδα επιστημόνων του Πανεπιστημίου του Κουίνσλαντ στην Αυστραλία, η οποία πραγματοποιεί τα τελευταία χρόνια έρευνα σε κοραλλιογενείς υφάλους ανά τον πλανήτη, καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η καταστροφή τους συντελείται με ταχείς ρυθμούς. Το εγχείρημα XL Catlin Seaview Survey καταγράφει τους υφάλους των ρηχών νερών (σε βάθος έως 30 μ.), οι οποίοι λόγω της τεράστιας βιοποικιλότητάς τους έχουν χαρακτηριστεί «τροπικά δάση της θάλασσας». Οπως αναφέρουν, παρότι οι ύφαλοι καλύπτουν λιγότερο από το 1% της επιφάνειας της Γης, φιλοξενούν το 25% της θαλάσσιας ζωής και παρέχουν σημαντικές υπηρεσίες σε μισό δισεκατομμύριο ανθρώπους. Τα 3/4 των κοραλλιογενών υφάλων απειλούνται, με την πιθανότητα να εκλείψουν μέσα σε μερικές δεκαετίες. «Οι εικόνες των νεκρών κοραλλιών που βλέπουμε σήμερα είναι τρομακτικές. Φανταστείτε ότι αυτά τα κοράλλια αποτελούν το σπίτι για χιλιάδες θαλάσσιους οργανισμούς», λέει ο Γιώργος Παξιμάδης, υπεύθυνος Θαλάσσιων Προγραμμάτων της WWF. «Η κλιματική αλλαγή συχνά μας φαίνεται κάτι μακρινό. Παρ’ όλα αυτά, έχει ήδη απτές επιπτώσεις και στις δικές μας θάλασσες. Για παράδειγμα, η άνοδος της θερμοκρασίας έχει φέρει στη Μεσόγειο εισβάλλοντα και επεκτατικά είδη ψαριών, όπως ο λαγοκέφαλος, που ανατρέπουν τις οικολογικές ισορροπίες».

Χαρακτηριστικό είναι ότι, σύμφωνα με μελέτη που έγινε το 2012 για λογαριασμό των υπουργείων Αγροτικής Ανάπτυξης της Ελλάδας και της Ιταλίας, η εξάπλωση του λαγοκέφαλου αναμένεται να έχει σημαντικές οικονομικές, οικολογικές και κοινωνικές επιπτώσεις στην Ανατολική Μεσόγειο. Θεωρείται ότι ευθύνεται για τη μείωση των πληθυσμών σουπιών και χταποδιών. Επιπλέον, η αύξηση του πληθυσμού του προκαλεί ζημιά στην αλιεία: 1. Το ψάρι είναι ιδιαίτερα τοξικό, και η κατανάλωσή του μπορεί να οδηγήσει στον θάνατο. Επομένως, χρειάζεται περισσότερος χρόνος και ιδιαίτερη προσοχή από τους ψαράδες για τον διαχωρισμό του στα αλιεύματα. 2. Εχει αποδειχθεί ότι καταστρέφει τα δίχτυα.
Πηγή  http://www.kathimerini.gr/
Έντυπη

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου