Φωτογραφίζοντας το...θάνατο κάποτε στα Κύθηρα.
Μακάβριο έθιμο, σοκαριστικό ακόμη κι ανατριχιαστικό θα έλεγε κανείς ότι είναι η φωτογράφιση κηδειών ή νεκρικών πορτρέτων σήμερα. Ωστόσο, παλαιότερα στο νησί μας ήταν κάτι το σύνηθες και οι Τσιριγώτες ήταν εξοικειωμένοι με μια τέτοιου είδους φωτογράφιση αφού τους βλέπουμε, παρά τον πόνο τους, να ποζάρουν δίπλα στο φέρετρο του αγαπημένου τους.Τέτοιες φωτογραφίες στέλνονταν στους συγγενείς και φίλους που έμεναν μακριά, κυρίως στην Αυστραλία, ενώ παράλληλα ήταν και η τελευταία ευκαιρία για την καταγραφή των χαρακτηριστικών κάποιου αγαπημένου που ο θάνατος είχε πάρει, κάποιες φορές πολύ ξαφνικά.
Η φωτογραφία που βλέπετε, που μοιάζει με σκηνή αρχαίας τραγωδίας, είναι η κηδεία του Εμμανουήλ Λουράντου-Πιέρρου και την τράβηξε το Σεπτέμβριο του 1943 ο πολυτάλαντος άνθρωπος και χαρισματικός φωτογράφος Μανώλης Φατσέας-Φουριάρης, που διατηρούσε Φωτογραφείο στο Λειβάδι των Κυθήρων.
Νομίζω αποτυπώνει με ακρίβεια τον πόνο της ορφάνιας, την πίκρα της χηρείας, την ανέχεια και τη δυστυχία μιας εποχής αλλά και τη συμπαράσταση και την αλληλεγγύη των ανθρώπων ενός μικρού χωριού των Κυθήρων τα σκληρά χρόνια του πολέμου.
Η φωτογραφία που βλέπετε, που μοιάζει με σκηνή αρχαίας τραγωδίας, είναι η κηδεία του Εμμανουήλ Λουράντου-Πιέρρου και την τράβηξε το Σεπτέμβριο του 1943 ο πολυτάλαντος άνθρωπος και χαρισματικός φωτογράφος Μανώλης Φατσέας-Φουριάρης, που διατηρούσε Φωτογραφείο στο Λειβάδι των Κυθήρων.
Νομίζω αποτυπώνει με ακρίβεια τον πόνο της ορφάνιας, την πίκρα της χηρείας, την ανέχεια και τη δυστυχία μιας εποχής αλλά και τη συμπαράσταση και την αλληλεγγύη των ανθρώπων ενός μικρού χωριού των Κυθήρων τα σκληρά χρόνια του πολέμου.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου