Κυθηραϊκό καφενείο στο Μιλάνο του 1780
«Μεταξύ των λειψάνων της διασωθείσης
μικράς βιβλιοθήκης μου, μ’ έτυχε ν’απαντήσω και περιοδικόν τι σύγγραμμα,
εκδιδόμενον πρό ενός περίπου αιώνος (1780) εις την πόλιν των Μεδιολάνων
(Milano) και επιγραφόμενον «Ο Καφές» (il Café).Η περίεργος αυτή
επωνυμία είναι ιστορική. Οθεν πιστεύω ότι δεν ήθέλατε απαξιώσει σύντομον
τινα περί αυτής αφήγησιν.
Κυθηραίος τις ονομαζόμενος Δημήτριος,
αποδημήσας νέος εκ της πατρίδος του περί τα μέσα του 1700, περιήλθε
πρώτον την Μικράν Ασίαν, και εμπορευόμενος εισεχώρησεν ακολούθως και εις
τα ενδότερα αυτής μέρη. Μετά επίπονον και ουχί βραχυχρόνιον
περιπλάνησιν, απήλθεν εκ της Ασίας με ικανά εμπορεύματα, και κυρίως με
είδη καλούμενα αποικιακά, και κατήχθη εις τους λιμένας της Ενετίας,
εντεύθεν ωθούμενος εκ του κοσμοπλανητικού αυτού πνεύματος, μετέβη εις
Μεδιόλανα, όπου, αποφασίσας να εγκατασταθεί, εσύστησε και ίδιον
καφενείον, εκ του οποίου ίσως εισήχθη εκεί το πρώτον και το αρωματκόν
ποτόν του καφέ.
Ο νεωτερισμός ούτος εισαγόμενος παρ’
αλλοδαπού, και αλλοδαπού μάλιστα Ελληνος, έχοντος και γλώσσαν, και
συμπεριφοράν, και ιματισμόν όλως αλλότρια και αντίθετα προς εκείνα των
εγχωρίων, ως και το καινοφανές και η ωραία σκευασία του ποτού,
επροκάλουν φυσικώ τω λόγω την συρροήν απείρου πλήθους πάσης τάξεως, και
εντός ολίγου η φήμη του καταστήματος επι τοσούτω εγενικεύθη, ώστε εις
άπασαν την πόλιν εκαλείτο με την χαρακτηριστικήν προσωνυμίαν. «Ο Καφές
του Ελληνος Δημητρίου», Il Café del Greco Demetrio.
Εντός δε των φοιτώντων εις αυτό το
Καφενείον, ήσαν υπό την επωνυμίαν η Εταιρεία του Καφέ, και πολλοί εκ των
ευπαιδεύτων και σοφών ανδρών των Μεδιολάνων, και της λοιπής Λομβαρδίας,
ως ο Βεκκαρίας, οι δύο αδελφοί Βέρραι, ο Ιωσήφ Βισκόντης, ο Αλφόνσος
Λόγκης, ο Παύλος Φρίζης, ο Πέτρος Σέκης, ο Σεβαστιανός Φράντσης και
έτεροι, οίτινες τότε από κοινού αποφάσισαν ν’αρχίσωσι την έκδοσιν
Περιοδικού τινός συγγράμματος. Το Σύγγραμμα δε τούτο είναι αυτό εκείνο,
το οποίον επεγράφη, ως προείπον, με το εισαχθέν παρά του Δημητρίου
ποτόν, Ο ΚΑΦΕΣ. Εις αυτό περιέχονται μεταξύ ετέρων αντικειμένων, και
πλείσται ποικίλαι Διατριβαί εξαισίου πολυμαθείας και πολλής εμβριθείας,
μία εξ αυτών είναι και η Περί του εμβολιασμού της Ευλογίας ιστορική
Διατριβή.»
Άρθρο της περιοδικής εκδόσεως «ΑΙΝΟΣ» που εξέδωσε στην Κεφαλληνία το έτος 1882 ο Ηλίας Ζερβού Ιακωβάτος.
A Kytherian café in Milan in 1780
“A native of Kythera, Demitrios by name,
having emigrated from his homeland at an early age around the year 1700,
first made his way to Asia Minor, penetrating subsequently deeper
inland in pursuit of commercial opportunities. After long and exhausting
wanderings, he left Asia accompanied by an ample store of goods,
consisting in particular of those items known as ‘colonial’;
disembarking in Venetian territory, he travelled to Mediolanum [Milano]
where, having taken the decision to settle, he started up his own café,
by which means perhaps the aromatic potion of coffee was first
introduced in those parts.
This novelty having been introduced by a
foreigner, and he a Greek, whose language, habits and apparel were all
strange and quite unlike those of the natives, as well as the novelty
and attractive presentation of the new beverage, it was natural that he
should attract a flood of customers of all classes, and in a short time
the reputation of his establishment was such, that throughout the entire
city it became known as ‘The Café of the Greek Demitrios’, Il Café del
Greco Demetrio”.
From an article in the periodical Ainos, published in Cephalonia in the year 1882 by Elias Zervou Iakovatos.
