Η ιστορία των Κυθήρων είναι συνδεδεμένη με το αλεύρι, το ψωμί, το παξιμάδι. Μέχρι τη δεκαετία του ’60 που έγινε ο εξηλεκτρισμός του νησιού μας, λειτουργούσαν οι παραδοσιακοί ξυλόφουρνοι, ιδιωτικοί ή επαγγελματικοί. Ο φούρνος ήταν το απαραίτητο συμπλήρωμα του νοικοκυριού και χτιζόταν είτε μέσα στο σπίτι, είτε εξωτερικά σε φουρνόσπιτο. Η όλη τελετουργία συνεχιζόταν και τότε, όπως γινόταν χιλιάδες χρόνια. Συνήθως ο άνδρας του σπιτιού ανελάμβανε το κάψιμο του φούρνου. Αυτός ήξερε ποιά κλαδιά από ελιά ήταν κατάλληλα και γενικά ήξερε τα μυστικά για ένα σωστό ψήσιμο. Η γυναίκα του σπιτιού πάλι, έπιανε από βραδύς το προζύμι και την άλλη μέρα ζύμωνε στην ξύλινη σκάφη τα καρβέλια της οικογένειας, τα παξιμάδια, το ροδινό, τα ζαχαροκούλουρα. Μόλις ανέβαιναν, τα φούρνιζαν και βάζανε μαζί και καμιά ξυγκόπιττα, ή καλισούνα, ή άλλο φαγητό του φούρνου. Η όλη διαδικασία ήταν πανηγύρι για τη γειτονιά που ευωδίαζε από τις μυρωδιές του φούρνου. (Οι Φωτό είναι της Ειρήνης Βενέρη Τραβασαρου απο φούρνιςμα στο Δρυμώνα)
Πηγή
Χρόνια σας καλά και πολλά!
