Όσα χρόνια ασχολούμαι με τον τουρισμό στο Δήμο Κυθήρων θυμάμαι να υπάρχουν γκρίνιες για θέματα τέτοια.
Την μια φορά η συνάντηση είναι νωρίς την άλλη είναι αργά και ούτω καθ’ εξής. Η πραγματικότητα όμως είναι άλλη. Δυστυχώς τα θέλουμε όλα εύκολα. Δηλαδή στις μέρες που μας βολεύουν, στις ώρες που μας βολεύουν, με τον τρόπο που μας βολεύει.
Πριν από μερικές μέρες παρατήρησα το εξής ενδιαφέρον : Σχεδόν όλοι οι ιδιοκτήτες εμπορικών καταστημάτων που ασχολούνται με τα ρούχα, τα τουριστικά είδη και γενικότερα τα πράγματα που πουλιούνται σε επισκέπτες των Κυθήρων το καλοκαίρι, μπήκαν στο καράβι ή στο αεροπλάνο και ανέβηκαν στην Αθήνα για να πάνε σε μια-δυό εκθέσεις προκειμένου να οργανώσουν τις επιχειρήσεις τους για το καλοκαίρι. Το ίδιο θα συμβεί σε λίγο καιρό με τους εστιάτορες και τους ιδιοκτήτες γενικά επισιτιστικών επιχειρήσεων σε αντίστοιχη έκθεση.
Με λίγα λόγια κάποιος που ενδιαφέρεται και θεωρεί ότι η συγκεκριμένη εκδήλωση – δραστηριότητα θα βοηθήσει την επιχείρησή του θα κάνει τα αδύνατα δυνατά για να πάει. Τα Κύθηρα είναι ένα νησί που ευτύχησε, μέχρι σήμερα τουλάχιστον, οι ιδιοκτήτες των επιχειρήσεων αυτών να είναι Κυθήριοι στη συντριπτική τους πλειοψηφία. Αυτό σημαίνει ότι οι πιο πολλοί από αυτούς διαμένουν στα Κύθηρα το μεγαλύτερο διάστημα του έτους. Συγκεκριμένα στα δύο μεγάλα εμπορικά κέντρα του νησιού, Λιβάδι και Ποταμό, δεν υπάρχουν εποχιακά μαγαζιά, άρα όλοι οι ιδιοκτήτες των επιχειρήσεων είναι στα Κύθηρα.
Στην Αγία Πελαγία, που φιλοξενεί πάνω από το 50% των επισκεπτών του καλοκαιριού, οι πιο πολλές επιχειρήσεις λειτουργούν και τον χειμώνα ενώ στις υπόλοιπες, ιδιοκτήτες είναι Κυθήριοι που μένουν όλο το χρόνο στο νησί. Στο Διακόφτι, τον Αυλαίμωνα στο Καψάλι και στη Χώρα αρκετές επιχειρήσεις το χειμώνα είναι κλειστές όμως οι πιο πολλοί από τους ιδιοκτήτες τους επίσης μένουν στο νησί και απουσιάζουν για σύντομα χρονικά διαστήματα.
Κάνοντας μια πρόχειρη εκτίμηση των πραγμάτων εκτιμώ ότι στον τομέα των εμπορικών επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στο νησί, βρίσκονται εδώ αυτή την εποχή τουλάχιστον το 70% των ιδιοκτητών τους. Σε ότι αφορά τα Ξενοδοχεία και τα καταλύματα γενικότερα, το ποσοστό μπορεί να είναι λίγο μικρότερο αλλά όχι κάτω από το 50%.
Εννοώ φυσικά ιδιοκτήτες ενοικιαζόμενων δωματίων και ξενοδοχείων. Αλλά και έτσι να μην ήταν, όταν καλούνται από την Τουριστική Επιτροπή επιχειρηματίες που ασχολούνται με τον τουρισμό σε συνάντηση με σκοπό να οργανωθεί καλύτερα η δική τους η επιχείρηση θα πρέπει να κάνουν ένα ταξίδι στα Κύθηρα για το σκοπό αυτό, όπως άλλωστε πάνε τόσα ταξίδια για να παρακολουθήσουν εκθέσεις του αντικειμένου της εργασίας τους.
Λυπάμαι που διαφωνώ με τον φίλο μου τον Ανδρέα αλλά η άποψη μου είναι ότι όταν κανείς ενδιαφέρεται πραγματικά, κάνει τα αδύνατα δυνατά προκειμένου να συμμετάσχει σε δράσεις που πρωτίστως θα έχουν θετικά αποτελέσματα για τη δική του την επιχείρηση.
Αν βέβαια κρίνει ότι οι δράσεις αυτές δεν θα έχουν τέτοια αποτελέσματα, διότι θεωρεί ότι κάποια πράγματα γίνονται απλά για να γίνονται, τότε είτε είναι εδώ είτε απουσιάζει είναι το ίδιο και το αυτό πράγμα. (προφανώς δεν υπαινίσσομαι σε καμία περίπτωση τον Ανδρέα που είναι γνωστό σε όλους πόσο ενεργός και αποδοτικός είναι στη δουλειά του)
Τέλος είναι γνωστό σε όλους που ασχολούνται με τον τουρισμό ότι η καλύτερη εποχή για να γίνουν συναντήσεις και να αποφασιστούν βραχυπρόθεσμα θέματα που αφορούν κυρίως τον εγχώριο τουρισμό, όπως αυτόν που έχουν τα Κύθηρα, είναι οι μήνες Φεβρουάριος και Μάρτιος.
Το διάστημα αυτό έχει ωριμάσει η εικόνα για τις τάσεις που υπάρχουν στην αγορά, ενώ υπάρχουν χρονικά περιθώρια για διορθώσεις “κακώς κειμένων”
------------------------------------
Παναγιώτης Γιαννιώτης
------------------------------------
Μέρος του προγράμματος του 2ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Πελοποννήσου θα φιλοξενήσει ο Δήμος Ευρώτα από την Παρασκευή 29 Ιανουαρίου 2016 έως την Κυριακή 31 Ιανουαρίου 2016 στο Πνευματικό Κέντρο Σκάλας. Το Φεστιβάλ διοργανώνεται από το Κέντρο Δημιουργικού Ντοκιμαντέρ Καλαμάτας, υπό την αιγίδα των Δήμων Άργους Μυκηνών, Ήλιδος και Ευρώτα και την υποστήριξη της Περιφέρειας Πελοποννήσου, του Δήμου Καλαμάτας, της Νορβηγικής Πρεσβείας, του Ινστιτούτου Γκαίτε και άλλων φορέων. 
