ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Η Ανταρσία του Αντιτορπιλικού «Βέλος»
Η Ανταρσία του Αντιτορπιλικού «Βέλος»
Σαν σήμερα πριν από 43 χρόνια πραγματοποιήθηκε ανοιχτά του Φιουμιτσίνο της Ιταλίας μία από τις πιο σημαντικές αντιδικτατορικές πράξεις. Ο Καπετάνιος του Α/Τ «Βέλος», αείμνηστος Νίκος Παππάς, πήρε την απόφαση μαζί με 30 Αξιωματικούς και Υπαξιωματικούς, να ζητήσουν πολιτικό άσυλο στην Ιταλία και να διατρανώσουν σε όλο τον κόσμο ότι οι ένοπλες δυνάμεις δεν είναι με το μέρος μια ομάδας επίορκων Αξιωματικών, που είχαν βάλει την χώρα στον γύψο και είχαν καταργήσει την Δημοκρατία από την χώρα που την γέννησε.
Το εγχείρημα αυτό ήταν πρωτοφανές για τα Νατοϊκά αλλά και τα παγκόσμια δεδομένα. Ήταν ένα αποφασιστικό ράπισμα στο πρόσωπο της ξενοκίνητης δικτατορίας, ίσως το πιο σοβαρό, γιατί αυτοί που το έκαναν προήρχοντο από τα σπλάχνα της. Οι επιπτώσεις και οι εξελίξεις ήταν ραγδαίες την εποχή εκείνη. Το δε συμβάν απετέλεσε πρώτο θέμα σε όλα τα ειδησεογραφικά πρακτορεία της υφηλίου. Η Χούντα των Συνταγματαρχών αιφνιδιάστηκε και πανικοβλήθηκε. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να κόψουν την χορηγία του τότε Βασιλιά την 1η Ιουνίου 1973, να κλείσουν τα ξερονήσια, να ανοίξουν τις φυλακές, με αποτέλεσμα να απελευθερωθούν χιλιάδες Έλληνες, Δημοκράτες, αγωνιστές πατριώτες που ήταν κρατούμενοι και εξόριστοι σε αυτά. Επιπλέον προκήρυξαν και το δημοψήφισμα του ΝΑΙ και του ΟΧΙ για την Βασιλεία στο τέλος του Ιουλίου 1973. Έτσι πίστευαν ότι θα έδιναν μια «επίφαση Δημοκρατίας» στον καταπιεζόμενο επί χρόνια Ελληνικό λαό.
Η κίνηση του Α/Τ «Βέλος» ανέβασε το ηθικό του τρομοκρατημένου λαού και έδωσε μία αχτίδα ελπίδας σε αυτόν. Οι Αξιωματικοί και Υπαξιωματικοί που ακολούθησαν το Νίκο Παππά, το έκαναν με ανιδιοτέλεια, αυθόρμητα και αποφασιστικά. Δεν ήταν μόνο οι 30 που ακολούθησαν τον Καπετάνιο, αλλά ολόκληρο το πλήρωμα ήταν μαζί του. Πιστεύω ότι το ίδιο θα έκανε και το πλήρωμα οποιουδήποτε άλλου Ελληνικού πλοίου εάν αυτό βρισκόταν στην θέση του Α/Τ «Βέλος». Και αυτό γιατί τότε όλα τα πλοία του στόλου είχε αποφασιστεί να συμμετάσχουν στο Κίνημα του Ναυτικού. Αυτό όμως προδόθηκε και έτσι οι Αξιωματικοί του συνελήφθησαν και βασανίστηκαν στο ΕΑΤ/ΕΣΑ και αλλού. Μεταξύ των συλληφθέντων και βασανισθέντων ήταν και ο αείμνηστος Σπύρος Μουστακλής, Αξιωματικός του στρατού τότε. Δεν είναι λοιπόν τυχαίο ότι στις 26 Ιουλίου 1974, όταν επέστρεψαν οι «αντάρτες» του «Βέλους», τους υποδέχτηκαν στο αεροδρόμιο του Ελληνικού χιλιάδες Έλληνες αγωνιστές της Δημοκρατίας.
Το εγχείρημα αυτό ήταν πρωτοφανές για τα Νατοϊκά αλλά και τα παγκόσμια δεδομένα. Ήταν ένα αποφασιστικό ράπισμα στο πρόσωπο της ξενοκίνητης δικτατορίας, ίσως το πιο σοβαρό, γιατί αυτοί που το έκαναν προήρχοντο από τα σπλάχνα της. Οι επιπτώσεις και οι εξελίξεις ήταν ραγδαίες την εποχή εκείνη. Το δε συμβάν απετέλεσε πρώτο θέμα σε όλα τα ειδησεογραφικά πρακτορεία της υφηλίου. Η Χούντα των Συνταγματαρχών αιφνιδιάστηκε και πανικοβλήθηκε. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να κόψουν την χορηγία του τότε Βασιλιά την 1η Ιουνίου 1973, να κλείσουν τα ξερονήσια, να ανοίξουν τις φυλακές, με αποτέλεσμα να απελευθερωθούν χιλιάδες Έλληνες, Δημοκράτες, αγωνιστές πατριώτες που ήταν κρατούμενοι και εξόριστοι σε αυτά. Επιπλέον προκήρυξαν και το δημοψήφισμα του ΝΑΙ και του ΟΧΙ για την Βασιλεία στο τέλος του Ιουλίου 1973. Έτσι πίστευαν ότι θα έδιναν μια «επίφαση Δημοκρατίας» στον καταπιεζόμενο επί χρόνια Ελληνικό λαό.
Η κίνηση του Α/Τ «Βέλος» ανέβασε το ηθικό του τρομοκρατημένου λαού και έδωσε μία αχτίδα ελπίδας σε αυτόν. Οι Αξιωματικοί και Υπαξιωματικοί που ακολούθησαν το Νίκο Παππά, το έκαναν με ανιδιοτέλεια, αυθόρμητα και αποφασιστικά. Δεν ήταν μόνο οι 30 που ακολούθησαν τον Καπετάνιο, αλλά ολόκληρο το πλήρωμα ήταν μαζί του. Πιστεύω ότι το ίδιο θα έκανε και το πλήρωμα οποιουδήποτε άλλου Ελληνικού πλοίου εάν αυτό βρισκόταν στην θέση του Α/Τ «Βέλος». Και αυτό γιατί τότε όλα τα πλοία του στόλου είχε αποφασιστεί να συμμετάσχουν στο Κίνημα του Ναυτικού. Αυτό όμως προδόθηκε και έτσι οι Αξιωματικοί του συνελήφθησαν και βασανίστηκαν στο ΕΑΤ/ΕΣΑ και αλλού. Μεταξύ των συλληφθέντων και βασανισθέντων ήταν και ο αείμνηστος Σπύρος Μουστακλής, Αξιωματικός του στρατού τότε. Δεν είναι λοιπόν τυχαίο ότι στις 26 Ιουλίου 1974, όταν επέστρεψαν οι «αντάρτες» του «Βέλους», τους υποδέχτηκαν στο αεροδρόμιο του Ελληνικού χιλιάδες Έλληνες αγωνιστές της Δημοκρατίας.