Ερώτηση στον Υπουργό Πολιτισμού και Αθλητισμού για την αναστάτωση που έχει προκαλέσει στους κατοίκους της Ύδρας η απαγόρευση δόμησης στο νησί σε οικόπεδα εντός των οικισμών του με την αιτιολογία ότι έχουν μνημειακό χαρακτήρα, κατέθεσε ο Βουλευτής ΝΔ Α’ Πειραιώς και Νήσων Κώστας Κατσαφάδος.
Στην ερώτησή του ο κ. Κατσαφάδος, κάνει σαφές ότι η λογική του νομοθέτη του 1962, στην οποία βασίζονται αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας, ήταν να προστατεύσει τον υφιστάμενο οικισμό όπως αυτός ήταν τότε, ωστόσο, όπως τονίζει, «55 χρόνια μετά, ο οικισμός της Ύδρας έχει μεταβληθεί και κατά συνέπεια καθίσταται αδύνατη η εφαρμογή του εν λόγω νόμου».
Ο Βουλευτής επικαλούμενος τις αποφάσεις του Ανώτατου Ακυρωτικού Δικαστηρίου που βασίστηκε κυρίως στην υπουργική απόφαση του 1962 και τον Αρχαιολογικό νόμο που αφορά την προστασία των αρχαιοτήτων και της πολιτιστικής κληρονομιάς, αναφέρει ότι η δόμηση επιτρέπεται μόνο εάν αποδεικνύεται ότι στο συγκεκριμένο ακίνητο προϋπήρχε κτίσμα. Αυτό, όπως τονίζει, έχει επιφέρει αναστάτωση στους κατοίκους της Ύδρας, καθώς δεν έχει αποσαφηνισθεί από τις υπηρεσίες ποιο οικόπεδο θεωρείται δομημένο και ποιο όχι.
Ο κ. Κατσαφάδος αναφέρει ακόμη ότι η σύγχυση που επικρατεί, έχει ως αποτέλεσμα την άτυπη διακοπή οικοδομικών εργασιών στο νησί, οπουδήποτε και όχι μόνο στα αδόμητα οικόπεδα.
Η ερώτηση του κ. Κατσαφάδου έχει ως εξής:
«Κύριε Υπουργέ,
Σε απόγνωση και πλήρη σύγχυση έχουν περιέλθει οι κάτοικοι της Ύδρας, καθώς το Συμβούλιο της Επικρατείας, βασιζόμενο σε όλες τις Υπουργικές Αποφάσεις και τα νομοθετήματα που έχουν εκδοθεί και αφορούν συνολικά το νησί της Ύδρας, και κυρίως την Υπουργική Απόφαση του 1962 και τον Αρχαιολογικό Νόμο 3028/2002 «Περί προστασίας των Αρχαιοτήτων και της εν γένει πολιτιστικής κληρονομιάς» που διέπει την Ύδρα, θεώρησε ολόκληρο τον οικισμό της Ύδρας ως ένα ενιαίο μνημειακό σύνολο!
Ειδικότερα, με τις υπ’ αριθμ. 978/2012, 2270/2014, 3349/2014 και 4781/2014 αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας και τις υπ’ αριθμ. 284/2015 και 248/2016 γνωμοδοτήσεις του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, δεν επιτρέπεται η δόμηση σε οικόπεδα εντός των μνημειακού χαρακτήρα οικισμών της Ύδρας και της Χώρας Πάτμου, σύμφωνα με το άρθρο 14 παρ. 2 περ. α’ του Ν. 3028/2002, εφόσον δεν αποδεικνύεται τεκμηριωμένα η ύπαρξη σε αυτά προϋφιστάμενου κτίσματος. Η λογική του νομοθέτη του 1962 ήταν να προστατεύσει τον υφιστάμενο οικισμό όπως αυτός ήταν τότε, ωστόσο σήμερα, 55 χρόνια μετά, ο οικισμός της Ύδρας έχει μεταβληθεί και κατά συνέπεια, καθίσταται αδύνατο, η εν λόγω απόφαση να βρει εφαρμογή στο παρόν οικιστικό περιβάλλον.
Επισημαίνεται ότι στο σκεπτικό των αποφάσεων του Σ.τ.Ε. αναφέρεται: «... η δόμηση επιτρέπεται μόνο εφ’ όσον αποδεικνύεται τεκμηριωμένα ότι στο συγκεκριμένο ακίνητο προϋπήρχε κτίσμα..» (ΣτΕ 978/2012) και «...την ύπαρξη προϋφισταμένου κτίσματος εντός του υπό ανοικοδόμηση ακινήτου…» (ΣτΕ 3349/2014). Δηλαδή σύμφωνα με την διατυπωθείσα στις ως άνω αποφάσεις ερμηνευτική λύση, η απαγόρευση δόμησης αφορά σε εν όλω αδόμητα οικόπεδα και όχι σε αδόμητο τμήμα δομημένων κατά τ’ άλλα οικοπέδων. Χρειάζεται να αποσαφηνισθεί από τις υπηρεσίες ποιο οικόπεδο θεωρείται δομημένο; Το οικόπεδο που έχει σήμερα ή είχε στο παρελθόν κτίσμα, και ποιο θεωρείται αδόμητο; Αυτό που ουδέποτε στο παρελθόν είχε κτίσμα;
Δυστυχώς οι υπηρεσίες του Υπουργείου Πολιτισμού αδυνατούν να θέσουν τη διάκριση μεταξύ δομημένης και αδόμητης ιδιοκτησίας. Θεωρούν ότι η έννοια ''αδόμητη ιδιοκτησία'', στην οποία γίνεται αναφορά στις αποφάσεις του Σ.τ.Ε αφορά και τον κήπο ή το κενό κτίσματος σε τμήμα του οικοπέδου, όταν σε αυτό υπάρχει κτίριο.
Ως αποτέλεσμα, είναι να έχουμε επί της ουσίας μια άτυπη διακοπή οικοδομικών εργασιών στο νησί σε ό,τι αφορά τις νέες οικοδομές, οπουδήποτε γίνονται και όχι μόνο στα αδόμητα οικόπεδα. Και πού επιτρέπεται η δόμηση; Όταν αποκαλύπτονται ερείπια ακόμα και χωρίς να στοιχειοθετείται η μορφή και το μέγεθος του κτιρίου και χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι ισχύουσες διατάξεις των παραδοσιακών οικισμών; Ποια θα είναι η μορφή του κτιρίου τότε; Αυτήν που θα δώσουν οι Υπηρεσίες; Και αν ναι, με τι κριτήρια; Εν τέλει έχει ήδη καταργηθεί από τις Υπηρεσίες σας το ισχύον διάταγμα των παραδοσιακών οικισμών;
Παράλληλα, αβέβαιο είναι το μέλλον όλων των υφιστάμενων ‘’νέων’’ οικοδομών που έχουν ανεγερθεί από το 1962 (!) έως σήμερα, αφού οι γνωμοδοτήσεις του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους ερμηνεύοντας τις σχετικές αποφάσεις του Σ.τ.Ε, καταλήγουν στο ότι ‘’..η Διοίκηση δύναται να τις ανακαλέσει οποτεδήποτε..’’.
Όπως γίνεται αντιληπτό, οι εν λόγω απόφασεις, έχουν δημιουργήσει πληθώρα προβλημάτων στους κατοίκους και την οικονομία του νησιού, καθότι «παγώνουν» ουσιαστικά τον οικοδομικό κλάδο, ο οποίος αποτελεί τη μεγαλύτερη πηγή εισοδήματος των κατοίκων.
Στην ίδια κατεύθυνση, ο Δήμος Ύδρας με την υπ’ αριθμ. 160/4-10-2016 ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου εξέφρασε την έντονη αντίθεσή του σε οποιεσδήποτε τετελεσμένες αποφάσεις και αλλαγές στο οικοδομικό καθεστώς που ισχύει για τον Δήμο, ενώ σε συνάντηση που είχε με το Υπουργείο Πολιτισμού υπήρξε η δέσμευση ότι θα δημιουργηθεί, υπό την αιγίδα του Υπουργείου ομάδα εργασίας, προκειμένου να εξετάσει το θέμα. Μάλιστα, ο Δήμος κλήθηκε να ορίσει και εκπροσώπους του σε αυτήν, το οποίο έγινε με σχετική απόφαση Δημοτικού Συμβουλίου.
Επειδή όλα αυτά έχουν δημιουργήσει αβεβαιότητα σε πλήθος πολιτών, με δομημένες ή αδόμητες ιδιοκτησίες, οι οποίοι προφανώς βρίσκονται σε απόγνωση για το αν η ιδιοκτησία τους είναι οικοδομήσιμη ή όχι, ερωτάται ο κ. Υπουργός:
1. Τι πρόκειται να πράξει το Υπουργείο, προκειμένου να λύσει το πρόβλημα που έχει προκύψει; Προτίθεται να προβεί σε νομοθετική ρύθμιση, προκειμένου να επικαιροποιήσει τη νομοθεσία;
2. Σε τι στάδιο βρίσκεται η συγκρότηση της εν λόγω ομάδας εργασίας; Πότε αναμένεται να ξεκινήσει τις εργασίες της;
3. Στο μεσοδιάστημα, προτίθεται να δώσει κάποια ερμηνευτική οδηγία προς τις Υπηρεσίες του, ώστε να έχουν μια κατεύθυνση για το πώς θα διαχειριστούν τα αιτήματα των πολιτών;
Πειραιάς 18 Απριλίου 2017
Ο Ερωτών Βουλευτής
Κώστας Κατσαφάδος
Βουλευτής Α’ Πειραιώς και Νήσων
Στην ερώτησή του ο κ. Κατσαφάδος, κάνει σαφές ότι η λογική του νομοθέτη του 1962, στην οποία βασίζονται αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας, ήταν να προστατεύσει τον υφιστάμενο οικισμό όπως αυτός ήταν τότε, ωστόσο, όπως τονίζει, «55 χρόνια μετά, ο οικισμός της Ύδρας έχει μεταβληθεί και κατά συνέπεια καθίσταται αδύνατη η εφαρμογή του εν λόγω νόμου».
Ο Βουλευτής επικαλούμενος τις αποφάσεις του Ανώτατου Ακυρωτικού Δικαστηρίου που βασίστηκε κυρίως στην υπουργική απόφαση του 1962 και τον Αρχαιολογικό νόμο που αφορά την προστασία των αρχαιοτήτων και της πολιτιστικής κληρονομιάς, αναφέρει ότι η δόμηση επιτρέπεται μόνο εάν αποδεικνύεται ότι στο συγκεκριμένο ακίνητο προϋπήρχε κτίσμα. Αυτό, όπως τονίζει, έχει επιφέρει αναστάτωση στους κατοίκους της Ύδρας, καθώς δεν έχει αποσαφηνισθεί από τις υπηρεσίες ποιο οικόπεδο θεωρείται δομημένο και ποιο όχι.
Ο κ. Κατσαφάδος αναφέρει ακόμη ότι η σύγχυση που επικρατεί, έχει ως αποτέλεσμα την άτυπη διακοπή οικοδομικών εργασιών στο νησί, οπουδήποτε και όχι μόνο στα αδόμητα οικόπεδα.
Η ερώτηση του κ. Κατσαφάδου έχει ως εξής:
«Κύριε Υπουργέ,
Σε απόγνωση και πλήρη σύγχυση έχουν περιέλθει οι κάτοικοι της Ύδρας, καθώς το Συμβούλιο της Επικρατείας, βασιζόμενο σε όλες τις Υπουργικές Αποφάσεις και τα νομοθετήματα που έχουν εκδοθεί και αφορούν συνολικά το νησί της Ύδρας, και κυρίως την Υπουργική Απόφαση του 1962 και τον Αρχαιολογικό Νόμο 3028/2002 «Περί προστασίας των Αρχαιοτήτων και της εν γένει πολιτιστικής κληρονομιάς» που διέπει την Ύδρα, θεώρησε ολόκληρο τον οικισμό της Ύδρας ως ένα ενιαίο μνημειακό σύνολο!
Ειδικότερα, με τις υπ’ αριθμ. 978/2012, 2270/2014, 3349/2014 και 4781/2014 αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας και τις υπ’ αριθμ. 284/2015 και 248/2016 γνωμοδοτήσεις του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, δεν επιτρέπεται η δόμηση σε οικόπεδα εντός των μνημειακού χαρακτήρα οικισμών της Ύδρας και της Χώρας Πάτμου, σύμφωνα με το άρθρο 14 παρ. 2 περ. α’ του Ν. 3028/2002, εφόσον δεν αποδεικνύεται τεκμηριωμένα η ύπαρξη σε αυτά προϋφιστάμενου κτίσματος. Η λογική του νομοθέτη του 1962 ήταν να προστατεύσει τον υφιστάμενο οικισμό όπως αυτός ήταν τότε, ωστόσο σήμερα, 55 χρόνια μετά, ο οικισμός της Ύδρας έχει μεταβληθεί και κατά συνέπεια, καθίσταται αδύνατο, η εν λόγω απόφαση να βρει εφαρμογή στο παρόν οικιστικό περιβάλλον.
Επισημαίνεται ότι στο σκεπτικό των αποφάσεων του Σ.τ.Ε. αναφέρεται: «... η δόμηση επιτρέπεται μόνο εφ’ όσον αποδεικνύεται τεκμηριωμένα ότι στο συγκεκριμένο ακίνητο προϋπήρχε κτίσμα..» (ΣτΕ 978/2012) και «...την ύπαρξη προϋφισταμένου κτίσματος εντός του υπό ανοικοδόμηση ακινήτου…» (ΣτΕ 3349/2014). Δηλαδή σύμφωνα με την διατυπωθείσα στις ως άνω αποφάσεις ερμηνευτική λύση, η απαγόρευση δόμησης αφορά σε εν όλω αδόμητα οικόπεδα και όχι σε αδόμητο τμήμα δομημένων κατά τ’ άλλα οικοπέδων. Χρειάζεται να αποσαφηνισθεί από τις υπηρεσίες ποιο οικόπεδο θεωρείται δομημένο; Το οικόπεδο που έχει σήμερα ή είχε στο παρελθόν κτίσμα, και ποιο θεωρείται αδόμητο; Αυτό που ουδέποτε στο παρελθόν είχε κτίσμα;
Δυστυχώς οι υπηρεσίες του Υπουργείου Πολιτισμού αδυνατούν να θέσουν τη διάκριση μεταξύ δομημένης και αδόμητης ιδιοκτησίας. Θεωρούν ότι η έννοια ''αδόμητη ιδιοκτησία'', στην οποία γίνεται αναφορά στις αποφάσεις του Σ.τ.Ε αφορά και τον κήπο ή το κενό κτίσματος σε τμήμα του οικοπέδου, όταν σε αυτό υπάρχει κτίριο.
Ως αποτέλεσμα, είναι να έχουμε επί της ουσίας μια άτυπη διακοπή οικοδομικών εργασιών στο νησί σε ό,τι αφορά τις νέες οικοδομές, οπουδήποτε γίνονται και όχι μόνο στα αδόμητα οικόπεδα. Και πού επιτρέπεται η δόμηση; Όταν αποκαλύπτονται ερείπια ακόμα και χωρίς να στοιχειοθετείται η μορφή και το μέγεθος του κτιρίου και χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι ισχύουσες διατάξεις των παραδοσιακών οικισμών; Ποια θα είναι η μορφή του κτιρίου τότε; Αυτήν που θα δώσουν οι Υπηρεσίες; Και αν ναι, με τι κριτήρια; Εν τέλει έχει ήδη καταργηθεί από τις Υπηρεσίες σας το ισχύον διάταγμα των παραδοσιακών οικισμών;
Παράλληλα, αβέβαιο είναι το μέλλον όλων των υφιστάμενων ‘’νέων’’ οικοδομών που έχουν ανεγερθεί από το 1962 (!) έως σήμερα, αφού οι γνωμοδοτήσεις του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους ερμηνεύοντας τις σχετικές αποφάσεις του Σ.τ.Ε, καταλήγουν στο ότι ‘’..η Διοίκηση δύναται να τις ανακαλέσει οποτεδήποτε..’’.
Όπως γίνεται αντιληπτό, οι εν λόγω απόφασεις, έχουν δημιουργήσει πληθώρα προβλημάτων στους κατοίκους και την οικονομία του νησιού, καθότι «παγώνουν» ουσιαστικά τον οικοδομικό κλάδο, ο οποίος αποτελεί τη μεγαλύτερη πηγή εισοδήματος των κατοίκων.
Στην ίδια κατεύθυνση, ο Δήμος Ύδρας με την υπ’ αριθμ. 160/4-10-2016 ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου εξέφρασε την έντονη αντίθεσή του σε οποιεσδήποτε τετελεσμένες αποφάσεις και αλλαγές στο οικοδομικό καθεστώς που ισχύει για τον Δήμο, ενώ σε συνάντηση που είχε με το Υπουργείο Πολιτισμού υπήρξε η δέσμευση ότι θα δημιουργηθεί, υπό την αιγίδα του Υπουργείου ομάδα εργασίας, προκειμένου να εξετάσει το θέμα. Μάλιστα, ο Δήμος κλήθηκε να ορίσει και εκπροσώπους του σε αυτήν, το οποίο έγινε με σχετική απόφαση Δημοτικού Συμβουλίου.
Επειδή όλα αυτά έχουν δημιουργήσει αβεβαιότητα σε πλήθος πολιτών, με δομημένες ή αδόμητες ιδιοκτησίες, οι οποίοι προφανώς βρίσκονται σε απόγνωση για το αν η ιδιοκτησία τους είναι οικοδομήσιμη ή όχι, ερωτάται ο κ. Υπουργός:
1. Τι πρόκειται να πράξει το Υπουργείο, προκειμένου να λύσει το πρόβλημα που έχει προκύψει; Προτίθεται να προβεί σε νομοθετική ρύθμιση, προκειμένου να επικαιροποιήσει τη νομοθεσία;
2. Σε τι στάδιο βρίσκεται η συγκρότηση της εν λόγω ομάδας εργασίας; Πότε αναμένεται να ξεκινήσει τις εργασίες της;
3. Στο μεσοδιάστημα, προτίθεται να δώσει κάποια ερμηνευτική οδηγία προς τις Υπηρεσίες του, ώστε να έχουν μια κατεύθυνση για το πώς θα διαχειριστούν τα αιτήματα των πολιτών;
Πειραιάς 18 Απριλίου 2017
Ο Ερωτών Βουλευτής
Κώστας Κατσαφάδος
Βουλευτής Α’ Πειραιώς και Νήσων
