ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ
(ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ΠΑΡΑΤΑΞΗ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ΜΟΛΑΩΝ)
Μολάοι 17/5/2019
Με μεγάλη έκπληξη, αλλά ομολογουμένως με χιουμοριστική διάθεση, ενημερωθήκαμε ότι ο υποψήφιος δήμαρχος για το Δήμο Κυθήρων κ. Παναγόπουλος Δημήτριος, πρώην διοικητής στο νοσοκομείο Μολάων, στον προεκλογικό του αγώνα αναφέρεται στις “ημέρες ευημερίας και προόδου” που βίωσε το νοσοκομείο κατά την διετή θητεία του.
Ούτε υποψήφιοι είμαστε, πολύ δε περισσότερο, δεν μας αφορούν οι εκλογές στο δήμο Κυθήρων. Αυτό που μας αφορά είναι ο κάθε διορισμένος αναξιοκρατικά, που μαθαίνει “στου κασίδη το κεφάλι”, να χρησιμοποιεί την αναξιοκρατική τοποθέτησή του και το ανύπαρκτο έως αρνητικό έργο του σε δημόσιους οργανισμούς, ως εφαλτήριο για την πολιτική του καριέρα.
Η υγεία δεν είναι εμπόρευμα και τα νοσοκομεία δεν είναι και δεν πρέπει να είναι κερδοσκοπικοί οργανισμοί.
Τα τελευταία χρόνια ζούμε στον ρυθμό των «πλεονασμάτων» των οποίων τις συνέπειες βιώνουμε καθημερινά στην κοινωνία και στην προσωπική μας ζωή. Τα “ματωμένα πλεονάσματα” που προκύπτουν αφενός από την υπερφορολόγηση σε κάθε τι, ακόμα και στον αέρα που αναπνέουμε και αφετέρου από τις διαρκείς περικοπές των δαπανών για υπηρεσίες υγείας, φαρμάκων, συντάξεων, μισθών, δημοσίων επενδύσεων, ελλείψεων γιατρών, νοσηλευτών και λοιπού προσωπικού στα νοσοκομεία, ελλείψεων εκπαιδευτικών στα σχολεία, πλεονάσματα που οδηγούν σε ανεργία, μετανάστευση και γενικώς μια άγρια λιτότητα που έχει επιστρέψει το βιοτικό επίπεδο του λαού 40 χρόνια πίσω, έχει εκτινάξει τον αριθμό των αστέγων καθώς και τον αριθμό των αυτοκτονιών.
Προσπαθούν να μας εθίσουν σε λέξεις και έννοιες που όχι μόνο δεν έχουν καμία σχέση με την κοινωνική ευημερία αλλά αντίθετα οδηγούν το λαό στη φτωχοποίηση και την εξαθλίωση, ενώ οι εκάστοτε κυβερνώντες συνεχίζουν με αδιαφάνεια τις σπατάλες τους. Δυστυχώς, πολλοί πέφτουν στη «λούμπα» να θεωρούν τα λογιστικά πλεονάσματα ως θετικό κοινωνικό αποτέλεσμα. Άλλο η διαφάνεια και η ορθή διαχείριση και άλλο τα “ματωμένα πλεονάσματα”.
Για να το πούμε με απλά λόγια, φανταστείτε να εισπράττει κάποιος το μισθό του και να μην δαπανά για το φαγητό της οικογένειάς του, για ρουχισμό, θέρμανση, είδη υγιεινής, μετακινήσεις, ψυχαγωγία και λοιπές καθημερινές δαπάνες με σκοπό να έχει πλεόνασμα να αποταμιεύει. Το πλεόνασμά του, βεβαίως, θα ήταν ακόμα μεγαλύτερο αν έβγαινε ο ίδιος, ή έβγαζε τη γυναίκα του και τα παιδιά του στη ζητιανιά.
Κάτι ανάλογο ζήσαμε στο Νοσοκομείο Μολάων κατά την περίοδο διοίκησης του κ. Παναγόπουλου. Το νοσοκομείο κατά διαστήματα στερούνταν βασικού υγειονομικού υλικού όπως γάντια, χαρτί υγείας ή βαμβάκι. Οι δωρεές κάλυπταν πολλές από τις ανάγκες του νοσοκομείου σε αναλώσιμα, υγειονομικό, επιδεσμικό, φαρμακευτικό και λοιπό υλικό. Καθετήρες αιμοκάθαρσης, διαλύματα αποστείρωσης μηχανημάτων, σεντόνια, κουβέρτες πικέ και ακρυλικές, μαξιλαροθήκες, βαμβάκι, τροχήλατα στατό ορών, τρόλεϊ ιματισμού, φάρμακα κ.λ.π. υλικά από πολίτες, τοπικούς φορείς, τον Δήμο Μονεμβασίας μέσω κοινωνικών ιατρείων και φαρμακείων ακόμα και από την Γερμανία και την Αμερική.
Και αν η κοινωνία αντιμετωπίζει με ευαισθησία το χώρο της υγείας και προσφέρει απο το υστέρημά της, είναι προφανές ότι δεν ανταποκρίνεται με την ίδια ευαισθησία στις ελλείψεις των υπηρεσιών που προσφέρουν οι Δήμοι. Άρα, όσοι υπολογίζουν σε δωρεές για να καλύψει ο Δήμος διάφορες υπηρεσίες που οφείλει να παρέχει στους πολίτες, προκειμένου να εγγράψει λογιστικά πλεονάσματα στο Δήμος ο κάθε κ. Παναγόπουλος, καλό θα είναι να το ξανασκεφτούν.
Αυτό που ενδιαφέρει τον κόσμο δεν είναι τα λογιστικά πλεονάσματα. Αλλά να βρίσκει τον γιατρό και το προσωπικό που χρειάζεται, την περίθαλψη, τα φάρμακα, το υγειονομικό υλικό, τις υπηρεσίες υγείας που χρειάζεται για ένα τόσο ευαίσθητο αγαθό, την υγεία.
Ας μας πει λοιπόν ο κ. Παναγόπουλος...
Σε πόσα έγγραφα του Επιστημονικού Συμβουλίου και της Επιτροπής Φαρμάκων του Νοσοκομείου κώφευσε και δεν ενέκρινε την εγγραφή πιστώσεων στους κωδικούς φαρμάκων, ώστε να διατεθούν χρήματα για φάρμακα καρκινοπαθών, βαρέως και χρονίως πασχόντων ασθενών; Βέβαια, θα μας πείτε, ΓΛΥΤΩΣΑΜΕ ΤΑ ΕΞΟΔΑ.
Πόσες συνταγές, ελλείψει φαρμάκων στο νοσοκομείο, έφεραν την σφραγίδα ΣΤΕΡΕΙΤΑΙ του Νοσοκομείου και οι καρκινοπαθείς και λοιποί ασθενείς, παρά τα βάσανά τους, ταλαιπωρούνταν να τρέχουν απο δω κι απο κει, στην Σπάρτη και στα φαρμακεία του ΕΟΠΠΥ να μπορέσουν να εξασφαλίζουν τα τόσο αναγκαία φάρμακά τους, όχι πάντα εγκαίρως; ΒΕΒΑΙΑ ΓΛΥΤΩΣΑΜΕ ΤΑ ΕΞΟΔΑ.
Πόσο μειώθηκαν οι εισαγωγές στο Νοσοκομείο με αποτέλεσμα να διακομίζονται χιλιόμετρα μακρυά και να ταλαιπωρούνται οι ασθενείς; ΒΕΒΑΙΑ ΓΛΥΤΩΣΑΜΕ ΤΑ ΕΞΟΔΑ.
Αληθεύει ότι επι θητείας του κ. Παναγόπουλου μέσα στο κατακαλόκαιρο το 2015, με τόσες χιλιάδες μόνιμους κατοίκους και άλλους τόσους θερινούς επισκέπτες στην περιοχή, έκλεισε η Παθολογική Κλινική του Νοσοκομείου αφού ο ένας και μοναδικός Παθολόγος μετακινήθηκε στη Σπάρτη; ΦΥΣΙΚΑ ΓΛΥΤΩΣΑΜΕ ΤΑ ΕΞΟΔΑ.
Αληθεύει ότι οι χειρουργικές επεμβάσεις ενώ το 2013 προ της θητείας του, ανέρχονταν σε περίπου 1100, σταδιακά την διετία της θητείας του κ. Παναγόπουλου μειώθηκαν, το 2015, σε 580; ΦΥΣΙΚΑ ΓΛΥΤΩΣΑΜΕ ΤΑ ΕΞΟΔΑ.
Αληθεύει ότι τα απαξιωμένα επιστημονικά όργανα μόνιτορς παρακολούθησης ασθενών, απινιδωτές κ.λ.π. “ξεψύχησαν” χωρίς να αντικατασταθούν και δέχτηκε το νοσοκομείο κάποια όργανα που είχε για πέταμα η Σπάρτη, επίσης απαξιωμένα, αλλά σε λίγο καλύτερη κατάσταση, προκειμένου το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό έστω και ριψοκίνδυνα, να κάνει τη δουλειά του; ΒΕΒΑΙΑ ΓΛΥΤΩΣΑΜΕ ΤΑ ΕΞΟΔΑ.
Αληθεύει ότι κατά τη διάρκεια θητείας του ουδεμία συντήρηση πραγματοποιήθηκε στο κτίριο του νοσοκομείου ούτε καν στους φουσκωμένους σοβάδες; ΒΕΒΑΙΑ, θα μας πείτε, ΓΛΥΤΩΣΑΜΕ ΤΑ ΕΞΟΔΑ.
Και ενώ οι προσφερόμενες υπηρεσίες υγείας στο νοσοκομείο μειώθηκαν τραγικά και ο κ. Παναγόπουλος καμαρώνει για τα λογιστικά πλεονάσματα, δεν μειώθηκαν το ίδιο οι απολαβές του κ. Παναγόπουλου.
Αληθεύει ότι κατά την διετή θητεία του χρέωσε το νοσοκομείο με το υπέρογκο ποσό των 3.180 ευρώ για δαπάνες του κινητής τηλεφωνίας; (σύμφωνα με αποφάσεις στη Διαύγεια 2014, 2015 μέχρι το 2016 ακόμα πλήρωνε το νοσοκομείο τις δαπάνες του). Ήταν ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ διοικητής, Ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ όμως, που πέρασε και απαίτησε να του πληρώνει το νοσοκομείο την κινητή τηλεφωνία του και μάλιστα αυτά τα υπέρογκα ποσά.
Αληθεύει ότι το νοσοκομείο πλήρωσε ποσό περίπου 2000 ευρώ (σύμφωνα με την Διαύγεια), ποσό ρεκόρ, για οδοιπορικά του έξοδα;
Αληθεύει ότι διορίστηκε τον Δεκέμβριο 2013 με τριετή θητεία, ήτοι, μέχρι τον Δεκέμβριο του 2016, αλλά παύθηκε ένα χρόνο νωρίτερα τον Δεκέμβριο του 2015 (σύμφωνα με τα σχετικά ΦΕΚ);
Αληθεύει ότι όταν παύθηκε είχε προπληρωθεί τον παχυλό μισθό ενός μηνός; Μήπως να ενημερώσει τον κόσμο πόσα χρόνια παρακρατούσε αυτά τα χρήματα και πόσα τηλέφωνα και έγγραφα δέχτηκε απο την πλευρά του νοσοκομείου για την επιστροφή του αχρεωστήτως καταβληθέντος μισθού του και κυρίως μετά απο τόση πίεση, πότε ακριβώς επέστρεψε τα χρήματα που είχε εισπράξει; Μήπως δυο ολόκληρα χρόνια αργότερα, ήτοι, τον Νοέμβριο του 2017;
Αληθεύει ότι στο παρελθόν, υπήρξε εταίρος ή μέτοχος, ή κάτι τέτοιο σε ιδιωτική εταιρεία; Αν αληθεύει, γιατί άραγε, δεν περιφέρει τον ισολογισμό και τα αποτελέσματα χρήσης της εν λόγω ιδιωτικής εταιρείας που λειτουργούσε με καθαρά ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια και όχι με κρατικές επιχορηγήσεις όπως τα νοσοκομεία, για να πειστεί ο κόσμος για την αξιοσύνη του;
Ποιος άραγε από τους πολίτες πιστεύει ότι η επιλογή των Διοικητών και Αναπληρωτών Διοικητών των Νοσοκομείων γίνεται με αξιοκρατικά κριτήρια;
Γνωστό «τοις πασι» ότι στην Ελλάδα του 21ου αιώνα η αξιοκρατία ως έννοια και πολύ περισσότερο ως πράξη παραμένει παντελώς άγνωστη.
Έτσι , έχουμε δει να διορίζονται Διοικητές στα Νοσοκομεία θεολόγοι, μαθηματικοί, γυμναστές, απόστρατοι διαφόρων σωμάτων, γεωπόνοι, ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας, ακόμα και κομμωτές όπως πρώην διοικητής του νοσοκομείου Μολάων, ή απόφοιτοι ΚΑΤΕΕ τουριστικών επαγγελμάτων όπως ο κ. Παναγόπουλος Δημήτριος. Αλήθεια!!! όταν του ζητήθηκε να καταθέσει τα πτυχία του στην υπηρεσία γιατί αρνήθηκε;
Χιλιάδες επαγγελματίες με πτυχία από ελληνικά και ξένα πανεπιστήμια, μεταπτυχιακά, ακόμα και διδακτορικούς τίτλους σπουδών στα Οικονομικά της Υγείας, στο Management Υπηρεσιών Υγείας, στην Πολιτική Υγείας αγνοούνται στο βωμό των κομματικών επιλογών και εις βάρος της διαφάνειας, της αποδοτικότητας και αποτελεσματικότητας των νοσοκομείων.
«Είναι άλλωστε κοινό μυστικό (;) ότι η θέση αυτή αποτελεί σε αρκετές περιπτώσεις μηχανισμό κομματικής ανέλιξης και βολέματος «ημετέρων» για την κάθε κυβέρνηση. Όπως αναφέρουν αυτοί που γνωρίζουν το σύστημα εκ των έσω, εάν ένας διοικητής νοσοκομείου, ειδικά της περιφέρειας, «το δουλέψει σωστά» για 2-3 χρόνια, μπορεί μετά με αξιώσεις να γίνει δήμαρχος ακόμα και βουλευτής» (από άρθρο της Καθημερινής 20.12.2015 που ταιριάζει ad hoc στην περίπτωση του κ. Παναγόπουλου).
Αν λοιπόν μετά απο όλα αυτά που αναφέρονται πιο πάνω, την υποβάθμιση του νοσοκομείου και την ταλαιπωρία των ασθενών, υπήρχε αδιάθετο πραγματικό πλεόνασμα στο νοσοκομείο, όπως ισχυρίζεται ο εν λόγω πρώην διοικητής, δεν θα έπρεπε να χαίρεται και να καμαρώνει αλλά να ντρέπεται.
