ΚΥΘΗΡΑ.Με κάθε επισημότητα η κορύφωση των εκδηλώσεων για το «ΟΧΙ»

Με κάθε επισημότητα η κορύφωση των εκδηλώσεων για το «ΟΧΙ» 

Με σύμμαχο τον καλό καιρό κορυφώθηκαν οι επετειακές εκδηλώσεις στα Κύθηρα ανήμερα της Εθνικής Εορτής, με την τελετή Δοξολογίας στον Ιερό Ναό Εσταυρωμένου στη Χώρα, την επιμνημόσυνη δέηση στην πλατεία Στάη, την εκφώνηση του Πανηγυρικού της ημέρας από το Δήμαρχο κύριο Χαρχαλάκη, και τη μαθητική παρέλαση.

Το πρωί της Δευτέρας 28ης Οκτωβρίου στη Χώρα στον Ιερό Ναό του Εσταυρωμένου τελέστηκε δοξολογία,χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη κ.Σεραφείμ του ιερού κλήρου, παρουσία της Δημοτικής Αρχής,των Πολιτικών και Στρατιωτικών Αρχών,και των μαθητών Γυμνασίου και Λυκείου. 
Εξερχόμενοι της εκκλησίας στη συνέχεια στην πλατεία της Χώρας τελέστηκε επιμνημόσυνη δέηση προς τιμήν των πεσόντων αγωνιζομένων ηρώων,ακολούθησε κατάθεση στεφάνων και ο πανηγυρικός της ημέρας που εκφώνησε ο Δήμαρχος κύριος Χαρχαλάκης. 
Όπως κάθε χρόνο έχει καθιερωθεί στην διάρκεια της εκδήλωσης να γίνεται,η βράβευση των αριστούχων μαθητών του Γυμνασίου και Λυκείου του προηγούμενου σχολικού έτους με επαίνους και ενδεικτικό χρηματικό ποσό. 
Οι εκδηλώσεις κορυφώθηκαν με παραδοσιακούς χορούς και την παρέλαση της μαθητιώσας νεολαίας .
Η συμμετοχή του κόσμου ήταν μεγάλη .
Σήμερα τα Κύθηρα γιόρτασαν και τίμησαν την επέτειο του "ΟΧΙ" , τους αγώνες και θυσίες των Ελλήνων που έπεσαν ηρωικά μαχόμενοι για την ελευθερία της πατρίδας μας. Όταν ένας λαός έχει μνήμη έχει και μέλλον ! Τιμή και Δόξα σε αυτούς και Χρόνια Πολλά σε όλους εσάς.
Θα ακολουθήσει video
ADELIN 107,3 FM

G

M

T

Y

Ανίχνευση γλώσσαΑγγλικάΑζερμπαϊτζανικάΑλβανικάΑμχαρικάΑραβικάΑρμενικάΑφρικάανςΒασκικάΒεγγαλικήΒιετναμεζικάΒιρμανικάΒοσνιακάΒουλγαρικάΓαελικά ΣκοτίαςΓαλικιακάΓαλλικάΓερμανικάΓεωργιανάΓίντιςΓιορούμπαΓκουτζαρατικάΔανικάΕβραϊκάΕλληνικάΕσθονικάΕσπεράντοΖόσαΖουλούΙαπωνικάΊγκμποΙνδονησιακάΙρλανδικάΙσλανδικάΙσπανικάΙταλικάΚαζακστανικάΚανάνταΚαταλανικάΚινέζικα παραδοσιακήΚινεζική απλοποιημένηΚιργιζιανάΚορεατικάΚορσικανικάΚουρδικάΚρεόλ ΑϊτήςΚροατικάΛάοΛατινικάΛετονικάΛευκορωσικάΛιθουανικάΛουξεμβουργιανάΜαλαγάσιΜαλαγιάλαμΜαλέιΜαλτεζικάΜαορίΜαραθικάΜογγολικάΜπασκίρΝεπαλικάΝορβηγικάΟλλανδικάΟυαλικάΟυγγρικάΟυζμπεκικάΟυκρανικάΟυρντούΠαντζάμπιΠάστοΠερσικάΠολωνικάΠορτογαλικάΡουμανικάΡωσικάΣαμοανικάΣεμπουάνοΣερβικάΣεσότοΣίντιΣινχάλαΣλαβομακεδονικάΣλοβακικάΣλοβενικάΣομαλικάΣόναΣουαχίλιΣουηδικάΣούνταΤαζικιστανικάΤαϊλανδεζικάΤαμίλΤελούγκουΤζαβανεζικάΤούρκικαΤσεχικάΤσιτσέουαΦιλιπινεζικάΦινλανδικάΦριζιανάΧαβαϊκάΧάουσαΧίντιΧμερΧμονγκ

ΑγγλικάΑζερμπαϊτζανικάΑλβανικάΑμχαρικάΑραβικάΑρμενικάΑφρικάανςΒασκικάΒεγγαλικήΒιετναμεζικάΒιρμανικάΒοσνιακάΒουλγαρικάΓαελικά ΣκοτίαςΓαλικιακάΓαλλικάΓερμανικάΓεωργιανάΓίντιςΓιορούμπαΓκουτζαρατικάΔανικάΕβραϊκάΕλληνικάΕσθονικάΕσπεράντοΖόσαΖουλούΙαπωνικάΊγκμποΙνδονησιακάΙρλανδικάΙσλανδικάΙσπανικάΙταλικάΚαζακστανικάΚανάνταΚαταλανικάΚινέζικα παραδοσιακήΚινεζική απλοποιημένηΚιργιζιανάΚορεατικάΚορσικανικάΚουρδικάΚρεόλ ΑϊτήςΚροατικάΛάοΛατινικάΛετονικάΛευκορωσικάΛιθουανικάΛουξεμβουργιανάΜαλαγάσιΜαλαγιάλαμΜαλέιΜαλτεζικάΜαορίΜαραθικάΜογγολικάΜπασκίρΝεπαλικάΝορβηγικάΟλλανδικάΟυαλικάΟυγγρικάΟυζμπεκικάΟυκρανικάΟυρντούΠαντζάμπιΠάστοΠερσικάΠολωνικάΠορτογαλικάΡουμανικάΡωσικάΣαμοανικάΣεμπουάνοΣερβικάΣεσότοΣίντιΣινχάλαΣλαβομακεδονικάΣλοβακικάΣλοβενικάΣομαλικάΣόναΣουαχίλιΣουηδικάΣούνταΤαζικιστανικάΤαϊλανδεζικάΤαμίλΤελούγκουΤζαβανεζικάΤούρκικαΤσεχικάΤσιτσέουαΦιλιπινεζικάΦινλανδικάΦριζιανάΧαβαϊκάΧάουσαΧίντιΧμερΧμονγκ

Η λειτουργία ομιλίας περιορίζεται σε 200 χαρακτήρες

Επιλογές : Ιστορία : Σχόλια : Donate

Κλείνω

¨ΘΕΑ ΘΑΛΑΣΣΑ¨ΑΓΙΑ ΠΕΛΑΓΙΑ.Μια εξαιρετική καλοκαιρινή σεζόν έφτασε στο τέλος της.

Μια εξαιρετική καλοκαιρινή σεζόν έφτασε στο τέλος της. Μαζί σας περάσαμε όμορφα, μάθαμε περισσότερα, γνωρίσαμε νέους πελάτες και υποδεχτήκαμε παλαιότερους, που πλέον ανήκουν στον κύκλο των φίλων μας. Γίναμε καλύτεροι, ανανεωθήκαμε, μάθαμε πώς θα σας εξυπηρετήσουμε ακόμα καλύτερα.
Τα όμορφα, γεμάτα αγάπη σχόλιά σας είναι η μεγαλύτερη ικανοποίηση που μπορούμε να λάβουμε. Νιώθουμε πως πραγματικά κάνουμε κάτι που αξίζει. Ευχαριστούμε θερμά όλους όσους μας δείχνετε εμπιστοσύνη και προτίμηση. Σας ευχόμαστε ένα υπέροχο αποκαλόκαιρο και σας περιμένουμε και πάλι να απολαύσετε τις διακοπές σας στο όμορφο νησί των Κυθήρων.

Θέα Θάλασσα

Η ιστορία των πρωτοετών Ευέλπιδων της τάξης του 1940 που πολέμησαν στην μάχη της Κρήτης

Στις  2/10/1940 εισήχθησαν στην σχολή Ευελπίδων  οι πρωτοετείς Ευέλπιδες. Στις 28/10/1940 που κηρύχτηκε ο πόλεμος , οι Ευέλπιδες της 2ης και 3ης τάξης ,ονομάστηκαν ανθυπασπιστές και ανθυπολοχαγοί αντίστοιχα και αναχώρησαν στο μέτωπο.
Στη σχολή παρέμειναν οι 300 της 1ης τάξης  για την εκπαίδευσή τους . Η εισβολή των Γερμανών στις 6 Απριλίου 1941 , βρίσκει τους Ευέλπιδες της 1ης τάξης να εκπαιδεύονται εντατικά. Μέσα στην σύγχυση που επικρατούσε από την κατάρρευση του μετώπου και την προέλαση των Γερμανών , η σχολή Ευελπίδων έχει ξεχαστεί και στερείται διαταγών.
Οι ευέλπιδες ζητούν να συγκροτήσουν ένα λόχο και να μεταβούν στις Θερμοπύλες  να αντισταθούν κατά των Γερμανών αλλά το αίτημά τους δεν εγκρίνεται από την τότε ηγεσία.
Στις 23/4/1941 ο διοικητής της σχολής τους ενημερώνει για την τροπή του πολέμου , καθώς και για την επικείμενη είσοδο των Γερμανών στην Αθήνα. Τους ανακοινώνει επίσης ότι η πρόθεση της Ανωτέρας Διοίκησης Αθηνών ( ΑΣΔΑ) είναι να χρησιμοποιηθούν για την τήρηση της τάξης στην Αθήνα και τους θέτει το ερώτημα :
«  Εάν σας διατάξω να εξέλθετε στην πόλη και να επιβάλετε την τάξη σε περίπτωση που αυτή διασαλευθεί θα το πράξετε;»
Η απάντηση ήταν ένα βροντερό ΟΧΙ και κατόπιν αυτού ο διοικητής διέταξε την προφυλάκιση μερικών εξ αυτών που τους θεώρησε υπαίτιους.
Η διαταγή του διοικητή όχι μόνο δεν εκτελείται αλλά αποφασίζουν μόνοι τους την διαφυγή τους στην Κρήτη όπου θα συνεχιζόταν ο πόλεμος.
Ο Διοικητής της ΑΣΔΑ , που πληροφορείται την στάση των 300 ευέλπιδων της 1ης τάξης στέλνει τον επιτελάρχη του να ματαιώσει την απόφαση   των ευέλπιδων για την διαφυγή τους στη Κρήτη.
Ο επιτελάρχης , συνταγματάρχης Πετζόπουλος , συγκεντρώνει τους Ευέλπιδες και προσπαθεί να τους μεταπείσει.
« Τι σκοπεύετε να κάνετε ;» ρωτά ο επιτελάρχης
«Να πάμε στην Κρήτη» ήταν η απάντηση.
«Τρελοί Είστε ; Πως θα πάτε ; Με τι μέσα ;»
«  Με ότι βρούμε» ήταν η άμεση απάντηση των νεαρών Ευέλπιδων .
Ο επιτελάρχης προσπαθεί να τους εξηγήσει ότι είναι αδύνατον να περάσουν την θάλασσα ζωντανοί αφού είναι στην κυριαρχία των Γερμανών και να φθάσουν στην Κρήτη. Οι ευέλπιδες είναι ανένδοτοι.
Οι νεοσσοί της  1ης τάξης σε ηλικία μόλις 18-19 χρονών έχουν  αποφασίσει να συνεχίσουν τον πόλεμο στην Κρήτη και η απόφασή τους παίρνει μορφή στάσης.
Ο υπολοχαγός Νικόλαος Λυγιδάκης  παίρνει το μέρος των πρωτοετών , καταλήφθηκε το στρατόπεδο από τους στασιαστές ευέλπιδες , απομονώθηκε ο Διοικητής ,   εγκαταστάθηκε ένοπλη φρουρά στις πύλες εισόδου και άρχισε η άμεση προετοιμασία αναχώρησης για την Κρήτη.
Το ίδιο βράδυ ομάδες  Ευέλπιδων βγαίνουν στους δρόμους και επιτάσσουν όποιο αυτοκίνητο βρίσκουν. Συγκεντρώνουν περίπου  20 αυτοκίνητα που όμως δεν ήταν αρκετά.
Τότε τηλεφωνούν στον ερυθρό σταυρό να σταλούν στην σχολή  όλα τα διαθέσιμα αυτοκίνητα για την μεταφορά των μαθητών στα νοσοκομεία με την δικαιολογία ότι οι μαθητές  είχαν πάθει ομαδική τροφική δηλητηρίαση.( Το θυμάμαι μου το έλεγε ο πατέρας μου ) .
Όταν τα αυτοκίνητα φτάνουν στην σχολή τα επιτάσσουν , παραλαμβάνουν την σημαία της σχολής και  τον οπλισμό τους και ξεκινούν την νύχτα της 24ης Απριλίου για την Πελοπόννησο , πλαισιωμένοι από κάποιους αξιωματικούς που θέλησαν να τους  να τους οδηγήσουν
Στην περιοχή  του Χιλιμοδίου  Νεμέας η φάλαγγα προσβάλλεται από την Γερμανική Αεροπορία , ευτυχώς χωρίς απώλειες. Μετά από  πολλές αεροπορικές επιθέσεις καθ’ οδόν αλλά και δικών μας τμημάτων που προσπάθησαν να τους σταματήσουν … , το απόγευμα της 26 Απριλίου φθάνουν στο χωριό  Τάραψα του Γυθείου .
Οι κάτοικοι ,  από τα κίτρινα των στολών ( χακί στολές υπηρεσίας ) καταλαβαίνουν ότι είναι οι μαθητές της σχολής Ευελπίδων  , βγαίνουν στους δρόμους και προσφέρουν ότι μπορούν σ’ αυτά τα παιδιά που δεν εννοούν να το βάλουν κάτω.
Εκεί επιβιβάζονται  σε κάποια καΐκια και την ίδια νύχτα ξεκινούν για την Κρήτη.
Αναγκάστηκαν να σταματήσουν στα Κύθηρα λόγω των αεροπορικών Γερμανικών  επιθέσεων. Τελικά φθάνουν στο Κολυμβάρι και στρατοπεδεύουν στο μοναστήρι της Παναγίας Οδηγήτριας Γωνιάς του νομού Χανίων .

Στις  30 Απριλίου 1941 το BBC μετέδωσε :

« Τους μαχητές της Κρήτης ήλθαν να ενισχύσουν και 300 ευέλπιδες με τους αξιωματικούς των , οι οποίοι μέσω Πελοποννήσου και εις πείσμα των Γερμανών , οι οποίοι επεδίωξαν χωρίς να το πετύχουν την καταστροφή τους , κατέχουν από σήμερον θέση εις τας επάλξεις του φρουρίου Κρήτη»
Το πρωί της 20ης Μάιου ο ουρανός γεμίζει με Γερμανούς αλεξιπτωτιστές που τα βαριά τους γιούνγκερς τους τα  αδειάζουν στο νησί.!
Οι Ευέλπιδες  βρίσκονται στο Κολυμβάρι και εναντίον τους κινείται ένα τμήμα αλεξιπτωτιστών που θεωρούνται από τους καλύτερους πολεμιστές. Ολόκληρη την ημέρα διεξάγεται σκληρή μάχη  .
Από τα 5 οπλοπολυβόλα μόνο το ένα λειτουργεί . Ο αγώνας συνεχίζεται τα πυρομαχικά  τελείωσαν και ο αγώνας φθάνει σώμα με σώμα.
Ο εύελπις Ν . Ιατρούλης  θα σκοτωθεί. Μέχρι το βράδυ οι Ευέλπιδες έχουν περικυκλωθεί και έχουν σκοτωθεί  αν θυμάμαι καλά πέντε , με πάρα πολλούς τραυματίες. Ο διοικητής του λόχου με την βοήθεια των κατοίκων της περιοχής κατορθώνει να περάσει τους Ευέλπιδες μέσα από τις γραμμές των Γερμανών με κίνηση προς τα λευκά όρη.  Νυκτερινές ώρες φθάνουν στα Δελιανά . Τα ξημερώματα φθάνουν στο Σεμπρώνα όπου εκεί οι κάτοικοι τους έδωσαν κάτι να φάνε μετά από δύο ημέρες νηστεία ( ήταν το καλύτερο φαγητό μου έλεγε ο πατέρας μου ) .
Το βράδυ της 22ης Μαΐου   ξεκινούν την νύχτα και φθάνουν στην Θέρισο και περπατώντας πάντα νύχτα φθάνουν στην Δράκοντα  και στην συνέχεια στα Σφακιά.
Εκεί ο διοικητής  τους συγκέντρωσε και τους ενημερώνει ότι σύμφωνα με την εντολή της κυβέρνησης η σχολή διαλύεται και ο καθένας να κοιτάξει την επιβίωσή του για να βοηθήσουν τον αγώνα από άλλο μετερίζι , δεδομένου ότι ουσιαστικά ήταν άοπλοι αφού τα πυρομαχικά  τους είχαν εξαντληθεί . Συγκεκριμένα τους είπε :
« Ελπίδες του Έθνους , ατενίσατε προς την ελευθερία της φυλής μας . Έχετε πεποίθησιν δι’ αυτήν . Η 29η  Μαΐου , ημέρα αποφράς δια δεύτερη φορά , κρίνει την τύχη της Πατρίδος μας . Ελπίδες του Έθνους , την ημέρα ταύτην διαλύεσθε εις τον ακρογωνιαίων λίθον της Ελλάδος. Τα Σφακιά της Κρήτης , της Πατρίδος μας μη υπαρχούσας ελευθέρας .Σε σας έλαχε ο κλήρος να διεκδικήσετε την ελευθερία μας μέχρι σπιθαμής της Ελληνικής γης. Σας εύχομαι να είστε οι εσείς οι ελευθερωτές της Πατρίδος. Ελπίδες του Έθνους προσοχή ! Ατενίσατε προς την ελευθερία της Πατρίδος , Τους ζυγούς λύσατε μαρς !»
Αυτό έγινε από όλα τα παιδιά !
Κάποιοι σκοτώθηκαν , μερικοί κατόρθωσαν από την Κρήτη   να διαφύγουν στην Αίγυπτο με καΐκια , άλλοι επέστρεψαν μετά από μεγάλη ταλαιπωρία πίσω, όπου  στην συνέχεια οργανώθηκαν σε διάφορες αντιστασιακές ομάδες .
Πολλοί από αυτούς μετά από μεγάλη περιπέτεια κατάφεραν μέσω Τουρκίας , Παλαιστίνης να καταφύγουν στην Αίγυπτο όπου είχε μεταφερθεί και η κυβέρνηση . Τρεις φορές προσπάθησε να διαφύγει ο πατέρας μου  αλλά τους είχαν στήσει καρτέρι ,τελικά διέφυγε με την τέταρτη προσπάθεια .
Εκεί δημιούργησαν τον Ιερό λόχο με διοικητή τον Συνταγματάρχη Τσιγάντε . Οι ονομαζόμενοι ιερολοχίτες ( σε αυτούς ήταν και ο Πατέρας μου), όπου στη συνέχεια με καταδρομικές επιδρομές ελευθέρωσαν τα νησιά  μας στο Αιγαίο. Κάποιοι από αυτούς οι ονομαζόμενοι Ριμινίτες έφθασαν μέχρι το Ρίμινη της Ιταλίας όπου πολέμησαν νικηφόρα τους Γερμανούς.
* Γιώργος Τσιτσιλιάνος, γιος ενός από τους 300 Ευέλπιδες, Σμήναρχος ε.α Μηχανικός της ΣΜΑ
ΠΗΓΗ  www.onalert.gr

Απόβαση στα Κύθηρα: H άγνωστη ιστορία της μοναδικής φωτογραφίας της Συμμαχικής απόβασης το ’44

Είναι η μόνη φωτογραφία της απόβασης και αυτό την κάνει όχι απλώς σπάνια, αλλά μοναδική. Και όπως κάθε φωτογραφία, κρύβει μια ιστορία. Kοιτώντας την εικόνα των συμμαχικών αποβατικών να ξεφορτώνουν υλικό στο Καψάλι των Κυθήρων, στην ίδια παραλία που απλώνεται σήμερα μπροστά από τα καφέ και τα καταστήματα, καταλαβαίνεις πως αυτή η εικόνα είναι Ιστορία η ίδια.

Οι μεγαλύτεροι σε ηλικία θυμούνται πως η απόβαση των συμμαχικών δυνάμεων στην Eλλάδα έγινε στα μέσα Σεπτεμβρίου του ’44 στα Kύθηρα. Mια αρμάδα βρετανικών πολεμικών έκανε την εμφάνισή της στο Kαψάλι και αποβατικά βγήκαν στην παραλία γεμίζοντας την αμμουδιά με άνδρες και υλικό.

Ήταν η Δύναμη Κρούσης Fox Force, αποτελούμενη από το 9^th Commando, την Μοίρα ‘Μ’, μέλη του LRDG, ορισμένες μονάδες του Raiding Support Regiment με πυροβόλα των 75 χιλ. και όλμους και 350 Έλληνες του Ιερού Λόχου. Είχε προηγηθεί στις 9 Σεπτεμβρίου αναγνώριση από άνδρες του SBS (Special Boat Section) που έπεσαν με αλεξίπτωτο στα Κύθηρα, έχοντας αποστολή τους την εξουδετέρωση του γερμανικού σταθμού ραντάρ που λειτουργούσε εκεί. Οι Γερμανοί όμως είχαν ήδη καταστρέψει τον σταθμό και ετοιμάζονταν να εγκαταλείψουν το νησί αλλά δεν πρόλαβαν. Πολλοί χτυπήθηκαν από ντόπιους αντάρτες ενώ περίμεναν στην παραλία τα πλοία που θα τους παραλάμβαναν.

Μετά την εξέλιξη αυτή, το βρετανικό Ναυτικό αποφάσισε να κάνει τα Κύθηρα προκεχωρημένη βάση για επιχειρήσεις κατά μήκος των ακτών της Πελοποννήσου. Η Fox Force υπό τον Αντισυνταγματάρχη Ronnie Tod θα παρείχε άμυνα στην βάση των Βρετανών. Το απόγευμα της 15^ης Σεπτεμβρίου οι αποβατικές άκατοι του 529th Canadian LCA Flotilla έβγαλαν τους πρώτους Commandos στην ακτή.
Αγγίζοντας «χώμα ελληνικό»

Σύμφωνα με το ημερολόγιο του θρυλικού Δανού διοικητή του ‘M’ Squadron, Ταγματάρχη Άντερς Λάσσεν, οι Σύμμαχοι έγιναν δεκτοί με ενθουσιασμό από τους κατοίκους, με τους πιο ένθερμους να βουτούν με τα ρούχα στην θάλασσα για να τους προϋπαντήσουν και τις καμπάνες να χτυπούν ακατάπαυστα. Βρετανοί βετεράνοι θυμούνται τους Έλληνες στην ακτή «να φιλούν το έδαφος με δάκρυα στα μάτια αναφωνώντας «χώμα ελληνικό».

Η απόβαση των Συμμάχων στις 15.9.1944 θα έμενε απλώς και μόνο μια ανάμνηση που θα χανόταν κι αυτή με τους παλαιότερους αν δεν ήταν εκεί ο αείμνηστος Μανώλης Σοφίος για να απαθανατίσει με την φωτογραφική του μηχανή την στιγμή, μια ψηφίδα από την εικόνα της Eλλάδας που μόλις είχε βρει ξανά την ελευθερία της.

«Tρείς-τέσσερεις μέρες μετά που μάθαμε για την απόβαση, σκέφθηκα ότι αυτή θα ήταν μια ιστορική φωτογραφία για τα Kύθηρα» θυμόταν. «Πήρα την μηχανή μου, μια ρώσικη 9×12 με γυάλινη πλάκα, πήρα και έναν θείο μου που ήταν στην Aυστραλία και τα ’ξερε τα εγγλέζικα και πήγαμε στο Kαψάλι, τέσσερεις ώρες με τα πόδια…» Mέρες μετά την απόβαση η παραλία ήταν ακόμη γεμάτη άνδρες και υλικό, στρατός παντού…
«Πήγαμε στο αρχηγείο να μου δώσουν άδεια. Tότε στην συμμαχική δύναμη διερμηνέας των Άγγλων ήταν ένας Kρητικός, ο Kανακάκης. Tου εξήγησα τί θέλαμε κι ένας Σκωτσέζος Συνταγματάρχης έδωσε άδεια μόνο για δύο φωτογραφίες. Έστησα τον τρίποδα της μηχανής πέντε-έξι μέτρα κάτω από το εκκλησάκι του Άη-Γιώργη, μπήκα κάτω από το πανί και έβγαλα μία φωτογραφία την απόβαση και άλλη μια τα πλοία στο βάθος».

Το μεγαλύτερο πλοίο της Fox Force ήταν το HMCS Prince David που μετέφερε τους 530 άνδρες του 9th Commando, ένα από τα τρία καναδέζικα επιβατικά ατμόπλοια κλάσης «Prince» τα οποία τροποποιήθηκαν για τις ανάγκες του πολέμου σε αποβατικά LSI (M). Κάθε Landing Ship Infantry (Medium) μετέφερε 550 στρατιώτες, έξι αποβατικές ακάτους LCA (Landing Craft Assault) συν δύο Landing Craft Mechanised (LCM) για οχήματα και βαρύ υλικό.

Ιστορία σε ένα γυάλινο αρνητικό 9x12

«Ξαφνικά, ήλθαν δύο υπαξιωματικοί και μου λένε ‘τί κάνεις εκεί, απαγορεύεται’. Tους εξηγήσαμε ότι είχαμε προφορική άδεια κι ένας τους πήγε στο αρχηγείο να ρωτήσει. Όταν γύρισε, μου είπε όχι μόνο να πάρω την μηχανή μου αλλά και να φύγουμε αμέσως από το Kαψάλι. Tην είχαν αναιρέσει την άδεια…» H Iστορία όμως ήταν πια στις πλάκες της μηχανής του. Δεν ξέχασε ποτέ την αγωνία που είχε μέχρι να επιστρέψει στον χωριό του για να τις εμφανίσει. Από την αδημονία του να δει αν βγήκαν καλές γύρισαν πίσω πιο γρήγορα! Τελικά βγήκε μόνο μία, αυτή με τα αποβατικά στην ακτή.
O ίδιος γνώριζε καλά πόσο μοναδική ήταν. Tο ίδιο και το Imperial War Museum, από τα κορυφαία του κόσμου με χιλιάδες σπάνιες, ακόμη και πρωτότυπες ιστορικές φωτογραφίες στην τεράστια συλλογή του. Όταν είδαν την φωτογραφία οι υπεύθυνοι του Tμήματος Φωτογραφιών δεν πίστευαν στα μάτια τους. Kανείς δεν είχε απαθανατίσει την απόβαση στα Kύθηρα. Kανείς, μέχρι που ο φωτογράφος από τα Λογοθετιάνικα τους έστειλε ένα αντίγραφο.
Ιστορικό λεύκωμα  (PDF) ΕΔΩKythera_landing

«H φωτογραφία απεικονίζει με εξαιρετική λεπτομέρεια την εκφόρτωση διαφόρων υλικών και εξοπλισμού» αναφέρει χαρακτηριστικά η ευχαριστήριος επιστολή του IWM. «Στάθηκε αδύνατον να βρούμε σχετικό υλικό στην συλλογή μας, έτσι η δωρεά σας είναι ιδιαιτέρως ευπρόσδεκτη» τονίζει η κα Pόουζ Tζέραρντ η οποία υπογράφει την επιστολή. H ίδια φωτογραφία βρίσκεται σήμερα και στο Australian War Museum, στην Κάνμπερα.
Η απόβαση στο Kαψάλι δεν ήταν η μόνη σπάνια φωτογραφία που τράβηξε. Από τον φακό του Μανώλη Σοφίου έχουν περάσει χαρακτηριστικές εικόνες του νησιού, κάποιες από αυτές ήδη ανάμνηση. Η φωτογραφία της απόβασης όμως ήταν πάντα από τις αγαπημένες του. Αυτό που τον έκανε περισσότερο περήφανο ήταν ότι βρισκόταν εκεί, στο κατάλληλο μέρος, την κατάλληλη στιγμή, για να «πιάσει» την Iστορία. Tα υπόλοιπα ήταν δουλειά της κάμερας.

Αλέξανδρος Θεολόγου
Πρώτη δημοσίευση 2/2/2019
ΠΗΓΗ  .ptisidiastima.com

Τα Κύθηρα υποδέχονται τον Ιερό λόχο

Σεπτέμβρης 1944

Το αντιτορπιλικό «Θεμιστοκλής» με Κυβερνήτη τον Πλωτάρχη Νικόλαο Σαρρή είναι το πρώτο ελληνικό πλοίο που κατέπλευσε σε ελληνικό λιμένα, στο Καψάλι των Κυθήρων, μετά από τις επιχειρήσεις της Μεσογείου, της Δωδεκανήσου και τις αποβάσεις στο Anzio και τη Νότια Γαλλία.

Στην φωτογραφία εικονίζεται σκηνή από την απελευθέρωση των Κυθήρων: οι κάτοικοι υποδέχονται την Β’ Μοίρα του Ιερού Λόχου στον Πίσω Γιαλό, 28 Σεπτεμβρίου 1944 (φωτογραφία Μανώλη Φατσέα).
ΠΗΓΗ  infognomonpolitics.

ΜΗΝΥΜΑ ΣΕΒ.ΜΗΤΡ.ΚΥΘΗΡΩΝ & ΚΗΡΥΓΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ Ζ' ΛΟΥΚΑ (27-10-2019)

ΓΡΑΠΤΟΝ ΘΕΙΟΝ ΚΗΡΥΓΜΑ

Ὁ πονεμένος πατέρας σέρνει τό βῆμα του στόν Κύριο καί Πλάστη μας. Ἡ δώδεκα μόλις χρονῶν κόρη του ξεψυχᾶ. Ἀρχισυνάγωγος εἶναι.  Δύο πράγματα ἀπαιτεῖ τήν ὕστατη αὐτή στιγμή ἀπό τόν Χριστό. Πρῶτον, νά ἔλθει ὁ ἴδιος ὁ Κύριος σπίτι του καί δεύτερον νά βάλει τό χέρι του νά ἀγγίξει τήν κόρη του. 

Ὁ Κύριος βαδίζει ἀργά. Τόν ἀκολουθοῦν πολλοί.  Ἀνάμεσα τους μιά γυναίκα αἰμορροοῦσα. Δώδεκα χρόνια τήν βασανίζει ἡ ἀσθένεια της. Ντρέπεται γιά τήν ἀσθένεια της. Εἶχε ἀκούσει ὅτι ὁ Κύριος θεραπεύει καί γυναῖκες καί ὅτι τώρα πορεύεται πρός τήν μικρή κόρη πού πεθαίνει. Τί κάνει; Πλησιάζει καί ἀγγίζει κρυφά, μὰ μέ πίστη, τά ροῦχα τοῦ Κυρίου μας. Δέν ἀμφιβάλλει, δέν ἀναρωτιέται  μέσα της: «Θά ἀπαλλαγῶ ἄραγε ἀπό τήν ἀσθένεια μου; ἤ μήπως δέν θά ἀπαλλαγῶ;».

Πλησιάζει γεμάτη ἐλπίδες γιά τήν τέλεια ἀποκατάσταση τῆς ὑγείας της. «Ἔλεγε γάρ ἐν ἑαυτῇ», σημειώνει ὁ Εὐαγγελιστής Ματθαῖος, «ἐάν μόνον ἅψωμαι τοῦ ἱματίου αὐτοῦ, σωθήσομαι». Σωθήσομαι, τόσο σίγουρη εἶναι. Καί; Ἀμέσως “παραχρῆμα”, ἡ αἱμορραγία σταματᾶ.

Ὅμως ὁ Χριστός δέν τήν ἀφήνει νά διαφύγει ἀπαρατήρητη, ἀλλά τήν παρουσιάζει στό μέσον καί τήν φανερώνει, καί αὐτό τό κάνει γιά πολλούς λόγους. Πρῶτον, διαλύει τόν φόβο τῆς γυναίκας (διότι λέει πλησίασε τρέμοντας). Αὐτό, γιά νά μήν τήν ἐλέγχει δηλαδή ἡ συνείδηση σάν νά εἶχε κλέψει τήν δωρεά. Δεύτερον, τήν διορθώνει, ἐπειδή δέν εἶχε φαντασθεῖ ἐκείνη, ὅτι θά ὑποπέσει στήν ἀντίληψή Του. Ἄλλωστε, τό ὅτι ἔδειξε ὁ Παντογνώστης πώς τά γνωρίζει ὅλα πολύ καλά, ἀποτελεῖ σημεῖο ἐξίσου μεγάλο μέ αὐτό τῆς ἄμεσης παύσης τῆς ροῆς τοῦ αἵματος. Τρίτον, ἐπιδεικνύει σέ ὅλους τήν πίστη της, ὥστε νά ποθήσουν καί νά θελήσουν καί οἱ ἄλλοι νά τήν μιμηθοῦν.  Ἔπειτα, μέ τήν στάση τῆς γυναίκας κερδίζει καί τόν ἀρχισυνάγωγο, ὁ ὁποῖος ἦταν ἕτοιμος νά κλονισθεῖ στήν πίστη, καί μέ αὐτόν τόν τρόπο νά τά χάσει ὅλα. Ἐπειδή, οἱ ὑπηρέτες του, πού ἐν τῷ μεταξύ τόν πλησίασαν στόν δρόμο, τοῦ εἶπαν «μήν ἐνοχλεῖς τόν διδάσκαλο, διότι τό κορίτσι πέθανε». Γι αὐτό ὁ Κύριος τόν στηρίζει μέ μιά πρόταση: «μή φοβοῦ, σύ μόνον πίστευε, καί σωθήσεται». Γι' αὐτούς, λοιπόν, τούς λόγους τήν παρουσιάζει τήν αἱμορροοῦσα στό μέσον καί τῆς λέγει «θάρσει θύγατερ». Ἔχε θάρρος, κόρη μου.

Καί συνεχίζει ὁ Κύριος «Ἡ Πίστις σου σέσωκέ σε, πορεύου εἰς εἰρήνην». Ἀφοῦ διακηρύττει τήν κρυφή ἀρετή τῆς ψυχῆς της, τῆς προξενεῖ μέ αὐτά τά λόγια εὐχαρίστηση καί ὠφέλεια. Θάρρος-Πίστη-Εἰρήνη.

Ἄς τολμήσουμε καί μεῖς σάν τόν Ἀρχισυνάγωγο νά φέρουμε τόν Χριστό σπίτι μας, καί νά “ἀκουμπήσει” νά γιατρέψει Ἐκεῖνος τά δυσεπίλυτα προβλήματά μας. Ἄς τολμήσουμε καί μεῖς, ὄχι νά εἴμαστε περίεργοι θεατές καί ἀναζητητές γρήγορων θαυμάτων. Ἄς τολμήσουμε καί μεῖς νά τόν “ἀγγίξουμε” βιωματικά καί προσωπικά, ἄν θέλουμε νά κερδίσουμε τή συμπόνοια Του, τό βλέμμα Του καί τήν εἰρήνη Του. «Θάρσει, λοιπόν, ἀδελφέ».

 

Πρεσβ. π. Παῦλος Καλλίκας