AdelinFM Kythira

Παρασκευή 13 Δεκεμβρίου 2019

Ο Όμορφος Καραβας έφερε τον Άγιο Βασίλη νωρίς στο Γηροκομείο Κυθήρων.(ΦΩΤΟ)

Ο Όμορφος Καραβας έφερε τον Άγιο Βασίλη νωρίς στο Γηροκομείο Κυθήρων. Ευχαριστούμε πολύ τους μουσικούς μας που πάντα είναι δίπλα μας αφιλοκερδώς και όσοι βοήθησαν στην προσπάθεια αυτή.
Σταυρούλα Μπαμπούνη

ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΑΛΛΑΓΗΣ ΛΑΚΩΝΙΑΣ. « Προσφυγικό – Μεταναστευτικό ζήτημα »

Σπάρτη, 12 Δεκεμβρίου 2019
ΣΠΑΡΤΗ
Πληρ. : Νίκος Ι. Κουφός
ΤΗΛ : 6932370777

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΘΕΜΑ : « Προσφυγικό – Μεταναστευτικό ζήτημα »

Η Νομαρχιακή Επιτροπή του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΑΛΛΑΓΗΣ Λακωνίας, με αφορμή την άφιξη στη Σπάρτη στις 27 Νοεμβρίου 2019, με πούλμαν, 150 περίπου προσφύγων, στην πλειονότητά τους οικογένειες με μικρά παιδιά, οι οποίοι φιλοξενούνται σε ξενοδοχείο της πόλης, ανακοινώνει τα εξής :
1. Εκφράζουμε τη λύπη μας για τα απαράδεκτα γεγονότα που προκάλεσαν ολιγάριθμοι συμπολίτες μας, κατά την άφιξη των προσφύγων – μεταναστών στη Σπάρτη, καταφερόμενοι τόσο κατά των νεοφερμένων, της καταγωγής και της θρησκείας τους, όσο και κατά των παρισταμένων αστυνομικών, οι οποίοι βρίσκονταν σε διατεταγμένη υπηρεσία και καταδικάζουμε τη συγκεκριμένη συμπεριφορά τους.
2. Αποδοκιμάζουμε την στάση και συμπεριφορά του Αντιδημάρχου Σπάρτης, ο οποίος ευρισκόμενος έξω από το ξενοδοχείο, δήλωσε την αντίθεσή του τόσο του ιδίου, όσο και του Δημάρχου για τη μεταφορά των προσφύγων και των μεταναστών στην πόλη, υποστηρίζοντας χαρακτηριστικά : « Σήμερα καταστράφηκε η πόλη μας ».
3. Οι θέσεις μας επί του σοβαρού προσφυγικού – μεταναστευτικού ζητήματος, ένεκα του οποίου η χώρα μας βιώνει μια ιδιαίτερα δύσκολη κατάσταση είναι οι ακόλουθες : Η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, οφείλει :
α) να εκπονήσει άμεσα ένα εναλλακτικό σχέδιο διαχείρισης του ζητήματος, με την κατανομή των βαρών σε όλες τις χώρες μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
β) να μεριμνήσει για την ουσιαστική φύλαξη των συνόρων μας, με την ενεργή συμμετοχή της Frontex, καθότι τα σύνορά μας, είναι και σύνορα της Ευρώπης, γ) να διεκδικήσει τους απαιτούμενους χρηματικούς πόρους από την Ευρωπαϊκή Ένωση για το μείζον αυτό πρόβλημα, το οποίο ημέρα με την ημέρα, λαμβάνει εκρηκτικές και επικίνδυνες διαστάσεις,
δ) να προβεί το ταχύτερο δυνατόν σε αποσυμφόρηση των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου,
ε) να οργανώσει την υποδοχή των προσφύγων και μεταναστών στην ενδοχώρα, στ) να εξασφαλίσει την εγκατάστασή τους, με συνθήκες ανθρώπινης ζωής και αξιοπρέπειας,
ζ) να δημιουργήσει συνθήκες, προοδευτικής απασχόλησης και ένταξής τους σε εργασιακούς χώρους, σύμφωνα με τη δυνατότητα, την κλίση και ειδικότητα κάθε ενήλικα,
η) να εγγραφούν τα παιδιά των οικογενειών τους, στις αντίστοιχες με την ηλικία τους, εκπαιδευτικές βαθμίδες της δημόσιας εκπαίδευσης,
θ) να διασφαλίσει την ελεύθερη πρόσβαση των ανθρώπων αυτών στις δομές της Δημόσιας Υγείας και
ι) να αναπτύξει μέσω της ενημέρωσης του πληθυσμού, το αίσθημα της αλληλεγγύης και της ανθρωπιστικής διάθεσης και προσφοράς σε κάθε άνθρωπο, ανεξάρτητα από την εθνική, θρησκευτική και πολιτισμική καταγωγή του.

Η ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΑΛΛΑΓΗΣ

ΛΑΚΩΝΙΑΣ

ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ.ΤΟΠΟΣ ΘΥΣΙΑΣ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΗΣ ΜΝΗΜΗΣ.ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ -ΦΩΤΟΡΕΠΟΡΤΑΖ

13 Δεκεμβρίου 1943 ξημερώματα χτυπούν οι καμπάνες της μητρόπολης και καλείται με αυστηρές διαταγές ο πληθυσμός σε συγκέντρωση στο δημοτικό σχολείο, έχοντας μία κουβέρτα και τρόφιμα μιας ημέρας. Οι Γερμανοί διαχωρίζουν τα γυναικόπαιδα από τους άντρες άνω των 14 ετών.
Οι άνδρες οδηγούνται στη ράχη του Καπή, χώρο αμφιθεατρικό, από όπου θα ήταν αναγκασμένοι να βλέπουν τα σπίτια της πόλης τους, μαζί με το σχολείο, όπου βρίσκονταν οι οικογένειές τους, να καίγονται. Σαδισμός!

Ο επικεφαλής του εκτελεστικού
αποσπάσματος Αυστριακός υπολοχαγός
Βάλλιμπαλντ Ακαμπχούμπερ.

Ο Διοικητής του γερμανικού αποσπάσματος τους καθησυχάζει λέγοντας πως στο... λόγο της στρατιωτικής του τιμής(!) δεν θα τους σκοτώσουν, αλλά μόνο θα κάψουν την πόλη και θα μεταφέρουν τους κατοίκους σε άλλη πόλη...

Με τον οδοντωτό σιδηρόδρομο, φορτηγά και ζώα μετέφεραν όλη την περιουσία των Καλαβρυτινών, ακόμα και τα κοπάδια ζώων, γενικά ό,τι πολύτιμο συγκέντρωσαν από τη λεηλασία σπιτιών, Τραπεζών και Δημοσίου Ταμείου.

Ενώ η πόλη καιγόταν, 2.30΄ το μεσημέρι, οι ριπές των πολυβόλων άρχιζαν να ρίχνουν άψυχα τα σώματα όλων των συγκεντρωμένων αντρών και εφήβων. Δίνουν και τη "χαριστική βολή".

Εγκαταλείπουν την πόλη και συνεχίζουν το έγκλημά τους στο ιστορικό μοναστήρι της Αγίας Λαύρας· το έκαψαν, αφού σκότωσαν καλόγερους και προσωπικό. Το ίδιο και στο Μέγα

Σπήλαιο.

Από την εκτέλεση, ανάμεσα στα θύματα, επέζησαν 13 μάρτυρες των γεγονότων.

Μαρτυρία του Νίκου Φερλελή, από τους επιζήσαντες του ολοκαυτώματος των Καλαβρύτων

«Ο Νίκος Φερλελής, ένας από τους επιζήσαντες αφηγείται: “Εκεί που καθόμασταν στη λάκκα [το μέρος που είχαν συγκεντρώσει τους άντρες] όλοι οι άντρες, μας έκαναν νόημα να σηκωθούμε. Και μόλις έπεσαν οι φωτοβολίδες, άρχισαν να μας "θερίζουν" με τα μυδράλλια. Όταν πέσαμε όλοι, πλησίασαν οι Γερμανοί με τα πόδια να βουλιάζουν στο αίμα και σ' έναν-έναν έδιναν τη χαριστική βολή. Εγώ είχα μείνει ζωντανός. Δυο αδέρφια ακόμα και κάποιοι άλλοι δίπλα μου. Μιαμιάμισυ ώρα είχε κρατήσει η εκτέλεση κι άλλες δυο και περισσότερο η χαριστική βολή. Είχα ένα γείτονα που ζούσε ακόμα και μου λέει: έρχεται η σειρά μας. Εμένα είχε πιαστεί, η αναπνoή και δεν μπορούσα να μιλήσω. Φτάνoυν σε μας, δίνουν δυo πιστoλιές στο γείτονά μου, στο κεφάλι - τον αποτέλειωσαν. Πετάχτηκαν τα αίματά του απάνω μου. Εμένα, όπως είχα το χέρι στο κεφάλι, μου δίνουν μια πιστολιά, η σφαίρα τρύπησε το χέρι μου και με λάβωσε στο μέτωπο. Λέω - πάλι τη γλύτωσα. Δεν πέθανα. Μετά από καμιά δεκαριά λεπτά, έρχεται άλλος, με γραπώνει απ' το γιακά, μου γυρίζει το πρόσωπο και μου δίνει άλλη μια πιστολιά. Να εδώ, στην κoρφή. Έμεινα για λίγο αναίσθητος. Είχα μουδιάσει ολόκληρος. Τέλος φύγανε. Ανασηκώθηχα τότε ανάμεσα στους σκοτωμένους, κοιτάω και βλέπω από κείνο το δρομάκι εκεί ερχόταν η μάνα μου. Μου λέει - πού είναι οι άλλοι; Είχα άλλα δυο αδέρφια, το Βασίλη και τον Κίμωνα. Bρήκαμε τον έναν, ύστερα και τον άλλον σκοτωμένους. Έφυγα από κει, και θυμάμαι πάταγα μέσ' στο αίμα και το πόδι μου βούλιαζε ως το γόνα. Το αίμα κύλαγε ποτάμι, είχε φτάσει ως κάτω στο δρόμο ... »

(Π. Ανταίος, Μαύρη Βίβλος της Κατοχής, Αθήνα 1999)

Στην πόλη οι φλόγες περιζώνουν το δημοτικό σχολείο. Γυναίκες και παιδιά σε αλλοφροσύνη παραβιάζουν τις κλειδωμένες πόρτες ή πηδάνε από τα παράθυρα...

Δεν βλέπουν πουθενά τους άντρες. Αργά το μεσημέρι μαθαίνουν το κακό της μαζικής εκτέλεσης. Ανηφορίζουν την πλαγιά και παγώνουν από το φρικτό θέαμα που αντικρίζουν! Οδυρμός και θρήνος...

Την επόμενη μέρα θρηνώντας απελπισμένα μεταφέρουν τους αγαπημένους νεκρούς σέρνοντάς τους πάνω στις κουβέρτες που εκείνοι είχαν πάρει μαζί τους, κατά τις διαταγές...

Οι αποδεκατισμένες οικογένειες φτιάχνουν πρόχειρα καταλύματα για να μείνουν - είναι και χειμώνας!...

Η πόλη καπνίζει ακόμα από τις φωτιές στα ερείπια. Δυο μέρες κράτησαν οι ταφές. Ατέλειωτες μέρες ο θρήνος...