Οι (άγνωστες) Λαγούσες Νήσοι που παραχωρήθηκαν στην Τουρκία με τη Συνθήκη της Λωζάνης (1923)
Μια απάντηση για τα Αντικύθηρα - Το άρθρο 12 της Συνθήκης της Λωζάνης σε ελληνικά, αγγλικά και γαλλικά - Ποιες είναι οι Λαγούσες Νήσοι (Μαυριές) που παραχωρήθηκαν στην Τουρκία μαζί με την Ίμβρο και την Τένεδο; - Η άγνωστη ιστορία των νησιών και τα ερωτήματα που δημιουργούνται – Μήπως ήρθε η ώρα για διπλωματική αντεπίθεση της Ελλάδας;
Πολύ συχνά, Τούρκοι πολιτικοί, στρατιωτικοί και άλλοι, αμφισβητούν την κυριαρχία της χώρας μας σε μια σειρά από νησιά, με το πρόσχημα ότι αυτά δεν αναφέρονται ονομαστικά σε καμία Συνθήκη. Τελευταίο νησί που οι γείτονες θεωρούν αμφισβητούμενο, είναι τα Αντικύθηρα (γνωστά και ως Τσιριγότο), που βρίσκονται ανάμεσα στα Κύθηρα και την Κρήτη. Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας Sozcu, ο πρώην Γ.Γ. του τουρκικού Υπουργείου Άμυνας Γιουμίτ Γιαλίμ, ισχυρίζεται ότι η Ελλάδα έχει καταλάβει στρατιωτικά το νησί! Καλεί μάλιστα την τουρκική κυβέρνηση, να… απολύσει τον Έλληνα δήμαρχο! Περισσότερα, στο ρεπορτάζ του Παναγιώτη Σαββίδη στο protothema.gr (11/12/2020).
Ίσως κάποιοι να θεώρησαν ανάξια απάντησης όσα είπε ο Γιουμίτ Γιαλίμ, που μάλιστα έφτασε στο σημείο να ισχυριστεί ότι το νησί (Αντικύθηρα), «βρίσκεται υπό τουρκική κυριαρχία από την περίοδο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας».
Εμείς, του απαντούμε από εδώ, ότι εκτός από γελοίοι, οι ισχυρισμοί του είναι και ανιστόρητοι. Τα Αντικύθηρα, δεν υπήρξαν ποτέ τμήμα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας!
Τον 13ο αιώνα, μετά την κατάληψη της Κωνσταντινούπολης από τους Λατίνους (1204), τα Αντικύθηρα πέρασαν στα χέρια των Ενετών, οι οποίοι κατάφεραν να τα διατηρήσουν στην κατοχή τους ως το 1800 (περίπου). Μάλιστα, το 1669 μετά την κατάκτηση της Κρήτης από τους Οθωμανούς, πολλοί κάτοικοι της Μεγαλονήσου, ιδιαίτερα Σφακιανοί, εγκαταστάθηκαν στο Τσιριγότο. Από το 1797, με τη νίκη του Ναπολέοντα επί των Βενετών, ως το 1815, Κύθηρα και Αντικύθηρα βρέθηκαν σ’ ένα ιδιότυπο καθεστώς αυτονομίας. Το 1815, καταλήφθηκαν από τους Βρετανούς και υπήρξαν τόπος εξορίας για πολλούς Επτανήσιους ριζοσπάστες πολιτικούς. Παραχωρήθηκαν με τα υπόλοιπα Επτάνησα στη χώρα μας το 1864 και από τότε αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα της ελληνικής επικράτειας.
Ο κύριος Γιαλίμ, είτε είναι ανιστόρητος και αγεωγράφητος ,είτε προσπαθεί να πουλήσει εκδούλευση σε εθνικιστικούς κύκλους, που αφθονούν στην Τουρκία.
Οι Λαγούσες Νήσοι της Συνθήκης της Λωζάνης
Κάναμε για μία ακόμα φορά, μια παρέκκλιση από το βασικό μας θέμα, καθώς το πρόβλημα δεν είναι αυτά που λέει ο Γιαλίμ, αλλά αυτά που αγνοούν οι Ελληνίδες και Έλληνες, μια και ποτέ δεν τα διδάχθηκαν. Πιστεύουμε ότι ήταν μια χρήσιμη και ενδιαφέρουσα ιστορική αναφορά για τους αναγνώστες μας.
Ερχόμαστε τώρα στο κύριο θέμα του σημερινού μας άρθρου.
Στις 19 Νοεμβρίου 1999, ο αείμνηστος Κωστής Στεφανόπουλος, εκφώνησε στο δείπνο που παρέθεσε προς τιμήν του τότε προέδρου των Η.Π.Α. Μπιλ Κλίντον που είχε επισκεφθεί την Αθήνα, μια ιστορική ομιλία. Μεγάλο μέρος της ομιλίας αυτής, κάλυπτε η αναφορά του σπουδαίου Αχαιού πολιτικού στη Συνθήκη της Λωζάνης. Συνεπώς, θα λέγαμε ότι η ομιλία αυτή ήταν και προφητική, καθώς περιείχε στοιχεία που συναντάμε σήμερα μπροστά μας.
Σε ένα κομβικό σημείο της ομιλίας του, ανέφερε: «… οι διεκδικήσεις επί διαφόρων νήσων και νησίδων του Αιγαίου δεν θα έπρεπε ούτε ως σκέψεις να διατυπωθούν, αν η Τουρκία ενθυμείτο τις υποχρεώσεις της τις προκύπτουσες από τη Συνθήκη της Λωζάνης, συμφώνως προς τα άρθρα 12 και 16 της οποίας παρητήθη παντός δικαιώματος και οποιουδήποτε τίτλου επί νήσων κειμένων πέραν των τριών μιλίων από τις ακτές της, με εξαίρεση την Ίμβρο, την Τένεδο και τη νήσο των Λαγωών».
Έχοντας παρακολουθήσει την ομιλία εκείνη, ακούσαμε για πρώτη φορά για τη «νήσο των Λαγωών». Είχαμε αναζητήσει κάποια επιπλέον στοιχεία, αλλά εκείνη την εποχή το διαδίκτυο βρισκόταν στα σπάργανα. Τα τελευταία χρόνια, θέλοντας να γράψουμε ένα σχετικό άρθρο στο protothema.gr, βρήκαμε αρχικά ότι ο αείμνηστος Κωστής Στεφανόπουλος, είχε κάνει ένα μικρό λάθος. Δεν υπάρχει αναφορά για «νήσο των Λαγωών» στο Άρθρο 12 της Συνθήκης της Λωζάνης, αλλά για Λαγούσες Νήσους (Μαυριές). Παραθέτουμε εδώ αυτούσιο το Άρθρο της 12 της Συνθήκης της Λωζάνης στην ελληνική του μετάφραση, στα αγγλικά και στα γαλλικά.
Άρθρον 12.
Η ληφθείσα απόφασις τη 13η Φεβρουαρίου 1914 υπό της Συνδιασκέψεως του Λονδίνου εις εκτέλεσιν των άρθρων 5 της Συνθήκης του Λονδίνου της 17/30 Μαΐου 1913, και 15 της Συνθήκης των Αθηνών της 1/14 Νοεμβρίου 1913, η κοινοποιηθείσα εις την Ελληνικήν Κυβέρνησιν τη 13 Φεβρουαρίου 1914 και αφορώσα εις την κυριαρχίαν της Ελλάδος επί των νήσων της Ανατολικής Μεσογείου, εκτός της Ίμβρου, Τενέδου και των Λαγουσών νήσων (Μαυρυών), ιδία των νήσων Λήμνου, Σαμοθράκης, Μυτιλήνης, Χίου, Σάμου και Ικαρίας, επικυρούνται, υπό την επιφύλαξιν των διατάξεων της παρούσης Συνθήκης των συναφών προς τας υπό την κυριαρχίαν της Ιταλίας διατελούσας νήσους, περί ων διαλαμβάνει το άρθρον 15. Εκτός αντιθέτου διατάξεως της παρούσης Συνθήκης, αι νήσοι, αι κείμεναι εις μικροτέραν απόστασιν των τριών μιλλίων της ασιατικής ακτής, παραμένουσιν υπό την τουρκικήν κυριαρχίαν.
ARTICLE 12.
The decision taken on the 13th February, 1914, by the Conference of London, in virtue of Articles 5 of the Treaty of London of the 17th-30th May, 1913, and 15 of the Treaty of Athens of the 1st-14th November, 1913, which decision was communicated to the Greek Government on the 13th February, 1914, regarding the sovereignty of Greece over the islands of the Eastern Mediterranean, other than the islands of Imbros, Tenedos and Rabbit Islands, particularly the islands of Lemnos, Samothrace, Mytilene, Chios, Samos and Nikaria, is confirmed, subject to the provisions of the present Treaty respecting the islands placed under the sovereignty of Italy which form the subject of Article 15. Except where a provision to the contrary is contained in the present Treaty, the islands situated at less than three miles from the Asiatic coast remain under Turkish sovereignty.
Article 12.
La décision prise le 13 février 1914 par la Conférence de Londres, en exécution des Articles 5 du Traité de Londres du 17/30 mai 1913 et 15 du Traité d'Athènes du 1er/15 novembre 1913, ladite décision notifiée au Gouvernement hellénique le 13 février 1914, concernant la souveraineté de la Grèce sur les îles de la Méditerranée orientale, autres que les îles de Imbros, Tenedos et les îles aux Lapins, notamment les îles de Lemnos, Samothrace, Mitylène, Chio, Samos et Nikaria, est confirmée, sous réserve des stipulations du présent Traité relatives aux îles placées sous la souveraineté de l'Italie et visées à l'Article 15. Sauf stipulation contraire du présent Traité, les îles situées à moins de trois milles de la côte asiatique restent placées sous la souveraineté turque.
Όπως βλέπουμε εδώ, στο ελληνικό κείμενο γίνεται λόγος για Λαγούσες Νήσους (Μαυριές), ενώ στο αγγλικό κείμενο για Rabbit Islands (Νησιά των Κουνελιών, Κουνελονήσια), όπως και στο γαλλικό για «iles aux Lapins» .Lapin, σημαίνει κουνέλι στα γαλλικά, άρα η μετάφραση στα ελληνικά θα έπρεπε να είναι Νησιά των Κουνελιών (ή Κονίκλων Νήσοι). Γιατί άραγε στο ελληνικό κείμενο γίνεται αναφορά σε Λαγούσες Νήσους και μάλιστα προστίθεται και η λέξη Μαυριές σε παρένθεση. Για όσους έχουν αμφιβολίες, στα μεν αγγλικά, ο λαγός «λέγεται» hare, ενώ στα γαλλικά lievre.
Παρατηρούμε επίσης, ότι δεν υπάρχει στη Συνθήκη της Λωζάνης, καμία απολύτως διευκρινιστική αναφορά για τις Λαγούσες Νήσους. Ποιες είναι; Πού βρίσκονται;
Θα αναφερθούμε και πάλι στο γεγονός ότι σε όλα τα κείμενα, γίνεται μνεία για νησιά που απέχουν λιγότερο από τρία μίλια από τις «ασιατικές ακτές» και τα οποία παραμένουν στην Τουρκία. Υπάρχουν όμως «στατικό ή αγγλικό μίλι», ίσο με 1.609 μέτρα και ναυτικό μίλι, ίσο με 1.852,2 μέτρα.
Η ασάφεια της Συνθήκης, μήπως πρέπει να χρησιμοποιηθεί από την ελληνική πλευρά ως επιχείρημα έναντι της Τουρκίας;
Επανερχόμαστε στις Λαγούσες Νήσους. Πριν λίγο καιρό, είχαμε γράψει ένα άρθρο για την ακτογραμμή της Ελλάδας και της Τουρκίας και δείξαμε ότι η χώρα μας έχει τουλάχιστον διπλάσιες σε μήκος ακτές από τη γείτονα. Είχαμε μάλιστα αντλήσει στοιχεία από ένα βιβλίο του νησιολόγου κύριου Γέωργιου Γιαγκάκη, ενός ανθρώπου που ασχολείται περίπου 50 χρόνια με τα ελληνικά νησιά, τα θέματα της ΑΟΖ κλπ. Ο κύριος Γιαγκάκης, είχε την ευγενή καλοσύνη να επικοινωνήσει μαζί μας. Σε μία άκρως ενδιαφέρουσα συζήτηση, μας είπε ότι σύμφωνα με νεότερες μετρήσεις, το συνολικό μήκος των ελληνικών ακτών, είναι περίπου 20.800 χλμ.
Τα 2/3 των ακτών αυτών, περίπου 14.000 χλμ, βρίσκονται στο Αιγαίο, στη Θάλασσα της Λυκίας – Παμφυλίας και στο Λιβυκό – Αιγυπτιακό Πέλαγος, όπως ονομάζει ο ίδιος το γνωστότερο ως Λιβυκό Πέλαγος. Συνεπώς, ακόμα κι αν δεν υπολογίσουμε τις ακτές π.χ. των νησιών του Ιονίου, η χώρα μας έχει διπλάσια ακτογραμμή από την Τουρκία. Ζητήσαμε από τον κύριο Γιαγκάκη να μας δώσει κάποια στοιχεία για τις Λαγούσες Νήσους, αν βέβαια έχει.
Και πραγματικά, ο κύριος Γιαγκάκης όχι μόνο μας είπε ότι έχει γράψει ένα μικρό πόνημα για τα νησιά αυτά, αλλά φρόντισε να μας το στείλει και μάλιστα εν μέσω εορτών.
Έτσι, μπορούμε να παρουσιάσουμε σήμερα όχι μόνο στους αναγνώστες του protothema.gr, αλλά και στους αρμόδιους φορείς, περισσότερα στοιχεία για τις, λεγόμενες, Λαγούσες νήσους. Όπως γράφει ο κύριος Γιαγκάκης: «Ελπίζεται ότι το πόνημα αυτό θα αποτελέσει ένα χρήσιμο βοήθημα για δημιουργικές σκέψεις στους διπλωμάτες και τους διεθνολόγους μας και μία μικρή αλλά απαραίτητη προσθήκη στη νησιωτική γεωγραφία του διαχρονικού ελληνισμού».
Η ιστορία των Λαγουσών
Στην αρχαιότητα, κατά τον κύριο Γιαγκάκη, οι Λαγούσες ονομάζονταν Καλύδναι. Δεν πρόκειται όμως για τις Καλύδνες Νήσους που αναφέρονται από τον Όμηρο στην «Ιλιάδα» και είναι ανάμεσα στα νησιά τα οποία έστειλαν πλοία στον πόλεμο κατά της Τροίας. Συγκεκριμένα, στη Ραψωδία Β’ της Ιλιάδας, στίχοι 676-677, διαβάζουμε: «Οι δ’ άρα Νίσυρον τ’ είχον Κράπαθόν τε Κλεόν τε και Κων ευρύπλοιο πόλιν, νήσους τε Καλύδνας». Πρόκειται πιθανότητα για την Κάλυμνο και τη Λέρο, που ονομάζονται Καλύδναι, γιατί έχουν ωραίο πόσιμο νερό. Σύμφωνα με το κορυφαίο «ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΛΕΞΙΚΟ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ», του F. MONTANARI (επιμέλεια Αντώνιος Ρεγκάκος, ακαδημαϊκός), οι Καλύδναι Νήσοι, αναφέρονται πάλι από τον Χαλκιδέο τραγικό ποιητή Λυκόφρωνα στο έργο του «Αλεξάνδρα» («υπέρ Καλυδνών λευκά φαίνουσι πτίλα»). Ο Σκύλαξ ο Καρυανδεύς(5ος π.Χ. αι.), δεν κάνει καμία αναφορά στα νησιά ενώ ο Στράβωνας στα «Γεωγραφικά» του, γράφει για τις Καλύδνες νήσους, αναφερόμενος όμως στις νησίδες Γάιδαρος και Μικρός Γάιδαρος που βρίσκονται νοτιότερα από τις Λαγούσες. Ο σπουδαίος επικός ποιητής Κόιντος ο Σμυρναίος(4ος μ.Χ. αι), στο έργο του «Τα μεθ’ Όμηρον, Ζ. 406 και ΙΒ 452, αναφέρει αντίστοιχα: «… παρημείβοντο δε νήσους αίψα Καλυδναίας, Τένεδος δ’ απολείπει οπίσσω…» και «νήσου κατά πτυχάς, ην τε Καλύδνην/λαοί κικλήσκουσιν, έσω αλός, αντία Τροίη».
(Μιχάλης, Ι. Κουτελλάς, ΚΑΛΥΜΝΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ).
Ο Πλίνιος, ονομάζει τα νησιά αυτά Lagussae. Κατά τον Γ. Γιαγκάκη, η ονομασία προέρχεται από την ελληνική λέξη «λαγωός» και όχι από το πτηνό lagois, lagoidis.
Επόμενη αναφορά στα νησιά, γίνεται τον 9ο αιώνα, όταν ο αυτοκράτορας Μιχαήλ Β’ ο Τραυλός (820-829), δίνει εντολή να εξοριστεί ο (μετέπειτα) άγιος Συμεών ο Στυλίτης ο Λέσβιος, στη «Λαγούσα», «νήσον ευτελήν και αοίκητον», όπως αναφέρεται σε παλαιότατο χαρτώο χειρόγραφο κώδικα του 14ου αιώνα, που διασώζεται στη Λαυρεντιανή Βιβλιοθήκη των Μεδίκων της Φλωρεντίας. Εκεί, πήγε ο άγιος με τη συνοδεία επτά μαθητών του έζησε σε στύλο, ύψος 4,5 μέτρων περίπου. Μάλιστα, στο νησί έφταναν πολλοί Χριστιανοί, για να ακούσουν το κήρυγμα του αγίου και να πάρουν την ευλογία του.
Δεν είναι γνωστό σε ποιο ακριβώς από τα νησιά εξορίστηκε ο Άγιος Συμεών. Πιθανότατα όμως, όπως γράφει και ο καθηγητής Ιωάννης Φουντούλης, το νησί αυτό να ήταν το Μαύρο (σήμ. Tavsan Adasi), το μεγαλύτερο της συστάδας.
Το 1354, ο Ιωάννης ΣΤ’ Καντακουζηνός έπλευσε προς την Τένεδο για να συναντήσει τον Ιωάννη Ε’ Παλαιολόγο και, όπως αναφέρει ο ίδιος: «… ου προσέσχεν επί Τενέδου αυτίκα αλλ’ επί τι νησίδιον αοίκητον εγγύς Τενέδου, Μαυρία προσαγορευόμενον…». Ο Ίμβριος ιστορικός της άλωσης της Κων/πολης Κριτόβουλος (που κατά τον Γ. Κορδάτο ήταν Γραικύλος), στο τέταρτο κεφάλαιο του δεύτερου βιβλίου των «Ιστοριών» του, γράφει ότι ο Μωάμεθ, μετά την κατάληψη της Πόλης, έστειλε τον στόλο του σε Ρόδο και Νάξο. Αφού πέρασε από την Τένεδο, ο στόλος «έπλει τον Αιγαίον εν δεξιά μεν έχων τας Κυανίδας νήσους κατά πρύμναν, εν αριστερά δε την Λέσβον κατά πρώραν». Σε μελέτη του, ο Στυλιανός Λαμπάκης θεωρεί ότι Κυανίδες Νήσοι είναι οι Λαγούσες.
Ο Οθωμανός χαρτογράφος και εξερευνητής Piri Reis (1521), περιγράφει συνοπτικά το σύμπλεγμα και ονομάζει το (νησί) Μαύρο Cezire-i-Himar (Γαϊδουρονήσι).
Σε χάρτη της Ελλάδας (περ. 1575) του J. Castaldi, σε χάρτη του Αιγαίου του 1686 και σε χάρτη του Β. Αιγαίου του 1729 του P. Van der Aa, χρησιμοποιείται η ονομασία Maure, σε χάρτη του Β. Αιγαίου του V. M. Coronelli (1696), η ονομασία Mauarea, ενώ σε χάρτη του Αιγαίου του F. Grognard (1745) και σε χάρτες των παραλίων της Ελλάδας και του Αιγαίου το 1756, του J.B.B d’ Anville και σε χάρτη του Β. Αιγαίου του Benoist (1827), χρησιμοποιούνται οι όροι Iles des Lapins και Mauronisi. Ο C. Gonffier σε χάρτη του 1809, χρησιμοποιεί τις ονομασίες Tauchan Adasi, Iles des Lapins και Lagussae Insulae. Ο Στυλιανός Λυκούδης, γράφει για τα νησιά, ότι είναι οι Καλύδναι των αρχαίων Ελλήνων και οι Λαγούσαι των Λατίνων.
Ως το 1923, τα νησιά ανήκουν σε Τενέδιους. Σχεδόν καθημερινά, πήγαιναν σ’ αυτά Τενέδιοι αλιείες και κυνηγοί. Η περιοχή ήταν γεμάτη ψάρια, ενώ τα αγριοκούνελα αφθονούσαν στα νησιά. Μάλιστα, τα κυνηγούσαν με ξύλα όχι με όπλα!
Στην περιοχή των Λαγουσών, στις 9 Δεκεμβρίου 1912, το ελληνικό υποβρύχιο «Δελφίν», με κυβερνήτη τον Πλωτάρχη Σ. Παπαρρηγόπουλο, εκτόξευσε μια τορπίλη εναντίον του τουρκικού καταδρομικού «Μετζιτιέ», αφού πρώτα το πλησίασε σε απόσταση 500μ. Ωστόσο, λόγω κακής στεγανότητας, η τορπίλη βυθίστηκε μετά την εκσφενδόνισή της. Πρόκειται ωστόσο για την πρώτη επίθεση υποβρυχίου με τορπίλες στα παγκόσμια χρονικά! Οι Λαγούσες νήσοι, θεωρήθηκαν ότι είναι σημαντικές για τον έλεγχο της εισόδου στα Δαρδανέλια, και παραχωρήθηκαν στην Τουρκία, μαζί με την Ίμβρο και την Τένεδο, χωρίς βέβαια καμία πρόβλεψη για το «αυτοδιοίκητο» τους, καθώς δεν είχαν μόνιμους κατοίκους.
Βέβαια και στην Ίμβρο και στην Τένεδο που ισχύει το αυτοδιοίκητο, η Τουρκία, το κράτος ολετήρας, που μόνο καταστρέφει και εγκληματεί και δεν δημιουργεί τίποτα, φρόντισε να το ακυρώσει…
Ποιες είναι οι Λαγούσες νήσοι
Στην Τουρκία δόθηκαν λοιπόν το 1923 τα Rabbit Islands ή Iles aux Lapins ή Λαγούσες Νήσοι ή Μαυριαί. Όπως είδαμε, υπάρχει μεγάλη ασάφεια για τα συγκεκριμένα νησιά. Καθώς λοιπόν, τα νησιά δεν αναφέρονται ονομαστικά στη Συνθήκη της Λωζάνης, νομίζουμε ότι είναι μια καλή ευκαιρία για την ελληνική διπλωματία, να θέσει το θέμα αυτό στις διερευνητικές επαφές με την Τουρκία. Ο κύριος Γιαγκάκης, έχει ενημερώσει όπως μας είπε, τα αρμόδια υπουργεία, αλλά δεν έλαβε καμία απάντηση. Ελπίζουμε με το άρθρο αυτό, στο πρώτο σάιτ της χώρας, να υπάρξει κάποια κινητικότητα από τους αρμόδιους… Και για να τους βοηθήσουμε, αναφέρουμε τα ονόματα των νησιών, όπως τα παρουσιάζει ο Γ. Γιαγκάκης.
Μαύρο (το μεγαλύτερο απ’ τα νησιά). Σε αυτό είχε χτισθεί ναός του Αγίου Νικολάου, του οποίου σώζονται ερείπια και ένα τμήμα του αγιάσματος, που είναι το μόνο μέρος του νησιού όπου υπάρχει νερό (τουρκική ονομασία Tavsan Adasi). Στο νησί, υπάρχει και φάρος.
Φ(ε)ιδονήσι, το οποίο βρίσκεται πιο κοντά απ’ όλα στις μικρασιατικές ακτές (τουρκ. Yilancik Adasi).
Δρέπανο (τουρκ. Orak Adasi) και 4) Πράσο (Piraso Adasi).
Αυτά είναι τα τέσσερα μεγαλύτερα νησαία εδάφη των Λαγουσών, που βρίσκονται 5 ν.μ. βόρεια της Τενέδου και 3 ν.μ. δυτικά του ακρωτηρίου Παλαιόκαστρο (Besige Burnu), της Μ. Ασίας. Κοντά τους, υπάρχουν και άλλα μικρότερα νησαία εδάφη και βράχοι. Στα νησιά, απαγορεύεται η αποβίβαση χωρίς την άδεια των αρμόδιων αρχών. Οι Τούρκοι ονομάζουν τις Λαγούσες, Karayer (=Μαύρος Τόπος) Adalari.
Ιδιοκτήτης των νησιών ήταν ο Τενέδιος Γιαννουλάτος και οι συγγενείς του. Μετά τη Συνθήκη της Λωζάνης, το τουρκικό Δημόσιο πήρε (μάλλον άρπαξε) το μερίδιο των συγγενών του Γιαννουλάτου. Από το τουρκικό Δημόσιο, το αγόρασαν δύο αδέλφια, ο Ahmet και ο Latif Arol. Μετά τον θάνατο του Γιαννουλάτου, από τη χήρα του Μαρίκα, αγόρασαν και το υπόλοιπο. Έτσι, τα νησιά πέρασαν στα χέρια των Τούρκων. Στη «Milliyet», της 30/1/2015, διαβάζουμε ότι οι τωρινοί ιδιοκτήτες του, πουλούν το νησί Μαύρο προς 22 εκ. δολάρια. Ήταν μια τεράστια ευκαιρία να περάσει πάλι σε ελληνικά χέρια...
Επίλογος
Σχεδόν κάθε μέρα, ακούμε ή διαβάζουμε μια προκλητική δήλωση κάποιου Τούρκου αξιωματούχου για ελληνικά νησιά. Η ελληνική πλευρά σιωπά. Έτσι, φτάσαμε στο σημείο να θεωρούνται αμφισβητούμενοι οι Καλόγεροι, ανατολικά της Άνδρου, όπου υπάρχουν απομεινάρια ελληνικών οχυρώσεων από την εποχή του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, η Κίναρος κλπ. και να φτάνει στο σημείο τέως Γ.Γ. του τουρκικού ΥΠΕΘΑ να μιλά για τα Αντικύθηρα, όπου δεν πάτησε ποτέ Τούρκος το πόδι του. Μάλιστα την ίδια θεωρία την είχε επαναλάβει το 2018… Σε λίγο, θα φτάνουμε να μιλάμε για την ακριτική Αίγινα και η Τουρκία να γκριζάρει τις Φλέβες του Σαρωνικού.
Καιρός είναι να πάψει η εκκωφαντική σιωπή, ο εφησυχασμός και η αμυντική στάση της ελληνικής διπλωματίας. Και κάτι ακόμα. Η μοναδική διαφορά που έχουμε με την Τουρκία (και την Αλβανία), ο καθορισμός της υφαλοκρηπίδας, δεν πρέπει να παραπεμφθεί στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης αλλά στο Διεθνές Δικαστήριο της Θάλασσας, του Αμβούργου. Πρόεδρος του Δικαστηρίου της Χάγης είναι ο Σομαλός Abduldawi Ahmed Yusuf. Η Τουρκία όχι απλά έχει στενές σχέσεις με τη Σομαλία, στην οποία παρέχει στρατιωτική και ανθρωπιστική βοήθεια, αλλά έχει πληρώσει μεγάλο μέρος του χρέους της αφρικανικής χώρας προς το ΔΝΤ. Εξάλλου, χωρίς καμία ρατσιστική διάθεση, όσο καλός κι αν είναι ο Σομαλός δικαστής, οι συμπατριώτες του όχι απλά διακρίνονται αλλά διαπρέπουν σ’ έναν μόνο τομέα: την πειρατεία…
ΥΓ. Οι Λαγούσες νήσοι, που κατά την άποψή μας θα έπρεπε να ονομάζονται Κουνελονήσια, της Τενέδου, δεν θα πρέπει να συγχέονται με τις Λαγούσες (ή Ελεούσες) νήσους του Σαρωνικού, που πήραν το όνομα τους είτε από παραφθορά του ονόματος Ελεούσα, είτε από τα ψάρια γάδος ο χαμαιρπής και κορύφαινα η ίππουρος, που ονομάζονται, κοινά, λαγός, είτε από την κοινή ονομασία του δελφινιού του αιακείου, γνωστού επίσης ως λαγός (Μιχάλης Σκανδαλίδης, ΟΝΟΜΑΤΟΛΟΓΙΚΗ ΝΑΥΣΙΠΛΟΪΑ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΙΓΑΙΟ).
Ευχαριστούμε θερμά τον νησιολόγο κύριο Γεώργιο Κ. Γιαγκάκη που μας έστειλε το πόνημά του για τις Λαγούσες νήσους και μας έδωσε την άδεια να χρησιμοποιήσουμε στοιχεία από αυτό. Έχουμε στη διάθεσή μας και άλλα έργα του κύριου Γιαγκάκη και θα τα αξιοποιήσουμε στο μέλλον.
Εκθόθηκε η ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΘΕΟΦΑΝΕΙΩΝ 2021 εκ μέρους του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κυθήρων και Αντικυθήρων κ. Σεραφείμ. Μεταξύ άλλων, αναφέρονται τα εξής:
«Άρχοντες, Ιερός Κλήρος και Λαός, εάν κατανοήσωμεν τον λόγον του Κυρίου μας· «χωρίς εμού ου δύνασθε ποιείν ουδέν», θα εξέλθωμεν συντόμως από την δεινήν συμφοράν και την κατάθλιπτον κατάστασιν, που ένα σχεδόν χρόνο έχει επιφέρει εις την ζωήν μας ο φοβερός αυτός ιός του κορωνοιού, ο οποίος μεταλλασσόμενος γίνεται έτι προβληματικός και επικίνδυνος. Είναι καλά και επιβεβλημένα τα υποδειχθέντα μέτρα ασφαλείας και αυτοπροστασίας και πρέπει να τηρούνται, διά να αποφεύγωμεν τον κίνδυνον διασποράς του κορωνοιού.
Ιδιαιτέρως, θα πρέπει να προσέξουν οι κυβερνώντες ο,τι πάντοτε ετηρούσαν με ευλάβεια και προσοχή οι ευσεβείς πρόγονοί μας. Σε περιπτώσεις και περιστάσεις σοβαρών – και σοβαρωτέρων του κορωνοιού- λοιμωδών ασθενειών και επιδημιών η πρώτη τους κίνησις ήτο να προστρέξουν εις τους Ιερούς Ναούς να λειτουργηθούν, να αγιασθούν, να κοινωνήσουν των Αχράντων Μυστηρίων, να τελεσθή το Ιερόν Μυστήριον του Ευχελαίου, η Ακολουθία του Αγιασμού, Ιερή Αγρυπνία κ.α. Ουδέποτε έκλεισαν οι Εκκλησίες μας, ούτε και στις πιο σκληρές Κατοχές (Τούρκων, Γερμανών, Βουλγάρων κ.α.).
Η Αγία μας Ελληνορθόδοξη Καθολική Εκκλησία, παρότι συνεφωνήθη με την πολιτική ηγεσία της Πατρίδος μας να διεξαχθή κανονικά η Θεία Λατρεία εις τους Ιερούς Ναούς μας κατά τας τρεις Δεσποτικάς εορτάς (Χριστούγεννα – Περιτομή – Θεοφάνεια), προβάλλει δικαίως, κανονικώς και νομίμως το συνταγματικό της δικαίωμα της ελευθέρας Θείας Λατρείας, όταν εν τω μεταξύ οι κυβερνητικοί παράγοντες απεφάσισαν μονομερώς να κλείσουν οι Εκκλησίες μας διά τον Λαόν του Θεού κατά την εορτήν των Θεοφανείων, τούθ’ όπερ συνιστά ενέργειαν αντικανονικήν και αντισυνταγματικήν. Εάν, λοιπόν, δεν κατανοηθή από την Πολιτεία ότι με κλειστές Εκκλησίες δεν είναι δυνατόν να ξεπερασθή συντόμως και αισίως η «φαραωνική πληγή» του κορωνοιού και ότι ο ευσεβής Λαός δεν δύναται να αντέξη την πολύμηνον στέρησιν του δικαιώματος της Θείας Λατρείας, και δη του Θείου Δώρου της Θείας Κοινωνίας, τότε θα παρατείνεται η ταλαιπωρία των Χριστιανών μας και η Πατρίδα μας θα υφίσταται όλες τις συνέπειες μιάς μακρονοσίας, δηλ. μιάς παρατεταμένης επιδημίας».
Μαζί με τις ευχές μου σας αποστέλλω και δύο πανέμορφες φωτογραφίες, για το αρχείο σας, του Αεροδρομίου μας που ευπρεπίζεται για την επετειακή χρονιά, που ξεκίνησε αισιόδοξα!
Οι φωτογραφίες ελήφθησαν με drone, από τον κ. Κρίθαρη Μπάμπη, ως ευγενική προσφορά του για το Αεροδρόμιο μας.
Η εικόνα ανέβηκε στα social media και δείχνει τον πατέρα Πρόδρομο, ιερέα του Αγίου Νικολάου να στέκεται μόνος του στην άκρη της προβλήτας στο λιμάνι του Πειραιά και να τελεί τον αγιασμό των υδάτων για τα Θεοφάνεια.
Ο ιερέας, που σύμφωνα με πληροφορίες συνοδευόταν από την πρεσβυτέρα και ελάχιστους πιστούς φαίνεται μόνος στο βίντεο να τελεί κανονικά τον αγιασμό των υδάτων.
Το newsit.gr επικοινώνησε μαζί του αλλά ο ίδιος ζήτησε να μείνουμε απλά στην εικόνα και όταν ρωτήθηκε αν σωστά απαγορεύθηκε η τέλεση του αγιασμού είπε ότι δεν κάνει σχόλια για τα δημόσια πράγματα.
Παρέπεμψε στους εκπροσώπους Τύπου της Μητρόπολης Πειραιά και είπε ότι έκανε αυτό που στηρίζει η ορθόδοξη παράδοση.
Το ημερολόγιο έδειχνε 6 Ιανουαρίου 1828 και ο πρώτος Κυβερνήτης της Ελλάδας Ιωάννης Καποδίστριας, σύμφωνα με την απόφαση της Γ΄ Εθνοσυνέλευσης της Τροιζήνας (1827), συνοδευόμενος από τα πλοία των Τριών Δυνάμεων (Αγγλίας, Γαλλίας, Ρωσίας) επιβαίνων στο αγγλικό Warspite κατέπλευσε στο Ναύπλιο.
Την 7η Ιανουαρίου τα τρία συνοδεύοντα πλοία τον Κυβερνήτη ύψωσαν την Ελληνική σημαία και την χαιρέτησαν με κανονιοβολισμούς, ως έμπρακτη αναγνώριση της Ελληνικής Ανεξαρτησίας, ενώ κανονιοβολισμούς ανταπέδωσαν τα φρούρια του Ναυπλίου , με τις επευφημίες και τις ζητωκραυγές των κατοίκων της πόλης, που είχαν συγκεντρωθεί στο λιμάνι.
Την επομένη 8 Ιανουαρίου, ο Κυβερνήτης αποβιβάσθηκε στο Ναύπλιο, όπου ο λαός τον υποδέχθηκε με επευφημίες ως σωτήρα και λυτρωτή, και προπορευόμενου του Αρχιερέως και του κλήρου, κατευθύνθηκε στη μητρόπολη του Αγίου Γεωργίου όπου ψάλθηκε δοξολογία.
Στη συνέχεια οδηγήθηκε στην πολυτελή οικία του Εμμ. Ξένου, όπου κατέλυσε, η οποία βρισκόταν στο Μεγάλο δρόμο (Βασιλέως Κωνσταντίνου) όπου δέχθηκε τις αρχές της πόλης και την 10η Ιανουαρίου 1828αναχώρησε για τον Πόρο και την Αίγινα….
Με την άφιξή του στο Ναύπλιο ο Ι. Καποδίστριας άρχισε με ενέργειές του την άμεση ανασυγκρότηση της χώρας και έβαλε τάξη στην πόλη. Οι φιλονικούντες φρούραρχοι του Παλαμηδίου και της Ακροναυπλίας Θ. Γρίβας και Φωτομάρας του παρέδωσαν τα κλειδιά των φρουρίων, όρισε φρούραρχο του Ναυπλίου τον Βαυαρό συνταγματάρχη Κ. Έϋδεκ, και διόρισε πολιτάρχη τον συνταγματάρχη Πίζαν.
Με την αναχώρηση του Κυβερνήτη στις 10 Ιανουαρίου 1828 για την Αίγινα, στο Ναύπλιο παρέμεινε ο συμπατριώτης του μηχανικός και λοχαγός του γαλλικού στρατού Σταμ. Βούλγαρης. Με επιστολή του προς τους Δημογέροντες του Ναυπλίου ζήτησε να συνδράμουν τον Στ. Βούλγαρη με σκοπό να επιδιορθώσει την οικία του Εμμ. Ξένου, ως προσωρινή κατοικία του Κυβερνήτη, να επιθεωρήσει τις οχυρώσεις και να συντάξει γενική έκθεση. Από τις πρώτες φροντίδες του Καποδίστρια ήταν η πολεοδομική ανασυγκρότηση της χώρας….»
Η περιγραφή της πόλης του Ναυπλίου με την άφιξη του Καποδίστρια σ’ αυτήν, είναι πολύ ενδιαφέρουσα.
«…Το Ναύπλιον, πόλις όλως τουρκική, τας μεν οδούς είχε στενάς, ανωμάλους και βορβορώδεις, τας οικίας ξυλοκτίστους, πολυθύρους, σεσαθρωμένας και πάντη αρρύθμους. (…)…πλην της ελληνομόρφου φουστανέλλας, πάντα τα λοιπά εγίνοντο ως και επί Τουρκίας. Εν τοις εργαστηρίοις οι πωληταί, καθήμενοι διεσταυρωμένοι τους πόδας χαμαί και αναμένοντες εις μάτην αγοραστάς, εμύζων κατηφείς την άκραν του τσιμπουκίου αυτών. Επώλουν δε πέτρες πυροβόλων, πυρεκβόλα, σπάγγον, βελόνας, ράμμα, θειάφιον, πέτρας της κολάσεως και τα τοιαύτα, πάντα άσημα και ευτελή. Παρέκειντο δε και άλλα εργαστήρια, οίον παντοπωλεία, ραφεία και καφενεία, πολυτιμότερα και ποικιλώτερα περιέχοντο εξ ανάγκης εμπορεύματα και πλείονας φοιτητάς διότι, πλην των πανταχόθεν μετοικησάντων εις Ναύπλιον ένεκεν ασφαλείας και των κηφήνων όσοι, στιλπνά μεν και βαρύτιμα πιστόλια φέροντες εις την ζώνην, καρδίαν δε φιλάρπαγος η λαγωού κρύπτοντες εις τα στήθη (…) κατέκλυζον την πόλιν γαυριώντες και σειόμενοι, συνέρρευσαν διά την παρουσίαν του Κυβερνήτου και πλήθος αγωνιστών προτεινόντων απαιτήσεις και δικαιώματα, καθώς και άλλοι αδικηθέντες υπό ισχυρών και επικαλούμενοι δικαιοσύνην...»
Το καράβι που μετέφερε τον Καποδίστρια στην Ελλάδα είχε για προορισμό την Αίγινα, όπως ήδη έχει αναφερθεί, και λόγω όμως των θυελλωδών ανέμων προσορμίσθηκε τελικά, το πρωί της 6ης Ιανουαρίου, στο λιμάνι του Ναυπλίου. Δυο μέρες αργότερα ο Καποδίστριας αποβιβάστηκε στην πόλη. Η υποδοχή που του έγινε ήταν αποθεωτική. Μάλιστα οι δύο αντίπαλοι φρούραρχοι κατέβηκαν από τα φρούρια, παρουσιάστηκαν στον νέο Κυβερνήτη και υποσχέθηκαν να τηρήσουν την τάξη. Ήταν η πρώτη νίκη του Καποδίστρια! Τρεις μέρες αργότερα απέπλευσε από το Ναύπλιο με προορισμό την Αίγινα όπου έγινε η έδρα της πρώτης του κυβέρνησης. Η υποδοχή και στην Αίγινα ήταν θριαμβευτική. Εκεί ήταν μάλιστα συγκεντρωμένος ο μεγαλύτερος αριθμός προσφύγων, χηρών, ορφανών και αναπήρων του Αγώνα.
Γράφει ο Γ. Τερτσέτης στα “Απόλογα για τον Καποδίστρια”, αποδίδοντας με το κείμενό του την αφήγηση του ίδιου του Κυβερνήτη: “…είδα πολλά εις την ζωήν μου, αλλά σαν το θέαμα όταν έφθασα εδώ εις την Αίγιναν, δεν είδα τι παρόμοιο ποτέ, και άλλος να μην το ιδεί… Ζήτω ο Κυβερνήτης, ο σωτήρας μας, ο ελευθερωτής μας, εφώναζαν γυναίκες αναμαλλιάρες, άνδρες με λαβωματιές πολέμου, ορφανά γδυτά κατεβασμένα από τες σπηλιές. Δεν ήτο το συναπάντημά μου φωνή χαράς, αλλά θρήνος. (…) Μαυροφορεμένες, γέροντες μου ζητούσαν να αναστήσω τους αποθαμένους τους, μανάδες μου έδειχναν εις το βυζί τα παιδιά τους και μου έλεγαν να τα ζήσω, και ότι δεν τους απέμεναν παρά εκείνα και εγώ…”
Ο Κασομούλης όμως, που ήταν παρών στην υποδοχή, είδε μια λεπτομέρεια που δεν την αντιλήφθηκε ο Καποδίστριας:“Ενύκτωσε, και η νυξ της 11ης Ιανουαρίου απέρασεν με ευφροσύνη όλου του λαού και μελαγχολίαν μόνον μερικών προκρίτων αριστοκρατών”.
Όπως αναφέρθηκε ήδη η κατάσταση της χώρας ήταν τραγική: ανυπαρξία διοικητικών αρχών στις επαρχίες, αυθαιρεσίες στρατιωτικών για να εξασφαλίσουν την τροφοδοσία των αντρών τους, κοινωνικές συγκρούσεις στα νησιά, πλήρης εγκατάλειψη των γεωργικών εργασιών λόγω του φόβου αρπαγής των προϊόντων από στρατιωτικούς ή από τον εχθρό, κατάργηση εμπορίου λόγω εκτεταμένης πειρατείας, ακμή λαθρεμπορίου, αδυναμία είσπραξης φόρων, κατάχρηση δημόσιων πόρων από τοπικούς άρχοντες, ακινησία του στόλου λόγω έλλειψης οικονομικών μέσων, απειθαρχία του στρατού που ζούσε σε βάρος των πληθυσμών.
Γράφει ο ίδιος ο Καποδίστριας:
“Από Καλαμάτας μέχρι Ναυπλίου, ούτε χωρίον υπάρχει εν, ούτε κώμη, ούτε πόλις με στέγασμα το παραμικρόν. Εκτεταμένοι αμπελώνες αποκεχερσωμένοι, κοιλάδες πολύωροι, άλλοτε μεν σιτοπληθείς, σήμερον δε άφοροι και καταλελιμνασμένοι υπό της πλημμύρας των ποταμών, χιλιάδες οικογενειών αναζητούσιν τας εαυτών εστίας ανά μέσον των ερήμων και των συντριμμάτων…”.
Αυτές ήταν οι πρώτες του ημέρες σαν κυβερνήτης της χώρας …
ΠΗΓΕΣ :
ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ, Εκδοτική Αθηνών
Β. Ραφαηλίδης: ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ, Εκδόσεις του ΕΙΚΟΣΤΟΥ ΠΡΩΤΟΥ
Καλή σας μέρα από τα ήρεμα Αντικύθηρα !!! Χρόνια πολλά σε όλους !!! Καλή φώτιση !!! Χρόνια πολλά σε όλες κ όλους σας που εορτάζετε σήμερα !! Πάντα υγεία και χαρές στη ζωή σας !!!!
Τον καθορισμό εκείνων που απαλλάσσονται από ασφαλιστική ενημερότητα και βεβαίωση οφειλής του e-ΕΦΚΑ προβλέπει το ΦΕΚ του υπουργείου Εργασίας.
Συγκεκριμένα, οι κατηγορίες που δεν υποχρεώνονται σε ασφαλιστική ενημερότητα και τη βεβαίωση οφειλής του e-ΕΦΚΑ είναι:
Οι δικαιούχοι αμοιβών γενικά από παροχή εξαρτημένης εργασίας, συντάξεων, διατροφής, εξόδων νοσηλείας και κηδείας, εφόσον η πληρωμή γίνεται απευθείας στο δικαιούχο ή σε πρόσωπο νόμιμα εξουσιοδοτημένο.
Το Ελληνικό Δημόσιο, εκτός των Δήμων, Κοινοτήτων, Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων, Διαδημοτικών, Δημοτικών και Κοινοτικών Επιχειρήσεων, το Δημόσιο άλλων Κρατών, τους Διεθνείς Οργανισμούς, καθώς και τα ιδρύματα που είχαν συσταθεί με τον ν. 2039/1939 (Α' 455) και συνιστώνται με τις διατάξεις του Κώδικα Κοινωφελών Περιουσιών - Σχολαζουσών Περιουσιών (ν. 4182/2013 Α' 185).
Οι μεταβιβάζοντες αγροτεμάχια αντικειμενικής αξίας κάτω των 5.000 ευρώ.
Η Τράπεζα της Ελλάδας και τα αναγνωρισμένα στην Ελλάδα πιστωτικά ιδρύματα.
Για δικαιούχους των κατά τις κείμενες διατάξεις λοιπών ακατασχέτων χρηματικών απαιτήσεων, όπως αυτές προσδιορίζονται από την υπηρεσία που διενεργεί την εκκαθάριση.
Ο Σύνδικος της πτώχευσης φυσικού ή νομικού προσώπου για πράξεις ή συναλλαγές που αφορούν την πτωχευτική περιουσία, τον εκκαθαριστή επιχείρησης για τις πράξεις της εκκαθάρισης, τον κηδεμόνα σχολάζουσας κληρονομιάς, όταν ενεργεί αποδεδειγμένα για πράξεις εκκαθάρισης της σχολάζουσας κληρονομιάς, καθώς και τον εκκαθαριστή κληρονομιάς για πράξεις ή συναλλαγές που αφορούν στην κληρονομιά.
Κάθε φυσικό πρόσωπο που δεν έχει ή είχε τις ιδιότητες των υποπερ. α' έως και γ' της περ. 6 του άρθρου 1 της παρούσας.
Οι εκμισθωτές κινητών και ακινήτων για τη λήψη του μισθώματος, εφόσον δεν έχουν τις ιδιότητες των υποπερ. α' έως και γ' της περ. 6 του άρθρου 1 της παρούσας.
Οι δικαιούχοι στεγαστικών δανείων για την παροχή υποθήκης προς εξασφάλιση των δανείων αυτών.
Για τη σύσταση υποθήκης υπέρ του Δημοσίου, του τ. Ε.Φ.Κ.Α., του τ. ΕΤΕΑΕΠ (νυν Κλάδος Κύριας και Επικουρικής Ασφάλισης e - Ε.Φ.Κ.Α) και του ΕΔΟΕΑΠ δεν απαιτείται αποδεικτικό ασφαλιστικής ενημερότητας.
Οι δικαιούχοι επιδότησης - επιχορήγησης από την Ευρωπαϊκή Ένωση, μόνο για την είσπραξη αυτής και μόνο για τις περιπτώσεις που προβλέπονται από ειδικότερες νομοθετικές ή κανονιστικές διατάξεις και ιδίως του ν. 434/2014 (Α' 265).
Οι Διοικητές ή πρόεδροι Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης για τις οφειλές των φορέων που διοικούν σύμφωνα με το άρθρο 44 του ν. 4331/2015 (Α' 69).
Οι ασφαλιστικοί εκκαθαριστές για τα χρέη της ασφαλιστικής επιχείρησης ανεξάρτητα από το χρόνο βεβαίωσής τους σύμφωνα με το άρθρο 237 του ν. 4364/2016 (Α' 13).
Το Αποδεικτικό Ασφαλιστικής Ενημερότητας δεν απαιτείται κατά την μεταβίβαση ΔΧ αυτοκινήτου στις περιπτώσεις των παρ. 5, 6 και 7 του άρθρου 19 του ν. 4530/2018 (Α' 59).
Οι εκκαθαριστές που ορίζονται σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 262 του ν. 3463/2006 «Κώδικας Δήμων και Κοινοτήτων» (Α' 114), για τα χρέη δημοτικής ή κοινοτικής επιχείρησης προς το Δημόσιο ή τους Φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης, ανεξαρτήτως του χρόνου βεβαίωσής τους.
Όσοι εμπίπτουν στις διατάξεις της παρ. 9 του άρθρου 109 του ν. 3852/2010 (Α' 87).
Οι ειδικοί διαχειριστές σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ. 4 του άρθρου 69 του ν. 4307/2014 (Α' 246), για τα χρέη της υπό ειδικής διαχείρισης επιχείρησης, ανεξάρτητα από το χρόνο βεβαίωσής τους και το χρόνο στον οποίο ανάγονται.
Οι υπό ειδική διαχείριση επιχειρήσεις, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 75 του ν. 4307/2014 (Α' 246).
Το μέλος των υπό εκκαθάριση προσωπικών εταιρειών για τη μεταβίβαση εταιρικών ακινήτων αυτών, αναφορικά με τις ατομικές του οφειλές.
Για διανομή ή ανταλλαγή κοινών ακινήτων, σύσταση οριζόντιας ή κάθετης ιδιοκτησίας ή τροποποίηση αυτών, εφόσον τουλάχιστον ένας από τους συμβαλλόμενους στις ως άνω πράξεις είναι το Ελληνικό Δημόσιο, υπό την προϋπόθεση ότι ο οφειλέτης -θα αποκτήσει εμπράγματο δικαίωμα επί ακινήτου αξίας τουλάχιστον ίσης και όχι μεγαλύτερης κατά ποσοστό 10% της αξίας του εμπράγματου δικαιώματος που είχε, όπως αυτή προσδιορίζεται για την επιβολή του φόρου μεταβίβαση ακινήτων. ΠΗΓΗ ΠΟΝΤΙΚΙ
Με την απόφαση Α 1293/2020, η οποία ισχύει από 01/02/2021, καθορίζονται οι όροι και προϋποθέσεις θεώρησης από τις αρμόδιες τελωνειακές αρχές του Βιβλίου Ατελείας αλιευτικών σκαφών, όπως αυτό ορίζεται στο άρθρο 7 της υπό στοιχεία Τ1940/41/14.4.2003, όπως ισχύει.
Για την εφαρμογή της απόφασης νοούνται ως: α) Αλιευτικά σκάφη: Τα επαγγελματικά σκάφη, όπως αυτά ειδικότερα ορίζονται στο άρθρο 2 του Β.Δ. 666 της υπ΄αρ. 25.07/22.08 του 1966 (Α΄ 160), ήτοι όσα χρησιμοποιούνται, κατ’ αποκλειστικότητα, στην αλιεία σπογγαλιεία από επαγγελματίες αλιείς, ήτοι από πρόσωπα που πληρούν, σωρευτικά, τα ειδικότερα οριζόμενα στην περ. β της παρ. 1 στο άρθρο 2 του ν. 3874/2010 και τα οποία εμπίπτουν στις διατάξεις απαλλαγής από τον Ε.Φ.Κ. β) Αρμόδια τελωνειακή αρχή: Το Τελωνείο στη χωρική αρμοδιότητα του οποίου έχει την έδρα του ο επαγγελματίας αλιέας. γ) Τελωνείο παρακολούθησης Βιβλίου Ατελειών: Το Α΄ Τελωνείο Εισαγωγής ΕΦΚ και Εφοδίων Πειραιά, στο οποίο τηρείται Μητρώο των πλοίων που εφοδιάζονται με Βιβλίο Ατελειών.
Α. Θεώρηση του Βιβλίου Ατελείας αλιευτικών σκαφών παράκτιας αλιείας
1. Για τη θεώρηση των Βιβλίων Ατελείας των αλιευτικών σκαφών παράκτιας αλιείας απαιτείται τα εισοδήματα από την αλιεία που δηλώνονται από τον ενδιαφερόμενο αλιέα να αντιστοιχούν στο 50% τουλάχιστον του συνολικού ετήσιου εισοδήματός του.
2. Ο ενδιαφερόμενος για τη θεώρηση του Βιβλίου Ατελείας προσκομίζει στην αρμόδια τελωνειακή αρχή τα κάτωθι δικαιολογητικά: α. Επαγγελματική άδεια του αλιευτικού σκάφους σε ισχύ. β. Ατομική επαγγελματική άδεια αλιείας. γ. Έγγραφο εθνικότητας. δ. Πρωτόκολλο Γενικής Επιθεώρησης ή Άδεια Εκτέλεσης Πλόων κατά περίπτωση. ε. Πιστοποιητικό καταμέτρησης από το οποίο θα πρέπει να προκύπτει η χωρητικότητα των δεξαμενών καυσίμων, η ιπποδύναμη, η μάρκα και ο τύπος της μηχανής. στ. Υπεύθυνη δήλωση με την οποία ο ενδιαφερόμενος επαγγελματίας αλιέας δηλώνει ότι η μηχανή (ισχύς, τύπος κ.λπ.) είναι αυτή που είναι καταχωρημένη στα ναυτιλιακά έγγραφα και στην επαγγελματική άδεια αλιείας του σκάφους. ζ. Αντίγραφο της ετήσιας δήλωσης φορολογίας εισοδήματος, καθώς και αντίγραφο της κατάστασης οικονομικών στοιχείων από επιχειρηματική δραστηριότητα του ίδιου φορολογικού έτους για φυσικά πρόσωπα.
3. Στις περιπτώσεις κατά τις οποίες το Βιβλίο Ατελείας χορηγείται και θεωρείται για πρώτη φορά, πέραν των ανωτέρω, απαιτείται και η υποβολή στην αρμόδια τελωνειακή αρχή αντιγράφου της δήλωσης έναρξης εργασιών δραστηριότητας που έχει κατατεθεί στην αρμόδια ΔΟΥ.
4. Η αρμόδια τελωνειακή αρχή σε κάθε περίπτωση ενημερώνει για τη χορήγηση του Βιβλίου Ατελειών το αρμόδιο Τελωνείο διαχείρισης του Βιβλίου Ατελειών.
Β. Θεώρηση του Βιβλίου Ατελείας αλιευτικών σκαφών μέσης αλιείας
1. Για τη θεώρηση των Βιβλίων Ατελείας αλιευτικών σκαφών μέσης αλιείας απαιτείται τα εισοδήματα που δηλώνονται από την αλιεία, στις περιπτώσεις αλιευτικών σκαφών μέσης αλιείας φυσικών προσώπων να αντιστοιχούν στο 50% τουλάχιστον του συνολικού ετήσιου εισοδήματός τους.
2. Ο ενδιαφερόμενος για τη θεώρηση του Βιβλίου Ατελείας προσκομίζει στην αρμόδια τελωνειακή αρχή τα κάτωθι δικαιολογητικά: α. Επαγγελματική άδεια του αλιευτικού σκάφους σε ισχύ. β. Έγγραφο εθνικότητας. γ. Πρωτόκολλο Γενικής Επιθεώρησης ή Άδεια Εκτέλεσης Πλόων κατά περίπτωση. δ. Πιστοποιητικό καταμέτρησης, από το οποία πρέπει να προκύπτει η χωρητικότητα των δεξαμενών καυσίμων, η ιπποδύναμη, η μάρκα και ο τύπος της μηχανής. ε. Υπεύθυνη δήλωση με την οποία θα δηλώνεται ότι η μηχανή (ισχύς, τύπος κ.λπ.) είναι αυτή που είναι καταχωρημένη στα ναυτιλιακά έγγραφα και στην επαγγελματική άδεια αλιείας του σκάφους. στ. Βεβαίωση της αρμόδιας λιμενικής αρχής, από την οποία θα πρέπει να προκύπτει ότι το σκάφος βρίσκεται σε επαγγελματική αλιευτική δραστηριότητα. ζ. Αντίγραφο της ετήσιας δήλωσης φορολογίας εισοδήματος, καθώς και αντίγραφο της κατάστασης οικονομικών στοιχείων από επιχειρηματική δραστηριότητα του ίδιου φορολογικού έτους για φυσικά πρόσωπα ή αντίγραφο κατάστασης φορολογικής αναμόρφωσης για νομικά πρόσωπα νομικές οντότητες.
3. Στις περιπτώσεις κατά τις οποίες το Βιβλίο Ατελείας χορηγείται και θεωρείται για πρώτη φορά, πέραν των ανωτέρω, απαιτείται και η υποβολή στην αρμόδια τελωνειακή αρχή αντιγράφου της δήλωσης έναρξης εργασιών δραστηριότητας που έχει κατατεθεί στην αρμόδια ΔΟΥ.
4. Η αρμόδια τελωνειακή αρχή σε κάθε περίπτωση ενημερώνει για τη χορήγηση του Βιβλίου Ατελειών το αρμόδιο Τελωνείο διαχείρισης του Βιβλίου Ατελειών.ΠΗΓΗ https://www.agrocapital.gr/
Αγώνα ζωής δίνει στη ΜΕΘ του νοσοκομείου «Σωτηρία» για 20η μέρα ο Λεωνίδας Γρηγοράκος.
Ο οργανισμός του Λάκωνα πολιτικού φαίνεται να ανταποκρίθηκε θετικά στη νέα θεραπεία που του χορήγησαν οι θεράποντες ιατροί με το οικείο περιβάλλον του να μιλά για μικρά αλλά σταθερά βήματα βελτίωσης. Ωστόσο η κατάστασή του εξακολουθεί να χαρακτηρίζεται κρίσιμη.
Σε μία σημαντική συνεργασία προχώρησαν τα δύο Ιδρύματα των Κυθήρων, Τριφύλλειο Ίδρυμα Κυθηρίων και Κ.Ι.Π.Α. για τους μαθητές των Δημοτικών Σχολείων και των Νηπιαγωγείων. Συγκεκριμένα, προσέφεραν στα σχολεία 42 tablets, με τα οποία θα μπορούν οι μαθητές όχι μόνο να παρακολουθήσουν τα μαθήματα τηλεκπαίδευσης, όσο αυτά διαρκέσουν, αλλά και να υποστηρίξουν τις σχολικές τους εργασίες γενικότερα.
Έτσι, βελτιώνεται η πρόσβαση των μαθητών στην εξ αποστάσεως διδασκαλία άμεσα και όποτε αυτή καταστεί απαραίτητη. Παράλληλα, τα tablet είναι συγκεκριμένων προδιαγραφών για να συμβάλλουν μακροπρόθεσμα στην εξοικείωση των μαθητών με τις νέες τεχνολογίες αλλά και στην εξάσκηση των ψηφιακών τους δεξιοτήτων. Τα tablet θα είναι κτήμα των σχολείων, αποτελώντας έτσι πολύτιμο εργαλείο και για τις επόμενες χρονιές.
Το Τριφύλλειο Ίδρυμα αγόρασε και προσέφερε 28 tablets για τα δύο Δημοτικά σχολεία και το Κ.Ι.Π.Α. 14 για τα δύο Νηπιαγωγεία. Το συνολικό κόστος για τις 42 συσκευές ανήλθε περίπου στα 7.200 ευρώ. Τα tablets έχουν ήδη αγορασθεί και θα παραδοθούν άμεσα στα σχολεία.
Η πανδημία του COVID-19 άλλαξε δραματικά τις ζωές όλων μας, πολλές φορές χωρίς να έχουμε τη δυνατότητα να προσαρμοστούμε στην νέα αυτή κατάσταση. Όπως και αλλού, έτσι και στα Κύθηρα, επέφερε σημαντικές επιπτώσεις στην εύρυθμη λειτουργία της κοινωνικής και οικονομικής ζωή του τόπου. Ευχόμαστε καλή πρόοδο στους μαθητές μας και ελπίζουμε σύντομα τα σχολεία του νησιού να γεμίσουν ξανά ζωή και να εξομαλυνθούν οι εκπαιδευτικές προσπάθειες των δασκάλων
Περισσότερες Πληροφορίες
Τριφύλλειο Ίδρυμα Κυθηρίων: Από το 1948, το Τριφύλλειο Ίδρυμα Κυθηρίων προσφέρει αδιάλειπτο φιλανθρωπικό και κοινωνικό έργο στα Κύθηρα και τους Κυθήριους. Αποτελεί όραμα του ιδρυτή του και ευεργέτη Νικόλαου Ι. Τριφύλλη. Μεταξύ των μεγάλων έργων του Ιδρύματος, συμπεριλαμβάνονται το Τριφύλλειο Νοσοκομείο στον Ποταμό, η συντήρηση του Γηροκομείου Κυθήρων, η στέγαση φοιτητών και το Τριφύλλειο Μέγαρο Κυθηρίων, στο οποίο εδρεύει, στεγάζει το Πνευματικό Κέντρο και φιλοξενεί τα γραφεία άλλων κυθηραϊκών σωματείων. Για περισσότερες πληροφορίες: Ιστοσελίδα
Κυθηραϊκό Ίδρυμα Πολιτισμού & Ανάπτυξης (ΚΙΠΑ): Από το 2006, το Κυθηραϊκό Ίδρυμα αναδεικνύει την πολιτιστική και φυσική κληρονομιά των Κυθήρων, συμβάλλοντας παράλληλα στη βιώσιμη ανάπτυξη και την ποιότητα ζωής της τοπικής κοινωνίας με εκπαιδευτικές δραστηριότητες, εκδηλώσεις, επιστημονικά συνέδρια αλλά και με την αποκατάσταση των παραδοσιακών μονοπατιών, μεταξύ άλλων. Για περισσότερες πληροφορίες: Ιστοσελίδα / Facebook / Instagram
Κατεπείγουσα έρευνα για την παράνομη ανέλκυση αρχαιοτήτων από τον Π. Λασκαρίδη.
Κατεπείγουσα προκαταρκτική εξέταση διεξάγεται από το 5ο Ανακριτικό Τμήμα της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Πειραιά αναφορικά με την καταγγελλόμενη ως παράνομη ανέλκυση αρχαιοτήτων στα Κύθηρα τον περασμένο Αύγουστο από τον εφοπλιστή Παναγιώτη Λασκαρίδη έπειτα από αναφορά που υποβλήθηκε από το Λιμενικό Κυθήρων.
Πρόκειται για την υπόθεση ανέλκυσης μιας αρχαίας λίθινης άγκυρας και ενός κανονιού από τον βυθό των Αντικυθήρων, η οποία έγινε δίχως ο εφοπλιστής Π. Λασκαρίδης να έχει λάβει προηγουμένως άδεια από την αρμόδια Εφορεία Εναλίων Αρχαιοτήτων του υπουργείου Πολιτισμού, όπως προβλέπει ρητά η αρχαιολογική νομοθεσία αλλά και η Σύμβαση της UNESCO για την Προστασία της Ενάλιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Στο μεταξύ, για τη συγκεκριμένη υπόθεση και τις παρανομίες που έχουν διαπιστωθεί έχει ήδη διαβιβαστεί από τον περασμένο Σεπτέμβρη αναφορά από την Εφορεία Εναλίων Αρχαιοτήτων στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών.
Η κατεπείγουσα προκαταρκτική εξέταση του 5ου Ανακριτικού Τμήματος Πειραιά είναι σε εξέλιξη και έχουν ήδη αποσταλεί οι πρώτες κλήσεις σε εμπλεκόμενα πρόσωπα της σχηματισθείσας δικογραφίας. Οι εισαγγελικές αρχές ερευνούν κατά πόσο στην προκειμένη περίπτωση έχουν διαπραχθεί παραβάσεις της νομοθεσίας. Εάν δηλαδή όντως στοιχειοθετείται, όπως καταγγέλλεται, σε βάρος της πλευράς Λασκαρίδη παραβίαση της αρχαιολογικής νομοθεσίας σε ό,τι αφορά την ανέλκυση των αρχαιοτήτων από τον βυθό των Αντικυθήρων.
Η υπόθεση σχετίζεται με όσα εκτυλίχθηκαν στα Αντικύθηρα το περασμένο καλοκαίρι. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του Documento, όλα συνέβησαν το πρωινό της 12ης Αυγούστου 2020. Το ιδιωτικό γιοτ «Γλάρος», που κατά δήλωση του Π. Λασκαρίδη ανήκει στον ίδιο και κατά καιρούς έχει συμβάλει στη διενέργεια αρχαιολογικών ερευνών, βρέθηκε στη θαλάσσια περιοχή των Αντικυθήρων όπου πραγματοποίησε ανέλκυση ενός κανονιού και μιας λίθινης άγκυρας. Ωστόσο η διαδικασία ανέλκυσης των ιστορικών αντικειμένων έγινε χωρίς να έχει προηγηθεί ενημέρωση των αρμόδιων εκ του νόμου υπηρεσιών, δηλαδή της Εφορείας Εναλίων Αρχαιοτήτων και του Λιμενικού Σώματος, ενώ η υπόθεση γνωστοποιήθηκε αφότου κατατέθηκε επίσημη καταγγελία από ταξιδιώτη που παρατήρησε το ιδιωτικό σκάφος και φωτογράφισε τους δύτες τη στιγμή που αναδύονταν μαζί με το κανόνι.
Η παραδοχή Λασκαρίδη για την ανέλκυση
Την ανέλκυση είχε παραδεχτεί άλλωστε ο ίδιος ο Π. Λασκαρίδης με επιστολή του προς την αρχαιολόγο και πρώην προϊσταμένη της Εφορείας Εναλίων Αρχαιοτήτων Αγγελική Σίμωση στις 17 Αυγούστου, ενώ είχε κοινοποιηθεί και στο γραφείο της υπουργού Πολιτισμού Λίνας Μενδώνη. Στην εν λόγω επιστολή ο εφοπλιστής παραδεχόταν ότι κατά τη διάρκεια ταξιδιού του στον κόλπο Φάρου Απολυτάραις Αντικυθήρων ανελκύστηκε «αρχαία άγκυρα», ενώ επισήμαινε πως στην ίδια περιοχή φαίνονταν να υπάρχουν και πολλοί «σπασμένοι αρχαίοι αμφορείς». Επίσης ο Π. Λασκαρίδης παραδεχόταν ότι είχε ανελκυστεί και ένα παλιό κανόνι από τον λιμένα Ποταμό των Αντικυθήρων.
Τόσο η λίθινη άγκυρα όσο και το σιδερένιο κανόνι μεταφέρθηκαν σε αποθήκες εταιρείας του Λασκαρίδη στο Λαύριο. Με λίγα λόγια, ο εφοπλιστής ομολογούσε για όσα τον κατήγγειλαν. Οτι ο ίδιος είχε ανελκύσει αρχαιότητες από τον βυθό των Αντικυθήρων και τις είχε μεταφέρει σε δικό του χώρο, δίχως από ό,τι φαίνεται να έχει λάβει σχετική άδεια. Μάλιστα σε επιστολή προς τον Π. Λασκαρίδη, την οποία είχε αποκαλύψει το Documento, οι αρμόδιοι της Εφορείας Εναλίων Αρχαιοτήτων τον ενημέρωναν ότι «η ανέλκυση αρχαίων αντικειμένων και ευρημάτων από τον βυθό απαγορεύεται ρητώς» με βάση τις διατάξεις νόμων και κοινών υπουργικών αποφάσεων. Οπως επίσης ότι «απαγορεύεται η ανέλκυση, μετακίνηση ή φωτογράφιση αντικειμένων αρχαιολογικής ή άλλης αξίας που βρίσκονται στον βυθό», ενώ «κάθε αυτοδύτης έχει υποχρέωση να ενημερώνει αμέσως και με κάθε πρόσφορο μέσο την αρμόδια λιμενική αρχή αν εντοπίσει αντικείμενα αρχαιολογικού ή αστυνομικού ενδιαφέροντος ή ναυάγια».
Αναφορά και στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών
Για την υπόθεση, εκτός από την Εισαγγελία Πρωτοδικών Πειραιά, έχει ενημερωθεί από τον περασμένο Σεπτέμβριο και η Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών. Σύμφωνα με πηγές από τον χώρο της Δικαιοσύνης, κάτι τέτοιο σημαίνει ότι οι δύο δικογραφίες θα πρέπει να συσχετιστούν. Εκτός από τις παραβάσεις της σχετικής νομοθεσίας, αυτό που θα πρέπει επίσης να διερευνηθεί από τις αρμόδιες αρχές είναι και κατά πόσο οι ενέργειες από πλευράς Λασκαρίδη προκάλεσαν τυχόν φθορές τόσο στη λίθινη άγκυρα όσο και στο σιδερένιο κανόνι. Σε αυτή την περίπτωση, θα έχουμε να κάνουμε με καταστροφή πολιτιστικής κληρονομιάς.
Τους κινδύνους αυτούς είχε επισημάνει με δελτίο Τύπου που είχε εκδώσει ο Σύλλογος Συντηρητών Αρχαιοτήτων και Εργων Τέχνης Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης (ΣΣΑΕΤΤΕ). Οπως ανέφερε συγκεκριμένα, «η οποιαδήποτε υποβρύχια ανασκαφική δραστηριότητα και ενέργεια ανέλκυσης αρχαιοτήτων και κινητών μνημείων που βρίσκονται σε ενάλιο περιβάλλον από ιδιώτες χωρίς α) την άδεια και παρουσία των αρμόδιων Υπηρεσιών με εξειδικευμένο προσωπικό (αρχαιολόγους, συντηρητές και τεχνίτες), β) την παροχή εξειδικευμένου εξοπλισμού και υλικών συντήρησης, καθώς και γ) τη γνώση των ανασκαφικών πρακτικών και των τεχνικών συντήρησης και μεταφοράς των αντικειμένων, εγκυμονεί κινδύνους για τη διατήρηση της ανασκαφικής πληροφορίας και τη διασφάλιση της μακροπρόθεσμης διατήρησης των αντικείμενων». Επίσης στην ίδια ανακοίνωση επισημαίνεται ότι «συνέπεια των μη ενδεδειγμένων ενεργειών είναι η υποβάθμιση και η μερική ή ολική καταστροφή του αντικειμένου, με ανεξέλεγκτο ρυθμό και ταυτόχρονα η απώλεια καθοριστικών πληροφοριών».
