Τρίτη 25 Μαΐου 2021

Μάιος 1973: Το Κίνημα του Ναυτικού και η ανταρσία του Α/Τ ΒΕΛΟΣ

Το Κίνημα του Ναυτικού και το Α/Τ ΒΕΛΟΣ ανήκουν στην ιστορία της Ελλάδας και στην ιστορία του Πολεμικού Ναυτικού, της κιβωτού που συντηρεί για χιλιάδες χρόνια την Ελληνική Δημοκρατία, τον Ελληνικό Πολιτισμό, στα σκαριά του...

Φοβάμαι τους ανθρώπους που εφτά χρόνια
έκαναν πως δεν είχαν πάρει χαμπάρι
και μια ωραία πρωία –μεσούντος κάποιου Ιουλίου–
βγήκαν στις πλατείες με σημαιάκια κραυγάζοντας
«Δώστε τη χούντα στο λαό».
Φοβάμαι τους ανθρώπους
που με καταλερωμένη τη φωλιά
πασχίζουν τώρα να βρουν λεκέδες στη δική σου

Μανόλης Αναγνωστάκης

της Ουρανίας Πανταζίδου

Όσο απομακρυνόμαστε από τα γεγονότα τόσο περισσότερο οδηγούμεθα στη λήθη. Οι έννοιες δικτατορία, χούντα, κίνημα Ναυτικού, ανταρσία του Α/Τ ΒΕΛΟΣ, για πολλούς αρχίζουν να ξεθωριάζουν ενώ για τα νέα παιδιά πιθανόν και να είναι άγνωστες.

«Η 23η Μαΐου 1973 είχε ορισθεί ως ημερομηνία κατά την οποίαν θα εκδηλωνόταν το Κίνημα του Ναυτικού με σκοπό την ανατροπή της χούντας. Στην αντιστασιακή εκείνη δράση συμμετείχε ομάδα Αξιωματικών του Πολεμικού Ναυτικού ενώ είχαν μυηθεί και Αξιωματικοί από την Πολεμική Αεροπορία και το Στρατό» (Σπύρος Μουστακλής).

Τα σχέδια των κινηματιών προέβλεπαν την κατάληψη της Σύρου, προκειμένου να μεταφερθεί εκεί η Εθνική Κυβέρνηση. Στο νησί υπήρχε η Σχολή Εφέδρων Αξιωματικών του Στρατού, την οποίαν, αφού καταλάμβαναν θα τοποθετούσαν ως Διοικητή το Σπύρο Μουστακλή.

Ο Σπύρος Μουστακλής, ο οποίος γεννήθηκε στο Μεσολόγγι και σπούδασε στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων, συμμετείχε στον εμφύλιο πόλεμο καθώς και στο Κίνημα του Ναυτικού. Το Μάιο του 1973, μετά την αποτυχημένη απόπειρα του Κινήματος του Ναυτικού, συνελήφθη από όργανα της δικτατορίας στις 22 Μαΐου 1973, φυλακίστηκε για 47 μέρες, βασανίστηκε στα κολαστήρια της ΕΑΤ/ΕΣΑ και έπειτα από βίαιο χτύπημα στην καρωτίδα έπαθε εγκεφαλικό το οποίο στη συνέχεια του προκάλεσε ολική παραλυσία. Η τραγική αυτή κατάληξη είχε σαν αποτέλεσμα το δικτατορικό καθεστώς, φοβούμενο αντιδράσεις, να μετριάσει τα βασανιστήρια των αξιωματικών που είχαν συλληφθεί. Απεβίωσε στις 28 Απριλίου 1986.

Ένα ΒΕΛΟΣ στην καρδιά της δικτατορίας

Το Α/Τ ΒΕΛΟΣ στις 23 Μαΐου 1973 συμμετείχε σε άσκηση του ΝΑΤΟ και βρισκόταν ελλιμενισμένο στο Ηράκλειο της Κρήτης μαζί με άλλα 4 πλοία της Νατοϊκής Ναυτικής Δύναμης.


Χρόνια αργότερα, ένας από τους πρωταγωνιστές της εποχής, ο Υποναύαρχος ε.α. Κωστής Γκορτζής Π.Ν. (σημαιοφόρος τότε στο Α/Τ ΒΕΛΟΣ), έγραψε τα γεγονότα όπως τα είδε και τα έζησε στο βιβλίο του «Ναύαρχος Νίκος Παππάς. Το Βέλος στην καρδιά της δικτατορίας». Καταγράφω ένα απόσπασμα από τη συνέντευξη που μου είχε παραχωρήσει για λογαριασμό του ραδιοφωνικού σταθμού της Ι.Μ. Σύρου με την ευκαιρία της κυκλοφορίας του βιβλίου:

«Οι προετοιμασίες απόπλου από το Ναύσταθμο της Σαλαμίνας στις 17 Μαΐου 1973 περιελάμβανε την παραλαβή δυσανάλογα μεγάλων, σε σχέση με τη διάρκεια της άσκησης, ποσοτήτων τροφίμων και πυρομαχικών. Η 20η Μαΐου πέρασε με συνηθισμένες ασκήσεις εν όρμω και ανταλλαγή επισκέψεων στα πλοία. Δεύτερη φορά που πάτησα σε τουρκικό πλοίο. Φιλόξενοι μέχρις παρεξήγησης. Οι Αξιωματικοί τους μια φάτσα με μας. Όλοι από την Πόλη ή τα παράλια της Μ. Ασίας. Και όλοι μ΄ έναν παππού ή γιαγιά ή προπάππου Έλληνα! Οι ναύτες τους από τη βαθιά Ανατολία, άλλη ράτσα. Κυβερνήτης τους ο Πλοίαρχος Μπιρέν, Διοικητής της Νατοϊκής Μοίρας, ως ο πιο παλιός από τους Κυβερνήτες.


21 Μαΐου, παραμονή της προγραμματισμένης εκδήλωσης του κινήματος του Ναυτικού το πλοίο δέχεται ένα περίεργο τηλεφώνημα με το συνθηματικό μήνυμα "το παιδί αρρώστησε". Οι ενδείξεις που υπήρχαν ήταν ότι το κίνημα είχε προδοθεί.

22 Μαΐου, η Νατοϊκή Μοίρα αποπλέει από την Κρήτη με προορισμό τη Γένοβα. Ο εκνευρισμός του κυβερνήτη Αντιπλοιάρχου Νίκου Παππά ανεξήγητος για τους μη γνωρίζοντες το τι συμβαίνει. Μέσα σε άσχημες καιρικές συνθήκες ο Καπετάνιος δίνει εντολή για ανεφοδιασμό των δεξαμενών του πλοίου, παρά τις αντιρρήσεις του αγγλικού πετρελαιοφόρου.

23 Μαΐου, την ώρα του δείπνου, στις 8 το βράδυ, η τηλεόραση μεταδίδει την είδηση ότι το αντιχουντικό κίνημα του Ναυτικού στην Ελλάδα από απόστρατους Αξιωματικούς κατεστάλη και 5 Αξιωματικοί είχαν συλληφθεί.

25 Μαΐου, ο Κυβερνήτης ενημερώνει το Διοικητή της ναυτικής μοίρας και το διοικητήριο του ΝΑΤΟ τις προθέσεις του να μην επιστρέψει στην Ελλάδα και να ζητήσει άσυλο σε χώρα του εξωτερικού. Δίνει εντολή για γενική κλήση. Στέκεται στο κέντρο της πρύμνης και λέει: "Αυτή τη στιγμή, Αξιωματικοί του Ναυτικού, εν ενεργεία συνάδελφοί μας βασανίζονται στις φυλακές της ΕΣΑ από την κλίκα ιδιοτελών Αξιωματικών του στρατού οι οποίοι από εξαετίας και πλέον, χρησιμοποιώντας τα όπλα που τους εμπιστεύτηκε ο ελληνικός λαός, κατέλαβαν την εξουσία για να εξυπηρετήσουν σκοπούς ξένων δυνάμεων. Η χούντα προσπαθεί να κρύψει το μέγεθος της εξέγερσης του Ναυτικού. Γι αυτό αυτή τη στιγμή φεύγουμε από τη Μοίρα του ΝΑΤΟ και κατευθυνόμαστε προς την Ιταλία όπου θα αποβιβαστώ και θα ζητήσω πολιτικό άσυλο για ν΄ αποκαλύψω την αλήθεια. Ζήτω το Έθνος! Ζήτω η Δημοκρατία! Ζήτω το Πολεμικό Ναυτικό!".

- Ζήτω, κραύγασε ξεσπώντας το πλήρωμα.
- Ζήτω και ο Βασιλεύς, ακούγεται καθυστερημένα από κάποιον Αξιωματικό.
- Ναι, ζήτω κι αυτός, του απαντάει ο καπετάνιος.


Από τον ασύρματό του εκπέμπει το ακόλουθο σήμα προς τον αρχηγό των Δυνάμεων του ΝΑΤΟ αλλά και στο Διοικητή της Μοίρας των συμπλεόντων: "Πιστοί στη συμμαχία και στον πολιτισμό των λαών μας, ο οποίος έχει θεμελιωθεί επί των αρχών της δημοκρατίας, της προσωπικής ελευθερίας και του σεβασμού των νόμων, όλοι οι Αξιωματικοί και το πλήρωμα (270 άνδρες) του πλοίου μου, ως ένας άνθρωπος, πιστοί στον δοθέντα όρκο μας, με βαθύτατη λύπη εγκαταλείπουμε τις ασκήσεις. Με τη συμπάθεια ολόκληρου του ελεύθερου κόσμου θα παλέψουμε για να επαναφέρουμε τη δημοκρατία στην Ελλάδα. Σας είναι πολύ καλά γνωστό και ιδιαιτέρως στους Αμερικανούς ότι μια συμμορία ιδιοτελών αξιωματικών επέβαλε στην Ελλάδα μια απάνθρωπη και μισητή δικτατορία προ έξι και πλέον ετών. Η σημερινή εξέγερση του Ναυτικού ανταποκρίνεται στα αισθήματα ολόκληρου του λαού της χώρας μας. Ο ελεύθερος κόσμος και ιδιαιτέρως οι χώρες του ΝΑΤΟ πρέπει ν΄ αντιληφθούν και τη διάβρωση και την καταστροφή των ενόπλων δυνάμεων στις οποίες στηρίζεται η άμυνα της νοτιοανατολικής πτέρυγας. Σκεφτείτε ότι αυτή τη στιγμή αξιωματικοί εν ενεργεία έχουν συλληφθεί και υφίστανται ταπεινώσεις και κακομεταχείριση από άλλους αξιωματικούς και στρατιώτες της Στρατιωτικής Αστυνομίας".

Ο Διοικητής της Μοίρας των πλοίων, ο Τούρκος πλοίαρχος Μπιρέν, μόλις πήρε το σήμα απάντησε: "Good luck Nick" (Καλή τύχη Νίκο). Ο Διοικητής του ΝΑΤΟ βεβαίως δεν απάντησε ποτέ…


Το πλοίο αγκυροβόλησε στο Fiumicino της Ιταλίας. Ενημερώνουν όλα τα διεθνή πρακτορεία ειδήσεων για την κατάσταση στην Ελλάδα. Η χούντα αιφνιδιάζεται. Η πράξη εκείνη προκάλεσε διεθνές ενδιαφέρον. Ο καπετάνιος, έξι Αξιωματικοί και είκοσι πέντε Υπαξιωματικοί παρέμειναν στο εξωτερικό ως πολιτικοί πρόσφυγες. Το υπόλοιπο προσωπικό, ένα μήνα μετά, επέστρεψε στην Ελλάδα με αναπληρωματικό πλήρωμα. Το Κίνημα του Ναυτικού και η θρυαλλίδα που το αποκάλυψε, ο Αντιπλοίαρχος Νίκος Παππάς με το Α/Τ ΒΕΛΟΣ - γέφυρα στη λαϊκή αντίδραση από τη Νομική έως το Πολυτεχνείο, συνέβαλαν αποφασιστικά στις διεργασίες που οδήγησαν στην πτώση της δικτατορίας και στην αποκατάσταση της Δημοκρατίας.

Το πλήρωμα του Α/Τ ΒΕΛΟΣ στο Hotel Agip στη Ρώμη

Το Κίνημα του Ναυτικού και το A/T ΒΕΛΟΣ ανήκουν στην ιστορία της Ελλάδας και στην ιστορία του Πολεμικού Ναυτικού, της κιβωτού που συντηρεί για χιλιάδες χρόνια την Ελληνική Δημοκρατία, τον Ελληνικό Πολιτισμό, στα σκαριά του…».


Τα ιδανικά της ελευθερίας, της ανεξαρτησίας, της ειρήνης, της αγάπης για τη ζωή και τον άνθρωπο, παραμένουν ζωντανά και θα παραμένουν ζωντανά επίκαιρα και αναλλοίωτα, όσα χρόνια και αν περάσουν.

Υ.Γ. Στον κ. Γκορτζή, που η καλή τύχη έφερε να συμπλεύσουμε στο θαλασσινό πολιτισμό. Ευπειθώς αναφέρω!

Ουρανία Πανταζίδου
Υποπλοίαρχος Π.Ν. (ε.α)


Πηγή: https://www.alexpolisonline.com/2018/05/45-at.html#ixzz6vtL1KHi8
Alexandroupoli Online
Δείτε βίντεο από την εκπομπή "Μηχανή του Χρόνου" για την ανταρσία του Α/Τ ΒΕΛΟΣ:

Το λέμε καιρό, τώρα επιβεβαιωνομαστε ότι ο Καβομαλιας κινδυνεύει να γίνει νέα Εύβοια.

Κίνηση Πολιτών Κυθήρων-Dynamo Kythira



Το λέμε καιρό, τώρα επιβεβαιωνομαστε ότι ο Καβομαλιας κινδυνεύει να γίνει νέα Εύβοια.

ΑΚΟΜΑ ΤΕΣΣΕΡΑ αιολικά εργοστάσια στον Καβομαλιά μπήκαν στην επόμενη φάση αδειοδοτησης με τις μελέτες Περιβαλλοντικων Επιπτώσεων σε ηλεκτρονική διαβούλευση, με προθεσμία υποβολής σχολίων έως τις 14 Ιουλίου.
Θέσεις: Βάρδια- Κριθίνα- Κρανί -Κοκκίνου/Μεγάλη Κουτσουβέρα.
ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΑ, η τρίτη πρόταση της Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων: "Είναι εν γένει γνωστό ότι οι Α/Γ και κατ' επέκταση οι Αιολικοί Σταθμοί (ή Αιολικά Πάρκα),
προκαλούν αμελητέες επιδράσεις στο περιβάλλον, δεδομένου ότι δεν εκλύουν κανενός είδους ρύπο (στερεάς, υγρής ή αέριας μορφής)."
Σήμερα ο Κάβομαλιάς δέχεται εισβολή, αύριο τα ΚΥΘΗΡΑ- ΜΗ ΜΕΝΕΙΣ ΑΜΕΤΟΧΟΣ (και δεν εννοούμε μόνο τη διαβούλευση, φυσικά).

Πόλα Ρούπα: Συμπεράσματα από τις δίκες του Επαναστατικού Αγώνα για τη βομβιστική επίθεση ενάντια στην ΤτΕ και το ΔΝT

Ακολουθεί το κείμενο της Πόλα Ρούπα που εστάλη στο zougla.gr και αφορά στις δίκες του Επαναστατικού Αγώνα για τη βομβιστική επίθεση ενάντια στην ΤτΕ και το ΔΝT.

Το κείμενο:

24/5/2021

Στις 14/4/2021 «έπεσε η αυλαία» για τα τέσσερα δικαστήρια που εκδίκαζαν την βομβιστική επίθεση του Επαναστατικού Αγώνα στην ΤτΕ, το παράρτημα της ΕΚΤ στην Ελλάδα, και το ΔΝΤ, ενέργεια που έγινε στις 10/4/2014.

Η απόφαση να καταδικαστώ σε 6 χρόνια για ‘‘απλή συνέργεια’’ στην έκρηξη και σε 3 μήνες για ‘‘κλοπή του αυτοκινήτου’’ που χρησιμοποιήθηκε στην ενέργεια, δείχνει την τεράστια αναντιστοιχία με την πρωτόδικη δικαστική απόφαση που μου επιβλήθηκε η οποία ήταν ισόβια και 26 χρόνια κάθειρξη. Μια αναντιστοιχία που δεν αφορά (μόνο) στις αλλαγές στον ποινικό κώδικα, αλλά αντανακλά την απόσταση που υπάρχει στην κρίση διαφορετικών δικαστηρίων πάνω στα ίδια ζητήματα, η οποία απόσταση κατά κύριο λόγο οφείλεται στις διαφορετικές προσεγγίσεις των υποθέσεων που δεν θα μπορούσαν να μην έχουν και πολιτικό υπόβαθρο.

Η μανιώδης εκδικητική στάση των δύο πρωτοβάθμιων δικαστηρίων που δίκασαν εμένα και τον σύντροφο Νίκο Μαζιώτη στην εσχάτη των ποινών για την ενέργεια αυτή του Επαναστατικού Αγώνα, δεν εξηγείται από την ύπαρξη του χουντικού νομικού απολιθώματος του άρθρου 270 του Ποινικού Κώδικα για την έκρηξη, το οποίο είχε τεθεί σε ισχύ το 1969 από τη χούντα των συνταγματαρχών για να επιβάλλει ποινές ισοβίων σε όποιους επέλεγαν τις βομβιστικές επιθέσεις ως αντίσταση ενάντια σε εκείνο το καθεστώς. Εξάλλου κανένα δικαστήριο μετά τη χούντα δεν είχε επιβάλλει την ποινή των ισοβίων για καμιά βομβιστική επίθεση και το α. 270 Π.Κ ήταν στην ουσία ανενεργό ως προς την εφαρμογή της ακραίας του εκδοχής.

Μέχρι που δυο μόνο δικαστήρια επέβαλαν σε εμένα και τον Νίκο Μαζιώτη την ποινή των ισοβίων αξιοποιώντας στο έπακρο αυτό το χουντικό νομικό τερατούργημα για λόγους πολιτικής εκδίκησης. Γνωρίζοντας την ιστορία του νόμου αυτού, την είχαμε αναδείξει επανειλημμένα τόσο μέσα στα δικαστήρια όσο και με κείμενα που είχαμε δημοσιοποιήσει και μιλούσαμε για την αναγκαιότητα να αποσυρθεί. Το πώς ‘‘άντεξε’’ τόσα χρόνια, δεν αφορούσε σε αμέλεια των αναρίθμητων νομικών που είχαν ‘‘θητεύσει’’  στη νομοθετική εξουσία από το ’75 και μετά, αλλά σε συνειδητή πολιτική απόφαση, αρχικά λόγω της εκρηκτικής κοινωνικά ‘‘μεταπολιτευτικής’’ περιόδου, όπου εκδηλώνονταν πολλές και μαζικές κοινωνικές αντιδράσεις (εξεγέρσεις, άγριες απεργίες, βομβιστικές επιθέσεις κλπ). Όμως ποτέ δεν εφαρμόστηκε η ακραία του εκδοχή σε άλλες υποθέσεις μέσα στα σαράντα χρόνια από το τέλος της χούντας των συνταγματαρχών.

Στο δικαστήριο κατά τη δευτερολογία μου –μετά την πρόταση της εισαγγελέως– είπα ότι η εμμονικά εχθρική στάση των δικαστηρίων απέναντί μας συνδέεται με τις πολιτικές πιέσεις που ασκούνται πάνω στους δικαστές, οι οποίες δεν απαιτείται  να είναι πάντα άμεσες, αλλά μπορεί να διαμορφώνονται μέσα σε ένα άκρως εκδικητικό πολιτικό περιβάλλον που δημιουργεί γύρω μας η εκτελεστική εξουσία και που σε συνδυασμό με την προσωπική πολιτική στάση των δικαστών αλλά και των προσωπικών τους φιλοδοξιών για επαγγελματική ανέλιξη, διαμορφώνουν τις συνθήκες για δίκες όπως αυτές που έγιναν σε πρώτο βαθμό για την ενέργεια αυτή του Επαναστατικού Αγώνα και που κατέληξαν να μας επιβάλλουν την ποινή των ισοβίων. Στους λόγους που η εκτελεστική και η νομοθετική εξουσία επέλεξαν τους επαγγελματίες δικαστές αντί για τους πολίτες των μικτών ορκωτών προκειμένου να δικάζουν τους δυναμικούς πολιτικούς αντιπάλους του καθεστώτος, είχε αναφερθεί ο Ι. Μανωλεδάκης λέγοντας: ‘‘… οι δικαστές, υποκείμενοι σε ιεραρχική εξάρτηση και προσδοκώντας την επαγγελματική τους εξέλιξη μέσα σε ένα σώμα ιεραρχικά διαρθρωμένο, ενδέχεται να υποστούν πιέσεις προς την αντίθετη –την τιμωρητική– κατεύθυνση, κάτι που δεν ισχύει για τους λαϊκούς δικαστές. Όσο για την επαγγελματική σκλήρυνση των επαγγελματιών δικαστών που τους κάνει αυστηρότερους σε σχέση με τους λαϊκούς, αυτή κατά τη γνώμη μου, δεν αποτελεί προσόν, αλλά μειονέκτημα για την απονομή δικαιοσύνης’’. («Ασφάλεια και ελευθερία»)

Πέρα όμως από τους προαναφερθέντες λόγους, ήταν αναγκαία προϋπόθεση για την επιβολή της εσχάτης των ποινών σε εμάς με το ‘‘όπλο’’ του χουντικού α.270 Π.Κ, μια συνειδητή πολιτική στάση υποταγής εκείνων των δικαστηρίων στις πιο ακραίες αυταρχικές εκφάνσεις της καθεστωτικής πολιτικής. Και αφού η ενέργεια αυτή του Επαναστατικού Αγώνα ήταν η μόνη βομβιστική επίθεση που στράφηκε άμεσα εναντίον της τότε τρόικας και μάλιστα, σε περίοδο που είχαν σταματήσει οι κοινωνικές αντιδράσεις ενάντια στα ‘‘μνημόνια’’, η ποινή των ισοβίων δήλωνε την πολιτική στάση υποταγής εκείνων των δικαστών στα ‘‘μεγάλα αφεντικά’’ δηλαδή, τους δανειστές του ελληνικού κράτους, δήλωνε την υποταγή στις προσταγές των ‘‘μνημονίων’’.

Η καταδίκη μου για την κατηγορία της ‘‘διεύθυνσης’’ που μου είχε επιβάλει το πρωτόδικο δικαστήριο, έπεσε καθώς μέσα από μια πιο ψύχραιμη προσέγγιση της υπόθεσης από το δευτεροβάθμιο δικαστήριο όχι απλώς έγινε αποδεκτό ότι δεν υπήρχαν στοιχεία που να βασίζεται μια τέτοια κατηγορία, αλλά έγινε αποδεκτό –κατ’ αρχήν από την εισαγγελέα– ότι μπορούν να υπάρχουν και οργανώσεις χωρίς ιεραρχία, χωρίς εξουσία, και πως μια τέτοια δομή χωρίς διευθυντές είχε ο Επαναστατικός Αγώνας. Πρόκειται για το τρίτο δικαστήριο που προχωρά σε μια τέτοια αποδοχή, γεγονός που δεν οφείλεται μόνο στην επιμονή μας να επαναλαμβάνουμε όλα αυτά τα χρόνια ότι η οργάνωσή μας δεν ήταν ιεραρχικά διαρθρωμένη  και ότι έχουμε ιδεολογικό-πολιτικό πρόβλημα με τις κάθετες δομές οργάνωσης, αλλά οφείλεται και στο ότι αναλύαμε το μοντέλο κοινωνικής οργάνωσης για το οποίο αγωνιζόμαστε, την ακρατική κοινωνία της οριζόντιας διάρθρωσης, της ισότητας και της άμεσης δημοκρατίας.

Αναφορικά με τη κατηγορία της ‘‘συγκρότησης-ένταξης’’ σε ‘‘τρομοκρατική οργάνωση’’, υπήρχε δεδικασμένο οπότε ήταν αδύνατο να καταδικαστώ δυο φορές για την ίδια κατηγορία.

Το ζήτημα που έχει μεγάλη πολιτική σημασία είναι αυτό του δικαιώματος αντίστασης κατά το άρθρο 120 του Συντάγματος, το οποίο επιχείρησα αρχικά να αναδείξω στο πρωτοβάθμιο δικαστήριο για την επίθεση στην ΤτΕ και το ΔΝΤ και με πιο συγκροτημένο τρόπο το κάναμε στο εφετείο που δικαζόταν ο σύντροφος Νίκος Μαζιώτης γι’ αυτή την ενέργεια και όπου εγώ δικαζόμουν για πλημμεληματικού χαρακτήρα κατηγορίες. Σύμφωνα με τη θέση αυτή, αφού οι ‘‘συμβάσεις δανεισμού’’ είχαν κριθεί αντισυνταγματικές από αρκετούς συνταγματολόγους λόγω των ‘‘επονείδιστων και άνομων όρων’’, –έτσι τους χαρακτήριζαν– που επέβαλαν, η ενεργοποίηση του α.120 Σ. για το λαϊκό δικαίωμα αντίστασης και ανατροπής της συνθήκης που συνιστά συνταγματική κατάλυση, ήταν δεδομένη. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο ήταν νόμιμη πράξη η επίθεση στην ΤτΕ και το ΔΝΤ, ενέργεια που είχε ως στόχο τα ‘‘μνημόνια’’ και την τότε ‘‘τρόικα’’.

Στο δευτεροβάθμιο δικαστήριο με βασικό κατηγορούμενο το Νίκο Μαζιώτη, μιλήσαμε αναλυτικά και καταθέσαμε πλήθος εγγράφων με τοποθετήσεις συνταγματολόγων όπως Ο Γ. Κασιμάτης, ο Κ. Χρυσόγονος, κ.α., που κατήγγειλαν τις δανειακές συμβάσεις ως αντισυνταγματικές και την επιβολή τους ως κατάλυση του Συντάγματος. Μεταφέραμε τις θέσεις οργανώσεων και εκπροσώπων του ΟΗΕ που μιλούσαν για το ίδιο ζήτημα και αναπαρήγαγαν την ίδια θέση, αλλά και για πολιτικά στελέχη της Ε.Ε που με ωμό τρόπο δήλωναν το ‘‘ότι το ευρωπαϊκό δίκαιο δεν ισχύει για την Ελλάδα’’ (π.χ. Επίτροπος Οικονομικών και Νομισματικών Υποθέσεων Πιερ Μοσκοβισί, το 2014). Καταθέσαμε εκθέσεις-καταγγελίες του ΟΗΕ για τη σφοδρή καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Ελλάδα των ‘‘μνημονίων’’(π.χ. έκθεση του ΟΗΕ για τη βάναυση καταπάτηση των συνταγματικών και διεθνών δεσμεύσεων για τα ανθρώπινα δικαιώματα που δημοσιεύτηκε στις 7/3/2014), για τη φτώχεια και την εξαθλίωση που είχε επιβληθεί στην κοινωνική πλειοψηφία για τη διαμόρφωση όρων κοινωνικής γενοκτονίας και που για χρόνια μετά την πρώτη δανειακή σύμβαση, τίποτα δεν αλλάζει προς το καλύτερο. Όλες αυτές οι αναλύσεις τεκμηρίωναν το γεγονός ότι η χώρα για χρόνια βρισκόταν και εξακολουθεί να βρίσκεται σε μια κατάσταση ανάγκης με βασικό σημείο εκκίνησης την επιβολή των μνημονιακών πολιτικών το 2010.

Η ‘‘κατάσταση ανάγκης’’ του άρθρου 25 του Ποινικού Κώδικα (‘‘κατάσταση ανάγκης που αίρει το άδικο’’) συμπεριλήφθηκε στις τοποθετήσεις μας, στο πλαίσιο διεκδίκησης με νομικούς όρους της απαλλαγής της ενέργειας αυτής του Επαναστατικού Αγώνα από τον χαρακτήρα της άδικης πράξης. Η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων στη χώρα βρίσκονταν –και βρίσκονται– σε συνθήκες τέτοιες που συνιστούν κατάσταση ανάγκης και παράλληλα δεν υπήρχαν –και δεν υπάρχουν– άλλα μέσα προκειμένου να ανατραπεί αυτή η συνθήκη, αφού κάθε τρόπος που επιχειρήθηκε εντός του καθεστωτικού πλαισίου νομιμότητας (ανώτατα δικαστικά όργανα, όπως  το Συμβούλιο της Επικρατείας, διεθνείς οργανισμοί και θεσμοί) για να μην επιβληθούν τα ‘‘μνημόνια’’ αφού ήταν ενάντια τόσο στο ελληνικό Σύνταγμα όσο και στο ευρωπαϊκό και διεθνές δίκαιο και να ανατραπεί αυτή η καταστροφική για την κοινωνική πλειοψηφία συνθήκη, έδειξαν ότι ήταν αναποτελεσματικά.

Αυτή η ανάλυση ήταν στο επίκεντρο των τοποθετήσεών μας και η βάση πάνω στην οποία υποστηρίξαμε πως η ενέργεια του Επαναστατικού Αγώνα και η προσπάθεια ανατροπής με κάθε μέσο των δανειακών συμβάσεων, ήταν ο μόνος δρόμος για να βγει η κοινωνία από την καταστροφική πορεία που της επέβαλαν το κράτος, οι θεσμοί της Ε.Ε., το ΔΝΤ και η υπερεθνική οικονομική εξουσία. Πως ο μόνος τρόπος ανατροπής των συνθηκών κοινωνικής γενοκτονίας, αφού εξακολουθούμε και θα συνεχίσουμε για πολλά χρόνια να βρισκόμαστε σε καθεστώς ενισχυμένης επιτήρησης, όλοι οι επονείδιστοι και αντισυνταγματικοί όροι των ‘‘μνημονίων’’ εξακολουθούν να είναι σε ισχύ ενώ το χρέος αυξάνεται και μια νέα μεγάλη οικονομική κρίση είναι προ των πυλών, ήταν και είναι η ανατροπή ‘‘από τα κάτω’’ του οικονομικού-πολιτικού καθεστώτος εξουσίας. Η απόδειξη ότι δεν υπήρχε άλλος τρόπος πλην της ανατροπής του πολιτικοοικονομικού συστήματος εξουσίας, είναι προϋπόθεση για να εφαρμοστεί το άρθρο 25 Π.Κ (‘‘Δεν είναι άδικη η πράξη που τελεί κάποιος προς αποτροπή παρόντος και αναπότρεπτου με άλλα μέσα κινδύνου…..’’).

Και οι δυο ισχυρισμοί μας αναπτύχθηκαν στο δικαστήριο, με την ‘‘κατάσταση ανάγκης’’ να ορίζει ως μη άδικη την πράξη για την οποία δικαζόμαστε ενώ με το α.120 του Σ. να την ορίζει όχι απλώς ως μη άδικη, αλλά ως δικαίωμα και καθήκον. Αναφορικά με το ζήτημα της αντίστασης στην συνταγματική κατάλυση, να επισημανθεί ότι το σύνταγμα υπερβαίνει το πολίτευμα της αντιπροσωπευτικής ‘‘φιλελεύθερης δημοκρατίας’’, αφορά όλο το φάσμα των κοινωνικών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων το οποίο καταπατείται  συστηματικά και συνιστά το πλαίσιο περιορισμού άσκησης της κρατικής εξουσίας το οποίο πλαίσιο, από την στιγμή που το κράτος το διαρρηγνύει, είναι υπόθεση των πολιτών να αντιδράσουν ανατρέποντάς το.

Η απόφαση του δικαστηρίου αναφέρει σχετικά με το ζήτημα αυτό πως δεν μπορεί να γίνει δεκτό το αίτημά μας να υπαχθεί η ενέργεια αυτή στο α. 120 Σ γιατί δεν είχε μαζική συμμετοχή και παλλαϊκή υποστήριξη. Συγκεκριμένα, η απόφαση αναφέρει: ‘‘Στο σημείο αυτό θα πρέπει να σημειωθεί ότι οι εκ των κατηγορουμένων Νικόλαος Μαζιώτης και Παναγιώτα Ρούπα ισχυρίζονται ότι οι ενέργειές τους και εν γένει η δράση τους είναι νόμιμες βάσει του άρθρου 120 παρ. 4 του Συντάγματος κατά το οποίο: «Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία», ήτοι ότι είχαν δικαίωμα και υποχρέωση, ως μέλη της κοινωνίας, να στραφούν κατά της κρατικής εξουσίας, η οποία, με την πολιτική που εφήρμοσε από το 2009 και μετά (μνημόνια κλπ), παραβίασε πολλές συνταγματικές διατάξεις. Και συνεχίζει η απόφαση: ‘‘Στην προκειμένη περίπτωση όμως, η δράση των κατηγορουμένων δεν εμπίπτει στην προαναφερθείσα συνταγματική διάταξη, η οποία προϋποθέτει παλλαϊκή αντίσταση και λαϊκή υποστήριξη’’. Η απόφαση αυτή, παρ’ όλο που δεν έγινε δεκτό το αίτημά μας –ποια δικαστική έδρα εξάλλου θα τολμούσε κάτι τέτοιο– αποκαλύπτει πολλά, όχι μόνο μέσα από αυτά που λέει αλλά και μέσα από αυτά που δεν λέει: Στην ουσία αναγνωρίζει αρχικά ότι υπήρξε συνταγματική κατάλυση αφού δεν την αμφισβητεί και ότι το άρθρο 120 του Σ. ενεργοποιήθηκε για το δικαίωμα αντίστασης των πολιτών, ότι υπήρχε καθήκον των πολιτών για την ανατροπή των κυβερνήσεων που επέβαλαν τα ‘‘μνημόνια’’.

Αυτό από μόνο του συνιστά ένα ποιοτικό άλμα για τα δικαστικά χρονικά. Όπως επίσης, συνιστά άλμα το γεγονός ότι η απόφαση δεν αναφέρει τίποτα που να αποκλείει τη συγκεκριμένη πρακτική της βομβιστικής επίθεσης από το φάσμα του είδους αντίστασης που μπορεί να εκδηλωθεί. Δηλαδή με βάση το α. 120 Σ. βομβιστικές επιθέσεις με συγκεκριμένη και έγκυρη πολιτική στόχευση, που υπό άλλες συνθήκες χαρακτηρίζονται ως ‘‘τρομοκρατία’’, από τη στιγμή που υπαχθούν στο πλαίσιο το α. 120 Σ., δεν είναι, αλλά συνιστούν νόμιμες πράξεις. Η απόφαση ορθώς δεν αποκλείει αυτές τις πρακτικές, δεδομένου ότι η αντίσταση υπό συνθήκες συνταγματικής κατάλυσης όφειλε να είναι με όλα τα μέσα και μάλιστα, να επιδιώκει τη μέγιστη δυνατή αποτελεσματικότητα μέσω της δυναμικής της, η οποία δεν μπορεί παρά να είναι βίαιη και με μέσα, που υπό άλλες συνθήκες κρίνονται ως ‘‘παράνομα’’. Επίσης, δεν αναφέρει τον ισχυρισμό που έχει διατυπωθεί σε κάποιες περιπτώσεις, ότι το α.120 Σ. με τη φράση ‘‘οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία’’ εννοεί αποκλειστικά την απόλυτη βία και ως πρακτικές αναγνωρίζει μόνο τα στρατιωτικά πραξικοπήματα, θέση που είναι λάθος αφού η βία χρησιμοποιείται ως έννοια ευρύτερη της απόλυτης βίας, γεγονός που επιβεβαιώνει η παράγραφος 3 του ίδιου άρθρου όπου αναφέρεται στο ‘‘σφετερισμό της λαϊκής κυριαρχίας’’ χωρίς να συμπεριλαμβάνει ως προϋπόθεση το βίαιο σφετερισμό, αλλά αντίθετα, μιλάει για ‘‘σφετερισμό με οποιονδήποτε τρόπο’’.

Η απόφαση περιορίζεται στη μη μαζικότητα της δράσης του Επαναστατικού Αγώνα προκειμένου να κρίνει ότι δεν μπορεί η δράση της οργάνωσης να κριθεί νόμιμη. Δηλαδή, αν είμαστε πολλοί, θα ήταν. Αυτή η θέση παρά την υπέρβαση που προφανώς έγινε από το δικαστήριο, δεν τεκμηριώνεται από πουθενά, δεδομένου ότι δεν έχουν καταγραφεί σε αναλύσεις για το ζήτημα της αντίστασης κατ’ άρθρο 120 Σ. περιορισμοί όσον αφορά τον αριθμό και τη συμμετοχή όσων αντιστέκονται. Εξάλλου είναι σχήμα οξύμωρο να κρίνεται μια πράξη νόμιμη ή όχι με βάση τον αριθμό των ανθρώπων που συμμετέχουν σε αυτή. Πλην όμως η θέση αυτή του δικαστηρίου έκρινε πως η δράση του Επαναστατικού Αγώνα στο βαθμό που δεν ήταν μειοψηφική, θα ήταν νόμιμη, όπως θα ήταν νόμιμη συνολικά η δυναμική δράση ανατροπής του κράτους υπό τις συνθήκες συνταγματικής κατάλυσης που επέφεραν τα ‘‘μνημόνια’’.

Τον ισχυρισμό αυτό ανέπτυξα και στο εφετείο που έγινε πρόσφατα για την επίθεση του Επαναστατικού Αγώνα στην ΤτΕ (ΕΚΤ) και το ΔΝΤ επιχειρώντας να απαντήσω σε ‘‘ακανθώδη’’ ζητήματα που προκύπτουν μέσα από αυτό τον ισχυρισμό και επιμένοντας ότι με βάση το ίδιο το Σύνταγμα, η δράση του Επαναστατικού Αγώνα είναι νόμιμη. Επίσης, τόνισα ότι ήταν καθήκον των πολιτών το 2010 οπότε γίνονταν οι μαζικές κινητοποιήσεις ενάντια στις συμβάσεις δανεισμού, να προχωρήσουν στην ανατροπή του πολιτικού συστήματος ακόμα και ενόπλως, γεγονός που επιβεβαιώνεται από αναλύσεις σχετικά με το δικαίωμα αντίστασης κατ’ άρθρο 120 Σ. Χαρακτηριστική είναι η ανάλυση του Φίλιππου Σπυρόπουλου ο οποίος στο «δικαίωμα αντίστασης» τονίζει πως ‘‘το Σύνταγμα άλλωστε, επιτρέποντας και επιβάλλοντας ταυτόχρονα αντίσταση κατά της κατάλυσης του Συντάγματος ‘‘με κάθε μέσο’’, από το πιο ήπιο μέχρι το πιο έντονο, είναι θεμιτό……’’ (σελ. 125). Αναφορικά με τις αρχές της αναγκαιότητας και της αναλογικότητας στις πρακτικές της αντίστασης  λέει  πως ‘‘υπέρβαση του αναγκαίου μέτρου της αντίστασης θα αποτελούσε π.χ., η ανατίναξη ενός πυρηνικού εργοστασίου, όχι όμως η ανατίναξη ενός κυβερνητικού κτιρίου κατά τις ώρες απουσίας των υπαλλήλων’’ (σελ. 119).

Η απόφαση αυτή του δευτεροβάθμιου δικαστηρίου έχει την ιδιαίτερη σημασία της και θα έλεγα ότι στέλνει και ένα πολιτικό μήνυμα. Καθώς επιμείναμε και αναλύαμε με τεκμηριωμένα και έγκυρα επιχειρήματα τους ισχυρισμούς μας στα δικαστήρια για την ενέργεια αυτή του Επαναστατικού Αγώνα και καθώς είχαμε μια δικαστική απόφαση που –έστω και ως άρνηση– προσέγγισε τους ισχυρισμούς μας στο ζήτημα του δικαιώματος αντίστασης, μπορώ να πω πως οι δίκες για την επίθεση στην ΤτΕ και το ΔΝΤ απέκτησαν μια ιδιαίτερη πολιτική βαρύτητα και σημασία: Κατοχύρωσαν τη νομιμότητα της δράσης του Επαναστατικού Αγώνα εντός της ‘‘μνημονιακής’’ περιόδου, ανέδειξαν τη νομιμότητα της επαναστατικής δράσης στην περίοδο που διανύουμε απενοχοποιώντας την ένοπλη δράση, ενώ προώθησε όσο ποτέ άλλοτε τη νομιμότητα της επαναστατικής κοινωνικής αλλαγής. Μέσα στη περίοδο αυτή, ενώ όλοι οι όροι των δανειακών συμβάσεων που κατέλυσαν το Σύνταγμα βρίσκονται σε ισχύ (ενώ η συνταγματική κατάλυση παραμένει, αφού τίποτα ως σήμερα δεν ανέτρεψε αυτή τη συνθήκη), ενώ η πανδημία αναζωπυρώνει την οικονομική κρίση, το κρατικό χρέος ανεβαίνει σε όλο και υψηλότερες ‘‘κορυφές’’, η παγκόσμια οικονομία βυθίζεται στην ύφεση και οι αντικοινωνικοί όροι της εποπτείας από τους θεσμούς επιβάλλουν νέες, σκληρότερες παρεμβάσεις σύνθλιψης των εργασιακών δικαιωμάτων, διαλύουν το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης και επιβάλλουν σωρεία αλλαγών στήριξης του μεγάλου κεφαλαίου και των πλουσίων εις βάρος της πλειοψηφίας του λαού, απαγορεύουν την αύξηση των κρατικών παροχών ακόμα και στον πιο ευαίσθητο τομέα, την υγεία, με αποτέλεσμα την αύξηση των νεκρών λόγω κορωνοϊού, ενώ δηλαδή, η κοινωνία βυθίζεται σε πολυδιάστατη κρίση που απειλεί την επιβίωση όλων μας, η υπεράσπιση της επαναστατικής δράσης, η υπεράσπιση του δικαιώματος του λαού να αντιστέκεται με κάθε μέσο στην εξουσία που καταπατά τα δικαιώματά του, απειλεί την αξιοπρέπειά του και την ίδια την επιβίωσή του προχωρώντας ακόμα και στην ανατροπή της, αναδείχθηκε στα δικαστήρια αυτά ως η μόνη νόμιμη και αποτελεσματική οδός για να κατακτήσει την αξιοπρέπειά του, την ευημερία του, την ελευθερία του. Για να πάρουμε όλες/όλοι τη ζωή μας στα χέρια μας.

Κλείνοντας παραθέτω τα λόγια με τα οποία τελειώνει το βιβλίο του ο Φ. Κ. Σπυρόπουλος «Το δικαίωμα αντίστασης» κατά το άρθρο 4 του Συντάγματος: ‘‘Αν η εξουσία δεν τηρεί το δίκαιο και παραβιάζει τις υποχρεώσεις της απέναντι στον πολίτη και τον λαό, κανείς δεν θα αγωνιστεί για τη διατήρησή της· αντίθετα, οραματιζόμενος κάποια άλλη δημοκρατία θα αγωνιστεί για την εμπέδωσή της, κατ’ εφαρμογή, όχι του νομικού, αλλά ενός οιονεί ‘‘φυσικού’’ δικαιώματος αντίστασης’’.

Πόλα Ρούπα μέλος του Επαναστατικού Αγώνα

.zougla.gr

ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΔΑΒΑΚΗ ΤΡΙΧΕΙΛΗ ΜΕ ΠΛΑΚΙΩΤΑΚΗ ΚΑΙ ΚΑΤΣΑΦΑΔΟ

Στο Υπουργείο Ναυτιλίας με την πολιτική ηγεσία...

Σήμερα το πρωί, μαζί με τον Δήμαρχο Μονεμβασίας Ηρακλή Τριχείλη, είχαμε συνάντηση εργασίας με τους Υπουργό και Υφυπουργό Ναυτιλίας κ.κ Πλακιωτάκη και Κατσαφάδο.
Θέσαμε θέματα Λιμενικής πολιτικής που αντιμετωπίζει ο Δήμος Μονεμβασίας, καθώς επίσης και το ζήτημα της οικονομικής ενίσχυσης των λιμενικών εγκαταστάσεων του Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου.
Επίσης, υποβάλλαμε την Πρόταση του Δήμου Μονεμβασίας για την ίδρυση Ακαδημίας Εμπορικού Ναυτικού (ΑΕΝ) στη Νεάπολη, πρόταση την οποία ο Δήμαρχος και εγώ αναλύσαμε διεξοδικά.
Η πολιτική ηγεσία του ΥΕΝ άκουσε με προσοχή τη συγκεκριμένη πρόταση και μας ενημέρωσε ότι θα αποσταλεί τεχνικό κλιμάκιο εμπειρογνωμώνων, εντός του αμέσως προσεχούς διαστήματος, οι οποίοι θα εξετάσουν και θα εκτιμήσουν τις προσφερόμενες εγκαταστάσεις του Δήμου Μονεμβασίας για τον συγκεκριμένο σκοπό.
Η ναυτική παράδοση των Βατίκων και η ιστορία που έγραψαν και γράφουν οι χιλιάδες Βατικιώτες ναυτικοί, μαζί με την προσπάθεια της κυβέρνησης να καταστήσει το ναυτικό επάγγελμα ελκυστικό στους νέους, αποτελούν τον καλύτερο συνδυασμό υποστήριξης του αιτήματός μας για την ίδρυση Ακαδημίας Εμπορικού Ναυτικού στη Νεάπολη.
Οι προσπάθειες όλων μας θα είναι συντονισμένες για την επίτευξη του ανωτέρω σκοπού. Υπάρχουν πολλές παράμετροι και εμπόδια που πρέπει να συνεκτιμηθούν, όμως είμαι συγκρατημένα αισιόδοξος. Θανάσης Δαβάκης

(58) ΚΙΛΑ skunk και κατεργασμένη μετέφερε στο επικαθήμενο μέσω Λιμένα Πατρών 55χρονος


Συνελήφθη 55χρονος ημεδαπός για εισαγωγή από την Ισπανία στη Χώρα μας ποσοτήτων κάνναβης

Κατασχέθηκαν -54- κιλά και -600- γραμμ. κάνναβης υδροπονικής καλλιέργειας ( skunk ) και -3- κιλών και -880- γραμμ. κατεργασμένης κάνναβης

Συνελήφθη στο πλαίσιο της αυτόφωρης διαδικασίας, πρωινές ώρες της 19-5-2021 στην Αθήνα, από αστυνομικούς της Υποδιεύθυνσης Δίωξης Ναρκωτικών της Διεύθυνσης Ασφάλειας Αττικής και με τη συνδρομή της Λιμενικής Αρχής Πατρών, 55χρονος ημεδαπός για παράβαση του Νόμου περί Εξαρτησιογόνων Ουσιών.

Στο πλαίσιο διερεύνησης πληροφοριών, αναφορικά με τη δράση του ανωτέρω στην εισαγωγή στη Χώρας μας μεγάλων ποσοτήτων κάνναβης υδροπονικής καλλιέργειας και κατεργασμένης κάνναβης, εντοπίστηκε ο 55χρονος και πιστοποιήθηκε η εγκληματική του δράση.

Ειδικότερα, κατελήφθη ο 55χρονος να εισαγάγει στην ελληνική επικράτεια μέσω του Λιμένα Πατρών, εντός επικαθήμενου που ρυμουλκείτο από φορτηγό αυτοκίνητο διεθνών μεταφορών, ποσότητες ακατέργαστης και κατεργασμένης κάνναβης, τις οποίες προηγουμένως είχε μεταφέρει στην Ιταλία από την Ισπανία.

Συνολικά κατασχέθηκαν:

  •  -54- κιλά και -600- γραμμ. κάνναβης υδροπονικής καλλιέργειας ( skunk ),
  •  -3- κιλά και -880- γραμμ. κατεργασμένης κάνναβης,
  •  Δ.Χ. φορτηγό αυτοκίνητο με επικαθήμενο και
  •  κινητό τηλέφωνο

Ο συλληφθείς οδηγήθηκε στον κ. Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Αθηνών.

Τα ντοκουμέντα!





ΒΑΤΙΚΑ:ΝΕΚΡΗ ΘΑΛΑΣΣΙΑ ΧΕΛΩΝΑ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΛΙΑ ¨ΒΑΡΚΟ¨(φωτογραφίες αναγνώστη)

Φωτογραφίες φίλου αναγνώστη της σελίδας μας από την θαλάσσια χελώνα καρέτα-καρέτα που ξεβράστηκε στην παραλία ¨Βαρκο¨


 

ΔΗΜΟΣ ΜΟΝΕΜΒΑΣΙΑΣ:Ανακοίνωση πρόσληψης 17 Εργατών Πυρασφάλειας και 2 Οδηγών Κατηγορίας Γ

Ο Δήμος Μονεμβασίας ανακοινώνει την πρόσληψη  δέκα εννέα (19) ατόμων ήτοι δέκα επτά (17) ΥΕ Εργατών Πυρασφάλειας και δύο (2) ΔΕ Οδηγών Κατηγορίας Γ΄ με σύμβαση εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου διάρκειας τεσσάρων (4) μηνών από το πρώτο δεκαπενθήμερο του Ιουνίου έως το πρώτο δεκαπενθήμερο του Οκτωβρίου για τις ανάγκες πυρασφάλειας έτους 2021.

Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να υποβάλλουν αίτηση , από την Τρίτη 25/5/2021 έως και την Δευτέρα 31/5/2021.

Ακολουθεί η ανακοίνωση στην οποία αναφέρονται τα απαιτούμενα δικαιολογητικά  καθώς επίσης και ο τρόπος υποβολής των αιτήσεων.

Ανακοίνωση-πρόσκληση υποβολής αιτήσεων

Αίτηση πρόσληψης

Υπεύθυνη Δήλωση περί απασχόλησης

Υπεύθυνη Δήλωση περί κωλύματος διορισμού

Υπεύθυνη Δήλωση προσόντων διορισμού


ΔΗΜΟΣ ΚΥΘΗΡΩΝ:Πρόσληψη προσωπικού πυρασφάλειας (4 ) ατόμων



Ανακοίνωση για την   πρόσληψη προσωπικού πυρασφάλειας με σύμβαση εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου για την αντιμετώπιση κατεπειγουσών εποχικών αναγκών.

Έχοντας υπόψη:
Τις διατάξεις  του άρθρου 206  του Ν.3584/2007 (ΦΕΚ.143/Α/28.6.2007)όπως  αντικαταστάθηκε με την παρ.2 του άρθρου 41 του Ν/4325/2015 και συμπληρώθηκαν με την παρ. 2 του άρθρου  4 της Π.Ν.Π « κατεπείγουσες ρυθμίσεις για την ομαλή λειτουργία των ΟΤΑ» η οποία κυρώθηκε  με το άρθρο 9 του Ν.4350/2015  και αντικαταστάθηκε από το άρθρο 116 του ν.4547/2018.
Την αριθμ  78/2021 με ( ΑΔΑ :ΨΗΞΠΩΛΨ-ΚΔΜ ) απόφαση της   Οικονομικής  Επιτροπής του Δήμου       Κυθήρων, περί «πρόσληψης προσωπικού πυρασφάλειας» με σύμβαση    ιδιωτικού  δικαίου    ορισμένου χρόνου διάρκειας μέχρι τέσσερις (4) μήνες.

Ανακοινώνει την πρόσληψη τεσσάρων  (4) ατόμων με σύμβαση ιδιωτικού δικαίου  ορισμένου χρόνου διάρκειας τεσσάρων  (4) μηνών   για την  φύλαξη δασών, δασικών εκτάσεων, και τον καθαρισμό δημοτικών χώρων από χόρτα κτλ, για την πρόληψη & αντιμετώπιση πυρκαγιών κατά την αντιπυρική  περίοδο ως εξής :

ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΚΥΘΗΡΩΝ
ΥΕ  Εργατών Πυρασφάλειας : τρία (3) άτομα
ΕΙΔΙΚΑ ΤΥΠΙΚΑ ΠΡΟΣΟΝΤΑ : Δεν απαιτούνται
ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΣΥΜΒΑΣΗΣ : τέσσερις  (4) μήνες
ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΑΝΤΙΚΥΘΗΡΩΝ
ΥΕ  Εργατών Πυρασφάλειας : ένα  (1) άτομο
ΕΙΔΙΚΑ ΤΥΠΙΚΑ ΠΡΟΣΟΝΤΑ : Δεν απαιτούνται
ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΣΥΜΒΑΣΗΣ : τέσσερις  (4) μήνες

ΓΕΝΙΚΑ ΠΡΟΣΟΝΤΑ ΠΡΟΣΛΗΨΗΣ
Οι ενδιαφερόμενοι  πρέπει να έχουν ηλικία από 18 έως 65 ετών .
Να έχουν  την υγεία και την φυσική καταλληλότητα  που τους επιτρέπει την εκτέλεση των  καθηκόντων της θέσεως που επιλέγουν.
Να μην έχουν κώλυμα κατά το άρθρο16 του Υπαλληλικού Κώδικα (καταδίκη, υποδικία, δικαστική συμπαράσταση), με την επιφύλαξη της επόμενης εξαίρεσης.
Εξαίρεση: Οι υποψήφιοι για θέσεις βοηθητικού  ή ανειδίκευτου  προσωπικού       υπό την προϋπόθεση  ότι έχουν κτίσει την ποινή ή τα μέτρα ασφαλείας  που τους έχουν επιβληθεί έχουν αρθεί ή έχουν  απολυθεί  υπό όρο (Ν.2207/1994  άρθρο 4 παρ.6).

ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΙΚΑ
Οι ενδιαφερόμενοι  μαζί με την αίτησή τους πρέπει να υποβάλουν υποχρεωτικά τα εξής δικαιολογητικά :

  1. Φωτοαντίγραφο των δύο όψεων της αστυνομικής  ταυτότητας .
  2. Πιστοποιητικό οικογενειακής κατάστασης αν υπάρχουν προστατευόμενα μέλη
  3. Υπεύθυνη Δήλωση του Ν.1599/1986 στην  οποία να δηλώνει ο υποψήφιος αν τους τελευταίους δώδεκα (12) μήνες από την υποβολή της αίτησής του έχει  απασχοληθεί στον ίδιο φορέα του δημοσίου τομέα με την ίδια ή παρεμφερή ειδικότητα προκειμένου να κριθεί αν ο υποψήφιος έχει κώλυμα πρόσληψης ή  όχι. Ο υπολογισμός του δωδεκάμηνου για να μην έχει κώλυμα πρόσληψης, γίνεται με αφετηρία το τέλος  της νέας απασχόλησης ,για την οποία ο   υπάλληλος  πρόκειται  να  προσληφθεί  και προς τα πίσω.
  4. Προκειμένου για ανέργους πρόσφατη  βεβαίωση του ΟΑΕΔ.
  5. Οι Πολύτεκνοι και τα τέκνα πολυτέκνων οικογενειών : Πιστοποιητικό  οικογενειακής τους κατάστασης του Δήμου  πρόσφατης  έκδοσης συνοδευόμενο από πιστοποιητικό της Ανώτατης Συνομοσπονδίας Πολυτέκνων Ελλάδος .
  6. Για απόδειξη προϋπηρεσίας βεβαίωση ασφαλιστικού φορέα ή του φορέα απασχόλησης .
  7. Για την απόδειξη της εντοπιότητας Βεβαίωση  μόνιμης Κατοικίας.

ΠΡΟΘΕΣΜΙΑ  ΥΠΟΒΟΛΗΣ ΑΙΤΗΣΕΩΝ
Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν  να υποβάλουν αίτηση μαζί  με τα απαιτούμενα δικαιολογητικά   στο   γραφείο Προσωπικού  του Δήμου Κυθήρων εντός πέντε (5 ) ημερών από την επόμενη της  ανάρτησης  της  στο χώρο ανακοινώσεων του Δήμου καθώς  και στο diavgeia.gov.gr

Ο ΔΗΜΑΡΧΟΣ

ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΣ ΑΘ. ΧΑΡΧΑΛΑΚΗΣ

ΣΗΜΕΙΑ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΚΥΘΗΡΩΝ ΣΤΗΝ ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΗΜΕΡΙΔΑ ΤΟΥ ΙΤΑ/ΚΕΔΕ ΜΕ ΘΕΜΑ «ΟΙ ΔΗΜΟΙ ΩΣ ΦΟΡΕΙΣ ΣΥΝΟΧΗΣ ΚΑΙ ΑΝΘΕΚΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΣΤΟ ΤΑΜΕΙΟ ΑΝΑΚΑΜΨΗΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΝΕΟ ΕΣΠΑ»

ΣΗΜΕΙΑ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΚΥΘΗΡΩΝ ΣΤΗΝ ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΗΜΕΡΙΔΑ ΤΟΥ ΙΤΑ/ΚΕΔΕ ΜΕ ΘΕΜΑ «ΟΙ ΔΗΜΟΙ ΩΣ ΦΟΡΕΙΣ ΣΥΝΟΧΗΣ ΚΑΙ ΑΝΘΕΚΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΣΤΟ ΤΑΜΕΙΟ ΑΝΑΚΑΜΨΗΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΝΕΟ ΕΣΠΑ», Τρίτη, 25 Μαΐου 2021

«Οι νησιωτικοί Δήμοι ως πυλώνας Περιφερειακής Ανάπτυξης –
οι προκλήσεις για την αξιοποίηση του Ταμείου Ανάκαμψης και του νέου ΕΣΠΑ προς όφελος της νησιωτικής Ελλάδας»
Α) ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΤΗΤΕΣ ΝΗΣΙΩΤΙΚΩΝ ΔΗΜΩΝ
Οι νησιωτικοί Δήμοι, δηλαδή τα νησιά εν γένει, έχουν συγκεκριμένες ιδιαιτερότητες σε σχέση με την ηπειρωτική Χώρα, ιδιαιτερότητες που η Διοίκηση οφείλει καταρχήν να γνωρίζει και να αποδέχεται και στη συνέχεια να αμβλύνει με πράξεις, ενέργειες και κυρίως νομοθετικά όπως εξάλλου επιτάσσει το άρθρο 101 παρ. 4 του Συντάγματος. Οι ιδιαιτερότητες αυτές του νησιωτικού χώρου μπορούν να συνοψιστούν στα ακόλουθα:
1. Αποτελούν ευαίσθητες και δυσπρόσιτες περιοχές, ιδίως λόγω των συχνά δυσμενών καιρικών συνθηκών και του πολυήμερου συγκοινωνιακού αποκλεισμού (κυρίως στα μικρά νησιά). Το δυσπρόσιτο των νησιών οδηγεί σε αυξημένες τιμές για κάθε είδους εμπορικό προϊόν λόγω του κόστους μεταφοράς και των logistics.
2. Αντιμετωπίζουν το πρόβλημα του «πρόσκαιρου υπερπληθυσμού» κατά την τουριστική περίοδο, που δημιουργεί την αδήριτη ανάγκη αντιμετώπισης σοβαρών ζητημάτων της καθημερινότητας (καθαριότητα, ύδρευση κ.λπ.). Συνακόλουθα, ο νομοθέτης λαμβάνει υπόψη του τον μόνιμο απογεγραμμένο πληθυσμό των νησιών για την τακτική χρηματοδότηση των Δήμων (ΚΑΠ και ΣΑΤΑ) με αποτέλεσμα οι τακτικές χρηματοδοτήσεις να υπολείπονται κατά πολύ των πραγματικών αναγκών των νησιών που διογκώνονται κατά τη θερινή περίοδο λόγω των τουριστικών ροών.
3. Οι νησιωτικοί Δήμοι πάσχουν από υποστελέχωση και έλλειψη επιστημονικού και εξειδικευμένου προσωπικού, με αποτέλεσμα να αδυνατούν να παρακολουθήσουν τις τρέχουσες χρηματοδοτικές και αναπτυξιακές εξελίξεις σε σχέση με τους μεγάλους αστικούς και ηπειρωτικούς Δήμους. Δημιουργείται έτσι ένα τεράστιο αναπτυξιακό χάσμα μεταξύ των Δήμων (χερσαίοι/στελεχωμένοι vs νησιωτικοί/υποστελεχωμένοι) που επηρεάζει άμεσα το σύνολο των διοικητικών διαδικασιών αλλά και τους ίδιους τους πολίτες καθώς το χάσμα αυτό σχετίζεται άμεσα με την τοπική ανάπτυξη και τη δυνατότητα των νησιωτικών Δήμων να μελετήσουν, ωριμάσουν και εκτελέσουν χρήσιμα έργα και δράσεις υποδομής και ανάπτυξης.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, στην έντυπη έκδοση της με τίτλο «Europe’s Jewels: Mountains, Islands and Sparsely populated areas» (2019), αναγνωρίζει τις ιδιαιτερότητες των νησιών και επισημαίνει ότι τα κύρια προβλήματά τους είναι τα εξής:
 Ιδιαίτερα περιβαλλοντικά ζητήματα
 Γηράσκων μόνιμος πληθυσμός
 Συνδεσιμότητα – προσβασιμότητα
Β) ΤΑΜΕΙΟ ΑΝΑΚΑΜΨΗΣ/ΝΕΟ ΕΣΠΑ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΝΗΣΙΑ
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αναγνωρίζοντας τις ιδιαιτερότητες των νησιωτικών κοινωνιών αποφάσισε την υιοθέτηση στοχευμένων χρηματοδοτικών εργαλείων για τη νέα χρηματοδοτική περίοδο 2021 – 2027, μέσω της Policy Objective 5 (PO5). Στόχος της πρωτοβουλίας αυτής είναι η άρση των κάθε μορφής ανισοτήτων σε περιφερειακό επίπεδο και η κάλυψη των ουσιαστικών τοπικών αναγκών σε υποδομές και αναπτυξιακές δράσεις με έμφαση στην προστασία του περιβάλλοντος, την ισότιμη πρόσβαση στην αγορά εργασίας και την άρση των αποκλεισμών. Μέσα στην PΟ5 εντάσσεται μεταξύ άλλων και η πρωτοβουλία CLLD/LEADER που υλοποιείται ήδη στα νησιά της Αττικής μέσω του Δικτύου Δήμων Νήσων Αττικής, δηλαδή μέσω φορέα ιδιωτικού δικαίου αλλά ειδικού σκοπού (δημοσίου συμφέροντος). Η σημαντική αυτή χρηματοδοτική πρωτοβουλία δεν θα μπορούσε να υλοποιηθεί αποτελεσματικά εάν βασιζόταν αποκλειστικά στη λειτουργία των Δήμων.
Το Ταμείο Ανάκαμψης και το Νέο ΕΣΠΑ εντάσσονται ακριβώς σε αυτήν την λογική και αποτελούν μια μοναδική ευκαιρία (δεν ξέρω αν θα υπάρξει άλλη) για τους νησιωτικούς Δήμους προκειμένου να πραγματοποιήσουν ένα μεγάλο αναπτυξιακό άλμα προς το μέλλον καλύπτοντας τόσο τα κενά των προηγούμενων ετών και δεκαετιών όσο και τις τραγικές δημοσιονομικές επιπτώσεις της πανδημίας σε τοπικό επίπεδο.
 ΜΕΙΖΟΝΟΣ ΣΗΜΑΣΙΑΣ ΕΡΓΑ ΥΠΟΔΟΜΗΣ:
1. Διαχείριση στερεών και υγρών αποβλήτων
2. Ύδρευση και διαχείριση υδατικών πόρων
3. Λιμενικές Υποδομές
4. Οδοποιία
5. Κτηριακή αναβάθμιση δομών υγείας και εκπαίδευσης
6. Αναπλάσεις – φωτισμοί – δημόσιος χώρος
 ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΝΕΩΝ ΚΑΙ ΒΙΩΣΙΜΩΝ ΘΕΣΕΩΝ ΕΡΓΑΣΙΑΣ  ΠΡΟΣΕΛΚΥΣΗ ΝΕΟΥ ΣΕ ΗΛΙΚΙΑ ΜΟΝΙΜΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ  ΑΜΒΛΥΝΣΗ ΤΗΣ ΓΗΡΑΝΣΗΣ ΤΟΥ ΜΟΝΙΜΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΣΕ ΤΟΠΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ
 ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΦΥΣΙΚΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ – ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ
 ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ ΤΩΝ ΝΗΣΙΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΗΜΩΝ ΣΤΙΣ ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΕΣ: e-Υπηρεσίες, Δίκτυα 5G, εφαρμογές έξυπνης διαχείρισης δημοτικών υποδομών και δικτύων  μείωση κόστους λειτουργίας και δαπανών  εξοικονόμηση δημοτικών πόρων για αμιγώς αναπτυξιακές δράσεις
 ΘΕΣΜΙΚΗ ΕΞΕΛΙΞΗ – ΜΕΙΩΣΗ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑΣ – ΑΠΛΟΥΣΤΕΥΣΗ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΩΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΩΝ – ΘΩΡΑΚΙΣΗ ΤΩΝ ΝΗΣΙΩΤΙΚΩΝ ΔΗΜΩΝ ΚΑΙ ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΤΗΣ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥΣ – ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤ΄ ΕΛΑΧΙΣΤΟΝ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΠΟΡΩΝ ΤΟΥ Τ.Α. ΚΑΙ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΕΣΠΑ
1. Αξιοποίηση προβλέψεων Ν.4674/2020. Συστήθηκαν Αναπτυξιακοί Οργανισμοί αλλά δεν μπορούν να λειτουργήσουν. Υπήρξε δέσμευση για χρηματοδότησή τους που δεν υλοποιήθηκε ποτέ. Οι Αν. Οργανισμοί αποτελούν χρήσιμα εργαλεία για την ωρίμανση μεγάλων έργων υποδομής σε σύντομο χρόνο και πρέπει να στηριχθεί η αρχική λειτουργία τους από το Κράτος.
2. Μείωση γραφειοκρατίας και διοικητικών διαδικασιών, π.χ. στην έγκριση κυκλοφοριακών ρυθμίσεων, στα λιμενικά έργα κ.λπ.  ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΜΕΝΕΣ!
3. Αδειοδότηση και ωρίμανση δημοτικών έργων. Αν δεν απλοποιηθεί το πλαίσιο οι νησιωτικοί Δήμοι ΔΕΝ θα μπορέσουν να αξιοποιήσουν το Ταμείο Ανάκαμψης και το νέο ΕΣΠΑ. Θα πρέπει να υπάρξει άμεσα ένα νέο σύγχρονο νομικό πλαίσιο για την αδειοδότηση των δημοτικών έργων (μικρών/τοπικών, μεσαίων και μεγάλων) που θα ορίζει συγκεκριμένες διαδικασίες και κυρίως χρόνους.
4. Θεσμική θωράκιση και υποβοήθηση μικρών νησιωτικών Δήμων: α) Μη αιρετοί Αντιδήμαρχοι, β) Επιστημονικοί Συνεργάτες στα Λιμενικά Ταμεία, β) Μετακλητός ιδιαίτερος γραμματέας Δημάρχου για όλους τους Δήμους (άρθ. 162 Ν.3584/2007).
5. Απόδοση παρακρατηθέντων πόρων στους Δήμους. Οι επί σχεδόν δεκαετία παρακρατηθέντες πόροι της Τ.Α. πρέπει να επιστραφούν. Προτείνεται η επιστροφή τους σε ετήσιες δόσεις στα πρότυπα του άρθρου 27 του Ν.3756/2009. Όσο οι θεσμοθετημένοι πόροι (ΚΑΠ, ΣΑΤΑ κ.λπ.) μειώνονται, τόσο η Τ.Α. θα τίθεται στο περιθώριο της ανάπτυξης.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ:
1. Το Τ.Α. και το νέο ΕΣΠΑ αποτελούν μια μοναδική ευκαιρία για τον ελληνικό νησιωτικό χώρο προκειμένου να καλυφθεί ένα σημαντικό αναπτυξιακό κενό σε υποδομές, έργα και δράσεις που θα έχουν άμεσο όφελος στους πολίτες.
2. ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΗ για την αξιοποίησή τους είναι η κυβερνητική παρέμβαση προκειμένου να θωρακιστούν θεσμικά και στελεχιακά οι νησιωτικοί Δήμοι, να ελαφρυνθεί ουσιαστικά το γραφειοκρατικό και πολυδαίδαλο σύστημα διοίκησης, να θεσπιστεί νέο σύστημα αδειοδότησης των έργων και να αρθούν οι ανισότητες σε σχέση με τους μεγάλους χερσαίους Δήμους, προκειμένου να μην υπάρχουν ΟΤΑ 2 ταχυτήτων.

ΝΕΚΡΕΣ ΘΑΛΑΣΣΙΕΣ ΧΕΛΩΝΕΣ ΣΕ ¨ΒΑΡΚΟ¨ΚΑΙ ΣΕ ΕΛΑΦΟΝΗΣΟ

Μία θαλάσσια χελώνα εντοπίστηκε νεκρή, πρωινές ώρες σήμερα, από τα στελέχη του Λιμεναρχείου Νεάπολης Βοιών, στην παραλία “ΒΑΡΚΟ” Ν. Λακωνίας. Από την οικεία Λιμενική Αρχή ενημερώθηκε σχετικά η αρμόδια Υπηρεσία για την υγειονομική της ταφή.

*****

Μία θαλάσσια χελώνα εντοπίστηκε νεκρή, μεσημβρινές ώρες σήμερα, από τα στελέχη του Λιμεναρχείου Νεάπολης Βοιών, στην παραλία “ΣΧΙΖΑ” ν. Ελαφονήσου Ν. Λακωνίας. Από την οικεία Λιμενική Αρχή ενημερώθηκε σχετικά η αρμόδια Υπηρεσία για την υγειονομική της ταφή.