Τρίτη 27 Δεκεμβρίου 2016

ΞΕΚΙΝΗΣΑΝ ΜΙΚΡΟΙ ΣΕΙΣΜΟΙ ΚΑΤΑ ΕΠΕΚΤΑΣΗ ΟΧΙ ΜΕ ΤΟ ΙΔΙΟ ΕΠΙΚΕΝΤΡΟ ΚΑΙ ΚΟΝΤΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΦΟΝΗΣΟ


Σύμφωνα με το Ευρωμεσογειακό Ινστιτούτο, η δόνηση που «ταρακούνησε» πριν από λίγο τη Λακωνία ήταν μεγέθους 4,8 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ.

Βάσει της αυτόματης, προκαταρκτικής μέτρησης του EMSC, το εστιακό βάθος της δόνησης υπολογίζεται στα πέντε χιλιόμετρα. Όσο για το επίκεντρο εντοπίζεται στα 4 χιλιόμετρα ανατολικά της Γέφυρας Λακωνίας.

Σεισμός 4,6 Ρίχτερ κοντά στη Νεάπολη Λακωνίας


ΔΗΜΟΣ ΚΥΘΗΡΩΝ.ΟΡΚΟΜΩΣΙΑ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΑΝΤΑΠΟΔΟΤΙΚΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ


Ορκίστηκαν ενώπιον του Δημάρχου κ. Ευστρατίου Χαρχαλάκη και παρόντων των υπαλλήλων του Δήμου μας, οι υπάλληλοι ανταποδοτικών υπηρεσιών που είχαν κριθεί διοριστέοι με τον διαγωνισμό ΑΣΕΠ του 2009 και έκτοτε εργάζονταν με καθεστώς ορισμένου χρόνου, καθώς δεν είχε ολοκληρωθεί η μονιμοποίησή τους λόγω της απαγόρευσης προσλήψεων νέου μόνιμου προσωπικού στο Δημόσιο μετά το 2010. Η μονιμοποίηση κατέστη εφικτή με βάση τις προβλέψεις του Ν. 4368/2016, ενώ είχαν γίνει σχετικές ενέργειες από πολλούς Δήμους προς τα αρμόδια Υπουργεία. Μετά το τέλος της ορκωμοσίας, που έγινε το μεσημέρι της Τρίτης 27/12 στο Δημαρχείο Κυθήρων, ο Δήμαρχος κ. Χαρχαλάκης καλοσώρισε τους υπαλλήλους στο μόνιμο προσωπικό του Δήμου και δήλωσε τα ακόλουθα:
"Από σήμερα έχετε και επίσημα όλα τα δικαιώματα αλλά και τις υποχρεώσεις των μονίμων υπαλλήλων του Δήμου. Με την ορκωμοσία σας λύνεται ένα πολυετές καθεστώς εργασιακής ομηρίας, ενώ ήδη εντός του Ιανουαρίου ο Δήμος μας θα στελεχωθεί με έναν μόνιμο υδραυλικό και αναμένεται η μονιμοποίηση 3 οδηγών και ενός ακόμα υδραυλικού, όλοι επιτυχόντες του ΑΣΕΠ του 2009 που παρέμεναν αδιόριστοι. Θέλω να ευχαριστήσω δημόσια την ηγεσία του Υπουργείου Εσωτερικών καθώς και την ΚΕΔΕ, καθώς πολλοί Δήμοι της Χώρας που αντιμετώπιζαν το ίδιο πρόβλημα με αδιόριστους υπαλλήλους από διαγωνισμούς του ΑΣΕΠ, βρήκαν συμπαραστάτη στα ανώτερα όργανα των Δήμων και έτσι σήμερα το πρόβλημα αυτό έχει πλέον επιλυθεί".
Το λόγο έλαβε και ο Αντιδήμαρχος κ. Αγγελιουδάκης, ενώ ολοκληρώνοντας την παρέμβασή του ο κ. Δήμαρχος τόνισε την ανάγκη να εγκριθούν νέες προσλήψεις σε επιστημονικό και τεχνικό προσωπικό, καθώς μετά τις συνταξιοδοτήσεις και αποχωρήσεις υπαλλήλων από τον Δήμο μας, η κατάσταση είναι οριακή. Το προσωπικό είναι ελάχιστο, η γραφειοκρατία και οι ανάγκες διευρύνονται διαρκώς και εξ ανάγκης πολλές υπηρεσιακές εργασίες καθυστερούν λόγω της πρωτοφανούς έλλειψης στο προσωπικό διοικητικών και τεχνικών υπηρεσιών.

Χριστουγεννιάτικη Συναυλία του Μουσικού Σχολείου Σπάρτης



Χριστουγεννιάτικη Συναυλία του Μουσικού Σχολείου Σπάρτης

της Αναστασίας Πατρινού,

πρόεδρος Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων

του Μουσικού Σχολείου Σπάρτης



Από την αναγγελία της προγραμματισμένης Χριστουγεννιάτικης Συναυλίας του Μουσικού Σχολείου είχαμε την αίσθηση ότι κάτι όμορφο πρόκειται να συμβεί στο πολιτιστικό κέντρο του Δήμου.  Κάθε χρόνο εκπαιδευτικοί και μαθητές προσυπογράφουν ένα ανεπανάλληπτο πρόγραμμα στην κατάμεστη αίθουσα Ευάγγελος Φιλιππόπουλος.

Τον πολύπλευρο πολιτιστικό χαρακτήρα του ανέδειξε για άλλη μια χρονιά το Μουσικό Σχολείο Σπάρτης αναμιγνύοντας τραγούδια και μελωδίες που όλοι έχουμε αγαπήσει και ρυθμούς που όλοι έχουμε ψιθυρίσει.  Η βυζαντινή χορωδία του σχολείου ξεκίνησε την εκδήλωση υπό τη διδασκαλία και διεύθυνση της καθ. Χαρίκλειας Παπαδοπούλου ψάλλοντας τις Καταβασίες και το Κοντάκιον των Χριστουγέννων που χαρακτηρίζουν γενιές και γενιές Ελλήνων Χριστιανών.

Στο πρόγραμμα ενώθηκαν παραδοσιακά ακούσματα, η μεσαιωνική γαλλική μελωδία, Στη Βηθλεέμ, δίνοντας μικρόφωνο στην μαθήτρια της Α’ γυμνασίου Ανθή Τρουγκάκου σε στίχους της καθ. Αναστασίας Κόκκινου, το ουκρανέζικο Carol of the bells που ερμήνευσαν στο πιάνο οι μαθ. Θεόδωρος Ζερβούλιας και Αλέξιος Λεκαράκος, το αγγλικό The first nowell, το αμερικάνικο It came upon the midnight clear, ερμηνευμένα με βιολί από τους μαθητές: Στέφανο Παουλέσκου, Γεώργιο Καρβούνη, Θεοδώρα Καπάκου, Μαρία Μιχαήλα, Ηλιάνα Σαράντη, Βασίλειο Σφαλαγγάκο και Άρτεμις Τράκα, στο πιάνο: η μαθ. Κωνσταντίνα Πρόκου.  Το ερμήνευσε η μαθ. Καλλιόπη Κούτσαρη και το γαλλικό Angels we have heard on high, ο Γιώργος Καρβούνης στο βιολί.  Οι διδασκαλίες των καθ. Χάρις Αϊβαλιώτη, Ανδρέα Σκιαδά, Θεόδωρου Σαμαρά, Ιωάννη Κονιδιτσιώτη και Μαρίας Βελμάχου άξιες συγχαρητηρίων.

Μουσικές αναφορές στον Γιόχαν Στράους με το Βιενναίζικο Αίμα, το Where do I begin με τον μαθ. Ευστάθιο Σπηλιώτη στο πιάνο και δύο θέματα από τον Καρυοθραύστη, το χριστουγεννιάτικο μπαλέτο του P.I. Tschaikowsky, σε ερμηνείες των μαθ.  Αναστασίας-Φαίδρας Αποστολάκου και της Χαριτίνας Ανδριανοπούλου στο πιάνο και δραματοποίηση επί σκηνής και εν μέσω πλατείας στο κοριτσάκι με τα σπίρτα, δίνοντας μικρόφωνο στο ξεχωριστό ηχόχρωμα της φωνής της μαθ. Άννας-Μαρίας Κωνσταντοπούλου επέλεξε να διδάξει η καθ. πιάνου, Χαρά Βαδάκογλου.

Στην ώριμη μαθητική μουσική στιγμή τους οι μαθήτριες: Χαριτίνα Ανδριανοπούλου, Κωνσταντίνα Πρόκου, Θεοδώρα Καπάκου, Ντενίσα Καλέμι, Καλλιόπη, και Νίκη Κούτσαρη, συγκίνησαν με το αποτέλεσμα και επιβεβαίωσαν την ανοδική πορεία τους στις οδηγίες της καθ. Μαρίας Βελμάχου με τον σταθερό τονισμό στα ντράμς του μαθ. Λουκά Βασιλειάδη και στο μπάσο της μαθ. Μάρας Σερβέ ερμήνευσαν καταπληκτικά τα ακούσματα: η αγάπη σ’ ένα χαμόγελο παιδιού, μια νέα αρχή και το Rockin around the Christmas tree,

Την αμεσότητά της στην ιδιαίτερη ερμηνεία του Mamacita donde esta Santa Claus, απέδωσε η μαθ. Χαριτίνα Ανδριανοπούλου, ενώ έκπληξη της βραδιάς ήταν η ερμηνεία των μαθητών της Β’ γυμνασίου συνοδευόμενοι από τους νεοεμφανιζόμενους στη συναυλία μαθητές: Γιάννη Πρόκο στο μαντολίνο, Βασίλε Τόμα στο ηλεκτρικό μπάσο, Αντώνη Βασιλάκο στο πιάνο και τους Βαγγέλη Κυριακούλια και Κωνσταντίνο Παπαϊωάννου στις κιθάρες σε διδασκαλία και ενορχήστρωση της καθ. Έφης Ιωάννου με Χριστουγεννιάτικες ευχές.

Πιστό στην παράδοσή του το κιθαριστικό σύνολο έπαιξε τις κλασσικές χριστουγεννιάτικες μελωδίες μαζί με τους νέους επί σκηνής κιθαρίστες μαθητές: Απόστολο Κουτρουβίδη, Ιωάννη Μουλάχου, Ειρήνη Καμαρινού και Νικόλαο Βέργο σε διδασκαλία και διεύθυνση του καθ. Ιωάννη Κονιδιτσιώτη.

Τη χορωδία της Ευρωπαϊκής Μουσικής συνόδευσαν οι μαθητές με άλτο σαξόφωνο, Κέβιν Χάκα, τρομπέτα: ο Ήγκλι Σίνα και ντραμς: ο Μάκης Καμίτσης σε διεύθυνση του καθ. Δημήτριου Βαχαβιώλου.

Η Χριστουγεννιάτικη Συναυλία έκλεισε με Παραδοσιακά Μοραϊτικα, Ικαριώτικα, Ποντιακά και Χιώτικα Κάλαντα και τη ζεστή φωνή της χορωδίας δημιουργώντας μια χαρούμενη ατμόσφαιρα με άρωμα Ελλάδας συνοδευόμενη από το νταούλι του Αντώνη Βασιλάκου, το τουμπερλέκι του Λουκά Βασιλειάδη και του Νίκου Καλατζή, το κανονάκι του Παναγιώτη Γρίβα και του Θεόδωρου Ζερβούλια, τον ταμπουρά της Κωνσταντίνας Πρόκου και του Παναγιώτη Τριανταφυλλάκου, το ούτι του Ευστάθιου Σπηλιώτη, το λαούτο του Μίκη Τοντορόβ και το βιολί του Γεώργιου Καρβούνη σε διδασκαλία των εξαίρετων καθ.  Κατερίνα Πάτσιου και Χάρη Φουντούκη.

Σημείο αναφοράς και σκέψης στο κλείσιμο της γιορτής, η κατάθεση σκέψεων του μαθ. Χρήστου Σπηλιώτη, αφήνοντας ένα μήνυμα για τα Χριστούγεννα, επάξιο του χαρακτήρα του Μουσικού Σχολείου Σπάρτης.

Προς χαρά και ανακούφιση όλων των παρευρισκομένων της συναυλίας το μήνυμα της άμεσης μετακόμισης του Σχολείου στο νέο κτίριο στον Κλαδά του Δήμου Σπάρτης, άφησε τα καλύτερα δυνατά αισθήματα προσμονής και αλλαγής για τη Νέα Χρονιά.





ο κοινωνικό πρόσωπο της ελληνικής αστυνομίας: Βοήθεια σε άστεγη γυναίκα στη Μονεμβάσια

Άστεγη ηλικιωμένη, υπήκοος Ρουμανίας, περιπλανιόταν την Πέμπτη 22 Δεκεμβρίου στη Μονεμβάσια, όταν εντοπίστηκε από αστυνομικούς του τοπικού σταθμού. Η άστεγη είχε κατασκηνώσει εκτός πόλης, σε μια πρόχειρα στημένη σκηνή, και βέβαια μέσα στο κρύο.
Σε συνεργασία με τη δημοτική ενότητα οι αστυνομικοί την πλησίασαν για να εξακριβώσουν τα στοιχεία της, αλλά και να της προσφέρουν βοήθεια.
Άμεση ήταν η κινητοποίηση τόσο της αστυνομίας όσο και της δημοτικής ενότητας και της εκκλησίας, αλλά και κατοίκων, ώστε να φιλοξενηθεί σε ξενοδοχείο της περιοχής, ενώ παράλληλα της προσέφεραν τροφή και ρούχα. Επίσης εξασφαλίστηκε η μετακίνησή της σε προορισμό που ζήτησε και στον οποίο ανέφερε ότι είχε γνωστούς.
Άξιοι συγχαρητηρίων, σύμφωνα με την ιστοσελίδα monemvasianews.gr, είναι ο διοικητής κ. Νεκτάριος Γαγκάς και το προσωπικό του αστυνομικού σταθμού Μονεμβασίας, ο αντιδήμαρχος κ. Σταύρος Χριστάκος και οι υπάλληλοι της ΔΕ, η ενορία Μονεμβασίας και ο εφημέριος π. Κωνσταντίνος Κρυπωτός, καθώς και κάθε κάτοικος ξεχωριστά που μέσα από ενέργειες και πράξεις έδειξε το κοινωνικό του πρόσωπο. Όλοι οι ανωτέρω απέδειξαν για μια ακόμη φορά ότι σε μια κοινωνία που μεταβάλλεται επικίνδυνα δεν έχει χαθεί η ανθρωπιά και το φιλότιμο.
πηγή: monemvasianews.gr

Μολάοι: Ανοικτή εκδήλωση του ΣΥΡΙΖΑ για ασφαλιστικό και φορολογικό

Συζήτηση για το ασφαλιστικό – φορολογικό διοργανώνει η οργάνωση μελών του ΣΥΡΙΖΑ δήμου Μονεμβασίας αύριο Τετάρτη 28 Δεκεμβρίου και ώρα 7.00′ το απόγευμα, στην αίθουσα εκδηλώσεων του δήμου στους Μολάους (πρώην Ξυνού). Ομιλητής θα είναι ο βουλευτής του κόμματος Σταύρος Αραχωβίτης.

ΛΑΚΩΝΙΑ.Χειροπέδες σε 35χρονο για κατοχή αντικειμένων μεγάλης πολιτιστικής αξίας

Αστυνομικοί της Ομάδας Πρόληψης και Καταστολής Εγκληματικότητας (ΟΠΚΕ) Λακωνίας συνέλαβαν χθες τις πρώτες πρωινές ώρες 35χρονο βούλγαρο. Στην κατοχή του βρέθηκαν διάφορα μεταλλικά αντικείμενα, τα οποία αφού επιδείχθηκαν σε αρχαιολόγο κρίθηκε ότι εμπίπτουν στις προστατευτικές διατάξεις της νομοθεσίας για την προστασία των αρχαιοτήτων και εν γένει της πολιτιστικής κληρονομιάς. Επιπλέον, όπως προέκυψε, ο 35χρονος κατείχε και συσκευή ανίχνευσης μετάλλων, η οποία επίσης κατασχέθηκε. Προανάκριση διενεργεί το Αστυνομικό Τμήμα Μολάων.
 http://laconialive.gr/

Δευτέρα 26 Δεκεμβρίου 2016

Το Χριστόψωμο του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη

Χριστουγεννιάτικο διήγημα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη (1851-1911),

που πρωτοδημοσιεύτηκε στις 26 Δεκεμβρίου 1887 στην εφημερίδα Εφημερίς   με τον χαρακτηριστικό υπότιτλο Διήγημα Πρωτότυπον. Παρέμεινε ξεχασμένο έως τα Χριστούγεννα του 1941, οπότε παρουσιάσθηκε προλογισμένο και υπομνηματισμένο από τον φιλόλογο Γεώργιο Βαλέτα στο περιοδικό Νέα Εστία.

    Μεταξύ των πολλών δημωδών τύπων, τους οποίους θα έχωσι να εκμεταλλευθώσιν οι μέλλοντες διηγηματογράφοι μας, διαπρεπή κατέχει θέσιν η κακή πενθερά, ως και η κακή μητρυιά. Περί μητρυιάς άλλοτε θα αποπειραθώ να διαλάβω τινά, προς εποικοδόμησιν των αναγνωστών μου. Περί μιας κακής πενθεράς σήμερον ο λόγος.
    Εις τι έπταιεν η ατυχής νέα Διαλεχτή, ούτως ωνομάζετο, θυγάτηρ του Κασσανδρέως μπάρμπα-Μανώλη, μεταναστεύσαντος κατά την Ελληνικήν Επανάστασιν εις μίαν των νήσων του Αιγαίου. Εις τι έπταιεν αν ήτο στείρα και άτεκνος; Είχε νυμφευθή προ επταετίας, έκτοτε δις μετέβη εις τα λουτρά της Αιδηψού, πεντάκις τής έδωκαν να πίη διάφορα τελεσιουργά βότανα, εις μάτην, η γη έμενεν άγονος. Δύο ή τρεις γύφτισσαι τής έδωκαν να φορέση περίαπτα θαυματουργά περί τας
μασχάλας, ειπούσαι αυτή, ότι τούτο ήτο το μόνον μέσον, όπως γεννήση, και μάλιστα υιόν. Τέλος καλόγηρός τις Σιναΐτης τη εδώρησεν ηγιασμένον κομβολόγιον, ειπών αυτή να το βαπτίζη και να πίνη το ύδωρ. Τα πάντα μάταια.
    Επί τέλους με την απελπισίαν ήλθε και η ανάπαυσις της συνειδήσεως, και δεν ενόμιζεν εαυτήν ένοχον. Το αυτό όμως δεν εφρόνει και η γραία Καντάκαινα, η πενθερά της, ήτις επέρριπτεν εις την νύμφην αυτής το σφάλμα της μη αποκτήσεως εγγόνου διά το γήρας της.
    Είναι αληθές, ότι ο σύζυγος της Διαλεχτής ήτο το μόνον τέκνον της γραίας ταύτης, και ούτος δε συνεμερίζετο την πρόληψιν της μητρός του εναντίον της συμβίας αυτού. Αν δεν τω εγέννα η σύζυγός του, η γενεά εχάνετο. Περίεργον, δε, ότι πας Ελλην της εποχής μας ιερώτατον θεωρεί
χρέος και υπερτάτην ανάγκην την διαιώνισιν του γένους του.
    Εκάστοτε, οσάκις ο υιός της επέστρεφεν εκ του ταξιδίου του, διότι είχε βρατσέραν, και ήτο τολμηρότατος εις την ακτοπλοΐαν, η γραία Καντάκαινα ήρχετο εις προϋπάντησιν αυτού, τον ωδήγει εις τον οικίσκον της, τον εδιάβαζε, τον εκατήχει, του έβαζε μαναφούκια, και ούτω τον προέπεμπε παρά τη γυναικί αυτού. Και δεν έλεγε τα ελαττώματά της, αλλά τα αυγάτιζε, δεν ήτο μόνο «μαρμάρα», τουτέστι στείρα η νύμφη της, τούτο δεν ήρκει, αλλ' ήτο άπαστρη, απασσάλωτη, ξετσίπωτη κ.λπ.    ΄Ολα τα είχεν, «η ποίσα, η δείξα, η άκληρη».
    Ο καπετάν Καντάκης, φλομωμένος, θαλασσοπνιγμένος, τα ήκουεν όλα αυτά, η φαντασία του εφούσκωνεν, εξερχόμενος είτα συνήντα τους συναδέλφους του ναυτικούς, ήρχιζαν τα καλώς ώρισες, καλώς σας ηύρα, έπινεν επτά ή οκτώ ρώμια, και με τριπλήν σκοτοδίνην, την εκ της
θαλάσσης, την εκ της γυναικείας διαβολής και την εκ των ποτών, εισήρχετο οίκαδε και βάρβαροι σκηναί συνέβαινον τότε μεταξύ αυτού και της συζύγου του.
    Ούτως είχον τα πράγματα μέχρι της παραμονής των Χριστουγέννων του έτους 186... Ο καπετάν Καντάκης προ πέντε ημερών είχε πλεύσει με την βρατσέραν του εις την απέναντι νήσον με φορτίον αμνών και ερίφων, και ήλπιζεν, ότι θα εώρταζε τα Χριστούγεννα εις την οικίαν του. Αλλά τον λογαριασμόν τον έκαμνεν άνευ του ξενοδόχου, δηλ. άνευ του Βορρά, όστις εφύσησεν αιφνιδίως άγριος και έκλεισαν όλα τα πλοία εις τους όρμους, όπου ευρέθησαν. Είπομεν όμως, ότι ο καπετάν Καντάκης ήτο τολμηρός περί την ακτοπλοΐαν. Περί την εσπέραν της παραμονής των
Χριστουγέννων ο άνεμος εμετριάσθη ολίγον, αλλ' ουχ ήττον εξηκολούθει να πνέη. Το μεσονύκτιον πάλιν εδυνάμωσε.
    Τινές ναυτικοί εν τη αγορά εστοιχημάτιζον, ότι, αφού κατέπεσεν ο Βορράς, ο καπετάν Καντάκης θα έφθανε περί το μεσονύκτιον. Η σύζυγός του όμως δεν ήτο εκεί να τους ακούση και δεν τον επερίμενεν. Αύτη εδέχθη μόνο περί την εσπέραν την επίσκεψιν της πενθεράς της, ασυνήθως φιλόφρονος και μηδιώσης, ήτις τη ευχήθη το απαραίτητον «καλό δέξιμο», και διά χιλιοστήν φορά το στερεότυπον «μ' έναν καλό γυιό».
    Και ου μόνον, τούτο, αλλά τη προσέφερε και εν χριστόψωμο.
    - Το ζύμωσα μοναχή μου, είπεν η θειά Καντάκαινα, με γεια να το φας.
    - Θα το φυλάξω ως τα Φώτα, διά ν' αγιασθή, παρετήρησεν η νύμφη.
    - Οχι, όχι, είπε μετ' αλλοκότου σπουδής η γραία, το δικό της φυλάει η κάθε μια νοικοκυρά διά τα Φώτα, το πεσκέσι τρώγεται.
    - Καλά, απήντησεν ηρέμα η Διαλεχτή, του λόγου σου ξέρεις καλλίτερα.
    Η Διαλεχτή ήτο αγαθωτάτης ψυχής νέα, ουδέποτε ηδύνατο να φαντασθή ή να υποπτεύση κακό τι.
    «Πώς τώπαθε η πεθερά μου και μου έφερε χριστόψωμο», είπε μόνον καθ' εαυτήν, και αφού απήλθεν η γραία εκλείσθη εις την οικίαν της και εκοιμήθη μετά τινος δεκαετούς παιδίσκης γειτονοπούλας, ήτις τη έκανε συντροφίαν, οσάκις έλειπεν ο σύζυγός της. Η Διαλεχτή εκοιμήθη
πολύ ενωρίς, διότι σκοπόν είχε να υπάγη εις την εκκλησίαν περί το μεσονύκτιον. Ο ναός δε του Αγίου Νικολάου μόλις απείχε πεντήκοντα βήματα από της οικίας της.
    Περί το μεσονύκτιον εσήμαναν παρατεταμένως οι κώδωνες. Η Διαλεχτή ηγέρθη, ενεδύθη και απήλθεν εις την εκκλησίαν. Η παρακοιμωμένη αυτή κόρη ήτο συμπεφωνημένον, ότι μόνον μέχρι
ου σημάνη ο όρθρος θα έμενε μετ' αυτής, όθεν αφυπνίσασα αυτήν την ωδήγησε πλησίον των αδελφών της. Αι δύο οικίαι εχωρίζοντο διά τοίχου κοινού.
    Η Διαλεχτή ανήλθεν εις τον γυναικωνίτην του ναού, αλλά μόλις παρήλθεν ημίσεια ώρα και γυνή τις πτωχή και χωλή δυστυχής, ήτις υπηρέτει ως νεωκόρος της εκκλησίας, ελθούσα τη λέγει εις το ους:
    - Δόσε μου το κλειδί, ήλθε ο άντρας σου.
    - Ο άντρας μου! ανεφώνησεν η Διαλεχτή έκπληκτος.
    Και αντί να δώση το κλειδί έσπευσε να καταβή η ιδία.
    Ελθούσα εις την κλίμακα της οικίας, βλέπει τον σύζυγόν της κατάβρεκτον, αποστάζοντα ύδωρ και αφρόν.
    - Είμαι μισοπνιγμένος, είπε μορμυρίζων ούτος, αλλά δεν είναι τίποτε. Αντί να το ρίξωμε έξω, το καθίσαμε στα ρηχά.
    - Πέσατε έξω; ανέκραξεν η Διαλεχτή.
    - Οχι, δεν είναι σου λέω τίποτε. Η βρατσέρα είναι σίγουρη, με δυο άγκουρες αραγμένη και καθισμένη.
    - Θέλεις ν' ανάψω φωτιά;
    - Αναψε και δόσε μου ν' αλλάξω.
    Η Διαλεχτή εξήγαγε εκ του κιβωτίου ενδύματα διά τον σύζυγόν της και ήναψε πυρ.
    - Θέλεις κανένα ζεστό;
    - Δεν μ' ωφελεί εμένα το ζεστό, είπεν ο καπετάν Καντάκης. Κρασί να βγάλης.
    Η Διαλεχτή εξήγαγεν εκ του βαρελίου οίνον.
    - Πώς δεν εφρόντισες να μαγειρεύσης τίποτε; είπε γογγύζων ο ναυτικός.
    - Δεν σ' επερίμενα απόψε, απήντησε μετά ταπεινότητος η Διαλεχτή. Κρέας επήρα. Θέλεις να σου ψήσω πριζόλα;
    - Βάλε, στα κάρβουνα, και πήγαινε συ στην εκκλησιά σου, είπεν ο καπετάν Καντάκης. Θα έλθω κι εγώ σε λίγο.
    Η Διαλεχτή έθεσε το κρέας επί της ανθρακιάς, ήτις εσχηματίσθη ήδη, και ητοιμάζετο να υπακούση εις την διαταγήν του συζύγου της, ήτις ήτο και ιδική της επιθυμία, διότι ήθελε να κοινωνήση. Σημειωτέον ότι την φράσιν «πήγαινε συ στην εκκλησιά σου» έβαψεν ο Καντάκης διά στρυφνής χροιάς.
    - Η μάννα μου δε θα τώμαθε βέβαια ότι ήλθα, παρετήρησεν αύθις ο Καντάκης.
    - Εκείνη είναι στην ενορία της, απήντησεν η Διαλεχτή. Θέλεις να της παραγγείλω;
    - Παράγγειλέ της να έλθη το πρωί.
    Η Διαλεχτή εξήλθεν. Ο Καντάκης την ανεκάλεσεν αίφνης.
    - Μα τώρα είναι τρόπος να πας εσύ στην εκκλησιά, και να με αφήσεις μόνον;
    - Να μεταλάβω κι έρχομαι, απήντησεν η γυνή.
    Ο Καντάκης δεν ετόλμησε ν' αντείπη τι, διότι η απάντησις θα ήτο βλασφημία. Ουχ ήττον όμως την βλασφημίαν ενδιαθέτως την επρόφερεν.
    Η Διαλεχτή εφρόντισε να στείλη αγγελιοφόρον προς την πενθεράν της, ένα δωδεκαετή παίδα της αυτής εκείνης γειτονικής οικογενείας, ης η θυγάτηρ εκοιμήθη αφ' εσπέρας πλησίον της, και επέστρεψεν εις τον ναόν.
    Ο Καντάκης, όστις επείνα τρομερά, ήρχισε να καταβροχθίζη την πριζόλαν. Καθήμενος οκλαδόν παρά την εστίαν, εβαρύνετο να σηκωθή και ν' ανοίξη το ερμάρι διά να λάβη άρτον, αλλ' αριστερόθεν αυτού υπεράνω της εστίας επί μικρού σανιδώματος ευρίσκετο το χριστόψωμον
εκείνο, το δώρον της μητρός του προς την νύμφην αυτής. Το έφθασε και το έφαγεν ολόκληρον σχεδόν μετά του οπτού κρέατος.
    Περί την αυγήν, η Διαλεχτή επέστρεψεν εκ του ναού, αλλ' εύρε την πενθεράν της περιβάλλουσαν διά της ωλένης το μέτωπον του υιού αυτής και γοερώς θρηνούσαν.
    Ελθούσα αύτη προ ολίγων στιγμών τον εύρε κοκκαλωμένον και άπνουν. Επάρασα τους οφθαλμούς, παρετήρησε την απουσίαν του χριστοψώμου από του σανιδώματος της εστίας, και αμέσως ενόησε
τα πάντα. Ο Καντάκης έφαγε το φαρμακωμένο χριστόψωμο, το οποίον η γραία στρίγλα είχε παρασκευάσει διά την νύμφην της.
    Ιατροί επιστήμονες δεν υπήρχον εν τη μικρά νήσω. Ουδεμία νεκροψία ενεργήθη. Ενομίσθη, ότι ο θάνατος προήλθεν εκ παγώματος συνεπεία του ναυαγίου. Μόνη η γραία Καντάκαινα ήξευρε το αίτιον του θανάτου. Σημειωτέον, ότι η γραία, συναισθανθείσα και αυτή το έγκλημά της, δεν
εμέμφθη την νύμφην της. Αλλά τουναντίον την υπερήσπισε κατά της κακολογίας άλλων.
    Εάν έζησε και άλλα κατόπιν Χριστούγεννα, η άστοργος πενθερά και ακουσία παιδοκτόνος, δε θα ήτο πολύ ευτυχής εις το γήρας της.
ΠΗΓΗ: sansimera.gr

Αρχιερατικά Χριστούγεννα με 15 άτομα!


Υπάρχει ένα νησί της Ελληνικής Επικράτειας στο οποίο έχουν απομείνει λιγότεροι από 20 μόνιμοι κάτοικοι, χωρίς γιατρό, χωρίς παπά, χωρίς την απαραίτητη κρατική μέριμνα.
Τα Αντικύθηρα των 15-20 μονίμων κατοίκων επισκέφθηκε ανήμερα Χριστούγεννα ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κυθήρων και Αντικυθήρων κ. Σεραφείμ, ο απλούς και ταπεινός Ιεράρχης, που αποδεικνύει εμπράκτως την μέριμνα και την πατρική του φροντίδα για το ποίμνιό του, ακόμα και το πιο απομακρυσμένο.
Τους τελευταίους μήνες ο σεβάσμιος Ιερέας των Αντικυθήρων π. Αντώνιος Λιγοψυχάκης αναρρώνει από πρόβλημα υγείας και έτσι ο Σεβασμιώτατος αποστέλει στο μικρό νησί Ιερείς περιοδικά προκειμένου να καλύψουν αυτό το κενό.
Φέτος τα Χριστούγεννα αποφάσισε να πάει ο ίδιος στα Αντικύθηρα για να τελέσει την Χριστουγεννιάτικη Θεία Λειτουργία, όμως η ισχυρή κακοκαιρία δεν του επέτρεψε να μεταβεί από την παραμονή.
Έτσι, έφθασε στο νησί ανήμερα Χριστούγεννα με το ελικόπτερο του κ. Σαραντόπουλου από τις Σπέτσες που πολύ συχνά εξυπηρετεί αφιλοδερδώς το ακριτικό νησί και τον Σεβασμιώτατο.
Στο Δημοτικό Ελικοδρόμιο τον υποδέχθηκε ο Πρόεδρος της Δημοτικής Κοινότητας κ. Ανδρέας Χαρχαλάκης.
Είναι η πρώτη φορά που ένας Ιεράρχης επισκέπτεται το νησί σε μια τόσο μεγάλη ημέρα για την Χριστιανοσύνη.
Το εσπέρας των Χριστουγέννων ο Σεβασμιώτατος τέλεσε τον Εσπερινό στον Ιερό Ναό του Πολιούχου Αγίου Μύρωνος, ενώ το πρωί της 26ης Δεκεμβρίου λειτούργησε κατά μόνας (άνευ άλλων Ιερέων και Διακόνου) στον διπλό Ιερό Ναό Εισοδίων της Θεοτόκου και Αγίου Διονυσίου στον Ποταμό, όπου ευρίσκεται η πιο παλαιά φορητή εικόνα στο νησί, η Δέησις επί του Ιερού Τέμπλου του Ναού των Εισοδίων, που ανάγεται στον 15ο αιώνα και είναι Κρητικής Σχολής.
Ο Σεβασμιώτατος επισκέφθηκε τους κατοίκους του νησιού σαν γνήσιος ποιμήν και πατέρας.
Σε μια περίοδο που πολλοί (και εντός Εκκλησίας δυστυχώς) αναζητούν την πολυτέλεια, την προβολή και ίσως την εκζήτηση, υπάρχουν ακόμα Ιεράρχες που παραμένουν και ζουν ως απλοί μοναχοί, όπως τους επιτάσσει το Σχήμα τους και αποτελούν πραγματικούς ποιμένες, όχι μόνο για την λαχούσα σε αυτούς Επαρχία, αλλά για τον σύμπαντα κόσμο.
Φωτογραφίες: Ανδρέας Χαρχαλάκης


Κυριακή 25 Δεκεμβρίου 2016

Οταν ο Κουστό εξερευνούσε το Αιγαίο

Στιγμιότυπα από τις περιπέτειες του Κουστό στην Ελλάδα σε φωτογραφίες του Λευτέρη Τσαβλίρη, όπως δημοσιεύτηκαν στο βιβλίο του Κωστή Στήκα «Ο Μηχανισμός των Αντικυθήρων».
 Για να ιχνηλατήσουμε αυτή την πλούσια σε ανακαλύψεις πορεία του κοσμογυρισμένου θαλασσοπόρου στα νερά της χώρας μας, μιλήσαμε με τον επίσημο «συγγραφέα» του «Καλυψώ», τον δύτη Ιβ Πακαλέ και τον Ελληνα συγγραφέα και εκδότη Κωστή Στήκα.
O Ιβ Πακαλέ ακολούθησε τον Κουστό στην Ελλάδα και χάρη στο βιβλίο του γράφτηκε το σενάριο της ταινίας που εξιστορεί την ταραχώδη ζωή του «Κάπτεν Πλάνετ», όπως αποκαλούσαν πολλοί τον μεγάλο εξερευνητή, ενώ ο Κωστής Στήκας έγραψε το βιβλίο «Μηχανισμός των Αντικυθήρων» -πρώτα στα Αγγλικά ενώ μόλις κυκλοφόρησε και στα Ελληνικά- όπου συνομιλεί με τον Ελληνα δύτη αρχαιολόγο Λευτέρη Τσαβλίρη, ο οποίος με τη διπλή ιδιότητα του δύτη και του αρχαιολόγου συμμετείχε στην επίβλεψη των καταδύσεων του «Καλυψώ» για λογαριασμό των ελληνικών Αρχών.
Ο διάσημος ωκεανογράφος, εξερευνητής, δύτης, φωτογράφος και κινηματογραφιστής Ζακ Ιβ Κουστό έφτασε στην Ελλάδα με το δημοφιλές σκάφος του, το «Καλυψώ», στις 5 Νοεμβρίου 1975 και κατέπλευσε στη Μαρίνα της Ζέας στη Φρεαττύδα, εκεί όπου έδεναν κάποτε τα ιπτάμενα δελφίνια της εταιρείας Ceres Flyin’Dolphins.
Ηταν καλεσμένος της ελληνικής κυβέρνησης για ένα μεγάλο εγχείρημα, την αναζήτηση της Χαμένης Ατλαντίδας, καθώς και τη χαρτογράφηση ορισμένων ιστορικών υποβρύχιων ναυαγίων.
Το κόστος
Δεν ήταν μόνο αυτό που δικαιολογούσε το ένα εκατομμύριο διακόσιες χιλιάδες δολάρια που θα δαπανούσε το ελληνικό κράτος για το εγχείρημα και τις εξακόσιες χιλιάδες δολάρια της συμμετοχής σε αυτό του ομίλου Κουστό, καθώς κατόπιν συμφωνίας με τον ΕΟΤ και το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου θα γυρίζονταν και δύο ταινίες οι οποίες θα κάλυπταν όλη την εξερεύνηση των ελληνικών βυθών από τον θρυλικό θαλασσοπόρο, με τον τίτλο «Στην αναζήτηση Της Ατλαντίδας».
Ο χάρτης που χρησιμοποίησαν ο Κουστό και η ομάδα του κατά την εξερεύνηση των ελληνικών θαλασσών.
Ο χάρτης που χρησιμοποίησαν ο Κουστό και η ομάδα του κατά την εξερεύνηση των ελληνικών θαλασσών.
Ο άνθρωπος που συνυπόγραψε με τον Ζακ Ιβ Κουστό τα δύο βιβλία που έγιναν ταινίες και περιγράφουν τις εξερευνήσεις του «Καλυψώ» και του πληρώματός του στην Ελλάδα, ο 71χρονος πλέον Ιβ Πακαλέ, μας λέει σχετικά: «Ο Ζακ είχε επισκεφθεί πρώτη φορά την Ελλάδα το 1953 και το '54. Εκανε καταδύσεις στο ναυάγιο των Αντικυθήρων. Τότε εξέφρασε την επιθυμία να επιστρέψει. Και την πραγματοποίησε 22 χρόνια αργότερα για μια μεγάλη αρχαιολογική αποστολή στην Ελλάδα και το ναυάγιο των Αντικυθήρων. Οι δύτες κατευθύνονταν από αρχαιολόγους του Μουσείου Αθηνών, όπως τον κύριο Κριτζά και τον καθηγητή Σεισμολογίας και ηφαιστειολόγο κύριο Γαλανόπουλο, που ήταν αυτοί που αποφάσιζαν σε αυτή την έρευνα».
Ο Γάλλος «συγγραφέας» του «Καλυψώ» μας τόνισε πως «υπήρξε μια εκ νέου αναζήτηση στο ναυάγιο των Αντικυθήρων όπου ανακαλύφθηκαν αγαλματίδια που βρίσκονται σήμερα στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο. Ο Κουστό είχε μια συσκευή η οποία λειτουργούσε σαν απορροφητήρας αντικειμένων από το βυθό και έτσι έφερε στο φως νομίσματα και αγαλματίδια».
Στο βιβλίο του Κωστή Στήκα «Ο Μηχανισμός των Αντικυθήρων» ο Ελληνας δύτης και αρχαιολόγος Λευτέρης Τσαβλίρης περιγράφει την περίφημη συσκευή ως εξής: «Η ανασκαφή έγινε με απορροφητήρα, την περιβόητη "suceuse", όπως την έλεγαν οι Γάλλοι. Πρόκειται για σωλήνα διαμέτρου περίπου 12 εκατοστών, ο οποίος ρουφάει ό,τι βρει μπροστά του, ενώ επάνω στο κατάστρωμα γίνεται αυτόματα διαχωρισμός του νερού και της άμμου, που έχουν επίσης ρουφηχτεί, από τα υπόλοιπα στερεά αντικείμενα. Στη συνέχεια γίνεται η συλλογή των πιθανών ευρημάτων, μέσα από τις πέτρες και τα άλλα υλικά που έχουν παραμείνει στο καλάθι. Με τον τρόπο αυτό βρέθηκαν νομίσματα και οστά».
Οι νεωτερισμοί που χρησιμοποιήθηκαν στο «Καλυψώ» περιγράφονταν με λεπτομέρεια σε ρεπορτάζ της ελληνικής κρατικής τηλεόρασης: «Πίσω από την καμπίνα του καπετάνιου υπάρχει ένα εργαστήριο με τηλεόραση βυθού, βυθόμετρο, δορυφόρο για τον έλεγχο του καιρού, κλειστό κύκλωμα τηλεόρασης, ραντάρ?».
Το «Καλυψώ» στο λιμάνι του Πειραιά.
Το «Καλυψώ» στο λιμάνι του Πειραιά.
Στο «Καλυψώ» υπήρχε επίσης το βυθοσκάφος που έφτανε σε βάθος 450 μέτρων και πολλά άλλα αντικείμενα που καθιστούν τον Ζακ Κουστό πρωτοπόρο όχι μόνο στον κόσμο της εξερεύνησης αλλά και σε αυτόν της τεχνολογίας της ωκεανογραφίας.
Στο ναυάγιο των Αντικυθήρων, του οποίου τα πιο διάσημα ευρήματα είναι το χάλκινο αγαλματίδιο που αναπαριστά έναν έφηβο και ο Μηχανισμός που έμεινε γνωστός και ως χρονολόγιο, υπολογιστής ή αστρολάβος των Αντικυθήρων (από τον οποίο εμπνεύστηκε πρόσφατα και η ελβετική εταιρεία Hublot και κατασκεύασε συλλεκτικά ρολόγια) χρησιμοποιήθηκαν συνολικά δέκα δύτες, οχτώ Γάλλοι και δύο Ελληνες, ένας εκ των οποίων ο Λευτέρης Τσαβλίρης.
Ο τελευταίος περιέγραψε τον ρυθμό των καταδύσεων: «Καταδυόμασταν διαδοχικά, από είκοσι λεπτά ο καθένας το πρωί, και άλλα δεκαπέντε λεπτά το απόγευμα, με περίπου μιάμιση ώρα αποσυμπίεση μετά από κάθε κατάδυση. Κατεβαίναμε στον βυθό προτού αναδυθεί ο προηγούμενος δύτης, για να υπάρχει μια συνέχεια στη δουλειά. Στο κατάστρωμα βρισκόταν ο αρχαιολόγος Λάζαρος Κολώνας, ο οποίος τηρούσε το ημερολόγιο της επιχείρησης και ταξινομούσε τα ευρήματα στο καλάθι, τα οποία στη συνέχεια έμπαιναν σε δεξαμενές γλυκού νερού, προκειμένου να αποβάλουν το αλάτι τους».
Ο ίδιος βρήκε ένα από τα πιο σημαντικά ευρήματα της αποστολής, το αγαλματίδιο του μικρού εφήβου: «Στο πλαίσιο της ανασκαφής, η οποία διήρκεσε περίπου έναν μήνα, βρήκαμε πολύ σημαντικά αντικείμενα, μεταξύ των οποίων και κοσμήματα, τα οποία μάλιστα είχαμε την τύχη να τα βρούμε ο συνεργάτης μου Βασίλης Βιτάλης κι εγώ και να τα ανεβάσουμε στο πλοίο. Τα κοσμήματα αυτά εκτέθηκαν μαζί με άλλα ευρήματα στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, στο πλαίσιο της έκθεσης για το Ναυάγιο των Αντικυθήρων».

Οταν ο Κουστό εξερευνούσε το Αιγαίο
Και συνεχίζει: «Ακόμη πιο μεγάλη επιτυχία για εμάς ήταν η ανεύρεση δύο πολύ σημαντικών αγαλματιδίων, του Πυγμάχου και του Μικρού Εφήβου. Η ανεύρεση των δύο αυτών αγαλματιδίων οφείλεται στην παρατηρητικότητά μας, καθώς βρέθηκαν πακτωμένα μέσα σε ένα συμπαγές υλικό, σκληρό σαν πέτρα. Στα αρχαία χρόνια υπήρχε η συνήθεια να σταθεροποιούν μέσα σε άμμο τα αντικείμενα που μεταφέρονταν στα αμπάρια των πλοίων. Αυτή η μέθοδος απέτρεπε το σπάσιμο των εύθραυστων αντικειμένων σε ενδεχόμενη θαλασσοταραχή ή και τρικυμία».
Η μεγάλη εκστρατεία
Η εξερεύνηση συνεχίστηκε σε άλλα σημεία του Αιγαίου, από τη Σαντορίνη μέχρι την Κρήτη, όπου εκτείνονταν σύμφωνα τις ιστορικές πηγές του «Καλυψώ» η Ατλαντίδα και ο μινωικός πολιτισμός.
Οπως μας το περιέγραψε και ο Ιβ Πακαλέ «Υπήρξε αυτή η μεγάλη εκστρατεία να βρεθεί η Χαμένη Ατλαντίδα. Βασιστήκαμε στις περιγραφές του Πλάτωνα για την καταστροφή της και επομένως ψάξαμε σε πολλά μέρη μελετώντας τη θεωρία του κυρίου Γαλανόπουλου, που ανέδειξε την υπόθεση ότι η καταστροφή της Ατλαντίδας οφειλόταν σε ένα τσουνάμι που ξεκίνησε με την έκρηξη του ηφαιστείου της Σαντορίνης».
Η αναζήτηση της Ατλαντίδας και του μινωικού πολιτισμού τους οδήγησε μέχρι το νησί Δίας απέναντι από το λιμάνι του Ηρακλείου.

Οταν ο Κουστό εξερευνούσε το Αιγαίο
Η επιλογή της τοποθεσίας οφειλόταν σε μια λογική υπόθεση: «Οι ναυτικοί του ''Καλυψώ'' σκέφτηκαν ότι το λιμάνι του Ηρακλείου δεν είναι τόσο πρακτικό για τα ιστιοφόρα και την προστασία τους από τους βόρειους ανέμους, τα μελτέμια. Επομένως είπαμε πως αν βρίσκαμε ναυάγιο ιστιοφόρου δεν θα ήταν στο λιμάνι του Ηρακλείου και επειδή οι Μίνωες ναυτικοί ήταν πολύ ικανοί -είχαν αποικήσει ολόκληρη τη Μεσόγειο- στραφήκαμε προς το νησί Δίας που έχει την ακτή προσανατολισμένη στον Νότο. Εκεί βρήκαμε πολλά πλοία διαφορετικών εποχών, από πολύ αρχαία που ξεκινούν από την εποχή του Χαλκού μέχρι τον Μεσαίωνα αλλά και την εποχή της ενετικής κατοχής».
Ο «Βρεταννικός» (Britannic) ήταν ένα από τα μεγαλύτερα υπερωκεάνια της γραμμής του Βόρειου Ατλαντικού στις αρχές του 20ού αιώνα.
Με την έκρηξη του Α' Παγκοσμίου Πολέμου μετατράπηκε σε πλωτό νοσοκομείο και βυθίστηκε στις 21 Νοεμβρίου του 1916 ενώ έπλεε στο στενό της Κέας με προορισμό τον νοσοκομειακό σταθμό της Λήμνου.
Η νάρκη και η ανατροπή
Η επίσημη θέση ήταν ότι βυθίστηκε από νάρκη. Ο Κουστό ανακάλυψε το ναυάγιο σε βάθος 120 μέτρων και διαπίστωσε ότι τορπιλίστηκε από Γερμανικό υποβρύχιο.
«Εγιναν μεγάλες καταδύσεις εκεί και μάλιστα ο Κουστό βούτηξε ο ίδιος στα 67 του σε πολύ μεγάλο βάθος που βρισκόταν το ναυάγιο, γύρω στα 120 μέτρα. Βρήκαμε την εξήγηση. Υπήρχε σκόνη άνθρακα που μαρτυρούσε βαθύτερη έκρηξη απ' αυτή της νάρκης, επομένως αποδείχθηκε ότι το χτύπησε γερμανικό υποβρύχιο», μας είπε σχετικά ο Ιβ Πακαλέ.

Οταν ο Κουστό εξερευνούσε το Αιγαίο
ΑΠΟΘΕΩΤΙΚΗ ΥΠΟΔΟΧΗ
Ο ελληνικός Τύπος υποδέχθηκε τον Ζακ Ιβ Κουστό με τίτλους όπως «Σε κοινό 250 εκατομμυρίων θα προβληθούν οι ταινίες που θα γυρίσει ο Ζακ Κουστό» και υπότιτλους «Θα διαφημισθούν οι ελληνικοί θησαυροί-Στη Σαντορίνη θα ζωντανέψει ο μύθος της χαμένης Ατλαντίδας».
Θανάσης Διαμαντόπουλος
diamantopoulos@pegasus.gr
 http://www.ethnos.gr/