Κυριακή 14 Μαρτίου 2021

Γ. Κασιμάτης: Με «άλλοθι» την Πανδημία το σύστημα αλλάζει τον ρόλο των κοινωνιών


 Γιώργος Σαχίνης

Ο ομότιμος καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου στον 98.4

Ο ομότιμος καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου Γιώργος Κασιμάτης, μιλώντας στον 98.4 εκτίμησε ότι στο όνομα της προστασίας της δημόσιας υγείας, ένα σύστημα υπερεθνικό που υπερβαίνει κοινωνίες  και κράτη, επιχειρεί να διαμορφώσει μια νέα πραγματικότητα , στην οποία οι κυβερνήσεις ιδίως των ισχυρών χωρών επίσης εργαλειοποιούν την πανδημία για να λαμβάνουν αποφάσεις υπερβαίνοντας ακόμη και συνταγματικές επιταγές.

Όπως ξεκαθάρισε, ασφαλώς ένα κράτος για προστατέψει τους πολίτες του και την ζωή τους, ως υπέρτατο αγαθό , μπορεί να λαμβάνει περιοριστικά μέτρα για λόγους δημόσιας υγείας. Όμως αυτά τα μέτρα θα πρέπει να είναι τεκμηριωμένα απόλυτα, με διαφάνεια και στοιχεία , διαφορετικά είναι εκτροπή από τις συνταγματικές πρόνοιες. Τα μέτρα για την COVID-19, αναρωτήθηκε, αν και κατά πόσο είναι ανάλογα της προστασίας που υποτίθεται ότι θα παρέχουν στον πληθυσμό ή αν είναι δυσανάλογα των δυσμενών έως καταστροφικών επιπτώσεων στο σύνολο της κοινωνίας.

Ο κ. Κασιμάτης , αναφέρθηκε ακόμη για το νέο πλαίσιο που διαμορφώνεται στη κοινωνία με  μέτρα καταστολής και ελέγχου, υποστηρίζοντας ότι επιχειρείται συνολικά μία ανα-διευθέτηση  δικαιωμάτων και ελευθεριών των κοινωνιών , από ένα υπερεθνικό σύστημα που δρώντας πλέον ανεξέλεγκτα, επιχειρεί να καθυποτάξει ακόμη και τους επιστήμονες, δίνοντας χροιά αναγκαιότητας στα μέτρα που επιλέγει πολιτικά , τα οποία η επιστήμη με τους δικούς της όρους δεν θα μπορούσε να τα υποστηρίξει.

Θέση πήρε και για την  ακραία πόλωση που δημιουργείται στη κοινωνία το τελευταίο διάστημα έναντι των διαρκώς  μέτρων επιτήρησης, τονίζοντας ότι η βία που υπάρχει ακόμη και στους νόμους, αντιμετωπίζεται με ένα πρόταγμα συλλογικής αντίστασης κι όχι με βία που μπορεί να καταστεί άλλοθι για ακόμη πιο σκληρά μέτρα από την εκάστοτε κρατική εξουσία. : Με «άλλοθι»  την Πανδημία το σύστημα αλλάζει τον ρόλο των κοινωνιών, σημείωσε και οι πολίτες πρέπει να μην καταπίνουν αμάσητες τις πληροφορίες αλλά να ζητούν πειστικά στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι τα μέτρα που λαμβάνονται  , είναι προς όφελος των κοινωνιών και όχι δυσανάλογα σε κόστος για αυτές έναντι του οφέλους που υποτίθεται ότι επιφέρουν.

neakriti.gr

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΤΩΝ ΔΥΟ ΠΛΟΙΩΝ ΑΝΟΙΧΤΑ ΤΩΝ ΚΥΘΗΡΩΝ

 

Οι καιρικές συνθήκες είναι δυσμενείς, ενώ οι άνεμοι θα ενταθούν μέσα στις επόμενες ημέρες

Σας παρουσιάζουμε σημερινές φωτογραφίες από το σημείο που έχουν συγκρουστεί τα δύο φορτηγά πλοία Afina I και Kiveli 

Όπως παρατηρείται στις φωτογραφίες οι συνθήκες της θάλασσας είναι δυσμενείς, ενώ σύμφωνα με τα δελτία καιρού πρόκειται να επιδεινωθούν τις επόμενες ημέρες, κάνοντας δύσκολο το έργο των ρυμουλκών για ρυμούλκηση των πλοίων σε ασφαλές σημείο.

Ευχαριστούμε το Ρυμουλκό Απόλλων της εταιρείας Lyboussakis Towage and Salvage, το οποίο ήταν από τα πρώτα που έφτασαν χθες στο σημείο της σύγκρουσης για βοήθεια.








ΒΑΓΓΈΛΗΣ ΣΜΑΡΔΕΓΚΑ:απάντηση στη ανάρτηση του Γιαννης Γ. Κουλιζακος

Από τον αναγνώστη της σελίδας μας Βαγγέλη Σμαρδέγκα:

Καμπαγιάννης – Παπαδάκης: Το σχέδιο εξόντωσης του κρατούμενου αποδείχτηκε, ο αγώνας του νίκησε

 «Ο αγώνας του Δημήτρη Κουφοντίνα πέτυχε τον σκοπό του» τονίζουν σε κοινή τους δήλωση οι δικηγόροι Θανάσης Καμπαγιάννης και Κώστας Παπαδάκης, για τη λήξη της απεργίας πείνας του κρατούμενου, μετά από 64 μέρες. «Δεν υπάρχει καλόπιστος παρατηρητής που να μην παραδέχεται ότι ο νόμος που ψηφίστηκε παραβιάστηκε, καθώς ουδέποτε ο κρατούμενος επαναμετήχθη στον Κορυδαλλό, όπως προβλεπόταν. Γι' αυτό και υπήρξε τέτοια ομόθυμη αποδοχή και υποστήριξη του αιτήματoς της απεργίας πείνας από δυνάμεις ενός ευρύτατου πολιτικού και κοινωνικού φάσματος: κόμματα και φορείς, ενώσεις δικαιωμάτων, πανεπιστημιακούς, δικαστές, δικηγόρους, καλλιτέχνες, συλλογικότητες. Δεκάδες χιλιάδες κόσμου, στη συντριπτική πλειοψηφία νέες και νέοι, κατέβηκαν στο δρόμο και συντάχτηκαν με το αίτημα του κρατούμενου, θεωρώντας το εύλογο, νόμιμο και δίκαιο» προσθέτουν.

Αναφερόμενοι στις κυβερνητικές μεθοδεύσεις αναφέρουν ότι «όταν μάλιστα φτάσαμε στο τέλος του δικαστικού χειρισμού της υπόθεσης, αποκαλύφθηκε πανηγυρικά το καλά οργανωμένο σχέδιο εξόντωσης του κρατούμενου. Η κυβέρνηση, αφού μεθόδευσε τη μεταγωγή στον Δομοκό, αρνήθηκε την προσκόμιση των σχετικών εγγράφων για να μην υπάρξει δικαστική προσβολή της και σαμποτάρισε τη συνεδρίαση της ΚΕΜ, εξωθώντας τον ΔΚ στην έναρξη της απεργίας πείνας. Στις 40 μέρες της απεργίας, έδωσε κάποια από τα ζητούμενα έγγραφα, πετώντας το μπαλάκι στη Δικαιοσύνη, κάτι που θα προκαλούσε αναπόφευκτη χρονική καθυστέρηση ενώ η κλεψύδρα άδειαζε. Τα δικαστήρια δήλωσαν αναρμόδια, όπως το έλεγε εξαρχής η συνήγορος υπεράσπισης Ιωάννα Κούρτοβικ. Στις 63 (!) μέρες απεργίας, συνεδρίασε η ΚΕΜ και απέρριψε τα δύο αιτήματα μεταγωγής, μόνο και μόνο για να δημιουργήσει την αυταπάτη ύπαρξης μιας νέας δικαστικής οδού, ενώ στην πραγματικότητα η μεταγωγή στον Δομοκό κατέστη πλεόν αμετάκλητα μη ελέγξιμη δικαστικά»

Καταγγέλλουν μάλιστα «σχέδιο ανθρωποκτονίας από την κυβέρνηση: «Μπορούμε, κατόπιν τούτων, να πούμε με βεβαιότητα ότι υπήρξαμε μάρτυρες ενός σχεδίου ανθρωποκτονίας, όπου οι κινήσεις της κυβέρνησης δεν αποτελούσαν τήρηση της νομιμότητας, αλλά κομμάτι ενός βιοπολιτικού πειράματος εξόντωσης, με τον κρατούμενο στον ρόλο του ποντικιού.Το να συνέχιζαν οι δικηγόροι του κρατούμενου οποιαδήποτε περαιτέρω νομική κίνηση, θα τους καθιστούσε, από συλλειτουργούς της δικαιοσύνης, συνεργούς σε ανθρωποκτονία.»

Καταλήγουν στη δήλωσή τους λέγοντας: «Το δίκιο κρίθηκε στη συνείδηση της κοινωνίας. Και νίκησε. Με την απόφαση τερματισμού της απεργίας πείνας από πλευράς ΔΚ, νίκησε και η ζωή. Η κυβέρνηση καταρρακώθηκε ηθικά και πολιτικά. Και η αναμενόμενη στάση μεγαλοσύνης επιδείχτηκε τελικά, όχι από την οργανωμένη πολιτεία, αλλά από τον κρατούμενο, που απέδειξε στην πράξη ότι πάλευε όχι για τον θάνατο, αλλά για τη ζωή».

Ολόκληρη η δήλωση:

Η απεργία πείνας του Δημήτρη Κουφοντίνα, που ξεκίνησε την 8η Ιανουαρίου ενάντια στην παραβίαση του φωτογραφικού νόμου που η ίδια η κυβέρνηση ψήφισε, και ολοκληρώθηκε σήμερα 14η Μαρτίου, ήταν ένας δίκαιος αγώνας.

Όταν ένας κρατούμενος, ο οποιοσδήποτε κρατούμενος, φτάνει σε μια τόσο μακρά και οριακή για τη ζωή του κινητοποίηση, σημαίνει ότι η ύπαρξή του έχει συγκλονιστεί από μια σε βάρος του τελεσθείσα αδικία. Η απεργία πείνας, ως μορφή πάλης του κρατούμενου νομοθετημένη στον Σωφρονιστικό Κώδικα, δεν είναι «εκβιασμός». Είναι μια κραυγή με σκοπό να καταδειχτεί η αδικία έξω από τους τοίχους των φυλακών, σε όλη την κοινωνία.

Με αυτό το δεδομένο, ο αγώνας του ΔΚ πέτυχε τον σκοπό του. Δεν υπάρχει καλόπιστος παρατηρητής που να μην παραδέχεται ότι ο νόμος που ψηφίστηκε παραβιάστηκε, καθώς ουδέποτε ο κρατούμενος επαναμετήχθη στον Κορυδαλλό, όπως προβλεπόταν. Γι’ αυτό και υπήρξε τέτοια ομόθυμη αποδοχή και υποστήριξη του αιτήματoς της απεργίας πείνας από δυνάμεις ενός ευρύτατου πολιτικού και κοινωνικού φάσματος: κόμματα και φορείς, ενώσεις δικαιωμάτων, πανεπιστημιακούς, δικαστές, δικηγόρους, καλλιτέχνες, συλλογικότητες. Δεκάδες χιλιάδες κόσμου, στη συντριπτική πλειοψηφία νέες και νέοι, κατέβηκαν στο δρόμο και συντάχτηκαν με το αίτημα του κρατούμενου, θεωρώντας το εύλογο, νόμιμο και δίκαιο.

Όταν μάλιστα φτάσαμε στο τέλος του δικαστικού χειρισμού της υπόθεσης, αποκαλύφθηκε πανηγυρικά το καλά οργανωμένο σχέδιο εξόντωσης του κρατούμενου. Η κυβέρνηση, αφού μεθόδευσε τη μεταγωγή στον Δομοκό, αρνήθηκε την προσκόμιση των σχετικών εγγράφων για να μην υπάρξει δικαστική προσβολή της και σαμποτάρισε τη συνεδρίαση της ΚΕΜ, εξωθώντας τον ΔΚ στην έναρξη της απεργίας πείνας. Στις 40 μέρες της απεργίας, έδωσε κάποια από τα ζητούμενα έγγραφα, πετώντας το μπαλάκι στη Δικαιοσύνη, κάτι που θα προκαλούσε αναπόφευκτη χρονική καθυστέρηση ενώ η κλεψύδρα άδειαζε. Τα δικαστήρια δήλωσαν αναρμόδια, όπως το έλεγε εξαρχής η συνήγορος υπεράσπισης Ιωάννα Κούρτοβικ. Στις 63 (!) μέρες απεργίας, συνεδρίασε η ΚΕΜ και απέρριψε τα δύο αιτήματα μεταγωγής, μόνο και μόνο για να δημιουργήσει την αυταπάτη ύπαρξης μιας νέας δικαστικής οδού, ενώ στην πραγματικότητα η μεταγωγή στον Δομοκό κατέστη πλεόν αμετάκλητα μη ελέγξιμη δικαστικά.

Μπορούμε, κατόπιν τούτων, να πούμε με βεβαιότητα ότι υπήρξαμε μάρτυρες ενός σχεδίου ανθρωποκτονίας, όπου οι κινήσεις της κυβέρνησης δεν αποτελούσαν τήρηση της νομιμότητας, αλλά κομμάτι ενός βιοπολιτικού πειράματος εξόντωσης, με τον κρατούμενο στον ρόλο του ποντικιού.

Το να συνέχιζαν οι δικηγόροι του κρατούμενου οποιαδήποτε περαιτέρω νομική κίνηση, θα τους καθιστούσε, από συλλειτουργούς της δικαιοσύνης, συνεργούς σε ανθρωποκτονία.

Το να συνέχιζε ο κρατούμενος την απεργία πείνας, θα αποτελούσε ακούσια υλοποίηση από πλευράς του ενός κρατικού σχεδιασμού.

Στις διαδηλώσεις στις οποίες συμμετείχαμε, φωνάζαμε το σύνθημα: «Αγώνας για το δίκιο, αγώνας για ζωή, η απεργία πείνας να δικαιωθεί».

Το δίκιο κρίθηκε στη συνείδηση της κοινωνίας. Και νίκησε. Με την απόφαση τερματισμού της απεργίας πείνας από πλευράς ΔΚ, νίκησε και η ζωή. Η κυβέρνηση καταρρακώθηκε ηθικά και πολιτικά. Και η αναμενόμενη στάση μεγαλοσύνης επιδείχτηκε τελικά, όχι από την οργανωμένη πολιτεία, αλλά από τον κρατούμενο, που απέδειξε στην πράξη ότι πάλευε όχι για τον θάνατο, αλλά για τη ζωή.

Αθήνα, 14/3/2021,

Θανάσης Καμπαγιάννης, Κώστας Παπαδάκης.

Ο Κυθηραϊκός Σύνδεσμος Αθηνών, ως Μέλος της Επτανησιακής Συνομοσπονδίας, συμμετέχει στο Ψήφισμα Διαμαρτυρίας για την Ανάρτηση Δασικών Χαρτών στα νησιά των Επτανήσων.




 

ΚΟΣΜΑΣ ΜΕΓΑΛΟΚΟΝΟΜΟΣ:Προς τι η Εμμονή;


Προς τι η Εμμονή;

Το παράδειγμα του Δημάρχου να αφουγκραστεί τα θέλω των Κυθηρίων και να υποχωρήσει από κάποιες απόψεις του σχετικά με το θέμα: «Κανονισμός για το Παζάρι του Ποταμού», είναι αξιοπρόσεχτο και πρέπει επαινεθεί. Είναι δείγμα δύναμης και όχι αδυναμίας. Με ξενίζει όμως μια εμμονή. Να μη μπορούν, δηλαδή, κάποιοι δημιουργοί να πουλούν μόνοι τους στο Παζάρι χειροτεχνήματα και άλλα καλλιτεχνήματα των χεριών τους, που βεβαίως στα Κύθηρα κατασκευάζουν και διαθέτουν για αυτά άδεια εμπορίας. Μια τέτοια δυνατότητα ασφαλώς και θα καθιστούσε πιο θελκτικό το Παζάρι στους Τουρίστες. Σε όλο τον κόσμο τέτοιες αγορές ψάχνουν. Θα προσθέσω όμως και κάτι ακόμα. Όχι μόνο ο αγοραστής νιώθει ιδιαίτερη χαρά όταν γνωρίζει τον δημιουργό τού τεχνουργήματος που αγοράζει, αλλά και ο καλλιτέχνης - δημιουργός παρατηρώντας το βλέμμα τού πελάτη που πλησιάζει και επιλέγει δικό του έργο, λαμβάνει μέγιστη αμοιβή. Ίσως και μεγαλύτερη από τη χρηματική τιμή. Ενθαρρύνεται για να συνεχίσει και να βελτιώσει την τέχνη του. Πώς, λοιπόν αποφασίζουμε να στερήσουμε μια τόση ανθρώπινη αλληλοεπίδραση μεταξύ καλλιτέχνη και αγοραστή; Έχουμε άραγε το ηθικό δικαίωμα; Υπάρχει κάποιος λόγος που δεν ξέρουμε; Από τη μεγιστοποίηση του Τουριστικού ενδιαφέροντος προς το Παζάρι τού Ποταμού όλοι επωφελούνται. Ασφαλώς και τα καταστήματα τουριστικών ειδών. Ο μεγαλύτερος τζίρος επιτυγχάνεται εκεί που και ο περισσότερος κόσμος συρρέει.








ΖΩΝΤΑΝΑ!ΙΕΡΑ ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ ΣΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΥΡΤΙΔΙΩΤΙΣΣΑ & ΚΑΤΑΝΥΚΤΙΚΟΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ

ΚΥΡΙΑΚΗ 14 ΜΑΡΤΙΟΥ 2021, ΤΗΣ ΤΥΡΙΝΗΣ,  Ὥρα 5 μ.μ.

Ἱερά Παράκλησις εἰς τήν Παναγίαν Μυρτιδιώτισσαν καί Κατανυκτικός Ἑσπερινός ἐν τῷ Ἱερῷ Ναῷ Ἐσταυρωμένου Χώρας – Κυθήρων, ἱερουργοῦντος τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου π.Θεολόγου Παντελῆ. 

Κορίνα Θεοδωρακάκη - Προσβασιμότητα επί χάρτου με ακίνητο, το αναπηρικό κίνημα


Για να ακούσετε την συνέντευξη πατήστε στο:

Ακολουθεί το κείμενο της συνέντευξης για την εξυπηρέτηση των ανθρώπωνν με πρόβλημα ακοής:
- Στο πλαίσιο των παρουσιάσεων δραστήριων γυναικών με αναπηρία που έχουν την διάθεση να μιλήσουν και να αναφερθούν στις δράσεις τους, σήμερα έχω την χαρά να φιλοξενώ την φίλη Κορίνα Θεοδωρακάκη, δημοσιογράφο και Γενική Γραμματέα της Εθνικής Ομοσπονδίας Κινητικά Αναπήρων. Καλώς μας ήρθες Κορίνα!
- Καλώς σε βρήκα φίλε και συνάδελφε Τάκη Αλεξανδράκη.
- Συνάδελφοι είμαστε όλοι σε έναν κοινό αγώνα που προσπαθούμε να φέρουμε εις πέρας. Πραγματικά αν δεν αγωνιστούμε όλοι για όσα πρεσβεύουμε τότε έχουμε χάσει την ευκαιρία να κερδίσουμε όσα μπορούμε. Το περιβάλλον είναι δύσκολο, το κλίμα που έχει διαμορφωθεί δυσμενές. Και δεν αναφέρομαι στα ζητήματα της περιόδου της πανδημίας αλλά σε όλα όσα έχουν μείνει σε εκκρεμότητα δεκαετίες ολόκληρες. Με την αφορμή της παγκόσμιας ημέρας της γυναίκας ξεκίνησα την παρουσίαση δραστήριων γυναικών όπως είσαι και εσύ και όλοι μας περιμένουμε να σε ακούσουμε.
- Η πρωτοβουλία σου για τα αφιερώματα αυτά είναι πάρα πολύ σημαντική. Όπως ξέρεις ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της αναπηρίας είναι η αδυναμία επικοινωνίας των προβλημάτων μας μιας και δεν υπάρχουν σχετικές εκπομπές, δεν μας καλούν να συζητήσουμε τα θέματα της αναπηρίας. Αντιθέτως παρουσιάζονται μόνο τα θέματα που "πουλάνε" δημοσιογραφικά και το πουλάνε τίθεται εντός εισαγωγικών. Η ύπαρξη ενός τέτοιου αφιερώματος για την ημέρα της γυναίκας και να γίνεται και από άνδρα είναι εξαιρετικό! Τώρα για τα προβλήματα που είναι πράγματι πολλά. Χρειάζεται αγώνας. Εμείς οι άνθρωποι με βλάβες αγωνιζόμαστε στο υπερδιπλάσιο από όποιον άλλο που δεν έχει κάποια βλάβη, για να πετύχουμε ακόμα και τ' αυτονόητα. Για την καθημερινότητά μας. Όπως τα ξέρεις γιατί και εσύ τα βιώνεις.
- Ασφαλώς!
Όπως έθεσες το πλαίσιο της συζήτησης θα μιλήσω και με τις δύο ιδιότητες. Ως Γ.Γ. της ΕΟΚΑ που εκπροσωπεί ανθρώπους από όλη την Ελλάδα για τα μεγάλα προβλήματα και θα σου μιλήσω και ως δημοσιογράφος για τα μικρότερα προσωπικά προβλήματα που πάλι αντικατοπτρίζουν τα προβλήματα της κοινωνίας. Κυρίαρχο πρόβλημα για εμάς τους κινητικά αναπήρους είναι αυτό της προσβασιμότητας στο δομημένο και το φυσικό περιβάλλον. Αν και ο οικοδομικός κανονισμός από το 2012 είναι νόμος του κράτους, και πλέον από την 1-1-2020 απαιτεί και επιβάλει προσβασιμότητα για όλους σε όλους τους χώρους συνάθροισης κοινού, δεν έχει γίνει τίποτα. Δεν διορθώθηκε απολύτως τίποτα και είμαστε ακόμη στο 2012, στο χρονικό σημείο δηλαδή εκείνο, που συντάχθηκε ο οικοδομικός κανονισμός.
- Παρεμβαίνω για να πω ότι πρέπει να αντιδράσουμε. Ο νόμος από την 1-1-2020 ισχύει και είμαστε ως κράτος 15 μήνες εντός της παρανομίας. Αν και θα πρέπει να γίνει ένας μεγάλος ξεσηκωμός που δεν ελπίζω πως θα ξεκινήσει, τουλάχιστον πρέπει να κάνουμε μικρά βήματα. Να τεθεί η δικαιοσύνη αρωγό στο πλευρό μας και να επιβάλουμε τον ισχύοντα νόμο. Όπου δεν υπάρχει η νομοθετικά προβλεπόμενη προσβασιμότητα πρέπει το ελληνικό κράτος να πληρώνει πρόστιμο, να καταβάλει αποζημιώσεις στους θιγόμενους. Αν δεν προχωρήσουμε σε δικαστική διεκδίκηση των δικαιωμάτων μας ίσως και μετά από μια 15ετία συζητάμε τα ίδια θέματα.
- Φοβάμαι πως έχεις δίκιο. Ήδη έχουν γίνει ενέργειες να υπάρξει νέα παράταση από την 1-1-2020 και μετά και φοβάμαι πως μάλλον θα επαληθευθείς. Σίγουρα θα έπρεπε να κινηθούμε όλοι μαζί ενωμένοι, κάτι που δεν συμβαίνει ούτε και στο αναπηρικό κίνημα και να αρχίσουμε να κυνηγάμε το κράτος. Θα ήταν η καλύτερη δυνατή λύση.
- Θα μου επιτρέψεις να πω ότι δεν θα μπορούσαμε να είμαστε ΄και τόσο ενωμένοι, γιατί πέρασαν αρκετές δεκαετίες και δεν έγιναν πράγματα. Πιστεύω πως ο κόσμος έχει αρχίσει να χάνει λίγο την αίσθηση της δυναμικής αυτού του κινήματος. Ίσως να έχει μετατραπεί σε ακίνητο, το αναπηρικό, πρώην κίνημα. Ως ελεύθεροι άνθρωποι ας συζητήσουμε σήμερα ως ελεύθεροι πολίτες που μπορούμε να αυτοοργανωθούμε κιόλας, χωρίς αγκυλώσεις που δυστυχώς βλέπω και στον χώρο της αναπηρίας. Το βλέπω και σε αυτό το αναπηρικό κίνημα που δεν κινητοποιείται. Γιατί θα είχαμε καταφέρει να τα λύσουμε τα προβλήματα τόσα χρόνια.
- Συμφωνώ! Το κίνημα πράγματι ακινητοποιείται διότι υπήρξαν οι προηγούμενες πολιτικές που δεν έφεραν αποτέλεσμα, δεν είχαν ίσως την σωστή δομή; Αποτελεί μια μεγάλη κουβέντα αυτή η ανάλυση. Το δυσάρεστο αποτέλεσμα είναι πως τα νέα παιδιά δεν ενδιαφέρονται να εγγραφούν στους συλλόγους. Δεν θέλουν να δράσουν, να ενεργοποιηθούν, να διεκδικήσουν.
- Και έχουν δίκιο Κορίνα!
- Έχουν δίκιο αλλά οι άνθρωποι γερνούν και το κίνημα θα γίνεται περισσότερο ακίνητο.
- Μήπως πρέπει να αρχίσει να αποσύρεται, γνωρίζοντας ότι έχει γεράσει, γνωρίζοντας ότι δεν έχει κάνει όλα όσα θα έπρεπε να έχει κάνει όλα αυτά τα χρόνια; Μάλιστα απολαμβάνει και πολλά μεγάλα οφέλη από τους νόμους που έχουν προστατέψει το παχυλό συνταξιοδοτικό πρόγραμμα όλων όσων βρίσκονται τώρα στις θέσεις - κλειδιά. Ενώ οι νέοι ακόμη και σε δουλειά να καταφέρουν να πάνε θα λαμβάνουν το κατώτερο εισόδημα και θα ζουν δύσκολα. Φυσικά για να ενημερωθεί για τα θέματα που τους απασχολούν, πρέπει να έρχεται κάποιος σε επαφή με τους νέους και να μαθαίνει τα προβλήματά τους.
- Εν μέρει συμφωνώ με την απόσυρση αλλά ως Κορίνα δεν δηλώνω προς απόσυρση.
- Φυσικά!
αντιμετωπίζουμε το συγκεκριμένο πρόβλημα. Λείπουν οι νέοι που θα ασχοληθούν. Άνθρωποι που έχουν αγωνιστεί και πλέον έχουν κουραστεί δεν βλέπουν διάδοχη κατάσταση.
- Δεν είμαστε εδώ για να μηδενίσουμε τα πάντα. Αλίμονο! Έχουν γίνει πολλά τα προηγούμενα χρόνια.
- Έχουν γίνει αρκετά πράγματα και θα μπορούσαν να έχουν γίνει περισσότερα. Ίσως ορισμένα που έγιναν, όπως το εξωιδρυματικό επίδομα, λειτουργεί και λίγο ανασταλτικά. Οι νέοι το έχουν βρει έτοιμο θα έλεγα και ίσως θεωρούν ότι δεν χρειάζεται τώρα να τρέχουμε, που να τρέχουμε και τι να κάνουμε. Βολευόμαστε. Και η αλήθεια είναι ότι το κακό ξεκινά από μια ρίζα και η ρίζα αυτή είναι πως διαχρονικά, για τους αναπήρους ακολουθείται μια επιδοματική πολιτική που τους βάζει στην άκρη, "βολεύοντάς" τους ταυτόχρονα, το βολεύοντας εντός εισαγωγικών, και κάθονται στην άκρη.
- Είσαι στο κέντρο του προβλήματος.
- Πως θα ανοίξει αυτό το κέντρο ώστε να γίνει αστραπή! Να γίνει βεγγαλικό και να σκάνε καινούριοι άνθρωποι, νέες δράσεις, καινούριες ιδέες! Είναι αλήθεια πως υπάρχει "πολύ πράγμα" για το οποίο μπορούμε να αγωνιστούμε! Δεν είναι μόνο η προσβασιμότητα που είναι πολύ σημαντικό για τους κινητικά αναπήρους, τους τυφλούς, και άλλες αναπηρίες, αλλά και το δικαίωμα στην εργασία. Δεν έχουμε όλοι το δικαίωμα στην δουλειά.
- Μας λείπει όμως η προσβασιμότητα ως το βασικό στοιχείο για να μπορέσουμε να φτάσουμε στον χώρο εργασίας. Δεν είναι προσβάσιμες οι υποδομές.
- Ασφαλώς!
- Μας λείπουν και οι προσβάσιμες θέσεις εργασίας. Κάτι επίσης σημαντικό, δεν έχει γίνει ποτέ η αποσύνδεση του αναπηρικού επιδόματος από το μισθολογικό αποτέλεσμα. Το αναπηρικό επίδομα πρέπει να δίνεται στον άνθρωπο με αναπηρία για να καλύψει το ιδιαίτερα αυξημένο κόστος ζωής ενός αναπήρου στην Ελλάδα. Ταυτόχρονα πρέπει να αποσυνδεθεί από το μισθολογικό αποτέλεσμα της εργασίας του.
Το έχω αναφέρει σε σειρά συνεδρίων, ακόμη και από το 1999 σε ένα συνέδριο για την εργασία που διοργάνωνε η αείμνηστη Μπέττυ Λεωτσάκου. Γιατί αν ο άνθρωπος με αναπηρία δεν έχει ένα βοήθημα για να μπορέσει να ανταπεξέλθει στις πάρα πολύ μεγάλες δαπάνες που απαιτεί ένα τόσο απροσπέλαστο περιβάλλον, δεν θα ρισκάρει κανείς να πάει σε μια δουλειά. Αν σε κάποιο χρονικό διάστημα απολυθεί ή για λόγους υγείας αναγκαστεί να σταματήσει, χωρίς αυτό, πως θα ζήσει;
- Σωστά! Ξέρουμε και το ζούμε, το κόστος της αναπηρίας είναι τριπλάσιο από αυτό ενός μη ανάπηρου πολίτη. Εκεί περίπου υπολογίζεται. Βεβαίως πρέπει να αποσυνδεθούν. Φυσικά το επίδομα αναπηρίας αποδίδεται για την κάλυψη του μεγάλου κόστους της αναπηρίας, αλλά θα πρέπει να δημιουργηθούν και θέσεις εργασίας. Πρέπει ένας νέος με αναπηρία να μπορεί να σπουδάσει, εντός των δυνατοτήτων του, να εργαστεί, ώστε να ζει καλύτερα, με καλύτερη ψυχολογία και να είναι και να νιώθει αποδοτικός υπέρ της βελτίωσης της κοινωνίας. Πέρα από την προσβασιμότητα και εμείς οι ίδιοι πρέπει να καταλάβουμε ότι η δουλειά είναι πολύτιμη. Γιατί και σε αυτό έχουμε βολευτεί. Παίρνω το επίδομα, που να τρέχω για δουλειά τώρα. Δεν ξεχνάμε βέβαια πως δουλειές για εμάς δεν υπάρχουν. Για όσους κινούνται με αναπηρικό αμαξίδιο, δεν προκηρύσσονται θέσεις στο δημόσιο. Εδώ θα θέσω την δεύτερη μεγάλη διάσταση που σου έλεγα ως δημοσιογράφος. Στα 43 μου χρόνια έπαθα το ατύχημα. Εργαζόμουν ως δημοσιογράφος. Είχα την καλή τύχη να κάνω μια δουλειά που μπορούσα να συνεχίσω να την κάνω. Επίσης είχα την καλή τύχη να θέλουν οι εργοδότες μου να συνεχίσουν μαζί μου. Δούλεψα κάποια χρόνια και από τον "Λάμψη" το ραδιόφωνο που εργαζόμουν τότε απολύθηκα. Δεν είχα καμιά προστασία. Κανένα κράτος δεν με προστάτευε. Από την άλλη δεν υπήρχαν προσβάσιμοι σταθμοί. Ο "Λάμψη" έγινε προσβάσιμος τότε για εμένα, με παρεμβάσεις στο κτίριο και στο εσωτερικό των εγκαταστάσεων, υπήρχε ο "Flash" και ο "Αθήνα 984". Αυτές ήταν οι δουλειές. Και το επάγγελμά μας είχε ήδη κορεστεί. Ήδη έκλειναν μέσα, η κατάσταση ήταν δύσκολη. Το να βρεις δουλειά ήταν κάτι πάρα πολύ δύσκολο. Παράλληλα να αναφέρω την υπόθεση 4ων αγοριών, 23 έως 26 ετών τότε, τα οποία ήταν ανειδίκευτα, αλλά εργάζονταν σε όποια δουλειά μπορούσαν. Όταν απολύθηκαν έμειναν με ένα ελάχιστο εισόδημα. Δυστυχώς δεν έκαναν κάτι άλλο. Βολεύτηκαν με αυτό το επίδομα. Δεν προσπάθησαν να εξελιχθούν. Όμως, ακόμη και αν ήθελαν να κάνουν κάτι διαφορετικό δεν υπήρχε η πολιτεία να τους στηρίξει, να τους μετεκπαιδεύσει. Να μπορέσουν να ασχοληθούν σε έναν άλλο τομέα. Να έχουν δουλειά, να έχουν ζωή. Αποτελεί άλλο ένα σημαντικό πρόβλημα. Θέλω να αναφερθώ και στην διάσταση της γυναίκας μιας και αυτό απετέλεσε την αφορμή της συζήτησής μας.
- Δεν ήθελα να διακόψω τον πολύ ωραίο λόγο σου και την κατάθεση των εξαιρετικών σου σκέψεων, για να σου πω ότι θέλω να περάσεις σε αυτό το κομμάτι, να μας μιλήσεις για την γυναίκα και φυσικά για την γυναίκα με αναπηρία που ίσως να βρίσκεται σε δυσμενέστερη θέση στην χώρα μας.
- Οι γυναίκες θεωρούμαστε άνθρωποι με λιγότερα δικαιώματα από τους άνδρες.
Στα χρόνια που πέρασαν η γυναίκα έχει κατακτήσει κάποια πράγματα, με την σημαντική διαφορά πως οι κατακτήσεις της αυτές ήρθαν να προστεθούν και να επιβαρύνουν την ήδη επιβαρυμένη κατάσταση, εξαιτίας όλων όσων ήδη είχε αναλάβει να κάνει, δηλαδή έχει και το σπίτι και την δουλειά. .
- Είμαι η Μαίρη Παναγιωταρά. .
- Ακριβώς! Όπως λέει και το τραγούδι!
- Σωστά! Πολύ καλά έκανες και το ανέφερες!
Γέλια!
- Οι ανάπηρες γυναίκες έχουν ακόμη μεγαλύτερες δυσκολίες. Πιθανόν η ίδια τους η αναπηρία να τις δυσκολεύει πάρα πολύ, στο να ασκήσουν το ρόλο της μητέρας. Στην διαχείριση των ασχολιών στο σπίτι. Εμπόδιο αποτελεί και η νοοτροπία που υπήρχε ειδικά παλαιότερα, "η γυναίκα πρέπει να είναι μέσα στο σπίτι". Η ανάπηρη γυναίκα σαφώς ήταν μέσα στο σπίτι. Το να σπουδάσει, να εργαστεί, να παντρευτεί, δεν ήταν μέσα στην κουλτούρα, στην νοοτροπία, στα όνειρα της οικογένειας και της κοινωνίας τότε. Λίγο - λίγο πιστεύω έχουμε προχωρήσει, με κάποιες γυναίκες που έχουν ασχοληθεί και με δουλειές, συνεχίζουν μάλιστα να εργάζονται. Πιστεύω πως η "επανάσταση" εντός εισαγωγικών, είναι ο αθλητισμός. Οι ανάπηρες αθλήτριες αποδεικνύουν ότι είναι πάρα πολύ δυνατές. Μπορούν και κάνουν πράγματα. Πρέπει να γίνουν οι πρέσβυρές μας! Μπορώ να αναφέρω και κάποιο παράδειγμα για την διαφορετική μεταχείριση μεταξύ γυναικών και ανδρών.
- Βεβαίως.
- Ο ΕΟΠΥΥ αποζημιώνει φάρμακα, νοσηλείες για όλον τον κόσμο.
- Το "για όλον τον κόσμο" το θέτω εντός εισαγωγικών. Ας κρατήσουμε μια επιφύλαξη αν πράγματι οι παροχές αφορούν σε όλον τον κόσμο.
- Έστω για μεγάλο μέρος του πληθυσμού. Χωρίς να σημαίνει πως καλύπτει αυτά που έπρεπε να καλύπτει. Ο ΕΟΠΥΥ αποζημιώνει για τους άντρες με βαριά κινητική αναπηρία και ορθοκυστικές διαταραχές, τους περιπεϊκούς καθετήρες, δίνοντας τους την δυνατότητα να βγουν με ασφάλεια εκτός σπιτιού, να έχουν πλήρη δραστηριοποίηση εκτός σπιτιού εντός των ορίων προσβασιμότητας φυσικά, χωρίς όμως κανέναν φόβο πως θα έχουν ένα ατύχημα εξαιτίας της αδυναμίας ελέγχου της ουροδόχου κύστης. Τους.
Το κόστος των καθετήρων αποζημιώνεται και ορθά αποζημιώνεται.
Για την γυναίκα το αντίστοιχο ποιο θα ήταν; Θα ήταν η παροχή μιας σερβιέτας ακράτειας. Τα 5 τελευταία χρόνια που εγώ είμαι στην ομοσπονδία ζητάμε συνεχώς από τον ΕΟΠΥΥ να αποζημιώνει τις σερβιέτες ακράτειας για τις γυναίκες με ορθοκυστικές διαταραχές. Φυσικά δεν το έχει πράξει. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει πως αντιμετωπίζει την γυναίκα διαφορετικά. Εγώ για να πάω βόλτα πρέπει να πληρώσω. Αλλιώς θα πρέπει να μείνω μέσα στο σπίτι. Είναι ένα μικρό δείγμα για το πως μας αντιμετωπίζουν. Υπάρχουν επίσης πολλές γυναίκες που έχουν αντιμετωπίσει πολλές δυσκολίες και δεν συνέχισαν εξαιτίας αυτών να εργάζονται, μετά την επέλευση της αναπηρίας. Νομίζω πως είναι ελάχιστες όσες συνέχισαν την εργασία τους και μάλιστα αυτήν που έκαναν πριν το ατύχημα, αυτήν που είχαν σπουδάσει. Η Βάσω η κοφινάκου, η κοινή μας φίλη συνέχισε να εργάζεται στο επάγγελμά της. Γνωρίζω επίσης την δική μου περίπτωση, αλλά δεν γνωρίζω καμιά άλλη.
- Αυτό πρέπει να το δεχτεί και η άλλη πλευρά. Χρειάζεται συνολική προσπάθεια και οργάνωση από την οικογένεια και τον εργοδότη, πάντα με την πρώτη λέξη να ανήκει στον άνθρωπο με αναπηρία. Σημειώνω πως έχω μια κακή προδιάθεση στην λέξη άτομο. Τα άτομα από την χημεία τα γνωρίζουμε ως ομοιόμορφα, ομοιογενή, αδιαφοροποίητα στοιχεία της ύλης, χωρίς χαρακτηριστικά γνωρίσματα. Εμείς δεν είμαστε έτσι. είμαστε άνθρωποι με διαφορετική προσωπικότητα, χαρακτήρα, ξεχωριστά προσωπικά και σωματικά χαρακτηριστικά.
- Έχεις δίκιο. Σωστή επισήμανση.
- Να το κάνω και μια εικόνα. Ένας ζωγραφικός πίνακας με άτομα ως στοιχεία της χημείας, το ένα δίπλα στο άλλο πανομοιότυπα, απαράλλαχτα, δεν έχουν σχέση με έναν άλλο ζωγραφικό πίνακα που απεικονίζονται άνθρωποι, καθένας διαφορετικός, ξεχωριστός, κανείς δεν είναι ίδιος με τον διπλανό του. Καθένας έχει διαφορετικά ανθρώπινα εξωτερικά και εσωτερικά χαρακτηριστικά.
- Θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σου. Είναι πολλή σωστή η σκέψη σου. Αν θες αυτή είναι η ουσία του αιτήματός μας. δηλαδή η αναγνώριση και ο σεβασμός της διαφορετικότητας καθενός. Ακριβώς όπως το λες, δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Έχουμε πολλές διαφορετικότητες, στον χαρακτήρα, στο χρώμα, στην κινητικότητα, στην όραση και σε κάθε άλλο σημείο. Επομένως ζητάμε τον σεβασμό στην διαφορετικότητα και καλώς το επισήμανες, αναπτύσσοντας αυτήν την σκέψη. Όπως το έθεσες, με κάνει να περάσω στο μεγάλο θέμα της παιδείας. Ξεκινώντας από τα μικρά παιδιά στις πρώτες τάξεις των σχολείων, πρέπει να διδάσκουμε την διαφορετικότητα και να καλλιεργήσουμε τον σεβασμό της. Αυτό θα βοηθήσει να αναπτυχθεί μια κουλτούρα αποδοχής της.
- Ακριβώς! Παίζει καθοριστικό ρόλο το σχολείο. Άλλωστε όνειρό μας είναι το ενιαίο σχολείο.
- Βέβαια!
- Έχω βιώσει καταστάσεις τόσο ομαλής αποδοχής της διαφορετικότητας των παιδιών. Έχω βρεθεί σε σημεία όπου παίζουν τόσο όμορφα παιδιά με και χωρίς αναπηρία μεταξύ τους. Προσωπικό παράδειγμα θα καταθέσω, πως ο ανιψιός μου όταν του ανακοίνωσαν ότι ο θείος Τάκης δεν βλέπει, δεν το πίστευε, παρά το ότι είχε μεγαλώσει αρκετά χρόνια κοντά μου. Του φαινόταν τόσο φυσικό οτιδήποτε συνέβαινε, το ότι παίζαμε ίσως λίγο διαφορετικά, κάτι που δεν μπορούσε να το εντοπίσει στην ηλικία του, το ότι πριν βγούμε από την αυλή στο δρόμο θα έπρεπε να μου τείνει το χέρι να με συνοδέψει, το εκλάμβανε ως κάτι απλό, φυσικό. Ακριβώς γιατί ζούσε κοντά μου, δεν εκλάμβανε ως διαφορετικό ότι συνέβαινε.
- Ακριβώς!
- Μεγάλο μυστικό!
- Σωστά!
- Ένα δικό μου παράδειγμα. Στην περιοχή μου κινούμαι όσο μου επιτρέπει η προσβασιμότητα. Όπου μπορώ να πάω πηγαίνω, όσο μακριά γίνεται να φτάσω θα φτάσω για να ολοκληρώσω τις υποχρεώσεις μου. Ανάμεσα στον πολύ κόσμο που κινούμαι ή μάλλον να το πω σωστά, μπορούσα να κινηθώ, προ κορονοϊού, συχνά μικρά παιδιά με πλησίαζαν και περιεργάζονταν το αναπηρικό αμαξίδιο. Κοιτούσαν τις ρόδες, προσπαθούσαν να ρωτήσουν κάτι, μέχρι η μαμά και μάλιστα νέες μανάδες, να τα αρπάξουν από το χέρι και να απομακρυνθούν όσο πιο γρήγορα γινόταν. Τα παιδιά δεν φοβούνται την αναπηρία. Μπορούν να μάθουν να ζουν με τους ανθρώπους με αναπηρία που ζουν δίπλα τους. Οι μεγάλοι κάνουν την ζημιά. Νομίζω πως το σχολείο πρέπει να το αναλάβει αυτό. Έτσι ίσως κάποτε σεβόμαστε την διαφορετικότητα. Επομένως θα μπορούμε να συμβιώνουμε και στο σχολείο και στην δουλειά και στην κοινωνία. Μην ξεχνάμε την δουλειά, Οι συνάδελφοι σε θεωρούν συνήθως λιγότερο παραγωγικό ή λιγότερο ικανό.
- Το έχουμε όλοι βιώσει και το έχουμε υπερνικήσει. το ίδιο πιστεύω έχεις κάνει και εσύ με το δυναμικό σου χαρακτήρα. Θέλω να έχουμε μια συχνότερη επικοινωνία, πρώτα από όλα για να συζητήσουμε τα πολλά θέματα που ανοίξαμε σήμερα. Πρέπει να τα αναλύσουμε με πρώτη ευκαιρία.
- Με μεγάλη χαρά!
- Μπορείς να γράψεις τον επίλογο της σημερινής μας συζήτησης με τα θέματα που θέλεις.
- Θα θέσω ένα ακόμη θέμα, αυτό της πολυνομίας που αφορά στα ζητήματα της αναπηρίας.
- Θα το συζητήσουμε πολύ σύντομα.
- Ολοκληρώνω την πολύ όμορφη κουβέντα μας λέγοντας πως τα ζητούμενά μας είναι ισότητα, προσβασιμότητα, ευκαιρίες! Αυτό πρέπει να κυνηγήσουμε και να το πετύχουμε!
- Εξαιρετικό τρίπτυχο! Κλείνοντας τονίζω πως οι συζητήσεις εδώ στην σελίδα δεν έχουν αντζέντα, δεν υπάρχει περιορισμός στην θεματολογία μας. Συζητάμε ελεύθερα, ως άνθρωποι ελεύθεροι που αναπτύσσουν τις σκέψεις τους, με ελεύθερο πνεύμα, δίνοντας πληροφορίες για όποιον θέλει να τις λάβει.
- Τάκη σε ευχαριστώ πάρα πολύ!
- Και εγώ σε ευχαριστώ!
- Χάρηκα πολύ για την συνομιλία μας και θα είμαστε σε επαφή.
- Χάρηκα πάρα πολύ θα τα πούμε πολύ σύντομα!

Χυδαία, προκλητική , εμετική η "δήλωση" του αμετανόητου serial killer Κουφοντίνα..

Χυδαία, προκλητική , εμετική η "δήλωση" του αμετανόητου serial killer Κουφοντίνα..

Ένας αιμοσταγής κακοποιός , μισθοφόρος εκτελεστής μιλάει για "βια -αυθαιρεσία - σεβασμό στο σύνταγμα...
Μιλάει για την "οικογένεια που κυβερνά" χωρίς ίχνος ντροπής και ποτέ μια συγνώμη για την άνανδρη δολοφονία του Παύλου Μπακογιάννη και μια 10άδα ακόμα αθώων συμπολιτών μας...
Με ασπίδα και "ομήρους" μπαχαλάκηδες , χουλιγκανς , περιθωριακούς και ακραίους "ημι-πιτσιρικάδες συνεχίζει να προκαλεί και να προσβάλλει την Δημοκρατία και την πολιτεία που πλήγωσε βάναυσα...
Είναι αμετανόητος, είναι φασίστας...
"Ο φασισμός θα επιστρέψει μόνο με μία προϋπόθεση : Ως αντιφασισμός..."
Pier Paolo Pasolini

ΑΡΧΕΙΟ ADELIN:.ΚΑΡΝΑΒΑΛΙ ΝΕΑΠΟΛΗΣ ΒΟΙΩΝ 13-3-16

 

ΣΤΟΝ ΟΡΜΟ ΤΩΝ ΒΟΙΩΝ ΜΕΤΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΤΑ ΔΥΟ ΤΡΑΚΑΡΙΣΜΕΝΑ ΠΛΟΙΑ ΜΕ ΡΙΓΜΑ

 

Γράφει το 

Ποιός είναι αυτός-ή που πέρνει την ευθύνη και φέρνει εδώ στον όρμο Βοιων τα δυο τραυκαρισμένα πλοία με ρίγμα;;;;

Σαφώς, ΠΑΡΑΝΟΜΑ καθώς λογω επικινδυνότητας ορίζεται απο την Ελληνική και Ευρωπαϊκή νομοθεσία πως πρέπει να πάνε σε "λιμένα καταφυγής" και δεν μπορεί σύμφωνα με την Νομοθεσία η Ελαφονησος, το ενάλιο αρχαιολογικο Παυλοπετρι η αναπτυσσόμενη Νεάπολη, η παράκτια περιοχή Natura 2000 καθώς και οι παράκτιες περιοχές Corine του ορμου Βατίκων να είναι ή να γίνουν "Λιμενας Καταφυγης".-
Υ.Γ. 1. Σύμφωνα με όσους είχαν ακρόαση στις 03:40 UTC στα VHF ακούστηκαν τρία πλοία να εμπλέκονται στο ατύχημα με το ένα να έχει ξεκινήσει λίγο πριν από την Νεαπολη, είναι ή δεν είναι έτσι;;;
Υ.Γ. 2. Δημαρχοι και Αντιδημαρχοι των όμορων Δήμων θα μας διαφωτισουν κι εμας πως επιτρέπονται στην περιοχή μας όσα απαγορεύονται;;;


ΠΑΤΟΥΛΗΣ:Είναι ντροπή να βανδαλίζονται μνημεία δημόσιας περιουσίας. Ιδιαίτερα όταν αυτά απεικονίζουν τους Ήρωες της Επαναστάσεως του 1821.

Είναι ντροπή να βανδαλίζονται μνημεία δημόσιας περιουσίας. Ιδιαίτερα όταν αυτά απεικονίζουν τους Ήρωες της Επαναστάσεως του 1821.

200 χρόνια μετά και εμείς οι ίδιοι ακυρώνουμε την ιστορία μας.
Με άμεση εντολή μου καθαρίστηκαν και αποκαταστάθηκαν είκοσι μία (21) προτομές Ηρώων του 1821 κατά μήκος του ομώνυμου δρόμου και τέσσερα 4 γλυπτά στο Πεδίον του Άρεως (τρία μαρμάρινα έργα τέχνης στον περίβολο του Ι. Ν. Ταξιαρχών και ένα μαρμάρινο μνημείο στον Ιερό Λόχο), που είχαν πληγεί από βιολογικές αποθέσεις και γκράφιτι.
Θα συνεχίσουμε να αποκαθιστούμε την εικόνα των ηρώων μας, όσες φορές και αν πληγούν από κάποιους ασυνείδητους. Στους βανδαλισμούς απαντάμε με έμπρακτο σεβασμό στην ιστορία και τον πολιτισμό μας.

ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ TTV ΚΥΘΗΡΑ:Καϊκι Λαθρομεταναστών Καψάλι Κύθηρα 20.11.1998

 

Ο εμβολιασμός για την COVID-19 στη Μάνη συνεχίζεται.

 


Ο εμβολιασμός για την COVID-19 στη Μάνη συνεχίζεται.


Ο εμβολιασμός, δωρεάν για όλους, είναι σε εξέλιξη για τις ηλικίες 60-64, ενώ επεκτείνεται και στις ηλικίες άνω των 75 ετών.


Χτίζοντας ένα πρώτο πολύ́ ισχυρό́ τείχος ανοσίας, επιταχύνουμε και εμβολιάζουμε περισσότερα άτομα.

Το εμβόλιο είναι εγκεκριμένο για την ασφάλεια, την ποιότητα και την αποτελεσματικότητά του από τους αρμόδιους διεθνείς και εθνικούς οργανισμούς, τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, τον EMA (European Medicines Agency) και τον FDA (US Food and Drug Administration).

Η Εθνική Επιτροπή Εμβολιασμών μπορεί να αλλάξει την προτεραιότητα ανάλογα με τον αριθμό των δόσεων που είναι διαθέσιμες στη χώρα μας.


Στόχος, να εμβολιαστεί το σύνολο του πληθυσμού.


Το εμβόλιο είναι προαιρετικό, αλλά απαραίτητο για να προστατεύσουμε τον εαυτό μας και τους συνανθρώπους μας.

Και δεν ξεχνάμε. Συνεχίζουμε να φοράμε μάσκα και να κρατάμε αποστάσεις.

 

 ΤΟ ΕΜΒΟΛΙΟ ΕΙΝΑΙ ΖΩΗ!

 Εμβολιαστικό Κέντρο

ΚΕΝΤΡΟ ΥΓΕΙΑΣ ΑΡΕΟΠΟΛΗΣ