Λόγοι προφανέστατα ενάντιοι στη θέλησή μου με απομακρύνουν από την
καθημερινή ενασχόλησή μου με την Δημοτική Βιβλιοθήκη Κυθήρων.
Καθώς έχει πλέον απαιτηθεί σχήμα λειτουργίας συλλογικότερο και αποτελεσματικότερο, υπάρχει η ακλόνητη εγγύηση από τον υπερκείμενο φορέα, που είναι ο Δήμος μας, ότι το πνευματικό μου δημιούργημα δεν θα κακοπέσει αλλά θα γνωρίσει καινούργια άνθηση.
Καθώς έχει πλέον απαιτηθεί σχήμα λειτουργίας συλλογικότερο και αποτελεσματικότερο, υπάρχει η ακλόνητη εγγύηση από τον υπερκείμενο φορέα, που είναι ο Δήμος μας, ότι το πνευματικό μου δημιούργημα δεν θα κακοπέσει αλλά θα γνωρίσει καινούργια άνθηση.
Με την ευκαιρία αυτού του μικρού αποχαιρετισμού θα ήθελα να ευχαριστήσω
όσους (δωρητές, συνεργάτες αναγνώστες) συνέβαλαν σε μικρότερο ή
μεγαλύτερο βαθμό για να φτάσει το έργο ως εδώ.
Ας μου επιτραπεί μια ιδιαίτερη μνεία
στο ‘‘έτερον ήμισυ’’ κ. Γιάννη Σταθάτο,
στην σταθερή φίλη και ακούραστη συνομιλήτρια καθηγήτρια Κούλα Κασιμάτη
και –όσο κοινότοπο κι αν ακούγεται– στην κ. Σοφία Νέζη γιατί πάντοτε έδινε χωρίς τίποτε να ζητεί.
Επίσης, τον συντηρητικό Μακρομιχάλη που είχε όμως την έμφυτη ευφυΐα να απεμπολήσει την συνήθη πολιτικάντικη καχυποψία ώστε να ξεκινήσει το μεγάλο έργο της Βιβλιοθήκης.
Τον Σεραφείμ Κυθήρων που περιέβαλε, από την πρώτη στιγμή, εμέναν –τον ολιγόπιστο σκεπτικιστή– με την ολόθερμη υποστήριξή Του.
Τον χειμαρρώδη ‘‘αυστραλό’’ Τζωρτζ Πούλος ο οποίος με την ακατάβλητη αισιοδοξία του υπήρξε διαρκής πηγή ενέργειας.
Την διαχρονική ''πρωταθλήτρια ανάγνωσης'' Ματίνα Ανδρονίκου και την τελευταία βοηθό μου, την μικρούλα Ελέσα Ιωαννίδη.
[συνεχίζεται]
Πηγή
Ας μου επιτραπεί μια ιδιαίτερη μνεία
στο ‘‘έτερον ήμισυ’’ κ. Γιάννη Σταθάτο,
στην σταθερή φίλη και ακούραστη συνομιλήτρια καθηγήτρια Κούλα Κασιμάτη
και –όσο κοινότοπο κι αν ακούγεται– στην κ. Σοφία Νέζη γιατί πάντοτε έδινε χωρίς τίποτε να ζητεί.
Επίσης, τον συντηρητικό Μακρομιχάλη που είχε όμως την έμφυτη ευφυΐα να απεμπολήσει την συνήθη πολιτικάντικη καχυποψία ώστε να ξεκινήσει το μεγάλο έργο της Βιβλιοθήκης.
Τον Σεραφείμ Κυθήρων που περιέβαλε, από την πρώτη στιγμή, εμέναν –τον ολιγόπιστο σκεπτικιστή– με την ολόθερμη υποστήριξή Του.
Τον χειμαρρώδη ‘‘αυστραλό’’ Τζωρτζ Πούλος ο οποίος με την ακατάβλητη αισιοδοξία του υπήρξε διαρκής πηγή ενέργειας.
Την διαχρονική ''πρωταθλήτρια ανάγνωσης'' Ματίνα Ανδρονίκου και την τελευταία βοηθό μου, την μικρούλα Ελέσα Ιωαννίδη.
[συνεχίζεται]
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου