Χρόνια πολλά μικρή μου πατρίδα. Μυρτιδιώτισσα

Γιορτάζει ο τόπος ο ιερός που γεννήθηκα και έζησα ως τα 18 μου. Το μοναστήρι της Μυρτιδιώτισσας. Που όσο κι αν απομακρύνθηκα, δεν έφυγα ποτέ από κοντά του.
Χρόνια πολλά μικρή μου πατρίδα.
Μυρτιδιώτισσα

Έχω κι εγώ μια Παναγιά μες στην καρδιά.
Στέκετ’ εκεί, στο ακρωτήρι των καημών μου
κι όταν χρειάζομαι φωτιά, λίγη ν’ ανάψω στην ψυχή χαρά,
με το καντήλι της φλογίζει τ’ όνειρό μου.
Κι απ’ το ψηλό καμπαναριό που ακουμπά
στων αστεριών την απλωσιά και στων ματιών το χάος,
με μια καμπάνα σταθερά μελωδικιά,
"ζήσε" μου λέει και μυρίζει γύρω μου η μυρτιά.
Έχω κι εγώ μια Παναγιά μες στην καρδιά
κι είναι μια δόση ισχυρή δύναμης στο υπάρχω.
γ..κ-δρ.
Η φωτογραφία των αρχών της δεκαετίας του 1950, είναι από το αρχείο της μεγάλης Τσιριγώτισσας , συγγραφέως,ιστορικού, Καθηγήτριας, υμνωδού και τραγουδίστιας και πόσα άλλα!!! μα προπαντός αγαπημένης μου φίλης Eleni Harou. Προσκυνητές επιστρέφουν από το πανηγύρι και περνούν από την Τρύπια Πέτρα. Πίσω δεξιά η μάνα μου, Ειρήνη Πετροχείλου, πριν με γεννήσει ακόμα ,μπροστά στο κέντρο η νονά μου Κατίνα Ανδρονίκου, πριν με βαφτίσει ακόμα κι ολούθε στο τοπίο η φύση μου, πριν με ορίσει ακόμα.
πηγή 

Γιώργης Δρυμωνιάτης