Πέρασαν ήδη … Τρεις Δεκαετίες.
Τέτοιες ημέρες πριν από τριάντα ένα χρόνια στη Νεάπολη Λακωνίας πραγματοποιούνται τα βασικά γυρίσματα της σειράς από τη Κρατική Τηλεόραση. Στις παραλίες Πούντα και Παυλοπέτρι, στη Λίμνη Στρογγύλη, στο Παλαιόκαστρο και σε άλλα μέρη, οι μετακινήσεις με το λευκό βανάκι της ΕΡΤ έδιναν κι έπαιρναν. Αν και ως μαθητής Λυκείου ο χρόνος ήτανε πάντα πιεστικός εντούτοις για όλα υπήρχε λύση. Σχολείο, προπόνηση, ξεφόρτωμα φορτηγών αυτοκινήτων κάθε Σάββατο και αγώνα ποδόσφαιρου εντός ή εκτός την επόμενη μέρα. Παρόλα αυτά, τότε όλοι οι δρόμοι οδηγούσαν στο ξενοδοχείο Αϊβαλή. Ωραία χρόνια με ευχάριστες αναμνήσεις για όλους εμάς που πήραμε μέρος στα γυρίσματα και όχι μόνο. Κοιτώντας πίσω θα έλεγα ότι τα Βάτικα εισπράξανε πολλά από αυτό το μυθιστόρημα εκείνης της περιόδου. Επτά επεισόδια που επαναλήφθηκαν διαχρονικά αρκετές φορές. Δεν ήταν μόνο η ωραία φιλία ανάμεσα σε δυο κορίτσια που ζουν την εφηβεία τους σε μια μικρή πόλη της Λακωνίας. Δεν ήταν μόνο η ιστορία της ζωής των κατοίκων του τόπου αυτού, τα όνειρα, οι χαρές, οι στενοχώριες και οι αγωνίες τους. Όπως και σήμερα έτσι και τότε είδαμε τον νέο να αγωνιά, να μην τον χωράει ο τόπος του και να μπαρκάρει για ένα καλύτερο αύριο. Τον οικογενειάρχη να πηγαίνει φυλακή για χρέη του προς τις Τράπεζες. Είδαμε τις καθημερινές περιπέτειες των παιδιών και την ιατρική φροντίδα των κατοίκων της επαρχίας εκείνης της εποχής. Είδαμε Πάσχα στην Νεάπολη και ακούσαμε το Χριστός Ανέστη από το χείλη του μακαριστού παπά Μανώλη. Και τι δεν είδαμε. Αυτά και άλλα πολλά εκτός από εμάς, τα είδε κι όλη η Ελλάδα. Μάλλον κάπως έτσι αλλάζουν τα πράγματα προς το καλύτερο. Κυρία Σαραντίτη, Κυρία Δαμάσκου και Κυρία Ραμάκη, σας Ευχαριστούμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου