Σάββατο 20 Μαΐου 2017

Επίσκεψη στα Κύθηρα

Με πάρα πολύ μεγάλη χαρά αλλά και συγκίνηση επισκέφθηκα χθες τα πανέμορφα Κύθηρα με τους καταπληκτικούς ανθρώπους και τις μεθυστικές ευωδιές των λουλουδιών που έχουν κατακλύσει κάθε σπιθαμή του νησιού σχηματίζοντας ένα αριστουργηματικης αρχιτεκτονικής κίτρινο χαλί.

Ο συνδυασμός του κίτρινου της γης με το γαλάζιο του ουρανού και της θάλασσας, η αρχιτεκτονική των σπιτιών δημιουργεί έναν ασύλληπτης ομορφιάς και φαντασίας πίνακα ζωγραφικής που θα ζήλευε κάθε μεγάλος ζωγράφος. 




Η ηρεμία και η γαλήνη που ένιωσα (καθότι κι εγώ αστός με ότι συνεπάγεται στην καθημερινότητα μου ) δεν δύναται και δεν μπορεί να αποζημιωθεί με κανένα σύγχρονο αγαθό της σαλαμοποίησης των αστικών κέντρων. 

Κοιτάζοντας την απέραντη θέα από όποιο σημείο του νησιού κι αν βρισκόμουν, μου ήρθαν οι στίχοι του τραγουδιού : "Στο λιακωτό και κοίταζες και δίχως να χορταίνει άρμεγες με τα μάτια σου το φως της οικουμένης" στίχοι του μεγάλου μας Γιαννη Ρίτσου, μουσική του μεγάλου μας σύνθετη Μίκη Θεοδωράκη και εκτέλεση του Μεγάλου μας Γρήγορη Μπιθικώτση. 

Η συγκίνηση ήταν μεγάλη . 
Ευλογημένος τόπος. 
Αυτό είναι η Ελλάδα μας. 

Να μπορείς να ζήσεις και να αισθάνεσαι, να αισθάνεσαι την ηρεμία του νου και την γαλήνη, να μπορείς να αισθάνεσαι χωρίς την πίεση του χρόνου. 

Να σηκώνεσαι το πρωί να βλέπεις την ανατολή από την Αγία Πελαγία απολαμβάνοντας ένα φλιτζάνι Ελληνικό καφέ και το σούρουπο στο καλντερίμι στην Χώρα ή το Καψαλι βλέποντας το ηλιοβασίλεμα!!!!!

Κύθηρα, Αγιασμένος τόπος. 
Μοναδική ομορφιά. 
Μέχρι και ο αέρας που ανέπνεα ήταν διαφορετικός, πιό καθαρός σαν τις ΚΑΡΔΙΕΣ των ανθρώπων του, που το πλαισιώνουν. 

Έχω να σας επισκεφθώ πολλά χρόνια από το 1999 που στην τότε περιήγηση της δικής μου όμορφης Οδύσσειας ερχόμενος πάλι από έναν άλλο πανέμορφο και ευλογημένο τόπο την ακριτική Λήμνο, πατώντας το πόδι μου στον πανέμορφο και ευλογημένο τόπο των Κυθήρων συνέχισα την περιήγηση στο όνειρο που ζούσα. 

Γνώρισα ανθρώπους ξεχωριστούς έκανα φίλους, έζησα μοναδικές στιγμές, και χθες σε αυτό το μικρό διάλειμμα της ρουτινιασμενης καθημερινότητας μου άρχισα να ξαναζώ να αισθάνομαι ξανά. 

Διαβαίνοντας τον δρόμο της επιστροφής για το καράβι και βλέποντας να έχουν βγει (προβατάκια στην θάλασσα, δεν είναι δικό μου το άκουσα από μια κυρία που περίμενε το καράβι) είπα μέσα μου να γίνονταν να απολκειστούμε και να μείνουμε εδώ σήμερα ... Ματεα όμως ... Φύγαμε. 

Θα ξαναέρθω πάλι σύντομα !!!! Είπα μέσα μου. Μου αρέσει πολύ αυτός ο τόπος !!!!!!! Σας ευχαριστώ !!!!!!
--------------------------------
Θοδωρής Λαρέζος 

--------------------------------

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου