14 Φεβρουαρίου σήμερα και η μέρα είναι αφιερωμένη στις βιβλιοθήκες, στους βιβλιοθηκάριους και στους φίλους των βιβλιοθηκών. Ημέρα αφιερωμένη στο βιβλίο και δεν μπορώ να μην κάνω κάποιες μελαγχολικές σκέψεις για την κατάσταση που επικρατεί στη δική ΜΑΣ βιβλιοθήκη από τον Σεπτέμβριο του 2015 μέχρι σήμερα.
Κάποτε υπήρξε ένας άνθρωπος με αγάπη για τα βιβλία αλλά και με όραμα να μπει το βιβλίο στην καθημερινή ζωή του νησιού στήνοντας μια Δημοτική βιβλιοθήκη.Το όραμα αυτό έγινε πραγματικότητα με τη βοήθεια της προηγούμενης Δημοτικής αρχής και ο Δημήτρης Κουτραφούρης (ο άνθρωπος με το όραμα) έστησε τη βιβλιοθήκη με τα πρώτα βιβλία από δωρεές να μπαίνουν στον ήδη χαρακτηρισμένο χώρο. Λίγο αργότερα με προσωπικές του ενέργειες δόθηκε η έγκριση από τον οργανισμό Παιδικών και Εφηβικών Βιβλιοθηκών να μεταφερθούν τα βιβλία (βιβλία που άλλα είχαν αρχίσει να μουχλιάζουν και άλλα τα έτρωγαν τα ποντίκια) από το Λειβάδι στα Κοντολιάνικα.
Η βιβλιοθήκη άρχισε να λειτουργεί σε καθημερινή βάση (ακόμη και τις Κυριακές) με μια ομάδα εθελοντών. Για το κεντρικό τμήμα έχουν ειπωθεί πολλά από άλλους που ξέρουν καλύτερα τα γεγονότα, εγώ θα πω δυο λόγια για το παιδικό τμήμα που τα βιβλία του μπήκαν στα ράφια με πολύ κόπο από τρεις ανθρώπους. Το τμήμα αυτό μάζευε πάντοτε πολλά παιδιά γύρω του με αποκορύφωμα την εκδήλωση αφιέρωμα στη μνήμη της Φρύνης Δρίζου. Σε εκείνη την εκδήλωση παρουσιάστηκε ,από το 30μελές Παιδικό Θεατρικό Τμήμα της Βιβλιοθήκης, το έργο της Φρύνης Δρίζου "Η Συνέλευση των Ζώων" και η Αγνή Στρουμπούλη μάς αφηγήθηκε Ελληνικά Λαϊκά Παραμύθια.
Η συνέχεια της ιστορίας είναι λίγο πολύ γνωστή. κουτσομπολίστικη διάθεση και λαϊκίστικη διασπορά ψευδών καταστάσεων που δήθεν επικρατούσαν στη Βιβλιοθήκη οδήγησαν τον κύριο Κουτραφούρη να παραιτηθεί από τη θέση του εθελοντή κι εμένα να εγκαταλείψω το παιδικό τμήμα.
Τι έγινε όμως στα σχεδόν τρία χρόνια που κύλησαν από τότε;
Εύκολα μπορεί κάποιος να καταλάβει την υποβάθμιση της βιβλιοθήκης, τόσο από την τραγική μείωση του ωραρίου λειτουργίας (αυτή τη στιγμή παραμένει ανοιχτή μόνο για 7 ώρες την εβδομάδα!) και τη συνεχή εναλλαγή των υπευθύνων, όσο και από τις ανύπαρκτες εκδηλώσεις. Επίσης αν ανατρέξει κάποιος στο Φ.Β της βιβλιοθήκης και κάνει τη σύγκριση στην προ Σταθάτου εποχή λειτουργίας του θα δει την ποιοτική διαφορά των αναρτήσεων. Αναρτήσεις που δεν ήταν copy paste ή πίνακας ανακοινώσεων αλλά μηνιαίες στήλες μικρών δοκιμιακών διαμαντιών. Να αφήσουμε βέβαια στην άκρη τις "λαμπρές" στιγμές-μετά τον Αύγουστο του 2015- που η βιβλιοθήκη πετούσε ή χάριζε βιβλία - όπως ο Ιούλιος Βέρν- που θεωρούσε παρωχημένα!
Κλείνοντας δίνω σήμερα στη δημοσιότητα μια επιστολή που λόγω σεμνότητας του διαχειριστή του Φ.Β (Δημήτρη Κουτραφούρη) δεν είχε δημοσιοποιηθεί τότε.
Με την ευχή αυτή η σπουδαία μέρα του βιβλίου κ των βιβλιοθηκών να γιορταστεί κάποτε στο νησί όπως της αξίζει.
Σοφία Νέζη.
Η ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΤΩΝ ΚΥΘΗΡΩΝ ΩΣ ΚΥΨΕΛΗ
-
μ’ ένα βλέμμα μακρινό και κοντινό
-
Χρειάζεται πάντα να
κρατήσεις μιαν απόσταση, για να διακρίνεις καθαρά.
Ήρθε, λοιπόν, η στιγμή που ωρίμασαν κάποιες
σκέψεις μου για τη θεατρική Ομάδα του παιδικού τμήματος της Βιβλιοθήκης.
Η πρωτοβουλία ανήκει στην Σοφία Νέζη –
Κουτραφούρη, που υπήρξε η ψυχή του όλου εγχειρήματος.
Επιλογή Έργου,
Σύσταση Ομάδας παιδιών – ηθοποιών, κινητοποίηση όλων των Συντελεστών για
Μουσική - Τραγούδια, Σκηνικά, Ρούχα, Μάσκες, Υποβολείο, Φωτισμούς… που κυρίως
ήταν γονείς παιδιών.
Μια Ομάδα από μικρές ηλικίες μέχρι και
προεφηβεία, χωρίς ανάλογη εμπειρία και με τις ιδιαιτερότητες αυτών των ηλικιών.
Παιδιά από διάφορα σημεία του Νησιού, που
πολλές φορές η ίδια η Σοφία μετέφερε. Και μετά η υπομονετική δουλειά να
συντονίσει – σκηνοθετήσει
τα παιδιά που διάλεγαν μόνα τον ρόλο τους, που
κάθε λίγο και λιγάκι έρχονταν καινούργια με την επιθυμία να συμμετάσχουν, ή
δυστροπούσαν συγκρίνοντας το μέγεθος ή την «προβολή» άλλου ρόλου κ.λπ. τα οποία
η Σοφία αντιμετώπισε ως ουσιαστική Εμψυχώτρια, θέλοντας να δώσει ευκαιρίες σε
όσα παιδιά το επιθυμούσαν.
Και πάλι ως Εμψυχώτρια να κινητοποιήσει μαμάδες
που ήξεραν να ζωγραφίζουν ή να κατασκευάζουν κι έτσι μια μεγάλη Ομάδα απ’ όλες
τις ηλικίες να πλαισιώσει την Παράσταση, που όταν την παρακολουθήσαμε θαυμάσαμε
το αποτέλεσμα!
Έχουμε λοιπόν μια Βιβλιοθήκη που μέσα από την
θεατρική δραστηριότητα τράβηξε σαν μέλι τα παιδιά, βούϊξε, ζωντάνεψε, κάλεσε
και την υπόλοιπη Κοινότητα να συμμετάσχει και αργότερα πήγε κι αλλού να
παρουσιάσει το Έργο.
Τέτοιες δράσεις, από εμπνευσμένους και
ακάματους ανθρώπους χρειάζονται
για να λειτουργήσει η Ομάδα – γιατί σήμερα τα
παιδιά μας επικοινωνούν με κινητά και κομπιούτερ – για να ζωντανεύει ένας χώρος
γεμάτος ενδιαφέροντα βιβλία, για να μυούνται τα παιδιά στην ανάληψη ευθύνης και
την ουσιαστική έκθεση στους άλλους.
Τώρα στην έτοιμη δουλειά, μπορεί κανείς να
κάνει πολλές παρατηρήσεις,
αλλά δεν πρέπει να ξεχνάει ότι το πιο σημαντικό
στα πλαίσια της Βιβλιοθήκης είναι η ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ!
Και για όλη αυτή τη διαδρομή αξίζει στην Σοφία
ένα δέκα με τόνο!
Αγνή
Στρουμπούλη
Αφηγήτρια Παραμυθιών / Παραγωγός Εκπομπών Λόγου στην ΕΡΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου