Γιά ἕνα μεγάλο δεῖπνο, χριστιανοί μου, πού παραθέτει ὁ Μέγας Οἰκοδεσπότης σέ ἐκλεκτούς καλεσμένους μᾶς μιλάει ἡ σημερινή Εὐαγγελική περικοπή. Στέλνει λοιπόν τό δοῦλο του, νά ὑπενθυμίσει τήν πρόσκληση, ὅμως ὅλοι ἦταν ἀπασχολημένοι. Ὁ ἕνας ἔπρεπε νά πάει στό χωράφι του, ὁ ἄλλος νά δοκιμάσει στό ὄργωμα τά καινούρια ζῶα του καί ὁ τρίτος ἦταν νιόπαντρος. Τότε ὁ οἰκοδεσπότης ὀργισμένος ἤ μᾶλλον ἀγανακτισμένος στέλνει τό πιστό δοῦλο του νά φωνάξει καί νά καλέσει ἄλλους ἀνθρώπους, ὄχι νοικοκυραίους, ἀλλά πιό παρακατιανούς ὥστε νά γεμίσει ἡ τράπεζα τοῦ δείπνου.
Ὅπως καταλαβαίνουμε ὁ Μέγας Οἰκοδεσπότης εἶναι ὁ Θεός μας, ὁ ὁποῖος διά τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ πιστοῦ δούλου καί Υἱοῦ Του, μᾶς καλεῖ συνεχῶς στό τραπέζι τῆς Βασιλείας Του. Μᾶς καλεῖ διά τῶν Μυστηρίων τῆς Ἐκκλησίας μας καί προπάντων τῆς Ἱερᾶς Ἐξομολογήσεως καί τῆς Θείας Κοινωνίας στά ἀγαθά τοῦ τραπεζιοῦ αὐτοῦ δηλ. τόν ἄρτο καί τόν οἶνο, πού εἶναι τό σῶμα καί τό αἷμα τοῦ Χριστοῦ μας, προκειμένου νά εἰσέλθουμε στήν ἑτοιμασμένη γιά μᾶς Βασιλεία Του. «Ὁ τρώγων μου τή σάρκα καί πίνων μου τό αἷμα ἐν ἐμοί μένει κἀγώ ἐν αὐτῷ» (αὐτός δηλ. πού τρώει ἀπό τή σάρκα μου καί πίνει ἀπό τό αἷμα μου μένει μαζί μου καί ἐγώ κατοικῶ σέ αὐτόν), λέγει ὁ Κύριός μας.
Δυστυχῶς, ὅμως, ὁ κατά τά ἄλλα ἔντιμος καί νοικοκύρης ἄνθρωπος ἀρνεῖται (ἡ πρόσκληση ὅπως βλέπουμε ἀπευθύνεται πρῶτα σέ καθώς πρέπει ἀνθρώπους) τή Βασιλεία τοῦ Θεοῦ, γιατί ἔχει ν’ ἀσχοληθεῖ μέ τή δική του βασιλεία, τήν ἐργασία του, τίς ὑποχρεώσεις του καί ὅλα τ’ ἄλλα. Ὁ Κύριός μας μᾶς εἶπε νά ζητᾶμε πρῶτα τή βασιλεία τή δική Του καί ὅλα τ’ ἄλλα τά βιωτικά θά μᾶς προστεθοῦν. Ὅμως, κάποιοι ἄλλοι θά καθίσουν σ’ αὐτό τό τραπέζι. Κάποιοι πού σ’ αὐτή τή ζωή ἐμεῖς τούς περιφρονοῦμε. Ἡ δικαιοσύνη ὅμως καί ἡ κρίση τοῦ Θεοῦ εἶναι διαφορετική. Ὁ Θεός κρίνει μέ κριτήριο τήν εἰλικρινῆ μετάνοια τοῦ καθενός καί τήν ἀνυπόκριτη ἀγάπη του.
Χριστιανοί μου, πλησιάζουν Χριστούγεννα, ὅπου ὁ Θεός ἔγινε ἄνθρωπος γιά νά σώσει τόν ἄνθρωπο, ἄς σταματήσουμε αὐτή τήν ἄρνηση ἀπέναντί Του ἀσχολούμενοι συνεχῶς μέ τόν ἑαυτό μας καί τό σπιτικό μας… Γιά νά εἰσέλθουμε στή Βασιλεία τοῦ Θεοῦ, πρέπει νά σκεφτοῦμε ὅτι ὑπάρχει συνάνθρωπος καί προπάντων ὅτι ὑπάρχει Θεός. ΑΜΗΝ.-
Δυστυχῶς, ὅμως, ὁ κατά τά ἄλλα ἔντιμος καί νοικοκύρης ἄνθρωπος ἀρνεῖται (ἡ πρόσκληση ὅπως βλέπουμε ἀπευθύνεται πρῶτα σέ καθώς πρέπει ἀνθρώπους) τή Βασιλεία τοῦ Θεοῦ, γιατί ἔχει ν’ ἀσχοληθεῖ μέ τή δική του βασιλεία, τήν ἐργασία του, τίς ὑποχρεώσεις του καί ὅλα τ’ ἄλλα. Ὁ Κύριός μας μᾶς εἶπε νά ζητᾶμε πρῶτα τή βασιλεία τή δική Του καί ὅλα τ’ ἄλλα τά βιωτικά θά μᾶς προστεθοῦν. Ὅμως, κάποιοι ἄλλοι θά καθίσουν σ’ αὐτό τό τραπέζι. Κάποιοι πού σ’ αὐτή τή ζωή ἐμεῖς τούς περιφρονοῦμε. Ἡ δικαιοσύνη ὅμως καί ἡ κρίση τοῦ Θεοῦ εἶναι διαφορετική. Ὁ Θεός κρίνει μέ κριτήριο τήν εἰλικρινῆ μετάνοια τοῦ καθενός καί τήν ἀνυπόκριτη ἀγάπη του.
Χριστιανοί μου, πλησιάζουν Χριστούγεννα, ὅπου ὁ Θεός ἔγινε ἄνθρωπος γιά νά σώσει τόν ἄνθρωπο, ἄς σταματήσουμε αὐτή τήν ἄρνηση ἀπέναντί Του ἀσχολούμενοι συνεχῶς μέ τόν ἑαυτό μας καί τό σπιτικό μας… Γιά νά εἰσέλθουμε στή Βασιλεία τοῦ Θεοῦ, πρέπει νά σκεφτοῦμε ὅτι ὑπάρχει συνάνθρωπος καί προπάντων ὅτι ὑπάρχει Θεός. ΑΜΗΝ.-
π. Π. Μεγ.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου