ΓΡΑΠΤΟΝ ΘΕΙΟΝ ΚΗΡΥΓΜΑ
Ἡ Δευτέρα Παρουσία τοῦ Κυρίου καί
ἡ τελική κρίση καί ἀνταπόδοση.
Ἡ Δευτέρα Παρουσία τοῦ Κυρίου καί
ἡ τελική κρίση καί ἀνταπόδοση.
Στήν σημερινή Εὐαγγελική περικοπή τοῦ Εὐαγγελιστοῦ Ματθαίου ὁ Κύριος μᾶς ὁμιλεῖ γιά τήν Δευτέρα Παρουσία του καί τήν φοβερά κρίση του, ὅπως μᾶς λέγουν καί οἱ ἱεροί ὕμνοι τοῦ ἱεροῦ Τριῳδίου.
Μᾶς διδάσκει, λοιπόν, πώς ὁ ἀληθινός χριστιανός γιά νά εἶναι γνήσιο τέκνο τοῦ Θεοῦ πρέπει νά διακατέχεται ψυχικά ἀπό συναισθήματα ἀγάπης γιά τόν συνάνθρωπο του καί νά βλέπει στό πρόσωπο τοῦ κάθε ἀδελφοῦ του τόν ἴδιο τόν Χριστό, ὅπως τόσο χαρακτηριστικά μᾶς εἶπε ὁ ἴδιος ὁ Κύριος˙«ἀμήν λέγω ὑμῖν, ἐφόσον ἐποιήσατε ἑνί τούτων τῶν ἀδελφῶν μου τῶν ἐλαχίστων ἐμοί ἐποιήσατε».
Γιά ἕναν χριστιανό, ἀδελφοί μου, εἶναι πολύ σπουδαῖο νά τόν διακρίνει αὐτό τό τόσο μεγάλο χάρισμα τῆς ἀγάπης, ὅπως μᾶς τήν διδάσκει ὁ Κύριος. Διότι ὁ Θεός εἶναι ἡ προσωποποίηση τῆς ἀγάπης, καθώς μᾶς λέγει καί ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Θεολόγος πώς «ὁ Θεός ἀγάπη ἐστί».
Μᾶς διδάσκει, λοιπόν, πώς ὁ ἀληθινός χριστιανός γιά νά εἶναι γνήσιο τέκνο τοῦ Θεοῦ πρέπει νά διακατέχεται ψυχικά ἀπό συναισθήματα ἀγάπης γιά τόν συνάνθρωπο του καί νά βλέπει στό πρόσωπο τοῦ κάθε ἀδελφοῦ του τόν ἴδιο τόν Χριστό, ὅπως τόσο χαρακτηριστικά μᾶς εἶπε ὁ ἴδιος ὁ Κύριος˙«ἀμήν λέγω ὑμῖν, ἐφόσον ἐποιήσατε ἑνί τούτων τῶν ἀδελφῶν μου τῶν ἐλαχίστων ἐμοί ἐποιήσατε».
Γιά ἕναν χριστιανό, ἀδελφοί μου, εἶναι πολύ σπουδαῖο νά τόν διακρίνει αὐτό τό τόσο μεγάλο χάρισμα τῆς ἀγάπης, ὅπως μᾶς τήν διδάσκει ὁ Κύριος. Διότι ὁ Θεός εἶναι ἡ προσωποποίηση τῆς ἀγάπης, καθώς μᾶς λέγει καί ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Θεολόγος πώς «ὁ Θεός ἀγάπη ἐστί».
Κι αὐτό μᾶς τό δείχνει μέ τήν θυσία του ἐπάνω στόν σταυρό, διότι ὁ κάθε ἄνθρωπος εἶναι γιά τόν Θεό συγγενής καί φίλος καί κάτι περισσότερο : ἡ εἰκόνα του, ὥστε τό Γεροντικό μᾶς λέγει τόσο σοφά: «Εἶδες τόν ἀδελφόν σου; Εἶδες Κύριον τόν Θεόν σου».
Διά τοῦτο, ἀδελφοί μου, εἶναι καθαρά ἐγωϊστικό νά θεωρεῖ κανείς τούς ἀδελφούς μας, πού 'ρθαν στήν χώρα μας ὡς μετανάστες, ὡς παρείσακτους ἤ ὡς βάρος καί ἐχθρούς τῆς κοινωνίας μας.
Στό πρόσωπο τοῦ καθενός τους εἶναι ὁ Χριστός μας.
Εἶναι, λοιπόν, χρέος μας ἡ προσφορά στόν συνάνθρωπο ἀκόμη κι ἄν φαντάζει στό μυαλό μας σάν ἐλάχιστος, διότι γιά τόν Θεό εἶναι μιά ἀνεπανάληπτη προσωπικότητα ὡς εἰκόνα Του, πού μποροῦμε ἀκόμη νά συναντήσουμε καί σ’ ἕνα γηροκομεῖο στό πρόσωπο ἑνός γέροντα ἤ μιᾶς γερόντισσας ἤ ἀκόμα καί στό πρόσωπο ἑνός βαρυποινίτη φυλακισμένου ἀδελφοῦ μας.
Ὅμως, πέραν τῶν ὑλικῶν ἀγαθῶν, πού μποροῦμε νά προσφέρουμε στούς πάσχοντας ἀδελφούς μας εἶναι κι ἕνας λόγος παρηγορητικός, μιά κουβέντα γλυκιά ἤ κι ἕνα χαμόγελο, ὅταν ὁ συνάνθρωπος μας τό ἔχει ἀνάγκη.
Ἕνα ἀκόμη χρέος μας εἶναι καί ἡ σωστή διαγωγή μας ἀπέναντι στούς ἀδελφούς μας, ὥστε νά μή γινόμαστε σκανδαλοποιοί μέ τίς πράξεις μας γκρεμίζοντας τήν πίστη τῶν ἀδελφῶν μας, οἱ ὁποῖοι μπορεῖ νά περιμένουν ἀπό τό παράδειγμά μας νά ὠφεληθοῦν καί οἱ ἴδιοι.Αὐτό ἀκριβῶς μᾶς διδάσκει καί ὁ θεῖος Παῦλος μέ τήν σημερινή Ἀποστολική του περικοπή πρός Κορινθίους.
…Καλύτερα νά μήν φάω κρέας ποτέ ξανά, ἐάν κι αὐτό ἀκόμα γίνη αἰτία νά σκανδαλισθῆ ὁ ἀδελφός μου…
Τέτοια ἦταν ἡ ἀγάπη τοῦ θείου Ἀποστόλου, ὥστε πρόσεχε τόσο πολύ νά μήν ἀδικήσει μέ τόν τρόπο του κανέναν ἀπό τούς ἀδελφούς του.
Διότι στόν καθένα διέκρινε τόν ἴδιο τόν Χριστό.
Αὐτό τό παράδειγμα, ἀδελφοί μου, νά ἀκολουθήσουμε καί μεῖς γιά νά πεῖ καί σέ μᾶς ὁ Κύριος κατά τήν Δευτέρα αὐτοῦ Παρουσία.
«Δεῦτε οἱ εὐλογημένοι τοῦ Πατρός μου,κληρονομήσατε τήν ἡτοιμασμένην ὑμῖν Βασιλείαν ἀπό καταβολῆς κόσμου».Ἀμήν.
Διά τοῦτο, ἀδελφοί μου, εἶναι καθαρά ἐγωϊστικό νά θεωρεῖ κανείς τούς ἀδελφούς μας, πού 'ρθαν στήν χώρα μας ὡς μετανάστες, ὡς παρείσακτους ἤ ὡς βάρος καί ἐχθρούς τῆς κοινωνίας μας.
Στό πρόσωπο τοῦ καθενός τους εἶναι ὁ Χριστός μας.
Εἶναι, λοιπόν, χρέος μας ἡ προσφορά στόν συνάνθρωπο ἀκόμη κι ἄν φαντάζει στό μυαλό μας σάν ἐλάχιστος, διότι γιά τόν Θεό εἶναι μιά ἀνεπανάληπτη προσωπικότητα ὡς εἰκόνα Του, πού μποροῦμε ἀκόμη νά συναντήσουμε καί σ’ ἕνα γηροκομεῖο στό πρόσωπο ἑνός γέροντα ἤ μιᾶς γερόντισσας ἤ ἀκόμα καί στό πρόσωπο ἑνός βαρυποινίτη φυλακισμένου ἀδελφοῦ μας.
Ὅμως, πέραν τῶν ὑλικῶν ἀγαθῶν, πού μποροῦμε νά προσφέρουμε στούς πάσχοντας ἀδελφούς μας εἶναι κι ἕνας λόγος παρηγορητικός, μιά κουβέντα γλυκιά ἤ κι ἕνα χαμόγελο, ὅταν ὁ συνάνθρωπος μας τό ἔχει ἀνάγκη.
Ἕνα ἀκόμη χρέος μας εἶναι καί ἡ σωστή διαγωγή μας ἀπέναντι στούς ἀδελφούς μας, ὥστε νά μή γινόμαστε σκανδαλοποιοί μέ τίς πράξεις μας γκρεμίζοντας τήν πίστη τῶν ἀδελφῶν μας, οἱ ὁποῖοι μπορεῖ νά περιμένουν ἀπό τό παράδειγμά μας νά ὠφεληθοῦν καί οἱ ἴδιοι.Αὐτό ἀκριβῶς μᾶς διδάσκει καί ὁ θεῖος Παῦλος μέ τήν σημερινή Ἀποστολική του περικοπή πρός Κορινθίους.
…Καλύτερα νά μήν φάω κρέας ποτέ ξανά, ἐάν κι αὐτό ἀκόμα γίνη αἰτία νά σκανδαλισθῆ ὁ ἀδελφός μου…
Τέτοια ἦταν ἡ ἀγάπη τοῦ θείου Ἀποστόλου, ὥστε πρόσεχε τόσο πολύ νά μήν ἀδικήσει μέ τόν τρόπο του κανέναν ἀπό τούς ἀδελφούς του.
Διότι στόν καθένα διέκρινε τόν ἴδιο τόν Χριστό.
Αὐτό τό παράδειγμα, ἀδελφοί μου, νά ἀκολουθήσουμε καί μεῖς γιά νά πεῖ καί σέ μᾶς ὁ Κύριος κατά τήν Δευτέρα αὐτοῦ Παρουσία.
«Δεῦτε οἱ εὐλογημένοι τοῦ Πατρός μου,κληρονομήσατε τήν ἡτοιμασμένην ὑμῖν Βασιλείαν ἀπό καταβολῆς κόσμου».Ἀμήν.
Πρεσβ. π. Νικόλαος Ζουναρέλης
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου