Οι γιορτινές μέρες πλησιάζουν, δυστυχώς, εν μέσω πανδημίας. Και το ερώτημα: Τι πρέπει να κάνουμε; Ποια να είναι η συμπεριφορά μας, εφόσον οι απόψεις των ηγητόρων μας διαφέρουν, βαραίνει εμάς τους ίδιους. Εμείς πρέπει να αποφασίσουμε. Πραγματικά άλλα λέει και κελεύει η επίσημη Πολιτεία, υπακούοντας στις υποδείξεις των λεγόμενων «ειδικών λοιμωξιολόγων» και άλλα μας λένε κάποιοι από τους «πνευματικούς μας ηγέτες». Θεωρώ πως για να διευκολυνθούμε πρέπει να αναλύσουμε τρεις έννοιες, Πίστη, Αγάπη, Νόηση. Ξεκινάμε από την πιο απλή παραδοχή: Λόγω τού μέγιστου χαρίσματος που έλαβε ο άνθρωπός από τον Ποιητή τού Ουρανού και της Γης, τη Νόηση δηλαδή, μπορούμε να κατανοήσουμε τις υπέρτατες έννοιες της Πίστης και της Αγάπης. Επειδή τα λόγια τού Απόστολου Παύλου, κατά γενική ομολογία αποτελούν την πιο αξιόπιστη μαρτυρία γι’ αυτές τις έννοιες, τα παραθέτω αυτούσια: « Ἐὰν ταῖς γλώσσαις τῶν ἀνθρώπων λαλῶ καὶ τῶν ἀγγέλων, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, γέγονα χαλκὸς ἠχῶν ἢ κύμβαλον ἀλαλάζον. Καὶ ἐὰν ἔχω προφητείαν καὶ εἰδῶ τὰ μυστήρια πάντα καὶ πᾶσαν τὴν γνῶσιν, καὶ ἐὰν ἔχω πᾶσαν τὴν πίστιν, ὥστε ὄρη μεθιστάνειν, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, οὐδέν εἰμι». Η Αγάπη λοιπόν πρώτιστα θα πρέπει να καθορίζει τη συμπεριφορά μας. Την Αγάπη προς τον πλησίον μας οφείλουμε να θέτουμε υπεράνω των προσωπικών μας αναγκών, ακόμα κι αν αυτές προκύπτουν από την πιο ένθερμη Πίστη. Όντως από τον Θείο Παύλο προβάλλεται μια θυσιαστική συμπεριφορά. Η αγάπη επιτάσσει: Να μην αποτελέσουμε κρίκο της ύπουλης αλυσίδας διασποράς του Κορονοϊού. Στη διασπορά που τόσους συνανθρώπους μας έχει οδηγήσει στον θάνατο κι αν δεν την εξαλείψουμε ολοσχερώς πλήθος άλλων συνανθρώπων μας θα θανατωθούν. Η ενδημία τού ιού στους Άγιους Τόπους και στο Άγιο Όρος, η καταστροφική έξαρση που εκδηλώθηκε στη Θεσσαλονίκη, μετά την πανήγυρη στον Ναό του Αγίου Δημητρίου, μα και ο μεγάλος, αναλογικά, αριθμός των Αρχιερέων που έχουν νοσήσει, γεγονότα που μεταδίδονται, αποδεικνύουν ότι οι χώροι λατρείας, οι λειτουργοί Ιερείς και Ιεράρχες, ασφαλώς και οι εκκλησιαζόμενοι δεν είναι απρόσβλητοι από τον φονικό Κοροναϊό. Ας θυμηθούμε τι συμβούλεψε ο Θεός προκειμένου να σωθεί ο νεογέννητος Ιησούς όταν κινδύνευε από μια άλλη πανδημία, τη φονική σπάθα των στρατιωτών τού Ηρώδη. Παραθέτω την περικοπή τού Ματθαίου: «…ἰδοὺ ἄγγελος Κυρίου φαίνεται κατ᾿ ὄναρ τῷ Ἰωσὴφ λέγων· ἐγερθεὶς παράλαβε τὸ παιδίον καὶ τὴν μητέρα αὐτοῦ καὶ φεῦγε εἰς Αἴγυπτον, καὶ ἴσθι ἐκεῖ ἕως ἂν εἴπω σοι· μέλλει γὰρ Ἡρῴδης ζητεῖν τὸ παιδίον τοῦ ἀπολέσαι αὐτό. Ὁ δὲ ἐγερθεὶς παρέλαβε τὸ παιδίον καὶ τὴν μητέρα αὐτοῦ νυκτὸς καὶ ἀνεχώρησεν εἰς Αἴγυπτον, καὶ ἦν ἐκεῖ ἕως τῆς τελευτῆς Ἡρῴδου...». Η συσχέτιση είναι προφανής. Παραμένουμε ασφαλείς!
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου