ΓΡΑΠΤΟΝ Θ. ΚΗΡΥΓΜΑ
Ἡ πιό ἀξιόπιστη ἐλπίδα
Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος γράφει στόν μαθητή του Τιμόθεο τήν πρώτη του ἐπιστολή. Ἀξίζει νά παραθέσουμε τό κύριο μέρος τῆς ἐπιστολῆς αὐτῆς στά Νεοελληνικά:
Ὅλο τό νόημα, Χριστιανοί μου, τῆς ζωῆς μας εἶναι μιά προσδοκία: Ἡ προσδοκία τῆς Ἀναστάσεώς μας καί τῆς ἐλευθερώσεως μας ἀπό τίς ἁλυσίδες τῆς φθορᾶς, τοῦ ψεύδους, τοῦ μίσους καί τοῦ θανάτου. Αὐτό μᾶς τό διαβεβαιώνει ὁ ἴδιος ὁ Κύριός μας. Καί μᾶς τό διαβεβαιώνει ὄχι μέ κάποια λεκτική ὑπόσχεση, ἀλλά μέ τήν καταπάτηση τοῦ δικοῦ Του θανάτου, μέ τήν – πρωτοφανῆ γιά τήν ἀνθρώπινη λογική – Ἀνάστασή Του. Μᾶς τό τονίζει καί σέ ἄλλη του ἐπιστολή ὁ Παῦλος: «Ὁ ἐγείρας τόν Κύριον καί ὑμᾶς ἐγερεῖ». Στό σημερινό, ὅμως Ἀνάγνωσμα ὁ Ἀπόστολος τῶν ἐθνῶν μεριμνᾶ γιά μιά πτυχή τῆς ψυχῆς μας πού μπορεῖ νά ὁδηγήσει σέ φόβο καί σέ ἀπελπισία. Εἶναι τό μελανό σημεῖο τῆς αὐτοκριτικῆς μας καί τοῦ πανικοῦ μπροστά στήν Κρίση τοῦ Χριστοῦ γιά μᾶς.
Ἐδῶ ὁ Παῦλος φέρνει ὡς παράδειγμα τόν ἑαυτό του. Καί βάζοντας τήν περίπτωση του σάν νά ἦταν ἀνάμεσα στούς ἁμαρτωλούς (ἴσως ὁ ἁμαρτωλότερος ), κατηγορηματικά ἐνθαρρύνει τούς πιστούς: Ὁ σκοπός τῆς ἐνανθρωπήσεως τοῦ Χριστοῦ, τῆς Διδαχῆς Του, τοῦ Πάθους, καί τῆς Ἀναστάσεως Του ἦταν ἡ σωτηρία ὄχι ἀναμαρτήτων ἀνθρώπων – τέτοιοι δέν ὑπάρχουν -, ἀλλά ἁμαρτωλῶν. Ἀρκεῖ νά πιστέψουν σ’Αυτόν καί νά Τόν ἀγαπήσουν. Ἡ πραγμάτωση τῆς ἀγάπης αὐτῆς καί τῆς ἐπακόλουθης μετάνοιας ἔρχεται κατόπιν. Μέ κόπο , μέ ὑπομονή, μέ θλίψεις, ἀλλά καί μέ χαρά. Δέν στενάζει ὁ ἀληθινός Χριστιανός. Δέν στενάζει πνευματικά. Γιατί στό βάθος τῆς ἐπίγειας ζωῆς του βλέπει τό Φῶς τῆς σωτηρίας, ὅπως μᾶς τονίζει σήμερα ὁ Παῦλος…
Καί ὅπως μᾶς ἐνδυναμώνει ὁ Χριστός μας: «Θαρσεῖτε, ἐγώ νενίκηκα τόν κόσμο»!..
Πρωτ. π.Π.Μαριᾶτος
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου