Με πρωτοβουλία του Θοδωρή Δρίτσα (Θοδωρής Δρίτσας), Βουλευτή Α΄ Πειραιά & Νησιών, Τομεάρχη Εθνικής Άμυνας και τις συνυπογραφές 46 ακόμα Βουλευτών του #ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, κατατέθηκε Ερώτηση προς τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας με θέμα: «Α/Τ ΒΕΛΟΣ: το ανεκτίμητης ιστορικής αξίας μνημείο της σύγχρονης Δημοκρατίας μας και του αντιδικτατορικού αγώνα άξιων στελεχών του Πολεμικού Ναυτικού, απαξιώνεται και κινδυνεύει».
Το Μάιο του 1973, διαδραματίστηκε ένα από τα σημαντικότερα γεγονότα του αντιδικτατορικού αγώνα, που συνέβαλε καθοριστικά στην αποκατάσταση της Δημοκρατίας στη χώρα. Το αντιτορπιλικό «Βέλος» με απόφαση του τότε κυβερνήτη του, αείμνηστου Νίκου Παππά, εκ των πρωτεργατών του Κινήματος του Ναυτικού και με την ενεργό συμμετοχή των μελών του πληρώματος, έκανε ανταρσία κατά της χούντας και πλέοντας προς ιταλικό λιμάνι, έκανε γνωστή σε όλο το κόσμο, την αντίθεση των γενναίων στελεχών του Πολεμικού Ναυτικού, συμπεριλαμβανομένων και στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων ευρύτερα, στη δικτατορία των Συνταγματαρχών. Ήταν η κορυφαία στιγμή του ιστορικού δημοκρατικού Κινήματος του Π.Ν., που δυστυχώς κατεστάλη λίγο πριν εκδηλωθεί.
Με την ενέργειά του αυτή ο κυβερνήτης και το πλήρωμα του Α/Τ «Βέλος», έδωσαν ένα αποφασιστικό πλήγμα στο φασιστικό καθεστώς της δικτατορίας. Η χούντα, συνειδητοποιώντας το μέγεθος και τις επιπτώσεις του εγχειρήματος, αλλά και υπό την πίεση των συνολικών εξελίξεων ενδυνάμωσης του αντιδικτατορικού αγώνα, αναγκάστηκε να κλείσει τα ξερονήσια, ν’ ανοίξει τις φυλακές και να εξαγγείλει το «δημοψήφισμα» του ΝΑΙ-ΟΧΙ, του Ιουλίου του `73. Παράλληλα, η εξέγερση του «Βέλος» που έγινε αμέσως γνωστή σε όλο τον κόσμο και δια των ξένων ειδησεογραφικών πρακτορείων και στην Ελλάδα, έστειλε μήνυμα ελπίδας και αισιοδοξίας στον σκλαβωμένο επί 6 χρόνια ελληνικό λαό, ενθάρρυνε το πνεύμα αντίστασης και αποκατέστησε την τιμή και την υπόληψη των δημοκρατικών αξιωματικών των Ενόπλων Δυνάμεων. Το «Βέλος», ήταν κυριολεκτικά πλήγμα στην καρδιά του καθεστώτος, εκείνη την εποχή.
Το 1991, 18 χρόνια αργότερα, το ηρωικό σκάφος παροπλίστηκε και στις 9 Φεβρουαρίου 1994, μετά από σχετικό έγγραφο του υφυπουργού Εθνικής Άμυνας (αρ. Φ.: 460/ΑΔ 14326-1-1994), η Νομαρχία Πειραιά υπό τη προεδρία του τότε Νομάρχη Νικολάου Σχοινά, αποφάσισε ομόφωνα το χαρακτηρισμό του ως:
«σύμβολο αντιδικτατορικού αγώνα ΜΑΑ [Μουσείο Αντί δικτατορικού Αγώνα] και μνημείο της νεότερης Ελληνικής Ιστορίας. Να τοποθετηθεί στις Ναυτικές εγκαταστάσεις του Κ.Ε. Πόρος και να γίνει Μουσειακή Αξιοποίηση για πραγματοποίηση πολιτιστικών εκδηλώσεων». Αλλά παράλληλα και χώρος εκπαίδευσης των προπαιδευομένων ναυτών του Π.Ν.
Στις 21 Ιανουαρίου του 2000 και στο πλαίσιο της απόφασης του Υπουργού Εθνικής Άμυνας και του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού, με την οποία καθιέρωσαν τον εορτασμό της επετείου του Κινήματος και της Ανταρσίας του Α/Τ «Βέλος» κάθε Μάιο, αποφασίστηκε η μεταφορά του ΜΑΑ «Βέλος» στο Πάρκο Ναυτικής Παράδοσης στο Φλοίσβο Παλαιού Φαλήρου, όπου στο χώρο αυτό θα εορταζόταν κάθε χρόνο η επέτειος, όπως και πράγματι συνέβη επί σειρά ετών. Όπως αναφέρει η σχετική απόφαση, ο εορτασμός καθιερώθηκε:
«για την Επέτειο του Κινήματος του Ναυτικού το Μάιο του 1973, προκειμένου να προβληθεί ο αγώνας και η συμβολή των Ε.Δ. στην αποκατάσταση της Δημοκρατίας και της διαφύλαξης των ελευθεριών και των ιδανικών του Ελληνικού Λαού. Η ανωτέρω τελετή του εορτασμού θα πραγματοποιείται κάθε Μάιο, επί του Α/Τ ΒΕΛΟΣ, η μεταστάθμευση του οποίου στο χώρο του θαλάσσιου πάρκου, πλησίον του Θ/Κ ΑΒΕΡΩΦ να πραγματοποιηθεί εντός του έτους 2000».
Όμως, μετά το θάνατο του ιστορικού κυβερνήτη Ναυάρχου Νίκου Παππά τον Απρίλιο του 2014, εκδηλώνεται αναρμοδίως, προσπάθεια αναιτιολόγητης απαξίωσης του πλοίου-μνημείου (σήμερα πλέον, ακόμα και στις προσκλήσεις για την επέτειο του Κινήματος του Ναυτικού έχει αφαιρεθεί η αναφορά στο «Βέλος»). Αρχικά, με αφορμή την ανάγκη συντήρησής του, παρέμεινε δυσανάλογα μεγάλο χρονικό διάστημα στο Ναύσταθμο του Πολεμικού Ναυτικού στη Σαλαμίνα και αντί για δύο μήνες όπως είχε ανακοινωθεί, έμεινε εκεί κοντά στα τρία χρόνια, παρά και τη χρηματοδότηση με σεβαστό ποσό από μέλος του τότε πληρώματος. Στη συνέχεια, τον Σεπτέμβριο του 2019 μεταφέρθηκε στη Θεσσαλονίκη, προκειμένου να γίνει επισκέψιμο στους κατοίκους της Βόρειας Ελλάδας. Αρχικά είχε ανακοινωθεί ότι η παραμονή του θα ήταν για τρεις μήνες. Ωστόσο, δύο χρόνια αργότερα, παραμένει στη Θεσσαλονίκη. Το Σεπτέμβριο του 2021, θα συμπληρωθούν πέντε χρόνια που το πλοίο είναι μακριά από την ΑΣΦΑΛΗ θέση, στην οποία η Πολιτεία το τοποθέτησε.
Επιπλέον, ο χώρος της Νέας Παραλίας στην Θεσσαλονίκη στον οποίο μεταφέρθηκε το πλοίο, είναι εντελώς ακατάλληλος και δεν πληρούνται οι διεθνείς προβλέψεις ασφαλείας κατά ISPS Code και επιπλέον, σαν πολεμικό πλοίο δεν έχει την κατάλληλη προστασία. Και αυτό γιατί η παραλία, δεν συνιστά λιμάνι. Αντιθέτως, είναι ανοιχτή στους ανέμους [κυρίως βαρδάρης] και στη θάλασσα, με αποτέλεσμα το μνημείο να είναι απολύτως απροστάτευτο από τα καιρικά φαινόμενα. Για ένα πλοίο 80 ετών το οποίο χρειάζεται συστηματική και ιδιαίτερη συντήρηση, οι συνθήκες αυτές, βάσιμα, μπορεί να αποβούν καταστροφικές.
Το αντιτορπιλικό «Βέλος», είναι πλοίο-μνημείο των σύγχρονων αγώνων του ελληνικού λαού για τη Δημοκρατία. Η απαξίωσή του, σημαίνει απαξίωση της δημοκρατικής παράδοσης του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού, αλλά και του πολιτεύματος της Τρίτης Ελληνικής Δημοκρατίας, για την οποία το «Βέλος» και οι αξιωματικοί που συμμετείχαν στο Κίνημα του Ναυτικού, αγωνίστηκαν διακινδυνεύοντας τη ζωή τους και την επαγγελματική διαδρομή τους.
Σημειώνουμε, ότι σύμφωνα με ασφαλείς και έγκυρες πληροφορίες, η σημερινή κατάσταση του πλοίου είναι άκρως επισφαλής. Προφανώς και θα υπάρξουν ευθύνες, για ότι κακό συμβεί στο πλοίο. Όσο είναι καιρός, απαιτείται δραστική παρέμβαση αποκατάστασης και επανελλιμενισμού του πλοίου στο Πάρκο Ναυτικής Παράδοσης στο Φλοίσβο του Παλαιού Φαλήρου, ώστε εκεί και επί του πλοίου να εορτάζεται επισήμως κάθε Μάη, η επέτειος του Κινήματος του Πολεμικού Ναυτικού. Παρά το γεγονός ότι η κάλυψη της δαπάνης είναι αυτονόητη υποχρέωση της Πολιτείας, σύμφωνα με διαβεβαιώσεις τιμής στελεχών του τότε πληρώματος του Α/Τ «Βέλος», υπάρχουν διαθεσιμότητες και προσφορές ικανές να καλύψουν το κόστος ρυμούλκησης, για την επαναφορά του πλοίου.
Με βάση τα παραπάνω, ερωτάται ο αρμόδιος Υπουργός:
1/. Με ποια ουσιαστική και υπεύθυνη αιτιολογία, παραμένει ακόμα και σήμερα για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα, μακριά από το φυσικό του χώρο, το πλοίο Μουσείο Αντί δικτατορικού Αγώνα «ΒΕΛΟΣ»;
2/. Υπάρχει χρονοδιάγραμμα κινήσεων και ποιο είναι αυτό;
3/. Έχουν προγραμματιστεί, άμεσα μέτρα προστασίας αλλά και μακροχρόνια μέτρα συντήρησης και προστασίας του πλοίου και ποια είναι αυτά;
4/. Πότε τελικά θα αποφασίσει και θα πραγματοποιήσει τη μεθόρμιση του «Βέλος», στον προβλεπόμενο χώρο του «Πάρκου Ναυτικής Παράδοσης» και τον εορτασμό της επετείου του Αντιδικτατορικού Κινήματος του Π.Ν., εκεί και επί του πλοίου, όπως οι επίσημες αποφάσεις της Πολιτείας έχουν ορίσει;
Οι Ερωτώντες Βουλευτές
Δρίτσας Θεόδωρος
Αγαθοπούλου Ειρήνη-Ελένη
Αλεξιάδης Τρύφων
Αμανατίδης Ιωάννης
Αναγνωστοπούλου Αθανασία (Σία)
Αυγέρη Θεοδώρα (Δώρα)
Αυλωνίτης Αλέξανδρος-Χρήστος
Βαρδάκης Σωκράτης
Βέττα Καλλιόπη
Βίτσας Δημήτριος
Γκιόλας Ιωάννης
Ζαχαριάδης Κωνσταντίνος
Ζουράρης Κωνσταντίνος
Ηγουμενίδης Νικόλαος
Καρασαρλίδου Ευφροσύνη (Φρόσω)
Κασιμάτη Ειρήνη (Νίνα)
Κατρούγκαλος Γεώργιος
Κάτσης Μάριος
Καφαντάρη Χαρούλα (Χαρά)
Κουρουμπλής Παναγιώτης
Μάλαμα Κυριακή
Μάρκου Κωνσταντίνος
Μεϊκόπουλος Αλέξανδρος
Μιχαηλίδης Ανδρέας
Μπάρκας Κωνσταντίνος
Μωραΐτης Αθανάσιος (Θάνος)
Νοτοπούλου Αικατερίνη
Ξενογιαννακοπούλου Μαρία-Ελίζα (Μαριλίζα)
Παπαδόπουλος Αθανάσιος (Σάκης)
Παπαηλιού Γεώργιος
Παπανάτσιου Αικατερίνη
Παππάς Νικόλαος
Πούλου Παναγιού (Γιώτα)
Ραγκούσης Ιωάννης
Σαντορινιός Νεκτάριος
Σκουρλέτης Παναγιώτης (Πάνος)
Σκούφα Ελισσάβετ (Μπέττυ)
Σπίρτζης Χρήστος
Συρμαλένιος Νικόλαος
Τελιγιορίδου Ολυμπία
Τριανταφυλλίδης Αλέξανδρος (Αλέκος)
Τσίπρας Γεώργιος
Φίλης Νικόλαος
Φωτίου Θεανώ
Χαρίτου Δημήτριος (Τάκης)
Χρηστίδου Ραλλία
Ψυχογιός Γεώργιος
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου