Δολοφονία Γλυκά Νερά: Η υποκρισία του 33χρονου πιλότου, που ομολόγησε τη δολοφονία της συζύγου του μετά από 37 ημέρες, επαναφέρει στη μνήμη της ελληνικής κοινωνίας ανάλογες περιπτώσεις δραστών που ενώ έκαναν το έγκλημα, προσπάθησαν να ξεγελάσουν την κοινή γνώμη προσποιούμενοι τους συντετριμμένους συγγενείς και φίλους των θυμάτων…
Συγκλονισμένο παρακολουθεί το πανελλήνιο τις εξελίξεις στην υπόθεση της δολοφονίας της 20χρονης Καρολάιν, στις 11 Μαΐου στα Γλυκά Νερά, καθώς ο 33χρονος πιλότος, Μπάμπης Αναγνωστόπουλος, και σύζυγος της άτυχης κοπέλας, ομολόγησε πως αυτός είναι ο δολοφόνος.
Το πλέον ανατριχιαστικό, από αυτή την υπόθεση που έχει συνταράξει τους πάντες, ήταν η σκηνοθεσία που έκανε ο 33χρονος μόλις λίγα λεπτά μετά το αποτρόπαιο έγκλημα. Ο πιλότος είχε την – εξοργιστική – ψυχραιμία να «στήσει» το σκηνικό ληστείας που παρουσίασε αρχικά στις Αρχές και στη συνέχεια να δώσει ένα ρεσιτάλ ερμηνείας, υποδυόμενος τον τεθλιμμένο σύζυγο αλλά και τον άνθρωπο που έσπευσε να συμπαρασταθεί στους γονείς της άτυχης κοπέλας.
Ακόμα και μερικά λεπτά πριν οι αστυνομικοί φτάσουν με ελικόπτερο στην Αλόννησο, όπου ο 33χρονος βρέθηκε για το μνημόσυνο της άτυχης κοπέλας, ο πιλότος αγκάλιαζε και… συμπαραστεκόταν στη μητέρα της Καρολάιν. Την Καρολάιν που ο ίδιος, κάποιες ώρες αργότερα, στον 11ο όροφο και στα γραφεία του Τμήματος Ανθρωποκτονιών της ΓΑΔΑ, ομολόγησε πως σκότωσε με τα ίδια του τα χέρια…
Ο τρόπος που κινήθηκε στο διάστημα των 37 ημερών που πέρασαν από το στυγερό έγκλημα μέχρι και την οριστική εξιχνίαση της υπόθεσης, τα μηνύματα στα social media, οι πρώτες δηλώσεις που είχε κάνει μερικές στιγμές μετά το έγκλημα που ο ίδιος διέπραξε ως συντετριμμένος σύζυγος, φέρνουν στο μυαλό ανάλογες περιπτώσεις εγκληματιών που προσπάθησαν να ξεγελάσουν την κοινή γνώμη και τις Αρχές στην Ελλάδα.
Η υπόθεση Δουρή
Τον Δεκέμβριο του 1993 η ελληνική κοινή γνώμη είχε «παγώσει» από το έγκλημα που έγινε στην Ερμιόνη. Ο 6χρονος γιος του Μανώλη και της Γεωργίας Δουρή, είχε βρεθεί νεκρός και κακοποιημένος σεξουαλικά. Στην επαρχιακή πόλη εκτυλίχθηκαν σκηνές αρχαίου δράματος με τον Μανώλη Δουρή, όπως και την υπόλοιπη οικογένεια, να θρηνούν σπαρακτικά για το 6χρονο παιδί τους, με την ελληνική κοινωνία να παρακολουθεί συγκλονισμένη όλα όσα διαδραματίζονταν.
Μετά από ένα σύντομο χρονικό διάστημα, όμως, έγινε η τεράστια ανατροπή και έμειναν άναυδοι άπαντες. Ο Μανώλης Δουρής στην κατάθεση που έδωσε στην αστυνομία είχε πέσει σε πολλές αντιφάσεις, με τους αστυνομικούς να τον υποψιάζονται κυρίως από το γεγονός ότι ο ίδιος είχε βρει το πτώμα του γιου του.
Στην ανάκριση, προσπάθησε να δικαιολογηθεί καθώς πολύ γρήγορα «έσπασε» και αποκαλύφθηκε η αλήθεια. «Με κυριεύει μια σπάνια ασθένεια, με μεταμορφώνει. Με έπιαναν κρίσεις και δεν έβλεπα μπροστά μου», είπε πει ο παιδοκτόνος. Το κλίμα γρήγορα αντιστράφηκε, με την κοινωνία να ζητά την παραδειγματική τιμωρία του και τον Τύπο να τον αναφέρει ως «κτήνος». Λίγα χρόνια αργότερα, κι ενώ εξέτιε την ποινή της ισόβιας κάθειρξης – μεταξύ άλλων που του είχαν επιβληθεί – ο Δουρής βρέθηκε νεκρός μέσα στη φυλακή. Από την αρχή της φυλάκισής του είχε αντιμετωπίσει επιθέσεις άλλων κρατουμένων – που εφάρμοζαν επάνω του τον «άγραφο νόμο» των φυλακών για παιδοβιαστές και παιδοκτόνους – με αποτέλεσμα να αλλάξει τέσσερα σωφρονιστικά καταστήματα.
Το μακελειό του Αγρινίου
Ήταν Νοέμβριος του 2006 όταν αποκαλύφθηκε ένα πενταπλό έγκλημα που είχε συγκλονίσει εκ νέου την Ελλάδα. Πέντε άνδρες ηλικίας 33, 23, 21, 17 και 32 ετών που είχαν βγει για κυνήγι σε περιοχή του Αγρινίου, δολοφονήθηκαν εν ψυχρώ. Το μακελειό έγινε πρώτο θέμα για τον Τύπο ενώ οι οικογένειες που βυθίστηκαν στο πένθος, και η ανάστατη τοπική κοινωνία, ζητούσαν απαντήσεις.
Η περιοχή του εγκλήματος γρήγορα γέμισε από τους συγγενείς των θυμάτων, δημοσιογράφους αλλά και την Αστυνομία που προσπαθούσε να την αποκλείσει για να αρχίσει τις έρευνες. Ανάμεσα σε όσους έσπευσαν να δουν από κοντά τον τόπο της τραγωδίας, ήταν ένας κτηνοτρόφος ο οποίος ζητούσε, μάλιστα, και την παραδειγματική τιμωρία των δραστών. Ενδεικτικές είναι οι δηλώσεις που είχε κάνει στους δημοσιογράφους όπου είχε αναφέρει ότι στους δολοφόνους πρέπει η θανατική ποινή, ενώ εκείνος δήλωνε ότι την ώρα του μακελειού δεν ήταν στον βοσκότοπο, ο οποίος άνηκε στον ίδιο.
Μετά από έρευνες της αστυνομίας, ο εν λόγω συνελήφθη ως ύποπτος και λίγο αργότερα ομολόγησε το έγκλημά του. Συμμετοχή στο έγκλημα, φέρεται να είχε και ο γιος του που ήταν μαζί του όταν ειδοποιήθηκε ότι κυνηγοί έχουν μπει στον βοσκότοπο που διατηρούσε στην περιοχή. Στους αστυνομικούς επαναλάμβανε πως ο γιος του είναι αθώος και δεν τράβηξε όπλο.
Από την ιατροδικαστική εξέταση, προέκυψε πως ο δράστης είχε ρίξει χαριστική βολή στα θύματα, ενώ στη δίκη θεωρήθηκε φυσικός αυτουργός ο γιος, παρά την αντίθετη κατάθεση του πατέρα. Το δικαστήριο τους καταδίκασε και τους δυο σε πέντε φορές ισόβια…
* Με πληροφορίες από «Μηχανή του Χρόνου», Wikipedia
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου