Η οκταώροφη Ιερά Μονή του Μέγα Σπηλαίου έχει χτιστεί κυριολεκτικά επάνω σε έναν απόκρημνο βράχο σε υψόμετρο περί των 930 μ. Ιδρύθυκε από δύο Θεσσαλονικείς μοναχούς, τον Συμεών και τον Θεόδωρο, οι οποίοι μετά από οπτασία αναζήτησαν την ιστορηθείσα από τον Θεηγόρο Ευαγγελιστή Λουκά ανάγλυφη εικόνα της Παναγίας. Ύστερα από πολλές περιπλανήσεις βρέθηκαν στην Αχαΐα και συγκεκριμένα στη Ζαχλωρού όπου και συνάντησαν τη βοσκοπούλα Ευφροσύνη το 362 μ.Χ. η οποία και τους οδήγησε στη σπηλιά που είχε μόλις ανακαλύψει το θείο εικόνισμα.
Η μονή καταστράφηκε για πρώτη φορά το 840 από τους εικονομάχους, το 1460 και το 1640 από τους Τούρκους, το 1934 από πυρκαγιά και το 1943 από τα ναζιστικά στρατεύματα κατοχής.
Η ανάγλυφη εικόνα της Παναγίας της Χρυσοσπηλιώτισσας, παραμένει έως και σήμερα στη Μονή Μέγα Σπηλαίου, είναι φτιαγμένη από κερί, αρώματα και μαστίχα και θεωρείται ένα από τα τέσσερα έργα του ευαγγελιστή Λουκά. Η εκκλησία έχει σημαντικές τοιχογραφίες του 1600, χειρόγραφα, Ευαγγέλια και λειψανοθήκες.
πηγή .kalavritacanyon.gr
Τοποθεσία
To
καταπληκτικότερο ιερό προσκύνημα της Ορθοδοξίας στην Πελοπόννησο, είναι
η Ιερά Μονή του Μ. Σπηλαίου, η οποία προκαλεί δέος καθώς βρίσκεται στη
σκιά απόκρημνου βράχου σε υψόμετρο 940 μ. Πήρε το όνομα της από το
κάθετο βραχώδες
συγκρότημα
του Χελμού, επάνω στο οποίο είναι κτισμένη η Μονή. Σήμερα οκταόροφη,
υψώνεται "κολλημένη" στο βράχο καθηλώνοντας και τον πιο αδιάφορο
επισκέπτη. Το καθολικό της Μονής σκαμμένο στο βράχο, είναι ναός
σταυροειδής, εγγεγραμμένος με δύο νάρθηκες. Ο κύριος ναός έχει
τοιχογραφίες του 1653, αξιόλογα μαρμαροθετήματα στο δάπεδο, ξυλόγλυπτο
τέμπλο κ.λ.π.
Στη
Μονή του Μ. Σπηλαίου η ψυχή του πιστού αισθάνεται τη μηδαμινότητά της,
καθώς εισέρχεται στην κατανυκτική ατμόσφαιρα του ναού μέσα στο κοίλωμα
του σπηλαίου.
Ιστορία Μονής
Κατά
το Κτιτορικό της Μονής, η ιστορία και η ζωή της Μονής του Μ. Σπηλαίου
αρχίζει με το θαυμαστό τρόπο της ανεύρεσης της Ιεράς Εικόνος. Δύο
αδελφοί από την Θεσσαλονίκη, Συμεών και Θεόδωρος, διακρινόμενοι για την
μόρφωση και την ευσέβειά τους, αφού ασκήθηκαν στα όρη Όλυμπος, Όσσα και
Πηλίο, ήλθαν στο Άγιο Όρος για να γνωρίσουν φωτισμένους ησυχαστές και
άνδρες της ερήμου. Από εκεί πήγαν στους Αγίους Τόπους για να
προσκυνήσουν όλα τα μέρη που περιπάτησαν οι Θεανδρικοί πόδες του Σωτήρος
Χριστού. Στα Ιεροσόλυμα έγιναν ιερείς από τον σπουδαίο επίσκοπο της
Αγίας Πόλης Μάξιμον. Εκεί ο καθένας ξεχωριστά είδε την ίδια οπτασία και
έλαβαν την εντολή να μεταβούν στην Αχαΐα , να εύρουν την ιστορηθείσα από
τον Θεηγόρο Ευαγγελιστή Λουκά ανάγλυφη εικόνα της Παναγίας. Υστερα από
πολλές περιπλανήσεις και αποκαλυπτικά όνειρα, συνάντησαν,στην περιοχή
της Ζαχλωρούς τη βοσκοπούλα Ευφροσύνη το 362 μ.Χ. Όταν την πλησίασαν, η
Ευφροσύνη τους προσκυνά με σεβασμό και αναφέρει τα ονόματα τους. Στην
συνέχεια τους οδηγεί στο σπήλαιο που βρισκόταν η αναζητούμενη Ιερά
Εικόνα, τήν οποία είχε ανακαλύψει -προ ολίγου χρόνου - η ίδια - θεία
Βουλή-, με την οδηγία ενός τράγου, που πήγαινε στο σπήλαιο για νερό και
εξήρχετο με βρεγμένο το γένειον του. Με πολλή χαρά, ευγνωμοσύνη και
ευλάβεια, οι μοναχοί Συμεών και Θεόδωρος πήραν την εικόνα έξω του
Σπηλαίου και το εκαθάρισαν από την πυκνή βλάστηση.