ΛΑΚΩΝΙΑ.… Γέφυρα προδιαγεγραμμένης τραγωδίας…

ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ
Στη Λακωνία, στην Εθνική Οδό Σπάρτης – Μονεμβασιάς (Εθν. Οδός 86), που συνδέει επίσης την Σπάρτη με την Νεάπολη και με τα Κύθηρα, μεταξύ της Σκάλας και του Βλαχιώτη, υπάρχει αυτό το κατασκεύασμα των φωτογραφιών, που αποτελεί "γέφυρα" του ποταμού Ευρώτα και από την οποία διέρχονται καθημερινά χιλιάδες οχήματα από απλά επιβατικά μέχρι λεωφορεία και σιλοφόρα μεταφοράς σκυροδέματος βάρους δεκάδων τόνων!
Η γέφυρα αυτή που μπορεί να χαρακτηριστεί μνημειακή κατασκευή, όπως και χαρακτηρίστηκε, άρχισε να κατασκευάζεται στα τέλη του 19ου αιώνα, όσον αφορά τα βάθρα, και ολοκληρώθηκε την 10ετία του 30 (σύμφωνα με μαρτυρίες). 
Βεβαίως, σύγχρονη οδική γέφυρα Εθνικής Οδού δεν μπορεί να ονομασθεί, μπορεί όμως να ονομαστεί… γέφυρα προδιαγεγραμμένης τραγωδίας… 
Κύρια καταλυτική παρανομία. Πουθενά δεν εμφανίζεται η "κλάση" της γέφυρας, δηλαδή το μέγιστο βάρος του οχήματος που μπορεί να διέλθει την γέφυρα, (άκρως υποχρεωτικό στοιχείο για όλες τις γέφυρες, σε ολόκληρο τον κόσμο) και τούτο διότι είναι βέβαιο, ότι κανείς μηχανικός δεν θέλει και δεν μπορεί να αναλάβει την ευθύνη για την αντοχή μιας γέφυρας που μπορεί να χαρακτηριστεί, εν δυνάμει λαιμητόμος.
Επίσης, το πλάτος της γέφυρας, μόλις αρκεί για τη διέλευση ενός μικρού αυτοκινήτου, στην πράξη όμως τις περισσότερες ώρες διασταυρώνονται τα αυτοκίνητα και μαζί τους και διερχόμενοι πεζοί, αφού η σύνδεση Σκάλας και Βλαχιώτη, γίνεται μόνο από αυτή τη “γέφυρα”.
Επιτέλους, τόσες δεκάδες χρόνια, αφού οι γνωστοί πολιτικάντηδες (πρώην νομάρχες, δήμαρχοι και αρμόδιοι πολιτικοί προστάτες) που πηγαινοέρχονται καθημερινά και κάνουν και σχετικές συσκέψεις με τα γνωστά φληναφήματα, δεν μπορεί, κάποιος εισαγγελέας να ενδιαφερθεί και να διατάξει τον τεχνικό έλεγχο της γέφυρας, σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις; 
Μήπως πρέπει να θρηνήσουμε κάποια εκατόμβη για να ενδιαφερθεί κάποιος αρμόδιος; Επιτέλους γιατί τέτοια υποκρισία και έως πότε;
Επίλογος: …δεν γουστάρω ρε, να κινδυνεύει να χαθεί έστω και μια ζωή, επειδή κάποιοι μας γράφουν κανονικά…

Μιλτιάδης Γ. Βράτσος

 πολιτικός μηχανικός
αρ. μητρ.ΤΕΕ 13757

Η ΚΑΤΑΒΥΘΙΣΗ ΤΟΥ ΑΓΓΛΙΚΟΥ ΚΑΤΑΔΡΟΜΙΚΟΥ GLOUCESTER ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ ΤΩΝ ΚΥΘΗΡΩΝ

Φωτό www.google.gr

Μιά αναμνηστική πλάκα στο κοιμητήριο του Καψαλίου.

 Ο κοιμητηριακός ναός του Καψαλιού, ο άγιος Σπυρίδωνας που αγναντεύει τα πέλαγα

Το στεφάνι που άφησε ο Άγγλος στο κοιμητήριο του αγίου Σπυρίδωνα, στη μνήμη του πατέρα του που χάθηκε στη θάλασσα μεταξύ Κυθήρων και Αντικυθήρων

Σαν σήμερα πριν από 75 χρόνια, στις 22 Μαϊου 1941, στη θάλασσα μεταξύ Κυθήρων και Αντικυθήρων έγιναν φοβερές αεροναυμαχίες. Ήταν τότε που οι Γερμανοί με νηοπομπές κατευθύνονταν για να καταλάβουν την Κρήτη και μοίρα του Αγγλικού στόλου περιπολούσε στην περιοχή για να τους εμποδίσει. Εκείνες τις μέρες από τον εναέριο χώρο των Κυθήρων πέρασαν περισσότερα από 500 αεροπλάνα για τη μάχη της Κρήτης. Στις 22 Μαϊου ένα Αγγλικό καταδρομικό με 723 άτομα καταβυθίστηκε από Γερμανική βόμβα έξω από το Καψάλι. Από τους 723 Εγγλέζους οι Γερμανοί περισυνέλεξαν 84 ναυαγούς και τους οδήγησαν αιχμάλωτους στο Καψάλι στην καζέρμα. Εκεί έμειναν κάποιο διάστημα και οι Κυθήριοι τους περιέθαλψαν και τους ενίσχυσαν με διάφορα εφόδια αψηφώντας τους κινδύνους. Πριν μερικά χρόνια ήρθαν στα Κύθηρα Άγγλοι απόγονοι των απωλεσθέντων, για να τιμήσουν τη μνήμη τους και να ρίξουν στεφάνια στη θάλασσα που χάθηκαν. Παράλληλα εξέφρασαν την ευγνωμοσύνη τους στους ντόπιους για τη βοήθεια προς τους ναυαγούς και εντοιχίσανε αναμνηστική πλάκα στο χώρο όπου κρατήθηκαν. Σήμερα το απόγευμα ένας Άγγλος δακρυσμένος έφερε ένα στεφάνι με ένα σημείωμα στο κοιμητήριο του Καψαλιού, στη μνήμη του πατέρα του που χάθηκε τότε στη θάλασσα των Κυθήρων.

Πηγή

Eleni Harou

Η έκφραση της ευγνωμοσύνης.

ΝΕΑΠΟΛΗ.ΝΕΚΡΟ ΔΕΛΦΙΝΙ "ΞΕΒΡΑΣΕ" Η ΘΑΛΑΣΣΑ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΛΙΑ.

 ΞΕΒΡΑΣΤΗΚΕ ΣΤΗΝ ΝΕΑΠΟΛΗ ΑΝΑΜΕΣΑ ΕΡΕΙΠΙΟ-ΚΑΡΝΑΓΙΟ ΕΙΔΟΠΟΙΗΘΙΚΕ ΤΟ ΛΙΜΕΝΑΡΧΕΙΟ ΝΕΑΠΟΛΗΣ.

BATIKA.ΑΓΙΑΣΜΟΣ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΤΑΧΥΠΛΟΟΥ ΣΚΑΦΟΥΣ ΤΟΥ ΛΙΜΕΝΑΡΧΕΙΟΥ ΝΕΑΠΟΛΗΣ

Με κάθε επισημότητα πραγματοποιήθηκε ο αγιασμός του νέου υπερσύγχρονου σκάφους του Λιμενικού Σώματος στο λιμάνι της Νεάπολης Βοιών του Δήμου Μονεμβασίας. Την τελετή αγιασμού τέλεσαν οι ιερείς π.Διονύσιος Μιχαλέτος και ο π.Παναγιώτης Αρώνης . Στην τελετή παρέστησαν ο κύριος Τζανέτος Φιλιππάκος Αναπληρωτής Γενικός Γραμματέας Υπουργείου Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης. Ο κύριος Τζώρτζης Κουτσολιούτσοςεκπρόσωπος και διευθύνων σύμβουλος της εταιρίας Folli Follie που το σκάφος είναι μια ευγενική χορηγία του ομίλου προς το Λιμενικό Σώμα . Ο Δήμαρχος Μονεμβασίας κ.Ηρακλής Τριχείλης και μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου . Ο Δήμαρχος Ελαφονήσου κ.Χαράλαμπος Λιάρος ,ο Πρόεδρος του Λιμενικού Ταμείου κ.Κουτσονικολής. Ο Διευθυντής της Αστυνομίας Ταξίαρχος κ.Γιώργος Μαρουδάς και ο αστυνόμος του Α.Τ.Νεάπολης Ευάγγελος Δρίβας . Ο Διοικητής της Πυροσβεστικής Μολάων ,ο Διοικητής του Α.Τ.Μολάων ,ο Λιμενάρχης κύριος Δημήτρης Βατίστας ,Ναύαρχοι και Πλωτάρχες και το προσωπικό όλο του Λιμεναρχείου Νεάπολης καθώς και η κυρία Μπελεγρή Μαντώ που εκπροσώπησε την Αντιπεριφέρεια και την Περιφέρεια. Επίσης αρκετός κόσμος τίμησαν με την παρουσία τους τον αγιασμό και παραλαβή του νέου σκάφους στο Λιμεναρχείο Νεάπολης. Οι επίσημοι καλεσμένοι χαιρέτησαν την τελετή τονίζοντας πόσο σημαντικό έργο θα προσφέρει το νέο σκάφος στα νέα δεδομένα και ανάγκες για πρόληψη ,ασφάλεια ,έλεγχο και αποτελεσματικότητα σε μια μεγάλη ακτίνα περιοχής που καλύπτει το Λιμεναρχείο Νεάπολης. Στο τέλος της τελετής χαιρέτησε και ευχαρίστησε τους παρευρισκόμενους, ο Λιμενάρχης Κύριος Βατίστας.Μεταξύ άλλων και σε κλίμα ιδιαίτερης συγκίνησης από μέρους του , ανέφερε μεταξύ άλλων ,πως πριν οκτώ χρόνια που ανέλαβε καθήκοντα Λιμενάρχη δική του εισήγηση ήταν για τις ανάγκες της περιοχής ,ένα μεγαλύτερο και σύγχρονο σκάφος. Με την συνεργασία όλων των αρμοδίων ,σήμερα πραγματοποιήθηκε αυτός ο στόχος .Στο τέλος λόγω μετάθεσης αποχαιρέτησε και ευχαρίστησε όλους όσους συνεργάστηκαν μαζί του κάνοντας ιδιαίτερη αναφορά προς τον Δήμο αλλά και τους ψαράδες της περιοχής . Εμείς ευχόμαστε το νέο σκάφος να είναι καλοτάξιδο και να βοηθήσει το Λιμεναρχείο Νεάπολης στις αποστολές του.

ΦΩΤΟ-ΡΕΠΟΡΤΑΖ *ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΩΡΑ-ΟΜΑΔΑ ADELIN 107,3 FM ΚΥΘΗΡΑ*

ΚΑΨΑΛΙ ΚΥΘΗΡΩΝ 06/2001 ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΕΠΕΤΕΙΟΥ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΠΙΖΗΣΑΝΤΕΣ ΤΟΥ ΑΓΓΛΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΙΚΟΥ HMS GLOUCESTER 1939-1941.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠΟ 6/2001 ΣΤΟ ΚΑΨΑΛΙ ΚΥΘΗΡΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΕΠΕΤΕΙΟΥ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΠΙΖΗΣΑΝΤΕΣ ΤΟΥ ΑΓΓΛΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΙΚΟΥ HMS GLOUCESTER 1939-1941.
Πηγή 

Σπυρος Μεγαλουδης

Τα καΐκια της φυγής...«Σε σκάλισαν καλή Κυρά σε πλώρη Βατικιώτικη ξεχτένιστη γοργόνα»

Συντάκτης: 

Παναγιώτης Γεωργουδής

Κορυφαία στον Αγώνα της Ελλάδας κατά των δυνάμεων του Αξονα ήταν η συνεισφορά πού είχαν οι Βατικιώτες καϊκιέρηδες που με τα καΐκια τους μετέφεραν Ελληνες και συμμάχους στην Κρήτη

«Σε σκάλισαν καλή Κυρά σε πλώρη Βατικιώτικη ξεχτένιστη γοργόνα»,

Γιάννης Ρίτσος

Η μεταφορά χιλιάδων Κρητικών και συμμάχων, κυρίως Αγγλων, μετά το «σπάσιμο» του μετώπου της Αλβανίας, με βατικιώτικα καΐκια, από τη νότια Λακωνία και ιδιαίτερα από τα Βάτικα και τον Πειραιά, στην Κρήτη, είναι ένα άγνωστο έπος της σύγχρονης ιστορίας μας, πριν, κατά τη διάρκεια της Μάχης της Κρήτης και σε όλη την Κατοχή (1941-1945).

Για πρώτη φορά «Η Εφημερίδα των Συντακτών» φέρνει στο φως με πρωτότυπη έρευνα μια «χαμένη» πλευρά του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, εμπλουτίζοντας την ιστορική γνώση. Ταυτόχρονα, καταδεικνύεται ο εξαιρετικά σημαντικός ρόλος που διαδραμάτισαν απλοί άνθρωποι με υψηλό σύστημα κοινωνικών αξιών.

Οι Κρητικοί και οι σύμμαχοι έφτασαν κατά χιλιάδες στα παράλια της Πελοποννήσου, Καλαμάτα, Γύθειο, Μονεμβασιά, κυρίως όμως στη Νεάπολη Λακωνίας και την Ελαφόνησο, λόγω εγγύτερης απόστασης από την Κρήτη. Μια επιτροπή στη Νεάπολη, κάτω από τη «μύτη» των Ιταλών και των Γερμανών, οργάνωνε τη φύλαξη και την ασφαλή διαφυγή τους, με καϊκιέρηδες της περιοχής.

Επικεφαλής της επιτροπής αυτής ήταν ο εμβληματικός παπα-Μανόλης Λαλούσης. Η Ιερά Σύνοδος Κρήτης τον τίμησε μετά την Κατοχή με υπόδειξη του γυμνασιάρχη του Αλικιανού Χανίων, Γιώργου Καψωμένου, το 1951. Το ίδιο και ο Δήμος Ηρακλείου το 1991, όταν είχε πεθάνει, μετά από πρότασή μου. Στην τελετή παραβρέθηκε ο γιος του, Νίκος Λαλούσης.

Ταυτόχρονα, μετά το τέλος της Μάχης της Κρήτης, γινόταν και η μεταφορά των Πελοποννησίων, άλλων Ελλήνων στρατιωτών και όσων έρχονταν αργότερα από τη Μέση Ανατολή από Κρήτη προς Πελοπόννησο, από ηρωικούς καϊκιέρηδες. Μοναδική μορφή καϊκιέρη υπήρξε ο Πέτρος Αρώνης (Τσουλάκος) από το Ελαφονήσι Λακωνίας.

Η έρευνα που παρουσιάζουμε σήμερα γι’ αυτό το συγκλονιστικό γεγονός έγινε μεταξύ 1989-1990 και καταγράψαμε τους τελευταίους επιζώντες Βατικιώτες καϊκιέρηδες και άλλους ανθρώπους, από τους οποίους δεν ζει πλέον κανείς. Κάποιοι θυμόντουσαν πλέον λίγα πράγματα λόγω ηλικίας. Μέρος της έρευνας αυτής παρουσιάστηκε το 1991 στην εφημερίδα του Ηρακλείου «Μεσόγειος», που διέκοψε την έκδοσή της.

Στο Ελαφονήσι ρόλο έπαιζε ο παπα-Κούλης Γεωργουδής και η σύζυγός του Μαρία. Ομως το πρωτεύον στοιχείο ήταν η τρομερή στήριξη του πληθυσμού των Βατίκων στους Κρητικούς και στους διωκόμενους συμμάχους.

Για να αντιληφθεί κάποιος το μέγεθος του κινδύνου αυτής της συστηματικής προσπάθειας, πρέπει να τονίσουμε πως στον μικρό όρμο των Βατίκων υπήρχε φυλάκιο Ιταλών, στη Νεάπολη, στο Ελαφονήσι, στα Βελανίδια (τελευταίο χωριό του Μαλέα) Γερμανοί, στα Κύθηρα απέναντι από τη Νεάπολη ιταλικά φυλάκια, στα Αντικύθηρα Ιταλοί, ενώ πίσω από τη Νεάπολη, περίπου 50 χιλιόμετρα, υπήρχε το γερμανικό αεροδρόμιο των Μολάων.

Τα γερμανικά υποβρύχια και η καταδίωξή τους περιπολούσαν καθημερινά μεταξύ Μαλέα-Αντικυθήρων-Κρήτης, ενώ άλλη καταδίωξη από το Γύθειο, με τορπιλακάτους, χτυπούσε στη Νεάπολη τον κόσμο και τα καΐκια.

Το Μήνυμα της Κυριακής 22-5-16 και Γραπτό Θείο Κήρυγμα

Τό Μήνυμα της Κυριακής (Ηχητικό μήνυμα) από τόν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Κυθήρων

κ.ΣΕΡΑΦΕΙΜ 

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΥΤΟΥ

(22-05-2016)

 

ΓΡΑΠΤΟΝ ΘΕΙΟΝ ΚΗΡΥΓΜΑ 

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΥΤΟΥ
                   (22-5-2016)                   

Ἕνας παράλυτος τριανταοκτώ χρόνια φωνάζει: βοήθεια. Κανένας δέν τόν ἀκούει. Ἡ φωνή του πέφτει στό κενό. Ὁ καθένας κοιτάζει τή βολή του. Αὐτό εἶναι τό ἔγκλημα τῆς ἀνθρωπότητας. 

Ὁ παράλυτος τοῦ σημερινοῦ Εὐαγγελίου ζοῦσε διπλό δράμα. Τήν παραλυσία του καί τήν ἐγκατάλειψι τοῦ κόσμου. Τόν εἶχαν ἐγκαταλείψει ὅλοι οἱ συγγενεῖς του, γνωστοί καί φίλοι του. Γι'αὐτό, ὅταν τόν ρώτησε ὁ Χριστός, ἄν ἤθελε νά γίνει καλά, τοῦ εἶπε μέ παράπονο, ναί ἀλλά δέν ἔχω ἄνθρωπο γιά νά μέ βοηθήσει. Φωνάζω βοήθεια καί κανένας δέν μέ ἀκούει. 

Αὐτή εἶναι ἡ δραματική φωνή τοῦ ἀνθρώπου σ' ὅλους τούς αἰῶνες καί ἰδιαίτερα σήμερα. Φωνάζει βοήθεια, καί ὁ ἦχος πέφτει στό κενό. Παρά τά τέλεια μέσα ἐπικοινωνίας, παρά τίς πολυσύχναστες πόλεις, παρά τίς καταπληκτικές ἐπιστημονικές προόδους, ὁ ἄνθρωπος μένει ἀβοήθητος. Ὁ καθένας ζῆ μόνο γιά τόν ἑαυτό του. Ἀπομονωμένοι καί διασπασμένοι ἀπό τό σύνολο τῶν ἀνθρώπων. Ζοῦμε μέσα σέ μία ἀπέραντη ἐγωκεντρική μοναξιά. Συστεγάζονται καί συνεργάζονται οἱ ἄνθρωποι στίς ἐπιχειρήσεις καί στά ἐργοστάσια, συναγελάζονται στίς πλατεῖες, στίς ἀγορές, στά πανεπιστήμια, ψυχαγωγοῦνται στά κέντρα διασκεδάσεως, στά γήπεδα, στίς τελετές καί στίς πανηγύρεις, διασταυρώνονται στούς δρόμους, ἀλλά χωρίς νά βοηθήσει ὁ ἕνας τόν ἄλλον οὐσιαστικά. Ὅλα γίνονται, δυστυχῶς, συμβατικά, ἐπιφανειακά, χωρίς εἰλικρίνεια, χωρίς ἀνθρωπιά. Χωρίς Θεό. 

Καί ὁ ἄνθρωπος, γιά νά σπάσει τήν ἀπομόνωσή του, βρίσκει ἄλλα ὑποκατάστατα. Ἡ ζωή  χωρίς Θεό δέν ἀντέχεται, εἶναι γεμάτη δυστυχία. Γι'αὐτό ὁ ἄνθρωπος τρέχει δεξιά καί ἀριστερά γιά νά μήν τρελαθεῖ. Λύση ὅμως δέν βρίσκει, γι'αὐτό καί φωνάζει συνέχεια: βοήθεια. 

Καί ὅμως ἡ βοήθεια ὑπάρχει. Ἀρκεῖ νά τήν ἀναγνωρίσουμε καί νά τήν ἀναζητήσουμε ἐκεῖ πού πρέπει.
Πραγματική βοήθεια εἶναι ὁ Χριστός. Περιμένει νά τόν καλέσουμε.

Ἀρχιμ. π. Φρ. Δημητρίου

----------------------------------

Πηγή:  imkythiron.gr

----------------------------------

ΛΑΚΩΝΙΑ.ΕΓΚΑΙΝΙΑΣΤΗΚΕ Ο ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟΣ ΔΡΟΜΟΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΣΠΗΛΑΙΟ ΚΑΣΤΑΝΙΑΣ.[ ΦΩΤΟ ]

ΦΩΤΟ

Theo Drv

«ΕΟΡΤΑΣΜΟΣ 152ης ΕΠΕΤΕΙΟΥ ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΤΗΣ ΕΠΤΑΝΗΣΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ» [ ΦΩΤΟ-ΡΕΠΟΡΤΑΖ ]

 ** 152 ΧΡΟΝΙΑ !! ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΕΝΩΣΗΣ ΤΩΝ ΕΠΤΑΝΗΣΩΝ ΜΕ ΤΗΝ ΜΗΤΕΡΑ ΕΛΛΑΔΑ ** --ΚΥΘΗΡΑ ! 21 Μαίου 2016.Με άστατο καιρό σήμερα Αγίου Κωνσταντίνου και Ελένης έγιναν οι εορταστικές εκδηλώσεις ,τιμώντας την συμπλήρωση 152 χρόνων της Ένωσης των Επτανήσων με την Μητέρα Ελλάδα. Παρουσία των στρατιωτικών και πολιτικών αρχών του Νησιού, των σχολείων και αρκετού κόσμου.Σύμφωνα με το πρόγραμμα τελέστηκε δοξολογία, χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Κυθήρων κυρίου Σεραφείμ, στον Ιερό Ναό του Εσταυρωμένου στη Χώρα. Στη συνέχεια εψάλει επιμνημόσυνη δέηση στην Κεντρική Πλατεία της Χώρας όπου έγινε κατάθεση στεφάνων.Κατόπιν ο δήμαρχος κύριος Χαρχαλάκης εκφώνησε τον πανυγηρικό της ημέρας αναφερόμενος σε ιστορικά στοιχεία.Ακολούθησαν παραδοσιακοί  χοροί από μαθητές και η εκδήλωση έκλεισε με την παρέλαση των σχολείων υπό τους ήχους της Φιλαρμονικής Κυθήρων.  radio adelin 107.3 fm ΚΥΘΗΡΑ .
 
Λίγο καιρό πριν την ίδρυση της Επτανήσου (ή Ιονίου) Πολιτείας, με την συμμετοχή των νησιών του Ιονίου με πρωτεύουσα την Κέρκυρα, και συγκερκιμένα το 1797 οι Ενετοί αποχωρούν από το νησί και αυτό περνά στα χέρια των Ριζοσπαστών Γάλλων όπου καίνε δημοσίως το “Libro D’oro” (το Χρυσό Βιβλίο που ήταν καταγεγραμμένοι οι ευγενείς)
Δύο μόλις χρόνια αργότερα τα Επτάνησα περνούν στα χέρια των Ρωσοτούρκων οι οποίοι με τη σειρά τους μένουν μόνο για ένα χρόνο.
Το 1800 η Ρωσία και η Τουρκία υπέγραψαν τη…συνθήκη σύμφωνα με την οποία αναγνώριζαν τα νησιά του Ιονίου ως αυτόνομο κράτος.
Τότε στα 1800 ιδρύεται η Ιόνιος Πολιτεία. Η Κέρκυρα μαζί με τα υπόλοιπα νησιά του Ιονίου σχηματίζει αυτόνομη πολιτεία με δική της σημαία και βουλή (Ιόνιος Βουλή) Ηταν η πρώτη φορά που ο ελληνικός λαός κέρδισε το δικαίωμα να κυβερνάται από μόνος του, μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης το 1453. Στα 7 χρόνια που διήρκησε η οικονομική και η κοινωνική ζωή των Κερκυραίων βελτιώθηκε εντυπωσιακά. Τότε ιδρύθηκε και η πρώτη Ιόνιος Ακαδημία.
Ομως με το ξέσπασμα του ρωσοτουρκικού πολέμου η Ιόνιος Πολιτεία τάσεται με το πλευρό των Ρώσσων οι οποίοι τελικά θα ηττηθούν, έτσι τα Επτάνησα πέρασαν και πάλι στην κατοχή των Γάλλων για οχτώ χρόνια, στην διάρκεια των οποίων χτίστηκε και το Λιστόν σε πιστή αντιγραφή της οδού Ριβολί του Παρισιού. Στα 1815 με την ίδρυση του Ενωμένου Κράτους των Ιονίων Νήσων η Κέρκυρα παραμένει για 49 χρόνια υπό Αγγλική προστασία. Στα χρόνια αυτά η ανάπτυξη δε σταματάει. Οι Αγγλοι έκτισαν το ναό του Αγίου Γεωργίου και τους στρατώνες στο Παλαιό Φρούριο καθώς και το κτίριο του Προνοητή (που σήμερα δεν σώζεται) Επίσης στην Παλιά πόλη την Επαυλη του Προνοητή.
Ολα αυτά τα χρόνια γίνονται πολλές προσπάθειες από τους Επτανήσιους για ανεξαρτητοποίηση των νησιών και ένωση τους με την υπόλοιπη (απελευθερωμένη από το 1827) Ελλάδα. Τελικά το 1863 υπογράφτηκε στο Λονδίνο συνθήκη των μεγάλων δυνάμεων σύμφωνα με την οποία η Αγγλία παραιτείται από την προστασία των Ιόνιων νήσων.
Στις 21 Μαΐου του 1864 τα Επτάνησα εντάσσονται επισήμως στην Ελλάδα και στο Κάστρο της Κέρκυρας υψώνεται η Ελληνική σημαία.Το τότε ελληνικό κράτος με την μηδαμινή εμπειρία και υποδομή προσπαθεί να πάρει όσο το δυνατόν περισσότερα από τα Ιόνια νησιά με την πλούσια παράδοση, ιστορία, εμπειρία και πολιτισμό. Η απόφαση όμως να καταργηθεί η Ιόνιος Ακαδημία προκάλεσε ερωτηματικά. Χαρακτηριστικό απόσπασμα από το βιβλίο του ιστορικού Μ. Λυκίσσα με τίτλο “Ιστορία Ιονίου Ακαδημίας.
Η Ιόνιος Ακαδημία παρά τις δυσκολίες στην πραγμάτωση των σκοπών της (θάνατος του Γκίλφορντ, εχθρότητα του Μαιτλαντ, δολοφονία του Καποδίστρια, πολεμικές επιχειρήσεις στην Ελλάδα κ.α.) δεν σταμάτησε επί 40 και πλέον χρόνια την βοήθεια της στην ανάπτυξη του λαού μας και του Ελληνικού κράτους στα πρώτα του χρόνια.Η κατάργηση της Ακαδημίας απετέλεσε διεθνή πρωτοτυπία στο πεδίο της οπισθοδρόμησης και εθνικής ντροπής. Την ίδια εποχή ενώθηκαν Ιταλικά και Γερμανικά κράτη αλλά κανενός δεν καταργήθηκε το πανεπιστήμιο. Μόνο η Ελλάδα έδειξε ηροστράτειο μανία κατά της Ιονίου Ακαδημίας, αφού φρόντισε πρώτα να προσελκύσει με δόλο τους φοιτητές στην Αθήνα εγγράφοντας τους χωρίς εξετάσεις και διορίζοντας τους κατά προτίμησιν στις δημόσιες θέσεις. Το θεωρούσε φυσικό. Κι έμεινε η Ιόνιος Ακαδημία με 60-70 φοιτητές.
Η ευημερία ενός λαού είναι συνάρτηση της προβλεπτικότητας των ηγετών του. Το Ελληνικό κράτος όμως τότε εμαστίζετο απο πενία, ληστεία, ευνοϊοκρατία και φρόντισε να εξασφαλίσει απο το προοδευτικό Ιόνιο κράτος οικονομικά οφέλη. Ο νόμος που καταργούσε την Ιόνιο Ακαδημία καθώς και τις άλλες σχολές της Επτανήσου, χτυπούσε την αχίλλειο πτέρνα της Εθνικής μας υποστάσεως. Έσβηνε ελληνικά φώτα που τα σεβάστηκαν οι ξένοι και ονομάστηκε περίτεχνε Νόμος “περί διοργανώσεως της εκπαιδεύσεως κατά την Επτάνησο”. Είναι ο νόμος ΡΗ του 1865 (ένα χρόνο μετά την ένωση) που πρέπει να τον ξέρουν και να τον θυμούνται οι νεώτεροι Έλληνες ως Νόμο σκοταδισμού.
Για το λόγου το αληθές ένα από τα άρθρα του νόμου
Γεώργιος Α’ Βασιλεύς των Ελλήνων
Ψηφισάμενοι ομοφώνως μετά της βουλής απεφασίσαμεν και διατάσσομεν:
Περί οργανώσεως της εκπαιδεύσεως κατά την επτάνησον.
Αρθρον 1 – Καταργούνται α) Το αρχοντείον της Παιδείας εν Επτανήσω. β) η Ιόνιος Ακαδημία. γ) το εν Κερκύρα Ιεροσπουδαστήριον, δ) το εν Κερκύρα Γυμνάσιον, ε) τα Λύκεια Κερκύρας, Παξών, Λευκάδος, Ιθάκης, Κεφαλληνίας, Ζακύνθου και Κυθήρων
Η προσφορά των Επτανήσων όμως δεν σταματά εδώ. Σύμφωνα με τον Φ.Κ Βώρο (Δρ. Φιλοσοφίας, επίτ. Σύμβουλος Παιδαγ. Ινστιτούτου)
Τούτο είναι βέβαιο:
Α. Η ενσωμάτωση της Επτανήσου με την άλλη Ελλάδα το 1864, αποτέλεσε την πρώτη ικανοποίηση, έστω φαινομενικά, της πολιτικής της Μεγάλης Ιδέας.Β. Οι Επτανήσιοι έφεραν στην Κοινοβουλευτική ζωή της Ελλάδας την εμπειρία τους από αγώνες πολιτικούς, εθνικούς, κοινωνικούς. Δεν είναι τυχαίο ότι τα πρώτα βήματα του Κοινωνισμού (σοσιαλισμού) στην Ελλάδα συνδέονται με ονόματα Επτανησίων, όπως: του Π. Πανά, του Ρόκου Χοϊδά, του Δρακούλη, του Μαρίνου Αντύπα.Γ. Έφεραν μαζί τους στην ελλαδική κοινωνία μια πνευματική παράδοση, που εκφράζεται με ονόματα όπως ο Σπ. Ζαμπέλιος, ο Πέτρος Βράιλας Αρμένης, ο Παύλος Καλλιγάς και άλλοι.
Δ. Έφεραν επίσης μια λαμπρή και επιβλητική ποιητική κληρονομιά (με κορυφαίο όνομα το Σολωμό) και ώριμο το αίτημα για αναγνώριση της δημοτικής γλώσσας ως μέσου σκέψης και έκφρασης των Νεοελλήνων. Δεν είναι τυχαίο ότι για πρώτη φορά σε ακαδημαϊκή εκδήλωση στον ελλαδικό χώρο έγινε επίσημα δεκτή από πανεπιστημιακές αρχές η επιλογή του Αρ. Βαλαωρίτη, ο οποίος είχε δηλώσει ότι δέχεται να είναι ομιλητής στα Προπύλαια του Πανεπιστημίου μόνο με γλωσσική έκφραση δημοτική.”
Kefalonias.gr

Εορτή των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης

Τη μνήμη των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης τιμά σήμερα, 21 Μαΐου,η Εκκλησία μας.

Ως γενέτειρα πόλη του Μεγάλου Κωνσταντίνου αναφέρεται τόσο η Ταρσός της Κιλικίας όσο και το Δρέπανο της Βιθυνίας. Ωστόσο η άποψη που επικρατεί φέρει τον Μέγα Κωνσταντίνο να έχει γεννηθεί στη Ναϊσό της Άνω Μοισίας (σημερινή Νις της Σερβίας). Το ακριβές έτος της γεννήσεώς του δεν είναι γνωστό, θεωρείται όμως ότι γεννήθηκε μεταξύ των ετών 272-288 μ.Χ.

Πατέρας του ήταν ο Κωνστάντιος, που λόγω της χλωμότητος του προσώπου του ονομάσθηκε Χλωρός, και ήταν συγγενής του αυτοκράτορα Κλαυδίου.

Μητέρα του ήταν η Αγία Ελένη, θυγατέρα ενός πανδοχέως από το Δρέπανο της Βιθυνίας.

Το 305 μ.Χ. ο Κωνσταντίνος ευρίσκεται στην αυλή του αυτοκράτορα Διοκλητιανού στη Νικομήδεια με το αξίωμα του χιλίαρχου. Το ίδιο έτος οι δύο Αύγουστοι, Διοκλητιανός και Μαξιμιανός, παραιτούνται από τα αξιώματά τους και αποσύρονται. στο ύπατο αξίωμα του Αυγούστου προάγονται ο Κωνστάντιος ο Χλωρός στη Δύση και ο Γαλέριος στην Ανατολή.

Ο Κωνστάντιος ο Χλωρός πέθανε στις 25 Ιουλίου 306 μ.Χ. και ο στρατός ανακήρυξε Αύγουστο τον Μέγα Κωνσταντίνο, κάτι όμως που δεν αποδέχθηκε ο Γαλέριος. Μετά από μια σειρά διαφόρων ιστορικών γεγονότων ο Μέγας Κωνσταντίνος συγκρούεται με τον Μαξέντιο, υιό του Μαξιμιανού, ο οποίος πλεονεκτούσε στρατηγικά,επειδή διέθετε τετραπλάσιο στράτευμα και ο στρατός του Κωνσταντίνου ήταν ήδη καταπονημένος.

Από την πλευρά του ο Μέγας Κωνσταντίνος είχε κάθε λόγο να αισθάνεται συγκρατημένος. δεν είχε καμία άλλη επιλογή εκτός από την επίκληση της δυνάμεως του Θεού. Ήθελε να προσευχηθεί, να ζητήσει βοήθεια, αλλά καθώς διηγείται ο ιστορικός Ευσέβιος, δεν ήξερε σε ποιόν Θεό να απευθυνθεί. Τότε έφερε νοερά στη σκέψη του όλους αυτούς που μαζί τους συνδιοικούσε την αυτοκρατορία.

Όλοι τους, εκτός από τον πατέρα του, πίστευαν σε πολλούς θεούς και όλοι τους είχαν τραγικό τέλος. Άρχισε, λοιπόν, να προσεύχεται στον Θεό, υψώνοντας το δεξί του χέρι και ικετεύοντάς Τον να του αποκαλυφθεί. Ενώ προσευχόταν, διαγράφεται στον ουρανό μία πρωτόγνωρη θεοσημία. Περί τις μεσημβρινές ώρες του ηλίου,κατά το δειλινό δηλαδή, είδε στον ουρανό το τρόπαιο του Σταυρού, που έγραφε «τούτω νίκα».

Και ενώ προσπαθούσε να κατανοήσει τη σημασία αυτού του μυστηριακού θεάματος, τον κατέλαβε η νύχτα. Τότε εμφανίζεται ο Κύριος στον ύπνο του μαζί με το σύμβολο του Σταυρού και τον προέτρεψε να κατασκευάσει απομίμηση αυτού και να το χρησιμοποιεί ως φυλακτήριο πιο πολέμους.

Έχοντας ως σημαία του το Χριστιανικό λάβαρο, αρχίζει να προελαύνει προς την Ρώμη εκμηδενίζοντας κάθε αντίσταση.

Όταν φθάνει στη Ρώμη ενδιαφέρεται για τους Χριστιανούς της πόλεως. Όμως το ενδιαφέρον του δεν περιορίζεται μόνο σε αυτούς. Πολύ σύντομα πληροφορείται για την πενιχρή κατάσταση της Εκκλησίας της Αφρικής και ενισχύει από το δημόσιο ταμείο τα έργα διακονίας αυτής.

Το Φεβρουάριο του 313 μ.Χ., στα Μεδιόλανα, όπου γίνεται ο γάμος του Λικινίου με την Κωνσταντία, αδελφή του Μεγάλου Κωνσταντίνου, επέρχεται μια ιστορική συμφωνία μεταξύ των δύο ανδρών που καθιερώνει την αρχή της ανεξιθρησκείας.

Τα προβλήματα που είχε να αντιμετωπίσει ο Μέγας Κωνσταντίνος ήσαν πολλά. Η αιρετική διδασκαλία του Αρείου, πρεσβυτέρου της Αλεξανδρινής Εκκλησίας, ήλθε να ταράξει την ενότητα της Εκκλησίας. Η διδασκαλία αυτή, που ονομάσθηκε αρειανισμός, κατέλυε ουσιαστικά το δόγμα της Τριαδικότητας του Θεού.

21 Μαΐου του 1864: Η Ένωση των Επτανήσων

Στις 21 Μαΐου του 1864 τα Επτάνησα εντάσσονται επισήμως στην Ελλάδα και στο Κάστρο της Κέρκυρας υψώνεται η Ελληνική σημαία.

Λίγο καιρό πριν την ίδρυση της Επτανήσου (ή Ιονίου) Πολιτείας, με την συμμετοχή των νησιών του Ιονίου με πρωτεύουσα την Κέρκυρα, και συγκεκριμένα το 1797 οι Ενετοί αποχωρούν από το νησί και αυτό περνά στα χέρια των Ριζοσπαστών Γάλλων όπου καίνε δημοσίως το “Libro D’oro”.

Δύο μόλις χρόνια αργότερα τα Επτάνησα περνούν στα χέρια των Ρωσοτούρκων οι οποίοι με τη σειρά τους μένουν μόνο για ένα χρόνο.

Το 1800 η Ρωσία και η Τουρκία υπέγραψαν τη…συνθήκη σύμφωνα με την οποία αναγνώριζαν τα νησιά του Ιονίου ως αυτόνομο κράτος.

Τότε στα 1800 ιδρύεται η Ιόνιος Πολιτεία. Η Κέρκυρα μαζί με τα υπόλοιπα νησιά του Ιονίου σχηματίζει αυτόνομη πολιτεία με δική της σημαία και βουλή (Ιόνιος Βουλή).

Ηταν η πρώτη φορά που ο ελληνικός λαός κέρδισε το δικαίωμα να κυβερνάται από μόνος του, μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης το 1453. Στα 7 χρόνια που διήρκησε η οικονομική και η κοινωνική ζωή των Κερκυραίων βελτιώθηκε εντυπωσιακά. Τότε ιδρύθηκε και η πρώτη Ιόνιος Ακαδημία.

Ομως με το ξέσπασμα του ρωσοτουρκικού πολέμου η Ιόνιος Πολιτεία τάσεται με το πλευρό των Ρώσσων οι οποίοι τελικά θα ηττηθούν, έτσι τα Επτάνησα πέρασαν και πάλι στην κατοχή των Γάλλων για οχτώ χρόνια, στην διάρκεια των οποίων χτίστηκε και το Λιστόν σε πιστή αντιγραφή της οδού Ριβολί του Παρισιού.

Στα 1815 με την ίδρυση του Ενωμένου Κράτους των Ιονίων Νήσων η Κέρκυρα παραμένει για 49 χρόνια υπό Αγγλική προστασία. Στα χρόνια αυτά η ανάπτυξη δε σταματάει. Οι Αγγλοι έκτισαν το ναό του Αγίου Γεωργίου και τους στρατώνες στο Παλαιό Φρούριο καθώς και το κτίριο του Προνοητή (που σήμερα δεν σώζεται) Επίσης στην Παλιά πόλη την Επαυλη του Προνοητή.

Ολα αυτά τα χρόνια γίνονται πολλές προσπάθειες από τους Επτανήσιους για ανεξαρτητοποίηση των νησιών και ένωση τους με την υπόλοιπη (απελευθερωμένη από το 1827) Ελλάδα. Τελικά το 1863 υπογράφτηκε στο Λονδίνο συνθήκη των μεγάλων δυνάμεων σύμφωνα με την οποία η Αγγλία παραιτείται από την προστασία των Ιόνιων νήσων.

Στις 21 Μαΐου του 1864 τα Επτάνησα εντάσσονται επισήμως στην Ελλάδα και στο Κάστρο της Κέρκυρας υψώνεται η Ελληνική σημαία.Το τότε ελληνικό κράτος με την μηδαμινή εμπειρία και υποδομή προσπαθεί να πάρει όσο το δυνατόν περισσότερα από τα Ιόνια νησιά με την πλούσια παράδοση, ιστορία, εμπειρία και πολιτισμό. Η απόφαση όμως να καταργηθεί η Ιόνιος Ακαδημία προκάλεσε ερωτηματικά. Χαρακτηριστικό απόσπασμα από το βιβλίο του ιστορικού Μ. Λυκίσσα με τίτλο “Ιστορία Ιονίου Ακαδημίας.

Η Ιόνιος Ακαδημία παρά τις δυσκολίες στην πραγμάτωση των σκοπών της (θάνατος του Γκίλφορντ, εχθρότητα του Μαιτλαντ, δολοφονία του Καποδίστρια, πολεμικές επιχειρήσεις στην Ελλάδα κ.α.) δεν σταμάτησε επί 40 και πλέον χρόνια την βοήθεια της στην ανάπτυξη του λαού μας και του Ελληνικού κράτους στα πρώτα του χρόνια.

Η κατάργηση της Ακαδημίας απετέλεσε διεθνή πρωτοτυπία στο πεδίο της οπισθοδρόμησης και εθνικής ντροπής. Την ίδια εποχή ενώθηκαν Ιταλικά και Γερμανικά κράτη αλλά κανενός δεν καταργήθηκε το πανεπιστήμιο. Μόνο η Ελλάδα έδειξε ηροστράτειο μανία κατά της Ιονίου Ακαδημίας, αφού φρόντισε πρώτα να προσελκύσει με δόλο τους φοιτητές στην Αθήνα εγγράφοντας τους χωρίς εξετάσεις και διορίζοντας τους κατά προτίμησιν στις δημόσιες θέσεις. Το θεωρούσε φυσικό. Κι έμεινε η Ιόνιος Ακαδημία με 60-70 φοιτητές.

Η ευημερία ενός λαού είναι συνάρτηση της προβλεπτικότητας των ηγετών του. Το Ελληνικό κράτος όμως τότε εμαστίζετο απο πενία, ληστεία, ευνοϊοκρατία και φρόντισε να εξασφαλίσει απο το προοδευτικό Ιόνιο κράτος οικονομικά οφέλη. Ο νόμος που καταργούσε την Ιόνιο Ακαδημία καθώς και τις άλλες σχολές της Επτανήσου, χτυπούσε την αχίλλειο πτέρνα της Εθνικής μας υποστάσεως. Έσβηνε ελληνικά φώτα που τα σεβάστηκαν οι ξένοι και ονομάστηκε περίτεχνε Νόμος “περί διοργανώσεως της εκπαιδεύσεως κατά την Επτάνησο”. Είναι ο νόμος ΡΗ του 1865 (ένα χρόνο μετά την ένωση) που πρέπει να τον ξέρουν και να τον θυμούνται οι νεώτεροι Έλληνες ως Νόμο σκοταδισμού.

Για το λόγου το αληθές ένα από τα άρθρα του νόμου

"Γεώργιος Α’ Βασιλεύς των Ελλήνων. Ψηφισάμενοι ομοφώνως μετά της βουλής απεφασίσαμεν και διατάσσομεν:

Περί οργανώσεως της εκπαιδεύσεως κατά την επτάνησον.

Αρθρον 1 – Καταργούνται α) Το αρχοντείον της Παιδείας εν Επτανήσω. β) η Ιόνιος Ακαδημία. γ) το εν Κερκύρα Ιεροσπουδαστήριον, δ) το εν Κερκύρα Γυμνάσιον, ε) τα Λύκεια Κερκύρας, Παξών, Λευκάδος, Ιθάκης, Κεφαλληνίας, Ζακύνθου και Κυθήρων

Η προσφορά των Επτανήσων όμως δεν σταματά εδώ. Σύμφωνα με τον Φ.Κ Βώρο (Δρ. Φιλοσοφίας, επίτ. Σύμβουλος Παιδαγ. Ινστιτούτου).

Τούτο είναι βέβαιο:

Α. Η ενσωμάτωση της Επτανήσου με την άλλη Ελλάδα το 1864, αποτέλεσε την πρώτη ικανοποίηση, έστω φαινομενικά, της πολιτικής της Μεγάλης Ιδέας.Β. Οι Επτανήσιοι έφεραν στην Κοινοβουλευτική ζωή της Ελλάδας την εμπειρία τους από αγώνες πολιτικούς, εθνικούς, κοινωνικούς. Δεν είναι τυχαίο ότι τα πρώτα βήματα του Κοινωνισμού (σοσιαλισμού) στην Ελλάδα συνδέονται με ονόματα Επτανησίων, όπως: του Π. Πανά, του Ρόκου Χοϊδά, του Δρακούλη, του Μαρίνου Αντύπα.Γ. Έφεραν μαζί τους στην ελλαδική κοινωνία μια πνευματική παράδοση, που εκφράζεται με ονόματα όπως ο Σπ. Ζαμπέλιος, ο Πέτρος Βράιλας Αρμένης, ο Παύλος Καλλιγάς και άλλοι.

Δ. Έφεραν επίσης μια λαμπρή και επιβλητική ποιητική κληρονομιά (με κορυφαίο όνομα το Σολωμό) και ώριμο το αίτημα για αναγνώριση της δημοτικής γλώσσας ως μέσου σκέψης και έκφρασης των Νεοελλήνων. Δεν είναι τυχαίο ότι για πρώτη φορά σε ακαδημαϊκή εκδήλωση στον ελλαδικό χώρο έγινε επίσημα δεκτή από πανεπιστημιακές αρχές η επιλογή του Αρ. Βαλαωρίτη, ο οποίος είχε δηλώσει ότι δέχεται να είναι ομιλητής στα Προπύλαια του Πανεπιστημίου μόνο με γλωσσική έκφραση δημοτική.”

πηγη Kefalonias.gr