Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κύριε Υπουργέ,
Θεωρώ ιδιαίτερη τιμή να μιλήσω σήμερα εδώ γιατί σε λίγα χρόνια η 9η Μαΐου θα είναι μια εθνική γιορτή για όλα τα κράτη και για όλους τους Ευρωπαίους. Πιστεύω ότι το αξιακό μοντέλο που δημιουργήθηκε το 1950 από τον Υπουργό Εξωτερικών της Γαλλίας είναι αυτό το οποίο σήμερα όλες οι ιδεολογίες το αναζητούν. Χαιρετίζουμε βέβαια και την χθεσινή εκλογή ενός φίλο-ευρωπαϊστή και την ήττα ενός αντί-ευρωπαϊστή και ελπίζουμε πολύ σε αυτή. Όμως, κ. Πρόεδρε, κ. Υπουργέ, το Brexit είναι ένα πολύ μεγάλο ζήτημα. Είναι τόσο μεγάλο που έχει τραυματίσει τις ψυχές των Ευρωπαίων πολιτών και αυτό διότι η ίδια η Ε.Ε. δεν φρόντισε να τους ενημερώσει για το τι θα χάσουν οι λαοί ή τα κράτη από αυτό το μεγάλο οικοδόμημα.
Γιατί το οικοδόμημα αυτό δεν είναι μόνο οικονομικό, οι προεκτάσεις του έχουν σχέση με την ποιότητα ζωής των πολιτών, με τα ανθρώπινα δικαιώματα, με την αλληλεγγύη, με τη δημοκρατία, με την καινοτομία, με τον εκσυγχρονισμό, με τη μεταρρύθμιση της κοινωνίας. Είναι κάτι πολύ εντυπωσιακό αυτό που ζούμε μετά από πάρα πολλά χρόνια επαναστατικών αναζητήσεων στην Ευρώπη. Έτσι θα ήθελα να το δει αυτό ένας Υπουργός της Κυβέρνησης.'Ετσι θα ήθελα να το δει μια Κυβέρνηση που πιστεύει στην Ευρώπη. Έτσι θα ήθελα να το δει το πολιτικό σύστημα της χώρας. Δεν είναι εύκολα πράγματα αυτά. Είναι μια πληγή, η οποία δεν θα κλείσει έτσι εύκολα. “Χάθηκαν” 70 με 80 εκατ. πολίτες -θα το πω έτσι- οι οποίοι ήταν στο “άρμα” μιας μεγάλης χώρας, που κάποια στιγμή θα ενωθεί ξανά με την Ε.Ε., γιατί αυτό επιβάλλουν οι μεταρρυθμίσεις -όχι μόνο στην ιδεολογία, στη φιλοσοφία- αλλά και οι ανάγκες των λαών.
Η ίδια η Ε.Ε., τα τελευταία χρόνια, περνάει δύσκολα χρόνια, γιατί δεν φρόντισε η ίδια τους πολίτες της, ώστε να τους ενημερώσει για το τι θα χάσουν -όπως είπα προηγουμένως- εάναποχωρήσουν από αυτήν. Ταυτόχρονα, όμως, βλέπουμε τεράστια κινήματα από όλο τον κόσμο, να θέλουν να έρθουν στην Ε.Ε.. Κάποιοι από εμάς έχουν μια διαφορετική προσέγγιση. Καλά κάνουν και την έχουν. Το θέμα όμως είναι εάν αυτή η προσέγγιση είναι προς το καλό των λαών ή προς το καλό κάποιων τοπικών, εθνικιστικών συμφερόντων. Κάποια στιγμή θα πρέπει αυτό να αποτελέσει μεγάλη συζήτηση μεταξύ των συντεταγμένων δυνάμεων της πολιτείας. Παράλληλα,θα πρέπει να γίνει και καλύτερη ενημέρωση του ελληνικού λαού. Πιστεύω ότι αυτά που συζητάμε για την μετανάστευση και οτιδήποτε σχετικά με αυτό το ζήτημα, τα συμπεριλαμβάνει η Ε.Ε.. Η ίδια η Ε.Ε. δηλαδή εξελίχθηκε έτσι, που να ζητάει το σεβασμό των ανθρώπων με διαφορετικό χρώμα, με διαφορετική άποψη, με διαφορετική καταγωγή. Αυτά διακυβευθήκαν τώρα. Δεν διακυβεύθηκε μόνο το οικονομικό ζήτημα. Διακυβευθήκαν αξίες, εφόσον κάποιοι μπόρεσαν και πέρασαν την άποψή τους και έστειλαν έναν λαό σε μια διαφορετική πορεία.
Αυτά πρέπει να είναι τα ζητήματα που θα μας απασχολήσουν. Εμάς πρέπει να μας απασχολεί τι θα γίνει στο μέλλον με την Ε.Ε., διότι εκεί είναι το μέλλον το δικό μας. Γιατί εάν δεν ήμασταν εκεί, σήμερα θα ήμασταν κάπου αλλού, διότι δεν θα μπορούσαμε να κάνουμε τίποτα, έτσι όπωςεξελίχθηκαν τα πράγματα με την Ελλάδα. Το θέμα είναι ότι μόνο η Ε.Ε. στάθηκε δίπλα μας και είμαστε σήμερα ένας ελεύθερος λαός, που διεκδικεί τα δικαιώματα του, ζει σε μια πολύ μεγάλη δημοκρατία, ζει σε πάρα πολύ μεγάλο πλουραλισμό γνώσης και άποψης. Αυτό είναι για μένα το ζητούμενο και αυτό είναι το θέμα του μεγάλου δράματος της εξόδου του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ε.Ε.. Αυτό έπρεπε να συζητάμε τώρα και αυτό έπρεπε να συζητήσουμε σε πολλές εκδηλώσεις για την 9η Μαΐου 1950.
Εγώ δεν είμαι καθόλου αισιόδοξος -δεν άκουσα προηγουμένως τα στοιχεία που είπε η κυρία Πρέσβης- και δεν ξέρω αν το ισοζύγιο των συναλλαγών μας με το Ηνωμένο Βασίλειο είναι θετικό ή αρνητικό. Για μένα όμως, το θέμα δεν είναι οικονομικό. Προέχει η ηθική της Ε.Ε., η ιδέα της Ε.Ε., αυτό το μεγαλεπήβολο σχέδιο που κάποιοι είχαν και το στήριξαν, είτε το θέλουν είτεδεν το θέλουν κάποιοι άλλοι. Και αυτό το όνειρο θα ολοκληρωθεί. Ευχαριστώ πολύ.
