ΤΑΚΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΚΗΣ:Η λειψυδρία θα πλήξει έως το 2025 περίπου 4 δισεκατομμύρια ανθρώπους στον πλανήτη μας

 

Γράφει ο Παναγιώτης Αλεξανδράκης*

ΛΑΚΩΝΙΑ. Τα στοιχεία είναι συντριπτικά. Ήδη περίπου 850 εκατομμύρια άνθρωποι - 1 στους 9 από τον παγκόσμιο πληθυσμό - δεν έχουν πρόσβαση σε καθαρό νερό σε απόσταση μισής ώρας από τα σπίτια τους. Η ευλογημένη χώρα μας θα έρθει αντιμέτωπη με το πρόβλημα της λειψυδρίας, που εδώ και αρκετά χρόνια βιώνουν τα νησιά του Αιγαίου μας. Η προτεραιότητα αναμφισβήτητα θα δοθεί στην ύδρευση άρα η αγροτική παραγωγή που άδικα κατηγορείται από πολλούς για υπερκατανάλωση νερού θα στερηθεί το απαραίτητο για την ύπαρξή της αγαθό. Το γεγονός δεν θ' αγγίξει μόνο τους παραγωγούς αλλά τελικά όλους μας, γιατί θα οδηγεί στη σταδιακή μείωση των ποσοτήτων των παραγόμενων προϊόντων.

Οι αρμόδιες υπηρεσίες του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης έχουν σίγουρα στο αρχείο τους καταστρωμένα σχέδια δράσης για την ώρα που θα φτάνει το «χτένι στον κόμπο».

Θυμάμαι τον πατέρα μου να μου λέει πως ως πρόεδρος του χωριού μας (40 χρόνια πριν) είχε συνοδεύσει 2 - 3 φορές ομάδες επιστημόνων στο φαράγγι του Παρορίου, με σκοπό να χαρτογραφήσουν και να φωτογραφίσουν την περιοχή για να μελετήσουν τρόπους αντιμετώπισης πιθανής λειψυδρίας.

Μπορεί να είναι αργά για να ξεκινήσουμε την δράση, αλλά πρέπει επιτέλους να ανασκουμπωθούμε! Δεν χρειάζεται να εφεύρουμε λύσεις. Ίσως ορισμένες είναι έτοιμες και φυλάσσονται στα αρχεία των αρμοδίων υπηρεσιών ή του Υπουργείου. Άλλες έχουν ήδη εφαρμοστεί σε νησιά του Αιγαίου, με την επίβλεψη έμπειρων υπαλλήλων των υπηρεσιών εγγείων βελτιώσεων, όπως οι λιμνοδεξαμενές που πιθανότατα αποτελούν μια ενδεδειγμένη λύση και για την Λακωνία μας. Για παράδειγμα, η φετινή έλλειψη βροχοπτώσεων μειώνει την περίοδο του εμπλουτισμού του υπόγειου υδροφόρου ορίζοντα. Ακόμη και αν σημειωθούν σημαντικά ύψη βροχής εντός μιας συρρικνωμένης περιόδου βροχοπτώσεων, η απορρόφηση του νερού θα είναι σίγουρα μειωμένη. Πριν το νερό φτάσει στη θάλασσα πρέπει να το αποταμιεύσουμε. Ας ρωτήσουμε σήμερα τους επιστήμονες, ας βγάλουμε από τα συρτάρια τα σχέδια ταμιευτήρων νερού, λιμνοδεξαμενών και όποιων άλλων λύσεων οι ειδικοί προκρίνουν, για να προλάβουμε τις εξελίξεις.

Ο κώδωνας κινδύνου χτυπά για το πόσιμο νερό αλλά και για το νερό της άρδευσης της αγροτικής παραγωγής, η οποία αποτελεί τον κινητήριο μοχλό της οικονομίας πολλών περιοχών της χώρας μας, μεταξύ των οποίων και η Λακωνία μας, και φυσικά παράγει την απαραίτητη για την επιβίωση όλων μας τροφή.

Δείτε εδώ

Γιώργος Χατζηνίκος: ο εμβληματικός δάσκαλος της κλασικής μουσικής που λείπει

Ο Γεώργιος Χατζηνίκος διευθύνει την Orchestra Sinfonica Nazionale della RAI di Torino σε συναυλία αφιέρωμα στα 15 χρόνια από το θάνατο του Γιάννη Χρήστου στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού.

Ένας σπουδαίος μουσικός,πιανίστας,διευθυντής ορχήστρας,παιδαγωγός

και Κυθήριος (εξ αγχιστείας).

Με αφορμή την επέτειο του θανάτου του, ο Φώτιος Καλιαμπάκος θυμάται και γράφει για τα θαυμαστά έργα και τις ημέρες ενός εμπνευσμένου μαέστρου, σολίστα και δασκάλου που έλαμψε και στο εξωτερικό.


Ηταν πριν από πέντε χρόνια, στις 29 Νοεμβρίου 2015, όταν ο εμβληματικός Έλληνας μουσικός Γιώργος Χατζηνίκος πέθανε από ανακοπή καρδιάς στην Αθήνα. Η κηδεία του είχε γίνει στο Νεκροταφείο του Βύρωνα, παρουσία πολλών μαθητών του, οι οποίοι έσπευσαν από πολλά μέρη της Ελλάδας αλλά και του εξωτερικού για να του αποτίσουν τον ύστατο φόρο τιμής, και προσωπικοτήτων από το χώρο της μουσικής. Ο Γεώργιος 

(Τζώρτζης) Χατζηνίκος γεννήθηκε στο Βόλο στις 3 Μαΐου του 1923, σπούδασε στο Ωδείο Βόλου της Αννέτας Τσολάκη και, μετά την μετεγκατάσταση της οικογένειας στην Αθήνα το 1934, στο Ωδείο Αθηνών. Το 1940 πέρασε πέμπτος μεταξύ χιλιάδων υποψηφίων στη Νομική Αθηνών, αλλά ο πόλεμος διέκοψε βίαια τις σπουδές του. Αναγκάστηκε να καταφύγει στο Χόρτο Πηλίου, όπου η οικογένεια διατηρούσε εξοχικό σπίτι, εφόσον, από την πλευρά του πατέρα του, καταγόταν από την Αργαλαστή.

Μόνο μετά τη λήξη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου κατάφερε να συνεχίσει τις μουσικές του σπουδές στη διάσημη μουσική Ακαδημία Μοτσαρτέουμ του Ζάλτσμπουργκ, από την οποία αποφοίτησε με διπλώματα και διάκριση στη διεύθυνση ορχήστρας και ένα χρόνο αργότερα στο πιάνο (1948-49). Μετά την αποφοίτησή του από το Μοτσαρτέουμ, εγκαταστάθηκε για έναν χρόνο στο Μόναχο, όπου και γνωρίστηκε μέσω του κορυφαίου μουσικολόγου Θρασύβουλου Γεωργιάδη με τον συνθέτη Carl Orff. Στη συνέχεια παρακολούθησε ανώτερα μαθήματα στη Hochschule του Αμβούργου με τον διάσημο Eduard Erdmann.

Ο Γεώργιος Χατζηνίκος ερμηνεύει το 2ο Κοντσέρτο για πιάνο του Νίκου Σκαλκώτα υπό τη διεύθυνση του Μιλτιάδη Καρύδη στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών 1962 στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού.

Ακολούθησε μια μεγάλη καριέρα ως σολίστας και μαέστρος με εμφανίσεις σε όλες σχεδόν τις ευρωπαϊκές χώρες, καθώς και στη Σοβιετική Ένωση, Ινδία, Βόρειο και Νότιο Αμερική, και Αφρική. Συνεργάστηκε με κορυφαίες ορχήστρες, ανάμεσά τους η Φιλαρμονική Ορχήστρα του Βερολίνου, η Συμφωνική Ορχήστρα του BBC, η Τόνχαλε της Ζυρίχης, των ραδιοφωνιών της Γαλλίας, του Αμβούργου, της Βιέννης, αλλά και με όλες τις ελληνικές (Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης, Ορχήστρα της ΕΡΤ) υπό τη διεύθυνση μυθικών μαέστρων όπως οι Σέρχεν, Ντοράτι, Μπαρμπιρόλι, Μπουρ, και των συμπατριωτών μας Μιλτιάδη Καρύδη, Δημήτρη Χωραφά, Ανδρέα Παρίδη και Σόλωνα Μιχαηλίδη. Ως σολίστας παρουσίαζε τα κυριότερα Κοντσέρτα του ρεπερτορίου, μεταξύ άλλων, των Μπραμς, Λιστ, Σούμαν, Μπετόβεν, Χατσατουριάν, Τσαϊκόφσκι, Ραχμάνινοφ, Μπάρτοκ, Σοπέν, Σένμπεργκ, Φράνκ, και Ραβέλ.

 Οι ερμηνείες του αφορούσαν όλο το εύρος του ρεπερτορίου της κλασσικής μουσικής, ενώ ιδιαίτερα διακρίθηκε στα έργα σύγχρονών του συνθετών και συνθετών του πρώιμου εικοστού αιώνα, όπως οι Σένμπεργκ, Μπάρτοκ, Στραβίνσκυ, Ορφ, Μπέργκ, Βέμπερν, Ξενάκης, Λίγκετι και Τακεμίτσου.

Ο Χατζηνίκος είχε υπάρξει στενός φίλος και συνεργάτης με μια πλειάδα σημαντικών προσωπικοτήτων της παγκόσμιας μουσικής σκηνής.

Η συμβολή του Χατζηνίκου όχι μόνο στη διάσωση αλλά και την έκδοση και κυρίως την ερμηνεία των έργων του Σκαλκώτα υπήρξε καθοριστική. Έδωσε πολλές παγκόσμιες και ευρωπαϊκές πρεμιέρες έργων του συνθέτη, είτε ως σολίστ είτε ως μαέστρος, ανάμεσά τους και τα τρία Κοντσέρτα για Πιάνο και το Κοντσέρτο για Κοντραμπάσο. Η πολυσχιδής σχέση του με τον Σκαλκώτα αποτέλεσε την πηγή του βιβλίου του Νίκος Σκαλκώτας. Μια ανανέωση στην προσέγγιση της μουσικής σκέψης και ερμηνείας (Νεφέλη, Αθήνα 2006). Η συμβολή του στην μουσική της κλασσικής περιόδου αποτυπώνεται στο δεύτερο βιβλίο του Το ρετσιτατίβο στις όπερες του Mozart. Πυξίδα για την αναγέννηση της μουσικής αντίληψης (Νεφέλη, Αθήνα 2007).

Η γνωριμία του στη Μόσχα το 1959, κατά τη διάρκεια μιας μεγάλης περιοδείας του στην πάλαι ποτέ Σοβιετική Ένωση, με τον θρυλικό πιανίστα και παιδαγωγό Χάινριχ Νόιχαουζ, στάθηκε σημαδιακή για την μετέπειτα πορεία του Χατζηνίκου ως παιδαγωγού με μια πλειάδα μαθητών όλων των οργάνων από πάνω από μία γενιές Ελλήνων και ξένων μουσικών. 

Στον επόμενο σταθμό της πορείας του, τη Γαλλία, η γνωριμία και μαθήτευσή του πλάι στο ζεύγος Τσαβτσαβάτζε θα τον μυήσει στη ρωσική και γαλλική μουσική.

Για πολλές δεκαετίες η εκπαιδευτική και σολιστική του δραστηριότητα έφερε τον Γιώργο Χατζηνίκο σε πολλές χώρες,

Επόμενος και τελευταίος σταθμός, με μία μόνο σύντομη διαμονή στην Ελβετία, υπήρξε το Μάντσεστερ στην Αγγλία, όπου ο Χατζηνίκος μετακόμισε το 1961 αφού δέχθηκε την πρόταση να γίνει καθηγητής στο εκεί Βασιλικό Κολλέγιο Μουσικής. Παράλληλα με την παιδαγωγική του δραστηριότητα, διηύθυνε με την τοπική (στο ομώνυμο προάστιο του Μάντσεστερ) Bury Symphony Orchestra της οποίας ηγείτο επί 13 χρόνια, τις κυριότερες όπερες του Μότσαρτ και τον Φιντέλιο του Μπετόβεν, καθώς και δεκάδες συμφωνικά προγράμματα από όλο το εύρος του ρεπερτορίου. Παράλληλα, ιδρύει σύνολα μουσικής δωματίου και χορωδίες με τα οποία παρουσιάζει στο Αγγλικό κοινό σημαντικές πρεμιέρες έργων, όπως τα «Κάρμινα Μπουράνα» του Ορφ, τον «Pierrot Lunaire», την «Ωδή στο Ναπολέοντα» και «Σερενάτα» του Σένμπεργκ, την «Ιστορία του Στρατιώτη» και τον «Γάμο» του Στραβίνσκι και πολλά άλλα. 

Για πολλές δεκαετίες η εκπαιδευτική και σολιστική του δραστηριότητα τον έφερε σε πολλές χώρες, όπως η Βραζιλία, η Ινδία, η Νότιος Αφρική. Σε μια μεγάλη περιοδεία στις ΗΠΑ, από το Λος Άντζελες μέχρι τη Νέα Υόρκη και τα φεστιβάλ του Τάνγκελγουντ της Μασαχουσέτης και του Βερμόντ, ο Χατζηνίκος παρουσίασε έργα κλασσικών και σύγχρονών συνθετών δίπλα σε έργα του Νίκου Σκαλκώτα. Στην περιοδεία του αυτή γνώρισε εξέχοντες μουσικούς όπως η Ρόζαλιν Τούρεκ και ο Ρούντολφ Σέρκιν. 

Από το 1983 υπήρξε καλλιτεχνικός διευθυντής του ετήσιου θερινού φεστιβάλ μουσικής του Κοινωφελούς Ιδρύματος «Γ. Αγγελίνης – Πία Χατζηνίκου», που ίδρυσε η αδελφή του Πία Χατζηνίκου-Αγγελίνη στο Χόρτο του Πηλίου, όπου ο Χατζηνίκος είχε περάσει, όπως προαναφέραμε, τα πέτρινα χρόνια της κατοχής με μόνη παρηγοριά τη μουσική.

Ο Γεώργιος Χατζηνίκος με τον Μιλτιάδη Καρύδη μετά από συναυλία με το 2ο Κοντσέρτο για πιάνο του Νίκου Σκαλκώτα στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών 1962 στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού.

Όλα αυτά αφορούν το δυσαναπλήρωτο κενό που αφήνει πίσω του ο εμβληματικός μουσικός. Νομίζουμε, όμως, ότι η έμφαση πρέπει να δοθεί όχι στην απουσία αλλά στην παρουσία, στην κληρονομιά που αφήνει πίσω του ο Χατζηνίκος. Πέραν λοιπόν από τα βιβλία και τις ηχογραφήσεις του τα οποία αφορούν τους πάντες, αυτή συνίσταται κυρίως στην προσφορά του στους μαθητές του από τους οποίους ήδη λείπει και περισσότερο. 

Πέραν από την αμιγώς διδακτική προσφορά ενός διακεκριμένου δασκάλου του πιάνου και της διεύθυνσης ορχήστρας και την ανεκτίμητη ανθρώπινη επαφή για την οποία είναι ευγνώμονες οι μαθητές του, υπάρχει μια ακόμα σημαντική διάσταση αυτής της προσφοράς, μια και ο Χατζηνίκος είχε υπάρξει στενός φίλος και συνεργάτης με μια πλειάδα σημαντικών προσωπικοτήτων της παγκόσμιας μουσικής σκηνής. Συνθέτες όπως οι Ορφ, Χίντεμιτ, Τίπετ, Φρανσέ, Σοστακόβιτς, Μπάρμπερ και ερμηνευτές, οι οποίοι εκπροσωπούσαν με τη σειρά τους μεγάλες ερμηνευτικές παραδόσεις, οι οποίες πάνε ακόμα πιο πίσω στο χρόνο και φτάνουν μέχρι τους ίδιους του μεγάλους δημιουργούς της ρομαντικής και μεταρομαντικής μουσικής. Αξίζει να αναφέρουμε μεταξύ πολλών άλλων και δίπλα βέβαια σε αυτούς που ήδη αναφέρθηκαν, τους Έντβιν Φίσερ, Βίλχελμ Μπάκχαουζ, Μστισλάβ Ροστροπόβιτς και Σβιάτοσλαβ Ρίχτερ. Έτσι ο Χατζηνίκος αποτέλεσε το συνδετικό κρίκο μεταξύ αυτών των μεγάλων προσωπικοτήτων και ερμηνευτικών παραδόσεων και των μαθητών του. 

Να μην ξεχάσουμε βέβαια και τους δικούς μας, μεταξύ άλλων τον Μάνο Χατζιδάκι, τον Μανώλη Καλομοίρη, το Γιάννη Χρήστου, τη Μαρία Κάλλας και τον Δημήτρη Μητρόπουλο, ο οποίος μάλιστα έγραψε γι’ αυτόν: «…μια καταπληκτική ικανότητα να συλλαμβάνει την ουσία του στιλ που εκείνη τη στιγμή ερμηνεύει, μια πανταχού παρούσα ατομικότητα…».

Ο Γεώργιος Χατζηνίκος ανοιχτή πρόβα κατά τα ετήσια θερινά φεστιβάλ στο Χόρτο Πηλίου.

Μια παρόμοια ιδιαίτερα κολακευτική παρατήρηση για τη διεισδυτικότητα της ερμηνευτικής ματιάς του Χατζηνίκου είχε κάνει και ο σπουδαίος συνθέτης Πάουλ Χίντεμιτ. Ο Χατζηνίκος έπαιξε το 1949 στον ίδιο τον συνθέτη την Τρίτη Σονάτα του για πιάνο. Όταν στο τέλος του είπε ο Χατζηνίκος ότι έχει «κατηγορηθεί» από τους συναδέλφους του ότι προσθέτει μεσογειακά χρώματα τύπου Ραβέλ όταν παίζει τη Σονάτα αυτή, ο συνθέτης του απάντησε ως εξής: «Αν υποθέσουμε ότι υπάρχει κάτι σαν στιλ Χίντεμιτ, τότε αυτό είναι ακριβώς αυτό που μόλις άκουσα (από το Χατζηνίκο)»! 

Η σιωπή, η οποία μοιραία έπεται της μουσικής, ας ξαναγίνει μουσική από τους ευγνώμονες συνεχιστές του έργου του Δασκάλου Γιώργου Χατζηνίκου!   // Οι φωτογραφίες είναι μια ευγενική προσφορά του μαθητή του Γεωργίου Χατζηνίκου, Χρήστου Μαρίνου τον οποίο ευχαριστούμε θερμά για την πολύτιμη συμβολή του στη συγγραφή αυτού του άρθρου. Ο Χρήστος Μαρίνος είναι πιανίστας και μουσικός ερευνητής και εργάζεται στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης. Στη μνήμη του δασκάλου του έχει δημιουργήσει στο διαδίκτυο την ομάδα: «George Hadjinikos».

Πηγή : Andro.gr [ https://www.andro.gr/empneusi/george-hadjinikos-classical-music/ ]

Βρούτσης: Έκτακτη ενίσχυση σε 105.818 συνταξιούχους

Έκτακτη ενίσχυση θα λάβουν 105.818 συνταξιούχοι τις επόμενες δύο ημέρες, όπως προανήγγειλε ο υπουργός Εργασίας Γιάννης Βρούτσης, σε συνέντευξη που παραχώρησε σε τηλεοπτικό σταθμό.

Ο αρμόδιος υπουργός διευκρίνισε ότι θα πραγματοποιηθεί εμβόλιμη πληρωμή σε 105.818 συνταξιούχους, με την οποία θα τους καταβληθεί η έκτακτη οικονομική ενίσχυση που τους οφειλόταν από τον Μάιο του 2019, καθώς, όπως είπε, εκείνο το διάστημα δεν είχε εκδοθεί η σύνταξή τους.

https://www.zougla.gr/

ΑΠΟΨΕ ΖΩΝΤΑΝΑ ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ & Ι. ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ ΣΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΥΡΤΙΔΙΩΤΙΣΣΑ

 ΚΥΡΙΑΚΗ 29 NOΕΜΒΡΙΟΥ 2020, ΙΓ' ΛΟΥΚΑ,  Ὥρα 5 μ.μ.

Ἀκολουθία Ἑσπερινοῦ καί ἐν συνεχείᾳ Ἱερά Παράκλησις τῆς Παναγίας τῆς Μυρτιδιώτισσας εἰς Ἱερόν Μητροπολιτικόν Ναόν Ἐσταυρωμένου Χώρας Κυθήρων.

Τα πιο δημοφιλή αυτοκίνητα στα Κύθηρα του Μεσοπολέμου ήταν οι Σεβρολέτ.

ΦΩΤ.ΑΡΧ.ΚΟΣΜΑ Δ.ΜΕΓΑΛΟΚΟΝΟΜΟΥ

Τα πιο δημοφιλή αυτοκίνητα στα Κύθηρα του Μεσοπολέμου ήταν οι Σεβρολέτ.

Εδώ,τρεις μαζί, ποζάρουν με τους οδηγούς τους.Είναι το ¨ΑΘΗΝΑ΄ του Αντ.Βλαντή,ο ¨ΑΡΗΣ¨του Παν.Κατσούλη και ο ¨ΑΙΤΟΣ¨του Μιχ.Μεγαλοκονόμου.

ΠΗΓΗ Ημερολόγιο Κυθηραικού Συνδέσμου Αθηνών 1999

Όταν ο Κουστό εξερευνούσε το Αιγαίο

 

ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΗΣ ΑΤΛΑΝΤΙΔΑΣ ΣΤΗΝ ΑΝΑΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ «ΒΡΕΤΑΝΝΙΚΟΥ»

Όταν ο Κουστό εξερευνούσε το Αιγαίο

Μια μεγάλη περιπέτεια του σημαντικότερου θαλασσοπόρου του 20ού αιώνα Ζακ Ιβ Κουστό, η οποία δεν περιλαμβάνεται στην κινηματογραφική «Οδύσσεια» του Ζερόμ Σαλ (ταινία που ακόμα παίζεται στις αίθουσες), είναι αυτή που έζησε ο κυβερνήτης της περιβόητης «Καλυψώ» στις ελληνικές θάλασσες.

Για να ιχνηλατήσουμε αυτή την πλούσια σε ανακαλύψεις πορεία του κοσμογυρισμένου θαλασσοπόρου στα νερά της χώρας μας, μιλήσαμε με τον επίσημο «συγγραφέα» του «Καλυψώ», τον δύτη Ιβ Πακαλέ και τον Ελληνα συγγραφέα και εκδότη Κωστή Στήκα.

O Ιβ Πακαλέ ακολούθησε τον Κουστό στην Ελλάδα και χάρη στο βιβλίο του γράφτηκε το σενάριο της ταινίας που εξιστορεί την ταραχώδη ζωή του «Κάπτεν Πλάνετ», όπως αποκαλούσαν πολλοί τον μεγάλο εξερευνητή, ενώ ο Κωστής Στήκας έγραψε το βιβλίο «Μηχανισμός των Αντικυθήρων» -πρώτα στα Αγγλικά ενώ μόλις κυκλοφόρησε και στα Ελληνικά- όπου συνομιλεί με τον Ελληνα δύτη αρχαιολόγο Λευτέρη Τσαβλίρη, ο οποίος με τη διπλή ιδιότητα του δύτη και του αρχαιολόγου συμμετείχε στην επίβλεψη των καταδύσεων του «Καλυψώ» για λογαριασμό των ελληνικών Αρχών.

Ο διάσημος ωκεανογράφος, εξερευνητής, δύτης, φωτογράφος και κινηματογραφιστής Ζακ Ιβ Κουστό έφτασε στην Ελλάδα με το δημοφιλές σκάφος του, το «Καλυψώ», στις 5 Νοεμβρίου 1975 και κατέπλευσε στη Μαρίνα της Ζέας στη Φρεαττύδα, εκεί όπου έδεναν κάποτε τα ιπτάμενα δελφίνια της εταιρείας Ceres Flyin’Dolphins.

Ηταν καλεσμένος της ελληνικής κυβέρνησης για ένα μεγάλο εγχείρημα, την αναζήτηση της Χαμένης Ατλαντίδας, καθώς και τη χαρτογράφηση ορισμένων ιστορικών υποβρύχιων ναυαγίων.

Το κόστος

Δεν ήταν μόνο αυτό που δικαιολογούσε το ένα εκατομμύριο διακόσιες χιλιάδες δολάρια που θα δαπανούσε το ελληνικό κράτος για το εγχείρημα και τις εξακόσιες χιλιάδες δολάρια της συμμετοχής σε αυτό του ομίλου Κουστό, καθώς κατόπιν συμφωνίας με τον ΕΟΤ και το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου θα γυρίζονταν και δύο ταινίες οι οποίες θα κάλυπταν όλη την εξερεύνηση των ελληνικών βυθών από τον θρυλικό θαλασσοπόρο, με τον τίτλο «Στην αναζήτηση Της Ατλαντίδας».

 

Ο χάρτης που χρησιμοποίησαν ο Κουστό και η ομάδα του κατά την εξερεύνηση των ελληνικών θαλασσών.

 

 

Ο άνθρωπος που συνυπόγραψε με τον Ζακ Ιβ Κουστό τα δύο βιβλία που έγιναν ταινίες και περιγράφουν τις εξερευνήσεις του «Καλυψώ» και του πληρώματός του στην Ελλάδα, ο 71χρονος πλέον Ιβ Πακαλέ, μας λέει σχετικά: «Ο Ζακ είχε επισκεφθεί πρώτη φορά την Ελλάδα το 1953 και το '54. Έκανε καταδύσεις στο ναυάγιο των Αντικυθήρων. Τότε εξέφρασε την επιθυμία να επιστρέψει. Και την πραγματοποίησε 22 χρόνια αργότερα για μια μεγάλη αρχαιολογική αποστολή στην Ελλάδα και το ναυάγιο των Αντικυθήρων. Οι δύτες κατευθύνονταν από αρχαιολόγους του Μουσείου Αθηνών, όπως τον κύριο Κριτζά και τον καθηγητή Σεισμολογίας και ηφαιστειολόγο κύριο Γαλανόπουλο, που ήταν αυτοί που αποφάσιζαν σε αυτή την έρευνα».

Ο Γάλλος «συγγραφέας» του «Καλυψώ» μας τόνισε πως «υπήρξε μια εκ νέου αναζήτηση στο ναυάγιο των Αντικυθήρων όπου ανακαλύφθηκαν αγαλματίδια που βρίσκονται σήμερα στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο. Ο Κουστό είχε μια συσκευή η οποία λειτουργούσε σαν απορροφητήρας αντικειμένων από το βυθό και έτσι έφερε στο φως νομίσματα και αγαλματίδια».

Στο βιβλίο του Κωστή Στήκα «Ο Μηχανισμός των Αντικυθήρων» ο Ελληνας δύτης και αρχαιολόγος Λευτέρης Τσαβλίρης περιγράφει την περίφημη συσκευή ως εξής: «Η ανασκαφή έγινε με απορροφητήρα, την περιβόητη "suceuse", όπως την έλεγαν οι Γάλλοι. Πρόκειται για σωλήνα διαμέτρου περίπου 12 εκατοστών, ο οποίος ρουφάει ό,τι βρει μπροστά του, ενώ επάνω στο κατάστρωμα γίνεται αυτόματα διαχωρισμός του νερού και της άμμου, που έχουν επίσης ρουφηχτεί, από τα υπόλοιπα στερεά αντικείμενα. Στη συνέχεια γίνεται η συλλογή των πιθανών ευρημάτων, μέσα από τις πέτρες και τα άλλα υλικά που έχουν παραμείνει στο καλάθι. Με τον τρόπο αυτό βρέθηκαν νομίσματα και οστά».

Οι νεωτερισμοί που χρησιμοποιήθηκαν στο «Καλυψώ» περιγράφονταν με λεπτομέρεια σε ρεπορτάζ της ελληνικής κρατικής τηλεόρασης: «Πίσω από την καμπίνα του καπετάνιου υπάρχει ένα εργαστήριο με τηλεόραση βυθού, βυθόμετρο, δορυφόρο για τον έλεγχο του καιρού, κλειστό κύκλωμα τηλεόρασης, ραντάρ!».

Το «Καλυψώ» στο λιμάνι του Πειραιά

 

Στο «Καλυψώ» υπήρχε επίσης το βυθοσκάφος που έφτανε σε βάθος 450 μέτρων και πολλά άλλα αντικείμενα που καθιστούν τον Ζακ Κουστό πρωτοπόρο όχι μόνο στον κόσμο της εξερεύνησης αλλά και σε αυτόν της τεχνολογίας της ωκεανογραφίας.

Στο ναυάγιο των Αντικυθήρων, του οποίου τα πιο διάσημα ευρήματα είναι το χάλκινο αγαλματίδιο που αναπαριστά έναν έφηβο και ο Μηχανισμός που έμεινε γνωστός και ως χρονολόγιο, υπολογιστής ή αστρολάβος των Αντικυθήρων (από τον οποίο εμπνεύστηκε πρόσφατα και η ελβετική εταιρεία Hublot και κατασκεύασε συλλεκτικά ρολόγια) χρησιμοποιήθηκαν συνολικά δέκα δύτες, οχτώ Γάλλοι και δύο Ελληνες, ένας εκ των οποίων ο Λευτέρης Τσαβλίρης.

Ο τελευταίος περιέγραψε τον ρυθμό των καταδύσεων: «Καταδυόμασταν διαδοχικά, από είκοσι λεπτά ο καθένας το πρωί, και άλλα δεκαπέντε λεπτά το απόγευμα, με περίπου μιάμιση ώρα αποσυμπίεση μετά από κάθε κατάδυση. Κατεβαίναμε στον βυθό προτού αναδυθεί ο προηγούμενος δύτης, για να υπάρχει μια συνέχεια στη δουλειά. Στο κατάστρωμα βρισκόταν ο αρχαιολόγος Λάζαρος Κολώνας, ο οποίος τηρούσε το ημερολόγιο της επιχείρησης και ταξινομούσε τα ευρήματα στο καλάθι, τα οποία στη συνέχεια έμπαιναν σε δεξαμενές γλυκού νερού, προκειμένου να αποβάλουν το αλάτι τους».

Ο ίδιος βρήκε ένα από τα πιο σημαντικά ευρήματα της αποστολής, το αγαλματίδιο του μικρού εφήβου: «Στο πλαίσιο της ανασκαφής, η οποία διήρκεσε περίπου έναν μήνα, βρήκαμε πολύ σημαντικά αντικείμενα, μεταξύ των οποίων και κοσμήματα, τα οποία μάλιστα είχαμε την τύχη να τα βρούμε ο συνεργάτης μου Βασίλης Βιτάλης κι εγώ και να τα ανεβάσουμε στο πλοίο. Τα κοσμήματα αυτά εκτέθηκαν μαζί με άλλα ευρήματα στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, στο πλαίσιο της έκθεσης για το Ναυάγιο των Αντικυθήρων».

Και συνεχίζει: «Ακόμη πιο μεγάλη επιτυχία για εμάς ήταν η ανεύρεση δύο πολύ σημαντικών αγαλματιδίων, του Πυγμάχου και του Μικρού Εφήβου. Η ανεύρεση των δύο αυτών αγαλματιδίων οφείλεται στην παρατηρητικότητά μας, καθώς βρέθηκαν πακτωμένα μέσα σε ένα συμπαγές υλικό, σκληρό σαν πέτρα. Στα αρχαία χρόνια υπήρχε η συνήθεια να σταθεροποιούν μέσα σε άμμο τα αντικείμενα που μεταφέρονταν στα αμπάρια των πλοίων. Αυτή η μέθοδος απέτρεπε το σπάσιμο των εύθραυστων αντικειμένων σε ενδεχόμενη θαλασσοταραχή ή και τρικυμία».

 

 Η μεγάλη εκστρατεία

Η εξερεύνηση συνεχίστηκε σε άλλα σημεία του Αιγαίου, από τη Σαντορίνη μέχρι την Κρήτη, όπου εκτείνονταν σύμφωνα τις ιστορικές πηγές του «Καλυψώ» η Ατλαντίδα και ο μινωικός πολιτισμός.

Όπως μας το περιέγραψε και ο Ιβ Πακαλέ «Υπήρξε αυτή η μεγάλη εκστρατεία να βρεθεί η Χαμένη Ατλαντίδα. Βασιστήκαμε στις περιγραφές του Πλάτωνα για την καταστροφή της και επομένως ψάξαμε σε πολλά μέρη μελετώντας τη θεωρία του κυρίου Γαλανόπουλου, που ανέδειξε την υπόθεση ότι η καταστροφή της Ατλαντίδας οφειλόταν σε ένα τσουνάμι που ξεκίνησε με την έκρηξη του ηφαιστείου της Σαντορίνης».

Η αναζήτηση της Ατλαντίδας και του μινωικού πολιτισμού τους οδήγησε μέχρι το νησί Δίας απέναντι από το λιμάνι του Ηρακλείου.

Η επιλογή της τοποθεσίας οφειλόταν σε μια λογική υπόθεση: «Οι ναυτικοί του ''Καλυψώ'' σκέφτηκαν ότι το λιμάνι του Ηρακλείου δεν είναι τόσο πρακτικό για τα ιστιοφόρα και την προστασία τους από τους βόρειους ανέμους, τα μελτέμια. Επομένως είπαμε πως αν βρίσκαμε ναυάγιο ιστιοφόρου δεν θα ήταν στο λιμάνι του Ηρακλείου και επειδή οι Μίνωες ναυτικοί ήταν πολύ ικανοί -είχαν αποικήσει ολόκληρη τη Μεσόγειο- στραφήκαμε προς το νησί Δίας που έχει την ακτή προσανατολισμένη στον Νότο. Εκεί βρήκαμε πολλά πλοία διαφορετικών εποχών, από πολύ αρχαία που ξεκινούν από την εποχή του Χαλκού μέχρι τον Μεσαίωνα αλλά και την εποχή της ενετικής κατοχής».

Ο «Βρεταννικός» (Britannic) ήταν ένα από τα μεγαλύτερα υπερωκεάνια της γραμμής του Βόρειου Ατλαντικού στις αρχές του 20ού αιώνα. Με την έκρηξη του Α' Παγκοσμίου Πολέμου μετατράπηκε σε πλωτό νοσοκομείο και βυθίστηκε στις 21 Νοεμβρίου του 1916 ενώ έπλεε στο στενό της Κέας με προορισμό τον νοσοκομειακό σταθμό της Λήμνου.

 

Ο «Βρεταννικός» (Britannic)

Η νάρκη και η ανατροπή

Η επίσημη θέση ήταν ότι βυθίστηκε από νάρκη. Ο Κουστό ανακάλυψε το ναυάγιο σε βάθος 120 μέτρων και διαπίστωσε ότι τορπιλίστηκε από Γερμανικό υποβρύχιο.

«Εγιναν μεγάλες καταδύσεις εκεί και μάλιστα ο Κουστό βούτηξε ο ίδιος στα 67 του σε πολύ μεγάλο βάθος που βρισκόταν το ναυάγιο, γύρω στα 120 μέτρα. Βρήκαμε την εξήγηση. Υπήρχε σκόνη άνθρακα που μαρτυρούσε βαθύτερη έκρηξη απ' αυτή της νάρκης, επομένως αποδείχθηκε ότι το χτύπησε γερμανικό υποβρύχιο», μας είπε σχετικά ο Ιβ Πακαλέ.

 

ΑΠΟΘΕΩΤΙΚΗ ΥΠΟΔΟΧΗ

Ο ελληνικός Τύπος υποδέχθηκε τον Ζακ Ιβ Κουστό με τίτλους όπως «Σε κοινό 250 εκατομμυρίων θα προβληθούν οι ταινίες που θα γυρίσει ο Ζακ Κουστό» και υπότιτλους «Θα διαφημισθούν οι ελληνικοί θησαυροί-Στη Σαντορίνη θα ζωντανέψει ο μύθος της χαμένης Ατλαντίδας».

Θανάσης Διαμαντόπουλος 

 

2016

diamantopoulos@pegasus.gr

http://www.ethnos.gr/koinonia/arthro/otan_o_kousto_eksereunouse_to_aigaio-64784208/

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: Πλήρες αυτοσχέδιο εργαστήριο καλλιέργειας κάνναβης με υδροπονική μέθοδο και πλήρης υλικοτεχνικός εξοπλισμός

 

Αυτόφωρη σύλληψη αλλοδαπού για καλλιέργεια δενδρυλλίων κάνναβης, αποθήκευση και διακίνησή τους στη Θεσσαλονίκη

Συνελήφθη επίσης 20χρονη ομοεθνής συνεργός του

Ανευρέθησαν, μεταξύ άλλων, ένα πλήρες αυτοσχέδιο εργαστήριο καλλιέργειας κάνναβης με υδροπονική μέθοδο και πλήρης υλικοτεχνικός εξοπλισμός

Στον εντοπισμό ατόμων που δραστηριοποιούνταν στην καλλιέργεια ναρκωτικών ουσιών οδηγήθηκαν, έπειτα από μεθοδική έρευνα, αστυνομικοί του Τμήματος Άμεσης Επέμβασης της Υποδιεύθυνσης Δίωξης Ναρκωτικών.

Για την υπόθεση συνελήφθησαν δύο αλλοδαποί (άντρας – γυναίκα), ηλικίας 26 και 20 ετών αντίστοιχα, σε βάρος των οποίων σχηματίσθηκε δικογραφία για παράβαση του Νόμου περί ναρκωτικών και περί αλλοδαπών.

Ειδικότερα, σε έρευνα που διενεργήθηκε μεσημβρινές ώρες χθες (27-11-2020), σε δύο διαμερίσματα των συλληφθέντων, σε κεντρικά σημεία της πόλης, βρέθηκαν και κατασχέθηκαν:

• (3) δέματα κάνναβης σε φούντα, συνολικού βάρους (539,2) γραμμάρια
• (2) μικροδέματα κοκαΐνης συνολικού βάρους (3,44) γραμμάρια
• (39) δενδρύλλια κάνναβης ύψους από (3) έως (10) εκατοστά
• (1) πλήρες αυτοσχέδιο εργαστήριο υδροπονικής καλλιέργειας κάνναβης.
• (1) ειδικό δωμάτιο καλλιέργειας τύπου “ IGLOO ” με (2) θερμαντικούς λαμπτήρες
• (4) θερμαντικοί λαμπτήρες με τον αντίστοιχο ανακλαστήρα τους
• (4) μετασχηματιστές
• (1) χρονοδιακόπτη
• (4) ανεμιστήρες
• (1) φίλτρο αέρος
• (3) χρησιμοποιημένα “ grow room tent ” μαζί με τους μεταλλικούς σκελετούς τους.
• (2) χρησιμοποιημένα φίλτρα αέρος
• (1) ηλεκτρονική ζυγαριά ακριβείας
• Το χρηματικό ποσό (545) ευρώ ως προερχόμενο από εμπορία ναρκωτικών ουσιών.
• (1) κινητό τηλέφωνο το οποίο χρησιμοποιούνταν για τις παράνομες συναλλαγές.

Επιπλέον, σε περαιτέρω έρευνα διαπιστώθηκε ότι οι συλληφθέντες στερούνταν ταξιδιωτικών εγγράφων για την νόμιμη παραμονή τους στην Χώρα.
Οι συλληφθέντες θα οδηγηθούν στον αρμόδιο Εισαγγελέα. 

 Τα ντοκουμέντα !

 

 

Νοσηλευτές πήγαν να κάνουν τεστ κορωνοϊού σε πολίτες και δέχθηκαν επίθεση με δυναμιτάκια

 

Απίστευτο αυτό που συνέβη  στην Κοινότητα Μετοχίου του Δήμου Δυτ. Αχαϊας, όταν εμφανίστηκαν νοσηλευτές για την πραγματοποίηση τεστ κορωνοϊού και κάποιοι άρχισαν να τους πετούν δυναμιτάκια!

Μάλιστα η δημοτική αρχή με ανακοίνωσή της αναφέρεται και καταδικάζει το γεγονός.

Από το Γραφείο Τύπου του Δήμου Δυτικής Αχαΐας εκδόθηκε το παρακάτω σχόλιο-απάντηση σχετικά με ανάρτηση στο διαδίκτυο του προέδρου της τοπικής κοινότητας Μετοχίου:

«Ο ρόλος του Προέδρου της Κοινότητας είναι να διεκδικεί. Να συνεργάζεται με την δημοτική αρχή. Να εργάζεται για την κοινότητά του προσφέροντας στους συνδημότες του, υπηρετώντας παράλληλα με σεβασμό και ήθος το αξίωμα που του εμπιστεύτηκαν οι δημότες. Δυστυχώς ο πρόεδρος της Κοινότητας Μετοχίου, για πολλοστή φορά, υιοθετεί στρατηγικές για προσωπική προβολή και εξυπηρέτηση άλλων σκοπιμοτήτων, διαδικασίες που δεν έχουν σχέση με τα συμφέροντα των κατοίκων και της κοινότητας του.

Ο πρόεδρος της τοπικής Κοινότητας Μετοχίου ενημερώθηκε έγκαιρα και έγκυρα από Αντιδήμαρχο της δημοτικής ενότητας Λαρίσου για τη διενέργεια των Rapid Test, τα οποία διενεργήθηκαν από κινητά κλιμάκια του ΕΟΔΥ, στο Λάππα με την τεχνική υποστήριξη του Δήμου Δυτικής Αχαΐας. Στην διαδικασία αυτή, κρίσιμη για την υγεία της Κοινότητας επέλεξε να μην συμμετάσχει, όπως και σε μια σειρά κορυφαίων θεμάτων που απασχολούν την Κοινότητα του, όπως το νερό, η καθαριότητα, ο ηλεκτροφωτισμός, οι αθλητικές υποδομές κ.α.

Είναι απορίας άξιο πως ο Πρόεδρος της Κοινότητας δεν ανέφερε στην ανάρτηση του τίποτα για την πρωτοφανή και απαράδεκτη επίθεση με δυναμιτάκια, εναντίον των νοσηλευτών που ήρθαν και διενήργησαν τα τεστ διερεύνησης κρουσμάτων κορωνοϊού, η διαδικασία συνεχίστηκε με την παρέμβαση της αστυνομίας. Συμφωνεί με τις φασιστικού τύπου συμπεριφορές που είχαν στόχο να ματαιωθεί η διενέργεια των τεστ και να εκθέσουν την Κοινότητά του στο πανελλήνιο;

Καλούμε για μια ακόμη φορά τον Πρόεδρο της Κοινότητας Μετοχίου να αφήσει τους θεατρινισμούς και τις αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και να υπηρετήσει με σεβασμό τον θεσμό του Προέδρου. Ως Δημοτική αρχή δηλώνουμε ότι στηρίζουμε όπως έχουμε καθήκον και υποχρέωση την Κοινότητα Μετοχίου και επιθυμούμε την καλή συνεργασία με το Πρόεδρό της. Οι προσωπικές επιλογές, οι ύβρεις, οι συκοφαντίες και οι συνεχής προσπάθειες σπίλωσης της δημοτικής αρχής δεν επιλύουν κανένα πρόβλημα του δημότη.

Ο καθένας από εμάς αναλαμβάνει την προσωπική του ευθύνη ενώ ο λαός της Δυτικής Αχαΐας έχει κρίση και αντιλαμβάνεται».

Πηγή: tempo24.news

Τό Μήνυμα τῆς Κυριακῆς (ἠχητικό μήνυμα) ἀπό τόν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Κυθήρων & Ἀντικυθήρων κ.ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΥΡΙΑΚH ΙΓ' ΛΟΥΚΑ (29-11-2020)

 Τό Μήνυμα τῆς Κυριακῆς (ἠχητικό μήνυμα)

ἀπό τόν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη
Κυθήρων & Ἀντικυθήρων κ.ΣΕΡΑΦΕΙΜ
ΚΥΡΙΑΚH ΙΓ' ΛΟΥΚΑ
 

ΓΡΑΠΤΟΝ Θ. ΚΗΡΥΓΜΑ

Ἀγαπητοί ἀδελφοί,

Ἡ σημερινή Εὐαγγελική περικοπή ἀποτελεῖ ὡς πρός τό περιεχόμενό της συνέχεια τῆς παραβολῆς τοῦ ἄφρονος πλουσίου, πού ἀκούσαμε τήν περασμένη Κυριακή. Ἐκεῖ ὁ Χριστός ἀποκάλεσε ἄφρονα τόν ἄνθρωπο, πού φροντίζει μόνο γιά τήν δική του προσωπική ἀπόλαυση καί γίνεται λόγῳ τοῦ ἐγωϊσμοῦ του δέσμιος τοῦ ὑλικοῦ πλούτου καί χωρίζεται γιά πάντα ἀπό τόν Θεό. Σήμερα στόν ἄρχοντα πού ρωτᾶ τόν Ἰησοῦ τί πρέπει νά κάνω γιά νά κερδίσω τήν Βασιλεία τῶν οὐρανῶν ἀπαντᾶ ὅτι πρέπει νά τηρεῖ τίς ἐντολές, ὅπως δόθηκαν στήν Παλαιά Διαθήκη.

Κατόπιν τῆς ἀπάντησης τοῦ πλουσίου αὐτοῦ ἀνθρώπου ὅτι ἀπό μικρός τηρεῖ τίς ἐντολές μέ ἀκρίβεια, ὁ Κύριος τόν καλεῖ νά πωλήσει τά ὑπάρχοντά του, νά τά μοιράσει στούς φτωχούς καί νά Τόν ἀκολουθήσει.
Ὅμως, ὁ ἄρχοντας λυπήθηκε καί ἔφυγε. Ὁ Χριστός εἶπε «πόσο δύσκολο εἶναι νά μποῦν στή Βασιλεία τοῦ Θεοῦ οἱ πλούσιοι».
Στήν παραβολή αὐτή ὁ Χριστός δέν κατέκρινε τήν ἀπόκτηση ὑλικῶν ἀγαθῶν, ἀλλά μίλησε γιά τήν σωστή διαχείρισή τους. Ὁ Χριστός τονίζει στόν ἄρχοντα τῆς παραβολῆς, ὅτι δέν φθάνει μόνο νά τηρεῖ κανείς μέ ἀκρίβεια τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ. Ἐάν θέλει κάποιος νά γίνει τέλειος, νά μήν ἐπιδιώκει τό ἀποθησαύρισμα ὑλικῶν ἀγαθῶν, ἀλλά τήν σωστή διαχείρισί τους καί νά ἀσκεῖ φιλανθρωπικό ἔργο. Ὁ Χριστός δέν ἀπορρίπτει τούς πλούσιους, ἀλλά πρέπει οἱ πλούσιοι ζώντας συνειδητά τή ζωή τῆς Ἐκκλησίας νά ἔχουν τήν φώτιση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ὥστε νά μήν προσκολλῶνται στά ὑλικά ἀγαθά. Πρέπει νά τονίσουμε ὅτι ὁ Κύριός μας ἀπευθύνεται ὄχι μόνο σέ κάθε πλούσιο, ἀλλά καί σέ κάθε ἄνθρωπο πού ἔχει χωρίς νά τό καταλάβει προσκολληθεῖ στά βιοτικά πράγματα, ἐπιδιώκει τήν εὐημερία μέ κάθε τρόπο καί γίνεται δέσμιος τοῦ καταναλωτικοῦ πνεύματος τῆς σύγχρονης κοινωνίας μας.
Ὁ σύγχρονος ἄνθρωπος ὀφείλει νά ἐπιδιώκει τήν ἀπόκτηση πνευματικῶν ἀγαθῶν, πού θά τόν ὁδηγήσουν στήν Βασιλεία τῶν οὐρανῶν καί νά ἀγωνίζεται γιά τήν ἐσωτερική του τελείωση. Ὁ ἀγώνας αὐτός πρέπει νά εἶναι συνεχής, δέν εἶναι εὔκολος. Ἔχει ὡς ἐμπόδιο τήν ἴδια μας τήν διάθεση νά θέτουμε ὡς πρώτη προτεραιότητα τά ὑλικά ἀγαθά. Ὅμως, ὁ ἀγώνας μας αὐτός θά ἔχει αἴσιο τέλος, ἄν ἀγωνιζόμαστε σωστά. Ἀρκεῖ νά μήν ξεχνοῦμε νά ζητοῦμε τήν βοήθεια τοῦ Θεοῦ πού μόνο Αὐτός μπορεῖ νά τό πετύχει. Νά ζητᾶμε τήν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ καί τήν δικαιοσύνη Του καί ὅλα τά ἄλλα (τά βιοτικά ἀγαθά) θά προστεθοῦν. Ἀμήν.-

π.Διον. Μάλλιος

Ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων προειδοποιεί για τους κινδύνους της εγκατάστασης αιολικών πάρκων σε νησίδες των Δωδεκανήσων

 Ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων με ανακοίνωση προειδοποιεί για τους κινδύνους της εγκατάστασης αιολικών πάρκων σε 11 νησίδες των Δωδεκανήσων.

 

Οι αρχαιολόγοι τονίζουν ότι είναι ορατός ο κίνδυνος καταστροφής αρχαιοτήτων και εκφράζουν την έντονη ανησυχία τους για τη συνέχιση της διαδικασίας αδειοδότησης από το υπουργείο Πολιτισμού για την εγκατάσταση αιολικών πάρκων από την εταιρεία «Κυκλαδικά Μελτέμια» σε μικρές νησίδες της Δωδεκανήσου.

«Μολονότι η παραγωγή ενέργειας με φιλικές προς το περιβάλλον μεθόδους είναι απολύτως απαραίτητη στην περίοδο που ζούμε, η εγκατάσταση βιομηχανικού τύπου αιολικών πάρκων αφήνει δυστυχώς ισχυρό περιβαλλοντικό αποτύπωμα, λόγω των μεγάλων επεμβάσεων που απαιτεί το έντονο ανάγλυφο στις περιοχές όπου αυτά χωροθετούνται αλλά και του μεγάλου όγκου των ανεμογεννητριών», επισημαίνουν στην ανακοίνωσή τους.

 

«Το φαραωνικό έργο της βιομηχανικής εγκατάστασης αιολικών πάρκων σε 14 νησίδες της Δωδεκανήσου, τμήμα του οποίου αποτελεί το αιτούμενο από την εταιρεία "Κυκλαδικά Μελτέμια", περιλαμβάνει την εγκατάσταση 106 ανεμογεννητριών σε 14 προστατευόμενες νησίδες της Δωδεκανήσου, για την οποία θα απαιτηθούν 71 χλμ. δρόμων, 14 λιμενικά έργα, 14 ελικοδρόμια, δεκάδες βοηθητικές εγκαταστάσεις και εκτενείς εκβραχισμοί.

 

Όχι μόνο δεν συνεισφέρει στην προστασία του περιβάλλοντος, αλλά προκαλεί τελικά το ίδιο περιβαλλοντική καταστροφή, όπως αναφέρεται στην τεκμηριωμένη απορριπτική έκθεση της Ορνιθολογικής Εταιρείας και την αρνητική γνωμοδότηση που ήδη έχει δοθεί από την αρμόδια Διεύθυνση του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας», συνεχίζει η ανακοίνωση του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων.

 

«Ορατός ο κίνδυνος καταστροφής αρχαιοτήτων»

 

Παράλληλα προειδοποιούν ότι η εγκατάσταση θα έχει άμεσες επιπτώσεις στο φυσικό περιβάλλον των νησίδων, στη βιοποικιλότητα και «στα ανέγγιχτα ως τώρα αρχαιολογικά κατάλοιπα τα οποία εντόπισαν η ΕφΑ Δωδεκανήσου, η Εφορεία Παλαιοανθρωπολογίας - Σπηλαιολογίας και η Εφορεία Εναλίων Αρχαιοτήτων: ορατά μνημεία, αρχιτεκτονικά κατάλοιπα και πληθώρα επιφανειακών κινητών ευρημάτων από την 4η χιλιετία π.Χ. έως τους βυζαντινούς χρόνους, ενάλια μνημεία αλλά και αρχιτεκτονικά σύνολα της νεότερης πολιτιστικής μας κληρονομιάς».

 

Η βιομηχανική κλίμακα των αιτούμενων αιολικών πάρκων, που αυξάνει δραματικά και την κλίμακα των επεμβάσεων, θα οδηγήσει στη δραματική αλλοίωση και βλάβη του φυσικού και του ανθρωπογενούς περιβάλλοντος στις νησίδες Λέβιθα, Κίναρο και Μεγάλο Λιάδι του πολυνήσου της Λέρου, Παχειά, Περγούσα και Κανδελιούσσα της μικρής πολυνησίας της Νισύρου και Οφιδούσσα, Κουνούπους, Σύρνα, Μεσονήσι και Πλακίδα του Δήμου Αστυπάλαιας με ορατό τον κίνδυνο βλάβης ή και καταστροφής των αρχαιότητων και των καταλοίπων πολιτιστικής κληρονομιάς, τονίζουν ακόμη στην ανακοίνωσή τους.

 

Ως χαρακτηριστικό παράδειγμα αναφέρουν ότι η έγκριση της αιτούμενης εγκατάστασης οκτώ ανεμογεννητριών στη νησίδα Περγούσα, κηρυγμένη στο σύνολό της ως αρχαιολογικού χώρου, θα θέσει σε άμεσο κίνδυνο όχι μόνο τους γνωστούς δύο ελληνιστικούς πύργους με τους περιβόλους τους, που διατηρούνται σε εξαιρετική κατάσταση, μαζί με το αρχαίο λατομείο από το οποίο εξορύχθη το υλικό κατασκευής τους, αλλά και άγνωστα έως σήμερα ίχνη κατοίκησης της 4ης και των αρχών της 3ης χιλιετίας π.Χ., οικιστικά κατάλοιπα που ανάγονται από τους κλασικούς χρόνους (5ος/4ος αι. π.Χ.) έως και τους υστερορωμαϊκούς χρόνους καθώς και σημαντικά ελληνιστικά /ρωμαϊκά ταφικά συγκροτήματα.

 

Επίσης, προειδοποιούν οι αρχαιολόγοι, με πλήρη καταστροφή απειλούνται οι προϊστορικοί οικισμοί (με ορατά αρχιτεκτονικά κατάλοιπα καθώς και πλήθος επιφανειακών ευρημάτων) που εντοπιστηκαν πρόσφατα στις νησίδες Κανδελιούσσα, Λέβιθα, Μεσονήσι και Πλακίδα.

 

«Στα Λέβιθα, όπου η αίτηση προβλέπει την εγκατάσταση 30 ανεμογεννητριών, έχει ερευνηθεί μέρος του ανατολικότερου και κεντρικού μόνον τμήματος της νησίδας, παρόλο που οι εγκαταστάσεις χωροθετούνται σε όλη την έκταση του μικρού νησιού. Στο τμήμα που πραγματοποιήθηκε αυτοψία, έχουν έως σήμερα εντοπισθεί, εκτός από τα ορατά αρχιτεκτονικά κατάλοιπα της 4ης-3ης χιλιετίας π.Χ., η αρχαία ακρόπολη της αρχαίας Λεβίνθου, σε εντυπωσιακή κατάσταση διατήρησης με τον ψευδοϊσόδομο ελληνιστικό πύργο και άλλα προσκτίσματα, εκτεταμένος αρχαίος οικισμός στο κέντρο του νησιού, με αλλεπάλληλες φάσεις κατοίκησης, από την 4η χιλιετία π.Χ. έως τους βυζαντινούς χρόνους, καθώς και τα εντοπισθέντα -άγνωστα έως τώρα- σπήλαια», τονίζουν.

 

Στην Κίναρο, συνεχίζουν οι αρχαιολόγοι, η αίτηση για 14 ανεμογεννήτριες θέτει σε κίνδυνο τον γνωστό αρχαίο πύργο της νησίδας, τα κατάλοιπα βυζαντινής εκκλησίας με τα προσκτίσματά της, τα ψηφιδωτά και τους αρχαίους τοίχους, αλλά και τα νεότερα μνημεία, όπως ο παραδοσιακός οικισμός και ο ανεμόμυλος, ενώ στο Μεγάλο Λιάδι, το τελευταίο νησάκι του πανάρχαιου δρόμου από τη Λέρο προς την Αμοργό και τις υπόλοιπες μεγάλες και μικρές Κυκλάδες, κινδυνεύουν να υποβαθμιστούν ή και εξαφανιστούν, ανάμεσα σε άλλες εγκαταστάσεις, αλλά και ίχνη από εγκαταστάσεις των προϊστορικών χρόνων αλλά και του 5ου/ 4ου αι. π.Χ.

 

«Να μην εισαχθεί το θέμα στο ΚΑΣ»

 

Σύμφωνα με τον Σύλλογο Ελλήνων Αρχαιολόγων, επειδή δεν έγινε δυνατό να εξαντληθεί η έρευνα πεδίου σε όλες τις περιοχές επεμβάσεων στις έντεκα νησίδες -και ιδίως στις μεγαλύτερες από αυτές, όπως η Σύρνα, τα Λέβιθα και η Κίναρος- «είναι δεδομένο ότι οι αρχαιότητες που απειλούνται με καταστροφή μαζί με το άμεσό τους φυσικό περιβάλλον, το οποίο προστατεύεται ως αναπόσπαστό τμήμα των μνημείων σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 3028/02, θα είναι στην πραγματικότητα πολύ πιο εκτεταμένες».

 

Οι αρχαιολόγοι ζητούν να μην εισαχθεί το θέμα στο ΚΑΣ πριν ολοκληρωθούν οι αυτοψίες και επιφανειακές έρευνες των αρμόδιων υπηρεσιών και η πλήρης αρχαιολογική τεκμηρίωση. Επίσης, εκφράζουν την αγωνία τους για «την εν γένει άναρχη και χωρίς κεντρικό σχεδιασμό τμηματική αδειοδότηση αιολικών πάρκων μεγάλης κλίμακας, χωρίς μελέτες αναγκαιότητας και βιωσιμότητας, που θέτουν σε άμεσο ή έμμεσο κίνδυνο τις αρχαιότητες και εν γένει της πολιτιστικής κληρονομιάς, το περιβάλλον μνημείων αλλά και το φυσικό περιβάλλον».

 

Τέλος, καλούν όλους τους αρμόδιους φορείς να προχωρήσουν σε σαφή κεντρικό σχεδιασμό χωροθέτησης αιολικών πάρκων, φωτοβολταϊκών και συνολικά ΑΠΕ σε όλη την επικράτεια, με βάση τις πραγματικές ανάγκες της χώρας σε ενέργεια, με αυστηρά κριτήρια τήρησης της νομοθεσίας, αρχαιολογικής, περιβαλλοντικής και κάθε προστατευόμενου δημόσιου αγαθού.

ΠΗΓΗ https://m.lifo.gr/