ΝΕΑ ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΛΑΚΩΝΙΑΣ

ΝΕΑ ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΛΑΚΩΝΙΑΣ

Ολοκληρώθηκαν την Παρασκευή 19/3/2021 οι εργασίες συγκρότησης της νέας Νομαρχιακής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ Λακωνίας.

Η συνεδρίαση επισφράγισε τις διαδικασίες ανασυγκρότησης των οργάνων του κόμματος σε όλο το νομό. Το κόμμα μας με ανανεωμένα και διευρυμένα όργανα προχωρά στην ουσιαστική ενοποίηση του προοδευτικού χώρου και ενωτικά ξανά ανοίγεται στην κοινωνία, δημιουργώντας τις βάσεις της επερχόμενης νέας δημοκρατικής διακυβέρνησης.

Τα 21 μέλη της νέας Νομαρχιακής Επιτροπής είναι :

Κουμουνδούρος Παναγιώτης

Γκουβούσης Γιάννης

Γουναλάκης Γιάννης

Δεληγιαννίδης Σταύρος

Δουμάνη Σοφία

Θωμάς Διονύσης

Καναβάρος Φανούρης Γιώργος

Κοκκόλη Αναστασία

Λαμπρινός Περικλής

Λεϊμονίτης Παναγιώτης

Μπαλωμάς Σπύρος

Παπαγιαννοπούλου Παναγιώτα

Πετροπουλάκης Δημήτρης

Πουλικάκος Γιώργος

Πριφτάκη Μαρία

Ρίτσου Μπέττυ

Σταματάκου Άντα

Σταμάτης Κώστας

Τσαλπατούρος Αλέξης

Τσετσάκου Παναγιώτα

Φραγκής Πανάγος

Νέος συντονιστής εκλέχθηκε ο Παναγιώτης Κουμουνδούρος. Γεννήθηκε το 1962 στην Τρύπη του Δήμου Σπάρτης. Εργάζεται στο ΕΠΑΛ Σπάρτης Μηχανολόγος Μηχανικός στην Τεχνική Επαγγελματική Εκπαίδευση με πλούσια εκπαιδευτική και παιδαγωγική δράση.

Από 1976 πήρε ενεργό μέρος στο μαθητικό και στη συνέχεια φοιτητικό και σήμερα στο εκπαιδευτικό και δημοσιοϋπαλληλικό συνδικαλιστικό κίνημα. Μέλος του ΔΣ της ΕΛΜΕ Λακωνίας και επί σειρά ετών πρόεδρος του, μέλος ΔΣ του Νομαρχιακού Τμήματος ΑΔΕΔΥ, Αιρετός εκπρόσωπος των καθηγητών στο υπηρεσιακό συμβούλιο ΠΥΣΔΕ Λακωνίας. Είχε πολιτική δράση σε οργανώσεις της Αριστεράς (ΚΝΕ,ΚΚΕ, Συνασπισμό, ΣΥΡΙΖΑ). Υποψήφιος βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ 2004,Γραμματέας ΝΕ του Συνασπισμού και του ΣΥΡΙΖΑ στην διάρκεια της συγκρότησης του, μέλος της Περιφερικής Επιτροπής Πελοποννήσου ΣΥΡΙΖΑ και της Νομαρχιακής Λακωνίας. Συμμετείχε στα ψηφοδέλτια Νομαρχιακών και Περιφερειακών εκλογών, επικεφαλής της δημοτικής κίνησης ΑΝΑΣΑ στο δήμο Σπάρτης εκλέχτηκε δημοτικός σύμβουλος και ήταν υποψήφιος στις τελευταίες δημοτικές εκλογές με τον Δήμαρχο Βαγγέλη Βαλιώτη.

ΕΛΛΗΝΑΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ : ΖΗΤΩ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ! ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ! ΖΗΤΩ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ!

ΓΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΓΑΙ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ!

ΜΕ ΑΥΤΑ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΟΙ ΗΡΩΕΣ ΠΡΟΓΟΝΟΙ ΜΑΣ ΑΓΩΝΙΣΤΗΚΑΝ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΩΣΑΝ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ!

ΜΕ ΑΥΤΑ ΓΑΛΟΥΧΗΘΗΚΑΝ ΓΕΝΙΕΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΣΒΗΣΤΟΥΝ Π Ο Τ Ε ΑΠΟ ΤΗ ΜΝΗΜΗ ΜΑΣ!
ΣΤΑ ΧΝΑΡΙΑ ΤΟΥΣ ΠΑΤΑΜΕ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΚΥΝΑΜΕ, ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΟΛΗ Η ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ ΥΠΟΚΛΙΝΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ!

ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΠΩΣ ΥΨΩΝΕΤΑΙ Η ΓΑΛΑΝΟΛΕΥΚΗ ΓΙΑ ΤΑ 200 ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΛΕΥΤΕΡΙΑΣ ΜΑΣ!
ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΣΤΗΝ ΕΝΔΟΞΗ ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ ΠΑΝΤΑ ΥΠΗΡΧΑΝ ΕΘΝΟΜΗΔΕΝΙΣΤΕΣ, ΑΧΡΙΣΤΟΙ ΚΑΙ ΑΧΡΗΣΤΟΙ, ΔΥΣΤΥΧΙΣΜΕΝΕΣ ΚΑΙ ΧΑΜΕΝΕΣ ΨΥΧΕΣ….
ΕΙΔΑΜΕ ΜΕΤΑ ΜΕΓΑΛΗΣ ΛΥΠΗΣ ΜΑΣ ΝΑ ΣΚΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΜΑΣ, ΝΑ ΑΝΤΙΚΑΘΙΣΤΟΥΝ ΜΕ ΜΟΝΤΑΖ ΤΟΥΣ ΗΡΩΕΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΜΕ ΣΗΜΕΡΙΝΟΥΣ”ΗΡΩΕΣ”(ΟΥΤΕ ΣΤΟ ΝΥΧΙ ΤΟΥΣ) ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΚΛΠ, ΝΑ ΑΝΤΙΚΑΘΙΣΤΟΥΝ ΤΟ ΛΑΒΑΡΟ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΜΕ ΣΗΜΑΙΑ…ΤΡΙΚΟΛΟΡΕ ΚΑΙ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΜΟΥΣΕΙΟ ΝΑ ΦΙΛΟΤΕΧΝΕΙ ΓΟΥΡΙ ΜΕ ΗΡΩΙΔΑ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΤΙΜΩΝΤΑΣ ΤΗΝ….ΜΕ ΑΙΣΧΡΟΛΟΓΙΕΣ ΣΤΗ ΛΕΖΑΝΤΑ….
ΤΟΣΟ ΕΞΟΦΘΑΛΜΑ ΚΑΙ ΑΠΡΟΚΑΛΥΠΤΑ ΟΛΑ ΠΙΑ ΟΧΙ ΓΙΑ ΝΑ ΤΙΜΗΣΟΥΝ ΜΑ ΓΙΑ ΝΑ ΥΠΟΤΙΜΗΣΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΕΞΕΥΤΕΛΙΣΟΥΝ ΤΑ ΟΣΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΙΕΡΑ ΜΑΣ.
ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΤΙΜΑΜΕ ΤΟΥΣ ΠΡΟΓΟΝΟΥΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΘΑ ΠΡΟΧΩΡΑΜΕ ΚΡΑΤΩΝΤΑΣ ΨΗΛΑ ΤΗ ΣΗΜΑΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΣΤΑΥΡΟ ΜΑΣ!

“ΦΩΤΙΑ ΚΑΙ ΤΣΕΚΟΥΡΙ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΕΝΟΥΣ” Θ.ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ
“ΚΑΚΟ ΜΠΕΛΑ ΔΩΣΕ ΘΕΕ ΜΟΥ ΣΤΟΥΣ ΕΧΘΡΟΥΣ ΤΗΣ ΠΙΣΤΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΜΑΣ” Γ. ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ
“ΤΟΥΤΟ ΤΟ ΛΟΓΟ ΘΑ ΣΑΣ ΠΩ, ΔΕΝ ΕΧΩ ΑΛΛΟ ΚΑΝΕΝΑ, ΜΕΘΥΣΤΕ ΜΕ Τ’ΑΘΑΝΑΤΟ ΚΡΑΣΙ ΤΟΥ ’21” Κ. ΠΑΛΑΜΑΣ

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ! ΚΑΛΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ!

ΕΛΛΗΝΑΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ

triklopodia.gr

Σάλος με γούρι του Μουσείου Μπενάκη: Μαντώ Μαυρογένους και "υγεία, κ...λα, επανάσταση"

Viral έχει γίνει στο Διαδίκτυο τις τελευταίες ώρες μία φωτογραφία από έκθεμα του Μουσείου Μπενάκη το οποίο απεικονίζει τη Μαντώ Μαυρογένους αποτυπωμένη σε γούρι.

Ο λόγος, όταν κάποιος επισκεφτεί το διαδικτυακό κατάστασημα του Μουσείου Μπενάκη είναι προφανής. Εκτός της παρουσίασής της, όχι με την παραδοσιακή της φορεσιά, αλλά ως γυναίκα που σφίγγει τους μύες του χεριού της ως αντιπαραβολή της γνωστής πολεμικής αφίσας του 1943 από τις ΗΠΑ με το μήνυμα «We can do it», υπάρχει και μία υποσημείωση που προκαλεί ερωτηματικά.

Κάτω από το εν λόγω γούρι το οποίο κοστολογείται στα 25 ευρώ υπάρχει η υποσημείωση «ΥΓΕΙΑ ΚΑΥΛΑ ΕΠΑΝΑΣΤΑCH», κάτι που έχει προκαλέσει σάλο στα social media. Η κινητικότητα μάλιστα είναι τέτοια που σύμφωνα με πληροφορίες του protothema.gr, αναμένεται εντός της ημέρας επίσημη τοποθέτηση από το Μουσείο Μπενάκη.

Δείτε το γούρι:

Τι λέει η δημιουργός του

Για το συγκεκριμένο γούρι έχει μιλήσει σε πρότερο χρόνο η δημιουργός του, Κατερίνα Σαββοπούλου, στο marieclaire.gr. 

«Τι να πρωτοπεί κανείς για τη Μαντώ; Για τις σπουδές, την ουσιαστική μόρφωση, τον αγώνα της για την ελευθερία; Ο Υψηλάντης της είχε υποσχεθεί να την παντρευτεί και μάλιστα γραπτώς, αλλά αθέτησε το λόγο του αφού τα πολιτικά συμφέροντα δεν ενέκριναν αυτό τον αρραβώνα. Η Μαντώ δεν δίστασε να κάνει μήνυση στον Υψηλάντη για αθέτηση υπόσχεσης γάμου, αλλά έπρεπε να αποδείξει ότι δεν υπήρξε παρθενοφθορία, πράγμα δύσκολο και υποτιμητικό, οπότε παραιτήθηκε και δεν βρήκε ποτέ το δίκιο της. Πέθανε μόνη και ξεχασμένη στην Πάρο. Πέρασε τα τελευταία χρόνια της ζωής της μέσα στην εξαθλίωση, καθώς είχε διαθέσει όλη τη μεγάλη περιουσία της στην Επανάσταση».

«Αυτή η ατρόμητη γυναίκα ήταν η μοναδική αξιωματούχος του ελληνικού στρατού: ο Καποδίστριας της έδωσε το βαθμό του αντιστράτηγου. Η Μαντώ Μαυρογένους είναι το πιο αυθεντικό σύμβολο της ελληνικής επανάστασης», λέει.

Το γούρι, το φυλαχτό που δημιούργησαν οι B612 είναι η εικόνα της Μαντώς Μαυρογένους προσαρμοσμένη στο διάσημο αμερικανικό πόστερ του 1943, που έφτιαξε 0 J.Howard Miller για την Westinghouse Electric για να ενισχύσει το ηθικό των εργατριών στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. «”Πατήσαμε” στο πόστερ ως διεθνή γλώσσα για να ενισχύσουμε τη σημειολογία του φυλαχτού»

, λένε χαρακτηριστικά οι ίδιες.

.protothema.gr

BATIKA ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΑΡΚΟΣ:MIA ΑΝΑΔΡΟΜΗ ΣΤΑ ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ

 

Η οικογένεια του Κουντουρόγιαννη Ιωάννη θα ήθελε να ευχαριστήσει τον κο Ηρακλή Τριχείλη, δήμαρχο του Δήμου Μονεμβασιάς καθώς επίσης το πρόεδρο Παναγιώτη Μάρκο που έδρασαν συμβολικά μεταξύ όλων για το περιορισμό της διασποράς του ιού.

Θα ήθελα να μου επιτραπεί να κάνω μία αναδρομή στα γεγονότα που συνέβησαν από τη στιγμή που διαγνώστικα με κορονοιό. Μια ξαφνική αδιαθεσία, ήταν η αφορμή και ο λόγος που πήγα στην παθολόγο κα Ευγενία Καλαυρετινού, για την εύρεση της αιτίας των συμπτωμάτων μου. Η γιατρός αμέσως με παρέπεμψε στη κα Χατζημόσχου Αικατερίνη, ώστε να κάνω το co-vid test,όπου και βγήκε θετικό. Στο σημείο εκείνο ξεκίνησε μια γρήγορη διαδικασία, εφόσον αυτό μετράει σε αυτές τις δύσκολες καταστάσεις. Ήρθε το ασθενοφόρο του κέντρου υγείας της Νεαπόλεως και με μετέφερε στους Μολάους, όπου εκεί ύστερα από εξετάσεις διαγνώστηκε ότι δεν ήμουν θετικός στο κορονοιό. Από εκεί έκριναν σώφρων να επιστρέψω πάλι στην οικία μου και την οικογένειά μου. Την επόμενη μέρα, η κατάσταση μου επιδεινώθηκε και έτσι ύστερα από επικοινωνία με την κα Ευγενία Καλαυρετινού περιγράφοντας τη κατάσταση, μεταφέρθηκα στο νοσοκομείο Μολάων, όπου εκ κατακλείδι και μετά από όλη τη ταλαιπωρία, νοσηλευτικά στο νοσοκομείο Σπάρτης για δεκατρείς μέρες. Εδώ να επισημάνω ότι μετά απο δύο μέρες βγήκε θετική, μετά απο τα τεστ που έγιναν στα Βιγκλάφια απο τον ΕΟΔΥ και η γυναίκα μου, καταλήγοντας να νοσηλευτεί εκείνη και το παιδί μου εκτός από εμένα.

Ανακούφιση, νιώθω που σήμερα είμαστε πίσω σπίτι, ασφαλείς και την ανάγκη να ευχαριστήσω όλους τους γιατρούς και το προσωπικό του νοσοκομείου Σπάρτης και Νεαπόλεως καθώς και την παθολόγο Ευγενία Καλαυρετινού. Αν δεν είχαν δράσει άμεσα και τόσο επαγγελματικά ,ίσως να υπήρχαν περισσότερα κρούσματα ή ίσως να ερχόμασταν αντιμέτωποι με πιο σοβαρές καταστάσεις.

Τελευταίο, αλλά το ίδιο σημαντικό, η ανάγκη μου να ευχαριστήσω όσους συμπαραστάθηκαν σε εμένα και την οικογένειά μου, διότι σε μία τόσο δύσκολη στιγμή ο συγχωριανός, ο γείτονας, ο φίλος συμπαραστάθηκε και αυτό πρέπει να αναφέρεται δημόσια. Σε αυτές τις στιγμές είδα ανθρωπιά, συμπαράσταση,οι οποίες στις μέρες μας είναι ανεκτίμητο και σημαντικό γεγονός . Ξέρω ένα ευχαριστώ δεν αρκεί για τη δράση όλων των ανθρώπων που βοήθησαν, από τον Δήμαρχο, τον πρόεδρο, τους ιατρούς μέχρι τους συγχωριανούς για τη συμπαράσταση, για μένα είναι το ίδιο σημαντικό και αξιοσημείωτο. Δυνατά και ανεκτίμητα είναι τα συναίσθημα που μου άφησε αυτή η δυσάρεστη περιπέτει που είχε αίσιο τέλος. Ευχαριστώ το Θεό που είμαστε καλά και μπορώ να εκφράζω την ανακούφιση και συγκίνηση και που έχω την ευκαιρία να ευχαριστήσω όλους όσους συμπαραστάθηκαν. Εύχομαι Υγεία σε όλους!

Νιωθω συγκίνηση που η οικογένεια του Κουντουρόγιαννη Ιωάννη είναι ασφαλείς σπίτι και δεν διατρέχουν κανένα κίνδυνο. Γύρισαν πίσω στους φίλους και γείτονες και στη καθημερινότητα, αλλά πιο σημαντικό που δεν κινδυνεύει πια η υγεία τους. Τελος μια προσωπική ευχαρίστηση στο νοσοκομείο Σπάρτης και το κέντρο υγείας Νεαπόλεως που στάθηκαν στο πλευρό τους!

ΙΕΡΟΣΥΛΟΙ ΔΙΕΡΡΗΞΑΝ ΤΟ ΕΞΩΚΚΛΗΣΙ ΤΟ ΑΓ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΣΤΗΝ ΤΡΑΠΕΖΟΝΤΗ ΣΠΑΡΤΗΣ (ΕΙΚΟΝΕΣ ΝΤΡΟΠΗΣ)

Δεν άφησαν τίποτα όρθιο οι άγνωστοι δράστες που διέρρηξαν το εξωκκλήσι του Αγίου Νικολάου στην Τραπεζοντή Δ. Σπάρτης, προκαλώντας την οργή των εκπροσώπων του κλήρου, αλλά και κατοίκων της περιοχής.

Οι ιερόσυλοι εισέβαλαν στο εκκλησάκι και στη συνέχεια αφαίρεσαν ηλεκτρονικό εξοπλισμό, όπως μικρόφωνα, μεγάφωνα και καλώδια, αλλά και ιερά σκεύη όπως το μανουάλι, ακόμα και μία καμπάνα! Οι αδίστακτοι διαρρήκτες, κατά την προσπάθεια να… αποσπάσουν τη λεία τους, προξένησαν εκτεταμένες ζημιές, δημιουργώντας αναστάτωση στο εσωτερικό του ναού, προτού τραπούν σε φυγή.

Η κλοπή καταγγέλθηκε στην Αστυνομία η οποία προχώρησε στην προβλεπόμενη διαδικασία και διενεργεί έρευνες για τον εντοπισμό των δραστών.

Το εν λόγω συμβάν έρχεται να προστεθεί στη μακρά λίστα των παραβατικών ενεργειών στην ευρύτερη περιοχή Φάριδος και Αμυκλών που προξενούν τη μήνη της τοπικής κοινωνίας.

ΠΗΓΗ:lakonikos.gr

ΕΛ.ΑΣ:Εξαρθρώθηκε εγκληματική οργάνωση, τα μέλη της οποίας προσποιούμενοι τεχνικούς της ΔΕΗ ή συντηρητές ανελκυστήρων, διέπρατταν ληστείες και κλοπές από οικίες ηλικιωμένων στην Αττική

Συνελήφθησαν 5 μέλη της οργάνωσης

Εξιχνιάστηκαν 19 κλοπές και απόπειρες κλοπής από οικίες, 5 ληστείες σε οικίες και κλοπή από αυτοκίνητο

Κατασχέθηκαν κλεμμένο πιστόλι αστυνομικού, πλήθος κοσμημάτων, χρυσαφικών και ρολογιών καθώς και έγγραφα που σχετίζονται με την αγορά ακινήτων μεγάλης αξίας

Το παράνομο όφελος που αποκόμισε η οργάνωση υπερβαίνει τις 200.000 ευρώ

Από το Τμήμα Εγκλημάτων Κατά Ιδιοκτησίας (Υ.Δ.Ε.Ζ.Ι.) της Διεύθυνσης Ασφάλειας Αττικής, εξαρθρώθηκε εγκληματική οργάνωση που διέπραττε συστηματικά ληστείες και κλοπές σε βάρος ηλικιωμένων ατόμων, εντός των οικιών τους σε περιοχές της Αττικής, με το πρόσχημα της ιδιότητας τεχνικών της ΔΕΗ ή συντηρητών ανελκυστήρων.

Σε επιχείρηση που πραγματοποιήθηκε πρωινές ώρες της Παρασκευής, 19 Μαρτίου 2021, συνελήφθησαν 5 μέλη της οργάνωσης, μεταξύ των οποίων και τα 2 ηγετικά στελέχη.

Όπως προέκυψε από την έρευνα, τα μέλη της, που διατηρούσαν συγγενικές σχέσεις, είχαν συστήσει και ενταχθεί στην εγκληματική οργάνωση τουλάχιστον από τον Οκτώβριο του 2020, ενώ μεταξύ τους υπήρχε διακριτή ιεραρχική δομή με συγκεκριμένους ρόλους για τον καθένα.

Πιο αναλυτικά, τα ηγετικά μέλη εμφανίζονταν στους ηλικιωμένους και συστήνονταν ως υπάλληλοι της Δ.Ε.Η. ή τεχνικοί ανελκυστήρων. Ακολούθως εισέρχονταν στις οικίες και με διάφορα τεχνάσματα οδηγούσαν τους ηλικιωμένους στο χώρο της κουζίνας, όπου τους «εγκλώβιζαν» μετακινώντας συσκευές κ.λπ.

Κατά τον χρόνο αυτό, ενημέρωναν τηλεφωνικά και έδιναν κατευθύνσεις στα υπόλοιπα μέλη της εγκληματικής οργάνωσης, που εισέρχονταν ανενόχλητα στις οικίες και αφαιρούσαν τιμαλφή.

Σε περίπτωση που οι ένοικοι αρνούνταν την είσοδο στην οικία, τα μέλη της εγκληματικής οργάνωσης, δε δίσταζαν να χρησιμοποιήσουν βία, απωθώντας ή απειλώντας τους ηλικιωμένους.

Από τις έρευνες που πραγματοποιήθηκαν σε οικίες, αυτοκίνητα και στην κατοχή των συλληφθέντων, μεταξύ άλλων, βρέθηκαν και κατασχέθηκαν:

• κλεμμένο πιστόλι, με γεμιστήρα και 34 φυσίγγια,
• πλήθος κοσμημάτων και χρυσαφικών,
• πλήθος ηλεκτρονικών, ηλεκτρικών και οικιακών συσκευών και ρολογιών,
• ηλεκτρικό πατίνι,
• πλήθος κινητών τηλεφώνων,
• (3) αυτοκίνητα και
• πλήθος εγγράφων εταιρειών real estate για αγοραπωλησίες ακινήτων, μεγάλης αξίας.

Από τη μέχρι τώρα αστυνομική έρευνα έχουν εξιχνιαστεί 19 κλοπές και απόπειρες κλοπής από οικίες, 5 ληστείες σε οικίες καθώς και κλοπή από αυτοκίνητο αστυνομικού, από το οποίο είχε αφαιρεθεί το ανωτέρω πιστόλι.

Σημειώνεται ότι το οικονομικό όφελος που αποκόμισε η εγκληματική οργάνωση από την παράνομη δράση της, υπερβαίνει τις 200.000 ευρώ, ενώ τα μέλη της, αν και δήλωναν μικρά εισοδήματα και άστεγοι, το τελευταίο διάστημα δραστηριοποιούνταν στον τομέα του real estate, αναζητώντας ακίνητα και οικόπεδα για αγορά, επενδύοντας ποσά που αγγίζουν ακόμα και τις 80.000 ευρώ.

Σε βάρος των συλληφθέντων σχηματίστηκε σχετική δικογραφία και οδηγήθηκαν στον αρμόδιο Εισαγγελέα, ο οποίος τους παρέπεμψε σε Ανακριτή.

Όλοι οι συλληφθέντες είναι σεσημασμένοι για αδικήματα με τον ίδιο τρόπο δράσης ενώ δύο από αυτούς έχουν εκτίσει και ποινές φυλάκισης.

Οι έρευνες για την πλήρη εξακρίβωση του εύρους της εγκληματικής τους δραστηριότητας και της συμμετοχής τους και σε άλλες παρόμοιες πράξεις συνεχίζεται.

Tα ντοκουμέντα.

ΝΑΥΠΛΙΟ Η ΑΝΑΠΛΙ:ΕΙΚΟΝΕΣ ΜΕ ΤΟN ΦΑΚΟ ΤΟΥ ADELIN FM

Το Ναύπλιο ή Ανάπλι είναι πόλη της Πελοποννήσου, πρωτεύουσα του Νομού Αργολίδας και ο κυριότερος λιμένας της ανατολικής Πελοποννήσου. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011 είχε 14.203 κατοίκους. Είναι μια απ' τις πιο γραφικές πόλεις της χώρας, και υπήρξε πρωτεύουσα του ελληνικού κράτους κατά την περίοδο 1828 - 1833. Έχει χαρακτηριστεί παραδοσιακός οικισμός.

Το Ναύπλιο είναι γνωστό για το Μπούρτζι, μικρό φρούριο χτισμένο σε νησίδα μέσα στο λιμάνι, για το Παλαμήδι, ενετικό φρούριο που δεσπόζει στην πόλη, για την Ακροναυπλία (τουρκ. Ιτς-Καλέ), έτερο φρούριο ενετικό, επί της ομώνυμης χερσονησίδας, καθώς και ως τόπος δολοφονίας του Ιωάννη Καποδίστρια.

Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία στην τοποθεσία της σημερινής πόλης ίδρυσε ο Ναύπλιος τη Ναυπλία, η οποία οχυρώθηκε μεκυκλώπεια τείχη. Αρχαιολογικά ευρήματα αποδεικνύουν την ύπαρξη της πόλης από τα μυκηναϊκά κιόλας χρόνια.

Το Ναύπλιο αποτελεί δημοφιλή προορισμό των κατοίκων της Αθήνας και της Πελοποννήσου καθώς απέχει λίγο και από τις δυο περιοχές. Στα ομορφότερα κτήρια της πόλης είναι το μέγαρο Άρμανσμπεργκ (κατοικία του αντιβασιλέα της Ελλάδος Άρμανσπεργκ) καθώς και το αρχαιολογικό μουσείο στην πλατεία Συντάγματος. Στην πόλη λειτουργεί επίσης παράρτημα της Εθνικής Πινακοθήκης.Κατά την αρχαιότητα, στη θέση του Ναυπλίου υπήρχε η πόλη Ναυπλία. Σύμφωνα με τη μυθολογία οικιστής της ήταν ο Ναύπλιος, γιος του Ποσειδώνα και της Αμυμώνης, ενώ ο πέμπτος επίγονός συμμετείχε στην Αργοναυτική Εκστρατεία. Η περιοχή κατοικείται από την προϊστορία. Στην Πρόνοια βρέθηκαν τέχνεργα και τάφοι από την μεσοελλαδική περίοδο (17ος-16ος αιώνα π.Χ.) και στην περιοχή Ευαγγελιστρία θαλαμωτοί τάφοι της μυκηναϊκής εποχής. Ανάμεσα ευρήματα ξεχωρίζει ένα ρυτό-κάλαθος που απεικονίζει έναν αίγαγρο. Από την περιοχή της Πρόνοιας υπάρχουν ευρήματα και της γεωμετρικής εποχής. Ίχνη κατοίκησης έχουν βρεθεί επίσης στο Παλαμήδι, στην Ακροναυπλία, στα Κουτσούρια και στην Καραθώνα

 

Η Ναυπλία ήταν αυτόνομη πόλη μέχρι τον 7ο αιώνα π.Χ., όταν κατακτήθηκε από το κοντινό Άργος, με βασιλιά τον Δαμοκράτιδα, όταν η Ναυπλία συμμάχησε με τους Σπαρτιάτες πριν το τέλος του δεύτερου μεσσηνιακού πολέμου, όπως αναφέρει ο Παυσανίας.Στη συνέχεια έγινε επίνειο του Άργους, αλλά έχασε τη σημασία της και όταν την επισκέφτηκε ο Παυσανίας τον 2ο αιώνα μ.Χ. ήταν ερειπωμένη. Στο λόφο της Ακροναυπλίας βρισκόταν ιερό του Ποσειδώνα. Η Ακροναυπλία οχυρώθηκε κατά τους ελληνιστικούς χρόνους και τμήματα αυτής της οχύρωσης σώζονται μέχρι σήμερα.Κατά τους παλαιοχριστιανικούς και πρωτοβυζαντινούς χρόνους το Ναύπλιο ήταν μια μικρή πόλη. Ιερατικά υπαγόταν στην επισκοπή Άργους. Λόγω των επιδρομών Βαρβάρων τον 6ο-9ο αιώνα μ.Χ., κάτοικοι της κεντρικής Πελοποννήσου εγκαταστάθηκαν στον οχυρωμένο λόφο δημιουργώντας τη σημερινή πόλη του Ναυπλίου. Μια επιδρομή των Αράβων τον 10ο αιώνα κατέστρεψε το Ναύπλιο, το οποίο όμως τον 11ο αιώνα αναδείχθηκε ως εμπορικό κέντρο και υπάγεται στην επισκοπή Άργους και Ναυπλίου. Το 1199 παραχωρήθηκε στους Βενετούς προνόμιο ελεύθερου εμπορίου στο Ναύπλιο. Το 1180 ο Μανουήλ Α΄ Κομνηνός ορίζει ως άρχοντα του Ναυπλίου τον Θεόδωρο Σγουρό, ο οποίος καταφέρνει να απομακρύνει τους πειρατές. Τον διαδέχθηκε ο Λέων Σγουρός, ο οποίος ανακήρυξε αυτόνομο βασίλειο και επέκτεινε την επικράτειά μέχρι τη Λάρισα, αλλά η επέκτασή του αναχαιτίστηκε από τη Δ΄ Σταυροφορία το 1204. Ο Λέων Σγούρος οχυρώθηκε στην Ακροκόρινθο, όπου και πέθανε το 1208, και τα δικαιώματα του Ναυπλίου η χήρα του,Ευδοκία Αγγελίνα, τα μεταβίβασε στον Μιχαήλ Άγγελο, δεσπότη της Ηπείρου. Τελικά, ο Γοδεφρείδος Βιλλεαρδουίνος κατέκτησε μετά από πολιορκία το Ναύπλιο το 1210. Από τους δύο προμαχώνες της Ακροναυπλίας κατέλαβαν τον ανατολικό, ο οποίος έγινε γνωστός ως Φράγκικος, ενώ ο δυτικός έμεινε στα χέρια των Βυζαντινών, και έγινε γνωστός ως Ρωμαίικος..Ο Γοδεφρείδος Βιλλεαρδουίνος παρέδωσε το 1212 το Ναύπλιο στον Όθωνα ντε Λα Ρος, άρχοντα του Δουκάτου των Αθηνών, μαζί με το Άργος και το Κιβέρι. Μετά από συνθήκη ανάμεσα στους Βυζαντινούς και Φράγκους που υπογράφηκε το 1289, οι κάτοικοι της πόλης, για να δείξουν την ενότητά τους, σχεδίασαν στην πύλη του κάστρου αγιογραφίες αγίων της ανατολικής και δυτικής εκκλησίας και το έμβλημα των Παλαιολόγων και των ντε Λα Ρος.

Επί της απειλής της Καταλανικής Εταιρείας, το Ναύπλιο πέρασε στην κατοχή του Βαλτέρ ντε Μπριεν, τελευταίου δούκα των Αθηνών, και μετά το θάνατό του πέρασε στην οικογένεια Ανγκιάν, της οποίας τελευταία απόγονος ήταν η Μαριά Ανγκιάν, η οποία το 1377 ήταν 13 χρονών και φοβούμενη τόσο τους Έλληνες, όσο και τους ΦλωρεντιανούςΑτσαγιόλι της Κορίνθου, παντρεύτηκε το Πέτρο Κορνάρο, ώστε να έχει την προστασία της Βενετίας. Όμως, ο Πέτρος Κορνάρος πέθανε το 1388, και έτσι η χήρα παραχώρησε τα εδάφη της (Άργος και Ναύπλιο) στη Βενετία, ώστε να μην περάσουν στην κατοχή του Νέριο Ατσαγιόλι ή του Θεόδωρου Παλαιολόγου, δεσπότη του Μυστρά και γαμπρός του Νέριο, με αντάλλαγμα ισόβια χορηγία. Αν και οι Ατσαγιόλι κατάφεραν να καταλάβουν το Ναύπλιο, τελικά οι κάτοικοί του προτίμησαν τους Βενετούς. Το 1394 δημιουργήθηκε με κληροδότημα του Νέριο Ατσαγιόλι νοσοκομείο στο Ναύπλιο.Οι Βενετοί, αντιλαμβανόμενοι την στρατηγική σημασία της πόλης την οχυρώνουν. Η πόλη του Ναυπλίου εξαπλώθηκε στις βόρειες πλαγιές της Ακροναυπλίας, δημιουργώντας την Κάτω Πόλη, το σημερινό ιστορικό κέντρο του Ναυπλίου. Η περιοχή ήταν ελώδης και γι'αυτό χρησιμοποιήθηκαν πάσσαλοι και τεχνητές προσχώσεις. Η Κάτω Πόλη οχυρώθηκε με ένα τείχος που ξεκινούσε από το κάστρο των Τόρων, στην ανατολική άκρη της χερσονήσου, επίσης ενετικό, και έφτανε μέχρι την πλατεία Καποδιστρίου. Η μοναδική είσοδος από τη στεριά ήταν η Πύλη της Ξηράς (Porta di Terra ferma) στα ανατολικά. Στην βορειοανατολική γωνία βρισκόταν κυκλικός πύργος. Στη συνεχεία ακολουθούσαν τη λεωφόρο Αμαλίας μέχρι την πλατεία αγίου Νικολάου, μετά προς τα βορειοδυτικά βρισκόταν ο προμαχώνας της Τερέζας και έπειτα τον προμαχώνα Πέντε Αδέλφια, όπου τοποθετήθηκαν πέντε πυροβόλα τα οποία έδωσαν στον προμαχώνα το όνομά του, και μετά συνέχιζαν μέχρι που ενώνονταν με τα τείχη της Ακροναυπλίας. Στο βόρειο τείχος βρίσκονταν τρεις πύλες. Το 1470 οχυρώθηκε και η νησίδα Άγιοι Θεώδοροι (σημερινό Μπούρτζι). Επίσης κατασκευάστηκε μια δεύτερη γραμμή άμυνας μέσα στα τείχη της Ακροναυπλίας, γνωστή ως «τραβέρσα του Γκαμπέλλο», από τον αρχιτέκτονα με τη σχεδίασε. Οι Βενετοί αποκαλούσαν το ΝαύπλιοNapoli di Romania. Σε έκθεση του 1530 αναφέρεται ότι είχε 13.299 κατοίκους.

Το 1396, οι Οθωμανοί, με επικεφαλής τους Γιουκ-Πασά και Μουρτάση πολιόρκησαν το Ναύπλιο αλλά αποχώρησαν λόγω της εισβολής του Ταμερλάνου. Το Ναύπλιο προσπάθησαν ανεπιτυχώς να πολιορκήσουν ο Μωάμεθ ο Πορθητής το 1463 και ο Βαγιαζήτ Β΄, αλλά με συνθήκη του 1502 το Ναύπλιο παρέμεινε στην κατοχή των Βενετών. Το 1530, ο Σουλεϊμάν ο Μεγαλοπρεπής προσπάθησε να καταλάβει με τη σειρά του να καταλάβει το Ναύπλιο.Το 1540, το Ναύπλιο, και μετά από τρίχρονη πολιορκία και τα περισσότερα κτίρια κατεστραμμένα από τους βομβαρδισμούς, πέρασε στην κυριαρχία των Οθωμανών. Κατά τη διάρκεια της Α΄ Οθωμανικής περιόδου, το Ναύπλιο ήταν έδρα του Τούρκου διοικητή της Πελοποννήσου. Οι Οθωμανοί διατηρούν τη φυσιογνωμία της πόλης, κατασκευάζοντας παράλληλα τζαμιά, χαμάμ, μεντρεσέδες και έργα κοινής ωφέλειας, όπως κρήνες. Η μόνη περιγραφή που σώζεται για το Ναύπλιο εκείνης της περιόδου είναι του Εβλιγιά Τσελεμπί. Από αυτήν την περίοδο θεωρείται ότι σώζεται το τζαμί γνωστό ως «Τριανόν».Το 1686, ο Φραντσέσκο Μοροζίνι ανακαταλαμβάνει το Ναύπλιο για τους Βενετούς ύστερα από πολιορκία και βομβαρδισμούς που κατέστρεψαν τα περισσότερα κτίρια της πόλης, 30 πυριταδαποθήκες και το υδραγωγείο.Το Ναύπλιο ορίζεται πρωτεύουσα του βασιλείου του Μορέως. Μέχρι το 1699 επιδιορθώνουν τις καταστροφές στα κτίρια και στις οχυρώσεις που προκλήθηκαν από τους βομβαρδισμούς και στη συνέχεια ανοικοδομούν νέες οχυρώσεις. Η κατοίκηση στην Ακροναυπλία απαγορεύεται το 1686 και η περιοχή ισοπεδώνεται. Στη συνέχεια, μετά το 1702, οχυρώνεται το Παλαμήδι και ανακατασκευάζεται το ανατολικό τείχος και η πύλη της Ξηράς. Η οχύρωση του Παλαμηδίου είναι σε σχέδιο Giaxich και Lasalle και ολοκληρώθηκε μόλις σε τρία χρόνια (1711-1714). Άλλο σημαντικό κτίριο εκείνης της περιόδου είναι η αποθήκη του στόλου, το σημερινό αρχαιολογικό μουσείο. Οι προσχώσεις της πόλης επεκτείνονται λόγω των στεγαστικών αναγκών των κατοίκων της.

Με την έναρξη του Ζ΄ Βενετοτουρκικού πολέμου, το 1715, στο Ναύπλιο έμειναν για να υπερασπιστούν την πόλη περίπου 2.000 άτομα. Παρά την αντίσταση των αμυνόμενων, το Ναύπλιο πέρασε στα χέρια των Οθωμανών ύστερα από προδοσία του φρούραρχου και αρχηγού του πυροβολικού Σαλά. Το Ναύπλιο ορίστηκε πρωτεύουσα του βιλαετιού του Μωριά, μέχρι που αυτή μεταφέρθηκε στην Τριπολιτσά το 1770, ώστε να μπορεί να ξεφύγει ο πασάς στα βουνά σε περίπτωση κινδύνου. Το λιμάνι του χρησιμοποιούταν για την εξαγωγή σιταριού, το οποίο σχεδόν όλο κατέληγε στην Κωνσταντινούπολη. Η συντριπτική πλειονότητα του πληθυσμού του Ναυπλίου από το 1715 μέχρι το 1822 ήταν Μουσουλμάνοι, ενώ υπήρχαν και μειονότητες από τις οποίες οι μεγαλύτερες ήταν η χριστιανική και η εβραϊκή. Το 1779, ο Χασάν Πασάς, στα πλαίσια της εξόντωσης των Αρβανιτών που λεηλατούσαν την Πελοπόννησο, κατόρθωσε να τους κατακρημνίσει από το Παλαμίδι και από τότε η ακτή αυτή ονομάζεται «Αρβανιτιά». Το Ναύπλιο επλήγη από επιδημίαπανώλης την περίοδο 1799-1801, η οποία μείωσε τον πληθυσμό στο μισό. Ο Πουκεβίλ το 1799 αναφέρει ότι το Ναύπλιο έχει περίπου 7.000 κατοίκους και τον πιο αξιόλογο λιμένα στην Πελοπόννησο. Σημαντικά κτίρια που σώζονται από αυτήν την περίοδο είναι το τζαμί του Αγά Πασά (σήμερα Βουλευτικό), ο μεντρεσές του και η Φραγκοκλισιά (καθολική εκκλησία, αρχικά τζαμί).Κατά τη διάρκεια της επανάστασης του 1821, η πρώτη πολιορκία του Ναυπλίου έλαβε χώρα από τις 4-10 Απριλίου 1821, δια ξηράς και θαλάσσης (με επικεφαλής την Μπουμπουλίνα). Ακολούθησε άλλη μια η οποία χαλάρωσε από τον Κεχαγιά μπέι και μια υπό τον Νικήτα Σταματελόπουλο. Παράλληλα δύο αγγλικά πλοία παρείχαν προμήθειες στους πολιορκούμενους. Τις 18 Ιουνίου 1822 οι Τούρκοι αναγκάστηκαν να συνθηκολογήσουν, αλλά ενισχύσεις από τον Δράμαλη καθυστέρησαν τη συνθήκη. Τις 30 Νοεμβρίου 1822, οι Έλληνες κατάφεραν να εισβάλλουν κρυφά στο Παλαμήδι μέσα στη νύχτα υπό την αρχηγία του Στάικου Σταϊκόπουλου και τελικά, τις 3 Δεκεμβρίου 1822, η φρουρά παραδόθηκε. Στις 18 Ιανουαρίου 1823, το Ναύπλιο ορίστηκε έδρα της κυβερνήσεως, η οποία εγκαταστάθηκε εκεί τον Ιούνιο του 1824, και τις 4 Μαΐου 1827, με απόφαση της γ΄Εθνοσυνέλευσης, «καθέδρα» της κυβέρνησης. Το πρώτο Φύλλο της Εφημερίδα της Κυβερνήσεως τυπώθηκε στο Ναύπλιο τις 22 Σεπτεμβρίου 1825. Το εκτελεστικό στεγάστηκε στο κονάκι του Αγά Πασά και το βουλευτικό στον τεκέ του Αγά Πασά. Η επιλογή του Ναυπλίου ως πρωτεύουσα έγκειται στο γεγονός ότι ήταν παραθαλάσσιο, και θα μπορούσε να ανεφοδιαστεί δια θαλάσσης σε περίπτωση πολιορκίας. Επίσης, ήταν κοντά στις Σπέτσες και στην Ύδρα και μπορούσε να ελέγχει αρκετές περιοχές της Πελοποννήσου και θαλάσσιες διαδρομές. Η έδρα της κυβέρνησης μεταφέρθηκε προσωρινά στηνΑίγινα από τον Αύγουστο του 1827 μέχρι τις 3 Μαρτίου 1829 για λόγους ασφαλείας, αλλά η καθέδρα παρέμεινε στο Ναύπλιο.Ο μουσουλμανικός πληθυσμός του έφυγε, εκτός από κάποιους αιχμάλωτους αξιωματούχους. Οι οχυρώσεις, τα άδεια σπίτια και η ασφάλεια που προσέφερε οδήγησαν το Ναύπλιο να γίνει δέκτης μεγάλου αριθμού προσφύγων, ιδίως μετά την απόβαση του Ιμπραήμ Πασά και την πτώση του Μεσολογγίου το 1826, οδηγώντας το σε κατάσταση υπερπληθυσμού. Ο μεγάλος πληθυσμός, οι κακές συνθήκες υγιεινής, το κοντινό έλος, η έλλειψη πόσιμου νερού συνέβαλαν στην εμφάνιση επιδημιών πανώλης και ελονοσίας. Οι πρόσφυγες αποχώρησαν από το Ναύπλιο τα επόμενα χρόνια και το 1829, το Ναύπλιο αριθμούσε 5.550 κατοίκους, σύμφωνα με στοιχεία γαλλικής αποστολής, ενώ το 1853 3.435 κατοίκους.

Ο Ιωάννης Καποδίστριας αποβιβάστηκε στο Ναύπλιο τις 8 Ιανουαρίου 1828.Το Ναύπλιο ξανασχεδιάστηκε, σε πολεοδομικό σχέδιο Σταμάτη Βούλγαρη, ο οποίος είχε έρθει μαζί με τον Καποδίστρια, το οποίο χρησιμοποιούσε ορθογωνικό σχέδιο, με πλατείες και ευθύγραμμους δρόμους. Πολλά οθωμανικά κτίρια, όπως τα χαμάμ και τα σαχνισιά, ή γκρεμίστηκαν ή άλλαξαν χρήση. Το 1828 κτίστηκε το προάστιο Πρόνοια για τη στέγαση των προσφύγων. Επίσης ανακαινίστηκε και το νοσοκομείο και έγιναν προσπάθειες για τη δημιουργία δικτύου ύδρευσης και αποχέτευσης. Στο Ναύπλιο ιδρύθηκε το πρώτο αλληλοδιδακτικό σχολείο στην Ελλάδα. Το 1829 κτίστηκε το ανάκτορο του κυβερνήτη. Ο Ιωάννης Καποδίστριας δολοφονήθηκε τις 9 Οκτωβρίου 1831 από μέλη της οικογένειας Μαυρομιχάλη μπροστά στην εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνα στο Ναύπλιο. Η χώρα βυθίστηκε σε περίοδο αναρχίας μέχρι την άφιξη του βασιλιά Όθωνα, ο οποίος αποβιβάστηκε στο Ναύπλιο τις 25 Ιανουαρίου 1833. Με τη μεταφορά της πρωτεύουσας το 1834 στην Αθήνα, το Ναύπλιο μετατρέπεται σε μια τυπική επαρχιακή πόλη.Την 1η Φεβρουαρίου 1862 ξέσπασε στο Ναύπλιο στρατιωτικό κίνημα με στόχο την εκθρόνιση του βασιλιά Όθωνα, το οποίο αποκλήθηκε Ναυπλιακά. Αν και αποτυχημένο, οδήγησε στην έξωση του Όθωνα λίγους μήνες αργότερα.

Τα θαλάσσια τείχη κατεδαφίστηκαν το 1867, για να δημιουργηθεί η λεωφόρος Αμαλίας, το 1894-5 τα ανατολικά τείχη και επιχωματώθηκε η τάφρος ώστε να κατασκευαστεί σιδηροδρομικός σταθμός, ενώ το 1929 κατεδαφίστηκαν δύο προμαχώνες, για τη δημιουργία της πλατείας Καποδίστρια και σχολείων. Το 1962, η παλιά πόλη του Ναυπλίου, μεταξύ του σιδηροδρομικού σταθμού και της θέσης "Πέντε Αδέλφια", χαρακτηρίστηκε αρχαιολογικός χώρος και διατηρητέο μνημείο.

Μετά την μικρασιατική καταστροφή το 1922 και την ανταλλαγή πληθυσμών το 1923 στο Ναύπλιο, το οποίο τότε αριθμούσε 6.000 κατοίκους, εγκαταστάθηκαν περίπου 900 πρόσφυγες. Ο χώρος ο οποίος ορίστηκε ότι θα κάλυπτε τις στεγαστικές τους ανάγκες ήταν αυτός που οριζόταν από τις οδούς Ασκληπιού – Αγαπητού – Άργους – Παλαιολόγου – Λάμπρου – Χαρμαντά - Τσιλικανίδου και βρισκόταν στα βορειανατολικά του Ναυπλίου. Είχε έκταση 50 στρέμματα. Η κατασκευή των πρώτων προσφυγικών κατοικιών έλαβε χώρα το 1929, αν και οι απαλλοτριώσεις ολοκληρώθηκαν το 1939. Σήμερα αποτελεί τον συνοικισμό Νέο Βυζάντιο.ο ιστορικό κέντρο του Ναυπλίου βρίσκεται σε μια μικρή χερσόνησο στον Αργολικό κόλπο, βόρεια του υψώματος της Ακροναυπλίας, η οποία αποτελεί τον αρχικό πυρήνα της πόλης. Στους πρόποδες της Ακροναυπλίας και πάνω από την οδό Σταϊκόπουλου βρίσκεται ο Ψαρομαχαλάς, η παλαιότερη σωζόμενη συνοικία του Ναυπλίου. Χρονολογείται από τον 13ο αιώνα και πήρε το όνομά της από τους ψαράδες. Κατά τη δεύτερη περίοδο τουρκοκρατίας πιθανώς ήταν η μόνη περιοχή του Ναυπλίου όπου κατοικούσαν Έλληνες. Εκεί βρίσκεται η εκκλησία της Αγίας Σοφίας, πιθανώς του 13ου αιώνα, η οποία ήταν η μόνη εκκλησία που επιτρεπόταν να λειτουργεί στην πόλη από το 1715 μέχρι το 1779-1780. Χαρακτηριστικές είναι οι δρομόσκαλές του. Στην πλατεία του μαχαλά λειτουργούσε στρατιωτικό νοσοκομείο από το 1394 μέχρι το 1940 και τελικά γκρεμίστηκε το 1970. Το μόνο τμήμα του που σώζεται είναι το εκκλησάκι των Αγίων Αποστόλων.Κατά τον επανασχεδιασμό της πόλης μετά την Ελληνική Επανάσταση ο Ψαρομαχαλάς έμεινε ως είχε.

Πιο βόρεια, μέχρι τη λεωφόρο Αμαλίας (η οποία κατασκευάστηκε στη θέση των θαλάσσιων τειχών του Ναυπλίου το 1868-70), η περιοχή διέθετε πριν την επανάσταση σημαντικά κτίρια (εκκλησίες, τζαμιά, δημόσια κτίρια). Η περιοχή επανασχεδιάστηκε σε μεγάλο βαθμό μετά την επανάσταση του 1821. Το κέντρο αυτή της περιοχής είναι η πλατεία Συντάγματος, στο παρελθόν πλατεία Στρατώνα και πλατεία Πλατάνου. Σε αυτήν την πλατεία πρέπει να κατασκευάστηκε το 1540 το σαράι (παλάτι) του πασά της Πελοποννήσου, ενώ στο κέντρο έστεκε πλάτανος, ο οποίος και έδωσε το όνομά του στην πλατεία. Σε ένα έρανο που έλαβε εκεί χώρα το 1826 για την ενίσχυση των πολιορκημένων στο Μεσολόγγι έδωσε όλα τα υπάρχοντά η Ψωροκώσταινα, η φτωχότερη γυναίκα της πόλης, και από τότε έμεινε η φράση. Σήμερα στην πλατεία Συντάγματος βρίσκεται το Αρχαιολογικό Μουσείο, στεγαζόμενο στο κτίριο της ενετικής αποθήκης του στόλου, το οποίο είχε χρησιμοποιηθεί και ως στρατώνας, το βουλευτικό, το οποίο στεγάζεται στο κτίριο του τζαμιού ή τεκέ του Αγά Πασά, και το τζαμί Τριανόν, το οποίο λειτούργησε ως αλληλοδιδακτικό σχολείο. Εκεί επίσης βρίσκεται το κτίριο της Εθνικής τράπεζας, το οποίο φέρει επιρροές από τον μυκηναϊκό πολιτισμό. Πίσω από το τζαμί του Αγά Πάσα βρίσκεται μεντρεσές, ο οποίος λειτούργησε για λίγο ως φυλακή μετά την κατάργηση των φυλακών του Παλαμηδίου το 1926 και έτσι είναι γνωστό ως φυλακές Λεονάρδου. Σήμερα στεγάζει εργαστήρια του αρχαιολογικού μουσείου. Κοντά του βρίσκεται δυόροφο κτίριο το όποιο φαίνεται να στέγασε τα ενετικά διοικητήρια και το Εκτελεστικό (το 1824-25), ενώ ήταν οικία του Αγά-πασά. Δυτικά της πλατείας βρίσκεται ο ναός της Παναγίας, αφιερωμένος στο γενέσιο της Θεοτόκου. Ο ναός απέκτησε τη σημερινή του μορφή (τρίκλιτη βασιλική) στα χρόνια της δεύτερης ενετοκρατίας. Το ξυλόγλυπτο τέμπλο, ο αρχιεπισκοπικός θρόνος και ο άμβωνας είναι επτανησιακής τεχνοτροπίας. Το καμπαναριό προστέθηκε το 1907.Προς τα ανατολικά της πλατείας Συντάγματος ξεκινάει η οδός Βασιλέως Κωνσταντινού, γνωστή και ως Μεγάλος Δρόμος. Αποτελεί τμήμα της χάραξης του μετεπαναστατικού Ναυπλίου, ώστε να ενώνει την πλατεία Συντάγματος με την Πλατεία των Τριών Ναυάρχων, όπου βρισκόταν το Κυβερνείο, και ήταν ο σημαντικότερος δρόμος της πόλης κατά τον 19ο αιώνα. Για την κατασκευή του γκρεμίστηκε ο ναός του Αγίου Νικήτα. Η πλατεία των Τριών Ναυάρχων δημιουργήθηκε από την διάνοιξη της μικρής ενετικής πλατείας του Αγίου Γεωργίου. Στο κέντρο της πλατείας βρίσκεται το ταφικό μνημείο του Δημήτριου Υψηλάντη, ο οποίος πέθανε στο Ναύπλιο το 1832. Σε αυτό το μνημείο βρίσκονται από το 1843 τα οστά του. Στην πλατεία βρίσκεται το δημαρχείο, ενώ στο παρελθόν βρισκόταν και το Κυβερνείο του Καποδίστρια, το οποίο έγινε στη συνέχεια και οικία του Όθωνα, γνωστό ως Παλατάκι. Το κτίριο καταστράφηκε από πυρκαγιά το 1929 και σήμερα στη θέση του βρίσκεται αδριάντας του Όθωνα. Στην πλατεία βρίσκεται επίσης ο μητροπολιτικός ναός του Αγίου Γεωργίου, ο οποίος θεωρείται ότι κτίστηκε στις αρχές του 16ου αιώνα. Στη συνέχεια μετατράπηκε σε τζαμί και μετά πάλι σε εκκλησία. Στο εσωτερικό του βρίσκονται τοιχογραφίες του 18ου αιώνα, ενώ μία από αυτές είναι αντίγραφο του Μυστικού Δείπνου του Ντα Βίντσι. Νότια του ναού βρίσκεται κτίριο σχήματος γ, και αυτό της πρώτης ενετικής περιόδου. Το 1824 στέγασε το υπουργείο παιδείας και το 1830 το Ελληνικό Σχολείο. Κοντά στην πλατεία βρίσκεται η οικία Άρμανσμπεργκ (αρχοντικό της οθωμανικής περιόδου, πήρε το όνομά του από τον αντιβασιλέα Άρμανσμπεργκ) και απέναντι η οικία του Μάουερ.

Προς τα ανατολικά βρίσκεται το Πάρκο Σταϊκόπουλου, όπου έχει ανακατασκευαστεί η ενετική Πύλη της Ξηράς και το 1966 τοποθετήθηκε ανδριάντας του Στάικου Σταϊκόπολου. Βόρεια του πάρκου βρίσκεται το Δικαστικό Μέγαρο, κτισμένο το 1911 σε νεοκλασσικό ρυθμό. Κοσμείται από τους ανδριάντες του Αναστάσιου Πολυζωίδη και του Γεώργιου Τερτσέτη. Στο νότιο τμήμα της πλατείας βρίσκεται το μνημείο του Νικηταρά, το οποίο ανεγέρθη το 1926. Βόρεια του Δικαστικού Μεγάρου βρίσκεται η πλατεία Καποδιστρίου, με αδριάντα του Καποδίστρια, έργο του Μιχαήλ Τόμπρου. Ανατολικά βρίσκεται το πάρκο Κολοκοτρώνη, με έφιππο ανδριάντα του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, και το Πάρκο του ΟΣΕ, όπου λειτουργούσε ο παλιός σιδηροδρομικός σταθμός του Ναυπλίου. Στο σταθμό σήμερα στεγάζεται το Δημοτικό Ωδείο «Κωνσταντίνος Νόνης».

Βόρεια της λεωφόρου Αμαλίας και μέχρι την ακτή βρίσκεται η συνοικία του Γυαλού, εκτός των ενετικών τειχών. Τα κτίριά της κτίστηκαν κυρίως την περίοδο 1860-1920. Στο δυτικό άκρο, στη θέση του προμαχώνα της Τερέζας, βρίσκεται η Πλατεία Φιλελλήνων. Στην πλατεία ανεγέρθηκε το 1903 το μνημείο των Φιλελλήνων και εκεί, στο σπίτι της οικογένειας Ιατρού, στεγαζόταν μέχρι το 1972 το δημαρχείο Ναυπλίου. Στην συνοικία βρίσκεται ο ναός του Αγίου Νικολάου, με το σημερινό ναό να εγκαινιάστηκε μάλλον το 1836. Στην παραλιακή οδό της πόλης βρίσκεται το τελωνείο, έργο του αρχιτέκτονα Σταμάτη Κλεάνθη.

Βορειοανατολικά του Παλαμηδιού και ανατολικά της Παλαιάς Πόλης βρίσκεται το προάστιο της Πρόνοιας, το οποίο δημιουργήθηκε το 1828 για να στεγάσει τους πρόσφυγες που είχαν φτάσει στο Ναύπλιο κατά τη διάρκεια της επανάστασης του 1821. Το πολεοδομικό του σχέδιο είναι βασισμένο στο Ιπποδάμειο σύστημα και είχε μικρά, μονόχωρα, με μονοκλινή στέγη σπίτια, πολλά από τα οποία σώζονται μέχρι σήμερα. Στην κεντρική πλατεία βρίσκεται η εκκλησία της Αγίας Τριάδας και στον ομώνυμο λόφο η εκκλησία της Ευαγγελιστρίας. Σε φυσικό βράχο βρίσκεται το εκκλησάκι των Αγίων Πάντων, το οποίο ήταν το μόνο στο οποίο οι Οθωμανοί επέτρεπαν τον εκκλησιασμό των Χριστιανών μέχρι το 1780. Γύρω του βρίσκεται το παλιό νεκροταφείο της Πόλης, όπου είναι θαμμένοι μεταξύ άλλων ο Παλαιών Πατρών Γερμανός, ο Νικηταράς και ο Στάικος Σταϊκόπουλος. Το σημερινό νεκροταφείο του Ναυπλίου ανεγέρθηκε το 1852. Ανάμεσα στο παλαιό και στο νέο νεκροταφείο βρίσκεται ο Λέων των Βαυαρών, γλυπτό που απεικονίζει ένα κοιμισμένο λιοντάρι σε μνημειακές διαστάσεις που φιλοτεχνήθηκε το 1840-41 από τον Γερμανό Κρίστιαν Ζίγκελ. Ανεγέρθηκε στη μνήμη των στρατιωτών της ακολουθίας του Όθωνα οι οποίοι πέθαναν σε επιδημία τύφου στο Ναύπλιο.

Βόρεια της Πρόνοιας βρίσκεται ο συνοικισμός Νέο Βυζάντιο, το οποίο δημιουργήθηκε για να στεγαστούν οι Μικρασιάτες πρόσφυγες το 1929. Προς τα βορειοανατολικά, τρία χιλιόμετρα από την παλαιά πόλη του Ναυπλίου, βρίσκεται το προάστιο της Άρειας, όπου βρίσκεται η Αγία Μόνη της οποίας το καθολικό χρονολογείται από τον 12ο αιώνα.

Το Ναύπλιο, μαζί με το Άργος ως τα κύρια αστικά κέντρα του νομού, συγκεντρώνουν τις περισσότερες εμπορικές και οικονομικές δραστηριότητες του νομού καθώς και όλες τις δημόσιες υπηρεσίες. Στο Ναύπλιο έχει την έδρα της η κονσερβοποιία Κύκνος Α.Ε., η οποία ιδρύθηκε το 1911, αλλά το εργοστάσιο και το κέντρο διανομής της από το 2005 βρίσκεται στα Σαβάλια Ηλείας. Επίσης το Ναύπλιο, λόγω των ιστορικών του μνημείων και της φυσικής ομορφιάς του, έχει αναπτυχθεί τουριστικά, με πλήθος ξενοδοχειακών μονάδων. Το λιμάνι του Ναυπλίου είναι το κύριο του νομού, από το οποίο γίνεται διακίνηση κυρίως γεωργικών προϊόντων. Έχει εγκριθεί η κατασκευή μαρίνας στο λιμάνι.

Τα δυο μεγάλα κάστρα του Ναυπλίου (το Παλαμήδι και η Ακροναυπλία) είναι κτισμένα σε δυο διαδοχικούς λόφους που ο διαχωρισμός τους οφείλεται σε τεκτονικά αίτια. Λεπτομερείς ναυτιλιακές πληροφορίες για το Ναύπλιο παρέχει ο Ελληνικός Πλοηγός 2ος τόμος και ιδιαίτερα ο χάρτης ελληνικής έκδοσης: ΧΕΕ-414/1, που αποτελεί τονλιμενοδείκτη του λιμένα του, καθώς και ο ΧΕΕ-130 που καλύπτει όλες τις ΒΑ ακτές της Πελοποννήσου και τον Αργολικό Κόλπο.

Πηγή https://el.wikipedia.org