Ταξίδι στο Χρόνο στα Ναυτικά Βάτικα
Τα ιστιοφόρα σκάφη που διέσχιζαν τις Ελληνικές θάλασσες τον 19ο αιώνα
“Αριστουργήματα μοναδικά , που δε θα ξαναγυρίσουν πια άλλη φορά ήτανε τα καράβια με τα πανιά , τα ιστιοφόρα , θα με καταλάβει καλά όποιος ένοιωσε από μικρός την ξωτική ομορφιά τους , την ανείπωτη μεγαλοπρέπεια τους , το γλυκό μυστήριο τους … ”
Φώτης Κόντογλου .
Ας γυρίσουμε και εμείς πίσω για να θυμηθούμε με τις ζωντανές φωτογραφίες του πολιτιστικού Συλλόγου Λαχιωτών κάποια από τα ξύλινα Βατικιώτικα ιστιοφόρα σκαριά , αναζητώντας στο πέρασμα του χρόνου την σύνδεση με το ναυτικό παρελθόν μας μέσα από τα εμπορικά καΐκια που μέχρι τα χρόνια του πολέμου και καμιά δεκαετία ακόμη διεκπεραίωναν τις θαλάσσιες μεταφορές και διακινούσαν τα εμπορεύματα από τα Βάτικα προς τον Πειραιά και τα άλλα λιμάνια της Ελλάδος , με τις Μπρατσέρες και τα Ραντοψάθια (από τις ονομασίες των ιστίων τους που βλέπουμε στις φωτογραφίες) που ταξίδευαν με πανιά και είχαν άριστη ευστάθεια στο μεγάλο κυματισμό του πελάγους , τα σκάφη που πρόσφεραν ανυπολόγιστες υπηρεσίες στο διαμετακομιστικό εμπόριο του τόπου μας εκείνα τα χρόνια . Μεταπολεμικά τα πράγματα άλλαξαν σιγά-σιγά , και οι μηχανές εκτόπισαν τα πανιά και τα ταξίδια έγιναν ευκολότερα και ασφαλέστερα . Η αδυναμία των τότε πλοιοκτητών στα Βάτικα να αντικαταστήσουν τα ιστιοφόρα εμπορικά σκάφη τους με άλλα πλοία ατμοκίνητα και η έλλειψη μεγάλου λιμανιού στο τόπο μας επιτάχυνε τη Ναυτιλιακή πτώση . Οι πολιτικοί μας , πάντα μας κορόιδευαν πως θα μας έφτιαχναν λιμάνι στο Παλιόκαστρο . Και κάθε φορά που είχαμε εκλογές , πριν και μετά τον πόλεμο , έρχονταν στη Νεάπολη για να μαζέψουν ψήφους και επαναλαμβάνονταν οι ίδιες σκηνές γράφει στο βιβλίο του ταξιδεύοντας με το σκάφος «ΒΥΡΩΝ» ο καπετάν Βασίλης Μιχάλη Λιάρος .Τα Βάτικα συνεχίζουν βέβαια την Ναυτική δραστηριότητα τους ως τις ημέρες μας όχι όμως σε επίπεδο Εφοπλισμού αλλά σε επάνδρωση Ελληνικών Εμπορικών και τουριστικών πλοίων με άξια πληρώματα , κατώτερα και ανώτερα .Το έτος 1951 από το Τελωνείο της Νεάπολης , γιατί δεν υπήρχε τράπεζα ούτε και Λιμεναρχείο ακόμη , ασφαλισμένοι Ναυτικοί ή οι οικογένειες τους έπαιρναν ικανοποιητική για εκείνη την εποχή σύνταξη με βιβλιάρια από το Ν.Α.Τ. , στοιχεία μόνο για την Νεάπολη και όχι για τον Πειραιά υπάρχουν για 120 Λαχιώτες 85 Βελανιδιώτες λίγοι από τον Άγιο Νικόλαο και τέσσερις μόνο Νεαπολίτες ( Τα βιβλιάρια πληρωμής διασώθηκαν από τον κάδο των απορριμμάτων και βρίσκονται απολυμασμένα στη κατοχή μας) Κάνουμε την ανάρτηση στη τύχη δυο βιβλιαρίων Συντάξεως από τα πολλά των Λαχιωτών το έτος 1951 τεκμήριο και αυτά της ναυτοσύνης του τόπου μας για τους μελλοντικούς συμπατριώτες μας που θα ασχοληθούν με τα επαγγέλματα της θάλασσας .Το πρώτο είναι του καπετάν Παύλου Νικολάου Αλειφέρη αριθμ . μητρώου ΝΑΤ 26549 που συμπτωματικά ο εγγονός του Παύλος Αλειφέρης είναι σήμερα ο πλοίαρχος του Φ/Β Πορφυρούσα και το δεύτερο των τριών κοριτσιών του καπετάν Μιλτιάδη Βαρβαρέσσου από το Λάχι αριθμ . μητρώου ΝΑΤ 19979 . Στις φωτογραφίες που αναρτούμε για τους φίλους μας στο facebook στην πρώτη φωτογραφία βλέπουμε στα 1933 – 36 το εμποροκάϊκο του καπετάν Ανδρέα Αλειφέρη πρυμνοδετημένο στο μεγάλο λιμάνι του Πειραιά , στα Λεμονάδικα . Στην δεύτερη φωτογραφία βλέπουμε Αλειφεριάνικο εμπορικό σκάφος το έτος 1935 πρυμνοδετημένο στο λιμάνι του Πειραιά πάλι στην περιοχή λεμονάδικα που στην κουβέρτα του βρίσκονται ο Παναγιώτης Αλειφέρης – Ξύδης με το καβουράκι στο κεφάλι , και Παύλος και Σπύρος Γεωργίου Αλειφέρης με τραγιάσκες .Στην Τρίτη φωτογραφία βλέπουμε ιστιοφόρα εμποροκάϊκα αγκυροβολημένα στο λιμάνι του Παλιοκάστρου το έτος 1927 . Στην τέταρτη και Πέμπτη φωτογραφία βλέπουμε τα βιβλιάρια σύνταξης του ΝΑΤ . Πολλοί φίλοι μας στο facebook ίσως να μη συμφωνούν με αυτές τις αναρτήσεις των ιστιοφόρων σκαφών μας και των βιβλιαρίων του ΝΑΤ αφού έχουν φύγει και οι τελευταίοι ναυτικοί που δούλεψαν σε αυτά τα σκάφη , ακόμη και αυτοί που τα είχαν δει έστω να ταξιδεύουν έχουν φύγει.
Στις επόμενες δύο φωτογραφίες βλέπουμε τα ιστία που συνήθως χρησιμοποιούσαν στα εμπορικά τους σκάφη , την Ράντα και την Ψάθα - τις οποίες πήραμε από τον τρίτο τόμο της Αρέσκουσας , Αντώνης Τάντουλος τα ιστιοφόρα που διέσχιζαν τις Ελληνικές Θάλασσες τον 19ο αιώνα .
Πολλοί θα αμφισβητήσουν αυτή την ενασχόληση σε μια περίοδο της ναυτικής μας ιστορίας που έχει χαθεί για πάντα , ας είναι όμως .
Εμείς πιστεύουμε ακράδαντα ότι τα Βάτικα που μεγαλούργησαν στην Θάλασσα , δεν μπορεί να μην έχουν τέτοιες μνήμες , γιατί έτσι υποσκάπτουν και το μέλλον τους .
Φρόνιμο είναι ακόμα και σήμερα οι νέοι μας στα Βάτικα να συνεχίσουν να ασχολούνται με τα επαγγέλματα της θάλασσας για το γενικό καλό των ιδίων και του τόπου μας .
Stathakis Panagiotis
Τα ιστιοφόρα σκάφη που διέσχιζαν τις Ελληνικές θάλασσες τον 19ο αιώνα
“Αριστουργήματα μοναδικά , που δε θα ξαναγυρίσουν πια άλλη φορά ήτανε τα καράβια με τα πανιά , τα ιστιοφόρα , θα με καταλάβει καλά όποιος ένοιωσε από μικρός την ξωτική ομορφιά τους , την ανείπωτη μεγαλοπρέπεια τους , το γλυκό μυστήριο τους … ”
Φώτης Κόντογλου .
Ας γυρίσουμε και εμείς πίσω για να θυμηθούμε με τις ζωντανές φωτογραφίες του πολιτιστικού Συλλόγου Λαχιωτών κάποια από τα ξύλινα Βατικιώτικα ιστιοφόρα σκαριά , αναζητώντας στο πέρασμα του χρόνου την σύνδεση με το ναυτικό παρελθόν μας μέσα από τα εμπορικά καΐκια που μέχρι τα χρόνια του πολέμου και καμιά δεκαετία ακόμη διεκπεραίωναν τις θαλάσσιες μεταφορές και διακινούσαν τα εμπορεύματα από τα Βάτικα προς τον Πειραιά και τα άλλα λιμάνια της Ελλάδος , με τις Μπρατσέρες και τα Ραντοψάθια (από τις ονομασίες των ιστίων τους που βλέπουμε στις φωτογραφίες) που ταξίδευαν με πανιά και είχαν άριστη ευστάθεια στο μεγάλο κυματισμό του πελάγους , τα σκάφη που πρόσφεραν ανυπολόγιστες υπηρεσίες στο διαμετακομιστικό εμπόριο του τόπου μας εκείνα τα χρόνια . Μεταπολεμικά τα πράγματα άλλαξαν σιγά-σιγά , και οι μηχανές εκτόπισαν τα πανιά και τα ταξίδια έγιναν ευκολότερα και ασφαλέστερα . Η αδυναμία των τότε πλοιοκτητών στα Βάτικα να αντικαταστήσουν τα ιστιοφόρα εμπορικά σκάφη τους με άλλα πλοία ατμοκίνητα και η έλλειψη μεγάλου λιμανιού στο τόπο μας επιτάχυνε τη Ναυτιλιακή πτώση . Οι πολιτικοί μας , πάντα μας κορόιδευαν πως θα μας έφτιαχναν λιμάνι στο Παλιόκαστρο . Και κάθε φορά που είχαμε εκλογές , πριν και μετά τον πόλεμο , έρχονταν στη Νεάπολη για να μαζέψουν ψήφους και επαναλαμβάνονταν οι ίδιες σκηνές γράφει στο βιβλίο του ταξιδεύοντας με το σκάφος «ΒΥΡΩΝ» ο καπετάν Βασίλης Μιχάλη Λιάρος .Τα Βάτικα συνεχίζουν βέβαια την Ναυτική δραστηριότητα τους ως τις ημέρες μας όχι όμως σε επίπεδο Εφοπλισμού αλλά σε επάνδρωση Ελληνικών Εμπορικών και τουριστικών πλοίων με άξια πληρώματα , κατώτερα και ανώτερα .Το έτος 1951 από το Τελωνείο της Νεάπολης , γιατί δεν υπήρχε τράπεζα ούτε και Λιμεναρχείο ακόμη , ασφαλισμένοι Ναυτικοί ή οι οικογένειες τους έπαιρναν ικανοποιητική για εκείνη την εποχή σύνταξη με βιβλιάρια από το Ν.Α.Τ. , στοιχεία μόνο για την Νεάπολη και όχι για τον Πειραιά υπάρχουν για 120 Λαχιώτες 85 Βελανιδιώτες λίγοι από τον Άγιο Νικόλαο και τέσσερις μόνο Νεαπολίτες ( Τα βιβλιάρια πληρωμής διασώθηκαν από τον κάδο των απορριμμάτων και βρίσκονται απολυμασμένα στη κατοχή μας) Κάνουμε την ανάρτηση στη τύχη δυο βιβλιαρίων Συντάξεως από τα πολλά των Λαχιωτών το έτος 1951 τεκμήριο και αυτά της ναυτοσύνης του τόπου μας για τους μελλοντικούς συμπατριώτες μας που θα ασχοληθούν με τα επαγγέλματα της θάλασσας .Το πρώτο είναι του καπετάν Παύλου Νικολάου Αλειφέρη αριθμ . μητρώου ΝΑΤ 26549 που συμπτωματικά ο εγγονός του Παύλος Αλειφέρης είναι σήμερα ο πλοίαρχος του Φ/Β Πορφυρούσα και το δεύτερο των τριών κοριτσιών του καπετάν Μιλτιάδη Βαρβαρέσσου από το Λάχι αριθμ . μητρώου ΝΑΤ 19979 . Στις φωτογραφίες που αναρτούμε για τους φίλους μας στο facebook στην πρώτη φωτογραφία βλέπουμε στα 1933 – 36 το εμποροκάϊκο του καπετάν Ανδρέα Αλειφέρη πρυμνοδετημένο στο μεγάλο λιμάνι του Πειραιά , στα Λεμονάδικα . Στην δεύτερη φωτογραφία βλέπουμε Αλειφεριάνικο εμπορικό σκάφος το έτος 1935 πρυμνοδετημένο στο λιμάνι του Πειραιά πάλι στην περιοχή λεμονάδικα που στην κουβέρτα του βρίσκονται ο Παναγιώτης Αλειφέρης – Ξύδης με το καβουράκι στο κεφάλι , και Παύλος και Σπύρος Γεωργίου Αλειφέρης με τραγιάσκες .Στην Τρίτη φωτογραφία βλέπουμε ιστιοφόρα εμποροκάϊκα αγκυροβολημένα στο λιμάνι του Παλιοκάστρου το έτος 1927 . Στην τέταρτη και Πέμπτη φωτογραφία βλέπουμε τα βιβλιάρια σύνταξης του ΝΑΤ . Πολλοί φίλοι μας στο facebook ίσως να μη συμφωνούν με αυτές τις αναρτήσεις των ιστιοφόρων σκαφών μας και των βιβλιαρίων του ΝΑΤ αφού έχουν φύγει και οι τελευταίοι ναυτικοί που δούλεψαν σε αυτά τα σκάφη , ακόμη και αυτοί που τα είχαν δει έστω να ταξιδεύουν έχουν φύγει.
Στις επόμενες δύο φωτογραφίες βλέπουμε τα ιστία που συνήθως χρησιμοποιούσαν στα εμπορικά τους σκάφη , την Ράντα και την Ψάθα - τις οποίες πήραμε από τον τρίτο τόμο της Αρέσκουσας , Αντώνης Τάντουλος τα ιστιοφόρα που διέσχιζαν τις Ελληνικές Θάλασσες τον 19ο αιώνα .
Πολλοί θα αμφισβητήσουν αυτή την ενασχόληση σε μια περίοδο της ναυτικής μας ιστορίας που έχει χαθεί για πάντα , ας είναι όμως .
Εμείς πιστεύουμε ακράδαντα ότι τα Βάτικα που μεγαλούργησαν στην Θάλασσα , δεν μπορεί να μην έχουν τέτοιες μνήμες , γιατί έτσι υποσκάπτουν και το μέλλον τους .
Φρόνιμο είναι ακόμα και σήμερα οι νέοι μας στα Βάτικα να συνεχίσουν να ασχολούνται με τα επαγγέλματα της θάλασσας για το γενικό καλό των ιδίων και του τόπου μας .
