Ἡ ἀπόφαση τῆς ΔΙΣ γιὰ τὴ στήριξη τοῦ ἐμβολίου ἔρχεται σὲ πλήρη ἀντίθεση μὲ τὴν διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας.
Ἀνοικτὴ Ἐπιστολὴ τοῦ πατρός Στυλιανοῦ Καρπαθίου, πρὸς τὴν Ἁγία καὶ Ἱερὰ Σύνοδο τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος.
Φοβοῦ τοὺς Δαναοὺς καὶ δῶρα φέροντας[1]
Ἅγιοι Ἀρχιερεῖς
Τὸ πολυθρύλητο ἐμβόλιο, κατὰ τοῦ ἰοῦ sars-cov-2, ἄρχισε ἤδη νὰ ἐφαρμόζεται στὸν ἑλληνικὸ πληθυσμὸ καί, γενικώτερα, στὴν Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση, ἀπὸ τὴν 27-12-2020, μὲ ‘’ἐπικὲς’’ διακηρύξεις τῶν πολιτικῶν ἡγετῶν.
Ἡ ἐπιχείρηση ἐμβολιασμοῦ μὲ τὴν ψευδώνυμη ἐπωνυμία ‘’Ἐλευθερία’’, προσβλητικὴ γιὰ τὸ ἴδιο τὸ νόημα τῆς λέξης ἐλευθερία, ξεκίνησε καὶ φιλοδοξεῖ νὰ κτίσει… σινικὸ τεῖχος ‘’ἀνοσίας ἀγέλης’’, κατὰ τοῦ κορωνοιοῦ.
Τὴν παράδοση τῆς σκυτάλης, ἀπὸ τὴν παραφιλολογία περὶ τοῦ κορωνοϊοῦ, παρέλαβε ἤδη νέα προπαγάνδα, γιὰ τὴν ἀποδοχὴ τοῦ νεόδμητου ἐμβολίου, τὸ ὁποῖο παρασκευάσθηκε μὲ τεχνολογία, ποὺ ἐγείρει τεράστια ἠθικὰ διλήμματα.
Ἡ ἱστορία τοῦ ἐμβολιασμοῦ ὑπερβαίνει τὶς δύο ἐκατονταετίες. Ξεκίνησε μὲ τὸν Edward Jenner, τέκνο ἱερέως, ὁ ὁποῖος εἶχε βαθειὰ χριστιανικὴ συνείδηση, καὶ ἔφθασε μὲ τὴν παρατηρητικότητά του στὸ πρῶτο ἐπιτυχὲς πείραμα κατὰ τῆς δαμαλίτιδος, στὶς 14 Μαρτίου 1796. Ἀπὸ ἐκεῖ προῆλθε καὶ ἡ ξενόγλωσση ὀνομασία τῶν ἐμβολίων ὡς vaccination (ἀγγλ.), vaccine (γαλλ.) вакцина (ρωσσ.), καθ’ ὅσον στὴν λατινικὴ γλώσσα ἡ λέξη vacca σημαίνει τὴν θήλεια βοῦ, δηλαδὴ τὴν δάμαλι, ἀπὸ τὸ νόσημα τῆς ὁποίας προέκυψαν τὰ ἐμβόλια.
Ἀκολούθησε ὁ Louis Jean Pasteur, πιστὸς Χριστιανὸς καὶ αὐτὸς καθ’ ὅλη τὴ διάρκεια τῆς ζωῆς του, ὁ ὁποῖος ἀποκλήθηκε πατέρας τῆς μικροβιολογίας καὶ τῆς ἀνοσολογίας, δημιούργησε δὲ τὸ πρῶτο ἐμβόλιο κατὰ τῆς λύσσας, στὴν δεκαετία τοῦ 1880.
Ὁ σκοπὸς τῶν ἐμβολίων εἶναι ἡ εὐαισθητοποίηση τοῦ ἀνοσοποιητικοῦ συστήματος, μὲ τὴν εἴσοδο στὸν ὀργανισμό, ἑνὸς ἀδρανοποιημένου ἢ νεκροῦ νοσογόνου παράγοντα. Μὲ τὴν διαδικασία αὐτή, τὸ ἀνοσοποιητικὸ σύστημα παράγει, ἀφ’ ἕνος μὲν ἀντισώματα γιὰ νὰ καταστρέψει τὸν παράγοντα αὐτόν, ἀφ’ ἑτέρου δὲ ἀποκτᾶ μνήμη, ὥστε ἂν τὸν συναντήσει ἀργότερα, μὲ μία ἐνδεχόμενη ἐπαναμόλυνση, νὰ τὸν ἀναγνωρίσει καὶ νὰ νὰ δράσει καὶ πάλι καταστρεπτικὰ ἐναντίον του.
Μέσα, ὅμως, στὸν παροξυσμὸ τῆς ἐρευνητικῆς γενετικῆς μηχανῆς, ὁ ἄνθρωπος δὲν δίστασε νὰ χρησιμοποιήσει ἀκόμα καὶ ἀθέμιτες διαδικασίες, μὲ τὴν αἰτιολογία, ὅτι ὁ σκοπὸς ἁγιάζει τὰ μέσα. Ἔτσι, φθάσαμε στὸ σημεῖο νὰ χρησιμοποιοῦνται ἀνθρώπινα κύτταρα ἐκτρωμένων ἐμβρύων, γιὰ τὴν πειραματικὴ προεργασία παραγωγῆς ἐμβολίων, μὲ τὴν ἐπίφαση τῆς σωτηρίας τῆς ἀνθρωπότητας.
Τὰ ἐμβόλια, κατὰ τοῦ sars-cov-2 τῶν φαρμακευτικῶν ἐταιριῶν, ποὺ προωθοῦνται σήμερα μὲ γρήγορους ρυθμοὺς καὶ ἀνερμήνευτη ἐπιμονὴ γιὰ ἀνθρώπινη χρήση, προέρχονται ἀπὸ τὴν παραπάνω ἀνθρωποκτόνο διαδικασία.
Ἀντιθέτως, τὴν ἴδια στιγμὴ ὑπάρχουν ἄλλες ἐμβολιαστικὲς δυνατότητες, ποὺ στηρίζονται στὸν κλασσικὸ καὶ ἠθικὰ ἄμεμπτο τρόπο, τὸν ὁποῖο ἡ ἴδια ἡ φύση μᾶς δίδαξε, χωρὶς νὰ προσβάλλεται ἡ ἱερότητα τοῦ ἀδιαπραγμάτευτου ἀγαθοῦ της ἀνθρώπινης ζωῆς, οἱ ὁποῖες, ὅμως, εἶναι προκλητικὰ παραθεωρημένες ἀπὸ τὶς κρατικὲς ἐξουσίες.
Ι. Ἡ παραγωγὴ ἐμβολίου μὲ χρήση ἀνθρώπινης κυτταρικῆς σειρᾶς
Γιὰ τὴν παραγωγὴ τοῦ ἤδη γνωστοῦ ἐμβολίου, κατὰ τοῦ sars-cov-2, ποῦ κυκλοφορεῖ, χρησιμοποιήθηκε ἡ ἀνθρώπινη κυτταρικὴ σειρὰ HEK 293. Ἡ σειρὰ αὐτὴ προέρχεται ἀπὸ ἀνθρώπινα ἐμβρυικὰ κύτταρα, τὰ ὁποῖα λήφθηκαν ἀπὸ τὸ νεφρὸ ἑνὸς ὑγιοῦς θήλεως ἐμβρύου. Τὸ συγκεκριμένο ἔμβρυο ‘’ματαιώθηκε νόμιμα’’, δηλ. ἐκτρώθηκε, σύμφωνα μὲ τὴν ὀλλανδικὴ νομοθεσία, τὸ ἔτος 1973, στὸ ἐργαστήριο Alex van der Eb στὸ Leiden τῆς Ὀλλανδίας. Ἡ ταυτότητα τῶν γονέων τοῦ ἀμβλωθέντος ἐμβρύου καὶ ὁ λόγος τῆς ἄμβλωσης, παραμένουν ἄγνωστοι.
Οἱ γνωστότερες φαρμακευτικὲς ἑταιρεῖες τῶν, κατὰ sars-cov-2, ἐμβολίων χρησιμοποίησαν τὰ κύτταρα αὐτὰ (ΗΕΚ293Τ) γιὰ νὰ ἐλέγξουν, ἂν ὄντως γίνεται ἡ ἔκφραση τῆς πρωτεΐνης τοῦ κορῶνα-ἰοῦ.
Συγκεκριμένα, οἱ δύο φαρμακευτικὲς ἑταιρεῖες, ἡ Moderna[3] καὶ ἡ Pfizer/BioNTech[4], τῶν ὁποίων τὰ ἐμβόλια ἔχουν ἐγκριθεῖ καὶ στὴν Ἑλλάδα, χρησιμοποίησαν τὴν κυτταρικὴ σειρὰ HEK 293 στὸ στάδιο Confirmatory Lab Tests (στάδιο ἐργαστηριακῶν δοκιμῶν).
Ἡ Astra/Zeneka (Oxford), ἡ ὁποία συνεργάζεται μὲ τὴν Sputnik, καὶ ἡ Jannsen[5] χρησιμοποίησαν τὴν κυτταρικὴ σειρὰ HEK 293 καὶ στὰ τρία στάδια: i. Design & Development (Σχεδιασμὸς καὶ ἀνάπτυξη) ii.Production (Παραγωγὴ) καὶ iii. Confirmatory Lab Tests (στάδιο ἐργαστηριακῶν δοκιμῶν).
Ἀπὸ τὰ παραπάνω προκύπτουν τὰ ἑξῆς δύο ἐρωτήματα:
α. Πῶς διατηρεῖται μέχρι σήμερα ἡ κυτταρικὴ αὐτὴ σειρά, ἀπὸ τὸ ἔμβρυο ποῦ ἐκτρώθηκε, πρὶν πενήντα περίπου χρόνια; καὶ
β. Ἡ δημιουργία τοῦ κατὰ sars-cov-2 ἐμβολίου, ἀλλὰ καὶ ἄλλων ἐμβολίων ἢ φαρμακευτικῶν παραγόντων εἶναι μονόδρομος ἢ ὄχι;
Ἀναφορικὰ πρὸς τὸ πρῶτο ἐρώτημα, γνωρίζουμε ὅτι φυσιολογικά, σὲ κάθε κύτταρο, ποὺ ὑφίσταται μίτωση ἐλαττώνονται τὰ τελομερή, ποὺ βρίσκονται στὰ ἄκρα κάθε χρωμοσώματος. Ἡ κυτταρικὴ διαίρεση θὰ σταματήσει. μόλις τὰ τελομερὴ μειωθοῦν σὲ κρίσιμο μῆκος, τὸ ὁποῖο ὀνομάζεται ‘’Ηayflick limit’’-ὅριο τοῦ Ηayflick (ἀπὸ τὸ ὄνομα τοῦ ἀνατόμου Leonard Hayflick -1961- ὁ ὁποῖος καὶ τὸ προσδιώρισε). Ἔτσι οἱ κυτταρικοὶ πληθυσμοὶ καί, κατὰ συνέπεια ὁλόκληρος ὁ ὀργανισμός, γηράσκει.
Γιὰ νὰ ἀκυρωθεῖ, λοιπόν, τὸ ‘’Hayflick limit’’, οἱ ἐργαστηριακοὶ ἐπιστήμονες, παράγουν οἰονεῖ ‘’καρκινικὰ κύτταρα’’ (παθολογικὰ κύτταρα ποῦ μποροῦν νὰ πολλαπλασιαθοῦν γιὰ πολλὲς γενιές, πέραν τοῦ ἐγγενοῦς φυσιολογικοῦ χρόνου ποὺ προσδιορίζεται ἀπὸ τὸ ‘’Ηayflick limit’’), καὶ τὰ ὁποία χρησιμοποιοῦνται γιὰ τοὺς διάφορους ἐρευνητικοὺς σκοπούς, σήμερα δέ, γιὰ τὸ ἐμβόλια sars-cov-2. Ἐπ’αὐτῶν τῶν ‘’καρκινικῶν’’ κυττάρων συνεχίζουν τὰ πειράματα ἐπὶ μακρόν.
Ἂς σημειωθεῖ, ὅτι γιὰ τὰ ἐργαστηριακὰ πειράματα δὲν θυσιάσθηκε μόνον ἕνα ἔμβρυο, ἀλλὰ θυσιάζονται πολλά, ὥστε μὲ βάση τὶς κυτταρικές τους σειρὲς νὰ πραγματοποιοῦνται ποικίλα ὅσα in vitro πειράματα.
Ἀναφορικὰ μὲ τὸ δεύτερο ἐρώτημα, ἂν δηλαδή, εἶναι μονόδρομος ἡ χρήση τῆς κυτταρικῆς σειρᾶς HEK 293 γιὰ τὴν δημιουργία τοῦ ἐπίμαχου ἐμβολίου, ἡ ἀπάντηση εἶναι ἀπολύτως ἀρνητική.
Αὐτὸ ἀποδεικνύεται ἐκ τοῦ γεγονότος, ὅτι στὴν παραγωγή τοῦ ἀντὶ- sars-cov-2 ἐμβολίου, ἄλλες μὲν ἑταιρεῖες καὶ Ἰνστιτοῦτα χρησιμοποιοῦν τὴν παραπάνω ἀνθρώπινη κυτταρικὴ σειρά, ἄλλες ὅμως, χρησιμοποιοῦν μὴ ἀνθρώπινες κυτταρικὲς σειρές.
Ἐπὶ παραδείγματι, τὸ ‘’Ἰσραηλινὸ Ἰνστιτοῦτο, γιὰ τὴν βιολογικὴ ἔρευνα’’ {Israel Institute for Biological Research (IIBR)} δὲν χρησιμοποιεῖ σὲ κανένα στάδιο γιὰ τὴν παραγωγὴ τοῦ ἐμβολίου, ἀνθρώπινες κυτταρικὲς σειρές, ἀλλὰ κύτταρα ἀπὸ hamster καὶ κύτταρα πιθήκου.
Ὁμοίως, στὴν Κίνα ἔχουν ἤδη δημιουργηθεῖ τρία ἐμβόλια μὲ τὸν παραδοσιακὸ τρόπο, (π.χ. BBIBP-CorV, PiCoVacc), στὴν Ἀμερικὴ στὴ Γαλλία, καὶ σὲ ἄλλες χῶρες, βρίσκονται ἤδη σὲ προκλινικὴ φάση παρόμοια ἐμβόλια, μὴ ἐξαρτώμενα ἀπὸ ἀνθρώπινες κυτταροσειρές.
Ἐπίσης, στὸ Ἰνστιτοῦτο Ἰατρικῆς ἔρευνας John – Paul ΙΙ, στὶς ΗΠΑ, χρησιμοποιοῦνται βλαστοκύτταρα ( stem cells) ἐνηλίκου ἀνθρώπου καὶ ὄχι ἐμβρύων, γιὰ ἐρευνητικοὺς ἐν γένει σκοπούς, καὶ γιὰ τὴν παραγωγὴ ἐμβολίου ἀντὶ- sars-cov-2, ἀλλὰ μὲ βραδύτερους καὶ ἀσφαλέστερους ρυθμούς[7]. Σημειωτέον, ὅτι ἡ χρηματοδότηση τοῦ ἐν λόγω Ἰνστιτούτου γίνεται μὲ προσφορὲς καὶ ὄχι μὲ κρατικὲς ἐπιχορηγήσεις.
Ὅπως προκύπτει ἀπὸ τὰ παραπάνω, ἡ βάση τῆς συγκεκριμένης τεχνολογίας, γιὰ τὴν παραγωγὴ ἀντὶ-sars-cov-2 ἐμβολίου, εἶναι ἡ ἔκτρωση ἐμβρύων, δηλαδή, οἱ ἀκυρωμένοι, ὅπως τοὺς χαρακτηρίζουν, ἐνδομητρίως ἄνθρωποι, τὴν στιγμὴ κατὰ τὴν ὁποίαν, ὑπάρχουν καὶ ἄλλες δυνατότητες, οἱ ὁποῖες δὲν προσβάλουν τὴν ἀξία τῆς μοναδικότητας τοῦ ἀνθρώπου, ἀπὸ τὴ στιγμὴ τῆς συλλήψεώς του.
ΙΙ. Ἡ χρήση m-RNA στὴ παραγωγὴ ἐμβολίων
- Ἡ διαδικασία παραγωγῆς ἀντισωμάτων μὲ τὴν χρήση m-RNA
Σὲ ἀντίθεση μὲ τὴν συμβατικὴ διαδικασία παραγωγῆς ἐμβολίων, ὅπως ἔχει ἤδη ἐκτεθεῖ, καὶ σύμφωνα μὲ τὴν τεχνολογία παραγωγῆς ἐμβολίων μὲ m-RNA τοῦ ἰοῦ sars-cov-2, τὸ ἀντιγόνο ποῦ θὰ προκαλέσει τὴ παραγωγὴ ἀντισωμάτων, εἶναι ἡ πρωτεΐνη- ἀκίδα (spiκe -S) τοῦ ἰοῦ.
Ὁ Sars-Cov2 γιὰ νὰ εἰσέλθει στὰ κύτταρα τοῦ ἀνθρωπίνου σώματος χρησιμοποιεῖ τὸ ἔνζυμο ACE-2, ποῦ ὑπάρχει στὴ μεμβράνη τοῦ κυττάρου, ὡς κυτταρικὸ ὑποδοχέα. Προσδένεται δηλαδὴ ὁ ἰὸς μὲ τὴν ἀκίδα του, τὴν πρωτείνη spike (S)] στὸ ACE -2, εἰσέρχεται στὸν ἀνθρώπινο ὀργανισμὸ καὶ δυνητικὰ μπορεῖ νὰ προκαλέσει πνευμονία ἢ μυοκαρδίτιδα[8].
Μὲ τὸ ἐμβόλιο m-RNA χορηγεῖται ἡ κατάλληλη γενετικὴ πληροφορία, ὥστε τὰ κύτταρα τοῦ ξενιστῆ (τοῦ ἀνθρώπου) νὰ ὁδηγηθοῦν στὴν παραγωγὴ ἀνοσιακὴς ἀπόκρισης, δηλ. δημιουργίας ἀντισωμάτων καὶ Τ-(λεμφο)κυττάρων. Αὐτὸ εἶναι τὸ ἰδανικὸ in vitro (ἐργαστηριακὸ) σχέδιο, τὸ ὁποῖο ὅμως ἀποκκλίνει ἀπὸ τὶς προσδοκίες γιὰ τὴν in vivo (ζωντανὴ) πραγματικότητα. Ἁπλὸ παράδειγμα εἶναι ἡ ἐκτὸς ἐργαστηρίου προφανῶς ἐμφάνιση παρενεργειῶν ἄμεσων ἢ μακροχρόνιων, στὸ πραγματικὸ πεδίο ἐφαρμογῆς τοῦ ἐμβολίου.
Τὸ πλεονέκτημα τῆς τεχνολογίας αὐτῆς εἶναι, ὅτι ἐπιταχύνεται ἡ διαδικασία ἀνάπτυξής του ἐμβολίου ταχύτερα σὲ σχέση μὲ τὴν βραδύτερη παραδοσιακὴ παραγωγὴ ἐμβολίων, ἀπὸ νεκροὺς ἢ ἀδρανοποιημένους νοσογόνους παράγοντες, ποῦ εἰσάγονται στὸν ὀργανισμὸ ὡς ἀντιγόνα, γιὰ τὴν δημιουργία ἀνοσίας, ὅσο καὶ ἀπὸ ἄλλες προσπάθειες, ποῦ δὲν στηρίζονται στὰ ἐμβρυικὰ πολυδύναμα κύτταρα, ποὺ προέρχονται ἀπὸ ἀμβλώσεις.
Κατὰ συνέπεια, ἡ διαδικασία m-RNA σμικρύνει τὸ χρόνον παραγωγῆς ἑνὸς ἐμβολίου, δὲν σμικρύνει ὅμως καὶ τὸν χρόνον τῆς ἐμφάνισης παρενεργειῶν, γιὰ τὶς ὁποῖες, λόγω χρήσης γενετικοῦ ὑλικοῦ, κανεὶς δὲν μπορεῖ νὰ γνωρίζει ποιὲς θὰ εἶναι, πότε θὰ ἐπέλθουν, καὶ τί βαρύτητα θὰ ἔχουν στὴ γενικὴ ὑγεία τοῦ πληθυσμοῦ.
- Ἡ ἀσφάλεια τοῦ ἐμβολίου μὲ τὴν χρήση γενετικοῦ ὑλικοῦ
α. Ἕνας σημαντικὸς προβληματισμὸς γιὰ τὴν ἀφάλεια τοῦ ἐμβολίου προέρχεται ἀπὸ τὸν μικρὸ χρόνο, ποῦ μεσολάβησε μεταξύ τῆς παραγωγῆς τοῦ ἐμβολίου καὶ τῆς κλινικῆς χρήσης του. Πάνω στὴ βάση αὐτὴ στηρίχθηκε, καὶ ἡ ἰολόγος καθηγήτρια Dr. Oveta Fuller στὸ Πανεπιστήμιο τοῦ Michigan, ἕνα ἐκ τῶν τεσσάρων μελῶν τῆς ἐπιτροπῆς ἐμπειρογνώμων της Ἀμερικανικῆς Ὑπηρεσίας Φαρμάκων (FDA), ποῦ τοποθετήθηκαν ἀρνητικὰ στὸ γενικὸ ἐμβολιασμὸ καὶ βεβαίως πολλοὶ ἄλλοι εἰδικοί, ὁ καθένας ἀπὸ τὴν πλευρὰ τοῦ δικοῦ του γνωστικοῦ ἀντικειμένου.
β. Εἶναι γνωστόν, ὅτι ὠρισμένοι ἰοί, ὅπως αὐτὸς τῆς ἀνεμοβλογιᾶς λαθροβιώνει ἐπὶ ἔτη στὸ σῶμα τοῦ ἀνθρώπου, ἐπαναδιεγείρεται μετὰ ἀπὸ δεκαετίες, καὶ προκαλεῖ ἕρπητα ζωστήρα. Ἡ ἐπαναμόλυνση ἀπὸ διαφορετικὸ στέλεχος δάγκειου ἰοῦ, (ὑπάρχουν τέσσερα στελέχη) δημιουργεῖ σοβαρότατα προβλήματα, γιὰ τὴν ἐπιβίωση τοῦ ἀνθρώπου ἀπὸ δάγκειο αἱμορραγικὸ πυρετὸ ἢ δάγκειο κλονισμὸ. Τί θὰ συμβεῖ ἐνδεχομένως μὲ ἀνοσοποιημένους ξενιστὲς ἀπὸ τὸν sars-cov-2; Θὰ ἔχει ἐπίσης τὸ ἐμβόλιο σχέση μὲ ἐνδεχόμενα αὐτοάνοσα νοσήματα, ἀπὸ τὰ ὁποία ἔχει γεμίσει ὁ κόσμος κλπ.;
γ. Αὐστηρότερη γραμμὴ ἀκολουθεῖ ὁ Luc Montagnier[9] ὁ ὁποῖος δήλωσε, ὅτι ὁ ἰὸς sars-cov-2, ἴσως, δημιουργήθηκε τεχνητὰ στὴ Γιουχᾶν, διότι περιέχει στοιχεῖα τοῦ γενετικοῦ ὑλικοῦ τοῦ HIV (δηλαδὴ τοῦ ἰοῦ ποῦ προκαλεῖ τὸ AIDS), τὰ ὁποία κωδικοποιοῦν πρωτεῖνες, καὶ αὐτὸ δὲν μπορεῖ νὰ εἶναι τυχαῖο, ὅπως χαρακτηριστικὰ τονίζει. Ἐπισημαίνει, ὅτι κινδυνεύουμε νὰ δοῦμε ἀπρόβλεπτες ἀνεπιθύμητες παρενέργειες, ὅπως καὶ καρκίνους. Γι’ αὐτὸ καὶ ὁ ἴδιος δὲν θὰ ἐμβολιασθεῖ, προτείνει δὲ ἄλλου τύπου θεραπείες[10].
γ. Ἀναφορικὰ μὲ τὴν στάθμιση τῶν κινδύνων ἀπὸ τὸν ἴδιο κόρωνα-ἰὸ καὶ τὸ ἀντὶ-covid ἐμβόλιο, ποιὸς μπορεῖ νὰ ἀπαντήσει σήμερα; Καὶ μάλιστα, ὅταν ὁ ὑπολογιζόμενος ἀριθμὸς θανάτων συσκοτίζεται στὰ διάμεσα, μεταξὺ θανάτων ἀπὸ sars-cov-2, θανάτων μὲ sars-cov-2, καὶ ψευδῶς ἀποδιδομένων θανάτων στὸν sars-cov-2. Ἀποτελεῖ κοινὸ τόπο, πῶς ἡ διαχείρηση τῆς πανδημίας καὶ τὰ ὑπάρχοντα στοιχεῖα εἶναι τραγικῶς ἐλλειπῆ.
δ. Στὸ διακινούμενο ἐρώτημα, γιὰ τὸ ἐὰν μπορεῖ τὸ ἐμβόλιο νὰ ἐπηρεάσει τὸ DNA, ἡ ἀπάντηση εἶναι, ὅτι αὐτὸ εἶναι ἐφικτό. Μπορεῖ νὰ συμβεῖ, μέσα ἀπὸ τὴν διαδικασία τῆς ἀντίστροφης τρανσκριπτάσης, ἡ ὁποία εἶναι δυνατὸν νὰ μετατρέψει τὸ m-RNA σὲ τμῆμα τοῦ DNA? νὰ συνθέσει δηλαδὴ DNA χρησιμοποιώντας RNA τοῦ ἰοῦ ὡς καλούπι[11].
ε. Ὁμοίως, ὑπάρχει σοβαρὸς προβληματισμός, γιὰ τὸ si-RNA (RNA μικρῆς παρεμβολῆς ἢ σίγασης), διότι μὲ τὴν ἀποικοδόμηση τοῦ m-RNA, μέσα στὰ κύτταρα, ὑπάρχει κίνδυνος νὰ διευκολυνθεῖ ἡ ἔκφραση ὀγκογονιδίων.
ε. Πρόβλημα δημιουργεῖται καὶ ἀπὸ τὶς ἐπισυμβαίνουσες μεταλλάξεις τοῦ ἰοῦ. Θὰ ἀπαιτηθοῦν ἄραγε καὶ ἄλλοι τύποι ἀντισωμάτων, ποῦ σήμερα δὲν καλύπτονται ἀπὸ τὰ παραχθέντα ἐμβόλια; Τὸ ἐρώτημα εἶναι ρητορικό· προβληματίζει ὅμως τὴν ἰατρικὴ κοινότητα, ἡ ὁποία καλὸν θὰ εἶναι, νὰ μὴν παίζει ‘’ἐν οὗ παικτοῖς’’, μὲ πειραματισμοὺς σὲ ἀχαρτογράφητους χώρους. Κανεὶς δὲν εὔχεται μία γενετικὴ Χιροσίμα.
στ. Στὶς ΗΠΑ τὸ ἔτος 1976 ὑπῆρξε ἕνας θάνατος στρατιώτη, ποῦ ἀπεδόθη σὲ τύπο γρίππης τῶν χοίρων. Αὐτὸς ὁ τύπος, θεωρήθηκε, ὅτι γενετικὰ ἦτο πλησίον της θανατηφόρου ‘’ἱσπανικῆς γρίππης’’ τοῦ 1918. Σὲ ἀρκετούς, μάλιστα, βρέθηκαν θετικὰ ἀντισώματα στὴ γρίππη τῶν χοίρων.
Τότε ὁ Διευθυντὴς τοῦ CDC (Centers for Disease Control and Prevention- Κέντρα ἐλέγχου καὶ πρόληψης ἀσθενειῶν) David Sencer πρότεινε μαζικὸ ἐμβολιασμὸ τῶν Ἀμερικανῶν. Οἱ Ἀμερικανοὶ ἀξιωματοῦχοι καὶ τὰ ΜΜΕ ἐπέμειναν νὰ ἑστιάζουν τὸ πρόβλημα σὲ ἐνδεχόμενο ἐπιδημίας, ὅμοιο μὲ αὐτὸ τῆς ἱσπανικῆς γρίππης. Ἀνέπτυξαν ταχύτατα ἕνα ἐμβόλιο μὲ τὸ ὁποῖο ἐμβολιάσθηκαν 45.000.000 Ἀμερικανοὶ δηλ. τὸ 1/4 τοῦ πληθυσμοῦ, μὲ πρῶτον ἐμβολιαζόμενον, ὑπὸ τὸ φῶς τῆς τηλοψίας, τὸν τότε Πρόεδρο Gerald Ford, καὶ μάλιστα σὲ ἔτος ἐκλογῶν.
Πέρα ἀπὸ τὰ λάθη, ποῦ ἔγιναν, οἱ ἀσφαλιστικὲς ἑταιρεῖες ἀρνήθηκαν νὰ καλύψουν τοὺς ἀσφαλισμένους, σὲ περίπτωση τυχὸν ἀνεπιθυμήτων παρενεργειῶν. Ἡ ἀμφιβολία γιὰ τὶς οἰκονομικὲς σκοπιμότητες τῶν ἑταιρειῶν κυριάρχησε στὸν Ἀμερικανικὸ λαό, καὶ λίγους μῆνες ἀργότερα, ὑπῆρξε ξέσπασμα, σὲ δεκάδες ἐμβολιασθέντων, τῆς νευρολογικῆς νόσου Guillain –Barre. Πρόκειται γιὰ σύνδρομο, ὅπου τὸ ἀνοσοποιητικὸ σύστημα ἐπιτίθενται ἐναντίον τοῦ νευρικοῦ συστήματος.
Τὸ τελικὸ ἀποτέλεσμα ἦταν ἕνας νεκρός, ἀπὸ τὸν ἰὸ τῶν χοίρων, 25 ὅμως νεκροὶ καὶ 500 προσβληθέντες ἀπὸ τὸ σύνδρομο Guillain-Barre, ἂπ΄ὅσους ἔλαβαν τὸ ἐμβόλιο. Ὁ Gerald Ford ἔχασε τὶς ἐκλογὲς τοῦ 1976, ἀπὸ τὸν Jimmy Carter , καὶ οἱ Millar καὶ Sencer, οἱ ἐπικεφαλῆς τοῦ ἐμβολιασμοῦ, ἀπολύθηκαν. Στὴ συνέχεια ἡ ἀμερικανικὴ κυβέρνηση ἔδωκε προτεραιότητα στὴν προστασία τοῦ πληθυσμοῦ, μὲ μέτρα ἐκτός τοῦ ἐμβολιασμοῦ.
Ἡ ‘’ὀπίσθια ὅραση’’, ὅπως χαρακτηρίσθηκε, τοῦ 1918, 1957 καὶ 1968, πάνω στὴν ὁποία στηρίχθηκαν οἱ εἰδικοὶ γιὰ τὸν ἐμβολιασμό, δὲν ὠφέλησε, ἀλλὰ ἔβλαψε.
Οἱ δρόμοι τῆς ‘’ἐπιδημίας’’ τοῦ 1976 καὶ αὐτῆς τοῦ sars-cov-2 εἶναι παράλληλοι: Ὑψηλὰ κέρδη, ἀπρόβλεπτες συνέπειες, ὑπεροχὴ τῆς πολιτικῆς βούλησης, ποῦ κατευθύνεται ἀπὸ τὸ ‘’πολιτικῶς ὀρθόν’’, κατευθυνόμενη ἐπιστήμη, μὲ πολιτικὴ καὶ δικαστικὴ κάλυψη, πολιτικοοικονομικὲς σκοπιμότητες· τὸ μὲν 1976 στόχος ἦτο τὸ κέρδος τῶν ἐκλογῶν στὴν Ἀμερική, σήμερα δὲ ἡ πυροδότηση τῆς ‘’Μεγάλης ἐπανεκκίνησης’’, μὲ ὄχημα τὸν sars-cov-2, καὶ κινητήρια δύναμη, ὅπως καὶ στὴν Ἀμερικὴ τοῦ G. Ford, τὰ ἀργυρώνητα ΜΜΕ.
ζ. Κανείς, ἐνυπόγραφα, δὲν ἐγγυᾶται τὴν ἀσφάλεια τοῦ ἐμβολίου. Ἡ πειθὼ γιὰ τὸ ἐμβόλιο στηρίζεται στὴν ἄγνοια, τὸ φόβο, τὴν ἔλλειψη δημοσίου διαλόγου, τὴν πληρωμένη προπαγάνδα, καὶ τὴν συκοφάντηση, ὅσων ἔχουν ἀντίθετη ἄποψη.
η. Πέραν τῶν παραπάνω προβληματισμῶν, πρέπει νὰ προστεθεῖ καὶ ὁ ἀμοραλισμὸς τῶν φαρμακευτικῶν ἐταιρειῶ, οἱ ὁποῖες ἐμπλέκονται κατὰ ἕνα μεγάλο μέρος σὲ μεγάλα οἰκονομικὰ σκάνδαλα, γεγονός,
Μὲ αὐτὰ τὰ δεδομένα γίνεται κατανοητὸς ὁ λόγος γιὰ τὸν ὁποῖον, ἡ ἐγκυρότητα τῶν ἐπισήμων ἀνακοινώσεων βρίσκεται στὸ ναδίρ, μέσα στὴ συνείδηση ἐκείνων, στοὺς ὁποίους δὲν κυριαρχεῖ ὁ συνεχῶς τροφοδοτούμενος φόβος, ἀλλὰ ἐπιβιώνει ἡ κοινὴ λογική.
ΙΙΙ. ΒΙΟΗΘΙΚΗ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ
- Ἐπὶ τῆς παραγωγῆς τοῦ ἐμβολίου
α. Εἶναι προφανές, ὅτι τίθεται μεῖζον βιοηθικὸ ζήτημα, ἐφ’ ὅσον τὸ προσδοκώμενο ἀποτέλεσμα τοῦ ἐμβολίου καὶ κάθε ἐμβολίου, μὲ τεχνολογία, ποῦ στηρίζεται στὴν κυτταρικὴ σειρὰ HEK 293, ἢ σὲ ἄλλες ἀνθρώπινες κυτταροσειρές, (π.χ. Ἱ-38 καὶ MRC-5) ἔχει ὡς προϋπόθεση τὴν ἄμβλωση. Ὁμοίως, τὸ ἴδιο ζήτημα προκύπτει καὶ στὴν περίπτωση χρήσης ἐμβρύων, μετὰ ἀπὸ ἐξωσωματικὴ γονιμοποίηση, τὰ ὁποία βρίσκονται ὑπὸ ἐργαστηριακὲς καὶ ὄχι ἐνδομητρικὲς συνθῆκες, εἴτε ὡς ὁλοδύναμα, εἴτε ὡς πολυδύναμα.
Ἀπὸ τὴ στιγμή, κατὰ τὴν ὁποία συμβαίνουν τὰ παραπάνω, ἡ ἴδια ἡ ἀξία τῆς ἀνθρώπινης ζωῆς ἐξουθενώνεται, στὰ ἄδυτα τῶν ἐργαστηρίων, καὶ οἱ βιολογικές μας παρακαταθῆκες, ὅπως ὁ Δημιουργὸς τὶς ὤρισε, γίνονται ἀντικείμενο ἄθεσμων καὶ ἀνήθικων χρήσεων, ἀπὸ τὶς διαβρωμένες συνειδήσεις τῶν βιοϊατρικῶν ἐπαγγελματιῶν. Ἠθικοὶ καὶ φυσικοὶ δράστες εἶναι πράγματι, αὐτοί, ποῦ ‘’ψοφᾶνε’’ γιὰ πρεμιέρες καὶ ‘’λένε, ὅτι ἐδῶ θυμίζει θειάφι, ὅταν ὅλοι οἱ ἄλλοι φράζουν τὴ μύτη τους’’[13].
Μοναδικὴ ἐλπίδα στὴν ἀνάλγητη αὐτὴ συμπεριφορὰ τοῦ ἀνθρώπου κατὰ τοῦ συνανθρώπου του, εἶναι πίστη τῆς Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία ἀναγνωρίζει καὶ σέβεται τὸν ἄνθρωπον ὡς εἰκόνα Θεοῦ, ἀπὸ τὴν ἱστορικὴ στιγμὴ τῆς συλλήψεώς του.
β. Ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ διὰ τεσσάρων Ἁγίων Οἰκουμενικῶν Συνόδων (Γ’,Δ’, Ε’ καὶ Στ’), ἀναγνωρίζει τὸν ἄνθρωπον ὡς τέλειον ἐξ ἄκρας συλλήψεως. Ἄλλωστε ἡ γενετικὴ ταυτότητα τοῦ πρώτου κυττάρου, τοῦ ζυγωτοῦ, εἶναι ἡ ἴδια μὲ αὐτὴ διὰ τῆς ὁποίας ἀναγνωρίζεται ἡ ταυτότητα τοῦ συγκεκριμένου ἀνθρώπου καὶ μετὰ τὸν βιολογικὸ θάνατον.
Ὁ Κύριος, ὡς ὁ πρὸ αἰώνων Ἀρχέτυπός της δημιουργίας τοῦ ἀνθρώπου, σαρκώθηκε στὴν Θεοδόχο Μήτρα τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, καὶ ὑποστατικὰ ἐξ ἄκρας συλλήψεως ἤνωσε τὸν ἐκ τῆς Παρθένου Μαρίας ‘’ληφθέντα ναόν’’ μὲ τὴν θεία Φύση, ἀτρέπτως ἀσυγχύτως καὶ ἀδιαιρέτως.
Ὡς ἐκ τούτου ὁποιαδήποτε παρέκκλιση ἀπὸ τὴν καταστατικὴ αὐτὴ ἀρχὴ τῆς πίστεώς μας, προσβάλλει τὴν θεία Δημιουργία καὶ κατὰ συνέπεια βρίσκεται, ἀπολύτως, ἔξω ἀπὸ τὸ δόγμα καὶ τὸ ἦθος τῆς Ἐκκλησίας.
γ. Ἡ προσφάτως ληφθεῖσα ἀπόφαση τῆς ΔΙΣ γιὰ τὴ στήριξη τοῦ ἐμβολίου ἔρχεται σὲ πλήρη ἀντίθεση μὲ τὴν δογματικὴ διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας. Δημιουργεῖ μάλιστα ἐρωτηματικὰ τὸ γεγονός, ὅτι ἡ σχετικὴ πρὸς τὸ θέμα αὐτὸ γνωμοδότηση τῆς Ἐπιτροπῆς Βιοηθικῆς της Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ὅπως ἀποκάλυψε ὁ Σεβασμιώτατος Ἐκπρόσωπος Τύπου, δὲν δόθηκε στὴ δημοσιότητα, ὥστε τὸ πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας νὰ τύχει τῆς δεούσης ἐνημέρωσης καὶ δυνατότητας ἀξιολόγησής της.
δ. Ἡ Ρωμαιοκαθολικὴ Ἐκκλησία, δὲν ἔχει καθαρὸ παρελθὸν στὴν ἀξιολόγηση τοῦ ἐμβρύου ἀνθρώπου, ὡς τελείου ἀνθρώπου, ἐξ ἄκρας συλλήψεως.
Παρὰ τὴν ἀποδοχὴ καὶ ὑπογραφὴ τῶν δογματικῶν Ὁρῶν πίστεως, ποῦ προαναφέραμε, ἐξέπεσε μὲ τὸν Θωμὰ τὸν Ἀκινάτη, ὁ ὁποῖος ἀκολούθησε τὴν λανθασμένη ἀριστοτελικὴ γραμμή, περὶ τοῦ ἐμβρύου καὶ ἀγνόησε τὶς Οἰκουμενικὲς Συνόδους. Ἔτσι, γιὰ ἑξακόσια περίπου χρόνια ὁ Ρωμαιοκαθολικισμος ἀνεγνώριζε ὡς ἔμψυχον ὂν τὸν ἄνθρωπον, ἀπὸ τὸν τέταρτο μήνα τῆς ἐνδομήτριας ζωῆς του. Μόλις τὸ 1869 ἐπανῆλθε στὴν τάξη τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων καὶ ἔκτοτε ἀναγνωρίζει τὸν ἄνθρωπον ὡς εἰκόνα Θεοῦ ἀπὸ τῆς ἄκρας συλλήψεώς του.
Ὑποστρέφει ὅμως, σήμερα, κατὰ μέρος, καὶ πάνω στὸ ἐρώτημα περὶ τοῦ συγκεκριμένου ἐμβολίου, ἰσχυριζόμενος, ὅτι ἡ παραγωγὴ τοῦ ἐμβολίου εἶναι ἄσχετη ἀπὸ τὴν ἱστορική του σύνδεση μὲ τὴν ἔκτρωση. Ὡς ἐκ τούτου οἱ ἐπιστήμονες κατὰ τὸ Βατικανὸ εἶναι ἠθικὰ ἐλεύθεροι, στὴν παραγωγὴ τοῦ ἐμβολίου μετὰ ἀπὸ ἔκτρωση![1]
- Ὡς πρὸς τὸν ἐμβολιασμὸ
Βασικὴ ἰατρικὴ ἀρχή, ποῦ διατύπωσε ὁ Ἱπποκράτης εἶναι, ὅτι ‘’(δεῖ) ἀσκέειν, περὶ τὰ νουσήματα, δύο, ὠφελέειν, ἢ μὴ βλάπτειν“[15]. Δηλαδή, γιὰ νὰ ἀσκήσει ὁ ἰατρὸς τὴν θεραπευτική του τέχνη ἀπέναντι στὰ νοσήματα, πρέπει νὰ ἔχει ὑπ΄ ὄψη τοῦ δύο πράγματα: ἢ νὰ ὠφελήσει ἢ τουλάχιστον νὰ μὴ βλάψει.
Ποιὰ εἶναι ἡ πραγματικότητα μὲ τὴν διαχείρηση τοῦ sars-cov-2 καὶ ἰδιαιτέρως μὲ τὴν καταβαλλόμενη προσπάθεια ὑποχρεωτικῆς ἐπιβολῆς τοῦ ἐμβολίου;
-Ἀσάφεια στὶς ἰατρικὲς ὁδηγίες, ἀπὸ τὴν ἀρχὴ τῆς ἐμφάνισης τῆς ἰώσεως sars-cov-2
-Ἀντιφατικὲς δηλώσεις τῶν ἴδιων τῶν μελῶν τῆς ἐπιτροπῆς, ποῦ συνέστησε ἡ Πολιτεία.
-Ἔλλειψη δημοσίου διαλόγου. Ἀτολμία τῶν μελῶν τῆς κρατικῆς Ἐπιτροπῆς νὰ ἀντιπαραταχθοῦν ἐπιστημονικὰ καὶ νὰ διαφωτίσουν τὸν λαό, σὲ δημόσιο διάλογο, μὲ ὁμολόγους συναδέλφους τους, οἱ ὁποῖοι προτείνουν διαφορετικὲς στρατηγικέ,ς ἀπὸ τὶς ἐφαρμοσθεῖσες μέχρι σήμερα. Μὲ τὸν τρόπο αὐτὸ βρισκόμαστε μπροστὰ σ’ ἕνα διχασμὸ τοῦ ἰατρικοῦ κόσμου, ὡς πρὸς τὴν διαχείριση τῆς ἰώσεως, ποῦ ἂν μὴ τί ἄλλο, ἀποκαλύπτει στοιχειῶδες δημοκρατικὸ ἔλλειμα στὴν ἀναζήτηση τῆς ἀλήθειας.
-Ἀνάπτυξη κατὰ τὴν περίοδο αὐτή, μίας ἐγωπαθοῦς συμπεριφορᾶς μερίδας κρατικῶν λοιμωξιολόγων καὶ ἐπιδημιολόγων, οἱ ὁποῖοι ‘’θόλωσαν’’ ἀπὸ τὴν δημοσιότητα καὶ ἄρχισαν ‘’νὰ κουνοῦν τὸ δάκτυλο στὸν ἑλληνικὸ λαό.’’ Ξέχασαν μέσα στὴ σύγχυσή τους καὶ τὸ Σύνταγμα καὶ τὶς διακηρυκτικὲς ἰατρικὲς ἀρχές, ὅπως αὐτὲς καταγράφονται ἐπιμελῶς, στὸν κώδικα Ἰατρικῆς Δεοντολογίας.[16]
-Ἐπιμελὴς καὶ ἀνίερη προσβολὴ καὶ κατασυκοφάντηση, τῶν ἱερῶν καὶ ὁσίων τῆς ὀρθοδόξου Χριστιανικῆς πίστεώς μας, πάνω στὴν ὁποία στήθηκε ἡ ἐλευθερία τοῦ Γένους μας.
-Συμμαχία Πολιτείας καὶ ἔνιων Ἱεραρχῶν, κατὰ ἐνσυνειδήτων μελῶν τῆς Ἐκκλησίας μας, ἀλλὰ καὶ πλήθους εὐσυνειδήτων Κληρικῶν, μὲ τὴν ἐκτόξευση χύδην χαρακτηρισμῶν ἐναντίον τους, ὡς ‘’ψεκασμένων, συνωμοσιολόγων, ἀντιεμβολιαστῶν, ἀκραίων, ἐγωιστῶν’’ κλπ. στοὺς ὁποίους μάλιστα ἀξίζει καὶ ‘’χαστούκι’’(sic), γιὰ νὰ συνέλθουν.
Ἐὰν τὰ παραπάνω συνιστοῦν τὸ μέτρο μιᾶς ὀρθολογικῆς ἐκτίμησης ἑνὸς προβλήματος, στὴν κοινωνική μας ζωή, ἀφ΄ ἑνὸς μὲν οἱ λέξεις ἔχουν χάσει τὸ νόημά τους, ἀφ’ ἑτέρου δέ, ἡ παραπάνω ἰπποκρατικὴ ἀποστροφὴ εἶναι ἀδύνατον νὰ βρεῖ τόπο γιὰ νὰ σταθεῖ.
β. Τὸ νόημα τῆς ἀγάπης
Ἐπειδὴ ἀφελῶς διακινεῖται μέσα τὴν Ἐκκλησία καὶ ὄχι μόνον, ὅτι ἀποτελεῖ καθῆκον ἀγάπης ἡ ὑποχρέωση τῆς συμμόρφωσής μας πρὸς τὶς διάτρητες πολιτικοϊατρικὲς ἐντολές, περὶ τὸν sars-cov-2, εἶναι ἀνάγκη νὰ ἐξορύξουμε ἀπὸ τὴν ἐμπειρία τῆς ἐκκλησιαστικῆς Ἱστορίας, ἕνα κορυφαῖο παράδειγμα ἀνιδιοτελοῦς ἀγάπης, κατὰ μίμηση τῆς διδασκαλίας καὶ τοῦ σταυρικοῦ παραδείγματος τοῦ Κυρίου.
Στὸ λοιμὸ τοῦ Κυπριανοῦ, ποῦ ἀνέκυψε τὸ 250 μ.Χ., οἱ Χριστιανοὶ τῆς Ἀλεξάνδρειας, πρεσβύτεροι καὶ διάκονοι καὶ λαϊκοί, χωρὶς νὰ ὑπολογίζουν τὶς συνέπειες γιὰ τὸν ἑαυτό τους, ἔκαναν ἐπισκέψεις στοὺς ἀρρώστους, τοὺς προσέφεραν τὶς ὑπηρεσίες τους, τοὺς περιποιοῦνταν «ἐν Χριστῷ» καὶ πέθαιναν πολὺ εὐχαρίστως μαζί τους, ἀφοῦ προηγουμένως πάθαιναν μόλυνση ἀπὸ τὴν ἐπαφή τους μὲ τοὺς ἄλλους, κολλοῦσαν τὴν ἀρρώστια ἀπὸ τοὺς πλησίον καί, μὲ τὴ θέλησή τους, δοκίμαζαν τοὺς πόνους. Ὄντως, «Μείζονα ταύτης ἀγάπην οὐδεὶς ἔχει, ἴνα τὶς τὴν ψυχὴν αὐτοῦ θῆ ὑπὲρ τῶν φίλων αὐτοῦ»[17].
Ἀντίθετα οἱ εἰδωλολάτρες ἀπέφευγαν τοὺς ἀγαπημένους τους καὶ τοὺς πετοῦσαν στοὺς δρόμους μισοπεθαμένους, καὶ τοὺς νεκρούς, τοὺς ἔριχναν ἄταφους στὰ σκουπίδια, στὴν προσπάθειά τους νὰ μὴν τοὺς πλησιάσει ὁ θάνατος, πράγμα ποὺ δὲν ἦταν εὔκολο νὰ ἀποφύγουν, παρ’ ὅλο ὅτι μηχανεύονταν πολλά».[18]
Μπροστὰ στὸ κορυφαῖο αὐτὸ παράδειγμα τῶν Χριστιανῶν τῆς Ἀλεξάνδρειας, ἡ σύγχρονη νόσος τῆς ἀγαποπληξίας ἀκυρώνεται. Μία ζωή, μὲ πορεία ἀπὸ τὰ μνημόνια, στὰ ἐμβόλια, πάντοτε γιὰ τὸ καλό μας, συνιστᾶ ἀτίμωση τῆς ἀνθρώπινης ἐλευθερίας μας. Μαζὶ μάλιστα μὲ τὴν μακροχρόνια προεργασία τῆς ἀμφισβήτησης τοῦ Σταυρωθέντος Χριστοῦ, ἔχει ἤδη ἐγκαταλειφθεῖ ἕνα μοναδικὰ περήφανο στὴν Ἱστορία τοῦ κόσμου Γένος, ἀπὸ τὴν ἔνθεη θυσιαστικὴ ζωή, σὲ πορεία πνευματικῆς, κοινωνικῆς, ψυχολογικῆς καὶ οἰκονομικῆς αὐτοκτονίας.
Ὅσον ἀφορᾶ τὴν ὑπ. ἀριθ. πρωτ. 2997/ 24 Ἰουνίου 1864, Ἐγκύκλιο τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, μὲ τὴν ὁποία συστήνεται ἐκθύμως στὸν ἑλληνικὸ λαὸ ὁ ἐμβολιασμὸς κατὰ τῆς εὐλογιᾶς, κάθε παραλληλισμὸς μὲ τὴν τρέχουσα κατάσταση, εἶναι τουλάχιστον ἀτυχής.
Ἡ Ὀρθόδοξος Χριστιανικὴ Θεολογία δὲν ἀρνεῖται τὸν ἐμβολιασμό, ὅπως καὶ κάθε ἄλλη ἔλλογη ἰατρικὴ πράξη. Ἀρνεῖται ὅμως διαρρήδην, κάθε ἀντίληψη ἢ προσπάθεια, ποῦ μειώνει τὴν ἀνθρώπινη ἀξία, στερεῖ τὸ δικαίωμα τῆς ἐνημέρωσης, καὶ ἐγκλωβίζει τὴν λογικὴ στὸ ζόφος τοῦ φόβου, σὲ σημεῖο ποῦ νὰ ἐπαληθεύεται ἡ μονοστιχη ἀποστροφὴ τοῦ Μενάνδρου, ὅτι «Βίος βίου δεόμενος οὐκ ἔστι βίος»[19] (Ζωὴ ποῦ ἔχει ἀνάγκη τὴν ἐπιβίωση, δὲν εἶναι ζωή).
Ἅγιοι Ἀρχιερεῖς
Κατὰ τὴν πρώτη ὤση τοῦ ἰοῦ sars-cov-2, τὴν Ἄνοιξη τοῦ παρελθόντος ἔτους 2020, βάρυνε ἡ ἀκοή μας ἀπὸ τὸν ἀκαταμάχητο μηρυκασμὸ τοῦ συνθήματος, «Μένουμε σπίτι», ἐκ μέρους Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτῶν, ποῦ εἶχαν ὡς στόχο νὰ περάσει, ἀγελαίως, στὸ νοῦ τῶν ἀνθρώπων, τὸ παραπάνω μήνυμα, συντασσόμενοι στὴν εὐθεία τῆς πολλὰ ἀδικησάσης τὴν Ἐκκλησίαν, Πολιτείας.
Γιὰ νὰ συγκαλυφθεῖ μάλιστα τὸ χάσμα τῆς πνευματικῆς ζωῆς τῶν Χριστιανῶν, ποῦ δημιουργήθηκε ἀπὸ τὰ κλεισμένα Θυσιαστήρια, στρατολογήθηκαν ἀνήκουστες ἱστορικοθεολογικὲς ἀστοχίες, γιὰ νὰ χρησιμοποιήσω ἐπιεικῆ χαρακτηρισμό, ὡς αὐτὴ τὴν περὶ τῆς ‘’κὰτ’οἶκον Ἐκκλησίας’’, ἢ καὶ τῆς χρήσης τῆς τηλοψίας, ὡς οἰκογενειακοῦ προσευχητικοῦ μέσου, μετὰ κηρῶν καὶ θυμιάματος, καὶ τῆς ἀτομικῆς προσευχῆς, ἡ ὁποία, κατὰ τὶς κυβερνητικὲς ἑρμηνεῖες, ἔγκειται στὴν φευγαλέα εἴσοδο τοῦ πιστοῦ στὸ Ναό, ‘’γιὰ νὰ ἀνάψει τὸ κερί του’’.
Παρέλκει νὰ ἀναφερθῶ στὴν, ‘’ἀπ’ τὴν ἀνάποδη’’, ‘’πρωτοπορία’’ ἄλλων Ἱεραρχῶν, οἱ ὁποῖοι ἀπαγόρευσαν τὸν ἀσπασμὸ τῶν Ἱερῶν Εἰκόνων, τοῦ Εὐαγγελίου καὶ τῆς ἱερατικῆς χειρός. Ὁ Μητροπολίτης Ἐδέσσης Ἰωὴλ μᾶς θυμίζει, ὅτι ὁ ἔμπειρος τοῦ Ἀκτίστου Φωτός, ἅγιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης, κατασπαζόνταν μὲ πολὺ πόθο τὰ χέρια τοῦ ἱερουργήσαντος ἱερέως, μετὰ τὴν θεία λειτουργία καὶ ἔλεγε, ὅτι ‘’ὁ ἱερέας δὲν ἔχει δικά του χέρια[20]’’. Ὄντως διὰ τῶν χειρῶν τοῦ ἱερέως, τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον ἐκχέεται στὸν κόσμον καὶ τὸν ἁγιάζει. Συνεπῶς, ὁ ὁποιοσδήποτε καὶ οἱουδήποτε ἀξιώματος καταξιωθεῖς φρονεῖ τὰ ἀντίθετα πρὸς αὐτά, ποῦ μᾶς κληροδότησαν οἱ ἅγιοι, πάσχει ἀπὸ τὴν αἵρεση τοῦ Βαρλααμιτισμοῦ. Στὴν δεύτερη ὤση τοῦ sars-cov-2, μὲ τὸν ἐπισημώτερο τρόπο στάλθηκε ἰσχυρὸ μήνυμα προτροπῆς πρὸς τὰ μέλη τῆς Ἐκκλησίας νὰ ἐμβολιασθοῦν, ἀφοῦ ἐκ τῶν πρώτων ἐμβολιάσθηκε Ἱεράρχης, σὲ δημόσια θέα, δίχα Συνοδικῆς διαγνώμης.
Ἔχουμε βαθύτατη τὴν αἴσθηση, ὅτι ζοῦμε, de facto, σὲ ‘’λόγω καὶ ἔργω’’ ἐνεργούμενο διωγμὸ τῆς Ἐκκλησίας, μὲ ἐργώδη καὶ συντονισμένη προσπάθεια ἀπώθησής Της, στὸ περιθώριο τῆς ζωῆς μας.
Δὲν ἐπιθυμοῦμε ἡ Ἐκκλησία μας νὰ συμβάλλει ἔστω καὶ ἀθέλητα στὴν ἐπιχειρούμενη «Μεγάλη Ἐπαναφορὰ» ἢ «Μεγάλη Ἐπανεκκίνηση» (The Great Reset), στὰ πλαίσια τῆς παγκοσμιοποίησης, ἡ ὁποία σήμερα ἐπιχειρεῖται μὲ τὴν χειραγώγηση τῶν μαζῶν, πάνω στὶς τρομολάγνες ράγες τοῦ κορόνα-ἰοῦ, καὶ τὸ ἀφήγημα περὶ τῆς ‘’σωτηρίας’’ μας, ποῦ στήθηκε μὲ ὄχημα τὸ ἐμβόλιο. Καὶ συνεχίζουν νὰ στήνονται τέτοια ἐγκλήματα ‘’γιὰ τὸ καλό μας’’, πάνω στοὺς ἀποτρόπαιους φόνους ἐμβρύων ἀνθρώπων.
Ὁ Ὀδυσσέας Ἐλύτης, σὲ μία ἐκ βαθέων συνέντευξή του πρὸ ἐτῶν ἐπεσήμανε τὰ ἑξῆς: ‘’Βλέπω τὴ βία νὰ ‘ρχεται μεταμφιεσμένη, κάτω ἀπὸ ἄνομες συμμαχίες καὶ προσυμφωνημένες ὑποδουλώσεις. Δὲν θὰ πρόκειται γιὰ τοὺς φούρνους τοῦ Χίτλερ ἴσως, ἀλλὰ γιὰ μεθοδευμένη καὶ οἰονεῖ ἐπιστημονικὴ καθυπόταξη τοῦ ἀνθρώπου. Γιὰ τὸν πλήρη ἐξευτελισμό του. Γιὰ τὴν ἀτίμωσή του.’’
Πιστεύουμε, ὅτι δι’ εὐχῶν Σας, ἔχουμε τὴν ὑποχρέωση νὰ ἀμυνθοῦμε σύμφωνα μὲ τὰ ἱερὰ ὑποδείγματα τῶν θεοφόρων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας μας, ‘’κατὰ παντὸς ὀλεθρίου καὶ σκοτεινοῦ παραπτώματος’’, ὁσάκις ἡ ἀληθινὴ πίστη καὶ τὸ χριστώνυμο ἦθος προσβάλλονται καὶ ἀμφισβητοῦνται. Τὰ ἅγια τῆς πίστεως δὲν χαρίζονται, οὔτε γίνονται ἀντικείμενο διαπραγματεύσεων!
Τὰ μυρίπνοα λείψανα τῶν ἁγίων μας καὶ τὰ ἱερὰ κόκκαλα τῶν ἐν Χριστῷ τελειωθέντων προγόνων μας, γιὰ τὴν ἐλευθερία, εἶναι αὐτά, ποῦ μᾶς κληροδοτοῦν τὴν μοσχοβολιὰ τῆς ἀληθινῆς ἐλευθερίας.
Ἀληθινὴ ἐλευθερία ὡς μέλη τῆς Ἐκκλησίας γνωρίζουμε, ὅτι εἶναι ἡ καταλλαγή μας μὲ τὸν Θεό. Κάθε ἄλλη ‘’ἐλευθερία’’ εἶναι ψευδώνυμη, ἵππος δούρειος, ἀναύγητος σκλαβιά.
Μετὰ βαθυτάτου σεβασμοῦ
π. Στυλιανὸς Ἐμμ. Καρπαθίου
Θεολόγος Ψυχίατρος, Δρ Βιοηθικῆς
Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
Σημείωση:
Μετὰ τὴν ὁλοκλήρωση τοῦ παραπάνω κειμένου, λάβαμε γνώση τοῦ ἀνακοινωθέντος, ποῦ ἐξέδωκε ἡ Διαρκὴς Ἱερὰ Σύνοδος, μετὰ τὶς Συνεδριάσεις Αὐτῆς, κατὰ τὴν 12η καὶ 13η Ἰανουαρίου 2021.
Ἐπὶ τοῦ ἀνακοινωθέντος, ἔχουμε νὰ παρατηρήσουμε τὰ ἀκόλουθα:
- Ὁ συντάκτης τῆς ζ’ παραγράφου τοῦ ἀνακοινωθέντος, ἢ ἐξ ἀγνοίας ἢ παρελκυστικῶς γράφει, ὅτι, ‘’τὰ ἐμβόλια κατά του covid-19 πού ἐπὶ τοῦ παρόντος χρησιμοποιοῦνται στὴν Πατρίδα μας, δὲν ἀπαιτοῦν τὴν χρήση καλλιεργειῶν ἐμβρυϊκῶν κυττάρων γιὰ τὴν παραγωγή τους.’’
Ἀντιθέτως, πρὸς τοὺς παραπάνω ἰσχυρισμούς, τὸ ἀληθὲς εἶναι, ὅτι τὰ ἐμβόλια κατὰ τοῦ covid-19, ποὺ ἐπὶ τοῦ παρόντος χρησιμοποιοῦνται στὴν Πατρίδα μας, ἐργαστηριακῶς χρήζουν τῆς κυτταρικῆς σειρᾶς Human embryonic kidney 293 cells (HEK 293), «ἡ ὁποία προέρχεται, ἀπὸ ἀνθρώπινα ἐμβρυικὰ κύτταρα, τὰ ὁποῖα λήφθηκαν ἀπὸ τὸ νεφρὸ ἑνὸς ὑγιοῦς θήλεως ἐμβρύου. Τὸ συγκεκριμένο ἔμβρυο ‘’ματαιώθηκε νόμιμα’’, δηλ. ἐκτρώθηκε, σύμφωνα μὲ τὴν ὀλλανδικὴ νομοθεσία, τὸ ἔτος 1973, στὸ ἐργαστήριο Alex van der Eb στὸ Leiden τῆς Ὀλλανδίας.» (Βλ. παραπάνω ἡμέτερο κείμενο: Ι. Ἡ παραγωγὴ ἐμβολίου μὲ χρήση ἀνθρώπινης κυτταρικῆς σειρᾶς)
- Σύμφωνα μὲ τὸ ἀνακοινωθέν, ‘’ἡ ἐπιλογὴ τοῦ ἐμβολιασμοῦ δὲν εἶναι ζήτημα τόσο θεολογικὸ ἢ ἐκκλησιαστικό, ἀλλὰ κυρίως ἰατρικὸ-ἐπιστημονικό.’’
Ἀντιθέτως, κάθε ἰατρικὴ πράξη καὶ ἐνέργεια γιὰ νὰ εἶναι θεοφιλὴς καὶ ἀκατάκριτος, ὀφείλει νὰ σέβεται τὸν ἄνθρωπο ἐξ ἄκρας συλλήψεως καὶ γενικώτερα, νὰ βρίσκεται μέσα στὸ γράμμα καὶ τὸ πνεῦμα τοῦ Εὐαγγελίου. Γι’ αὐτὸ ἡ ἐπιλογὴ τοῦ ἐμβολιασμοῦ εἶναι ζήτημα πρωτίστως θεολογικὸ καὶ ἐκκλησιαστικὸ καὶ ἡ ἀποδοχὴ τοῦ ἐμβολιασμοῦ, μὲ τὶς προϋποθέσεις, πάνω στὶς ὁποῖες στηρίχθηκε ἡ παραγωγὴ τῶν συγκεκριμένων ἐμβολίων, συνιστᾶ ἔκπτωση ἀπὸ τὴν ὀρθὴ Πίστη καὶ ζωή.
- Πράγματι, ὁ ἐμβολιασμὸς πρέπει νὰ ἀποτελεῖ ἐλεύθερη προσωπικὴ ἐπιλογὴ τοῦ κάθε ἀνθρώπου, μετὰ ὅμως, ἀπὸ ἐπισταμένη καὶ σοβαρὴ ἐνημέρωση, ἀπαλλαγμένος ἀπὸ τὸν τρόμο, ποῦ δημιουργεῖ ἡ συνεχὴς παραπληροφόρηση. ‘’Γνώσεσθε τὴν ἀλήθειαν καὶ ἡ ἀλήθεια ἐλευθερώσει ὑμᾶς’’.[23]
Μετὰ σεβασμοῦ
π.Σ.Κ.
[1] Λαοκόων, στην Αινειάδα του Βιργιλίου : “Τimeo Danaos et dona ferentes”
[2] The Advisory Committee (Robert S Daum, C. Estuardo Aguilar-Cordova, Donald Blair, John Coffin, James Cook, Michael Decker, Pamela S. Diaz), United states of America, Food and Drug Administration, Center for Biologics Evaluation and Research: Vaccines and Related Biological Products Advisory Committee, meeting 16-5-2001
[3] Corbett et al., Nature , 5Aug 2020.
[4] Vogel et al., bioRxiv 8 Sept 2020
[5] van Doremalen et al., Nature preprint, 30 July 2020
[6] Hayflick L, Moorhead PS (1961). “The serial cultivation of human diploid cell strains”. Exp Cell Res . 25 (3): 585–621. Hayflick L. (1965). “The limited in vitro lifetime of human diploid cell strains”. Exp. Cell Res . 37 (3): 614–636.
[7] John-Paul II, Medical Research Institute, Campaign for a Covid-19 Vaccine.
[8] Li W, et al. Angiotensin-converting enzyme 2 is a functional receptor for the SARS coronavirus. Nature. 2003;426:450-4. · Romero CA, Orias M and Weir MR. “ Novel RAAS agonists and antagonists: clinical applications and controversies.’’ Nature reviews Endocrinology. 2015;11:242-52.)
[9] Νόμπελ Ιατρικής του 2008, για την ανακάλυψη του ιού της ανθρώπινης ανοσοανεπάρκειας.
[10] Στην εκπομπή της France Soir με τον Richard Boutry, στις 17-12-20.
[11]https://www.sciencemag.org/news/2020/12/coronavirus-may-sometimes-slip-its-genetic-material-human-chromosomes-what-does-mean?fbclid=IwAR35862FbIAYO-zzLZ4-5fsQF9Yceh5WseY3Kt21IB2kZXWKE5u7bYTONUc , ανακτήθηκε στις 02-01-2021.
[12] Richard Fisher 22nd September 2020 BBC. – Cristopher Klein 2 September 2020 https://www.history.com/news/swine-flu-rush-vaccine-election-year-1976. -ΤΑ ΝΕΑ ΤΕΑΜ, 22 Οκτωβρίου 2005.
[13] Testart Jacques, L’ oef transparent, Éd.Flammarion, Paris 1986, σελ. 35.
[14] Congrecation for the doctrine of the faith, Note on the morality of using some anti-Covid-19 vaccines. Υπογράφεται από τον Luis F. Card. Ladaria, S.I.
[15] Ιπποκράτους, Επιδημιών Α,ΧΙ.
[16] Κώδικας Ιατρικής Δεοντολογίας, Αρθρο 12.1 και 12.2(β) { Nόμος υπ΄αριθμ. 3418/ΦΕΚ 287/28-11-2005}
[17] Ιωάννης, 15,13.
[18] Διονυσίου Αλεξανδρείας, Εορταστική επιστολή προς τους εν Αλεξανδρεία αδελφούς. Περί αυτής βλ. Ευσεβίου Καισαρείας, Εκκλησιαστική ιστορία, Ζ,22, ΒΕΠΕΣ, Τόμ. 20,σελ. 27. Πρβλ. Cypriani, De mortalilate cap. 15.
[19] Bibliotheca Augustana, Μένανδρος, Γνώμαι μονόστιχοι, 115.
[20]https://www.imkythiron.gr/index.php/eidiseis/teleftaia-nea/5449-tou-sev-mitropolitou-edessis-k-ioil-gia-tin-theia-koinonia-k-lp (ανακτήθηκε 03-01-21)
[21] Klaus Schwab, Thierry Malleret , Covid-19: The Great Reset, Paperback – July 9, 2020. (Οι παραπάνω δύο συγγραφείς, είναι ανώτερα στελέχη, του διεθνιστικού Παγκοσμίου Οικονομικού Φόρουμ (WEF)}
[22] Συνέντευξη στη Σούλα Αλεξανδροπούλου, « Καθημερινή», 02-11-1975 ( Βλ. και Ελύτης «Προφητικόν» από το Ἁξιόν εστι»).
[23] Ιωάννου, 8,32.
ΠΗΓΗ https://www.triklopodia.g
