Χάρισε ζωή Μπορείς.

Ο Γιάννης τα κατάφερε...
Ήμουν 10 χρόνων στο Δημοτικό όταν σταμάτησε να έρχεται στο σχολείο ένας συμμαθητής μου. Δεν είχα δώσει σημασία και δεν το είχα συζητήσει με τα άλλα παιδιά μέχρι που ήρθε στο σχολείο ο θείος του παιδιού και είπε στους δασκάλους μας ότι ο Δημήτρης θα επιστρέψει μετά ένα μήνα.
Θορυβήθηκε ο δάσκαλός μας, το μοιράστηκε μαζί μας και μέρα με την ημέρα μάθαμε ότι ο Δημήτρης έπρεπε μα σώσει το αδελφάκι του τον Γιάννη που ήταν πολύ άρρωστο, το είχαν στο Εξωτερικό και έπρεπε να πάει και ο Δημήτρης εκεί.
Τότε μου δημιουργήθηκε μία απορία…. Πως ο Δημήτρης θα σώσει τον αδελφό του;
Μετά από ένα μήνα περίπου ο Δημήτρης επέστρεψε στο σχολείο και μετά δύο μήνες και ο Γιάννης. Τότε έμαθα ότι ο Γιάννης κόντεψε να πεθάνει κι αν δεν υπήρχε ο Δημήτρης να τον σώσει ο Γιάννης δεν θα ήταν ανάμεσά μας.
Ροτόντας διαπίστωσα πως αν ο Γιάννης που έπασχε από λευχαιμία και έπρεπε να κάνει μεταμόσχευση δεν έβρισκε μόσχευμα από τον αδελφό του ή από την οικογένειά του, θα πέθαινε…
Η απορία αυτή υπήρχε στο μυαλό μου και περνώντας τα χρόνια, διαπίστωσα ότι για μεταμόσχευση μυελού των οστών αν δεν βρεθεί δότης από την οικογένεια τότε υπάρχει ανάγκη να βρεθούν Εθελοντές Δότες Μυελού των Οστών από το σύνολο των ανθρώπων γύρω μας.
Η πιθανότητα να βρεθεί συμβατός δότης είναι ελάχιστη και αυξάνεται μόνο όταν μεγαλώσει η βάση δεδομένων, των συνειδητά αποφασισμένων ανθρώπων να συμμετάσχουν σε αυτή.
Πριν μερικές μέρες συνάντησα τον Γιάννη που από τότε συνέχισε μέχρι και σήμερα να χαίρεται μαζί με την οικογένειά του το πολυτιμότερο αγαθό… την ΖΩΗ!!!
• Η ιστορία είναι πραγματικό γεγονός και φυσικά η εποχή και τα πρόσωπα είναι φανταστικά για ευνόητους λόγους.

Πηγή 

Χάρισε ζωή Μπορείς..facebook.com