ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΚΥΘΗΡΩΝ:Μερικές σκέψεις για τη δίκη της ΧΑ

 

Μερικές σκέψεις για τη δίκη της ΧΑ

Από το 2014 που ανέλαβα Δήμαρχος και μέχρι τον οριστικό εξοβελισμό των ναζιστών της ΧΑ από τη Βουλή το 2019, αρνήθηκα συστηματικά να συνεργαστώ με τους χρυσαυγίτες Βουλευτές και όλο τους το σύστημα. Και το έκανα επίσημα, θεσμικά, χωρίς φόβο αλλά με πολύ πάθος. Σε όλα τα έγγραφα που απέστειλα προς τους Βουλευτές και τα Κόμματα για διάφορα θέματα του νησιού και του Δήμου έγραφα συνειδητά πάνω σε αυτά «πλην Χ.Α.». Ενοχλήθηκαν τα απόπαιδα του Χίτλερ και απείλησαν. Αλλά καμία απειλή δεν μπορεί να τρομάξει τη Δημοκρατία. Καμία!

Σήμερα η ΧΑ είναι και με τη βούλα της Δικαιοσύνης εγκληματική οργάνωση κατά την έννοια του άρθρου 187ΠΚ. Με αφορμή, όμως, όσα έχουν γραφτεί και γράφονται για το καυτό αυτό ζήτημα εδώ και μέρες, θέλω να εκφράσω μερικές σκέψεις:

1. Η ΧΑ δεν καταδικάστηκε για τις πολιτικές της ιδέες, αλλά για τις ποινικά κολάσιμες εγκληματικές της πράξεις, με τις οποίες επιχείρησε να επιβάλει τις πολιτικές της ιδέες. Εάν η ΧΑ συνέχισε να πρεσβεύει τις ιδέες της (με τις οποίες ο οποιοσδήποτε μπορεί να συμφωνεί ή να διαφωνεί) και δεν διέπραττε σωρεία ποινικών αδικημάτων, δεν θα καταδικαζόταν. Η πολιτική καταδίκη της ΧΑ έγινε από τον Ελληνικό Λαό. Οι ίδιοι που την έστειλαν στη Βουλή, οι ίδιοι της έδειξαν την έξοδο. Ωστόσο η ΧΑ δεν δικάστηκε για την ιδεολογία του εθνικοσοσιαλισμού-χιτλερισμού, αλλά γιατί μετέτρεψε αυτή την ιδεολογία σε ειδεχθή εγκλήματα, σε δολοφονίες, σε προπηλακισμούς και τρομοκρατία. Η διαφορά της πολιτικής από την ποινική καταδίκη είναι τεράστια και αλίμονο αν τις συγχέουμε.

2. Τα δικαστήρια εξετάζουν τις αντικειμενικά τελεσθείσες πράξεις, τα γεγονότα, το αποδεικτικό υλικό με βάση τη δικογραφία. Και φυσικά ΔΕΝ αποφασίζουν με βάση το τί θέλει ο μέσος πολίτης, αλλά με βάση την δικονομία. Το κοινό περί δικαίου αίσθημα δεν μπορεί να υπερκαλύψει τα αντικειμενικά γεγονότα και τα στοιχεία της δικογραφίας. Αυτό εκφράστηκε από εκπροσώπους σχεδόν όλων των δημοκρατικών κομμάτων και είναι ουσιώδες για το νομικό μας πολιτισμό. Δεν δικάζουν οι πλατείες, οι διαδηλώσεις και οι πολιτικοί αρχηγοί. Δικάζουν οι λειτουργοί της Δικαιοσύνης, η οποία αποτελεί μία από τις 3 διακριτές και ανεξάρτητες εξουσίες του δημοκρατικού μας πολιτεύματος. Δεν θα επιτρέψουμε σε καμία δίκη, όσο κομβική και αν είναι, να μας οδηγήσει στο να ξεχάσουμε βασικές αρχές του νομικού μας πολιτισμού.

3. Η συγκέντρωση σήμερα στην Αλεξάνδρας 20.000 ανθρώπων δε με βρίσκει σύμφωνο. Για την ακρίβεια διαφωνώ κάθετα. Εν μέσω μιας φρικτής και θανατηφόρας πανδημίας, είναι αδιανόητο αυτό που έγινε σήμερα. Ελπίζω σε 14 μέρες να μην έχουμε 2.000 κρούσματα στην Αθήνα γιατί τότε ούτε ο Χαρδαλιάς θα φταίει ούτε ο Τσιόδρας, αλλά το ξερό μας το κεφάλι.

4. Θεωρώ δεδομένο ότι όσοι σήμερα καταδίκασαν τον ακροδεξιό φασισμό της ΧΑ θα πράξουν ακριβώς το ίδιο και για τον φασισμό που έχει άλλης προέλευσης ιδεολογικό πρόσημο. Διότι είναι σαφές ότι ο φασισμός δεν είναι μόνο ακροδεξιός. Οι νεκροί του φασισμού, της τρομοκρατίας, του ολοκληρωτισμού δεν μπαίνουν σε ζυγαριά. Ο πόνος για το θάνατο του Φύσσα δεν επιτρέπεται να είναι διαφορετικός ή μικρότερος για τους νεκρούς της Marfin, για τον 25χρονο χρυσοχόο στη Θεσσαλονίκη που τον σκότωσε μπροστά στη μάνα του αυτός που αποφυλακίστηκε με το νόμο Παρασκευόπουλου, για τους Ζητάδες στου Ρέντη, για τα δύο παιδιά της ΧΑ που δολοφονήθηκαν εν ψυχρώ, για όλους όσοι σκοτώθηκαν στο όνομα οποιασδήποτε ιδεολογίας. Αλλιώς ο πόνος είναι δηθενιά, είναι ψεύτικος, έχει ιδεολογικό προκάλυμμα και δεν είναι αληθής, είναι ταγμένος σε ιδεολογία και αυτό γεννά τον ολοκληρωτισμό. Το να διαδηλώνεις μόνο για τους νεκρούς της ακροδεξιάς και να το βουλώνεις για τους «άλλους» είναι απλά υποκρισία. Τελεία και παύλα.

5. Ο αντιφασιστικός αγώνας δεν αποτελεί προνόμιο κανενός πολιτικού χώρου. Όπως ο πατριωτισμός δεν αποτελεί προνόμιο των δεξιών έτσι και ο αγώνας κατά του ολοκληρωτισμού δεν αποτελεί προνόμιο των αριστερών. Η προσπάθεια ορισμένων να παρουσιάσουν τους εαυτούς τους ως τους ιδεολογικούς καθοδηγητές της καταδίκης της ΧΑ δεν πείθει. ΟΛΑ τα δημοκρατικά κόμματα συνέβαλαν στην πολιτική της απαξίωση, ώστε να τεθεί εκτός Βουλής και ΟΛΑ τα δημοκρατικά κόμματα ανακουφίζονται από το αποτέλεσμα της σημερινής δίκης. Οι δημοκρατικές ευαισθησίες δεν ανήκουν σε έναν μόνο ιδεολογικό χώρο. Αγώνες κατά του φασισμού έχουν δώσει και δίνουν και δεξιοί και αριστεροί και κεντρώοι.

Ας μην κοροιδευόμαστε. Ακόμα και όλοι οι κατηγορούμενοι αυτής της δίκης να σαπίσουν στη φυλακή, οι φασίστες θα συνεχίσουν να ζουν ανάμεσά μας, όπως οι χουντικοί που συνέχισαν να υπάρχουν και μετά την φυλάκιση των πρωταιτίων της Χούντας. Ο αγώνας κατά του φασισμού και του ολοκληρωτισμού οποιασδήποτε προέλευσης πρέπει να είναι καθημερινός και διαρκής. Αλλιώς πάντα θα υπάρχουν «Ρουπακιάδες» και «Μιχαλολιάκοι».