Ποιος ήταν ο Θεόδωρος Κατσανέβας - Το ΠΑΣΟΚ, η οικογένεια Παπανδρέου και το συγγραφικό έργο

Στο Σισμανόγλειο νοσοκομείο νοσηλεύοταν διασωληνωμένος ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Πειραιά και πρώην βουλευτής Θεόδωρος Κατσανέβας ο οποίος είχε βρεθεί θετικός στον κορονοϊό στις 19 Απριλίου, πέντε ημέρες αφότου είχε κάνει την πρώτη δόση του εμβολίου.

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1947 και σπούδασε Οικονομικά στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς. Ολοκλήρωσε τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο Warwick της Βρετανίας λαμβάνοντας Μ.Α. στις Εργασιακές Σχέσεις και στο London School of Economics λαμβάνοντας διδακτορικό δίπλωμα στην Οικονομική της Εργασίας.

Η πολιτική του πορεία

Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας συμμετείχε στην αντιστασιακή οργάνωση ΔΕΑ και στο ΠΑΚ Αγγλίας ενώ μετά την πτώση της Χούντας συμμετείχε στην ίδρυση του ΠΑΣΟΚ. Το 1981 συμμετείχε στη συγγραφή του κυβερνητικού προγράμματος του ΠΑΣΟΚ για τα κοινωνικά θέματα ενώ τον ίδιο χρόνο διορίστηκε πρόεδρος του ΟΑΕΔ, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι το 1985, οπότε και διορίστηκε διοικητής του Ι.Κ.Α.. Το 1987 εξελέγη μέλος του εκτελεστικού γραφείου του ΠΑΣΟΚ, διατηρώντας παράλληλα την ιδιότητά του ως μέλους της κεντρικής επιτροπής του κόμματος. Έχει δύο παιδιά από τον πρώτο του γάμο με την Σοφία Παπανδρέου, κόρη του πρώην πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου, με την οποία χώρισε το 2000. Αργότερα νυμφεύθηκε με τη Γεωργία Τσέτσου, με την οποία απέκτησε μία κόρη.

Βουλευτικές εκλογές

Από το 1989 έως το 2000 κατήλθε ως υποψήφιος βουλευτής με το ΠΑΣΟΚ στην Εκλογική περιφέρεια Β΄ Αθηνών συνολικά σε 6 διαδοχικές εκλογικές αναμετρήσεις. Εξελέγη τις τρεις πρώτες φορές (9ος τον Ιούνιο του 1989, 12ος τον Νοέμβριο του 1989 και 9ος το 1990), ενώ απέτυχε να εκλεγεί στις Εκλογές του 1993 (17η θέση και πρώτος επιλαχών).

Το 1996 επανεξελέγη (5η θέση), ενώ την τελευταία φορά που κατήλθε ως υποψήφιος, το 2000, απέτυχε να εκλεγεί (19ος και ξανά πρώτος επιλαχών), όμως μερικούς μήνες αργότερα εισήλθε στο Κοινοβούλιο αντικαθιστώντας τη Μιλένα Αποστολάκη η οποία έχασε την έδρα της από το Εκλογοδικείο λόγω κωλύματος εκλογιμότητας.

Το 2004 τέθηκε εκτός των υποψηφίων βουλευτών του κόμματος μαζί με άλλους οκτώ βουλευτές με αφορμή την υπογραφή συγκεκριμένης τροπολογίας σχετικά με το Πόρτο Καρράς.

Μετά το ΠΑΣΟΚ

Την 1η Μαΐου 2013 ίδρυσε πολιτικό κόμμα, με όνομα «Δραχμή, Ελληνική Δημοκρατική Κίνηση Πέντε Αστέρων» – στα πρότυπα του Κινήματος Πέντε Αστέρων του Ιταλού Μπέπε Γκρίλο. Κεντρικός στόχος του νέου κόμματος είναι η επιστροφή της Ελλάδας στη δραχμή μέσω δημοψηφίσματος. Οι πέντε βασικές θέσεις του κόμματος σύμφωνα με την ιστοσελίδα του είναι η ανατροπή του Μνημονίου, η επιστροφή στη δραχμή, η αυτοδύναμη ανάπτυξη, η εθνική αξιοπρέπεια, και η κοινωνική δικαιοσύνη.

Σύμφωνα με το οικονομικό και πολιτικό του πρόγραμμα που στηρίζεται σε τεκμηριωμένες μελέτες που όμως δε διευκρινίζεται το πού και από ποιούς εκπονήθηκαν, ούτε το πώς, πού, πότε και από ποιούς τεκμηριώθηκαν, το σχέδιό του είναι το εξής: Υποτίμηση κατά 50% του εθνικού νομίσματος και κατόπιν επιθετική διολίσθηση ώστε να καταστούν τα εγχώρια προϊόντα ανταγωνιστικότερα και ταυτόχρονα λήψη μέτρων ώστε να αποφευχτεί η καταβαράρθρωση της αγοραστικής δύναμης των ήδη χαμηλών εισοδημάτων από την εκτίναξη του πληθωρισμού που επιφέρουν τέτοια εγχειρήματα. Το κόμμα συμμετείχε για πρώτη φορά στις Ευρωεκλογές του 2014 όπου και συγκέντρωσε 8.792 ψήφους (ποσοστό 0,15%).

Με την Ελληνική Λύση

Το 2019 Θεόδωρος Κατσανέβας έγινε μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου, αλλά και της Οικονομικής Επιτροπής του κόμματος της Ελληνικής Λύσης.

Λίγο μετά τις Ευρωεκλογές του ίδιου έτους ανακοινώθηκε η υποψηφιότητα του στη Β’ Αθήνας και τον Βόρειο Τομέα, η οποία όμως μετά από μερικές μέρες ακυρώθηκε από τον Κυριάκο Βελόπουλο, ενώ ο ίδιος ο Κατσανέβας αρνήθηκε με δήλωση την υποψηφιότητα του με την Ελληνική Λύση.

Συγγραφικό έργο

1. Πληθωρισμός, αμοιβή εργασίας και επιχειρηματικά κέρδη (ΓΣΕΕ, 1976).
2. (Αγγλικά) Report on the foundation of an institute of labour in Greece (International Labour Office, 1977, Επανέκδοση ΟΑΕΔ, 1983) (στην ελληνική και στην αγγλική, σε συνεργασία με Άγγελο Ζησιμόπουλο).
3. (Αγγλικά) Labour pressures in Greece (London: A Matrix Report, 1979).
4. (Αγγλικά) (Γαλλικά) Evolution of social policy in Greece 1970-1980 (Commission of the European Communities, 1981) (στην αγγλική και γαλλική, σε συνεργασία με Σπήλιο Παπασπηλιόπουλο).
5. Εργασιακές σχέσεις στην Ελλάδα: Tο θεσμικό πλαίσιο και οι συλλογικές διαπραγματεύσεις (ΚΕΠΕ 1981 και 1983).
6. (Αγγλικά) Industrial relations in small industry in Greece (International Labour Office (Διεθνές Γραφείο Εργασίας), 1981, και ΟΑΕΔ 1983) (στην αγγλική και στην ελληνική).
7. Το σύγχρονο συνδικαλιστικό κίνημα στην Ελλάδα (Νέα Σύνορα, 1981, 2η έκδοση Αιχμή, 1985, 3η έκδοση Νέα Σύνορα, 1994, 4η έκδοση Παπαζήσης, 1996).
8. (Αγγλικά) (Γαλλικά) Report on social developments in Greece, 1981 και 1982 (Commission of European Communities) (σε συνεργασία με Σπ. Παπασπηλιόπουλο, στην αγγλική και στη γαλλική).
9. Θέματα απασχόλησης (ΟΑΕΔ, 1982).
10. (Αγγλικά) Trade unions in Greece (Athens: National Center of Social Research, 1984).
11. (Αγγλικά) The trade union movement in Greece: Two related studies (Manpower Employment Organization, 1985) (with Ch. Jecchinis).
12. Απασχόληση και ανεργία στην Ελλάδα (ΟΑΕΔ, 1986).
13. Συνδικαλισμός και αλλαγή (Αθήνα: Αιχμή, 1987).
14. Ειδικά θέματα της ελληνικής οικονομίας (Πειραιάς: Σταμούλης, 1988).
15. (Αγγλικά) Unemployment, demand for skilled labour and vocational training in the regional labour market of Greece (Ministry of Labour, Manpower Employment Organization, 1989). (Research in cooperation with Ch. Jecchinis and Papavasiliou M.)
16. Εργασιακές σχέσεις, εργασιακό περιβάλλον και παραγωγικότητα στην Ελλάδα (ΕΛΚΕΠΑ, 1990) (σε συνεργασία με Χρίστο Τζεκίνη κ.ά.).
17. Εργασιακές σχέσεις (Πειραιάς: Σταμούλης, 1991).
18. Εργασιακές σχέσεις, (σε συνεργασία με Χρίστο Τζεκίνη, Ελένη Χατζηχαρίτου). (Πειραιάς: Σταμούλης, 1994).
19. Η εξέλιξη των εργασιακών σχέσεων και της απασχόλησης στην Ελλάδα από τη δεκαετία του 1970 μέχρι σήμερα (Αθήνα: ΚΕΠΕ, 1996).
20. (Αγγλικά) "Τhe transition of Bulgaria, Romania and Albania to a market economy and the consequences of employment" in Iatridis D. (Ed.). The societal impact of privatization social justice and welfare state (New York: Praeger, 1996). Στην ελληνική: Η μετάβαση της Βουλγαρίας, Ρουμανίας και Αλβανίας στην οικονομία της αγοράς και οι επιπτώσεις στην απασχόληση (Αθήνα: ΕΛΚΕΠΑ, 1996).
21. (Αγγλικά) "Causes and Trends of Strike Action in European Union Countries," Economic and Social Studies (University of Malta, 1997).
22. Προοπτικές της αγοράς εργασίας και ανάγκες σε νέες ειδικότητες στην Αττική για την επόμενη πενταετία 1998-2002 (1997) (έρευνα υπό την αιγίδα του Πανεπιστημίου Πειραιώς και του ΟΑΕΔ).
23. Οικονομική της εργασίας και εργασιακές σχέσεις (Αθήνα: Σταμούλης, 1997, 1999, 2002, αναθεωρημένη επανέκδοση 2007).
24. Επαγγέλματα του μέλλοντος (Αθήνα: Παπαζήσης, 1998).
25. Σημειολογία της Ιθάκης: Σχέδια και στίχοι (Αθήνα: Καστανιώτης, 1998).
26. Έρευνα για τις προοπτικές απασχόλησης στην αγορά εργασίας και τον προσδιορισμό της ζήτησης ειδικοτήτων στις 13 περιφέρειες της χώρας (Πανεπιστήμιο Πειραιώς και ΟΑΕΔ, 2001).
27. Σπουδές και απασχόληση (Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, 2001), (ως επιστημονικός υπεύθυνος).
28. Μαρίκα Κατσανέβα : Σπονδή και μνήμη Πόντου (Οκτ. 2001).
29. Επαγγέλματα του μέλλοντος και του παρελθόντος και επαγγελματικός προσανατολισμός (Πατάκης, 2002, 2004, 2007).
30. Σπουδές και απασχόληση (Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, 2002 και 2004).
31. Οδηγός επαγγελμάτων (Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, 2003). (επιστημονικός υπεύθυνος έργου)
32. Έρευνα για το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα (Κέντρο Εκπαιδευτικής Έρευνας, 2004).
33. Ο χρυσός κανόνας για επιλογές σταδιοδρομίας: Σύγχρονος επαγγελματικός προσανατολισμός (Πατάκης, 2009).
34. Η οικονομία και η απασχόληση στις 13 ελληνικές περιφέρειες και περιφερειακή πολιτική (Σταμούλης, 2009).
35. newsbomb.gr