Πολλές φορές έτυχε, περνώντας το
καλοκαίρι από το Γεφύρι του Κατουνιού, να βλέπω αρκετούς επισκέπτες
συγκεντρωμένους στην μία την άλλη πλευρά να κοιτάζουν και να ψάχνουν
δίοδο το πώς θα κατέβουν να δούν από κάτω το εξαιρετικό αυτό
δομικό-αρχιτεκτονικό έργο.
Πάντα πίστευα ότι πρόσβαση μπορούσες να έχεις εάν κατέβαινες από την Αγία Ειρήνη στο μονοπάτι προς Λυκουβάρα και πέρναγες στην κοίτη του χειμάρου και από εκεί πλησίαζες σιγά-σιγά στο κάτω μέρος του γεφυριού. Φυσικά κάτι τέτοιο ήτανε κάπως δύσκολο να το εξηγήσεις στους επισκέπτες οπότε απέφευγα να σταματήσω και να τους εξηγήσω.
Πάντα πίστευα ότι πρόσβαση μπορούσες να έχεις εάν κατέβαινες από την Αγία Ειρήνη στο μονοπάτι προς Λυκουβάρα και πέρναγες στην κοίτη του χειμάρου και από εκεί πλησίαζες σιγά-σιγά στο κάτω μέρος του γεφυριού. Φυσικά κάτι τέτοιο ήτανε κάπως δύσκολο να το εξηγήσεις στους επισκέπτες οπότε απέφευγα να σταματήσω και να τους εξηγήσω.