Πληροφορηθήκαμε την απόφαση του Εφετείου: όλοι αθώοι! Η αγγλοσαξωνική ετυμηγορία μάλλον είναι πιο εύστοχη. Όχι ‘‘innocent’’ –ποιος άλλωστε μπορεί να βεβαιώσει για ένα εσωτερικό στοιχείο ηθικής φύσεως;– αλλά ‘‘not guilty’’. Σε έναν κόσμο εγωισμού κι ανταγωνισμού, σε ένα σύστημα αδικίας κι ανισότητας κανείς μας δεν είναι αθώος˙ πόσω μάλλον στο πεδίο των δημοσίων έργων και δη στον χώρο της τοπικής αυτοδιοίκησης η οποία πρωταγωνιστεί σε όλες της μετρήσεις διαφθοράς του ελληνικού πολιτικού συστήματος.
Όταν ξεφορτώνεται κανείς από πάνω του ένα πολυετές, δυσβάστακτο βάρος, επιτυγχάνοντας να αποδείξει (δύο φορές, ύστερα από δεκάδες αναβολές, ενώπιον διαφορετικών συνθέσεων) κάτι το οποίο στα μάτια του μοιάζει αυτονόητο, δεν μπορούμε να μην συν-χαρούμε. Ίσως, αυτή την στιγμή, φανεί ανοίκεια οποιαδήποτε παρέκβαση. Αλλά, το ‘‘πρόβλημά’’ μας με τον Μάκρα (σε αντίθεση με όσους κινούνται από μικροπολιτική εμπάθεια) δεν είναι ούτε προσωπικό ούτε ποινικό˙είναι ιδεολογικό και αυτό δεν αποτελεί αντικείμενο δικαστικής διερεύνησης. Δεν είναι δηλαδή ότι τον θεωρούσαμε περισσότερο ένοχο από τους υπολοίπους˙ αλλά ότι παραμένει επίμονα κι απροσάρμοστα φιλελεύθερος σε μιαν επικίνδυνη εποχή. Ο Μάκρας είναι ο συνεπέστερος εκφραστής του νεοφιλελευθερισμού στα Κύθηρα. Και μάλιστα σε μια ιδιαιτέρως κρίσιμη εποχή. Εξηγούμαι:
Η κρίση έχει θέσει επιτακτικά την ανάγκη τολμηρών αναπτυξιακών μέτρων. Κάθε πολιτική συζήτηση έχει υποχωρήσει μπροστά σε μιαν οξεία επενδυτίτιδα, δηλαδή την ακατάσχετη ρητορική περί ονειρικών επενδύσεων άνευ όρων, άνευ ορίων και άνευ περιορισμών. Έτσι, η ανάγκη μετατρέπεται σε μυθολογία. Εδώ ελλοχεύει μια ευκαιρία για γρήγορο κέρδος για τους ατσίδες του μεταπρατικού καπιταλισμού κι ένας τεράστιος κίνδυνος για την κοινωνία, την δημοκρατία και την οικολογία.
Αν συνυπολογίσει κανείς την δυσμενή συγκυρία με τις ασφυκτικές πιέσεις των Θεσμών – Εντολοδόχων της διεθνούς τάξης πραγμάτων, με την μνημονιακή μεταστροφή Τσίπρα και με την ανάδειξη του νεοφιλελεύθερου Μητσοτάκη, ίσως αντιληφθεί το πλαίσιο μέσα στο οποίο αναπτύσσεται ο ιός της επενδυτίτιδας: μείωση αμοιβών και δικαιωμάτων για τους εργαζομένους, εξόντωση συνταξιούχων, διαδικασίες fast-track στην κόψη της νομιμότητας, όλα για να βελτιωθεί το επενδυτικό κλίμα μήπως και η χώρα καταστεί επιτέλους δελεαστικός τόπος για κάποιους υποθετικούς παράκλητους κεφαλαιούχους.
Τώρα είναι περισσότερο από ποτέ η ώρα που όσοι σκέφτονται αριστερά πρέπει να αγωνισθούν για να μην θυσιαστούν θεσμικές κατακτήσεις (συνταγματικές εγγυήσεις όπως η διάκριση των εξουσιών και οι ατομικές ελευθερίες, νομοθετικό πλαίσιο για την προστασία του περιβάλλοντος και των πολιτισμικών αγαθών), εργασιακά και πολιτικά δικαιώματα, ηθικές και πολιτικές αρχές και αξίες στο βωμό μιας επιτακτικής και βεβιασμένης ανάπτυξης η οποία θα ωφελήσει μεμονωμένα ιδιωτικά συμφέροντα.
Αυτό είναι το διακύβευμα της διάσωσης της χώρας αλλά και των πολιτών της που ταλανίζονται από ένα ακόμα πιο άδικο, ασήκωτο και μακροχρόνιο βάρος (βάρος οικονομικό, ηθικό, επαγγελματικό, φορολογικό, κοινωνικό, ψυχολογικό) και αυτό είναι το πραγματικό περιεχόμενο της αθωότητας πέρα από μικρότητες και νομικισμούς.
Πηγή http://dragonerarossa.gr/
