«Ανεκτίμητη η αξία της δημόσιας περίθαλψης. Nα μη μείνουμε μόνο στο χειροκρότημα»
Συνοδεία κλιμακίου του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία επισκέφθηκα σήμερα το Κέντρο Υγείας #Νεάπολης και το Αγροτικό Ιατρείο #Ελαφονήσου, όπου είχαμε συναντήσεις με γιατρούς, νοσηλευτές, εργαζόμενους καθώς και τον Διευθυντή του Κ.Υ Νεάπολης Ι. Μιχαλέτο, τη Δήμαρχο Ελαφονήσου Ε. Λιάρου, και τον Αντιδήμαρχο Ελαφονήσου Α. Αρώνη.
Στις συναντήσεις δόθηκε η ευκαιρία να συζητήσουμε την αντιμετώπιση του δεύτερου κύματος της πανδημίας, τα πραγματικά προβλήματα του συστήματος υγείας και τις ελλείψεις σε υγειονομικό προσωπικό και εξοπλισμό.
Μιλήσαμε επίσης για την ανάγκη συνταγογράφησης των τεστ, ενώ επισημάνθηκε η διαπίστωση ότι η πρωτοβάθμια φροντίδα Υγείας στηρίζεται περισσότερο από πρωτοβουλίες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, παρά οργανωμένα από το αρμόδιο Υπουργείο Υγείας.
Η συγκυρία της πανδημίας ανέδειξε την ανεκτίμητη αξία της δημόσιας περίθαλψης και την ανάγκη να δρομολογηθεί μια γενναία επένδυση σε ανθρώπινο δυναμικό και υποδομές στο Ε.Σ.Υ. με ταυτόχρονη μισθολογική και εργασιακή αναβάθμιση του προσωπικού του και να μη μείνουμε μόνο στο χειροκρότημα
Ευχαριστούμε θερμά τους ήρωες εργαζόμενους για την αυταπάρνηση και την συνέπεια τους.
O Καθηγητής Εντατικής Θεραπείας – Πνευμονολογίας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, πρώην Υπουργός Αναπληρωτής Εσωτερικών και πρώην Υπουργός Αναπληρωτής Υγείας, εισήχθη το πρωί της Πέμπτης (17.12.2020) στο «Σωτηρία», που είναι ένα από τα νοσοκομεία αναφοράς.
Οι γιατροί χαρακτηρίζουν την κατάσταση του καλή, ωστόσο έκριναν απαραίτητη την εισαγωγή και νοσηλεία του στο νοσοκομείο, φοβούμενοι τυχόν επιπλοκές που μπορεί να προκαλέσει ο ιός.
ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΟΥ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΚΥΘΗΡΩΝ ΣΤΟ Δ.Σ. ΤΗΣ Κ.Ε.Δ.Ε.
Την Πέμπτη 17/12/2020 ο Δήμαρχος Κυθήρων κ. Ευστράτιος Χαρχαλάκης συμμετείχε στην συνεδρίαση του Δ.Σ. της Κεντρικής Ένωσης Δήμων Ελλάδος με τις ακόλουθες παρεμβάσεις:
1. Σχετικά με την αστική ευθύνη και την καταστατική θέση των αιρετών, με αφορμή πρόσφατη πρωτόδικη απόφαση που έκανε δεκτή αγωγή αστυνομικού οργάνου με την οποία επιδικάζεται ποσό αποζημίωσης επειδή ο Δήμαρχος Κυθήρων ζήτησε έγγραφες εξηγήσεις – ως όφειλε – για την μη εκπροσώπηση του Α.Τ. Κυθήρων στην επίσημη Δοξολογία της Πρωτοχρονιάς πριν λίγα χρόνια, η οποία τότε είχε προκαλέσει και την έγγραφη αντίδραση του επιχώριου Μητροπολίτη. Η απόφαση έχει προσβληθεί ενώπιον του Εφετείου καθώς οι αποφάσεις της Δικαιοσύνης είναι μεν σεβαστές όμως η επιχειρηματολογία τους εφεσιβάλλεται. Το Δ.Σ. της Κ.Ε.Δ.Ε. ομόφωνα και με θέρμη αποφάσισε την θεσμική και νομική υποστήριξη του Δημάρχου Κυθήρων με σειρά ενεργειών καθώς το θέμα είναι αμιγώς θεσμικό εφόσον καθιστά ευάλωτους τους Δημάρχους έναντι αστικών αξιώσεων τρίτων που αφορούν στην επιτέλεση των καθηκόντων τους. Αναφορικά με την υπόθεση, επισημαίνεται ότι: α) ο Δήμαρχος κάθε τόπου είναι ο υπεύθυνος έκδοσης των προσκλήσεων και των προγραμμάτων εορτασμού των επισήμων αργιών του Κράτους και συνεπώς είναι υποχρεωμένος θεσμικά να ελέγχει την ορθή τους τέλεση και β) με βάση το Β.Δ. 157/1969 που ευρίσκεται σε ισχύ (και με βάση το οποίο εορτάζονται και σήμερα όλες οι Εθνικές Επέτειοι και επίσημες αργίες του Κράτους) η Δοξολογία της 1ης του Έτους πραγματοποιείται «με την συμμετοχήν πασών των συντεταγμένων εξουσιών του Κράτους», μέσα στις οποίες συγκαταλέγεται και η Αστυνομία. Ο Πρόεδρος της Επιτροπής Θεσμών της Κ.Ε.Δ.Ε. και Δήμαρχος Βούλας-Βάρης-Βουλιαγμένης κ. Γρηγόρης Κωνσταντέλλος ανέφερε ότι αντίστοιχα ζητήματα έχουν προκύψει και σε άλλους Δημάρχους και ότι με αφορμή την εν λόγω υπόθεση επανέρχεται η ανάγκη θεσμικής θωράκισης των αιρετών της Αυτοδιοίκησης όπως παγίως έχει θέσει η Κ.Ε.Δ.Ε. σε παρεμβάσεις της προς την Κυβέρνηση. Στο ζήτημα παρενέβησαν πολλοί Δήμαρχοι στηρίζοντας ευθέως το Δήμαρχο Κυθήρων, ανάμεσα στους οποίους και ο Δήμαρχος Πόρου κ. Δημητριάδης που ανέφερε αντίστοιχη δική του περίπτωση με Αξιωματικό του Λ.Σ. επιβεβαιώνοντας ότι οι Δήμαρχοι (σε αντίθεση με τους Βουλευτές) είναι πλήρως απροστάτευτοι έναντι των κατά καιρούς αστικών αξιώσεων τρίτων για ζητήματα που σχετίζονται άμεσα με τα καθήκοντά τους. Η Κ.Ε.Δ.Ε. για ακόμα μία φορά, ως το ανώτατο συνδικαλιστικό όργανο των Δήμων, στηρίζει θεσμικά τα μέλη της, πάντα μέσα στο πλαίσιο των Νόμων και της υποχρέωσης προάσπισης της θεσμικής και καταστατικής θέσης των αιρετών.
2. Σχετικά με την σχεδιαζόμενη δημιουργία Περιοχών Οργανωμένης Ανάπτυξης Υδατοκαλλιεργειών αρχικά σε 25 νησιωτικές και παράκτιες περιοχές της Χώρας, που έχουν προκαλέσει σωρεία αντιδράσεων εκ μέρους Δήμων και των τοπικών κοινωνιών. Ο Δήμαρχος Κυθήρων και Πρόεδρος της Επιτροπής Νήσων της Κ.Ε.Δ.Ε. υποστήριξε πλήρως τη σχετική εισήγηση του Προέδρου της Επιτροπής Χωροταξίας της Κ.Ε.Δ.Ε. και Δημάρχου Κατερίνης κ. Κώστα Κουκοδήμου, σύμφωνα με την οποία η Κ.Ε.Δ.Ε. εκφράζει την κάθετη αντίθεσή της στη θεσμοθέτηση ΠΟΑΥ ερήμην των τοπικών κοινωνιών και χωρίς να λαμβάνεται υπόψην δεσμευτικά η άποψη των Δημοτικών Συμβουλίων. Η Κ.Ε.Δ.Ε. αποφάσισε να συμμετάσχει στην «Πανελλήνια Συντονιστική Επιτροπή Φορέων που θίγονται από την ανάπτυξη Ιχθυοκαλλιεργειών» με εκπροσώπους τους Δημάρχους Πόρου κ. Ιωάννη Δημητριάδη και Ξηρομέρου κ. Ιωάννη Τριανταφυλλάκη.
Μια απίστευτη καταγγελία έκανε κατά τη σημερινή συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου της ΚΕΔΕ, ο δήμαρχος ΚυθήρωνΣτράτος Χαρχαλάκηςπου προκάλεσε την ομόφωνη αντίδραση και καταδίκη του οργάνου.
Ο κ. Χαρχαλάκης ενημέρωσε πως καταδικάστηκε μετά από αγωγή που του υπέβαλε ο εκτελών χρέη αστυνομικού διευθυντή στο νησί την περίοδο 2017 με την αιτιολογία ότι ο δήμαρχος διαμαρτυρήθηκε με επιστολή του στην ηγεσία της ΕΛΑΣ για την άρνηση του αξιωματικού να παραστεί στην πανηγυρική δοξολογία της Πρωτοχρονιάς ή να στείλει εκπρόσωπο όπως είθισται.
Μάλιστα όπως είπε ο κ. Χαρχαλάκης μαζί με αυτόν διαμαρτυρήθηκε και ο Μητροπολίτης Κυθήρων.
Όπως εξήγησε ο δήμαρχος Κυθήρων ο αστυνομικός διευθυντής υπέβαλε αγωγή κατά του, για προσβολή προσωπικότητας(;;;), η οποία εκδικάστηκε στον Πειραιά και εξέδωσε καταδικαστική απόφαση κατά του δημάρχου και του επιδίκασε αποζημίωση 7.000 ευρώ. Ποσό που δεν επιδικάζεται ούτε για σοβαρά αδικήματα.
Ο κ. Χαρχαλάκης τόνισε ότι στο πρόσωπο του καταδικάστηκε ο θεσμός του δημάρχου και μάλιστα για ένα συμβάν που είχε την υποχρέωση να πράξει μιας και η μη παρουσία της αστυνομικής αρχής όπως ορίζει το πρωτόκολλο ειδικά για τα μικρά νησιά είναι πράξη που προσβάλει την τοπική κοινωνία.
Τα μέλη του ΔΣ της ΚΕΔΕ καταδίκασαν την απαράδεκτη δικαστική απόφαση και δεσμεύτηκαν να πάρουν πρωτοβουλίες για να στηριχθεί ο δήμαρχος Κυθήρων και να μην δημιουργηθούν τετελεσμένα για το μέλλον.
Επισκέφθηκα σήμερα μαζί με τους αρμόδιους Αντιδημάρχους και τον Προϊστάμενο Τ.Υ. του Δήμου την περιοχή της Αγ. Αναστασίας όπου εκτελείται το μεγάλο έργο οδοποιίας που θα συνδέει την επαρχιακή οδό Ποταμού - Καραβά με τον οικισμό της Αγ. Πελαγίας. Το έργο χρηματοδοτείται από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων μέσω της Περιφέρειας Αττικής και με φορέα εκτέλεσης το Δήμο Κυθήρων. Οι εργασίες προχωρούν με ταχείς ρυθμούς και σε αυτές απασχολούνται τοπικά συνεργεία με αποτέλεσμα σημαντικό μέρος των μεγάλων χρηματοδοτήσεων που πολύ δουλειά και μεθοδικότητα έχουμε φέρει, να κατευθύνεται στην τοπική κοινωνία μέσω της απασχόλησης προσωπικού. Από την ίδια εργολαβία θα κατασκευαστεί και ο δρόμος Διακοπουλιάνικα-Προγκί-Γερακάρι, βγάζοντας από την απομόνωση περιοχές του βόρειου τμήματος των Κυθήρων, μετά από δεκαετίες.
Επισκέφθηκα επίσης την Πλατεία Ποταμού όπου με τους συνεργάτες μου οριστικοποιήσαμε τις θέσεις των πάγκων της Κυριακάτικης Υπαίθριας Αγοράς (Παζάρι) ενόψει ψήφισης του Κανονισμού Λειτουργίας της από τα συλλογικά όργανα του Δήμου μας.
Προκειμένου να συνεχίσουν τα αλιευτικά σκάφη της ΕΕ και του Ηνωμένου Βασιλείου να έχουν πρόσβαση στα εκατέρωθεν ύδατα από την 1η Ιανουαρίου 2021, το Συμβούλιο ενέκρινε χθες τη θέση του όσον αφορά κανονισμό της ΕΕ για τις δυνατότητες πρόσβασης μέχρι να συναφθεί αλιευτική συμφωνία μεταξύ ΕΕ και Ηνωμένου Βασιλείου ή έως τα τέλη του 2021, ανάλογα με το τι θα επέλθει νωρίτερα. Ο εν λόγω κανονισμός δημιουργεί ένα νομικό πλαίσιο για τους αλιείς της ΕΕ και του Ηνωμένου Βασιλείου το οποίο ρυθμίζει τον τρόπο χορήγησης αδειών για τη συνέχιση των αλιευτικών τους δραστηριοτήτων στα ύδατα του Ηνωμένου Βασιλείου και της ΕΕ αντίστοιχα μετά τη λήξη της μεταβατικής περιόδου (31 Δεκεμβρίου 2020). Ως μέτρο έκτακτης ανάγκης, σε περίπτωση μη επίτευξης συμφωνίας οι εν λόγω άδειες θα μπορούσαν να ισχύουν από την 1η Ιανουαρίου 2021 έως τις 31 Δεκεμβρίου 2021 (ή νωρίτερα, σε περίπτωση που συναφθεί ενδιάμεσα αλιευτική συμφωνία μεταξύ ΕΕ και Ηνωμένου Βασιλείου). Ο κανονισμός θα συμβάλει στην οικονομική σταθερότητα, την επιβίωση των αλιευτικών κοινοτήτων και τη διατήρηση της βιώσιμης αλιείας μέχρι την επίτευξη μόνιμης συμφωνίας μεταξύ ΕΕ και Ηνωμένου Βασιλείου.
Λόγω του επείγοντος χαρακτήρα του, ο εν λόγω κανονισμός θα εκδοθεί με ταχεία διαδικασία· κατόπιν της έγκρισης της εντολής από το Συμβούλιο, η πρόταση θα ψηφιστεί από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μέσα στην εβδομάδα. Το Συμβούλιο και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο συνεργάζονται στενά για να διασφαλίσουν την έκδοση του κανονισμού πριν από το τέλος του έτους και τη θέση του σε ισχύ την 1η Ιανουαρίου 2021.
Οι αλιευτικές δυνατότητες και οι ποσοστώσεις που τελούν υπό κοινή διαχείριση ΕΕ-ΗΒ ρυθμίζονται αρχικά και σε περιορισμένο βαθμό σε ξεχωριστό κανονισμό της ΕΕ, σε διαβούλευση με το Ηνωμένο Βασίλειο μέχρι να επιτευχθεί οριστική συμφωνία.
ΣΠΑΡΤΗ. Σε πλήρη συναγερμό βρίσκονται οι αρχές μετά τον εντοπισμό κρουσμάτων σε Ρομά από τους καταυλισμούς των Αμυκλών Σπάρτης. Σύμφωνα με πληροφορίες του notospress.gr αρχικά εντοπίστηκαν δύο κρούσματα που επέβαλαν ιχνηλάτηση. Αυτή τη στιγμή εξελίσσονται έλεγχοι και test σε καταυλισμούς Αμυκλών και Τραπεζοντής και αναμένονται τα τελικά αποτελέσματα. Κατά τις πληροφορίες ο αριθμός των θετικών στον κορονοϊό πρέπει να ξεπερνά τους 12, μέχρι στιγμής.
Αυτό που ανησυχεί τις Αρχές και προβληματίζει έντονα την κοινωνία είναι το γεγονός ότι οι Ρομά στο σύνολό τους κυκλοφορούσαν χωρίς να λαμβάνουν μέτρα σε καταστήματα, τράπεζες, σούπερ μάρκετ, λαϊκή αγορά αλλά και δομές του χωριού και της πόλης, γεγονός που ενδέχεται ήδη να έχει διασπείρει τον ιό σε μεγάλη κλίμακα. Μάλιστα κάποιοι είναι ανεξέλεγκτοι ακόμα και μετά τον εντοπισμό του προβλήματος. Σύμφωνα με πληροφορίες θα επιχειρηθεί περιορισμός τους μέσα στους καταυλισμούς με τις απαραίτητες παροχές χωρίς κανείς να μπορεί να αποκλείσει την απομόνωση της ευρύτερης περιοχής των Αμυκλών.
Ενημερώνουμε πως η αίθουσα του Φιλοπτώχου μας (πρώην καφενείο Μπαχτή) θα είναι ανοιχτή και σήμερα 3-5μ.μ. για τη συλλογή ειδών διατροφής προκειμένου αυτά να μοιραστούν σε εμπερίστατους αδελφούς μας τις Άγιες ημέρες των Χριστουγέννων. Ευχαριστούμε θερμά τους ενορίτες μας που ανταποκρίνονται και σε αυτό το κέλευσμα της τοπικής μας Εκκλησίας.
Δυστυχώς η πανδημία και τα μέτρα που πρέπει να εφαρμόζονται, δε επέτρεψαν στο Φιλόπτωχό μας να πραγματοποιήσει εκδηλώσεις – κοινωνικές δραστηριότητες όπως άλλοτε! Η αγάπη όμως είναι πάντα εφευρετική!
Μαζί με τις ευγνώμονες ευχαριστίες μας, δεχτείτε τις ολόθερμες ευχές μας για χρόνια πολλά και ευλογημένα, γεμάτα υγεία, υπομονή και αγάπη! Ο Άγιος Διονύσιος που σήμερα τιμάται, το θεωμένο κύτταρο του Σώματος του Κυρίου μας, ο αγιασμένος και ανεξίκακος επίσκοπος, να πρεσβεύει για εσάς και τις οικογένειές σας.
=π.Δ...΅ΕΑΝ ΗΜΕΙΣ ΣΙΩΠΗΣΩΣΙΝ, ΟΙ ΛΙΘΟΙ ΚΕΚΡΑΞΟΝΤΑΙ"......
«Εμείς θα κάνουμε κανονικά τις Λειτουργίες και ας έρθουν να μας συλλάβουν».
Ακριβώς έτσι.
Και ήταν αναμενόμενο.
Γιατί μετά την προ ημερών λαμπρή εκείνη ανακοίνωση του μητροπολίτη Μόρφου Νεόφυτου για τους ναούς της δικής του εκκλησιαστικής περιφέρειας, αν από κάποιον ιεράρχη της Ελλαδικής Εκκλησίας περίμενα να ακολουθήσει την ίδια στάση και να αρθεί στο ύψος των πρωτοφανών περιστάσεων, ήταν κυρίως αυτός.
Δεν είναι ορμητικός, ούτε θορυβώδης.
Είναι ένας γλυκός και ταπεινός παππούλης ηπίων τόνων (που είχα και τη μεγάλη τιμή να τον επισκεφτώ κάποτε στο μικρό γραφειάκι του στα Κύθηρα και να μιλήσω για αρκετή ώρα μαζί του).
Τόσο γλυκός και ήπιος, που τον κάνεις άνθρωπο κυρίως της προσευχής, όχι των πολύ δυναμικών παρεμβάσεων.
Όμως είναι ο πιο σεπτός, ο πιο παραδοσιακός, ίσως ο πιο ορθόδοξος όλων.
Ορθόδοξος όχι στις θεωρίες, ούτε στα…ψιθυριστά, αλλά δια πολλών τεκμηρίων: ως ο μόνος επίσκοπος που αντιδρά εδώ και χρόνια στον επελαύνοντα Οικουμενισμό, ο μόνος που κράτησε ξεκάθαρη (και όχι επαμφοτερίζουσα) θέση στο θέμα της αναγνώρισης της Ουκρανικής ψευδοεκκλησίας, ίσως και ο μόνος που διαμαρτύρεται με συνεχείς παρεμβάσεις προς την Ιερά Σύνοδο και για τη βλασφημία των κλειστών ναών.
Ο μόνος - την ώρα που κάποιοι άλλοι διαπρύσιοι κήρυκες εσιώπησαν, οι πάλαι ποτέ…λέοντες εσίγησαν και «οι δεινοί συζητηταί εμωράνθησαν».
Σε πλήρη εναρμόνιση λοιπόν με όλη αυτή την έως τώρα παρουσία του πολιού μητροπολίτη Κυθήρων Σεραφείμ και οι προ ολίγων ημερών δηλώσεις του σε μεγάλο τηλεοπτικό κανάλι.
«Δεν μπορεί κανείς να ανακόψει τη Θεία Λατρεία.
Είναι πολύ φοβερό για εμάς.
Είναι εντελώς απαράδεκτο.
Εμείς θα κάνουμε κανονικά τις Λειτουργίες και ας έρθουν να μας συλλάβουν.
Είμεθα αγανακτισμένοι».
Και θεωρώ δεδομένο ότι για τον άνθρωπο αυτό τα λόγια δεν θα μείνουν μόνο λόγια.
Ίσως τώρα βέβαια κάποιοι αναρωτηθούν αν αρκούν αυτά, βλέποντας και την ευρύτερη εικόνα που δείχνει εδώ και καιρό η διοικούσα Εκκλησία.
Και η απάντηση είναι ότι πιθανότατα όχι.
Κάποιοι ίσως να ρωτήσουν επίσης τι ισχύ μπορεί να έχει η μεμονωμένη παρέμβαση ενός μητροπολίτη μίας απομακρυσμένης και πληθυσμιακά ασήμαντης μητρόπολης, όπως το μικρό νησί των Κυθήρων.
Κάποιοι ίσως πουν ακόμη ότι και φυλακή αν πάει ο γέροντας, τι θα βγει;
Σταγόνα δεν δείχνει στον ωκεανό και φωνή βοώντος εν τη ερήμω;
Τα παραπάνω ερωτήματα δεν μπορούν φυσικά να αγνοηθούν.
Δεκτά όλα αυτά και κατανοητά.
Όμως από την άλλη, είναι μία αρχή.
Και το παράδειγμα αυτού του σεπτού μητροπολίτη (που είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε πως αρκετοί τον υπολήπτονται μέσα στην Ιερά Σύνοδο, ασχέτως αν δεν τολμούν να συνταχθούν ανοιχτά μαζί του σε όσα θαρραλέα κατά καιρούς λέει και πράττει) ίσως να ξυπνήσει και κάποιους ακόμη, ίσως γίνει θρυαλλίδα και εφαλτήριο.
Αλλά ακόμη και μεμονωμένη περίπτωση αν μείνει, φαινομενικά περιθωριακή και ασήμαντη, τέτοια πράγματα αλλιώς μετράνε στα ανθρώπινα μάτια κι αλλιώς στα μάτια του Θεού.
Ειδικά σε μία εποχή που με τόση αγωνία αναζητούνται πραγματικοί υπερασπιστές της πίστης, που με τόση λαχτάρα ψάχνουμε να βρούμε έστω και ένα σύγχρονο Μάξιμο Ομολογητή ή Μάρκο Ευγενικό.
Κάθε αντίσταση, κάθε μαρτυρία, κάθε ομολογία εγγράφει πνευματικές παρακαταθήκες, αποταμιεύει θησαυρούς εν ουρανοίς, φέρνει πνευματικούς μισθούς, ποτίζει το μισοξεραμένο δέντρο της ορθόδοξης πατρίδας.
Λίγο άλας που να μην έχει μωρανθεί δεν ψάχνουμε;
Λίγους κόκκους έστω μονάχα.
Και λίγη μόνο ζύμη.
Αυτή που κάποια στιγμή ίσως να ξαναζυμώσει όλο το φύραμα…
«Εγώ γράφω τραγούδια και τα πουλώ. Από κει και πέρα δεν ανακατεύομαι
αν θα πιάσουν ή όχι, αν θα βγουν ή δεν θα βγουν σε δίσκους. Μόλις τα
παραδώσω, υπογράφω και μια δήλωση παραιτήσεως από διάφορα δικαιώματα, ας
πούμε απαρνούμαι τα πνευματικά μου τέκνα», δήλωνε σε συνέντευξή της
στην εφημερίδα Ακρόπολις το 1960.
Η Ευτυχία
Χατζηγεωργίου-Οικονόμου, αργότερα Νικολαΐδου και
τελικά Παπαγιαννοπούλου, ήταν μια γυναίκα μποέμισσα που έζησε με πάθος
«σκαρώνοντας» τα στιχάκια της για να έχει λεφτά για την «τσόχα», όπως
την αποκαλούσε, χωρίς να νοιάζεται ούτε για καριέρα ούτε για
υστεροφημία.
Για ένα κομμάτι ψωμί προμήθευε αφειδώς τους μεγάλους
συνθέτες με αξέχαστους στίχους και δεν ενδιαφέρθηκε ποτέ για την
είσπραξη δικαιωμάτων, με αποτέλεσμα, παρά την επιτυχία των τραγουδιών
της, να πεθάνει φτωχή, στις 7 Ιανουαρίου του 1972.
Σε προηγούμενες θεατρικές σεζόν, το βιβλίο για τη ζωή της
εμβληματικής αυτής μορφής της στιχουργικής, που γράφτηκε από την εγγονή
της Ρέα Μανέλη, Η γιαγιά μου η Ευτυχία, έγινε η αφετηρία για να ξεδιπλωθεί η πολυκύμαντη ζωή της σε ένα ρεσιτάλ ερμηνείας από την ηθοποιό Νένα Μεντή.
Αντισυμβατικός
και επαναστατικός χαρακτήρας από μικρή, γεννημένη στο Αϊδίνι της Μικράς
Ασίας, είχε μια έντονη και περιπετειώδη ζωή βιώνοντας από πρώτο χέρι
τις τραυματικές εμπειρίες του ξεριζωμού από τη Μικρά Ασία και την
προσφυγιά καταφθάνοντας στην Ελλάδα το 1922 με πτυχίο δασκάλας ανά
χείρας.
Μας ξεριζώνουν απ' την ίδια μας τη γη. Ξαφνικά ακούγεται φοβερό βουητό, δίνεται το σύνθημα, αρχίζει το ποδοπάτημα...
Η
ίδια σπαράζει και η καρδιά της ματώνει όταν περιγράφει τις εικόνες
φρίκης που έζησε κατά τη διάρκεια του διωγμού, για τις οποίες απέφευγε
να μιλάει συχνά όσο ζούσε: «Μας ξεριζώνουν απ' την ίδια μας τη γη.
Ξαφνικά ακούγεται φοβερό βουητό, δίνεται το σύνθημα, αρχίζει το
ποδοπάτημα, ποιος θα προλάβει να πρωτομπεί μες στο καράβι, σε σπρώχνουν,
σε πονούν. Και έρχονται καράβια και μια θάλασσα άγρια σαν να θέλει να
σε πνίξει κι αυτή μες στον καημό σου».
Στη μετέπειτα πορεία της
ζωής της σταδιοδρόμησε ως ηθοποιός και ποιήτρια, αλλά τελικά την κέρδισε
η στιχουργική η οποία μετά τη χαρτοπαιξία αποτελούσε το μεγάλο της
πάθος. Η θεατρίνα δούλεψε με διαλείμματα σε περιπλανώμενα μπουλούκια από
το 1926 έως το 1942, περιοδεύοντας στην ελληνική περιφέρεια και
φτάνοντας μάλιστα κάποια στιγμή να συνεργαστεί και με το θίασο της
Μαρίκας Κοτοπούλη. Στην προσωπική της ζωή, ο γάμος της με τον πρώτο
σύζυγό της διαλύεται αυτή την εποχή κυρίως λόγω της κοινωνικής
κατακραυγής για το επάγγελμά της.
Η καταστροφή της Σμύρνης που οδήγησε στον αιματηρό ξεριζωμό των Ελλήνων από τη Μικρά Ασία
Η
ιστορία της συνδέεται με την ψυχή ενός ολόκληρου λαού, που μέσα από
τους στίχους της ένιωθε να εκφράζονται όλοι οι καημοί και οι ελπίδες
του. Μέσα από στίχους τους οποίους συνήθιζε να γράφει σε πακέτα
τσιγάρων, πριν τους καθαρογράψει στο χαρτί και από εκεί πάρουν το δρόμο
προς τη μελοποίηση με προορισμό την καρδιά όλων όσοι τους άκουγαν.
Όπως
αναφέρει ο Αλέκος Σακελλάριος, «Η ζωή της όλη ήτανε μια ζωή γεμάτη
μιζέρια και φτώχεια. Η Ευτυχία, όμως, ποτέ δεν έχασε το κέφι της.
Σατίριζε όλους και όλα. Και πρώτα-πρώτα τον ίδιο της τον εαυτό».
Η
πληθωρική φυσιογνωμία της Μικρασιάτισσας που έγινε η φωνή του λαού
χωρίς να υπολογίζει το κέρδος και την αναγνώριση ισοδυναμεί με την
ακριβή έννοια του όρου της γνήσιας ελληνικής ψυχής και λεβεντιάς,
εκπροσωπώντας τον Έλληνα που η ψυχή του έχει δύναμη, στέκεται στα πόδια
του, χαμογελάει και αγωνίζεται να ξεπεράσει την σκληρή πραγματικότητα
Μια από τις σπάνιες εμφανίσεις της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου μπροστά στην κάμερα
«Το
λαϊκό μας τραγούδι ξεπήδησε από μια ανάγκη, γι' αυτό είναι αληθινό, γι'
αυτό εξελίχθηκε. Πρέπει όμως ν' αδειάσεις ψυχή και πνεύμα για να το
πιάσεις. Πρέπει να ζυμωθείς με το λαό, να ζήσεις τους καημούς του.
Γράφεται πρώτα με την καρδιά και το συναίσθημα και ύστερα με τεχνική»,
υποστήριζε με όλη της τη δύναμη.
Οι στίχοι της αποτέλεσαν
ακρογωνιαίο λίθο της λαϊκής μουσικής, με το «Για μια γυναίκα χάθηκα» να
αποτελεί το πρώτο της τραγούδι που μελοποιήθηκε από τον Βασίλη Τσιτσάνη,
τον «δάσκαλό της στους στίχους», όπως τον αποκαλούσε η ίδια. Με δική
του επίσης παραγγελία είχε γράψει τους στίχους για το γνωστό τραγούδι «Τα καβουράκια»,
το οποίο έγινε αργότερα η αφορμή να επέλθει ρήξη στη μεταξύ τους σχέση,
όταν εκείνη σκέφτηκε να διεκδικήσει την πατρότητα των στίχων κι εκείνος
αντέδρασε αναφέροντας ότι η τελική επιτυχημένη μορφή του τραγουδιού
οφείλεται στον ίδιο και ότι εκείνη έδωσε απλώς στην αρχή ένα προσχέδιο.
Οι
συνεργασίες της όμως με σπουδαίους συνθέτες της εποχής και
μεταγενέστερους δεν σταματάνε εκεί, καθώς δεν υπήρχε ούτε ένας που να
μην υποκλίθηκε στο έμφυτο χάρισμά της. Μανώλης Χιώτης, Στέλιος
Καζαντζίδης, Απόστολος Καλδάρας, Αντώνης Ρεπάνης, Μάνος Χατζιδάκις
«πάντρεψαν» τις μελωδίες τους με τους στίχους της Ευτυχίας, που φαίνεται
ότι χωρίς να το έχει συνειδητοποιήσει, είχε ανακαλύψει το μυστικό που
έκανε τα τραγούδια διαχρονικές επιτυχίες που μεταφέρονται από γενιά σε
γενιά.
Η Νένα Μεντή στο ρόλο της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου στη θεατρική παράσταση βασισμένη στη ζωή της μεγάλης στιχουργού
Όποια
πέτρα κι αν σηκώσει κανείς, συναντά τα μελωδικά αυτά ίχνη που άφησε στο
πέρασμά της η γυναίκα με τη μαγική πένα που συγκινούσε δίνοντας
κουράγιο και δύναμη να συνεχίζει κανείς τον αγώνα παρά το σκληρό πρόσωπο
που αποκαλύπτει αρκετές φορές η ζωή. Στίχοι αλησμόνητοι με γεύση
γλυκόπικρη, όπως το «Δυο πόρτες έχει η ζωή», «Είμαι αετός χωρίς φτερά»,
«Ηλιοβασιλέματα», «Αντιλαλούνε τα βουνά», «Είμαστε αλάνια»,
«Λίγο-λίγο θα με συνηθίσεις», «Όνειρο απατηλό», «Περασμένες μου
αγάπες», «Πετραδάκι-πετραδάκι», «Τι να σου κάνει μια καρδιά», και
αναρίθμητα άλλα μνημειώδη άσματα του λαϊκού μας πενταγράμμου.
Σε μια άγνωστη πτυχή της ζωής της εκδίδει το 1931 την ποιητική συλλογή Πνοές,
ενώ λόγος γίνεται και για την ύπαρξη ενός δευτέρου ποιητικού
πονήματος, του «Φλογέρα και άρπα», το οποίο ωστόσο φαίνεται να χάθηκε
στη λήθη του χρόνου.
Η τραγική απώλεια της κόρης της και το πάθος με τη χαρτοπαιξία Επτά
πρόσωπα ήταν εκείνα που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στη ζωή της και το
έργο της ως στιχουργού: η Μαρίκα Κοτοπούλη με την οποία συνεργάστηκε στο
θέατρο, ο άνδρας της ο Γιώργος, ο Τσιτσάνης, ο Χιώτης, η μητέρα της η
Μαριόγκα, η εγγονή της η Ρέα, κι άλλο ένα που την σημάδεψε αφήνοντας
στην ψυχή της μια πληγή που δεν έκλεισε ποτέ μέχρι και την τελευταία της
πνοή: Η μονάκριβη κόρη της η Μαίρη.
Η μονάκριβη κόρη της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου, Μαίρη Λαΐδου, στην ταινία Λατέρνα,φτώχεια και φιλότιμο
Η
Μαίρη Νικολαΐδου –αυτό ήταν το όνομά της πριν το αλλάξει σε Λαΐδου
επειδή υπήρχαν κι άλλες με το ίδιο επώνυμο στο θέατρο– υπέστη εγκεφαλικό
επεισόδιο κλείνοντας τα μάτια της για πάντα. Είναι γνωστή στο ελληνικό
κινηματογραφόφιλο κοινό για τη συμμετοχή της στην ταινία Λατέρνα, φτώχεια και φιλότιμο,
όπου υποδυόταν μία από τις τσιγγάνες που πλαισίωναν τον Μίμη Φωτόπουλο
και τον Βασίλη Αυλωνίτη. Τσακισμένη από την τραγική απώλεια, η Ευτυχία
βρίσκει παρηγοριά στη χαρτοπαιξία η οποία ήταν και ένα είδος καταφύγιου
για τα χρόνια που ακολούθησαν. Αγαπημένο της παιχνίδι ήταν η πόκα, που
συνήθιζαν να παίζουν μόνο άνδρες.
Δύο
χρόνια νωρίτερα, μάλιστα, θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί ότι είχε
γράψει το προφητικό τραγούδι «Δύο πόρτες έχει η ζωή» για το οποίο η
μεγάλη μαστόρισσα των στίχων έλεγε: «Μέσα σε αυτό το τραγούδι, ένιωσα
για πρώτη φορά την οδύνη, σαν χάνεις μια αγαπημένη ύπαρξη και ύστερα
μένεις μόνη. Σε αυτούς τους στίχους έχω κλεισμένη όλη μου τη ζωή – ή
μάλλον τη ζωή της ζωής μου, την κόρη μου τη Μαίρη».
Χαρακτηριστική
για την περίοδο αυτή είναι και η γραπτή κατάθεση του Αλέκου Σακελλάριου
στη βιογραφία που έγραψε προς τιμήν της, στην οποία αναφέρει: «Η
Ευτυχία, κεραυνοβολημένη από το θάνατο της κόρης της, έβαλε το μαύρο
φουστάνι και το μαύρο μαντίλι στο κεφάλι της –που δεν τα έβγαλε ποτέ ως
το θάνατο της– κι αφοσιώθηκε στην ανατροφή της μικρής Ρέας».
Όταν έσβησε η φωνή του λαού… Έκλεισε
τα μάτια της σε ηλικία 79 ετών έχοντας στο πλευρό της την εγγονή της
Ρέα, που την φρόντισε ως τα γεράματά της. Μια γυναίκα που, όπως δήλωσε η
Νένα Μεντή που την υποδύθηκε με εξαιρετική επιτυχία στο θεατρικό
σανίδι, «έζησε συνεπής με τα θέλω της». Τελευταία της επιθυμία ήταν να
της τραγουδήσουν το «Άμαξα μέσ’ στη βροχή»...
Απόσπασμα από την αυτοβιογραφική θεατρική παράσταση με πρωταγωνίστρια τη Νένα Μεντή
«Μας
γέλασες παλιοζωή | μας γέμισες ελπίδες | μα στις βαθιές ρυτίδες | το
δάκρυ μας κατρακυλά. | Νύχτα πέρασε το τρένο | και το χάσαμε | κάπου
θέλαμε να πάμε | μα δεν φτάσαμε», έγραφε στο ακυκλοφόρητο «Νύχτα πέρασε
το τρένο» του Μάνου Λοΐζου, σε έναν στίχο που συμπυκνώνει μια ζωή
αστείρευτης δημιουργίας, πάθους και προσωπικών τραγωδιών.
Ωστόσο,
εκείνη παρά τις δυσκολίες και τις εσωτερικές της πληγές κατάφερε να
επιβιβαστεί στο τρένο. Στο τρένο που οδηγεί κατευθείαν στην καρδιά μας…
Βίκυ Καλοφωτιά
Ρέα Μανέλη, Η γιαγιά μου η Ευτυχία, εκδόσεις Άγκυρα, Απρίλιος 2009.
Αλέκος Σακελλάριος & Δήμος Λεβιθόπουλος, Κωμικοτραγικά, εκδόσεις Σμυρνιωτάκης.
Η Διευθύντρια και το εκπαιδευτικό προσωπικό του Δ.Σχ. Χώρας – Καρβουνάδων Κυθήρων αισθάνονται την ανάγκη να ευχαριστήσουν τις τρεις οικογένειες:
της κας Βάντας και κ. Γιώργου Αλεξόπουλου
της κας Εύας και κ. Νίκου Ιατρόπουλου και
της κας Μαρίνας και κ. Αντώνη Ταλιούρη
για την τόσο πολύτιμη δωρεά που έκαναν στο Σχολείο μας, των 37 τάμπλετ, τα οποία μας παραδόθηκαν την πιο κατάλληλη στιγμή, 2 ημέρες πριν ξεκινήσει η τηλεκπαίδευση.
Τα τάμπλετ αυτά δανείστηκαν σε οικογένειες που έχουν 2 ή και 3 παιδιά που φοιτούν στο σχολείο μας, πολύτεκνες οικογένειες ή οικογένειες που δεν είχαν άμεσα εξοπλισμό, με τη δέσμευση να τα επιστρέψουν, όταν σταματήσει η τηλεκπαίδευση, για να χρησιμοποιηθούν στο μάθημα της Πληροφορικής και για τυχόν επόμενη φορά τηλεκπαίδευσης.
Ο λόγος για τον οποίο οι παραπάνω οικογένειες έκαναν την προσφορά, ήταν ο γάμος του Θοδωρή και της Carissa Στρατηγού στους οποίους ευχόμαστε να ζήσουν και να είναι πάντα ευτυχισμένοι.
